ႏွစ္ဘက္ျမင္ ဒီမိုကေရစီ
|
1:21 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
(နိဒါန္း)
ႏွစ္ဘက္တည္းပဲ ေျပာပါရေစ။ တကယ္က အဘက္ဘက္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ဘက္တည္းပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ သင္တို႕က ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ ဘာမွန္းမသိတဲ႕ နိဒါန္းၾကီးကို စိတ္ရွည္ သည္းခံျပီး ဆက္ဖတ္ဖို႕ေတာ႕ လိုတာေပါ႕။
(၁)
ဒီလိုပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံဟာ လက္ရွိအေျခအေနအရ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးလုပ္တုန္း၊ လုပ္ဖို႕ ျပင္ေနၾကတုန္းပါ။ ခင္ဗ်ားတို႕ အမ်ားစုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္က အေမစုကို ခ်စ္တယ္။ ေလးစားတယ္။ အေမစုရဲ႕ ပါတီကို ေထာက္ခံမယ္ ဆိုပါေတာ႕။
ဟုတ္ျပီဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားက ေထာက္ခံတယ္။ ေလးစားတယ္။ ဒီလို ဆိုရင္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ NLD ပါတီကို သူမ်ားေတြ ကိုယ့္လိုပဲ ၾကိဳက္လာေအာင္၊ ေထာက္ခံလာေအာင္ မဲဆြယ္ရေတာ႕မွာေပါ႕။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ႕ NLD ကို ႏွစ္သက္လို႕၊ ယံုၾကည္လို႕ NLD ေကာင္းေၾကာင္းေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေျပာၾကရမယ္။
ေနာက္တစ္ဘက္ကို ၾကည့္ရေအာင္လား။
တစ္ဖက္မွာ အင္အားရွိတဲ႕ ပါတီတစ္ခုရွိပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု ၾကံ႕ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးပါတီပါ။ ခင္ဗ်ားတို႕က သူတို႕ကို မေထာက္ခံဘူးဆိုပါေတာ႕။ ဒါဆို သူတို႕ပါတီ အေၾကာင္း ေျပာေနစရာ မလိုေတာ႕ဘူးလား။ ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း သူတို႕ မေကာင္းေၾကာင္း ဟုတ္သည္ရွိ၊ မဟုတ္သည္ရွိ အပုပ္ခ်ေျပာဖို႕ လိုအပ္ပါသလား။
(၂)
အေမရိကန္မွာ မဲဆြယ္ခဲ႕တာေလးတစ္ခု အေၾကာင္းတစ္ခု ရွိဖူးတယ္ဗ်။ မိန္းမလွ်ာေတြကို တရား၀င္လက္ထပ္ခြင့္ ေပးမယ္တဲ႕။ (သူတို႕ ဘာသာေရးနဲ႕လည္း မညီပါဘူး) ရံႈ႕ခ်သူကလည္း အဲဒီအခ်က္ကို ရံႈ႕ခ်ခဲ႕ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္ သူတို႕ႏိုင္ငံရဲ႕ ပါတီေတြ မဲဆြယ္ပံုေတြဟာ သိရွိေလ၊ ထူးျခားလာေလပါ။
ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္တို႕ NLD ကို ျပန္ၾကည့္ရေအာင္ပါ။ သူတို႕ ဘယ္လို မဲဆြယ္ေနလဲ။
ေဆာင္ပုဒ္ေလးတစ္ခုကို ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ လူ႕အခြင့္အေရးကို ရရွိဖို႕ NLD ကို မဲေပးစို႕တဲ႕။ ေကာင္းတာဗ်ာ။ သိပ္ေကာင္းတဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒါက ရံုးခ်ဳပ္လို တစ္ေနရာမွာ ရွိသင့္တဲ႕ Motto လို႕ ထင္တယ္ဗ်။ တကယ္လိုအပ္တာက ဘာေတြလဲ။ ျပည္သူေတြ သိဖို႕၊ ျပည္သူေတြ လိုအပ္ခ်က္ကို တည့္တည့္ေျပာမွ ရမွာပါ။ လမ္းေလးမွာ ကြမ္းယာေရာင္းေနသူေတြ၊ ေစ်းသည္ေတြ၊ ေတာရြာ၊ နယ္ျမိဳ႕ေလးေတြဆီက ရိုးရိုးအ,အ ပညာမတတ္လူတန္းစားေတြကို သြားေျပာၾကည့္ပါ။
“မင္းတို႕ကို လူအခြင့္အေရးအျပည့္အ၀ေပးမယ္ NLD ကို မဲထည့္ပါ” လို႕။
သူတို႕ ဘယ္လို နားလည္မွာလဲ။ ဘာလဲ.. လူ႕အခြင့္အေရးဆိုတာ။ သူတို႕သိတာ ေရရဖို႕၊ သူတို႕သိတာ ထမင္းစားဖို႕၊ သူတို႕သိတာ ဗြီဒီယိုပံုမွန္ၾကည့္ဖို႕၊ မီးလာဖို႕၊ လယ္ယာေျမ ျဖစ္ထြန္းဖို႕၊ သူတို႕ အဲေလာက္ပဲသိတာပါ။
ဒါဟာ နယ္ျမိဳ႕ေလးေတြမို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ ရန္ကုန္လို ေနရာမွာေနေနၾကတဲ႕ ျမိဳ႕ျပ ျပည္သူေတြထဲမွာေတာင္ အမ်ားၾကီး ရွိေနတုန္းပါ။
တိုင္ရီမွာ ျဖစ္ေနတဲ႕ အလုပ္သမားေတြရွိပါတယ္။ ခုမွ ျပႆနာျဖစ္လို႕ သတင္းျဖစ္လာပါတယ္။ တကယ္လို႕သာ ျပႆနာ မျဖစ္ခဲ႕ရင္ သူတို႕ရဲ႕ ျပႆနာ၊ အခက္အခဲေတြကို သတင္းလည္းမျဖစ္လာႏိုင္သလို ကူညီေဖးမသူေတြလည္း ရွိလာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ရန္ကုန္မွာ shopping center ေတြ၊ ေစ်းဆိုင္ေတြ၊ စတိုးဆိုင္ေတြမွာ လုပ္ေနၾကတဲ႕ အေရာင္း၀န္ထမ္းေလးေတြ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ အေရာင္းမဟုတ္ဘူး၊ ပစၥည္းကူမရတဲ႕ ၀န္ထမ္းေတြ ရွိပါတယ္။ သူတို႕လစာ ဘယ္ေလာက္ရၾကလဲ။ တစ္လကို ပ်မ္းမွ် ေလးေသာင္း၊ ငါးေသာင္းကေန ေျခာက္ေသာင္းေလာက္ပါပဲ။ ဒီလူတန္းစားေတြ ဘယ္လိုစားၾကေသာက္ၾကမလဲ။ လိႈင္သာယာမွာေနမယ္၊ ေျမာက္ဥကၠလာမွာေနမယ္၊ ယုဇနမွာေနမယ္။ ျမိဳ႕ထဲက အလုပ္ကိုေရာက္ဖို႕ သူတို႕ ငါးနာရီခြဲေလာက္က ျပင္ရဆင္ရမယ္။ ေျခာက္နာရီမထိုးခင္ ထြက္လာတဲ႕အခါ ထမင္းခ်ိဳင့္ပါဖို႕ဆို ေလးနာရီခြဲေလာက္က ခ်က္ရပါလိမ့္မယ္။ ဘက္စ္ကားတစ္ေနရီေက်ာ္၊ ႏွစ္နာရီကို ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း စီးရမယ္။
ဒါေတြက သူတို႕အခက္အခဲေတြထဲက အခ်ိဳ႕ေလာက္ပါပဲဗ်ာ။ တကယ္ဆို ဘာဆက္လုပ္သင့္လဲ။ သူတို႕အတြက္ ဘာေတြ လုပ္ေပးႏိုင္မွာလဲ။ အဆင္ေျပမႈတစ္ခုကို ေပးမယ္ဆိုတဲ႕ မဲဆြယ္နည္းမရွိဘူးလား။ ရွိေနလား။ ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ ရွိရင္ သိေအာင္လုပ္ျပီး၊ မရွိရင္ ရွိေအာင္လုပ္ဖို႕ အေရးၾကီးေနပါျပီ။
(၃)
ေနာက္တစ္ဖက္ကို ၾကည့္ရေအာင္ပါ။
ခုလက္ရွိ ငါးေထာင္တန္ဖုန္းကိစၥဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕လို ေအာက္မေရာက္ အထက္မေရာက္ေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ၾကီးတစ္ခုေပါ႕။ (တကယ္ေတာ႕ အားလံုးလိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖုန္းကို အလကားေပးလို႕ေတာင္ မသံုးတတ္တာ၊ သံုးဖို႕မလိုဘူးဆိုမယ့္သူေတြ တိုင္းျပည္မွာ ဒုနဲ႕ေဒးပါ)
အဲလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ျပည္ခိုင္ျဖိဳးပါတီက မလႊင့္စဖူး လႊင့္လိုက္တဲ႕ သတင္းေလးက ေတာ္ေတာ္လွပါတယ္။ သူတို႕သာ ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ႏိုင္ခဲ႕ရင္ ငါးေထာင္တန္ဖုန္းျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ စာတင္ျပီး ေထာက္ခံသြားမယ္တဲ႕။
ဒါကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသိၾကေတာ႕ တုန္႕ျပန္မႈအမ်ားအျပားက ရယ္ၾကပါတယ္။ မယံုၾကပါဘူး။ ဘာလို႕လဲ။ ဘာလို႕ သူတို႕ကို မယံုတာလဲ။ (ကၽြန္ေတာ္ ဒီအေျဖကို ေျဖစရာ လိုမယ္ မထင္ပါဘူး)
ဒီေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက သူတို႕ကို ယံုမလား၊ မယံုမလားကို အေျဖရွာဖို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႕ သံုးသြားတဲ႕ မဲဆြယ္နည္းေလးကို ေျပာခ်င္တာပါ။ လွပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူတို႕ဟာ ႏိုင္ငံေရးမွာ ပါး၀ေနျပီ။ အေတြ႕အၾကံဳရွိေနျပီ။ ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္သင့္ ျဖစ္ထိုက္၊ ရွိသင့္ ရွိထိုက္တဲ႕ လုိအပ္ခ်က္ကုိ နင္းျပီး ျပည္သူကို အယံုသြင္းေနတာပါ။
(၄)
တကယ္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ NLD ပါတီရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈတိုင္းမွာ ျပည္သူေတြကို ေကာင္းဖို႕ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္လည္း အၾကြင္းမဲ႕ ယံုထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕က အေမစုဟစ္ေၾကြးသလို လိုက္ဟစ္ေၾကြးဖို႕ မလိုအပ္ဘူးလို႕ျမင္ပါတယ္။
တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္သူကေတာ႕ တိုင္းျပည္တျပည္လံုးရဲ႕ Motto ကို ရြတ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမိဳ႕ကို ဦးေဆာင္မယ့္လူက ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕တည္းအတြက္ Motto ကို ရြတ္သင့္တယ္။ အဲဒီအတိုင္း ျမိဳ႕နယ္ေတြ၊ ရပ္ကြက္ေတြကလည္း အဆင့္လိုက္ ေဆာင္ပုဒ္ေတြ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ရွာသင့္ပါတယ္။
အေမစုက လူအခြင့္အေရးေအာ္တိုင္း၊ အျမဲလိုက္မေအာ္ၾကပါနဲ႕။
အေမစုက တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးေအာ္တိုင္း၊ အျမဲ လုိက္မေအာ္ၾကပါနဲ႕။
ဘက္စ္ကားစီးရ အဆင္ေျပေရးလည္း ျဖစ္လို႕ရပါတယ္။
အေျခခံလစာနဲ႕ ေနထိုင္စားေသာက္ေရး လံုေလာက္ဖို႕လည္း ျဖစ္လို႕ရပါတယ္။
ေရလာေရး၊ မီးလာေရးလည္း ျဖစ္လို႕ ရပါတယ္။
ေရႏႈတ္ေျမာင္း သန္႕ရွင္းေရးေတာင္ ျဖစ္လို႕ ရပါတယ္။
(၅)
ေနာက္တစ္ခု ေျပာခ်င္တာေလးက သတင္းေလာကပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အင္တာနက္မွာ facebook သံုးပါတယ္။ သတင္းေတြကို အခ်ိန္နဲ႕အမွ် အျမဲမျပတ္ ဖတ္ရႈရပါတယ္။ သတင္းေထာက္ေတြကို လည္း အဲဒီအတြက္ ေတာ္ေတာ္ၾကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတာေလး တစ္ခုက ဒီလိုပါ။
ခင္ဗ်ားတို႕ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အင္တာနက္က သတင္းၾကည့္ၾကည့္၊ ခုဆို မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္နည္းနည္းပါးပါး ရလာေတာ႕ ဂ်ာနယ္ကို ဖတ္ဖတ္ပါ။ ေတြ႕ေနရတာ အေမစု၊ ေတြ႕ေနရတာ NLD၊ ေတြ႕ေနရတာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား အေၾကာင္းေတြခ်ည္းပါ။ ဒါကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျပည္သူေတြနဲ႕ မီဒီယာသမားမ်ား၊ သတင္းေထာက္မ်ားဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ အေမစုကို ခ်စ္ၾက၊ ယံုၾကည္ၾကသလဲဆိုတာ ခံစားလို႕ရပါတယ္။ ေပ်ာ္လည္း ေပ်ာ္ရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ တခါတေလ ျပည္ခိုင္ျဖိဳးေကာ၊ ဘာလုပ္ေနလဲ သိခ်င္ပါတယ္။ သူတို႕လည္း ျငိမ္ေနမွာမဟုတ္တာ ေသခ်ာေနတာပဲ။ ဒါဆို သူတုိ႕ ဘာလုပ္ေနလဲဗ်။ အရင္တုန္းက အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႕တဲ႕ စစ္တပ္ၾကီးကေကာ၊ ဘာလုပ္ေနလဲ။ ကခ်င္မွာ တိုက္ပြဲျဖစ္ေနတယ္။ ဒါပဲလား၊ စစ္တပ္ၾကီးတစ္ခုလံုး သူတို႕ဘာလုပ္ေနလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္မွာ ဖတ္ရမွာလဲ။ သတင္းစာမွာ မဖတ္ခ်င္ပါ။ ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာ မၾကည့္ခ်င္ပါ။ ခင္ဗ်ားတို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျပည္သူထဲက မီဒီယာထဲက အမွန္တရား သတင္းကို သိခ်င္တာပါ။ ရွာတယ္။ ေဖြတယ္။ မေတြ႕ပါ။ ေတြ႕လည္း ေတာ္ေတာ္နည္းတဲ႕ သတင္းအတိုအထြာေလးသာ ေတြ႕ရတယ္။
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ႕ ဒါဟာ ေကာင္းပါသလား။ ျဖစ္သင့္ပါသလား။ ရန္သူမဟုတ္ေပမယ့္ ျပိဳင္ဘက္က သတင္းကို အေမွာင္ခ်ထားသလိုပဲ။ ဒီလို အေျခအေနျဖစ္ေအာင္ တမင္အကြက္ခ်လုပ္ခဲ႕တာလား ဆိုတာေတာင္ သံသယျဖစ္မိပါတယ္။ ျပိဳင္ဘက္သတင္းကို မရဘဲ၊ ကိုယ့္သတင္းနဲ႕ ကိုယ္ေတာ႕ ခင္ဗ်ားတို႕ ေပ်ာ္မေနၾကပါနဲ႕။ ခင္ဗ်ားတို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕က အေမစုကို ခ်စ္တယ္။ အေမစုေအာ္သလို လိုက္ေအာ္တယ္။ အေမစုလုပ္သမွ် သတင္းလုပ္ေရးမယ္။ ဒီအထိေတာ႕ မွန္ေနပါတယ္။ ျပိဳင္ဘက္ကို ဂရုမစိုက္ရင္ေတာ႕ ရင္ေလးစရာပါလို႕ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္ပဲ အေတြးလြန္ေနတာလား၊ စိုးရိမ္စိတ္လြန္ကဲေနတာလား။ အားလံုး အၾကံျပဳေဆြးေႏြးလို႕ ရပါတယ္။
(နိဂံုး)
ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ဘက္ကို ေျပာခဲ႕ပါတယ္။
တစ္ဘက္ဟာ ျပည္သူရဲ႕ အခ်စ္ေမတၱာကို အျပည့္အ၀ ရေနတဲ႕ တစ္ဘက္။
ေနာက္တစ္ဘက္ကေတာ႕ ဘာလုပ္ေနမွန္းမသိ၊ သတင္းအေမွာင္ခ်ထားတဲ႕ တစ္ဘက္။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေဘာလံုးပြဲတစ္ပြဲကို ကြင္းတစ္ျခမ္းတည္း ၾကည့္ျပီး အားေပးေနၾကသလိုပါ။ ႏိုင္လား၊ ရံႈးလားဆိုတာ ႏွစ္ျခမ္းလံုးကို ၾကည့္ၾကရမယ္။ မီဒီယာေတြ၊ သတင္းေထာက္ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြက ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ႕ ေမွာင္ေနတဲ႕ တစ္ျခမ္းကို မီးထိုးျပၾကပါဦးလို႕ ေလးစားစြာျဖင့္သာ ေတာင္းဆိုလိုက္ပါတယ္။
ရင္နင့္ေအာင္
ႏွစ္ဘက္တည္းပဲ ေျပာပါရေစ။ တကယ္က အဘက္ဘက္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ဘက္တည္းပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ သင္တို႕က ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ ဘာမွန္းမသိတဲ႕ နိဒါန္းၾကီးကို စိတ္ရွည္ သည္းခံျပီး ဆက္ဖတ္ဖို႕ေတာ႕ လိုတာေပါ႕။
(၁)
ဒီလိုပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံဟာ လက္ရွိအေျခအေနအရ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးလုပ္တုန္း၊ လုပ္ဖို႕ ျပင္ေနၾကတုန္းပါ။ ခင္ဗ်ားတို႕ အမ်ားစုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္က အေမစုကို ခ်စ္တယ္။ ေလးစားတယ္။ အေမစုရဲ႕ ပါတီကို ေထာက္ခံမယ္ ဆိုပါေတာ႕။
ဟုတ္ျပီဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားက ေထာက္ခံတယ္။ ေလးစားတယ္။ ဒီလို ဆိုရင္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ NLD ပါတီကို သူမ်ားေတြ ကိုယ့္လိုပဲ ၾကိဳက္လာေအာင္၊ ေထာက္ခံလာေအာင္ မဲဆြယ္ရေတာ႕မွာေပါ႕။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ႕ NLD ကို ႏွစ္သက္လို႕၊ ယံုၾကည္လို႕ NLD ေကာင္းေၾကာင္းေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေျပာၾကရမယ္။
ေနာက္တစ္ဘက္ကို ၾကည့္ရေအာင္လား။
တစ္ဖက္မွာ အင္အားရွိတဲ႕ ပါတီတစ္ခုရွိပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု ၾကံ႕ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးပါတီပါ။ ခင္ဗ်ားတို႕က သူတို႕ကို မေထာက္ခံဘူးဆိုပါေတာ႕။ ဒါဆို သူတို႕ပါတီ အေၾကာင္း ေျပာေနစရာ မလိုေတာ႕ဘူးလား။ ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း သူတို႕ မေကာင္းေၾကာင္း ဟုတ္သည္ရွိ၊ မဟုတ္သည္ရွိ အပုပ္ခ်ေျပာဖို႕ လိုအပ္ပါသလား။
(၂)
အေမရိကန္မွာ မဲဆြယ္ခဲ႕တာေလးတစ္ခု အေၾကာင္းတစ္ခု ရွိဖူးတယ္ဗ်။ မိန္းမလွ်ာေတြကို တရား၀င္လက္ထပ္ခြင့္ ေပးမယ္တဲ႕။ (သူတို႕ ဘာသာေရးနဲ႕လည္း မညီပါဘူး) ရံႈ႕ခ်သူကလည္း အဲဒီအခ်က္ကို ရံႈ႕ခ်ခဲ႕ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္ သူတို႕ႏိုင္ငံရဲ႕ ပါတီေတြ မဲဆြယ္ပံုေတြဟာ သိရွိေလ၊ ထူးျခားလာေလပါ။
ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္တို႕ NLD ကို ျပန္ၾကည့္ရေအာင္ပါ။ သူတို႕ ဘယ္လို မဲဆြယ္ေနလဲ။
ေဆာင္ပုဒ္ေလးတစ္ခုကို ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ လူ႕အခြင့္အေရးကို ရရွိဖို႕ NLD ကို မဲေပးစို႕တဲ႕။ ေကာင္းတာဗ်ာ။ သိပ္ေကာင္းတဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒါက ရံုးခ်ဳပ္လို တစ္ေနရာမွာ ရွိသင့္တဲ႕ Motto လို႕ ထင္တယ္ဗ်။ တကယ္လိုအပ္တာက ဘာေတြလဲ။ ျပည္သူေတြ သိဖို႕၊ ျပည္သူေတြ လိုအပ္ခ်က္ကို တည့္တည့္ေျပာမွ ရမွာပါ။ လမ္းေလးမွာ ကြမ္းယာေရာင္းေနသူေတြ၊ ေစ်းသည္ေတြ၊ ေတာရြာ၊ နယ္ျမိဳ႕ေလးေတြဆီက ရိုးရိုးအ,အ ပညာမတတ္လူတန္းစားေတြကို သြားေျပာၾကည့္ပါ။
“မင္းတို႕ကို လူအခြင့္အေရးအျပည့္အ၀ေပးမယ္ NLD ကို မဲထည့္ပါ” လို႕။
သူတို႕ ဘယ္လို နားလည္မွာလဲ။ ဘာလဲ.. လူ႕အခြင့္အေရးဆိုတာ။ သူတို႕သိတာ ေရရဖို႕၊ သူတို႕သိတာ ထမင္းစားဖို႕၊ သူတို႕သိတာ ဗြီဒီယိုပံုမွန္ၾကည့္ဖို႕၊ မီးလာဖို႕၊ လယ္ယာေျမ ျဖစ္ထြန္းဖို႕၊ သူတို႕ အဲေလာက္ပဲသိတာပါ။
ဒါဟာ နယ္ျမိဳ႕ေလးေတြမို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ ရန္ကုန္လို ေနရာမွာေနေနၾကတဲ႕ ျမိဳ႕ျပ ျပည္သူေတြထဲမွာေတာင္ အမ်ားၾကီး ရွိေနတုန္းပါ။
တိုင္ရီမွာ ျဖစ္ေနတဲ႕ အလုပ္သမားေတြရွိပါတယ္။ ခုမွ ျပႆနာျဖစ္လို႕ သတင္းျဖစ္လာပါတယ္။ တကယ္လို႕သာ ျပႆနာ မျဖစ္ခဲ႕ရင္ သူတို႕ရဲ႕ ျပႆနာ၊ အခက္အခဲေတြကို သတင္းလည္းမျဖစ္လာႏိုင္သလို ကူညီေဖးမသူေတြလည္း ရွိလာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ရန္ကုန္မွာ shopping center ေတြ၊ ေစ်းဆိုင္ေတြ၊ စတိုးဆိုင္ေတြမွာ လုပ္ေနၾကတဲ႕ အေရာင္း၀န္ထမ္းေလးေတြ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ အေရာင္းမဟုတ္ဘူး၊ ပစၥည္းကူမရတဲ႕ ၀န္ထမ္းေတြ ရွိပါတယ္။ သူတို႕လစာ ဘယ္ေလာက္ရၾကလဲ။ တစ္လကို ပ်မ္းမွ် ေလးေသာင္း၊ ငါးေသာင္းကေန ေျခာက္ေသာင္းေလာက္ပါပဲ။ ဒီလူတန္းစားေတြ ဘယ္လိုစားၾကေသာက္ၾကမလဲ။ လိႈင္သာယာမွာေနမယ္၊ ေျမာက္ဥကၠလာမွာေနမယ္၊ ယုဇနမွာေနမယ္။ ျမိဳ႕ထဲက အလုပ္ကိုေရာက္ဖို႕ သူတို႕ ငါးနာရီခြဲေလာက္က ျပင္ရဆင္ရမယ္။ ေျခာက္နာရီမထိုးခင္ ထြက္လာတဲ႕အခါ ထမင္းခ်ိဳင့္ပါဖို႕ဆို ေလးနာရီခြဲေလာက္က ခ်က္ရပါလိမ့္မယ္။ ဘက္စ္ကားတစ္ေနရီေက်ာ္၊ ႏွစ္နာရီကို ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း စီးရမယ္။
ဒါေတြက သူတို႕အခက္အခဲေတြထဲက အခ်ိဳ႕ေလာက္ပါပဲဗ်ာ။ တကယ္ဆို ဘာဆက္လုပ္သင့္လဲ။ သူတို႕အတြက္ ဘာေတြ လုပ္ေပးႏိုင္မွာလဲ။ အဆင္ေျပမႈတစ္ခုကို ေပးမယ္ဆိုတဲ႕ မဲဆြယ္နည္းမရွိဘူးလား။ ရွိေနလား။ ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ ရွိရင္ သိေအာင္လုပ္ျပီး၊ မရွိရင္ ရွိေအာင္လုပ္ဖို႕ အေရးၾကီးေနပါျပီ။
(၃)
ေနာက္တစ္ဖက္ကို ၾကည့္ရေအာင္ပါ။
ခုလက္ရွိ ငါးေထာင္တန္ဖုန္းကိစၥဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕လို ေအာက္မေရာက္ အထက္မေရာက္ေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ၾကီးတစ္ခုေပါ႕။ (တကယ္ေတာ႕ အားလံုးလိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖုန္းကို အလကားေပးလို႕ေတာင္ မသံုးတတ္တာ၊ သံုးဖို႕မလိုဘူးဆိုမယ့္သူေတြ တိုင္းျပည္မွာ ဒုနဲ႕ေဒးပါ)
အဲလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ျပည္ခိုင္ျဖိဳးပါတီက မလႊင့္စဖူး လႊင့္လိုက္တဲ႕ သတင္းေလးက ေတာ္ေတာ္လွပါတယ္။ သူတို႕သာ ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ႏိုင္ခဲ႕ရင္ ငါးေထာင္တန္ဖုန္းျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ စာတင္ျပီး ေထာက္ခံသြားမယ္တဲ႕။
ဒါကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသိၾကေတာ႕ တုန္႕ျပန္မႈအမ်ားအျပားက ရယ္ၾကပါတယ္။ မယံုၾကပါဘူး။ ဘာလို႕လဲ။ ဘာလို႕ သူတို႕ကို မယံုတာလဲ။ (ကၽြန္ေတာ္ ဒီအေျဖကို ေျဖစရာ လိုမယ္ မထင္ပါဘူး)
ဒီေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက သူတို႕ကို ယံုမလား၊ မယံုမလားကို အေျဖရွာဖို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႕ သံုးသြားတဲ႕ မဲဆြယ္နည္းေလးကို ေျပာခ်င္တာပါ။ လွပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူတို႕ဟာ ႏိုင္ငံေရးမွာ ပါး၀ေနျပီ။ အေတြ႕အၾကံဳရွိေနျပီ။ ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္သင့္ ျဖစ္ထိုက္၊ ရွိသင့္ ရွိထိုက္တဲ႕ လုိအပ္ခ်က္ကုိ နင္းျပီး ျပည္သူကို အယံုသြင္းေနတာပါ။
(၄)
တကယ္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ NLD ပါတီရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈတိုင္းမွာ ျပည္သူေတြကို ေကာင္းဖို႕ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္လည္း အၾကြင္းမဲ႕ ယံုထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕က အေမစုဟစ္ေၾကြးသလို လိုက္ဟစ္ေၾကြးဖို႕ မလိုအပ္ဘူးလို႕ျမင္ပါတယ္။
တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္သူကေတာ႕ တိုင္းျပည္တျပည္လံုးရဲ႕ Motto ကို ရြတ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမိဳ႕ကို ဦးေဆာင္မယ့္လူက ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕တည္းအတြက္ Motto ကို ရြတ္သင့္တယ္။ အဲဒီအတိုင္း ျမိဳ႕နယ္ေတြ၊ ရပ္ကြက္ေတြကလည္း အဆင့္လိုက္ ေဆာင္ပုဒ္ေတြ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ရွာသင့္ပါတယ္။
အေမစုက လူအခြင့္အေရးေအာ္တိုင္း၊ အျမဲလိုက္မေအာ္ၾကပါနဲ႕။
အေမစုက တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးေအာ္တိုင္း၊ အျမဲ လုိက္မေအာ္ၾကပါနဲ႕။
ဘက္စ္ကားစီးရ အဆင္ေျပေရးလည္း ျဖစ္လို႕ရပါတယ္။
အေျခခံလစာနဲ႕ ေနထိုင္စားေသာက္ေရး လံုေလာက္ဖို႕လည္း ျဖစ္လို႕ရပါတယ္။
ေရလာေရး၊ မီးလာေရးလည္း ျဖစ္လို႕ ရပါတယ္။
ေရႏႈတ္ေျမာင္း သန္႕ရွင္းေရးေတာင္ ျဖစ္လို႕ ရပါတယ္။
(၅)
ေနာက္တစ္ခု ေျပာခ်င္တာေလးက သတင္းေလာကပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အင္တာနက္မွာ facebook သံုးပါတယ္။ သတင္းေတြကို အခ်ိန္နဲ႕အမွ် အျမဲမျပတ္ ဖတ္ရႈရပါတယ္။ သတင္းေထာက္ေတြကို လည္း အဲဒီအတြက္ ေတာ္ေတာ္ၾကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတာေလး တစ္ခုက ဒီလိုပါ။
ခင္ဗ်ားတို႕ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အင္တာနက္က သတင္းၾကည့္ၾကည့္၊ ခုဆို မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္နည္းနည္းပါးပါး ရလာေတာ႕ ဂ်ာနယ္ကို ဖတ္ဖတ္ပါ။ ေတြ႕ေနရတာ အေမစု၊ ေတြ႕ေနရတာ NLD၊ ေတြ႕ေနရတာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား အေၾကာင္းေတြခ်ည္းပါ။ ဒါကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျပည္သူေတြနဲ႕ မီဒီယာသမားမ်ား၊ သတင္းေထာက္မ်ားဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ အေမစုကို ခ်စ္ၾက၊ ယံုၾကည္ၾကသလဲဆိုတာ ခံစားလို႕ရပါတယ္။ ေပ်ာ္လည္း ေပ်ာ္ရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ တခါတေလ ျပည္ခိုင္ျဖိဳးေကာ၊ ဘာလုပ္ေနလဲ သိခ်င္ပါတယ္။ သူတို႕လည္း ျငိမ္ေနမွာမဟုတ္တာ ေသခ်ာေနတာပဲ။ ဒါဆို သူတုိ႕ ဘာလုပ္ေနလဲဗ်။ အရင္တုန္းက အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႕တဲ႕ စစ္တပ္ၾကီးကေကာ၊ ဘာလုပ္ေနလဲ။ ကခ်င္မွာ တိုက္ပြဲျဖစ္ေနတယ္။ ဒါပဲလား၊ စစ္တပ္ၾကီးတစ္ခုလံုး သူတို႕ဘာလုပ္ေနလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္မွာ ဖတ္ရမွာလဲ။ သတင္းစာမွာ မဖတ္ခ်င္ပါ။ ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာ မၾကည့္ခ်င္ပါ။ ခင္ဗ်ားတို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျပည္သူထဲက မီဒီယာထဲက အမွန္တရား သတင္းကို သိခ်င္တာပါ။ ရွာတယ္။ ေဖြတယ္။ မေတြ႕ပါ။ ေတြ႕လည္း ေတာ္ေတာ္နည္းတဲ႕ သတင္းအတိုအထြာေလးသာ ေတြ႕ရတယ္။
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ႕ ဒါဟာ ေကာင္းပါသလား။ ျဖစ္သင့္ပါသလား။ ရန္သူမဟုတ္ေပမယ့္ ျပိဳင္ဘက္က သတင္းကို အေမွာင္ခ်ထားသလိုပဲ။ ဒီလို အေျခအေနျဖစ္ေအာင္ တမင္အကြက္ခ်လုပ္ခဲ႕တာလား ဆိုတာေတာင္ သံသယျဖစ္မိပါတယ္။ ျပိဳင္ဘက္သတင္းကို မရဘဲ၊ ကိုယ့္သတင္းနဲ႕ ကိုယ္ေတာ႕ ခင္ဗ်ားတို႕ ေပ်ာ္မေနၾကပါနဲ႕။ ခင္ဗ်ားတို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕က အေမစုကို ခ်စ္တယ္။ အေမစုေအာ္သလို လိုက္ေအာ္တယ္။ အေမစုလုပ္သမွ် သတင္းလုပ္ေရးမယ္။ ဒီအထိေတာ႕ မွန္ေနပါတယ္။ ျပိဳင္ဘက္ကို ဂရုမစိုက္ရင္ေတာ႕ ရင္ေလးစရာပါလို႕ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္ပဲ အေတြးလြန္ေနတာလား၊ စိုးရိမ္စိတ္လြန္ကဲေနတာလား။ အားလံုး အၾကံျပဳေဆြးေႏြးလို႕ ရပါတယ္။
(နိဂံုး)
ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ဘက္ကို ေျပာခဲ႕ပါတယ္။
တစ္ဘက္ဟာ ျပည္သူရဲ႕ အခ်စ္ေမတၱာကို အျပည့္အ၀ ရေနတဲ႕ တစ္ဘက္။
ေနာက္တစ္ဘက္ကေတာ႕ ဘာလုပ္ေနမွန္းမသိ၊ သတင္းအေမွာင္ခ်ထားတဲ႕ တစ္ဘက္။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေဘာလံုးပြဲတစ္ပြဲကို ကြင္းတစ္ျခမ္းတည္း ၾကည့္ျပီး အားေပးေနၾကသလိုပါ။ ႏိုင္လား၊ ရံႈးလားဆိုတာ ႏွစ္ျခမ္းလံုးကို ၾကည့္ၾကရမယ္။ မီဒီယာေတြ၊ သတင္းေထာက္ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြက ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ႕ ေမွာင္ေနတဲ႕ တစ္ျခမ္းကို မီးထိုးျပၾကပါဦးလို႕ ေလးစားစြာျဖင့္သာ ေတာင္းဆိုလိုက္ပါတယ္။
ရင္နင့္ေအာင္
0 comments:
Post a Comment