ေဖျမင့္ (ဆရာ၀န္ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ခဲ့ရေသာ)
|
10:15 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
"မျဖစ္ဘူးေဒါက္တာ၊ မျဖစ္ပါဘူး၊ ကႊန္မဘယ္နည္းနဲ႕မွ ကေလးယူလို႕ မျဖစ္ပါဘူး"
အခ်ိန္က ညေန ေလးနာရီ။ လူနာၾကည့္၍ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ကႊန္ေတာ့္အား အေက်ာက္အကန္
ေျပာေနသည့္ အမ်ိဳးသမီးမွာ အရပ္အေမာင္းေကာင္းေကာင္း၊ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာ၍ ေခတ္ဆန္သားနားသူ တစ္ဦးျဖစ္
သည္။ မီးခိုးရင့္ေရာင္ ၀တ္စံုကို ၀တ္ထားျပီး အနက္ေရာင္ ဦးထုပ္ လွလွေလးတြင္မူ အဖိုးတန္ စိန္ကလစ္
တစ္ေခ်ာင္း ထိုးထား၏။
သူမအား စမ္းသပ္ စစ္ေဆးျပီးေနာက္ ကႊန္ေတာ္က လက္ကို စနစ္တက် ေဆးေၾကာသုတ္သင္ ကာ ေျခာက္ေသြ႔ေအာင္ သုတ္သည္။ ျပီးလွၽ;င္ လက္သုတ္အ၀တ္ကို ျပန္ထားလိုက္ျပီးေနာက္ သူမဘက္သို႕ ကႊန္ေတာ္လွည့္သည္။
"မျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က နည္းနည္းေနာက္က်သြားျပီ ခင္ဗ်၊ ဒီကိစၥကို အရင္ႏွစ္လေက်ာ္ေလာက္က စဥ္းစား
ခဲ့ဖို႕ေကာင္းတာ၊ အခုေတာ့ ကိုယ္၀န္က ကိုးပတ္ရွိေနျပီ၊ ခင္ဗ်ားကေလးဟာ ဇူလိုင္ အလယ္ေလာက္ ေမြးလိမ့္မယ္"
"ေမြးလို႕ဘယ္ျဖစ္မလဲ ေဒါက္တာ၊ ကႊန္မကို ကူညီပါဆရာ၊ ဆရာကူညီမွ ျဖစ္မယ္"
သည္စကားမ်ိဳး ကႊန္ေတာ္ၾကားဖူးေပါင္း မ်ားလွေခ်ျပီ။ ဒုကၡေရာက္လာသည့္ အေရာင္းေစ်းသည္မေလးမ်ားထံမွ
ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာ ၾကားရဖူးသည္။ အရွက္ၾကီးရွက္ေနသည့္ အသက္သံုးဆယ့္ငါးႏွစ္အရြယ္ အပ်ိဳၾကီး၏ ႏႈတ္မွ သူမ
သစၥာအေဖာက္ခံခဲ့ရေၾကာင္း ေရွးျပဇာတ္ထဲက မင္းသမီးေလး၏ ေလသံမ်ိဳးျဖင့္ တုန္တုန္ရီရီေျပာသည္ကို ၾကားရဖူး
သည္။ ကႊန္မ အႏုပညာဘ၀ ဘယ္နည္းနဲ႕မွ အပ်က္စီးမခံႏိုင္ဘူးဟု နာမည္ေက်ာ္ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးတစ္ေယာက္က
မာနတင္းတင္းႏွင့္ ေျပာသည္ကိုလည္း ၾကားခဲ့ရဖူးသည္။ ထို႕ျပင္လည္း ကေလးေမြးခ်ိန္ ဗိုက္နာရမွာ ေၾကာက္လွပါ
သည္၊ ကိုယ္ကာယ အလွပ်က္မွာ၊ က်န္းမာေရး ထိခိုက္မွာ၊ အသက္အႏၲရာယ္ျဖစ္မွာေတြကို စိုးရိမ္လွပါသည္ဆိုေသာ
မိခင္ေမတၱာနည္းပါးသည့္ ဇနီးမယားမ်ား၊ ခင္ပြန္းသည္၏ အခ်စ္ လက္လြတ္ဆံုးရႈံးခံရမွာ ေၾကာက္လွပါသည္ဟု ပလီ
ပလာဆိုလာသူမ်ား စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အျပားျပားေသာ ဆင္ေျခမ်ားႏွင့္ ေျပာၾကားသည္ကို
ကႊန္ေတာ္ ၾကားခဲ့ရဖူးပါသည္။
သို႕ေသာ္ ယခုကိစၥကေတာ့ နည္းနည္းပို၍ ထူးျခားသည္။ လူနာ အမ်ိဳးသမီး ဘီယာထရစ္ဂလင္ဒင္းနင္းက ကႊန္ေတာ္
ႏွင့္ ရင္းႏွီးခင္မင္သူ ျဖစ္သည္။ သူမ၏ခင္ပြန္း ဟင္နရီႏွင့္ သူမ၏ လူလားေျမာက္ႏွင့္ျပီျဖစ္ေသာ သားႏွစ္ေယာက္ပါ
ကႊန္ေတာ္ႏွင့္ ရင္းႏွီးၾကသည္။ သူတို႕မိသားစုက ခ်မ္းသာၾကြယ္၀သည္။ ႏိုက္တ္(စ)ဘရစ္ခ်္မွာ အိမ္တစ္လံုးရွိသည္။
ဟင့္(ပ)ရိႈင္းယားမွာလည္း က်ယ္၀န္းေသာ ျခံေျမတစ္ခုရွိသည္။ ဟင့္(ပ)ရိႈင္းယားျခံမွာ ငွက္ပစ္၍ ေကာင္းလွသည္။
ရစ္ေတြ ေပါသည္။ စေန တနဂၤေႏြ အားရက္မ်ားမွာ ကႊန္ေတာ္ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ဖူးသည္။
\"ဒီမွာေဒါက္တာ.. ပိုက္ဆံသက္သက္တင္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီကိစၥ ကႊန္မရွင္းပစ္မွျဖစ္မယ္၊
အဲဒီအတြက္ ကႊန္မဘာပဲ ေပးရေပးရ ေပးမွာပါ\"
သူ႕စကားက အဓိပၸါယ္ေကာက္လြဲစရာ အေၾကာင္းမရွိပါ။ စင္စစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျပႆနာေတြ မ်ိဳးစံုတက္လာမည့္
အလားတူ ကမ္းလွမ္းခ်က္မ်ိဳးေတြကို ကႊန္ေတာ္ ၾကံဳခဲ့ဖူးျပီးျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ဒီေလာက္ ေျပာင္က်က်ၾကီးေတာ့
မဟုတ္။ တစ္ခါတုန္းကလည္း ဖက္ရွင္၀တ္စံု ေလာကမွ အမ်ိဳးသမီးေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ၾကံဳရဖူး၏။ အျခားေသာ
သူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေဖာက္ျပားသျဖင့္ ေယာက်္ားႏွင့္ ကြဲခဲ့သည့္ ျပင္သစ္မေလး။ ညွိဳ႔ယူဖမ္းစားတတ္ေသာ မ်က္ႏွာ
ႏွင့္ ယဥ္ေၾကာ့ေၾကာ့ သြယ္လ်လ် ကိုယ္ကာယပိုင္ရွင္ေလး။ လွပသည့္ သူ႕မ်က္၀န္းထဲမွာ မ်က္ရည္ဥၾကီးေတြ တြဲခို
လ်က္၊ သူက အတင္းေရွ႔တိုးကာ ကႊန္ေတာ့္လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္မည္ ျပဳသည္။
စင္စစ္ ဆရာ၀န္မ်ားသည္လည္း လူသားမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ အျခားေယာက်္ားမ်ား နည္းတူ သဘာ၀ဗီဇစိတ္ကို
ခဲယဥ္းစြာ ခ်ိဳးႏွိမ္ၾကရေသာ သေဘာရွိပါသည္။ သို႕ေသာ္ လူမႈက်င့္၀တ္မ်ားကို ထားဦးေတာ့၊ သာမန္က်ိဳးေၾကာင္း
ဆင္ျခင္ဉာဏ္ သက္သက္ျဖင့္ပင္ ကႊန္ေတာ့္ကိုယ္ကႊန္ေတာ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့ျမဲ ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာ၀န္တစ္ဦးသည္
ကိုယ္၀န္ဖ်က္ခ်ေသာ အလုပ္ကို တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ လုပ္ေပးမိသည္ ဆိုလွၽ;င္ပင္ သူ၏လုပ္ငန္းမွာ ျပန္၍ အဖတ္ဆယ္
မရေအာင္ ပ်က္စီးသြားေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
သို႕ေသာ္ ကႊန္ေတာ္တို႕အနီး ပတ္၀န္းက်င္၌ပင္ သည္ကိစၥကို တိုးတိုးတိတ္တိတ္ လုပ္ကိုင္ေနၾကသူေတြ အမ်ား
အျပားရွိေနသည္။ ေယာက်္ားလည္း ရွိသည္။ မိန္းမလည္း ရွိသည္။ အႏၲရာယ္မ်ားလွသည့္ ထိုအလုပ္ကို အခေၾကး
ေငြ မတန္တဆယူကာ လွၽ;ိဳ႔လွၽ;ိဳ႔၀ွက္၀ွက္ လုပ္ကိုင္ေပးေနၾကသည္။ သို႕ေသာ္ သူတို႕အတြက္ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်
သည့္ တစ္ေန႕ကား မလြဲမေသြ ေရာက္ရွိလာမည္သာ ျဖစ္သည္။ ဒုကၡသည္မေလး တစ္ေယာက္တစ္ေလ ေသဆံုး
သြားသည့္ ကိစၥမ်ိဳးမွ စတင္ကာ ဟိုးေလးတေၾကာ္ျဖစ္ျပီး အေျခအေနအားလံုး ပ်က္စီးသြားရမည္၊ ႏွစ္ရွည္လမ်ား
ေထာင္က်ခံေနရမည္ျဖစ္သည္။
ကႊန္ေတာ့္ထံ ေရာက္ရွိလာသည့္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ လူနာမ်ိဳးမ်ားမွာ သည္ကိစၥၾကီးျပီးလွၽ;င္ ျပီးေရာဟူသည့္ သေဘာမ်ိဳးျဖင့္
မ်က္ကန္းတေစၦမေၾကာက္ ေရာက္လာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ စင္စစ္ ယင္းသို႕ တိတ္တိတ္က်ိတ္၍ ကိုယ္၀န္ဖ်က္ခ်ျခင္း
ေၾကာင့္ မည္မွၽ;ဆိုး၀ါးေသာ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ား ေပၚေပါက္ႏိုင္သည္ကိုမူ စဥ္းစားသိျမင္သူ အလြန္နည္းပါးလွသည္။
ပစၥည္းပစၥယ ျပည့္စံုသည့္ ေဆးရံု၌ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ တရား၀င္လုပ္
ကိုင္ရသည့္ အခါမ်ိဳး၌ပင္ အႏၲရာယ္က အနည္းႏွင့္ အမ်ားရွိေပေသးသည္။ အိမ္ေနာက္ေဖးဘက္ အခန္းမ်ားတြင္
မကႊမ္းက်င္သူ အၾကင္နာတရားမရွိသူတို႕က မသန္႕ရွင္းေသာ ပစၥည္းမ်ားျဖင့္ လုပ္ကိုင္ၾကသည့္အခါမ်ိဳးတြင္မူ
ေသြးလြန္ျခင္း၊ ေရာဂါပိုး၀င္ျခင္း၊ ၀မ္းတြင္းေျမွးေရာင္ရမ္းျခင္း စသည့္ ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္ရပ္မ်ား မလြဲမေသြ
ေပၚေပါက္လာရသည္။
အခ်ိဳ႕သူမ်ားမွာလည္း ျဖစ္ႏိုင္မည္ထင္ရသည့္ မဟုတ္က ဟုတ္က နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုကို မေၾကာက္မရြံ႔ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကျပီး
ျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႕ကိုယ္တိုင္၏ ဖြင့္ဟေျပာဆိုခ်က္မ်ားအရ သိရွိရသည္။ အလြန္ပူျပင္းေသာ ေရေႏြးထဲတြင္ စိမ္၍
ေရခ်ိဳးျခင္းမွသည္ ေလွကားေပၚမွ ေလးဖက္ေထာက္၍ ေနာက္ျပန္ဆင္းသည္ ဆိုသည္မ်ိဳးအထိ မ်ိဳးစံု ၾကားရဖူး
သည္။ ၾကံရာမရျဖစ္ကာ ေျပာသံၾကားဖူးသမွၽ;ကို လိုက္၍လုပ္ကိုင္ၾကသူမ်ားမွာ တစ္ခါတစ္ရံ ငိုအားထက္ ရယ္အား
သန္စရာပင္ ေကာင္းလွေသးေတာ့သည္။
သူတို႕အထဲတြင္ တကယ္ပင္သနားဂရုဏာ သက္စရာေကာင္းသူ ကူညီေဖးမမႈ လိုေနသူမ်ားလည္း ရွိၾကပါသည္။
သူတို႕အား ကႊန္ေတာ္ တတ္ႏိုင္သမွၽ; ေဖးမကူညီမႈ ျပဳခဲ့ပါ၏။ သို႕ေသာ္ ကႊန္ေတာ့္အကူအညီကား အၾကံဉာဏ္
ေကာင္း ေပးျခင္းမွၽ;သာ ျဖစ္သည္။ သည့္ထက္ လံုး၀မပိုခဲ့။
ဘီယားထရစ္ကား မ်က္ကလဲဆန္ပ်ာ ျဖစ္တတ္သည့္ မိန္းမမ်ိဳး၊ အသိဉာဏ္ေခါင္းပါးသည့္ မိန္းမမ်ိဳး မဟုတ္ပါ။
စိတ္ဓာတ္ၾကံ႔ခိုင္သူ၊ ဉာဏ္ပညာ ဗဟုသုတ ရွိသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ အထက္တန္းအက်ဆံုး အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲတြင္
ေလးစားအသိအမွတ္ျပဳမႈ ခံရသူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။
ယခုအေျခအေနတြင္ ကႊန္ေတာ့္ဘက္က လုပ္ႏိုင္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းကား သူ႕စကားကို မသိက်ိဳး
ကႊန္ ျပဳရန္သာပဲ ျဖစ္သည္။ သို႕ႏွင့္ ကႊန္ေတာ္က အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ ႏွစ္သိမ့္ေျပာဆိုေသာ
သေဘာျဖင့္ ေျပာရသည္။
\"ဟုတ္တာေပါ့ဗ်ာ၊ သားႏွစ္ေယာက္ကလဲ အရြယ္ေရာက္ေနျပီဆိုေတာ့ နည္းနည္း ကသိကေအာက္ ျဖစ္စရာ
ေတာ့ ရွိေနတာေပါ့ဗ်ာ၊ လန္ဒန္အလည္သြားမယ့္ ခရီးလည္း ပ်က္သြားႏိုင္တာေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ ဟင္နရီကေတာ့
၀မ္းသာမွာေပါ့ဗ်ာ\"
\"အိုရွင္ .. ေဒါက္တာကလည္း နားေ၀းမေနစမ္းပါနဲ႕၊ ဟင္နရီက ကေလးအေဖမဟုတ္ဘူးရွင့္\"
သည္အတိုင္းျဖစ္ႏိုင္သည္ဟူ၍ေတာ့ ကႊန္ေတာ္ တစ္၀က္တစ္ပ်က္ ေမွၽ;ာ္လင့္ထားျပီးျဖစ္၏။ သို႕ေသာ္ သူ႕ႏႈတ္က
ဖြင့္ေျပာသည့္စကားကို ၾကားရသည့္အခါမွာေတာ့ ကႊန္ေတာ္ ဘာမွပင္ ျပန္မေျပာႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားရသည္။
ဟင့္(ပ)ရိႈင္းယားသို႕ ကႊန္ေတာ္ေရာက္တိုင္းပင္ သူတို႕မိသားစု တစ္ပိုင္းလိုျဖစ္ေနသည့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ကို ေတြ႔
ရေလ့ ရွိခဲ့သည္။ သူက ဟင္နရီ၏ မိတ္ေဆြ အရင္းအခ်ာတစ္ေယာက္ျဖစ္၍ ငါးမွၽ;ားဖက္ အမဲပစ္ဖက္လည္း ျဖစ္
သည္။ လူက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေနတတ္သလို သေဘာေကာင္းသလို ဘာလို ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္၏။ ကႊန္ေတာ္ကမူ လူပံုကို
ျမင္သည္ႏွင့္ပင္ အလိုလို မႏွစ္ျမိဳ႔ျဖစ္မိသည္။ ဟင္နရီ၏ ဇနီးႏွင့္ ၎တို႕ ရင္းႏွီးလြန္းေၾကာင္းကး
သိသာထင္ရွားလွသည္။
\"အင္း၊ ျပႆနာပဲေပါ့ေလ၊ ဒါေပမယ့္ ကႊန္ေတာ္ကေတာ့ ဘာမွ တတ္ႏိုင္မယ္ မထင္ဘူးဗ်ာ\"
\"ဆရာ ကႊန္မကို မကူညီေတာ့ဘူးလားဟင္\"
\"ကႊန္ေတာ္ မတတ္ႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ\"
ခဏမွၽ; ျငိမ္သက္သြားသည္။ သူမပါးျပင္မွာ ေသြးေရာင္လႊမ္းလာတာ ျမင္ရသည္။ ထို႕ေနာက္ ေဒါသေရာင္ေတာက္
ေသာ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ကႊန္ေတာ့္ကို ၾကည့္သည္။ လက္အိတ္ကို စြပ္သည္။ လက္ကိုင္အိတ္ကို ေကာက္ကိုင္သည္။
မိန္းမတစ္ေယာက္အား ျငင္းပယ္လိုက္ျခင္းသည္ တစ္သက္တာအတြက္ ရန္သူတစ္ေယာက္
ေမြးလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
\"ေကာင္းပါျပီ ေဒါက္တာ၊ ေနာက္ထပ္ ဘာမွ ေျပာစရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့\"
\"ခင္ဗ်ားမသြားခင္ တစ္ခုေတာ့ ေျပာခ်င္တယ္ .. ရမ္းကု တစ္ေယာက္လက္ထဲေတာ့ ခင္ဗ်ားကိုယ္ခင္ဗ်ား မအပ္
လိုက္ပါနဲ႕၊ ေနာက္ေတာ့မွ ေနာင္တရမိလိမ့္မယ္\"
သူက ကႊန္ေတာ့္စကားကို ၾကားဟန္မရွိ။ ဘာတစ္ခုမွ မေျပာေတာ့ဘဲ အခန္းထဲမွ တစ္ရွဴးထိုး ထြက္သြားသည္။
သည္အေတြ႔အၾကံဳအတြက္ ကႊန္ေတာ့္ရင္ထဲတြင္ ေအာ္ဂလီဆန္ခ်င္သလို ျဖစ္သြားမိသည္။ စိတ္က တကယ္ပင္
မသက္မသာ ခံစားရမိသည္။ ကႊန္ေတာ့္အဖို႕ ေဖာက္သည္ေကာင္းတစ္ေယာက္ လက္လႊတ္လိုက္ရသလို သေဘာ
ေကာင္းေသာ အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္ ဆံုးရံႈးခံလိုက္ရျခင္းလည္း ျဖစ္၏။ ထို႕ျပင္ ႏွစ္စဥ္ ေဆာင္းဦးေပါက္တိုင္း
ကႊန္ေတာ္ ရေနက်ျဖစ္သည့္ ရစ္ အဖိုအမ ေျခာက္စံုခန္႕ကိုလည္း သည္ႏွစ္ ရႏိုင္မည္ မဟုတ္ေတာ့။
မစၥဂလင္ဒင္းနင္းကို ကႊန္ေတာ္ ေနာက္ထပ္ ေတြ႔ရလိမ့္မည္ဟု မေမွၽ;ာ္လင့္ေတာ့ပါ။
သို႕ေသာ္ ကႊန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ လြဲလိုက္ပါသနည္း။ ထိုမိန္းမ၏ တားဆီးမရႏိုင္သည့္ စိတ္ဓာတ္ကို ကႊန္ေတာ္
လံုး၀ အကဲမခတ္တတ္ခဲ့ေခ်တကား။
ေနာက္ ဆယ္ရက္ခန္႕အၾကာတြင္ပင္ ကႊန္ေတာ့္ထံသို႕ တယ္လီဖုန္း လာသည္။ ဆက္သူက ဂလင္ဒင္းနင္း ျဖစ္
သည္။ ဘီယားထရစ္သည္ အေအးမိျပီး ဖ်ားေနေၾကာင္း၊ သာမန္မဟုတ္ အလြန္ဆိုးသည့္ တုပ္ေကြးဖ်ားျဖစ္ေၾကာင္း
ေျပာဆိုျပီး ကႊန္ေတာ့္အား ေက်းဇူးျပဳ၍ အျမန္ဆံုး ႏိုက္တ္(စ)ဘရစ္ခ်္သို႕ ၾကြေရာက္ ၾကည့္ရႈေပးပါဟု ေမတၲာရပ္ခံ
လာေလသည္။ ဆက္ဆံေရး မပ်က္ေသးသည့္အတြက္ ကႊန္ေတာ္ ၀မ္းသာသြားမိျပီး ေနာက္တစ္နာရီခန္႕ အတြင္း
မွာပင္ ဂလင္ဒင္းနင္းတို႕၏ ျမိဳ႔ပိုင္းေနအိမ္သို႕ ကႊန္ေတာ္ အေရာက္သြားခဲ့သည္။
ကႊန္ေတာ့္အား ဘီယားထရစ္၏ အခန္းသို႕ တစ္ခါတည္း ေခၚေဆာင္သြားသည္။ လူနာနံေဘးတြင္ သူနာျပဳ
တစ္ေယာက္ ရွိေနသည္။ လူလတ္ပိုင္းအရြယ္ တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ မိန္းမတစ္ေယာက္။ မ်က္ႏွာ၇ိပ္ မ်က္ႏွာကဲ
ၾကည့္ရသည္မွာ စိတ္မခ် မယံုၾကည္ခ်င္စရာ။
လူနာက ခုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး။ ရုတ္တရက္ လွမ္းျမင္လိုက္ရသည့္ အခိုက္မွာပင္ ကႊန္ေတာ္ေမွၽ;ာ္လင့္
ထားသည့္ထက္ အမ်ားၾကီးပို၍ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနသည္ကို သတိျပဳမိလိုက္သည္။ လူတစ္ကိုယ္လံုး ေၾကာက္စရာ
ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေသြးဆုတ္သလို ျဖစ္ေနသည္။ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ေဖြးေဖြးလႈပ္လ်က္။ ျပီး အျပင္းဖ်ားေနသည့္
လကၡဏာမ်ားလည္း အျပည့္အ၀ ရွိေနသည္။
ကႊန္ေတာ္ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္သြားသည္။ အေပၚက ျခံဳလႊာကို ဆြဲခြါၾကည့္လိုက္သည့္ အခါ၌မူ အျဖစ္မွန္က ဘြားခနဲ
ေပၚလာသည္။ ဟိုကိစၥ လုပ္ထားျပီး ျဖစ္ေနျပီ။ မတတ္တတတ္ ပစ္စလက္ခတ္ လုပ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
မသန္႕ရွင္းသျဖင့္ ပိုး၀င္ကာ အၾကီးအက်ယ္ မန္းတက္လွၽ;က္ ရွိျပီး ေသြးဆင္းေနသည္မွာလည္း အနည္းဆံုး
၁၂ နာရီမွၽ; ၾကာခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။
\"ကႊန္မ အားလံုး အဆင္သင့္ ျပင္ထားပါတယ္ ေဒါက္တာ\"
သူနာျပဳ အမ်ိဳးသမီးက ကႊန္ေတာ့္အား ခံစားခ်က္ကင္းသည့္ ေလသံျဖင့္ ေျပာျပီး ဂြမ္းတို႕ဖတ္ႏွင့္ ေဆး၀တ္စမ်ား
ထည့္ထားေသာ ဇလံုကို ေပးသည္။
ကႊန္ေတာ္ ရုတ္တရက္ အၾကီးအက်ယ္ ေဒါသထြက္ကာ ဆက္ခနဲ ေနာက္ဆုတ္လိုက္မိသည္။ အခန္းထဲမွ ခ်က္ခ်င္း
ထြက္သြားခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားသည္။ သို႕ေသာ္ အဘယ္မွာ ထိုသို႕လုပ္ႏိုင္ပါမည္နည္း။ လူနာက အခ်ိန္မေရြး
အသက္ဆံုးရံႈးသြားႏိုင္သည့္ အေျခအေနမွာ ရွိသည္။ သည္မိန္းမမိုက္အတြက္ ကႊန္ေတာ္ တစ္စံုတစ္ခု လုပ္မွျဖစ္
ေတာ့မည္။ ကႊန္ေတာ္ က်က်နနၾကီး ေခ်ာင္ပိတ္ အဖမ္းခံလိုက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။
ကႊန္ေတာ္ လုပ္စရာရွိတာေတြ စ,လုပ္သည္။ ကႊန္ေတာ့္နည္းလမ္းက သိပ္ညွာညွာတာတာလည္း လုပ္၍မရ။
သို႕ေသာ္ သူမက လံုး၀ညည္းညဴျခင္း ျငင္းဆန္ျခင္း မျပဳ။ အျပင္းထန္ဆံုး ေ၀ဒနာကိုပင္ က်ိတ္မွိတ္ မ်ိဳသိပ္
ခံရွာသည္။ ေသြးဒလေဟာ ဆင္းေနျခင္းကို ထိန္းလိုက္ႏိုင္ျပီးသည့္ အခါ၌ ကႊန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ဖို႕ျပင္ဆင္သည္။
လူနာက ကႊန္ေတာ္လုပ္ကိုင္ေနစဥ္ တစ္ေလွၽ;ာက္လံုး ကႊန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကိုသာ မခြာတမ္း စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။
ယခု ကႊန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မည္ ဆိုေတာ့မွ သူက ေလသံသဲ့သဲ့ေလးျဖင့္ ၾကိဳးစားအားယူ၍ ေျပာသည္။
\"ေဒါက္တာ ကႊန္မျဖစ္တာ တုပ္ေကြးေနာ္၊ ဟင္နရီက တုပ္ေကြးလို႕ပဲ သိထားတယ္၊
ညဘက္လည္း လာပါဦးေဒါက္တာ\"
ေအာက္ထပ္ စာၾကည့္ခန္းထဲတြင္ ဟင္နရီက ကႊန္ေတာ့္အား ရွယ္ရီတစ္ဖန္ခြက္ႏွင့္ အသင့္ေစာင့္ေနသည္။
ဇနီးသည္အတြက္ စိုးရိမ္ေသာက ေရာက္ေနသည့္ ၾကားကပင္ ထံုးစံအတိုင္း ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ ဧည့္၀တ္ေက်ေန
ေပးေသးသည္။ လူက ေသးေသးေကြးေကြး၊ ဟိတ္ဟန္မရွိ၊ ရွက္ရြံ႔တတ္သည့္ အမူအရာမ်ိဳးသာ ရွိ၏။ ဖခင္ထံမွ
အေမြအေျမာက္အမ်ား ရခဲ့သူျဖစ္ျပီး သူ႕ခ်မ္းသာ စည္းစိမ္ အမ်ားအျပားကို တစ္ပါးသူတို႕၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္
သံုးစြဲေနသူလည္း ျဖစ္၏။ ရိုးသားပြင့္လင္း၍ ခင္မင္ၾကင္နာဟန္ ရွိသည့္ သူ႕မ်က္ႏွာကို ၾကည့္မိသည့္အခါ
ေစာေစာကပင္ ကႊန္ေတာ္ေျပာမည္ဟု စိတ္ကူးခဲ့သမွၽ; စကားေတြသည္ ႏႈတ္ဖ်ားမွာပင္ ခ်ဳပ္ျငိမ္းသြားခဲ့သည္။
သူ႕ကို ကႊန္ေတာ္ မေျပာႏိုင္ေတာ့။ ဘယ္နည္းႏွင့္မွၽ; ေျပာမထြက္ႏိုင္ေတာ့။
\"ဒီ တုပ္ေကြးဆိုတဲ့အေကာင္ အေတာ္ဆိုးတာဗ် ေနာ္\"
ကႊန္ေတာ္ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။
\"ဟုတ္တယ္ ဟင္နရီ\"
\"အခု ကႊန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္တာလဲ ေတာ္ေတာ့္ကို ဆိုးတယ္ ေျပာရမွာေပါ့ဗ်ာ\"
\"ဟုတ္တယ္၊ ဆိုးတယ္ေျပာရမွာေပါ့\"
\"ေသေသခ်ာခ်ာ ေကာင္းသြားတဲ့အထိ ၾကည့္ေပးပါ ေဒါက္တာ\"
ခဏျငိမ္သက္ေနသည္။
\"ၾကည့္ေပးပါ့မယ္ဗ်ာ၊ ေကာင္းသြားတဲ့အထိ ကႊန္ေတာ္ ၾကည့္ေပးပါ့မယ္\"
ထိုေန႕ ညေနပိုင္းတြင္ ကႊန္ေတာ္ တစ္ၾကိမ္ ထပ္ေရာက္သည္။ ေနာက္ထပ္ ဆယ္ရက္ခန္႕ ေန႕စဥ္ တစ္ရက္ႏွစ္ၾကိမ္
မွန္မွန္သြားၾကည့္သည္။ လူနာအေျခအေနက နည္းနည္းမွ အတိမ္းအေစာင္း မခံႏိုင္သည့္ အေနအထားမ်ိဳးျဖစ္ရာ
အျမဲသတိထား ေစာင့္ၾကည့္ေနရသည္။
ဟင္နရီမသိေအာင္ ဖံုးကြယ္ရသည့္ ကိစၥတြင္မူ ကႊန္ေတာ္လည္း ပါ၀င္သြားခဲ့သည္ဟု ဆိုရပါမည္။ သို႕ေသာ္
တကယ့္လွည့္ကြက္မ်ားကိုကား ဘီယားထရစ္ႏွင့္ သူနာျပဳ အမ်ိဳးသမီးတို႔က ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဟင္နရီဂလင္ဒင္းနင္းကား တစ္ခ်ိန္လံုး အိမ္တြင္ အတူေနကာ ညတိုင္းလည္း လူနာခန္းႏွင့္ ကပ္လ်က္ အခန္းတြင္
အိပ္ေနပါလ်က္ တကယ့္ေရာဂါ အစစ္အမွန္ကို တစိုးတစိမွၽ;ပင္ မရိပ္စားမိခဲ့ေခ်။ ေျပာ၍ယံုႏိုင္စရာပင္မရွိ။
သို႕ေသာ္ တကယ္မသိခဲ့သည္ကား အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
လကုန္ပုိင္းေလာက္တြင္ ေနာက္ဆံုးအေခါက္အျဖစ္ ကႊန္ေတာ္ သြားေရာက္ရသည္။ ဘီယားထရစ္က ထႏိုင္ေနျပီ။
ဇာျဖဴ အနားတပ္ ႏွင္းဆီေသြးေရာင္ လက္ဖက္ရည္ပြဲ ၀တ္စံုကို ဆင္ျမန္းကာ ဧည့္ခန္းဆိုဖာ၌ ထိုင္ေနပံုမွာ အလွ
က်က္သေရ ျဖာေ၀ေနသကဲ့သို႕ ရႊင္ပ်လန္းဆန္းဟန္လည္း ေပၚလြင္လွ၏။ တစ္ခန္းလံုးတြင္လည္း ပန္းေတြ
ေ၀၍ေနေပသည္။ ဇနီးသည္အား ျမတ္ႏိုးျမဲ ျမတ္ႏိုးဆဲ ျဖစ္သည့္ ဟင္နရီကား အထူး၀မ္းသာ ရႊင္လန္းလ်က္ရွိျပီး
ၾကင္နာယုယ၍ မဆံုးႏိုင္ေအာင္ ရွိေနေလေတာ့သည္။
လက္ဖက္ရည္ပြဲကို သပ္ရပ္သန္႕ျပန္႕သည့္ အိမ္ေစတစ္ေယာက္က ယူေဆာင္တည္ခင္းေပးသည္။ မ်က္ႏွာေၾကာ
တင္းတင္းႏွင့္ သူနာျပဳ အမ်ိဳးသမီးကား မရွိေတာ့တာ အေတာ္ၾကာျပီျဖစ္၏။
ကိတ္မုန္႕တစ္ခ်ပ္ကို လက္ထဲတြင္ တကိုင္ကိုင္လုပ္ေနရင္း ဘီယားထရစ္က အလိုဆႏၵ ျပည့္၀ေသးဟန္မတူသည့္
မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္၍ေျပာသည္။
\"ေနာက္အပတ္က်ရင္ ဟင္နရီက ကႊန္မကို မဒီရာကို ေခၚသြားမယ္တဲ့ ေဒါက္တာ၊ သူက ကႊန္မအတြက္ အေျပာင္း
အလဲ တစ္ခုခု ရွိသြားေအာင္ လုပ္ေပးရမယ္တဲ့\"
\"ဟုတ္တယ္၊ ဒါလင့္မွာ လိုအပ္ေနတာကိုး\"
\"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေမာင္ရယ္\"
ဘုရား .. ဘုရား .. တတ္လည္းတတ္ႏိုင္သည့္ မိန္းမပါတကား။ ေသြးေအးေအးႏွင့္ စနစ္တက် ၾကံစည္ကာ
ပက္ပက္စက္စက္ လိမ္လည္ လွည့္ျဖားတတ္ေသာ မိန္းမမ်ိဳး၊ အလြန္တရာ သစၥာမဲ့ေသာ မိန္းမမ်ိဳးပါတကား။
\"ပထမတစ္ပတ္ေတာ့ ကႊန္မတို႕ႏွစ္ေယာက္တည္း အတူတူေပါ့ေလ\"
သူက ေလသံခ်ိဳခ်ိဳျဖင့္ ဆက္ေျပာေနျပန္သည္။
\"ဒုတိယ ဟန္းနီးမြန္းေပါ့၊ ေနာက္ေတာ့ ေဂ်ာ့ခ်္လိုက္လာမယ္၊
သူ႕ကိုေတာ့ ကႊန္မတို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုး သိပ္ခင္ၾကတယ္ေလ\"
သူမ၏ မ်က္လံုးမ်ားက ကႊန္ေတာ့္ကို မခြာတမ္း စိုက္ၾကည့္လ်က္ ရွိေနသည္။ စကားသံက တစ္ခ်က္
ကေလးမွၽ;ပင္ ထစ္ေငါ့သြားသည္မရွိ။
\"လက္ဖက္ရည္ ယူပါဦး ေဒါက္တာရဲ႔၊ ကႊန္မတို႕ ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ အလည္လာျပီး ငွက္အတူ ပစ္ရဦးမယ္ေနာ္\"
ကႊန္ေတာ္ျပန္မည္ျပဳေတာ့ ဟင္နရီက တံခါး၀အထိ လိုက္ပို႕ျပီး ကႊန္ေတာ့္ကို လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္သည္။
\"ေဒါက္တာ အခုလို ဂရုစိုက္ ကုသေပးတဲ့အတြက္ အမ်ားၾကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ၊ ဒီတုပ္ေကြးဆိုတဲ့
အေကာင္က အေတာ့္ကို ဆိုးတာဗ်ေနာ္\"
သူက မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္ေသးသည္။
ကႊန္ေတာ္က ကင္ဆင္တန္ပန္းျခံကို ျဖတ္ကာ အိမ္သို႕ လမ္းေလွၽ;ာက္ျပန္လာသည္။ တစ္လမ္းလံုး အံတၾကိတ္ၾကိတ္
ႏွင့္ တစ္ေယာက္တည္း ျမည္တြန္ေတာက္တီး လာခဲ့မိသည္။
\"ေခြးမသား ေတာ္ေတာ္ အသံုးမက်တဲ့ သတၱ၀ါ၊ ဒီေလာက္ .. .. .. သံုးမက်တဲ့ သတၱ၀ါမ်ိဳးကြာ\"
သို႕ေသာ္ ႏို၀င္ဘာလတြင္ကား ကႊန္ေတာ့္စံခ်ိန္အတိုင္း ရစ္အဖိုအမ ေျခာက္စံု ကႊန္ေတာ္ရရွိခဲ့ပါသည္။
တကယ္ ႏူးညံ့ အရသာရွိလွသည့္ သတၱ၀ါမ်ားပင္။
စာေရးဆရာ ခရိုနင္(A.J Cronin)၏ ေဆာင္းပါးမ်ားႏွင့္ ၀တၳဳမ်ားကို
စုစည္းေဖာ္ျပထားသည့္ ေဖျမင့္ ၏ ဘ၀ဒႆန ရသစာမ်ား စာအုပ္မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္။
http://www.mmcfamily.org/profiles/blog/show?id=3003595%3ABlogPost%3A1441205&xgs=1&xg_source=msg_share_post
အခ်ိန္က ညေန ေလးနာရီ။ လူနာၾကည့္၍ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ကႊန္ေတာ့္အား အေက်ာက္အကန္
ေျပာေနသည့္ အမ်ိဳးသမီးမွာ အရပ္အေမာင္းေကာင္းေကာင္း၊ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာ၍ ေခတ္ဆန္သားနားသူ တစ္ဦးျဖစ္
သည္။ မီးခိုးရင့္ေရာင္ ၀တ္စံုကို ၀တ္ထားျပီး အနက္ေရာင္ ဦးထုပ္ လွလွေလးတြင္မူ အဖိုးတန္ စိန္ကလစ္
တစ္ေခ်ာင္း ထိုးထား၏။
သူမအား စမ္းသပ္ စစ္ေဆးျပီးေနာက္ ကႊန္ေတာ္က လက္ကို စနစ္တက် ေဆးေၾကာသုတ္သင္ ကာ ေျခာက္ေသြ႔ေအာင္ သုတ္သည္။ ျပီးလွၽ;င္ လက္သုတ္အ၀တ္ကို ျပန္ထားလိုက္ျပီးေနာက္ သူမဘက္သို႕ ကႊန္ေတာ္လွည့္သည္။
"မျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က နည္းနည္းေနာက္က်သြားျပီ ခင္ဗ်၊ ဒီကိစၥကို အရင္ႏွစ္လေက်ာ္ေလာက္က စဥ္းစား
ခဲ့ဖို႕ေကာင္းတာ၊ အခုေတာ့ ကိုယ္၀န္က ကိုးပတ္ရွိေနျပီ၊ ခင္ဗ်ားကေလးဟာ ဇူလိုင္ အလယ္ေလာက္ ေမြးလိမ့္မယ္"
"ေမြးလို႕ဘယ္ျဖစ္မလဲ ေဒါက္တာ၊ ကႊန္မကို ကူညီပါဆရာ၊ ဆရာကူညီမွ ျဖစ္မယ္"
သည္စကားမ်ိဳး ကႊန္ေတာ္ၾကားဖူးေပါင္း မ်ားလွေခ်ျပီ။ ဒုကၡေရာက္လာသည့္ အေရာင္းေစ်းသည္မေလးမ်ားထံမွ
ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာ ၾကားရဖူးသည္။ အရွက္ၾကီးရွက္ေနသည့္ အသက္သံုးဆယ့္ငါးႏွစ္အရြယ္ အပ်ိဳၾကီး၏ ႏႈတ္မွ သူမ
သစၥာအေဖာက္ခံခဲ့ရေၾကာင္း ေရွးျပဇာတ္ထဲက မင္းသမီးေလး၏ ေလသံမ်ိဳးျဖင့္ တုန္တုန္ရီရီေျပာသည္ကို ၾကားရဖူး
သည္။ ကႊန္မ အႏုပညာဘ၀ ဘယ္နည္းနဲ႕မွ အပ်က္စီးမခံႏိုင္ဘူးဟု နာမည္ေက်ာ္ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးတစ္ေယာက္က
မာနတင္းတင္းႏွင့္ ေျပာသည္ကိုလည္း ၾကားခဲ့ရဖူးသည္။ ထို႕ျပင္လည္း ကေလးေမြးခ်ိန္ ဗိုက္နာရမွာ ေၾကာက္လွပါ
သည္၊ ကိုယ္ကာယ အလွပ်က္မွာ၊ က်န္းမာေရး ထိခိုက္မွာ၊ အသက္အႏၲရာယ္ျဖစ္မွာေတြကို စိုးရိမ္လွပါသည္ဆိုေသာ
မိခင္ေမတၱာနည္းပါးသည့္ ဇနီးမယားမ်ား၊ ခင္ပြန္းသည္၏ အခ်စ္ လက္လြတ္ဆံုးရႈံးခံရမွာ ေၾကာက္လွပါသည္ဟု ပလီ
ပလာဆိုလာသူမ်ား စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အျပားျပားေသာ ဆင္ေျခမ်ားႏွင့္ ေျပာၾကားသည္ကို
ကႊန္ေတာ္ ၾကားခဲ့ရဖူးပါသည္။
သို႕ေသာ္ ယခုကိစၥကေတာ့ နည္းနည္းပို၍ ထူးျခားသည္။ လူနာ အမ်ိဳးသမီး ဘီယာထရစ္ဂလင္ဒင္းနင္းက ကႊန္ေတာ္
ႏွင့္ ရင္းႏွီးခင္မင္သူ ျဖစ္သည္။ သူမ၏ခင္ပြန္း ဟင္နရီႏွင့္ သူမ၏ လူလားေျမာက္ႏွင့္ျပီျဖစ္ေသာ သားႏွစ္ေယာက္ပါ
ကႊန္ေတာ္ႏွင့္ ရင္းႏွီးၾကသည္။ သူတို႕မိသားစုက ခ်မ္းသာၾကြယ္၀သည္။ ႏိုက္တ္(စ)ဘရစ္ခ်္မွာ အိမ္တစ္လံုးရွိသည္။
ဟင့္(ပ)ရိႈင္းယားမွာလည္း က်ယ္၀န္းေသာ ျခံေျမတစ္ခုရွိသည္။ ဟင့္(ပ)ရိႈင္းယားျခံမွာ ငွက္ပစ္၍ ေကာင္းလွသည္။
ရစ္ေတြ ေပါသည္။ စေန တနဂၤေႏြ အားရက္မ်ားမွာ ကႊန္ေတာ္ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ဖူးသည္။
\"ဒီမွာေဒါက္တာ.. ပိုက္ဆံသက္သက္တင္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီကိစၥ ကႊန္မရွင္းပစ္မွျဖစ္မယ္၊
အဲဒီအတြက္ ကႊန္မဘာပဲ ေပးရေပးရ ေပးမွာပါ\"
သူ႕စကားက အဓိပၸါယ္ေကာက္လြဲစရာ အေၾကာင္းမရွိပါ။ စင္စစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျပႆနာေတြ မ်ိဳးစံုတက္လာမည့္
အလားတူ ကမ္းလွမ္းခ်က္မ်ိဳးေတြကို ကႊန္ေတာ္ ၾကံဳခဲ့ဖူးျပီးျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ဒီေလာက္ ေျပာင္က်က်ၾကီးေတာ့
မဟုတ္။ တစ္ခါတုန္းကလည္း ဖက္ရွင္၀တ္စံု ေလာကမွ အမ်ိဳးသမီးေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ၾကံဳရဖူး၏။ အျခားေသာ
သူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေဖာက္ျပားသျဖင့္ ေယာက်္ားႏွင့္ ကြဲခဲ့သည့္ ျပင္သစ္မေလး။ ညွိဳ႔ယူဖမ္းစားတတ္ေသာ မ်က္ႏွာ
ႏွင့္ ယဥ္ေၾကာ့ေၾကာ့ သြယ္လ်လ် ကိုယ္ကာယပိုင္ရွင္ေလး။ လွပသည့္ သူ႕မ်က္၀န္းထဲမွာ မ်က္ရည္ဥၾကီးေတြ တြဲခို
လ်က္၊ သူက အတင္းေရွ႔တိုးကာ ကႊန္ေတာ့္လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္မည္ ျပဳသည္။
စင္စစ္ ဆရာ၀န္မ်ားသည္လည္း လူသားမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ အျခားေယာက်္ားမ်ား နည္းတူ သဘာ၀ဗီဇစိတ္ကို
ခဲယဥ္းစြာ ခ်ိဳးႏွိမ္ၾကရေသာ သေဘာရွိပါသည္။ သို႕ေသာ္ လူမႈက်င့္၀တ္မ်ားကို ထားဦးေတာ့၊ သာမန္က်ိဳးေၾကာင္း
ဆင္ျခင္ဉာဏ္ သက္သက္ျဖင့္ပင္ ကႊန္ေတာ့္ကိုယ္ကႊန္ေတာ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့ျမဲ ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာ၀န္တစ္ဦးသည္
ကိုယ္၀န္ဖ်က္ခ်ေသာ အလုပ္ကို တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ လုပ္ေပးမိသည္ ဆိုလွၽ;င္ပင္ သူ၏လုပ္ငန္းမွာ ျပန္၍ အဖတ္ဆယ္
မရေအာင္ ပ်က္စီးသြားေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
သို႕ေသာ္ ကႊန္ေတာ္တို႕အနီး ပတ္၀န္းက်င္၌ပင္ သည္ကိစၥကို တိုးတိုးတိတ္တိတ္ လုပ္ကိုင္ေနၾကသူေတြ အမ်ား
အျပားရွိေနသည္။ ေယာက်္ားလည္း ရွိသည္။ မိန္းမလည္း ရွိသည္။ အႏၲရာယ္မ်ားလွသည့္ ထိုအလုပ္ကို အခေၾကး
ေငြ မတန္တဆယူကာ လွၽ;ိဳ႔လွၽ;ိဳ႔၀ွက္၀ွက္ လုပ္ကိုင္ေပးေနၾကသည္။ သို႕ေသာ္ သူတို႕အတြက္ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်
သည့္ တစ္ေန႕ကား မလြဲမေသြ ေရာက္ရွိလာမည္သာ ျဖစ္သည္။ ဒုကၡသည္မေလး တစ္ေယာက္တစ္ေလ ေသဆံုး
သြားသည့္ ကိစၥမ်ိဳးမွ စတင္ကာ ဟိုးေလးတေၾကာ္ျဖစ္ျပီး အေျခအေနအားလံုး ပ်က္စီးသြားရမည္၊ ႏွစ္ရွည္လမ်ား
ေထာင္က်ခံေနရမည္ျဖစ္သည္။
ကႊန္ေတာ့္ထံ ေရာက္ရွိလာသည့္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ လူနာမ်ိဳးမ်ားမွာ သည္ကိစၥၾကီးျပီးလွၽ;င္ ျပီးေရာဟူသည့္ သေဘာမ်ိဳးျဖင့္
မ်က္ကန္းတေစၦမေၾကာက္ ေရာက္လာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ စင္စစ္ ယင္းသို႕ တိတ္တိတ္က်ိတ္၍ ကိုယ္၀န္ဖ်က္ခ်ျခင္း
ေၾကာင့္ မည္မွၽ;ဆိုး၀ါးေသာ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ား ေပၚေပါက္ႏိုင္သည္ကိုမူ စဥ္းစားသိျမင္သူ အလြန္နည္းပါးလွသည္။
ပစၥည္းပစၥယ ျပည့္စံုသည့္ ေဆးရံု၌ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ တရား၀င္လုပ္
ကိုင္ရသည့္ အခါမ်ိဳး၌ပင္ အႏၲရာယ္က အနည္းႏွင့္ အမ်ားရွိေပေသးသည္။ အိမ္ေနာက္ေဖးဘက္ အခန္းမ်ားတြင္
မကႊမ္းက်င္သူ အၾကင္နာတရားမရွိသူတို႕က မသန္႕ရွင္းေသာ ပစၥည္းမ်ားျဖင့္ လုပ္ကိုင္ၾကသည့္အခါမ်ိဳးတြင္မူ
ေသြးလြန္ျခင္း၊ ေရာဂါပိုး၀င္ျခင္း၊ ၀မ္းတြင္းေျမွးေရာင္ရမ္းျခင္း စသည့္ ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္ရပ္မ်ား မလြဲမေသြ
ေပၚေပါက္လာရသည္။
အခ်ိဳ႕သူမ်ားမွာလည္း ျဖစ္ႏိုင္မည္ထင္ရသည့္ မဟုတ္က ဟုတ္က နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုကို မေၾကာက္မရြံ႔ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကျပီး
ျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႕ကိုယ္တိုင္၏ ဖြင့္ဟေျပာဆိုခ်က္မ်ားအရ သိရွိရသည္။ အလြန္ပူျပင္းေသာ ေရေႏြးထဲတြင္ စိမ္၍
ေရခ်ိဳးျခင္းမွသည္ ေလွကားေပၚမွ ေလးဖက္ေထာက္၍ ေနာက္ျပန္ဆင္းသည္ ဆိုသည္မ်ိဳးအထိ မ်ိဳးစံု ၾကားရဖူး
သည္။ ၾကံရာမရျဖစ္ကာ ေျပာသံၾကားဖူးသမွၽ;ကို လိုက္၍လုပ္ကိုင္ၾကသူမ်ားမွာ တစ္ခါတစ္ရံ ငိုအားထက္ ရယ္အား
သန္စရာပင္ ေကာင္းလွေသးေတာ့သည္။
သူတို႕အထဲတြင္ တကယ္ပင္သနားဂရုဏာ သက္စရာေကာင္းသူ ကူညီေဖးမမႈ လိုေနသူမ်ားလည္း ရွိၾကပါသည္။
သူတို႕အား ကႊန္ေတာ္ တတ္ႏိုင္သမွၽ; ေဖးမကူညီမႈ ျပဳခဲ့ပါ၏။ သို႕ေသာ္ ကႊန္ေတာ့္အကူအညီကား အၾကံဉာဏ္
ေကာင္း ေပးျခင္းမွၽ;သာ ျဖစ္သည္။ သည့္ထက္ လံုး၀မပိုခဲ့။
ဘီယားထရစ္ကား မ်က္ကလဲဆန္ပ်ာ ျဖစ္တတ္သည့္ မိန္းမမ်ိဳး၊ အသိဉာဏ္ေခါင္းပါးသည့္ မိန္းမမ်ိဳး မဟုတ္ပါ။
စိတ္ဓာတ္ၾကံ႔ခိုင္သူ၊ ဉာဏ္ပညာ ဗဟုသုတ ရွိသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ အထက္တန္းအက်ဆံုး အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲတြင္
ေလးစားအသိအမွတ္ျပဳမႈ ခံရသူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။
ယခုအေျခအေနတြင္ ကႊန္ေတာ့္ဘက္က လုပ္ႏိုင္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းကား သူ႕စကားကို မသိက်ိဳး
ကႊန္ ျပဳရန္သာပဲ ျဖစ္သည္။ သို႕ႏွင့္ ကႊန္ေတာ္က အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ ႏွစ္သိမ့္ေျပာဆိုေသာ
သေဘာျဖင့္ ေျပာရသည္။
\"ဟုတ္တာေပါ့ဗ်ာ၊ သားႏွစ္ေယာက္ကလဲ အရြယ္ေရာက္ေနျပီဆိုေတာ့ နည္းနည္း ကသိကေအာက္ ျဖစ္စရာ
ေတာ့ ရွိေနတာေပါ့ဗ်ာ၊ လန္ဒန္အလည္သြားမယ့္ ခရီးလည္း ပ်က္သြားႏိုင္တာေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ ဟင္နရီကေတာ့
၀မ္းသာမွာေပါ့ဗ်ာ\"
\"အိုရွင္ .. ေဒါက္တာကလည္း နားေ၀းမေနစမ္းပါနဲ႕၊ ဟင္နရီက ကေလးအေဖမဟုတ္ဘူးရွင့္\"
သည္အတိုင္းျဖစ္ႏိုင္သည္ဟူ၍ေတာ့ ကႊန္ေတာ္ တစ္၀က္တစ္ပ်က္ ေမွၽ;ာ္လင့္ထားျပီးျဖစ္၏။ သို႕ေသာ္ သူ႕ႏႈတ္က
ဖြင့္ေျပာသည့္စကားကို ၾကားရသည့္အခါမွာေတာ့ ကႊန္ေတာ္ ဘာမွပင္ ျပန္မေျပာႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားရသည္။
ဟင့္(ပ)ရိႈင္းယားသို႕ ကႊန္ေတာ္ေရာက္တိုင္းပင္ သူတို႕မိသားစု တစ္ပိုင္းလိုျဖစ္ေနသည့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ကို ေတြ႔
ရေလ့ ရွိခဲ့သည္။ သူက ဟင္နရီ၏ မိတ္ေဆြ အရင္းအခ်ာတစ္ေယာက္ျဖစ္၍ ငါးမွၽ;ားဖက္ အမဲပစ္ဖက္လည္း ျဖစ္
သည္။ လူက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေနတတ္သလို သေဘာေကာင္းသလို ဘာလို ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္၏။ ကႊန္ေတာ္ကမူ လူပံုကို
ျမင္သည္ႏွင့္ပင္ အလိုလို မႏွစ္ျမိဳ႔ျဖစ္မိသည္။ ဟင္နရီ၏ ဇနီးႏွင့္ ၎တို႕ ရင္းႏွီးလြန္းေၾကာင္းကး
သိသာထင္ရွားလွသည္။
\"အင္း၊ ျပႆနာပဲေပါ့ေလ၊ ဒါေပမယ့္ ကႊန္ေတာ္ကေတာ့ ဘာမွ တတ္ႏိုင္မယ္ မထင္ဘူးဗ်ာ\"
\"ဆရာ ကႊန္မကို မကူညီေတာ့ဘူးလားဟင္\"
\"ကႊန္ေတာ္ မတတ္ႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ\"
ခဏမွၽ; ျငိမ္သက္သြားသည္။ သူမပါးျပင္မွာ ေသြးေရာင္လႊမ္းလာတာ ျမင္ရသည္။ ထို႕ေနာက္ ေဒါသေရာင္ေတာက္
ေသာ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ကႊန္ေတာ့္ကို ၾကည့္သည္။ လက္အိတ္ကို စြပ္သည္။ လက္ကိုင္အိတ္ကို ေကာက္ကိုင္သည္။
မိန္းမတစ္ေယာက္အား ျငင္းပယ္လိုက္ျခင္းသည္ တစ္သက္တာအတြက္ ရန္သူတစ္ေယာက္
ေမြးလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
\"ေကာင္းပါျပီ ေဒါက္တာ၊ ေနာက္ထပ္ ဘာမွ ေျပာစရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့\"
\"ခင္ဗ်ားမသြားခင္ တစ္ခုေတာ့ ေျပာခ်င္တယ္ .. ရမ္းကု တစ္ေယာက္လက္ထဲေတာ့ ခင္ဗ်ားကိုယ္ခင္ဗ်ား မအပ္
လိုက္ပါနဲ႕၊ ေနာက္ေတာ့မွ ေနာင္တရမိလိမ့္မယ္\"
သူက ကႊန္ေတာ့္စကားကို ၾကားဟန္မရွိ။ ဘာတစ္ခုမွ မေျပာေတာ့ဘဲ အခန္းထဲမွ တစ္ရွဴးထိုး ထြက္သြားသည္။
သည္အေတြ႔အၾကံဳအတြက္ ကႊန္ေတာ့္ရင္ထဲတြင္ ေအာ္ဂလီဆန္ခ်င္သလို ျဖစ္သြားမိသည္။ စိတ္က တကယ္ပင္
မသက္မသာ ခံစားရမိသည္။ ကႊန္ေတာ့္အဖို႕ ေဖာက္သည္ေကာင္းတစ္ေယာက္ လက္လႊတ္လိုက္ရသလို သေဘာ
ေကာင္းေသာ အိမ္ရွင္မတစ္ေယာက္ ဆံုးရံႈးခံလိုက္ရျခင္းလည္း ျဖစ္၏။ ထို႕ျပင္ ႏွစ္စဥ္ ေဆာင္းဦးေပါက္တိုင္း
ကႊန္ေတာ္ ရေနက်ျဖစ္သည့္ ရစ္ အဖိုအမ ေျခာက္စံုခန္႕ကိုလည္း သည္ႏွစ္ ရႏိုင္မည္ မဟုတ္ေတာ့။
မစၥဂလင္ဒင္းနင္းကို ကႊန္ေတာ္ ေနာက္ထပ္ ေတြ႔ရလိမ့္မည္ဟု မေမွၽ;ာ္လင့္ေတာ့ပါ။
သို႕ေသာ္ ကႊန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ လြဲလိုက္ပါသနည္း။ ထိုမိန္းမ၏ တားဆီးမရႏိုင္သည့္ စိတ္ဓာတ္ကို ကႊန္ေတာ္
လံုး၀ အကဲမခတ္တတ္ခဲ့ေခ်တကား။
ေနာက္ ဆယ္ရက္ခန္႕အၾကာတြင္ပင္ ကႊန္ေတာ့္ထံသို႕ တယ္လီဖုန္း လာသည္။ ဆက္သူက ဂလင္ဒင္းနင္း ျဖစ္
သည္။ ဘီယားထရစ္သည္ အေအးမိျပီး ဖ်ားေနေၾကာင္း၊ သာမန္မဟုတ္ အလြန္ဆိုးသည့္ တုပ္ေကြးဖ်ားျဖစ္ေၾကာင္း
ေျပာဆိုျပီး ကႊန္ေတာ့္အား ေက်းဇူးျပဳ၍ အျမန္ဆံုး ႏိုက္တ္(စ)ဘရစ္ခ်္သို႕ ၾကြေရာက္ ၾကည့္ရႈေပးပါဟု ေမတၲာရပ္ခံ
လာေလသည္။ ဆက္ဆံေရး မပ်က္ေသးသည့္အတြက္ ကႊန္ေတာ္ ၀မ္းသာသြားမိျပီး ေနာက္တစ္နာရီခန္႕ အတြင္း
မွာပင္ ဂလင္ဒင္းနင္းတို႕၏ ျမိဳ႔ပိုင္းေနအိမ္သို႕ ကႊန္ေတာ္ အေရာက္သြားခဲ့သည္။
ကႊန္ေတာ့္အား ဘီယားထရစ္၏ အခန္းသို႕ တစ္ခါတည္း ေခၚေဆာင္သြားသည္။ လူနာနံေဘးတြင္ သူနာျပဳ
တစ္ေယာက္ ရွိေနသည္။ လူလတ္ပိုင္းအရြယ္ တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ မိန္းမတစ္ေယာက္။ မ်က္ႏွာ၇ိပ္ မ်က္ႏွာကဲ
ၾကည့္ရသည္မွာ စိတ္မခ် မယံုၾကည္ခ်င္စရာ။
လူနာက ခုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး။ ရုတ္တရက္ လွမ္းျမင္လိုက္ရသည့္ အခိုက္မွာပင္ ကႊန္ေတာ္ေမွၽ;ာ္လင့္
ထားသည့္ထက္ အမ်ားၾကီးပို၍ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနသည္ကို သတိျပဳမိလိုက္သည္။ လူတစ္ကိုယ္လံုး ေၾကာက္စရာ
ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေသြးဆုတ္သလို ျဖစ္ေနသည္။ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ေဖြးေဖြးလႈပ္လ်က္။ ျပီး အျပင္းဖ်ားေနသည့္
လကၡဏာမ်ားလည္း အျပည့္အ၀ ရွိေနသည္။
ကႊန္ေတာ္ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္သြားသည္။ အေပၚက ျခံဳလႊာကို ဆြဲခြါၾကည့္လိုက္သည့္ အခါ၌မူ အျဖစ္မွန္က ဘြားခနဲ
ေပၚလာသည္။ ဟိုကိစၥ လုပ္ထားျပီး ျဖစ္ေနျပီ။ မတတ္တတတ္ ပစ္စလက္ခတ္ လုပ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
မသန္႕ရွင္းသျဖင့္ ပိုး၀င္ကာ အၾကီးအက်ယ္ မန္းတက္လွၽ;က္ ရွိျပီး ေသြးဆင္းေနသည္မွာလည္း အနည္းဆံုး
၁၂ နာရီမွၽ; ၾကာခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။
\"ကႊန္မ အားလံုး အဆင္သင့္ ျပင္ထားပါတယ္ ေဒါက္တာ\"
သူနာျပဳ အမ်ိဳးသမီးက ကႊန္ေတာ့္အား ခံစားခ်က္ကင္းသည့္ ေလသံျဖင့္ ေျပာျပီး ဂြမ္းတို႕ဖတ္ႏွင့္ ေဆး၀တ္စမ်ား
ထည့္ထားေသာ ဇလံုကို ေပးသည္။
ကႊန္ေတာ္ ရုတ္တရက္ အၾကီးအက်ယ္ ေဒါသထြက္ကာ ဆက္ခနဲ ေနာက္ဆုတ္လိုက္မိသည္။ အခန္းထဲမွ ခ်က္ခ်င္း
ထြက္သြားခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားသည္။ သို႕ေသာ္ အဘယ္မွာ ထိုသို႕လုပ္ႏိုင္ပါမည္နည္း။ လူနာက အခ်ိန္မေရြး
အသက္ဆံုးရံႈးသြားႏိုင္သည့္ အေျခအေနမွာ ရွိသည္။ သည္မိန္းမမိုက္အတြက္ ကႊန္ေတာ္ တစ္စံုတစ္ခု လုပ္မွျဖစ္
ေတာ့မည္။ ကႊန္ေတာ္ က်က်နနၾကီး ေခ်ာင္ပိတ္ အဖမ္းခံလိုက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။
ကႊန္ေတာ္ လုပ္စရာရွိတာေတြ စ,လုပ္သည္။ ကႊန္ေတာ့္နည္းလမ္းက သိပ္ညွာညွာတာတာလည္း လုပ္၍မရ။
သို႕ေသာ္ သူမက လံုး၀ညည္းညဴျခင္း ျငင္းဆန္ျခင္း မျပဳ။ အျပင္းထန္ဆံုး ေ၀ဒနာကိုပင္ က်ိတ္မွိတ္ မ်ိဳသိပ္
ခံရွာသည္။ ေသြးဒလေဟာ ဆင္းေနျခင္းကို ထိန္းလိုက္ႏိုင္ျပီးသည့္ အခါ၌ ကႊန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ဖို႕ျပင္ဆင္သည္။
လူနာက ကႊန္ေတာ္လုပ္ကိုင္ေနစဥ္ တစ္ေလွၽ;ာက္လံုး ကႊန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကိုသာ မခြာတမ္း စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။
ယခု ကႊန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မည္ ဆိုေတာ့မွ သူက ေလသံသဲ့သဲ့ေလးျဖင့္ ၾကိဳးစားအားယူ၍ ေျပာသည္။
\"ေဒါက္တာ ကႊန္မျဖစ္တာ တုပ္ေကြးေနာ္၊ ဟင္နရီက တုပ္ေကြးလို႕ပဲ သိထားတယ္၊
ညဘက္လည္း လာပါဦးေဒါက္တာ\"
ေအာက္ထပ္ စာၾကည့္ခန္းထဲတြင္ ဟင္နရီက ကႊန္ေတာ့္အား ရွယ္ရီတစ္ဖန္ခြက္ႏွင့္ အသင့္ေစာင့္ေနသည္။
ဇနီးသည္အတြက္ စိုးရိမ္ေသာက ေရာက္ေနသည့္ ၾကားကပင္ ထံုးစံအတိုင္း ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ ဧည့္၀တ္ေက်ေန
ေပးေသးသည္။ လူက ေသးေသးေကြးေကြး၊ ဟိတ္ဟန္မရွိ၊ ရွက္ရြံ႔တတ္သည့္ အမူအရာမ်ိဳးသာ ရွိ၏။ ဖခင္ထံမွ
အေမြအေျမာက္အမ်ား ရခဲ့သူျဖစ္ျပီး သူ႕ခ်မ္းသာ စည္းစိမ္ အမ်ားအျပားကို တစ္ပါးသူတို႕၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္
သံုးစြဲေနသူလည္း ျဖစ္၏။ ရိုးသားပြင့္လင္း၍ ခင္မင္ၾကင္နာဟန္ ရွိသည့္ သူ႕မ်က္ႏွာကို ၾကည့္မိသည့္အခါ
ေစာေစာကပင္ ကႊန္ေတာ္ေျပာမည္ဟု စိတ္ကူးခဲ့သမွၽ; စကားေတြသည္ ႏႈတ္ဖ်ားမွာပင္ ခ်ဳပ္ျငိမ္းသြားခဲ့သည္။
သူ႕ကို ကႊန္ေတာ္ မေျပာႏိုင္ေတာ့။ ဘယ္နည္းႏွင့္မွၽ; ေျပာမထြက္ႏိုင္ေတာ့။
\"ဒီ တုပ္ေကြးဆိုတဲ့အေကာင္ အေတာ္ဆိုးတာဗ် ေနာ္\"
ကႊန္ေတာ္ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။
\"ဟုတ္တယ္ ဟင္နရီ\"
\"အခု ကႊန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္တာလဲ ေတာ္ေတာ့္ကို ဆိုးတယ္ ေျပာရမွာေပါ့ဗ်ာ\"
\"ဟုတ္တယ္၊ ဆိုးတယ္ေျပာရမွာေပါ့\"
\"ေသေသခ်ာခ်ာ ေကာင္းသြားတဲ့အထိ ၾကည့္ေပးပါ ေဒါက္တာ\"
ခဏျငိမ္သက္ေနသည္။
\"ၾကည့္ေပးပါ့မယ္ဗ်ာ၊ ေကာင္းသြားတဲ့အထိ ကႊန္ေတာ္ ၾကည့္ေပးပါ့မယ္\"
ထိုေန႕ ညေနပိုင္းတြင္ ကႊန္ေတာ္ တစ္ၾကိမ္ ထပ္ေရာက္သည္။ ေနာက္ထပ္ ဆယ္ရက္ခန္႕ ေန႕စဥ္ တစ္ရက္ႏွစ္ၾကိမ္
မွန္မွန္သြားၾကည့္သည္။ လူနာအေျခအေနက နည္းနည္းမွ အတိမ္းအေစာင္း မခံႏိုင္သည့္ အေနအထားမ်ိဳးျဖစ္ရာ
အျမဲသတိထား ေစာင့္ၾကည့္ေနရသည္။
ဟင္နရီမသိေအာင္ ဖံုးကြယ္ရသည့္ ကိစၥတြင္မူ ကႊန္ေတာ္လည္း ပါ၀င္သြားခဲ့သည္ဟု ဆိုရပါမည္။ သို႕ေသာ္
တကယ့္လွည့္ကြက္မ်ားကိုကား ဘီယားထရစ္ႏွင့္ သူနာျပဳ အမ်ိဳးသမီးတို႔က ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဟင္နရီဂလင္ဒင္းနင္းကား တစ္ခ်ိန္လံုး အိမ္တြင္ အတူေနကာ ညတိုင္းလည္း လူနာခန္းႏွင့္ ကပ္လ်က္ အခန္းတြင္
အိပ္ေနပါလ်က္ တကယ့္ေရာဂါ အစစ္အမွန္ကို တစိုးတစိမွၽ;ပင္ မရိပ္စားမိခဲ့ေခ်။ ေျပာ၍ယံုႏိုင္စရာပင္မရွိ။
သို႕ေသာ္ တကယ္မသိခဲ့သည္ကား အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
လကုန္ပုိင္းေလာက္တြင္ ေနာက္ဆံုးအေခါက္အျဖစ္ ကႊန္ေတာ္ သြားေရာက္ရသည္။ ဘီယားထရစ္က ထႏိုင္ေနျပီ။
ဇာျဖဴ အနားတပ္ ႏွင္းဆီေသြးေရာင္ လက္ဖက္ရည္ပြဲ ၀တ္စံုကို ဆင္ျမန္းကာ ဧည့္ခန္းဆိုဖာ၌ ထိုင္ေနပံုမွာ အလွ
က်က္သေရ ျဖာေ၀ေနသကဲ့သို႕ ရႊင္ပ်လန္းဆန္းဟန္လည္း ေပၚလြင္လွ၏။ တစ္ခန္းလံုးတြင္လည္း ပန္းေတြ
ေ၀၍ေနေပသည္။ ဇနီးသည္အား ျမတ္ႏိုးျမဲ ျမတ္ႏိုးဆဲ ျဖစ္သည့္ ဟင္နရီကား အထူး၀မ္းသာ ရႊင္လန္းလ်က္ရွိျပီး
ၾကင္နာယုယ၍ မဆံုးႏိုင္ေအာင္ ရွိေနေလေတာ့သည္။
လက္ဖက္ရည္ပြဲကို သပ္ရပ္သန္႕ျပန္႕သည့္ အိမ္ေစတစ္ေယာက္က ယူေဆာင္တည္ခင္းေပးသည္။ မ်က္ႏွာေၾကာ
တင္းတင္းႏွင့္ သူနာျပဳ အမ်ိဳးသမီးကား မရွိေတာ့တာ အေတာ္ၾကာျပီျဖစ္၏။
ကိတ္မုန္႕တစ္ခ်ပ္ကို လက္ထဲတြင္ တကိုင္ကိုင္လုပ္ေနရင္း ဘီယားထရစ္က အလိုဆႏၵ ျပည့္၀ေသးဟန္မတူသည့္
မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္၍ေျပာသည္။
\"ေနာက္အပတ္က်ရင္ ဟင္နရီက ကႊန္မကို မဒီရာကို ေခၚသြားမယ္တဲ့ ေဒါက္တာ၊ သူက ကႊန္မအတြက္ အေျပာင္း
အလဲ တစ္ခုခု ရွိသြားေအာင္ လုပ္ေပးရမယ္တဲ့\"
\"ဟုတ္တယ္၊ ဒါလင့္မွာ လိုအပ္ေနတာကိုး\"
\"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေမာင္ရယ္\"
ဘုရား .. ဘုရား .. တတ္လည္းတတ္ႏိုင္သည့္ မိန္းမပါတကား။ ေသြးေအးေအးႏွင့္ စနစ္တက် ၾကံစည္ကာ
ပက္ပက္စက္စက္ လိမ္လည္ လွည့္ျဖားတတ္ေသာ မိန္းမမ်ိဳး၊ အလြန္တရာ သစၥာမဲ့ေသာ မိန္းမမ်ိဳးပါတကား။
\"ပထမတစ္ပတ္ေတာ့ ကႊန္မတို႕ႏွစ္ေယာက္တည္း အတူတူေပါ့ေလ\"
သူက ေလသံခ်ိဳခ်ိဳျဖင့္ ဆက္ေျပာေနျပန္သည္။
\"ဒုတိယ ဟန္းနီးမြန္းေပါ့၊ ေနာက္ေတာ့ ေဂ်ာ့ခ်္လိုက္လာမယ္၊
သူ႕ကိုေတာ့ ကႊန္မတို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုး သိပ္ခင္ၾကတယ္ေလ\"
သူမ၏ မ်က္လံုးမ်ားက ကႊန္ေတာ့္ကို မခြာတမ္း စိုက္ၾကည့္လ်က္ ရွိေနသည္။ စကားသံက တစ္ခ်က္
ကေလးမွၽ;ပင္ ထစ္ေငါ့သြားသည္မရွိ။
\"လက္ဖက္ရည္ ယူပါဦး ေဒါက္တာရဲ႔၊ ကႊန္မတို႕ ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ အလည္လာျပီး ငွက္အတူ ပစ္ရဦးမယ္ေနာ္\"
ကႊန္ေတာ္ျပန္မည္ျပဳေတာ့ ဟင္နရီက တံခါး၀အထိ လိုက္ပို႕ျပီး ကႊန္ေတာ့္ကို လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္သည္။
\"ေဒါက္တာ အခုလို ဂရုစိုက္ ကုသေပးတဲ့အတြက္ အမ်ားၾကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ၊ ဒီတုပ္ေကြးဆိုတဲ့
အေကာင္က အေတာ့္ကို ဆိုးတာဗ်ေနာ္\"
သူက မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္ေသးသည္။
ကႊန္ေတာ္က ကင္ဆင္တန္ပန္းျခံကို ျဖတ္ကာ အိမ္သို႕ လမ္းေလွၽ;ာက္ျပန္လာသည္။ တစ္လမ္းလံုး အံတၾကိတ္ၾကိတ္
ႏွင့္ တစ္ေယာက္တည္း ျမည္တြန္ေတာက္တီး လာခဲ့မိသည္။
\"ေခြးမသား ေတာ္ေတာ္ အသံုးမက်တဲ့ သတၱ၀ါ၊ ဒီေလာက္ .. .. .. သံုးမက်တဲ့ သတၱ၀ါမ်ိဳးကြာ\"
သို႕ေသာ္ ႏို၀င္ဘာလတြင္ကား ကႊန္ေတာ့္စံခ်ိန္အတိုင္း ရစ္အဖိုအမ ေျခာက္စံု ကႊန္ေတာ္ရရွိခဲ့ပါသည္။
တကယ္ ႏူးညံ့ အရသာရွိလွသည့္ သတၱ၀ါမ်ားပင္။
စာေရးဆရာ ခရိုနင္(A.J Cronin)၏ ေဆာင္းပါးမ်ားႏွင့္ ၀တၳဳမ်ားကို
စုစည္းေဖာ္ျပထားသည့္ ေဖျမင့္ ၏ ဘ၀ဒႆန ရသစာမ်ား စာအုပ္မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္။
http://www.mmcfamily.org/profiles/blog/show?id=3003595%3ABlogPost%3A1441205&xgs=1&xg_source=msg_share_post
0 comments:
Post a Comment