ျမန္မာမေလးမ်ားရဲ႕အမ်ိဳးသားဝတ္စံု(လူထုေဒၚအမာ)

by Shwe Aeim Si on Wednesday, February 29, 2012 at 3:21pm ·

ု
 ျမန္မာမေတြရဲ႕ အမ်ိဳးသားဝတ္စံုဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့
အမ်ိဳးသားဝတ္စံုရယ္လို႔ ရွိခ်င္ေသးလား။ မရွိရင္လည္း ရတာပါပဲလို႔
ေအာက္ေမ့ေနႀကသလား။ ရွိခ်င္ေသးတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေအာက္ထစ္ဆံုး ထဘီေတာ့
ဝတ္စံုအျဖစ္ သတ္မွတ္ရဦးမွာပဲ။ ကုလားမေတြကို ႀကည့္လိုက္ရင္ ဆာရီဟာ သူတို႔
အမ်ိဳးသားဝတ္စံုပါပဲ။

              ဒါဟာ အခုျပႆနာလုပ္ေနရတယ္။  ဘာျပဳလို႔လဲဆုိေတာ့
ဒီေခတ္တက္လူမိန္းကေလးေတြက ခါးမွာ ထဘီမဟုတ္ဘဲနဲ႔ စကတ္တို႔၊ ေဘာင္းဘီတို႔
ဝတ္ေနႀကလို႔ပါ။ စကတ္ဆုိတာ ထဘီမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ထဘီေယာင္ေဆာင္လာတဲ့
အဝတ္တစ္မ်ိဳးပါ။ သူက ခါးေပၚမွာေတာ့ ဝတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ထဘီလို
လံုလံုျခံဳျခံဳ ခ်ီထား ဖံုးထားတဲ့ အဝတ္အထည္မ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။
ေပါင္ရင္းေလာက္တုိတဲ့ စကတ္ရွိတယ္။ ဒူးေအာက္ေရာက္တဲ့စကတ္ရွိတယ္။ စကတ္ကို
ေပါင္ရင္းအထိ ခဲြထားတဲ့ စကတ္ရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕
ေနာက္တည့္တည့္ကခြဲတဲ့စကတ္ေတာင္ ရွိေသးတယ္။ အခု ျမန္မာမေလးေတြဝတ္တဲ့ စကတ္က
ေပါင္ေလာက္ထိတိုတဲ့ စကတ္မ်ိဳးေတြေတာင္ ရွိေနျပီ။ ဝတ္ရတဲ့လူေတြက
ဝတ္ေနႀကျပီ။ နုိ႔ေပမယ့္ ေဘးခဲြ၊ ေနာက္ခဲြနဲ႔ စကတ္ရွည္ရွည္ေတြကေတာ့
ျမန္မာမိန္းကေလးတုိင္းလိုလုိ ဝတ္ဝံ့တာ ျမင္ေနရပါျပီ။

               အေပၚပိုင္းက်ျပန္ေတာ့လည္း ရင္ညႊန္႔အထက္ ဘာမွ မရွိဘူး။
အေမတို႔ ေရွးတုန္းက အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ ရင္လ်ားႀကီးနဲ႔လူထဲ မထြက္ရဲႀကပါဘူး။
ခုေတာ့ ရင္လ်ားထားတဲ့အတုိင္း အေပၚပိုင္းဗလာနဲ႔ လက္သန္းတစ္ျခမ္းေလာက္
ႀကိဳးေလးေတြသာ ပခံုးမွာ ခ်ိပ္လို႔။ လူျမင္ကြင္းမွာ သြားေနလာေနႀကတာ
မသင့္ေလ်ာ္လြန္းပါဘူး။ ဟုိးဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ထဲက အရွက္ကို အသက္နဲ႔လဲမယ္
ဆုိျပီး အေမတို႔ ျမန္မာမိန္းမေတြ ေႀကြးေႀကာ္ခဲ့တဲ့စကားရွိပါတယ္။ အရွက္ကို
အသက္ထက္ပိုျပီး တန္ဖိုးထားတဲ့စကားေတြပါ။ ဒါေႀကာင့္ သမီးေလးတို႔ကေရာ
အုပ္ထိန္းသူေတြကပါ ဝိုင္းဝန္းတည့္မတ္ေပးႀကပါ။

              ေနာက္တစ္ခုက အခုေခတ္ ျမိဳ႕ေပၚက ျမန္မာမိန္းကေလးေတြဝတ္တဲ့
ေဘာင္းဘီမ်ိဳးကိုေတာ့ အေမ အေတာ္ အံ့ႀသမိတယ္။ ခ်က္ေပၚေအာင္ဝတ္တယ္။
အေပၚအကႌ် တုိန႔ံနံ႔နဲ႕ မို႔ ေဘာင္းဘီနဲ႔ ကုန္းကြေနရင္ အမ်ိဳးသမီးေအာက္ခံ
ဘာေရာင္ဝတ္တယ္ဆုိတာေတာင္ ေမာင္နဲ႔ႏွမ သားနဲ႔အမိ အျမင္မေတာ္တာေတြေတာင္
ေတြ႔ေနႀကရျပီဆုိပဲ။ အေမတုိ႔ ျမန္မာ့ဓေလ့ထံုးစံက မိန္းကေလးဝတ္တဲ့
အဝတ္အစားဟာ လွ်ပ္ေပၚတယ္ ေလာ္လီတယ္ ဆုိတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစရဘူး။ အခုေတာ့
တမင္ပဲ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီတဲ့ အဆင္အျပင္ကို ေရြးဝတ္ေနႀကတယ္။ အေမတို႔
ျမန္မာမိန္းမေတြမွာ   ဖံုးကြယ္အပ္တဲ့ အရာကို အလြန္တရာ ေဖာ္ခ်င္လွစ္ခ်င္
ျဖစ္ေနႀကတယ္။ ဒါဟာ ေခတ္မီတာ ၊ ေခတ္ဆန္တာလို႔ ထင္ေနသလား။

            အဲဒီေနရာမွာ တုိ႔ျမန္မာနဲ႔ တျခားလူမ်ိဳးက ေျပာင္းျပန္ပါ။
တျခားက မိန္းကေလးေတြက ဘာနဲ႔မဆုိ ဆြဲေဆာင္နုိင္တယ္လို႔ ခံယူတယ္။
တို႔ျမန္မာက အဲဒီလို မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာမေတြက ကိုယ့္မွာ ရွိတဲ့
အရည္အခ်င္းအစစ္ေတြနဲ႔ လုပ္စရာရွိတာကို လုပ္နုိင္တယ္။

          ခုေခတ္ တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြရဲ႕အျမင္က အေမတုိ႔နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကို
ကြာဟေနတယ္။ ဥပမာဆိုပါေတာ့ အေမတုိ႔ တစ္သက္လံုး လက္ခံလာတာက ခ်က္ ဆုိတာ
မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ေဖာ္အပ္လွစ္အပ္တဲ့ အရာမဟုတ္ဘူး။ လံုလံုျခံဳျခံဳ
ဖံုးကြယ္ထားရမယ့္အရာမ်ိဳး။ အခုေခတ္ တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြက ဒီခ်က္ႀကီးကို
ေဖာ္ရံုလွစ္ရံုမက ေရႊေငြရတနာမ်ား ဆင္ယင္ေသးသတဲ့။ အံ့ႀသလို႔မဆံုးဘူး။
သူတုိ႔ အေဖေတြကလည္း ဒါကို ႀကည့္ေနႀကသတဲ့။ အဲဒီေတာ့ ေခတ္ႀကီးကိုပဲ
အျပစ္တင္ရမလား။ လူေတြ ကဲလာရဲလာတာကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလား။ အေမ
အသက္ရွည္ေနေသးတာကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလား။ မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး။


     ေအာက္တုိဘာလ။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္

     (လူထုေဒၚအမာ)