ႏိုင္ငံေရးသမိုင္း သင္ခန္းစားနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္မလွည့္မယ့္ ေျခလွမ္းမ်ား

by Ko Htike on Tuesday, February 28, 2012 at 10:12am ·

 

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံသားေတြက ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ သမိုင္းကို မွတ္တမ္းအျဖစ္ မွန္မွန္ကန္ကန္ သိုမွီးထားတဲ့ အက်င့္က အေတာ့္ကို နည္းပါတယ္။ အဲဒီလို မွတ္တမ္းယူဖို႔ အားနည္းရာကေန .. သမိုင္းကို ေလ့လာတာ အားနည္းလာၿပီး .. ေနာက္ဆံုးမွာ သမိုင္း သင္ခန္းစာ ယူၿပီး အမွား အေဟာင္းေတြ ထပ္မမွားေအာင္ ေလ့လာႀကိဳးစားတဲ့ အားထုတ္မႈေတြ မရွိသေလာက္ ျဖစ္လာတာဟာ ခိုင္မာတဲ့ ဒီမိုကေရစီလမ္းစဥ္ကို တည္ေဆာက္မယ့္ ခရီးရွည္အတြက္ ႀကီးမားတဲ့ အမွားကို က်ဴးလြန္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။


တိုးတတ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေဆာက္မယ္ဆိုၿပီး စဥ္းစားၾကံစည္ၾကတဲ့ လူေတြထဲမွာ (ကၽြန္ေတာ္ ထင္တာ မလြဲဘူးဆိုရင္) လက္ရွိ စစ္တပ္ အႀကီးအကဲ တခ်ိဳ႕နဲ႔ စစ္သား လူထြက္ အႀကီးအကဲအခ်ိဳ႕ပါ ပါဝင္ ပါလိမ့္မယ္။ ဒါ့အျပင္ ေခတ္ပ်က္ ေသေဌးေတြလည္း ပါႏိုင္ပါတယ္။
(သို႔ေသာ္ ကိုယ္က်ိဳးၾကည့္ ေဗြေဖာက္သူေတြကေတာ့ ရွိမွာပါ။) က်န္တဲ့ႏိုင္ငံသားေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံကို တိုးတတ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵက ေမးစရာေတာင္ မလိုပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ အဲဒီ စစ္တပ္ အႀကီးအကဲေတြနဲ႔ စစ္သားလူထြက္ တခ်ိဳ႕ က ဒီမိုကေရစီရဲ႕ တန္ဖိုးကိုေတြ ျဖစ္တဲ့ ... လြတ္လပ္ခြင့္ (freedom) နဲ႔ တန္းတူညီမွ်ေသာအခြင့္အေရး (equal opportunity)  ... ဆိုတာကို တိုးတတ္ေအာင္ လုပ္မယ့္ လမ္းစဥ္ထဲကေန ဖယ္ထုတ္ထားၾကတယ္။ အဲဒီ အခါ အာဏာရွင္ လူတန္းစား ေပၚလာတယ္လို႔ .. အတိုခ်ဳပ္ သံုးသပ္လို႔ ရတယ္။

(စကားခ်ပ္။ .... ။ဒီေနရာမွာ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက တန္းတူညီမွ်ေရး (equality)လို႔ အလြယ္တကူ ေျပာတာကိုလည္း ေသခ်ာ စဥ္းစားေစလုိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ တကယ္ လိုအပ္တာဟာ တန္းတူညီမွ်ေရး (equality) ထက္၊ တန္းတူညီမွ်ေသာအခြင့္အေရး (equal opportunity) ရဖို႔က ဒီမိုကေရစီရဲ႕ တန္ဖိုးမွာ ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း အခြင့္အေရးရလွ်င္ ဒီႏွစ္ခု အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္ပံု အေရးႀကီးေၾကာင္းကို အေသးစိပ္ေဆြးေႏြးပါ့မယ္။)

တိုင္းျပည္တိုးတတ္ေရးအတြက္ ဆႏၵရွိၾကေပမယ့္ အာဏာရွင္ စနစ္နဲ႔ အဆံုးသတ္ခဲ့ရတာဟာ ဒီမိုကေရစီတန္ဖိုးေတြ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ရလို႔ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေနာက္ဆံုး ရလဒ္အျဖစ္ ေကာက္ခ်က္ခ်ၿပီး ၁၉၈၈ မွာ ေက်ာင္းသား၊ ျပည္သူေတြဟာ အာဏာရွင္ စနစ္ကို ျဖဳတ္ခ်ၿပီး ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို တည္ေဆာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတာ .. ျမန္မာ့လက္တေလာ သမိုင္းျဖစ္ရပ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။

ဒီေတာ့ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ တည္ေဆာက္မယ္ဆိုရင္ အထက္ပါ အမွားကို သင္ခန္းစာ ယူဖို႔က အေရးႀကီးပါတယ္။ သင္ခန္းစာယူဖို႔ဆိုလွ်င္ေတာ့ အေပၚယံအခ်က္ တစ္ခုတည္းျဖစ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ တန္ဖိုးျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ နဲ႔ တန္းတူညီမွ်ေသာအခြင့္အေရး .. ႏွစ္ခုတည္း မရွိတာေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လို႔ အလြယ္တကူ ေကာက္ခ်က္ခ်ရံုနဲ႔ မၿပီးေသးပါဘူး။

သမိုင္းမွတ္တမ္းေတြကို ေသခ်ာ ျပန္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ၁၉၄၈ ကေန ၁၉၆၂ ခုႏွစ္အထိ ၁၄ ႏွစ္တာ ကာလမွာ ပါလီမာန္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ထြန္းကားခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ အဲဒီ စနစ္က်ဆံုးခဲ့ရပါတယ္။ ဒါဟာ ဦးေနဝင္းေၾကာင့္လို႔ အလြယ္တကူ ျမင္တာထက္ .. ဘာေၾကာင့္ ဦးေနဝင္းက အာဏာသိမ္းရတာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္က်ဆံုးရတာလဲ၊ အေျခခံ ဥပေဒေၾကာင့္လား၊ ႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ သမိုင္းေၾကာင့္လား၊ စီးပြားေရး အေျခအေနေၾကာင့္လား၊ လူမ်ိဳးေရးေၾကာင့္လား .. ဆိုတာေတြကို .. ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းအနဲ႔ အေသးစိပ္ စနစ္တက် မွတ္တမ္းမွတ္ရာထားၿပီး ေလ့လာတဲ့ စာေပေတြ မရွိသေလာက္ ျဖစ္ေနတာကို ရင္နာစရာ အျဖစ္ေတြ႔ရပါတယ္။

ဂ်ာမနီဟာ ပထမ ကမာၻစစ္အၿပီး၊ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ မျဖစ္ခင္ ၾကားကာလမွာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံတည္ေထာင္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးမွာ နာဇီ အာဏာရွင္ ဟစ္တလာ တတ္လာၿပီး ... ဒီမိုကေရစီ က်ဆံုးခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ႀကီး ၿပီးတဲ့ အခါ အေနာက္ဂ်ာမနီမွာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ထပ္မံတည္ေဆာက္ျပန္ပါတယ္။ ဒီတခါမွာေတာ့ .. ပထမ အႀကိမ္က အမွားေတြကို  .. စနစ္တက်နဲ႔ ေလ့လာသံုးသပ္ၿပီး .. ေနာက္ထပ္ တခါ မျဖစ္ရေအာင္ ေသေသခ်ာနဲ႔ အေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲၿပီး .. ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံကို တည္ေထာင္ခဲ့တာ .. အခုဆိုရင္ ကမာၻက ေလးစားရတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ .. အာဏာရွင္ စနစ္ရဲ႕ သမိုင္းရွိခဲ့ေပမယ့္ ... အာဏာရွင္ လမ္းစဥ္ကို ျပန္သြားမယ့္ အရိပ္အေယာင္ လံုးဝ ကင္းစင္ေနပါတယ္။

အခု ျမန္ျပည္မွာလည္း ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို ျပန္သြားၾကမယ္ေျပာၾကေပမယ့္ .. အရင္ဒီမိုကေရစီ စနစ္က ၁၄ ႏွစ္ပဲ ခံခဲံရတဲ့ ျဖစ္ရပ္ အမွားေတြကို ေနာင္မျဖစ္ေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ေလ့လာဆန္းစစ္ တားျမစ္တဲ့ အခ်က္ေတြကို ေခတ္သစ္ ဒီမိုကေရစီ တည္ေဆာက္ေရးမွာ ထည့္သြင္း အသံုးမျပဳေသးသမွ် ... ဦးသိန္းစိန္တို႔ ေျပာေနသလို ေနာက္ျပန္ဆုတ္မယ့္ အေျခအေနမွာ မရွိဘူးဆိုတာဟာ .. စကားလံုးမွ်သာ ျဖစ္ေနဦးမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ... ။

ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုထိုက္