နာမည္ေက်ာ္ပုဂၢလိကေဆး႐ုံႀကီးတစ္႐ုံေပၚမွ ျဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ ၊ ေမြးဖြားၿပီး မၾကာမီေသဆံုးသြားသည့္ ကေလးငယ္၏မိခင္ မေႏြးဝါဝါလတ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းျခင္း
၂၀၁၄ မွာ ရန္ကုန္က ေခတ္မွီ ပုဂၢလိက ေဆးရံုတစ္ရံုရဲ့ ဝန္ေဆာင္မွဳ ?????
https://www.facebook.com/nway.wahwahlatt/posts/372577036231549
https://www.facebook.com/nway.wahwahlatt/posts/372577036231549
ေအာက္တုိဘာ ၇ရက္ေန႔ အြန္လိုင္းစာမ်က္ႏွာထက္တြင္ ရက္သားအရြယ္
ကေလးငယ္ေလးတစ္ဦး ေသဆံုးခဲ့သည့္ သတင္းမွာ အင္တာနက္သံုးစြဲသူမ်ား အၾကား
ေၾကကြဲဝမ္းနည္းစရာ သတင္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္ခဲ့သည္။
အျခားမဟုတ္ေပ။ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ နာမည္ေက်ာ္ ပုဂၢလိကေဆး႐ံုတစ္ခုတြင္ ကေလးေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ယင္းကေလးမွာ အသက္ဆံုး႐ံႈး ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ေသဆံုးသြားသည့္ကေလးငယ္၏ မိဘမ်ားျဖစ္သည့္ ကုိစိုးသီဟ၊ မေႏြးဝါဝါလတ္တုိ႔၏ ျဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္ လမ္းတစ္ပုဒ္ကုိသိရွိႏိုင္ရန္အတြက္ ဒီမိုကေရစီတူေဒးမွ သြားေရာက္ေမးျမန္းခဲ့ရာ ...
ေမး-အဲဒီပုဂၢလိက ေဆး႐ံုကုိ ဘယ္ေန႔ကစၿပီးတက္ တာလဲ။
ကိုစိုးသီဟ+မေႏြးဝါဝါလတ္-ေဆး႐ံုစၿပီးတက္တာက ၃ရက္ေန႔က စတက္တယ္။ ေမြးဖုိ႔ရက္ေပးထားတာက ႏိုဝင္ဘာ ၆ရက္ေန႔ ေပးထားတယ္။ ၃.၁ဝ.၁၄ ေန႔မနက္ သံုးနာရီက ေဆး႐ံုစတက္တာ။ ၅.၁ဝ.၁၄ ေန႔ကေဆး႐ံု က ဆင္းတယ္။
ေမး-အခုျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အစ္မတုိ႔ရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ေလးကိုသိခ်င္ ပါတယ္။
ကုိစုိးသီဟ+မေႏြးဝါဝါလတ္-မေမြးခင္တစ္ရက္က တည္းက ကြၽန္မနဲ႔ေမြးမယ့္ ဆရာဝန္ႀကီးနဲ႔ သြားျပထား တယ္။ အားေဆး ဆက္ေသာက္ခုိင္းတယ္။ ေသခ်ာ ေတာ့မစမ္းသပ္ဘူး။ ဆရာဝန္ႀကီးနဲ႔ျပၿပီး ျပန္လာတဲ့ ညမွာပဲ ဗိုက္နာလာလုိ႔ ေဆး႐ံုကို ခ်က္ခ်င္း ျပန္သြား တယ္။ ကေလးေလးကို အသက္မရမွာစုိးတဲ့အတြက္ အျမန္ဆံုးနည္းနဲ႔သြားတယ္။ သံုးနာရီမွာေရာက္တယ္။ ေဆးစစ္ထားတာေတြၾကည့္တယ္။ ေမးျမန္းတာေတြလုပ္ တယ္။ ေျခာက္နာရီခြဲမွာ အခန္းရမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။အခန္းကို ပုိ႔တယ္။ အခန္းနံပါတ္က ၂၁၆။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မနဲ႔ျပတဲ့ OG က အဲဒီေဆး႐ံုမွာရွိေနတယ္။ လူနာတစ္ေယာက္ကုိခြဲေနတယ္။ လာမၾကည့္ႏိုင္ေသး ဘူးလုိ႔ေျပာတယ္။
အဲဒါနဲ႔ေစာင့္တယ္။ OG ကခုနစ္နာရီ ေလာက္မွာလာၾကည့္တယ္။ လာၾကည့္ေတာ့ ''နင္က ေမြးမယ့္ရက္ထက္ ေစာေနတယ္။ ကြၽန္မကခြဲေမြးမယ္ လုိ႔ေျပာထားတယ္။ ခြဲေမြးမယ္ဆိုရင္ နင့္ကေလးက လ မေစ့တဲ့အတြက္ အသက္မရွင္ႏိုင္ဘူးလုိ႔ ေျပာတယ္။ နင္႐ိုး႐ိုး ေမြးရမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ႐ိုး႐ိုးေမြးမွ အသက္ ရွင္မယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ကေလးေလးက ေယာ က္်ားေလး။ ေယာက္်ားေလးဆုိတဲ့အတြက္ ကြၽန္မ အရမ္း လိုခ်င္တယ္။ ပထမကေလးတုန္းက သမီးေလး ျဖစ္ေန တဲ့အတြက္ အခုကေလးေလးက ေယာက္်ားေလးဆုိတဲ့ အတြက္ အရမ္းလိုခ်င္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ေျပာတဲ့ အတိုင္း ႐ိုး႐ိုးေမြးမယ္လုိ႔ ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒါဆုိလဲ ညႇစ္ေမြးတဲ့'' ငါလဲ အျခား ဟိုဘက္မွာသြားစရာရွိေသး တယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ၁၂နာရီမွ ျပန္ေရာက္မယ္လုိ႔ေျပာၿပီး မ်က္လံုးနဲ႔ပဲ ၾကည့္သြားတယ္။ ျပန္သြားတယ္။လူကို ေတာင္ မစမ္းသပ္သြားဘူး။
သူရဲ႕ Assistant နဲ႔ Nurse ေတြကလဲ အခန္းထဲမွာမရွိဘူး။ အခန္းထဲမွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး။ ေဆး႐ံုေရာက္ေနတာနဲ႔မတူဘူး။ အခန္းထဲမွာ ကြၽန္မ အေမ၊ အေဖနဲ႔ သမီးေလးပဲရွိတယ္။ အမ်ဳိးသား က ဘဏ္မွာ ပိုက္ဆံထုတ္ေနတဲ့အတြက္ မရွိဘူး။ ပုဂၢလိက ေဆး႐ံုဆုိတာကလဲ သိတဲ့အတိုင္းပဲ ေငြမရရင္ ဘာမွလုပ္မေပးတဲ့အတြက္ ပိုက္ဆံကိုအရင္ထုတ္ရ တယ္။ လက္ထဲမွာလဲ ပိုက္ဆံကနည္းနည္းပဲရွိတဲ့အတြက္ ဘဏ္ထဲကေန ျပန္ထုတ္ေနရတဲ့အတြက္ ေယာက္်ား ကလဲ မရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္။
OG က ဒီအတိုင္းထားသြား တယ္။ လက္လြတ္စပယ္နဲ႔ကို ထားသြားတာ။ ဗိုက္ကနာေန တာ။ ေမြးခ်င္တဲ့အတြက္ ဗိုက္ကေတာ္ေတာ္ေလးကိုနာ လာတယ္။ အခန္းထဲမွာ Nurse ေတြကလဲတစ္ေယာက္ မွမရွိဘူး။ ေခၚလုိ႔လဲမရဘူး။ Nurse တစ္ေယာက္ ေလာက္ ေခၚခ်င္တယ္။ ပိုက္ဆံေပးမယ္ဆုိတာေတာင္ ေခၚလို႔မရဘူး။ လူမရွိဘူး။ ပိုက္ဆံေပးမယ္ဆုိရင္ေတာင္ ပုဂၢလိကေဆး႐ံုက လူမရွိဘူးလုိ႔ေျပာတယ္။တျဖည္း ျဖည္းနဲ႔ ဗိုက္က အရမ္းနာလာတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ ၉နာရီခြဲ ေလာက္က်ေတာ့ ကြၽန္မေရမႊာေပါက္လာတယ္။ ေရမႊာ ေပါက္ေတာ့ အရမ္းလန္႔သြားတယ္။
Nurseေ တြကို ဘဲႏွိပ္ၿပီး ေခၚခိုင္းေတာ့ ေရာက္လာတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ Assistant ဆရာဝန္ပါ ေရာက္လာတယ္။ေရာက္လာၿပီးမွ ေမြးခန္းထဲပုိ႔မယ္ဆုိၿပီး တြန္းလွည္း သြားယူတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ Assistant ဆရာဝန္မ က ေရာက္လာၿပီး ေမြးခန္းထဲကို ဝင္ခ်င္တုိင္း ဝင္လုိ႔မရဘူး လုိ႔ ေျပာတယ္။ ဒီေလာက္ေလးနာေန႐ံုနဲ႔ကေလးမေမြး ႏိုင္ဘူးလုိ႔ေျပာတယ္။ အဲဒီဆရာဝန္မက ကြၽန္မရဲ႕အေမ ကိုပါ လွမ္းေျပာေသးတယ္။ ရွင္ေကာ ကေလးမေမြးဖူးဘူး လားဆုိၿပီး ေမးတယ္။ ကြၽန္မ အရမ္းနာေနပါၿပီ။ ညႇစ္ရင္း ညႇစ္ရင္းနဲ႔ ကေလးကလဲ ေခါင္းက တစ္ဝက္ေလာက္ထြက္ ေနၿပီ။ ကြၽန္မကုိပုိ႔ပါလုိ႔ ေျပာတဲ့အတြက္ Nurse ေတြက ခ်ီၿပီး တြန္းလွည္းေပၚ တင္တယ္။ အဲဒီ Assistant ဆရာဝန္က မေမြးေသးဘူးဆုိၿပီး ခုတင္ေပၚျပန္ခ် တယ္။
OG က ၁၂နာရီမွလာမွာ OG မလာရင္ ေမြးလုိ႔ မရေသးဘူးဆုိၿပီး ေျပာတယ္။ ကေလးထြက္လာမွာစုိးတဲ့ အတြက္ မညႇစ္နဲ႔ဦး ေဘးေစာင္းၿပီးေနလုိ႔ ေျပာတယ္။ေဘးေစာင္းၿပီးေနရင္ ကေလးဘယ္လုိထြက္မလဲ။ စဥ္း စားၾကည့္ေတာ့။ ေမြးမွာစုိးတဲ့သေဘာပဲ။ ကြၽန္မဗိုက္ ကအရမ္းနာေနတဲ့အတြက္ အေမ သမီးေပါင္ကားၿပီး ညႇစ္ေနလုိ႔ေျပာတယ္။ တကယ္လုိ႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာကေလး တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ မိခင္လည္း တစ္ခုခုျဖစ္မွာပဲ။ ေနာက္ ဆံုးက်ေတာ့ ဘယ္လုိမွ မခံႏိုင္တာနဲ႔ Nurse ေတြ ထပ္ေခၚခိုင္းရတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘဲကလဲႏွိပ္လုိ႔မရ ဘူး။ ေခၚလုိ႔လဲမရဘူး။ အေမကလဲ ေဆး႐ံုရဲ႕ေကာ္ရစ္ တာကို ထြက္ၿပီးသြားၾကည့္ေတာ့ တစ္ေယာက္မွမရွိဘူး။ အခုလုိနာမည္ေက်ာ္ေဆး႐ံုမွာ အဲဒီလုိမ်ဳိးကေတာ့ မျဖစ္ သင့္ဘူး။ ပထမတစ္ခါေခၚတုန္းကလာတယ္။ ၾကည့္ၿပီး ေတာ့ မေမြးေသးနဲ႔ဦးဆုိၿပီး ျပန္သြားတယ္။ Nurse ေတြ က လာရင္လဲ အဖြဲ႕လိုက္။ ျပန္ရင္လဲ အဖြဲ႕လိုက္။တစ္ ေယာက္မွ မခ်န္ထားခဲ့ဘူး။ အေရးေပၚ ျဖစ္ေနတာ ေတာင္ ကုိယ္ခ်င္းမစာနာဘူး။ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေခၚမွ ေရာက္လာတယ္။ ကြၽန္မက ေျပာလိုက္တယ္။ အရမ္း နာေနပါၿပီ။ ကေလးက ေခါင္းလဲထြက္ေနပါၿပီ။ မရေတာ့ ပါဘူးလုိ႔ ေအာ္ေျပာရတယ္။ ေမြးခန္းထဲကို ပုိ႔ပါေတာ့လုိ႔ ေျပာရတယ္။ ေမြးစင္ေပၚကို တင္ေပးပါေတာ့လုိ႔ ေျပာရ တယ္။ Nurse ေတြက တြန္းလွည္းယူလာတယ္။ ေမြး ခန္းကိုသြားဖုိ႔ ကြၽန္မကုိတြန္းလွည္းေပၚ တင္ေတာ့လဲ Assistant ဆရာဝန္က အခ်ိန္မတန္ေသးဘူး။ OG မလာ ေသးဘူးလုိ႔ေျပာတယ္။
ေတာ္ေတာ္ဆုိးတာက Nurse မေလးေတြက ေမြးခန္းပုိ႔ဖုိ႔ တြန္းလွည္းေပၚ တင္တာကို Assistant ဆရာဝန္က ခုတင္ေပၚ ျပန္ျပန္ခ်တယ္။ ကြၽန္မက ဗိုက္ကလဲ အရမ္းနာတဲ့ အခ်ိန္ဆုိေတာ့ စဥ္း စားသာၾကည့္ေပေတာ့။ ကြၽန္မလဲသည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေမြးခန္းကုိပုိ႔ပါေတာ့လုိ႔ ေအာ္ေျပာရတယ္။ အဲဒါကကြၽန္မ ေနတဲ့ အခန္း ၂၁၆ထဲမွာ။ အဲဒီမတိုင္ခင္ ကေလးေမြး မွာစုိးတဲ့အတြက္ ကြၽန္မေျခေထာက္ေတြကိုခ်ဳပ္ထားေသး တယ္။ ေပါင္ေတြကို ဖိထားတယ္။ ကေလးက ေခါင္းထြက္ ေနၿပီလုိ႔ ေျပာတာေတာင္ ေစာင္းခိုင္းထားတာ။ ကြၽန္မ က ပထမ ကေလးေလးကို ဗိုက္ခြဲၿပီးေမြးထားတဲ့အတြက္ လဲ အခုလို႐ိုး႐ိုးေမြးတာကို မသိဘူး။ ေျခေထာက္ေတြကို ခ်ဳပ္ၿပီး ေစာင္းခိုင္းထားတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ကေလးက ဗိုက္ထဲမွာသာ တစ္စံုတစ္ခုျဖစ္ရင္ မိခင္ပါ အႏၲရာယ္ ျဖစ္ေစႏိုင္တယ္။ ဘယ္လုိမွ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ တြန္းလွည္းနဲ႔ ပုိ႔တယ္။ ဓာတ္ေလွကားကို တြန္းသြားၿပီး ေတာ့လည္း လမ္းမွာေမြးမွာ စုိးတဲ့အတြက္ ေျခေထာက္ ေတြကိုခ်ဳပ္ထား ေသးတယ္။ သူတုိ႔ေဆး႐ံု နာမည္ပ်က္မွာ စုိးလုိ႔ ခ်ဳပ္ထားတယ္။ ေမြးလူနာ တစ္ေယာက္ကိုမေမြးနဲ႔ဦး။ မေမြးနဲ႔ဦးလုိ႔ ဝိုင္းေအာ္ေနၾကတယ္။ ကေလးေမြးဖုိ႔ ဗိုက္နာတယ္ဆုိတာက ေအာင့္ထားလုိ႔ရတဲ့အရာမဟုတ္ ဘူးေလ။ ေမြးခန္းထဲကို ေရာက္တဲ့အခါမွ တြန္းလွည္းကို ရပ္ၿပီးေတာ့ ေမြးခန္းက အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူး။
ခဏေစာင့္ဦးလုိ႔ ေျပာတယ္။ ေမြးဖုိ႔လူနာကေဆး႐ံုကို မနက္သံုးနာရီက တည္းကေရာက္တယ္။ ေမြးခန္းနားကို ေရာက္တာက နံနက္ ၁ဝ နာရီခြဲေက်ာ္ၿပီ။ ေမြးခန္းနားကို ေရာက္တာေတာင္ ေမြးခန္း အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူးဆုိၿပီး လက္ေတြကာၿပီး မဝင္နဲ႔ဦးေျပာတယ္။ ေမြးခန္းဆုိတာ ကလည္း ခြဲစိတ္ခန္းမွ မဟုတ္တာ။ ေမြးစင္ေလးပဲ ရွိတာကို။ ကြၽန္မ မရေတာ့ဘူး ကေလးေလး ထြက္ ေတာ့မယ္ ဝင္မွရေတာ့မယ္လုိ႔ ေျပာၿပီးဝင္ရတယ္။
ေမြးစင္ေပၚေရာက္တာနဲ႔ ကေလးက ထြက္သြားတယ္။ ကေလးဆံုးသြားေတာ့လဲ ဝမ္းနည္းပါတယ္ဆုိၿပီး တစ္စံု တစ္ခု မေျပာဘူး။ လာေတာင္မၾကည့္ဘူး။ ကေလးဆံုး သြားၿပီဆုိတာနဲ႔ ေဆးလဲ လာမထည့္ဘူး။ ဘယ္သူမွလဲ မလာၾကည့္ဘူး။ သူတုိ႔ ေမြးေပးတာလဲ မဟုတ္ဘူး။ ကေလးေမြးၿပီးေတာ့လဲ ခ်က္ႀကိဳးျဖတ္ဖုိ႔အတြက္ ကတ္ ေၾကးကို လိုက္ရွာေနရေသးတယ္။ လူက ေျခာက္ ေယာက္ေလာက္ရွိတယ္။ ေမြးခန္းမွာ ကတ္ေၾကး မရွိဘူး။
၁၁နာရီ ၁၅မိနစ္မွာ ကေလးေလးကို ေမြးသြားတယ္။ေမြးၿပီး သြားေတာ့လဲ ကြၽန္မကုိ ေမြးစင္ေပၚမွာ ဒီအတိုင္းပဲထား တယ္။ OG လာမွ ျပန္ၿပီး ခ်ဳပ္ေပးတာေတြ လုပ္တယ္။ ဒဏ္ရာ ေတြကိုလဲ ဒီအတိုင္းပဲ ထားတယ္။ ဆရာဝန္မႀကီး လာတဲ့ အခ်ိန္အထိ ဒီအတိုင္းထားတယ္။ ဆရာဝန္မႀကီး က တစ္နာရီထုိးမွ လာတယ္။ အဲဒီက်မွ ခ်ဳပ္ေပးတယ္။
၁၁နာရီ ၁၅ကေန ၁နာရီအထိ ေမြးစင္ေပၚမွာ ဒီ အတိုင္းထားတယ္။ စဥ္းစားသာၾကည့္ေပေတာ့။ အဲကြန္း ခန္းထဲမွာေဟာင္းေလာင္းႀကီးထားတယ္။ ကေလး ကုိလဲ မ်က္ႏွာပဲ ျမင္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ကေလးကို ကြၽန္မ ေခါင္းရင္းမွာထားတယ္။ ကေလးက ေမြးေတာ့ အသံက်ယ္ႀကီးေအာ္တယ္။ အသက္ရွိတယ္။ ေမြးတာနဲ႔ ေအာ္တယ္။ ကေလးကို ေမြးၿပီးေတာ့လဲ ကေလးကို သန္႔ရွင္းေရးမလုပ္ေပးဘူး။ အေအးမိမွာစုိးလုိ႔ ေျပာ တယ္။
ကေလးဆရာဝန္မလဲ ကေလးေမြးေမြးခ်င္း မလာဘူး။ တစ္နာရီခြဲေလာက္မွေရာက္တယ္။ ကေလး ဆရာဝန္ေရာက္လာေတာ့ ကေလးက မူမမွန္ဘူး။ ရန္ ကင္းကေလး ေဆး႐ံုကုိပုိ႔ရမယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ ကေလး ဆရာဝန္က ကေလးေလးက အခ်ိန္မေရြး အသက္႐ွဴ က်ပ္ၿပီး ဆံုးသြားႏိုင္တယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။
ရန္ကင္း ကေလးေဆး႐ံုကို ခ်က္ခ်င္းပုိ႔ထားလုိက္မွ အဆင္ေျပ မယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ကေလးကုိ ရန္ကင္းေဆး႐ံုပုိ႔ဖုိ႔ တစ္နာရီေလာက္ၾကာတယ္။ Report မလုပ္ရေသးလုိ႔ဆုိ ၿပီး အၾကာႀကီးေစာင့္ေနရတယ္။
လူနာတင္ယာဥ္ေပၚ ေရာက္ေတာ့လဲ ခ်က္ခ်င္းမထြက္ဘူး။ Report မရလုိ႔ အၾကာႀကီး ေစာင့္ေနရတယ္။ ရန္ကင္းေဆး႐ံုေရာက္တဲ့ အထိ ကေလးေလးက ညည္းေနတုန္းပဲ။ လူနာတင္ကား ေပၚပါလာတဲ့ ဆရာဝန္ကို ေမးေတာ့ ကေလးတုိင္းက ညည္း ေနတတ္တယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။
ေမး-ကေလးက ဘယ္လုိဆံုးသြားတာလဲ။
ကုိစုိးသီဟ+မေႏြးဝါဝါလတ္- ကေလးေလးက ရန္ ကင္းေဆး႐ံုႀကီးကေတာ့ ေကာင္းတယ္။ ပိုက္ဆံေပး စရာမလိုဘူး။ စက္ပစၥည္းေတြကလဲ ေကာင္းတယ္။ ဒါ ေပမဲ့ ကေလးေလးက ဆံုးသြားတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔ မနက္ပိုင္းမွာ ဆံုးသြားတယ္။
ေမး-အခုျဖစ္စဥ္ပတ္သက္ၿပီး အစ္မတုိ႔ရဲ႕ သေဘာ ထားကို သိခ်င္ပါတယ္။
ကုိစုိးသီဟ+မေႏြးဝါဝါလတ္- အမွန္ဆုိရင္ ပုဂၢလိက အထူးကုေဆး႐ံုေတြဆုိရင္ ေမြးလူနာလာၿပီဆုိရင္ သူရဲ႕ OG နဲ႔ ကေလးဆရာဝန္နဲ႔ အကုန္လံုး ဝန္ေဆာင္မႈေပးရ မွာေလ။ အခုေတာ့ ဒီအတိုင္းပစ္ထားတယ္။ OG ကလည္း ေမြးလူနာကို ေတြ႕လိုက္ရတာနဲ႔ ေမြးမယ္ မေမြးဘူး ဆုိတာကုိ ေသခ်ာ မသိဘူးလား။ သူတုိ႔ကို စိတ္ခ်ယံုၾကည့္လုိ႔သြားတဲ့ လူနာေတြကို ဒီအတိုင္း ပစ္ထားတယ္။ ေမြးလူနာက ေဆး႐ံုကုိေရာက္ၿပီး ဆရာ ဝန္မႀကီးက မရွိ လုိ႔ဆုိရင္ ေတာ္ေသးတယ္။ ေမြးလူနာနဲ႔ ဆရာဝန္မႀကီးက ေတြ႕ၿပီး ဒီလိုျဖစ္သြားတယ္ဆုိေတာ့ မေကာင္းဘူး။
ပုဂၢလိက ေဆး႐ံုမွာ ေမြးတယ္ဆုိတာက လူနာရွင္က ကိုယ့္လူနာကို ဆရာဝန္ႀကီးေတြက ဂ႐ုစုိက္ေစခ်င္တာ။ အဲဒီ ေဆး႐ံုမွာ သံုးညနဲ႔ေလးရက္ကို က်ပ္ကိုးသိန္းေလာက္ေပးရတယ္။ ဒီေလာက္ ပိုက္ဆံ ကိုေပးရၿပီးေတာ့ ကေလးက အဖတ္မတင္ဘူး။
ေမး-အဲဒီအတြက္ ဘာဆက္လုပ္ဖုိ႔ရွိလဲ။
ကုိစုိးသီဟ+မေႏြးဝါဝါလတ္-ေဆး႐ံုကိုသြားၿပီးေမးျမန္း ၾကည့္မယ္။ ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ။ ေမးၾကည့္ၿပီးပဲ ဘာ ဆက္လုပ္ျဖစ္မယ္ဆုိတာကို သိမယ္။ အဓိကေတာ့ ကိုယ့္ လုိအျဖစ္မ်ဳိးေတြ ထပ္မျဖစ္ေအာင္ ပုဂၢလိကေဆး႐ံု ေတြမွာ ပုိက္ဆံေတြကို အလံုးလိုက္ အခဲလိုက္ေပးရၿပီး ေတာ့ ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိးေတြရွိတယ္။ က်န္တဲ့ မိခင္ေတြလဲ ဒီလုိအျဖစ္မ်ဳိးေတြ မျဖစ္ေအာင္လုိ႔ ေျပာျပခ်င္တယ္။
- သန္းႏိုင္ဦး၊ ခင္ျမန္မာေအာင္ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းသည္
#Democracytoday
(ဒီမိုကေရစီတူေဒး သတင္းစာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)
အျခားမဟုတ္ေပ။ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ နာမည္ေက်ာ္ ပုဂၢလိကေဆး႐ံုတစ္ခုတြင္ ကေလးေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ယင္းကေလးမွာ အသက္ဆံုး႐ံႈး ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ေသဆံုးသြားသည့္ကေလးငယ္၏ မိဘမ်ားျဖစ္သည့္ ကုိစိုးသီဟ၊ မေႏြးဝါဝါလတ္တုိ႔၏ ျဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္ လမ္းတစ္ပုဒ္ကုိသိရွိႏိုင္ရန္အတြက္ ဒီမိုကေရစီတူေဒးမွ သြားေရာက္ေမးျမန္းခဲ့ရာ ...
ေမး-အဲဒီပုဂၢလိက ေဆး႐ံုကုိ ဘယ္ေန႔ကစၿပီးတက္ တာလဲ။
ကိုစိုးသီဟ+မေႏြးဝါဝါလတ္-ေဆး႐ံုစၿပီးတက္တာက ၃ရက္ေန႔က စတက္တယ္။ ေမြးဖုိ႔ရက္ေပးထားတာက ႏိုဝင္ဘာ ၆ရက္ေန႔ ေပးထားတယ္။ ၃.၁ဝ.၁၄ ေန႔မနက္ သံုးနာရီက ေဆး႐ံုစတက္တာ။ ၅.၁ဝ.၁၄ ေန႔ကေဆး႐ံု က ဆင္းတယ္။
ေမး-အခုျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အစ္မတုိ႔ရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ေလးကိုသိခ်င္ ပါတယ္။
ကုိစုိးသီဟ+မေႏြးဝါဝါလတ္-မေမြးခင္တစ္ရက္က တည္းက ကြၽန္မနဲ႔ေမြးမယ့္ ဆရာဝန္ႀကီးနဲ႔ သြားျပထား တယ္။ အားေဆး ဆက္ေသာက္ခုိင္းတယ္။ ေသခ်ာ ေတာ့မစမ္းသပ္ဘူး။ ဆရာဝန္ႀကီးနဲ႔ျပၿပီး ျပန္လာတဲ့ ညမွာပဲ ဗိုက္နာလာလုိ႔ ေဆး႐ံုကို ခ်က္ခ်င္း ျပန္သြား တယ္။ ကေလးေလးကို အသက္မရမွာစုိးတဲ့အတြက္ အျမန္ဆံုးနည္းနဲ႔သြားတယ္။ သံုးနာရီမွာေရာက္တယ္။ ေဆးစစ္ထားတာေတြၾကည့္တယ္။ ေမးျမန္းတာေတြလုပ္ တယ္။ ေျခာက္နာရီခြဲမွာ အခန္းရမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။အခန္းကို ပုိ႔တယ္။ အခန္းနံပါတ္က ၂၁၆။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မနဲ႔ျပတဲ့ OG က အဲဒီေဆး႐ံုမွာရွိေနတယ္။ လူနာတစ္ေယာက္ကုိခြဲေနတယ္။ လာမၾကည့္ႏိုင္ေသး ဘူးလုိ႔ေျပာတယ္။
အဲဒါနဲ႔ေစာင့္တယ္။ OG ကခုနစ္နာရီ ေလာက္မွာလာၾကည့္တယ္။ လာၾကည့္ေတာ့ ''နင္က ေမြးမယ့္ရက္ထက္ ေစာေနတယ္။ ကြၽန္မကခြဲေမြးမယ္ လုိ႔ေျပာထားတယ္။ ခြဲေမြးမယ္ဆိုရင္ နင့္ကေလးက လ မေစ့တဲ့အတြက္ အသက္မရွင္ႏိုင္ဘူးလုိ႔ ေျပာတယ္။ နင္႐ိုး႐ိုး ေမြးရမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ႐ိုး႐ိုးေမြးမွ အသက္ ရွင္မယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ကေလးေလးက ေယာ က္်ားေလး။ ေယာက္်ားေလးဆုိတဲ့အတြက္ ကြၽန္မ အရမ္း လိုခ်င္တယ္။ ပထမကေလးတုန္းက သမီးေလး ျဖစ္ေန တဲ့အတြက္ အခုကေလးေလးက ေယာက္်ားေလးဆုိတဲ့ အတြက္ အရမ္းလိုခ်င္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ေျပာတဲ့ အတိုင္း ႐ိုး႐ိုးေမြးမယ္လုိ႔ ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒါဆုိလဲ ညႇစ္ေမြးတဲ့'' ငါလဲ အျခား ဟိုဘက္မွာသြားစရာရွိေသး တယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ၁၂နာရီမွ ျပန္ေရာက္မယ္လုိ႔ေျပာၿပီး မ်က္လံုးနဲ႔ပဲ ၾကည့္သြားတယ္။ ျပန္သြားတယ္။လူကို ေတာင္ မစမ္းသပ္သြားဘူး။
သူရဲ႕ Assistant နဲ႔ Nurse ေတြကလဲ အခန္းထဲမွာမရွိဘူး။ အခန္းထဲမွာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး။ ေဆး႐ံုေရာက္ေနတာနဲ႔မတူဘူး။ အခန္းထဲမွာ ကြၽန္မ အေမ၊ အေဖနဲ႔ သမီးေလးပဲရွိတယ္။ အမ်ဳိးသား က ဘဏ္မွာ ပိုက္ဆံထုတ္ေနတဲ့အတြက္ မရွိဘူး။ ပုဂၢလိက ေဆး႐ံုဆုိတာကလဲ သိတဲ့အတိုင္းပဲ ေငြမရရင္ ဘာမွလုပ္မေပးတဲ့အတြက္ ပိုက္ဆံကိုအရင္ထုတ္ရ တယ္။ လက္ထဲမွာလဲ ပိုက္ဆံကနည္းနည္းပဲရွိတဲ့အတြက္ ဘဏ္ထဲကေန ျပန္ထုတ္ေနရတဲ့အတြက္ ေယာက္်ား ကလဲ မရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္။
OG က ဒီအတိုင္းထားသြား တယ္။ လက္လြတ္စပယ္နဲ႔ကို ထားသြားတာ။ ဗိုက္ကနာေန တာ။ ေမြးခ်င္တဲ့အတြက္ ဗိုက္ကေတာ္ေတာ္ေလးကိုနာ လာတယ္။ အခန္းထဲမွာ Nurse ေတြကလဲတစ္ေယာက္ မွမရွိဘူး။ ေခၚလုိ႔လဲမရဘူး။ Nurse တစ္ေယာက္ ေလာက္ ေခၚခ်င္တယ္။ ပိုက္ဆံေပးမယ္ဆုိတာေတာင္ ေခၚလို႔မရဘူး။ လူမရွိဘူး။ ပိုက္ဆံေပးမယ္ဆုိရင္ေတာင္ ပုဂၢလိကေဆး႐ံုက လူမရွိဘူးလုိ႔ေျပာတယ္။တျဖည္း ျဖည္းနဲ႔ ဗိုက္က အရမ္းနာလာတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ ၉နာရီခြဲ ေလာက္က်ေတာ့ ကြၽန္မေရမႊာေပါက္လာတယ္။ ေရမႊာ ေပါက္ေတာ့ အရမ္းလန္႔သြားတယ္။
Nurseေ တြကို ဘဲႏွိပ္ၿပီး ေခၚခိုင္းေတာ့ ေရာက္လာတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ Assistant ဆရာဝန္ပါ ေရာက္လာတယ္။ေရာက္လာၿပီးမွ ေမြးခန္းထဲပုိ႔မယ္ဆုိၿပီး တြန္းလွည္း သြားယူတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ Assistant ဆရာဝန္မ က ေရာက္လာၿပီး ေမြးခန္းထဲကို ဝင္ခ်င္တုိင္း ဝင္လုိ႔မရဘူး လုိ႔ ေျပာတယ္။ ဒီေလာက္ေလးနာေန႐ံုနဲ႔ကေလးမေမြး ႏိုင္ဘူးလုိ႔ေျပာတယ္။ အဲဒီဆရာဝန္မက ကြၽန္မရဲ႕အေမ ကိုပါ လွမ္းေျပာေသးတယ္။ ရွင္ေကာ ကေလးမေမြးဖူးဘူး လားဆုိၿပီး ေမးတယ္။ ကြၽန္မ အရမ္းနာေနပါၿပီ။ ညႇစ္ရင္း ညႇစ္ရင္းနဲ႔ ကေလးကလဲ ေခါင္းက တစ္ဝက္ေလာက္ထြက္ ေနၿပီ။ ကြၽန္မကုိပုိ႔ပါလုိ႔ ေျပာတဲ့အတြက္ Nurse ေတြက ခ်ီၿပီး တြန္းလွည္းေပၚ တင္တယ္။ အဲဒီ Assistant ဆရာဝန္က မေမြးေသးဘူးဆုိၿပီး ခုတင္ေပၚျပန္ခ် တယ္။
OG က ၁၂နာရီမွလာမွာ OG မလာရင္ ေမြးလုိ႔ မရေသးဘူးဆုိၿပီး ေျပာတယ္။ ကေလးထြက္လာမွာစုိးတဲ့ အတြက္ မညႇစ္နဲ႔ဦး ေဘးေစာင္းၿပီးေနလုိ႔ ေျပာတယ္။ေဘးေစာင္းၿပီးေနရင္ ကေလးဘယ္လုိထြက္မလဲ။ စဥ္း စားၾကည့္ေတာ့။ ေမြးမွာစုိးတဲ့သေဘာပဲ။ ကြၽန္မဗိုက္ ကအရမ္းနာေနတဲ့အတြက္ အေမ သမီးေပါင္ကားၿပီး ညႇစ္ေနလုိ႔ေျပာတယ္။ တကယ္လုိ႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာကေလး တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ မိခင္လည္း တစ္ခုခုျဖစ္မွာပဲ။ ေနာက္ ဆံုးက်ေတာ့ ဘယ္လုိမွ မခံႏိုင္တာနဲ႔ Nurse ေတြ ထပ္ေခၚခိုင္းရတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘဲကလဲႏွိပ္လုိ႔မရ ဘူး။ ေခၚလုိ႔လဲမရဘူး။ အေမကလဲ ေဆး႐ံုရဲ႕ေကာ္ရစ္ တာကို ထြက္ၿပီးသြားၾကည့္ေတာ့ တစ္ေယာက္မွမရွိဘူး။ အခုလုိနာမည္ေက်ာ္ေဆး႐ံုမွာ အဲဒီလုိမ်ဳိးကေတာ့ မျဖစ္ သင့္ဘူး။ ပထမတစ္ခါေခၚတုန္းကလာတယ္။ ၾကည့္ၿပီး ေတာ့ မေမြးေသးနဲ႔ဦးဆုိၿပီး ျပန္သြားတယ္။ Nurse ေတြ က လာရင္လဲ အဖြဲ႕လိုက္။ ျပန္ရင္လဲ အဖြဲ႕လိုက္။တစ္ ေယာက္မွ မခ်န္ထားခဲ့ဘူး။ အေရးေပၚ ျဖစ္ေနတာ ေတာင္ ကုိယ္ခ်င္းမစာနာဘူး။ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေခၚမွ ေရာက္လာတယ္။ ကြၽန္မက ေျပာလိုက္တယ္။ အရမ္း နာေနပါၿပီ။ ကေလးက ေခါင္းလဲထြက္ေနပါၿပီ။ မရေတာ့ ပါဘူးလုိ႔ ေအာ္ေျပာရတယ္။ ေမြးခန္းထဲကို ပုိ႔ပါေတာ့လုိ႔ ေျပာရတယ္။ ေမြးစင္ေပၚကို တင္ေပးပါေတာ့လုိ႔ ေျပာရ တယ္။ Nurse ေတြက တြန္းလွည္းယူလာတယ္။ ေမြး ခန္းကိုသြားဖုိ႔ ကြၽန္မကုိတြန္းလွည္းေပၚ တင္ေတာ့လဲ Assistant ဆရာဝန္က အခ်ိန္မတန္ေသးဘူး။ OG မလာ ေသးဘူးလုိ႔ေျပာတယ္။
ေတာ္ေတာ္ဆုိးတာက Nurse မေလးေတြက ေမြးခန္းပုိ႔ဖုိ႔ တြန္းလွည္းေပၚ တင္တာကို Assistant ဆရာဝန္က ခုတင္ေပၚ ျပန္ျပန္ခ်တယ္။ ကြၽန္မက ဗိုက္ကလဲ အရမ္းနာတဲ့ အခ်ိန္ဆုိေတာ့ စဥ္း စားသာၾကည့္ေပေတာ့။ ကြၽန္မလဲသည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေမြးခန္းကုိပုိ႔ပါေတာ့လုိ႔ ေအာ္ေျပာရတယ္။ အဲဒါကကြၽန္မ ေနတဲ့ အခန္း ၂၁၆ထဲမွာ။ အဲဒီမတိုင္ခင္ ကေလးေမြး မွာစုိးတဲ့အတြက္ ကြၽန္မေျခေထာက္ေတြကိုခ်ဳပ္ထားေသး တယ္။ ေပါင္ေတြကို ဖိထားတယ္။ ကေလးက ေခါင္းထြက္ ေနၿပီလုိ႔ ေျပာတာေတာင္ ေစာင္းခိုင္းထားတာ။ ကြၽန္မ က ပထမ ကေလးေလးကို ဗိုက္ခြဲၿပီးေမြးထားတဲ့အတြက္ လဲ အခုလို႐ိုး႐ိုးေမြးတာကို မသိဘူး။ ေျခေထာက္ေတြကို ခ်ဳပ္ၿပီး ေစာင္းခိုင္းထားတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ကေလးက ဗိုက္ထဲမွာသာ တစ္စံုတစ္ခုျဖစ္ရင္ မိခင္ပါ အႏၲရာယ္ ျဖစ္ေစႏိုင္တယ္။ ဘယ္လုိမွ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ တြန္းလွည္းနဲ႔ ပုိ႔တယ္။ ဓာတ္ေလွကားကို တြန္းသြားၿပီး ေတာ့လည္း လမ္းမွာေမြးမွာ စုိးတဲ့အတြက္ ေျခေထာက္ ေတြကိုခ်ဳပ္ထား ေသးတယ္။ သူတုိ႔ေဆး႐ံု နာမည္ပ်က္မွာ စုိးလုိ႔ ခ်ဳပ္ထားတယ္။ ေမြးလူနာ တစ္ေယာက္ကိုမေမြးနဲ႔ဦး။ မေမြးနဲ႔ဦးလုိ႔ ဝိုင္းေအာ္ေနၾကတယ္။ ကေလးေမြးဖုိ႔ ဗိုက္နာတယ္ဆုိတာက ေအာင့္ထားလုိ႔ရတဲ့အရာမဟုတ္ ဘူးေလ။ ေမြးခန္းထဲကို ေရာက္တဲ့အခါမွ တြန္းလွည္းကို ရပ္ၿပီးေတာ့ ေမြးခန္းက အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူး။
ခဏေစာင့္ဦးလုိ႔ ေျပာတယ္။ ေမြးဖုိ႔လူနာကေဆး႐ံုကို မနက္သံုးနာရီက တည္းကေရာက္တယ္။ ေမြးခန္းနားကို ေရာက္တာက နံနက္ ၁ဝ နာရီခြဲေက်ာ္ၿပီ။ ေမြးခန္းနားကို ေရာက္တာေတာင္ ေမြးခန္း အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူးဆုိၿပီး လက္ေတြကာၿပီး မဝင္နဲ႔ဦးေျပာတယ္။ ေမြးခန္းဆုိတာ ကလည္း ခြဲစိတ္ခန္းမွ မဟုတ္တာ။ ေမြးစင္ေလးပဲ ရွိတာကို။ ကြၽန္မ မရေတာ့ဘူး ကေလးေလး ထြက္ ေတာ့မယ္ ဝင္မွရေတာ့မယ္လုိ႔ ေျပာၿပီးဝင္ရတယ္။
ေမြးစင္ေပၚေရာက္တာနဲ႔ ကေလးက ထြက္သြားတယ္။ ကေလးဆံုးသြားေတာ့လဲ ဝမ္းနည္းပါတယ္ဆုိၿပီး တစ္စံု တစ္ခု မေျပာဘူး။ လာေတာင္မၾကည့္ဘူး။ ကေလးဆံုး သြားၿပီဆုိတာနဲ႔ ေဆးလဲ လာမထည့္ဘူး။ ဘယ္သူမွလဲ မလာၾကည့္ဘူး။ သူတုိ႔ ေမြးေပးတာလဲ မဟုတ္ဘူး။ ကေလးေမြးၿပီးေတာ့လဲ ခ်က္ႀကိဳးျဖတ္ဖုိ႔အတြက္ ကတ္ ေၾကးကို လိုက္ရွာေနရေသးတယ္။ လူက ေျခာက္ ေယာက္ေလာက္ရွိတယ္။ ေမြးခန္းမွာ ကတ္ေၾကး မရွိဘူး။
၁၁နာရီ ၁၅မိနစ္မွာ ကေလးေလးကို ေမြးသြားတယ္။ေမြးၿပီး သြားေတာ့လဲ ကြၽန္မကုိ ေမြးစင္ေပၚမွာ ဒီအတိုင္းပဲထား တယ္။ OG လာမွ ျပန္ၿပီး ခ်ဳပ္ေပးတာေတြ လုပ္တယ္။ ဒဏ္ရာ ေတြကိုလဲ ဒီအတိုင္းပဲ ထားတယ္။ ဆရာဝန္မႀကီး လာတဲ့ အခ်ိန္အထိ ဒီအတိုင္းထားတယ္။ ဆရာဝန္မႀကီး က တစ္နာရီထုိးမွ လာတယ္။ အဲဒီက်မွ ခ်ဳပ္ေပးတယ္။
၁၁နာရီ ၁၅ကေန ၁နာရီအထိ ေမြးစင္ေပၚမွာ ဒီ အတိုင္းထားတယ္။ စဥ္းစားသာၾကည့္ေပေတာ့။ အဲကြန္း ခန္းထဲမွာေဟာင္းေလာင္းႀကီးထားတယ္။ ကေလး ကုိလဲ မ်က္ႏွာပဲ ျမင္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ကေလးကို ကြၽန္မ ေခါင္းရင္းမွာထားတယ္။ ကေလးက ေမြးေတာ့ အသံက်ယ္ႀကီးေအာ္တယ္။ အသက္ရွိတယ္။ ေမြးတာနဲ႔ ေအာ္တယ္။ ကေလးကို ေမြးၿပီးေတာ့လဲ ကေလးကို သန္႔ရွင္းေရးမလုပ္ေပးဘူး။ အေအးမိမွာစုိးလုိ႔ ေျပာ တယ္။
ကေလးဆရာဝန္မလဲ ကေလးေမြးေမြးခ်င္း မလာဘူး။ တစ္နာရီခြဲေလာက္မွေရာက္တယ္။ ကေလး ဆရာဝန္ေရာက္လာေတာ့ ကေလးက မူမမွန္ဘူး။ ရန္ ကင္းကေလး ေဆး႐ံုကုိပုိ႔ရမယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ ကေလး ဆရာဝန္က ကေလးေလးက အခ်ိန္မေရြး အသက္႐ွဴ က်ပ္ၿပီး ဆံုးသြားႏိုင္တယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။
ရန္ကင္း ကေလးေဆး႐ံုကို ခ်က္ခ်င္းပုိ႔ထားလုိက္မွ အဆင္ေျပ မယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ကေလးကုိ ရန္ကင္းေဆး႐ံုပုိ႔ဖုိ႔ တစ္နာရီေလာက္ၾကာတယ္။ Report မလုပ္ရေသးလုိ႔ဆုိ ၿပီး အၾကာႀကီးေစာင့္ေနရတယ္။
လူနာတင္ယာဥ္ေပၚ ေရာက္ေတာ့လဲ ခ်က္ခ်င္းမထြက္ဘူး။ Report မရလုိ႔ အၾကာႀကီး ေစာင့္ေနရတယ္။ ရန္ကင္းေဆး႐ံုေရာက္တဲ့ အထိ ကေလးေလးက ညည္းေနတုန္းပဲ။ လူနာတင္ကား ေပၚပါလာတဲ့ ဆရာဝန္ကို ေမးေတာ့ ကေလးတုိင္းက ညည္း ေနတတ္တယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။
ေမး-ကေလးက ဘယ္လုိဆံုးသြားတာလဲ။
ကုိစုိးသီဟ+မေႏြးဝါဝါလတ္- ကေလးေလးက ရန္ ကင္းေဆး႐ံုႀကီးကေတာ့ ေကာင္းတယ္။ ပိုက္ဆံေပး စရာမလိုဘူး။ စက္ပစၥည္းေတြကလဲ ေကာင္းတယ္။ ဒါ ေပမဲ့ ကေလးေလးက ဆံုးသြားတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔ မနက္ပိုင္းမွာ ဆံုးသြားတယ္။
ေမး-အခုျဖစ္စဥ္ပတ္သက္ၿပီး အစ္မတုိ႔ရဲ႕ သေဘာ ထားကို သိခ်င္ပါတယ္။
ကုိစုိးသီဟ+မေႏြးဝါဝါလတ္- အမွန္ဆုိရင္ ပုဂၢလိက အထူးကုေဆး႐ံုေတြဆုိရင္ ေမြးလူနာလာၿပီဆုိရင္ သူရဲ႕ OG နဲ႔ ကေလးဆရာဝန္နဲ႔ အကုန္လံုး ဝန္ေဆာင္မႈေပးရ မွာေလ။ အခုေတာ့ ဒီအတိုင္းပစ္ထားတယ္။ OG ကလည္း ေမြးလူနာကို ေတြ႕လိုက္ရတာနဲ႔ ေမြးမယ္ မေမြးဘူး ဆုိတာကုိ ေသခ်ာ မသိဘူးလား။ သူတုိ႔ကို စိတ္ခ်ယံုၾကည့္လုိ႔သြားတဲ့ လူနာေတြကို ဒီအတိုင္း ပစ္ထားတယ္။ ေမြးလူနာက ေဆး႐ံုကုိေရာက္ၿပီး ဆရာ ဝန္မႀကီးက မရွိ လုိ႔ဆုိရင္ ေတာ္ေသးတယ္။ ေမြးလူနာနဲ႔ ဆရာဝန္မႀကီးက ေတြ႕ၿပီး ဒီလိုျဖစ္သြားတယ္ဆုိေတာ့ မေကာင္းဘူး။
ပုဂၢလိက ေဆး႐ံုမွာ ေမြးတယ္ဆုိတာက လူနာရွင္က ကိုယ့္လူနာကို ဆရာဝန္ႀကီးေတြက ဂ႐ုစုိက္ေစခ်င္တာ။ အဲဒီ ေဆး႐ံုမွာ သံုးညနဲ႔ေလးရက္ကို က်ပ္ကိုးသိန္းေလာက္ေပးရတယ္။ ဒီေလာက္ ပိုက္ဆံ ကိုေပးရၿပီးေတာ့ ကေလးက အဖတ္မတင္ဘူး။
ေမး-အဲဒီအတြက္ ဘာဆက္လုပ္ဖုိ႔ရွိလဲ။
ကုိစုိးသီဟ+မေႏြးဝါဝါလတ္-ေဆး႐ံုကိုသြားၿပီးေမးျမန္း ၾကည့္မယ္။ ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ။ ေမးၾကည့္ၿပီးပဲ ဘာ ဆက္လုပ္ျဖစ္မယ္ဆုိတာကို သိမယ္။ အဓိကေတာ့ ကိုယ့္ လုိအျဖစ္မ်ဳိးေတြ ထပ္မျဖစ္ေအာင္ ပုဂၢလိကေဆး႐ံု ေတြမွာ ပုိက္ဆံေတြကို အလံုးလိုက္ အခဲလိုက္ေပးရၿပီး ေတာ့ ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိးေတြရွိတယ္။ က်န္တဲ့ မိခင္ေတြလဲ ဒီလုိအျဖစ္မ်ဳိးေတြ မျဖစ္ေအာင္လုိ႔ ေျပာျပခ်င္တယ္။
- သန္းႏိုင္ဦး၊ ခင္ျမန္မာေအာင္ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းသည္
#Democracytoday
(ဒီမိုကေရစီတူေဒး သတင္းစာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)
0 comments:
Post a Comment