ျမင္း မရွိတဲ့ ကၽြန္းေပၚမွာ
|
12:15 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
“ေမာ္တင္စြန္းဘုရားပဲြ နီးျပီဗ်”
သူငယ္ခ်င္းတဦးရဲ႕ သတိေပးႏႈိးေဆာ္သံေၾကာင့္ က်ေနာ့္အေတြးစိတ္ေတြ အတိတ္ဆီျပန္ေရာက္သြားမိတယ္။ ဆံုးစမဲ့ က်ယ္ေျပာလွတဲ့ ပင္လယ္ျပာၾကီးရယ္၊ ကမ္းစပ္ဆီ တရိပ္ရိပ္ေရြ႕လ်ားေနတဲ့ လႈိင္းေခါင္းျဖဴေတြရယ္၊ ကမ္းစပ္နဲ႔ မနီးမေဝး သဲေသာင္ျပင္ထက္မွ အုန္းပင္တန္းေလးေတြရယ္၊ ေရျပင္ေပၚ ရွပ္ပ်ံဝဲေနတဲ့ ပ်ံလႊားငွက္၊ ဇင္ေယာ္ငွက္ေလးေတြရယ္၊ ဟုိေနရာ ဒီေနရာ မညီမညာျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ေက်ာက္ေဆာင္ေက်ာက္တံုးေတြရယ္ ဒီျမင္ကြင္းေလးေတြဟာ က်ေနာ့္ဘဝတသက္ ဘယ္ေတာ့မွေမ့ေဖ်ာက္လုိ႔မရနုိင္တဲ့ သဘာဝအလွတရားေတြပါ။
ခုေလာက္ဆုိ ျမန္မာျပည္ေျမပံုရဲ႕ အေနာက္ေတာင္ဘက္စြန္း ေတာင္ကုန္းျမင့္ေလး တဝုိက္မွာ လူေတြ လူေတြ ေယာက္ယက္ခတ္လႈပ္ရွား စည္ကားစျပဳေနေလာက္ေရာေပါ့။
ျမတ္ေမာ္တင္စြန္း(မဟာကုဋရံသီ ဆံေတာ္ရွင္ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး) ဘုရားပဲြေတာ္ကုိ ႏွစ္စဥ္ တေပါင္းလျပည့္ေန႔ အထိ က်င္းပပူေဇာ္ျမဲပါ။ ပဲြေတာ္ရက္က ႏွစ္ပတ္ ေလာက္ၾကာျမင့္တာမုိ႔ တေပါင္းလဆန္းကတည္းက စတင္ က်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ တပို႔တဲြလျပည့္ေက်ာ္ ရက္ေတြမွာ ပဲြေတာ္အခင္းအက်င္းအျပင္အဆင္ေတြ စတင္ လုပ္ေဆာင္ရျပီေလ။
ျမန္မာျပည္တနံတလ်ားက ဘုရားဖူးပဲြေတာ္လာဧည့္သည္ေတြနဲ႔ အင္မတန္စည္ကားသိုက္ျမိဳက္လွတဲ့ ပဲြေတာ္ တခုျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားပဲြရက္တေလွ်ာက္လံုး ပဲြေတာ္လာ ေရယာဥ္ႀကီးငယ္ေတြေပၚမွာ မရပ္မနားဖြင့္လာတဲ့ အဆုိေတာ္သန္းထြန္းေလး(ေနာက္ပုိင္း သူ႔သမီး အဆုိေတာ္ပိုးအိစံျပန္ဆုိတဲ့) ရဲ႕ “က်ေနာ့္မမပုသိမ္သူ” သီခ်င္း သံက ဟုိင္းႀကီးကၽြန္းတဝုိက္ လႊမ္းမုိးေနရာယူထားတတ္ပါတယ္။ ရာသီခ်ိန္ကုိက္ဆုိသလုိ ေပၚထြက္လာေလ့ရွိ တဲ့ အဲဒီသီခ်င္းသံဟာ ၾကားရသူအေပါင္းကုိ ပဲြေတာ္ဆီသုိ႔ မျဖစ္မေနအေရာက္သြားျဖစ္ေအာင္ ျမွဴဆြယ္တြန္းပုိ႔ ေနသလုိ ခံစားရေစပါတယ္။
အိမ္မွာ ပုိက္ဆံအသံုးမေျပလည္လုိ႔ ဒီတႏွစ္ေတာ့ ပဲြေတာ္ကုိအလြတ္ခံလုိက္မယ္ဆံုးျဖတ္ျပီး ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ အိမ္တြင္းပုန္းေနသူေတြဟာ အဲဒီသီခ်င္းသံၾကားရျပီးေနာက္ မရည္ရြယ္၊ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမရွိဘဲ ေတြ႔ရာၾကံဳရာ လူအုပ္နဲ႔ ေရာပါသြားရင္း ျမတ္ေမာ္တင္ဘုရားရင္ျပင္ဆီ ဦးခိုက္ေရာက္ရွိသြားသူေတြ မနည္းလွပါ။ တခ်ဳိ႕လည္း တႀကိမ္နဲ႔အားမရလုိ႔ ႏွစ္ႀကိမ္သံုးႀကိမ္အေရာက္သြားျဖစ္ၾကပါတယ္။ အိမ္မွာထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္၊ ေန႔လည္စာစားျပီး စံထူး၊ စံျပ၊ အဏၰဝါရြာေတြအတုိင္း ေျခက်င္ေလွ်ာက္၊ အဏၰဝါေလွဆိပ္ကုိေရာက္ေတာ့ ငမုိးရိပ္ေခ်ာင္းေလာက္က်ယ္တဲ့ ဟုိင္းႀကီးေခ်ာင္းကုိ ကူးတုိ႔ေလွနဲ႔ျဖတ္ကူး၊ တဖက္ကမ္း ခေမာက္ေမာ္ရြာကေန တနာရီေလာက္ထပ္ေလွ်ာက္ရင္ ျမတ္ေမာ္တင္ေစတီကုိ ဖူးခြင့္ရျပီပဲ။ ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာ သင့္ေတာ္ရာ ေနရာတခုေရြးခ်ယ္ျပီး ညေနစာကုိတေပ်ာ္တပါးစုေပါင္းစားၾက၊ ရင္ျပင္ေတာ္ထက္မွာပဲ ညအိပ္လုိက္ၾက၊ ေနာက္ တေန႔မနက္ ေငြေတာင္ဘုရား(ေျမြေတာင္ဘုရား ဟုလည္းေခၚ)ရွိရာခရီးဆက္၊ ကမ္းေျခေရတိမ္ပါးမွာေရကူးၾက၊ အုန္းပင္ရိပ္ေအာက္မွာ အုန္းစိမ္းေရေသာက္ရင္း ခဏတာ အနားယူျပီး ျပန္လာမယ္ဆုိရင္ ေန႔လည္ေလာက္မွာ အိမ္ျပန္ေရာက္နုိင္တာေပါ့။
ဟုိင္းႀကီးကၽြန္းတဝုိက္ေဒသခံေတြကေတာ့ တႏွစ္တခါ ေမာ္တင္ဘုရားပဲြမွာ ဝင္မႏႊဲလုိက္ရရင္ သမုိင္းေပးတာဝန္ မေက်ပြန္သလုိ ခံစားၾကရတယ္ထင္ပါရဲ႕။ ပင္လယ္ထဲမွာ ခရီးလြန္ေနသူေတြ ပဲြေတာ္ရက္ဆုိ ဌာေနကုိအေရာက္ ျပန္လာၾကတယ္။ ေရထဲမွာ ပင္ပင္ပန္းပန္းရွာခဲ့ေဖြခဲ့တဲ့ေငြကုိ ဘုရားပဲြေတာ္မွာ ရက္ရက္ေရာေရာသံုးၾကတယ္။ က်ေနာ္အဲဒီမွာ ရွိစဥ္က ပဲြေတာ္သြားတုိင္း မိသားစုသံုးဖုိ႔စဲြဖုိ႔ အိပ္ကပ္ထဲမွာ ေငြတေထာင္ပါေအာင္ အေတာ့္ကုိပဲ ျခစ္ျခဳတ္စုေဆာင္းသြားရတာ။ ဒါေတာင္ က်ေနာ္ရတဲ့ တစ္လစာျပဳတ္ျပီ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရြာထဲက ေလွလုပ္သား တဦးဟာ အနည္းဆံုး ေငြငါးေထာင္မပါရင္ ဘုရားပဲြမသြားဘူးတဲ့။ အဲေလာက္ကုိ အားထည့္ျပီးေပ်ာ္ၾကတာ။ သူတုိ႔ေပ်ာ္မယ္ဆုိလည္း ေပ်ာ္ေလာက္ပါတယ္။ ပဲြေတာ္က တုိင္းသိျပည္သိျဖစ္တဲ့အျပင္ ဇာတ္ပဲြေပါင္းစံုကၾက တာေလ။ နုိင္ငံျခားသားေတြလည္း အေတာ္မ်ားမ်ားလာလည္ၾကတယ္။
က်ေနာ္သိသေလာက္ ဟုိင္းႀကီးကၽြန္းမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖူးတဲ့ အရာရွိ/စစ္သည္မွန္သမွ် လုပ္ငန္းပုိင္းဆုိင္ ရာနဲ႔ ေနထုိင္မႈအေျခအေနအရ ဟုိင္းႀကီးကုိ စိတ္ပ်က္ခ်င္ပ်က္မယ္၊ ေမာ္တင္စြန္းဘုရားပဲြေတာ္ကုိေတာ့ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ သတိတရ ရွိေနတတ္ၾကတာပါပဲ။ တႏွစ္မွာတခါ ေပ်ာ္ခြင့္ရတာျဖစ္ေပမယ့္ တကယ့္ ကုိ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ပဲြေတာ္တခုပါ။ ပဲြေစ်းမွာ ေဒသထြက္ အစားအစာေတြအျပင္ ခရုခံြ၊ ကမာခံြ၊ အုန္းသီးခြံေတြနဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးေတြ ေရာင္းခ်ေပးပါတယ္။ တခါေတာ့ နုိင္ငံျခားသားတဦး ဖန္ပံုးထဲမွာ ထည့္ေလွာင္ထားတဲ့ ေရခူေလးေတြကုိစိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနရင္း အနားမွာ ရပ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းတဦးကုိ ေမးပါတယ္။ ‘What is this ?’၊ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း မဆုိင္းမတြ အေျဖ ေပးလုိက္ တာက ‘This is ယူေခ’ တဲ့။ နုိင္ငံျခားသား ဘယ္လုိသေဘာေပါက္သြားလဲမသိ၊ ေမးေစ့ေလး ပြတ္ျပီး ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ ထြက္သြားပါေလေရာ..။
အဲဒီေလာက္စည္ကားလွတဲ့ ပဲြေတာ္ျမင္ကြင္းကုိ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မတ္လမွာ ေရယာဥ္နဲ႔ခရီးသြားရင္း အေဝးကေန လွမ္းေမွ်ာ္ခြင့္ရခဲ့ပါေသးတယ္။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ၂၀၀၄ ဆူနာမီေရငလ်င္မွာ ဘုရားထီးေတာ္ ေျမခသြား တာမုိ႔ က်င္းပျမဲ ဘုရားပဲြေတာ္အျပင္ ေစတီေတာ္ျပဳျပင္၊ ထီးေတာ္တင္ပဲြပါ က်င္းပခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ပါ။
ဟုိင္းႀကီးေျမနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ထူးျခားတဲ့ အေျပာအဆုိ၊ အေတြ႔အႀကံဳေလးေတြ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္းေပၚေရာက္ျပီး ဟုိင္းႀကီးရြာထိပ္က ေတာင္ေပၚဘုရားကုိဖူးျဖစ္ရင္ ဟုိင္းႀကီးေျမကုိ ေနာက္တခါထပ္ေရာက္ရတယ္တဲ့။ တခ်ဳိ႕ လည္း ေရယာဥ္မွာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ရင္း ဟုိင္းႀကီးဘုရားသြားဖူးမိလုိ႔ ရန္ကုန္ျပန္အေရာက္မွာ ဟုိင္းႀကီးကုိ အေျပာင္းအေရႊ႕ပါလာၾကတယ္ ဆုိတာပဲ။ တုိက္ဆုိင္မႈကုိ အယူသည္းတာလားေတာ့ ေသခ်ာမသိပါ။
ေသခ်ာတာ တခုကေတာ့ က်ေနာ္ဟုိင္းႀကီးကၽြန္းမွာ ၄ ႏွစ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ခ်ိန္အတြင္း ကၽြန္းေပၚမွာ ျမင္း တေကာင္မွ မေတြ႔ခဲ့ရတာပါပဲ။ ေဒသခံေတြကုိေမးၾကည့္ေတာ့ ဟုိင္းႀကီးကၽြန္းေပၚ ျမင္းတင္လုိ႔မရဘူးတဲ့။ ကၽြန္းေပၚမွာေမြးထားတဲ့ ျမင္းဟာ မၾကာမီအတြင္း အေၾကာင္းတမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ေသသြားရတာခ်ည္းဆုိေတာ့ ဘယ္သူ ကမွ ျမင္းမေမြးရဲေတာ့ဘူးတဲ့။ ပင္လယ္ကုိေမးတင္ေနတဲ့ ဟုိင္းႀကီးေတာင္ကုိ အေဝးကၾကည့္ရင္ ဟုိင္းဆင္ႀကီး တေကာင္ ဝပ္ေနပံုမ်ဳိးနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္တူပါတယ္။
က်ေနာ္စဥ္းစားၾကည့္မိပါတယ္။ ျမန္မာဘုရင္ေတြေခတ္က ျပင္သစ္၊ ဒတ္ခ်္ေတြနဲ႔ ျပႆနာတက္တဲ့ ဟုိင္းႀကီး ကၽြန္းအေရးအခင္းမွာ ျမန္မာစစ္သူရဲေကာင္းေတြျဖစ္တဲ့ မင္းရဲေကာင္းပုံ၊ မင္းရဲနရသိခၤ တုိ႔ဟာ ဘယ္လုိစစ္ဗ်ဴ ဟာမ်ဳိးနဲ႔ တုိင္းတပါးသားေတြကုိ ယွဥ္ျပီးတုိက္ခုိက္ခဲ့သလဲ..။ ေရေၾကာင္းသက္သက္ေတာ့ ျဖစ္နုိင္ပံုမရပါဘူး။ ဘာလုိ႔ဆုိ စံထူး၊စံျပ ရြာအဝင္မွာ ျမန္မာတပ္ေတြရဲ႕ ခံတပ္အေဆာက္အဦးပ်က္တခု ရွိေနေသးတယ္။ ဟုိင္းႀကီး ေတာင္ေျခမွာလည္း နယ္ခ်ဲ႕သေဘၤာေတြသံုးတဲ့ ေက်ာက္မီးေသြးပံုေနရာေတြ က်န္ေနတုန္း။ အဲဒီအခ်က္ အလက္ေတြက က်ေနာ့္အတြက္ေလ့လာစရာ သမုိင္းေျခရာေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။
သက္ရွိတိရစၦာန္ ျမင္းတေကာင္မွ မေတြ႔ရတဲ့ကၽြန္းေပၚမွာ ျမင္းစီးကၽြမ္းက်င္သူ၊ ျမင္းစီးျပိဳင္ပဲြဝင္သူ အမ်ား အျပားကုိလည္း ေတြ႔ရျပန္ပါတယ္။ အင္း...ေျပာရရင္ က်ေနာ္လည္း ရံဖန္ရံခါမက ျပိဳင္ပဲြဝင္ခဲ့ဖူးသူ တဦးပါပဲ။ ေဒသခံေရလုပ္သားေတြကေတာ့ ျမင္းကုိ ကုန္းႏွီးမပါဘဲ အလြတ္စီးၾကတာ။ ျမင္းစီးရတဲ့ အေၾကာင္းခံ ဆင္ေျခ ေပးခ်က္ေတြကလည္း အဖံုဖံု။ ေရလုပ္သားေတြက ေရထဲမွာ တေနကုန္လုပ္ရေတာ့ ခ်မ္းလြန္းလုိ႔ ျမင္းစီးရင္း အေႏြးဓာတ္ ယူၾကတာ။ ေရတပ္သားေတြက ေရာက္ခါစမွာ ငွက္ဖ်ားမိမွာစုိးလုိ႔ ကာကြယ္တာ။ ေနာက္ပုိင္းမွာ ေတာ့ အလုပ္ပင္ပန္းလုိ႔၊ အိမ္ကုိလြမ္းလုိ႔။ ဒီလုိနဲ႔ ေဖာ္မြန္၊ တုိးတုိးဝင္း၊ ျဖိဳးေက်ာ္(PK)၊ ေငြပင္လယ္ စတဲ့ ျမင္းပဲြရံု ေတြ စီးပြားတက္လာၾကတယ္။
အခုလုိ ေမာ္တင္စြန္းဘုရားပဲြရာသီ ေရာက္ျပီဆုိ ကၽြန္းေပၚမွာ ျမင္းသည္ေတာ္ေတြ ေျခရာခ်င္းထပ္ ေပြလိမ္ရႈပ္ မ်ားျပားေနမွာ ျမင္ေယာင္မိပါေသးရဲ႕....
ေနမင္းသူ
၈ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၀၁၂
သူငယ္ခ်င္းတဦးရဲ႕ သတိေပးႏႈိးေဆာ္သံေၾကာင့္ က်ေနာ့္အေတြးစိတ္ေတြ အတိတ္ဆီျပန္ေရာက္သြားမိတယ္။ ဆံုးစမဲ့ က်ယ္ေျပာလွတဲ့ ပင္လယ္ျပာၾကီးရယ္၊ ကမ္းစပ္ဆီ တရိပ္ရိပ္ေရြ႕လ်ားေနတဲ့ လႈိင္းေခါင္းျဖဴေတြရယ္၊ ကမ္းစပ္နဲ႔ မနီးမေဝး သဲေသာင္ျပင္ထက္မွ အုန္းပင္တန္းေလးေတြရယ္၊ ေရျပင္ေပၚ ရွပ္ပ်ံဝဲေနတဲ့ ပ်ံလႊားငွက္၊ ဇင္ေယာ္ငွက္ေလးေတြရယ္၊ ဟုိေနရာ ဒီေနရာ မညီမညာျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ေက်ာက္ေဆာင္ေက်ာက္တံုးေတြရယ္ ဒီျမင္ကြင္းေလးေတြဟာ က်ေနာ့္ဘဝတသက္ ဘယ္ေတာ့မွေမ့ေဖ်ာက္လုိ႔မရနုိင္တဲ့ သဘာဝအလွတရားေတြပါ။
ခုေလာက္ဆုိ ျမန္မာျပည္ေျမပံုရဲ႕ အေနာက္ေတာင္ဘက္စြန္း ေတာင္ကုန္းျမင့္ေလး တဝုိက္မွာ လူေတြ လူေတြ ေယာက္ယက္ခတ္လႈပ္ရွား စည္ကားစျပဳေနေလာက္ေရာေပါ့။
ျမတ္ေမာ္တင္စြန္း(မဟာကုဋရံသီ ဆံေတာ္ရွင္ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး) ဘုရားပဲြေတာ္ကုိ ႏွစ္စဥ္ တေပါင္းလျပည့္ေန႔ အထိ က်င္းပပူေဇာ္ျမဲပါ။ ပဲြေတာ္ရက္က ႏွစ္ပတ္ ေလာက္ၾကာျမင့္တာမုိ႔ တေပါင္းလဆန္းကတည္းက စတင္ က်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ တပို႔တဲြလျပည့္ေက်ာ္ ရက္ေတြမွာ ပဲြေတာ္အခင္းအက်င္းအျပင္အဆင္ေတြ စတင္ လုပ္ေဆာင္ရျပီေလ။
ျမန္မာျပည္တနံတလ်ားက ဘုရားဖူးပဲြေတာ္လာဧည့္သည္ေတြနဲ႔ အင္မတန္စည္ကားသိုက္ျမိဳက္လွတဲ့ ပဲြေတာ္ တခုျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားပဲြရက္တေလွ်ာက္လံုး ပဲြေတာ္လာ ေရယာဥ္ႀကီးငယ္ေတြေပၚမွာ မရပ္မနားဖြင့္လာတဲ့ အဆုိေတာ္သန္းထြန္းေလး(ေနာက္ပုိင္း သူ႔သမီး အဆုိေတာ္ပိုးအိစံျပန္ဆုိတဲ့) ရဲ႕ “က်ေနာ့္မမပုသိမ္သူ” သီခ်င္း သံက ဟုိင္းႀကီးကၽြန္းတဝုိက္ လႊမ္းမုိးေနရာယူထားတတ္ပါတယ္။ ရာသီခ်ိန္ကုိက္ဆုိသလုိ ေပၚထြက္လာေလ့ရွိ တဲ့ အဲဒီသီခ်င္းသံဟာ ၾကားရသူအေပါင္းကုိ ပဲြေတာ္ဆီသုိ႔ မျဖစ္မေနအေရာက္သြားျဖစ္ေအာင္ ျမွဴဆြယ္တြန္းပုိ႔ ေနသလုိ ခံစားရေစပါတယ္။
အိမ္မွာ ပုိက္ဆံအသံုးမေျပလည္လုိ႔ ဒီတႏွစ္ေတာ့ ပဲြေတာ္ကုိအလြတ္ခံလုိက္မယ္ဆံုးျဖတ္ျပီး ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ အိမ္တြင္းပုန္းေနသူေတြဟာ အဲဒီသီခ်င္းသံၾကားရျပီးေနာက္ မရည္ရြယ္၊ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမရွိဘဲ ေတြ႔ရာၾကံဳရာ လူအုပ္နဲ႔ ေရာပါသြားရင္း ျမတ္ေမာ္တင္ဘုရားရင္ျပင္ဆီ ဦးခိုက္ေရာက္ရွိသြားသူေတြ မနည္းလွပါ။ တခ်ဳိ႕လည္း တႀကိမ္နဲ႔အားမရလုိ႔ ႏွစ္ႀကိမ္သံုးႀကိမ္အေရာက္သြားျဖစ္ၾကပါတယ္။ အိမ္မွာထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္၊ ေန႔လည္စာစားျပီး စံထူး၊ စံျပ၊ အဏၰဝါရြာေတြအတုိင္း ေျခက်င္ေလွ်ာက္၊ အဏၰဝါေလွဆိပ္ကုိေရာက္ေတာ့ ငမုိးရိပ္ေခ်ာင္းေလာက္က်ယ္တဲ့ ဟုိင္းႀကီးေခ်ာင္းကုိ ကူးတုိ႔ေလွနဲ႔ျဖတ္ကူး၊ တဖက္ကမ္း ခေမာက္ေမာ္ရြာကေန တနာရီေလာက္ထပ္ေလွ်ာက္ရင္ ျမတ္ေမာ္တင္ေစတီကုိ ဖူးခြင့္ရျပီပဲ။ ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာ သင့္ေတာ္ရာ ေနရာတခုေရြးခ်ယ္ျပီး ညေနစာကုိတေပ်ာ္တပါးစုေပါင္းစားၾက၊ ရင္ျပင္ေတာ္ထက္မွာပဲ ညအိပ္လုိက္ၾက၊ ေနာက္ တေန႔မနက္ ေငြေတာင္ဘုရား(ေျမြေတာင္ဘုရား ဟုလည္းေခၚ)ရွိရာခရီးဆက္၊ ကမ္းေျခေရတိမ္ပါးမွာေရကူးၾက၊ အုန္းပင္ရိပ္ေအာက္မွာ အုန္းစိမ္းေရေသာက္ရင္း ခဏတာ အနားယူျပီး ျပန္လာမယ္ဆုိရင္ ေန႔လည္ေလာက္မွာ အိမ္ျပန္ေရာက္နုိင္တာေပါ့။
ဟုိင္းႀကီးကၽြန္းတဝုိက္ေဒသခံေတြကေတာ့ တႏွစ္တခါ ေမာ္တင္ဘုရားပဲြမွာ ဝင္မႏႊဲလုိက္ရရင္ သမုိင္းေပးတာဝန္ မေက်ပြန္သလုိ ခံစားၾကရတယ္ထင္ပါရဲ႕။ ပင္လယ္ထဲမွာ ခရီးလြန္ေနသူေတြ ပဲြေတာ္ရက္ဆုိ ဌာေနကုိအေရာက္ ျပန္လာၾကတယ္။ ေရထဲမွာ ပင္ပင္ပန္းပန္းရွာခဲ့ေဖြခဲ့တဲ့ေငြကုိ ဘုရားပဲြေတာ္မွာ ရက္ရက္ေရာေရာသံုးၾကတယ္။ က်ေနာ္အဲဒီမွာ ရွိစဥ္က ပဲြေတာ္သြားတုိင္း မိသားစုသံုးဖုိ႔စဲြဖုိ႔ အိပ္ကပ္ထဲမွာ ေငြတေထာင္ပါေအာင္ အေတာ့္ကုိပဲ ျခစ္ျခဳတ္စုေဆာင္းသြားရတာ။ ဒါေတာင္ က်ေနာ္ရတဲ့ တစ္လစာျပဳတ္ျပီ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရြာထဲက ေလွလုပ္သား တဦးဟာ အနည္းဆံုး ေငြငါးေထာင္မပါရင္ ဘုရားပဲြမသြားဘူးတဲ့။ အဲေလာက္ကုိ အားထည့္ျပီးေပ်ာ္ၾကတာ။ သူတုိ႔ေပ်ာ္မယ္ဆုိလည္း ေပ်ာ္ေလာက္ပါတယ္။ ပဲြေတာ္က တုိင္းသိျပည္သိျဖစ္တဲ့အျပင္ ဇာတ္ပဲြေပါင္းစံုကၾက တာေလ။ နုိင္ငံျခားသားေတြလည္း အေတာ္မ်ားမ်ားလာလည္ၾကတယ္။
က်ေနာ္သိသေလာက္ ဟုိင္းႀကီးကၽြန္းမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖူးတဲ့ အရာရွိ/စစ္သည္မွန္သမွ် လုပ္ငန္းပုိင္းဆုိင္ ရာနဲ႔ ေနထုိင္မႈအေျခအေနအရ ဟုိင္းႀကီးကုိ စိတ္ပ်က္ခ်င္ပ်က္မယ္၊ ေမာ္တင္စြန္းဘုရားပဲြေတာ္ကုိေတာ့ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ သတိတရ ရွိေနတတ္ၾကတာပါပဲ။ တႏွစ္မွာတခါ ေပ်ာ္ခြင့္ရတာျဖစ္ေပမယ့္ တကယ့္ ကုိ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ပဲြေတာ္တခုပါ။ ပဲြေစ်းမွာ ေဒသထြက္ အစားအစာေတြအျပင္ ခရုခံြ၊ ကမာခံြ၊ အုန္းသီးခြံေတြနဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးေတြ ေရာင္းခ်ေပးပါတယ္။ တခါေတာ့ နုိင္ငံျခားသားတဦး ဖန္ပံုးထဲမွာ ထည့္ေလွာင္ထားတဲ့ ေရခူေလးေတြကုိစိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနရင္း အနားမွာ ရပ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းတဦးကုိ ေမးပါတယ္။ ‘What is this ?’၊ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း မဆုိင္းမတြ အေျဖ ေပးလုိက္ တာက ‘This is ယူေခ’ တဲ့။ နုိင္ငံျခားသား ဘယ္လုိသေဘာေပါက္သြားလဲမသိ၊ ေမးေစ့ေလး ပြတ္ျပီး ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ ထြက္သြားပါေလေရာ..။
အဲဒီေလာက္စည္ကားလွတဲ့ ပဲြေတာ္ျမင္ကြင္းကုိ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မတ္လမွာ ေရယာဥ္နဲ႔ခရီးသြားရင္း အေဝးကေန လွမ္းေမွ်ာ္ခြင့္ရခဲ့ပါေသးတယ္။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ၂၀၀၄ ဆူနာမီေရငလ်င္မွာ ဘုရားထီးေတာ္ ေျမခသြား တာမုိ႔ က်င္းပျမဲ ဘုရားပဲြေတာ္အျပင္ ေစတီေတာ္ျပဳျပင္၊ ထီးေတာ္တင္ပဲြပါ က်င္းပခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ပါ။
ဟုိင္းႀကီးေျမနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ထူးျခားတဲ့ အေျပာအဆုိ၊ အေတြ႔အႀကံဳေလးေတြ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္းေပၚေရာက္ျပီး ဟုိင္းႀကီးရြာထိပ္က ေတာင္ေပၚဘုရားကုိဖူးျဖစ္ရင္ ဟုိင္းႀကီးေျမကုိ ေနာက္တခါထပ္ေရာက္ရတယ္တဲ့။ တခ်ဳိ႕ လည္း ေရယာဥ္မွာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ရင္း ဟုိင္းႀကီးဘုရားသြားဖူးမိလုိ႔ ရန္ကုန္ျပန္အေရာက္မွာ ဟုိင္းႀကီးကုိ အေျပာင္းအေရႊ႕ပါလာၾကတယ္ ဆုိတာပဲ။ တုိက္ဆုိင္မႈကုိ အယူသည္းတာလားေတာ့ ေသခ်ာမသိပါ။
ေသခ်ာတာ တခုကေတာ့ က်ေနာ္ဟုိင္းႀကီးကၽြန္းမွာ ၄ ႏွစ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ခ်ိန္အတြင္း ကၽြန္းေပၚမွာ ျမင္း တေကာင္မွ မေတြ႔ခဲ့ရတာပါပဲ။ ေဒသခံေတြကုိေမးၾကည့္ေတာ့ ဟုိင္းႀကီးကၽြန္းေပၚ ျမင္းတင္လုိ႔မရဘူးတဲ့။ ကၽြန္းေပၚမွာေမြးထားတဲ့ ျမင္းဟာ မၾကာမီအတြင္း အေၾကာင္းတမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ေသသြားရတာခ်ည္းဆုိေတာ့ ဘယ္သူ ကမွ ျမင္းမေမြးရဲေတာ့ဘူးတဲ့။ ပင္လယ္ကုိေမးတင္ေနတဲ့ ဟုိင္းႀကီးေတာင္ကုိ အေဝးကၾကည့္ရင္ ဟုိင္းဆင္ႀကီး တေကာင္ ဝပ္ေနပံုမ်ဳိးနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္တူပါတယ္။
က်ေနာ္စဥ္းစားၾကည့္မိပါတယ္။ ျမန္မာဘုရင္ေတြေခတ္က ျပင္သစ္၊ ဒတ္ခ်္ေတြနဲ႔ ျပႆနာတက္တဲ့ ဟုိင္းႀကီး ကၽြန္းအေရးအခင္းမွာ ျမန္မာစစ္သူရဲေကာင္းေတြျဖစ္တဲ့ မင္းရဲေကာင္းပုံ၊ မင္းရဲနရသိခၤ တုိ႔ဟာ ဘယ္လုိစစ္ဗ်ဴ ဟာမ်ဳိးနဲ႔ တုိင္းတပါးသားေတြကုိ ယွဥ္ျပီးတုိက္ခုိက္ခဲ့သလဲ..။ ေရေၾကာင္းသက္သက္ေတာ့ ျဖစ္နုိင္ပံုမရပါဘူး။ ဘာလုိ႔ဆုိ စံထူး၊စံျပ ရြာအဝင္မွာ ျမန္မာတပ္ေတြရဲ႕ ခံတပ္အေဆာက္အဦးပ်က္တခု ရွိေနေသးတယ္။ ဟုိင္းႀကီး ေတာင္ေျခမွာလည္း နယ္ခ်ဲ႕သေဘၤာေတြသံုးတဲ့ ေက်ာက္မီးေသြးပံုေနရာေတြ က်န္ေနတုန္း။ အဲဒီအခ်က္ အလက္ေတြက က်ေနာ့္အတြက္ေလ့လာစရာ သမုိင္းေျခရာေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။
သက္ရွိတိရစၦာန္ ျမင္းတေကာင္မွ မေတြ႔ရတဲ့ကၽြန္းေပၚမွာ ျမင္းစီးကၽြမ္းက်င္သူ၊ ျမင္းစီးျပိဳင္ပဲြဝင္သူ အမ်ား အျပားကုိလည္း ေတြ႔ရျပန္ပါတယ္။ အင္း...ေျပာရရင္ က်ေနာ္လည္း ရံဖန္ရံခါမက ျပိဳင္ပဲြဝင္ခဲ့ဖူးသူ တဦးပါပဲ။ ေဒသခံေရလုပ္သားေတြကေတာ့ ျမင္းကုိ ကုန္းႏွီးမပါဘဲ အလြတ္စီးၾကတာ။ ျမင္းစီးရတဲ့ အေၾကာင္းခံ ဆင္ေျခ ေပးခ်က္ေတြကလည္း အဖံုဖံု။ ေရလုပ္သားေတြက ေရထဲမွာ တေနကုန္လုပ္ရေတာ့ ခ်မ္းလြန္းလုိ႔ ျမင္းစီးရင္း အေႏြးဓာတ္ ယူၾကတာ။ ေရတပ္သားေတြက ေရာက္ခါစမွာ ငွက္ဖ်ားမိမွာစုိးလုိ႔ ကာကြယ္တာ။ ေနာက္ပုိင္းမွာ ေတာ့ အလုပ္ပင္ပန္းလုိ႔၊ အိမ္ကုိလြမ္းလုိ႔။ ဒီလုိနဲ႔ ေဖာ္မြန္၊ တုိးတုိးဝင္း၊ ျဖိဳးေက်ာ္(PK)၊ ေငြပင္လယ္ စတဲ့ ျမင္းပဲြရံု ေတြ စီးပြားတက္လာၾကတယ္။
အခုလုိ ေမာ္တင္စြန္းဘုရားပဲြရာသီ ေရာက္ျပီဆုိ ကၽြန္းေပၚမွာ ျမင္းသည္ေတာ္ေတြ ေျခရာခ်င္းထပ္ ေပြလိမ္ရႈပ္ မ်ားျပားေနမွာ ျမင္ေယာင္မိပါေသးရဲ႕....
ေနမင္းသူ
၈ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၀၁၂
0 comments:
Post a Comment