Friday, October 24, 2014

တစ္ၿမိဳ႕လံုး အသိမို႔ ေရးမိတယ္

တစ္ၿမိဳ႕လံုး အသိမို႔ ေရးမိတယ္
=============================

- ေအာင္ဘညိဳ (ကြတ္ခိုင္)

"သံုးစြဲၿပီးေဆးထိုးအပ္ တစ္ေခ်ာင္းကို ေငြတစ္ရာႏွင့္ (MANA) ကေကာက္ယူတယ္။ ၁ဝ ေခ်ာင္းရွာ ေတြ႕လို႔ရွိရင္ ေငြတစ္ေထာင္ရတာေပါ့ဗ်ာ''

မႏၲေလး-မူဆယ္ ျပည္ေထာင္စုလမ္းမႀကီးေပၚရွိ ကြၽန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕ေလး၏ ၿမိဳ႕လယ္တံတားႏွင့္ အနီးစပ္ ဆံုးလမ္းၾကားေလးရွိပါသည္။ ထိုလမ္းၾကားေလးရွိ ေခ်ာင္း စပ္တစ္ေလွ်ာက္ လမ္းေဘးဝဲယာရွိ ခ်ဳံ၊ ျမက္ ထူထူ ၾကားတြင္ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္တစ္လံုးျဖင့္ ေဆးထိုးအပ္ လိုက္လံရွာေဖြသူအား ေမးျမန္းၾကည့္ရာမွ အထက္ပါ အေၾကာင္းရင္းကို သိရပါသည္။

ထိုလူ၏လက္ထဲမွ ၾကြပ္ ၾကြပ္အိတ္ထဲတြင္ ေဆးထိုးအပ္မ်ားသည္လည္း ေန႔ တြက္ကိုက္လွေခ်၏။ မနက္ကတစ္ႀကိမ္ေကာက္ယူ သြား၍ သိပ္ပင္ မက်န္ရွိေတာ့ေၾကာင္းကိုလည္း စိတ္ဝင္ စားဟန္ရွိေသာ ကြၽန္ေတာ့္အား ေျပာျပပါေသးသည္။

ဗုေဒၶါ။ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ဖ်ားမွ အာေမဋိတ္သံ ေၾကာင့္ ေကာက္ယူသူပင္ နားမလည္ဟန္ေၾကာင္အမ္း အမ္းၾကည့္ကာ ေခါင္းကုတ္လိုက္ၿပီးခဏပင္ သူ႔အလုပ္ သူရွာေဖြေရးဆက္လက္လုပ္ေနပါေတာ့သည္။

သည္ၿမိဳ႕ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးက သည္ေလာက္ေတာင္ မူးယစ္ေဆး ဝါးသံုးစြဲသူ တြင္က်ယ္ပါဘိေကာ။ ျဖစ္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ သည္။ သည္လမ္းက်ဥ္းေလးအပါအဝင္ လမ္းႀကိဳလမ္း ၾကားတိုင္းလိုလိုပင္ လူသြားလူလာမေရွာင္ မူးယစ္ေဆး ဝါးကို ပံုသဏၭာန္အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ေသြးေၾကာ အႏွံ႔အျပားထဲကို ေဆးထိုးအပ္ႀကီးကိုင္ ထိုးသြင္းသံုးစြဲ လိုသံုးစြဲ၊ ႏွစ္ေယာက္အထက္ ေလး၊ ငါး၊ ေျခာက္ေယာက္ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားလို ေဖာက္ကား၊ တရားဝင္ေစ်း ကြက္ရွိသေယာင္ေယာင္။ ဒါေတြကို တစ္ၿမိဳ႕လံုးက လမ္းႀကိဳ၊ လမ္းၾကား ရွိတဲ့အိမ္ပတ္ဝန္းက်င္အားလံုးအသိ။ စိတ္မညစ္ဘဲ ဘယ္ေနၾကမည္နည္း။ ႏွင္ထုတ္ေတာ့ လည္း မေခ်မငံဂ်စ္ေပါက္ေပါက္။ လူေတာင္ ရန္ရွာ ခ်င္သလိုလို။ မျမင္ခ်င္အဆံုး သူတို႔ကိုေတာင္ ေရွာင္ ကြင္းသြားေနရသည္။ ထားလိုက္ပါ။ ဒါသည္ လမ္းႀကိဳ၊ လမ္းၾကားေလးမ်ားမို႔ မျမင္ကြယ္ရာ သူတို႔ေနရာမဟုတ္ ေလာ။

ထိုထက္မွ်မကအဆင့္တက္လာေပၿပီ။ ထင္သာျမင္ သာရွိေလာက္ေအာင္ သ႐ုပ္အပ်က္ဆံုး၊ ႐ုပ္ဆိုးအက်ည္း တန္ဆံုးကို ၫႊန္ျပပါဆိုလွ်င္ ၿမိဳ႕ရဲ႕ဗဟိုအခ်က္အခ်ာ အထင္ကရေနရာ၊ ၿမိဳ႕မေစ်း၏ေျမာက္ဘက္ေထာင့္၊ စည္ ပင္သာယာလမ္း၊ ယခင္ ထရန္စေဖာ္မာအထိုင္ေဟာင္း ေဘးရွိ ကင္းတဲေလးပင္ ဆိုခ်င္ပါသည္။

၄င္းကင္းတဲ ေလးသည္ ယခင္က ကုန္တင္၊ ကုန္ခ်အလုပ္သမားမ်ား ၏ေခတၱအလုပ္နားေနရာျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုမူမူးယစ္ ေဆးဝါးသံုးစြဲသူတုိ႔၏ ခိုနားရာေဂဟာတစ္ခုသဖြယ္ျဖစ္ လာသည္။ ေန႔တိုင္းအခ်ိန္တိုင္းလိုလိုပင္ ထိုကင္းတဲ ေလးေပၚတြင္ မ်က္လံုးေငါင္းစင္းစင္းျဖင့္ ဘိန္းမွိန္းမွိန္း ေနျခင္း၊ ငုတ္တုတ္ထိုင္ငိုက္ေနျခင္း၊ ကင္းတဲေပၚပင္ ေရာင္းသူ၊ ဝယ္သူတို႔ျဖင့္ ၿမိဳ႕ေနျပည္သူလူထု၊ ေစ်းသြား ေစ်းျပန္မ်ားက ျမင္ရဖန္မ်ားလာ၍ မဆန္းျပားေတာ့ ေသာျမင္ကြင္းမ်ဳိးပင္ျဖစ္ေနေပၿပီ။ ေန႔ေန႔ညညအိပ္ခ်င္ လွ်င္ပင္ ထိုကင္းတဲေလးေပၚထိုးအိပ္ၾကသည္မွာလည္း ၿမိဳ႕ခံျပည္သူအားလံုး အသိပင္ျဖစ္သည္။

''ကေလးေက်ာပိုးထားတဲ့ အသားမည္းမည္းအမ်ဳိး သမီးတစ္ေယာက္၊ မနက္၊ ေန႔လယ္၊ ညေန တစ္ေန႔ သံုးခါ ဘိန္းလာလာေရာင္းတယ္။ ေနာက္ႏွစ္ဦးသံုးဦး ရွိေသးတယ္။ မေန႔က ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီးေတာင္ ကင္းတဲေပၚေျခဆင္းၿပီး ေပၚတင္ႀကီးေဆးထိုးေနလို႔ ေအာ္ေငါက္ေမာင္းထုတ္ လိုက္ရေသးတယ္''ဟု ကင္းတဲ ေလးႏွင့္အနီးရွိ ေစ်းသည္တစ္ဦး၏ေျပာဆိုသံၾကားရ ပါသည္။

ကင္းတဲ၏နံေဘး၊ ျပည္ေထာင္စုလမ္းမႀကီးရွိ ဆုိင္ ကယ္ Taxi ဂိတ္သည္ မူးယစ္ေဆးဝါးသံုးစြဲသူမ်ားစုေဝး ရာေနရာျဖစ္သည္။ ထိုေနရာ၌ပင္ အုပ္စုဖဲြ႕၍ထိုင္ျခင္း၊ အခ်င္းခ်င္းအေရာင္းအဝယ္ျပဳလုပ္ျခင္းသည္လည္း ကြၽန္ေတာ္၏အေရးအသားမဟုတ္ပါ။ ၿမိဳ႕ေနျပည္သူ လူထုအသိ၊ ျပည္သူလူထုအျမင္ပင္ျဖစ္သည္။

ေမွာင္ရီပ်ဳိးစအခ်ိန္မ်ဳိးမ်ားတြင္ ထိုဘက္ျခမ္းပလက္ေဖာင္းမွ ျဖတ္ေလွ်ာက္လွ်င္ပင္ ယူဦးမလား၊ရွိတယ္ဟူ၍ ေဖာက္ သည္ေခၚယူမႈကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္ေတြ႕၊ ကြၽန္ ေတာ္ကိုယ္တုိင္ႀကံဳဖူးပါသည္။ ထိုကင္းတဲအနီးတစ္ ဝိုက္ႏွင့္ လမ္းႀကိဳလမ္းၾကားမ်ားတြင္ အတင့္ရဲစြာလွည့္ လည္ေရာင္းခ်ေနမႈ၊ သံုးစြဲေနမႈတို႔အား သက္ဆုိင္ရာ တာဝန္ရွိသူမ်ားမွ တားဆီး ပိတ္ပင္အေရးယူမႈမ်ား ကြၽန္ ေတာ္ႏွင့္တကြ ၿမိဳ႕ခံျပည္သူလူထုမွ ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ရွိ ပါသည္။

၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၉ရက္ အဂၤါေန႔ထုတ္ Democracy Today သတင္းစာ၌ပါရွိသည့္ ဆရာကို ေရႊေအာင္၏ သမၼတေျပာတုန္းေလးေဆးျပားဖမ္း႐ံုနဲ႔ ၿပီးမလား ဟူေသာေခါင္းစီးျဖင့္ ေဆာင္းပါး၌ မူးယစ္ေဆး ဝါးဖမ္းဆီးရမႈေတြထဲမွာ မူးယစ္ေဆးသယ္ေဆာင္သူ ေတြပဲေတြ႕ရၿပီး အမွန္တကယ္ျဖန္႔ျဖဴးသူ၊ လက္ကား ေရာင္းဝယ္သူ၊ ထုတ္လုပ္သူေတြကို ဖမ္းဆီးရမိသည့္ သတင္းမၾကားမိေသးေၾကာင္း၊ ဘယ္ေလာက္ပဲသယ္ ေဆာင္သူေတြဖမ္းမိ ဖမ္းမိ၊ ထုတ္လုပ္သူ၊ ျဖန္႔ျဖဴးသူ၊ လက္ကားေရာင္းဝယ္သူေတြကို မႏွိမ္နင္း၊ မဖမ္းဆီးႏိုင္ သေရြ႕ျမန္မာျပည္အႏွံ႔အျပားကို မူးယစ္ေဆးဝါးေတြပ်ံ႕ ႏွံ႔ေရာက္ရွိေနဦးမည္ျဖစ္သည့္အေၾကာင္း ေထာက္ျပေရး သားခ်က္ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္၌ မခံခ်ိမခံသာျဖစ္မိပါ သည္။

အဘယ့္ေၾကာင့္မဖမ္းဆီးသနည္း။

အဘယ့္ေၾကာင့္ မႏွိမ္နင္းသနည္း။

အေကာင္အထည္ေဖာ္မဖမ္းဆီး၊ မႏွိမ္ နင္းသေရြ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕ေလးႏွင့္ကြၽန္ေတာ္တုိ႔တစ္ႏိုင္ငံ လံုးေနာက္ထပ္မည္မွ်ေလာက္ မူးယစ္ေဆးဝါးသံုးစြဲသူ ေတြ၊ လူငယ္၊ လူရြယ္ေတြ ပိုမိုတိုးျမင့္လာမည္နည္း။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕ေလးႏွင့္တကြ ႏိုင္ငံအဝန္းၿမိဳ႕အ လီလီရွိ လမ္းမွားမေရာက္ေသးေသာ တက္သစ္စလူငယ္ လူရြယ္ေလးမ်ားအတြက္ ကြၽန္ေတာ္အမွန္တကယ္ပင္ ရင္ေလးေတြးပူမိပါသည္။

လမ္းမွားၿပီးေသာ လူငယ္လူ ရြယ္မ်ားသည္လည္း ယခုကဲ့သို႔ ပ်က္စီးခ်င္၍ ပ်က္စီးရ ျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ႏိုင္ေပ။ ေခတ္၏၊ စနစ္၏၊ ဖိအား၊ တင္း အားႏွင့္ အေျခအေနတစ္စံုတစ္ခု၏ ႐ိုက္ခတ္မႈဒဏ္ကို ခံစားရၿပီး ထိုဖိစီးမႈ၊ ႏွိပ္ကြပ္မႈ၊ က်ပ္တည္းမႈေတြကို မခံ ရပ္ႏိုင္ေတာ့၍ ႐ုန္းထြက္ေပါက္ကြဲရာမွ လမ္းမွားေရာက္ ပ်က္စီးရသကဲ့သို႔ အေပါင္းအသင္းစံုမက္၍လည္း ျဖစ္ ႏိုင္ပါသည္။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ၊ မူးယစ္ေဆးဝါးႏွင့္ပတ္ သက္၍ ႏွိမ္နင္းမႈ၊ အေရးယူမႈ၊ ထိန္းသိမ္းမႈေလ်ာ့ရဲျခင္း သည္ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးရွိၿမိဳ႕မ်ားထက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၿမိဳ႕ေလးသည္ ပိုမိုလိမ့္မည္ဟုလည္း ခံစားရပါသည္။

အဆိုးထဲမွအေကာင္းတစ္ကြက္ျပရမည္ဆိုေသာ္ သက္ဆိုင္ရာ တာဝန္ရွိသူမ်ားႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္ျပည္သူ႔ေဆး႐ံု ႀကီးႏွင့္တကြ အရပ္ဘက္ NGO လူမႈအဖဲြ႕အစည္းမ်ား ၏ ပူးေပါင္းစီမံကိန္းတစ္ရပ္ျဖစ္ပါသည္။ မူးယစ္ေဆး စြဲသူလူငယ္လူရြယ္မ်ားအား စုေပါင္းေခၚယူ၍ မက္သ တုန္း (Methadone) ေခၚေဆးဝါးျဖင့္ ဘိန္းအစားထိုး ၍ ေဆးျဖတ္ႏိုင္ရန္ ေန႔စဥ္ ပံုမွန္တိုက္ေကြၽးေစာင့္ေရွာက္ ျခင္းျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္လည္း အဆိုပါမက္သတုန္းအား ေဆး႐ံုတြင္ ေျပးေသာက္လိုက္၊ မူးယစ္ေဆးဝါးျပန္သံုးစြဲ လိုက္ျဖင့္ ဒံုရင္းဒံုရင္းလံုးခ်ာလည္ေနဆဲျဖစ္ေနသည္။

မူးယစ္ေဆးဝါးမည္ေသာအဆိပ္ပင္အား အျမစ္ မျပတ္ႏိုင္ေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး အခက္ေလးပင္ေျခြ ေန႐ံုသည္ အဆိပ္ပင္သည္ကား ပိုမိုအျမစ္တြယ္ရွင္ သန္ႀကီးထြားေနဦးမည္သာ။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုရေသာ္ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္၂ ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔ထုတ္ 7 Day Nes ဂ်ာနယ္၌ဆရာ ေအာင္သစ္လြင္၏ နည္းနည္း႐ႈိ႕၊ ေသးေသးဖမ္း၊ မ်ား မ်ားထုတ္ဆိုသည့္ ေခါင္းႀကီးပိုင္းေဆာင္းပါးအား ဖတ္ ႐ႈလိုက္မိပါသည္။

ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ဆဲ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ေခါင္းစဥ္အမ်ဳိး မ်ဳိးတပ္ေနၾကေသာ ဆုိင္ရာအက်ဳိးစီးပြားအတြက္ အ ေကာင္းဆံုးအေထာက္အပံ့ေပးႏိုင္သည့္ မူးယစ္ေဆး ဝါးေဖာက္ကားမႈႏွင့္ ေဒသဆုိင္ရာ လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႕ အခ်ဳိ႕၏ စနစ္တက်ဖ်က္ဆီးခံထားရသည့္ လူသား အရင္းအျမစ္တို႔ရွိရာေဒသမွ မူးယစ္ေဆးဝါးလႊမ္းမိုး မႈကား တစ္ေန႔တျခားႀကီးမားလာလ်က္ရွိသည္။

သက္ ဆုိင္ရာတာဝန္ရွိပုဂၢိဳလ္တို႔၏ အဆင့္ဆင့္ေသာ အခက္ အခဲမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္တကြ ၿမိဳ႕ခံျပည္သူလူထုမွ ကိုယ္ခ်င္းစာ နားလည္ေပးႏိုင္ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္ တို႔ၿမိဳ႕ေလးရွိ ျပည္သူလူထုအား ဥပေဒမစိုးမိုးရာက်သ ကဲ့သို႔ မထီမဲ့ျမင္ျပဳက်င့္လာေသာ ေရာင္းခ်သူမ်ားႏွင့္ ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္တြင္ သ႐ုပ္ပ်က္ျဖစ္ေပၚေနေသာ မူး ယစ္ေဆးဝါးသံုးစြဲသူမ်ား အား တင္းက်ပ္စြာ ထိန္းသိမ္း အေရးယူေပးေစလိုေၾကာင္း ေရးသားလိုက္ ရပါသည္။

#Democracytoday

(ဒီမိုကေရစီတူေဒး သတင္းစာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)


"သံုးစြဲၿပီးေဆးထိုးအပ္ တစ္ေခ်ာင္းကို ေငြတစ္ရာႏွင့္ (MANA) ကေကာက္ယူတယ္။ ၁ဝ ေခ်ာင္းရွာ ေတြ႕လို႔ရွိရင္ ေငြတစ္ေထာင္ရတာေပါ့ဗ်ာ''
မႏၲေလး-မူဆယ္ ျပည္ေထာင္စုလမ္းမႀကီးေပၚရွိ ကြၽန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕ေလး၏ ၿမိဳ႕လယ္တံတားႏွင့္ အနီးစပ္ ဆံုးလမ္းၾကားေလးရွိပါသည္။
ထိုလမ္းၾကားေလးရွိ ေခ်ာင္း စပ္တစ္ေလွ်ာက္ လမ္းေဘးဝဲယာရွိ ခ်ဳံ၊ ျမက္ ထူထူ ၾကားတြင္ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္တစ္လံုးျဖင့္ ေဆးထိုးအပ္ လိုက္လံရွာေဖြသူအား ေမးျမန္းၾကည့္ရာမွ အထက္ပါ အေၾကာင္းရင္းကို သိရပါသည္။
ထိုလူ၏လက္ထဲမွ ၾကြပ္ ၾကြပ္အိတ္ထဲတြင္ ေဆးထိုးအပ္မ်ားသည္လည္း ေန႔ တြက္ကိုက္လွေခ်၏။ မနက္ကတစ္ႀကိမ္ေကာက္ယူ သြား၍ သိပ္ပင္ မက်န္ရွိေတာ့ေၾကာင္းကိုလည္း စိတ္ဝင္ စားဟန္ရွိေသာ ကြၽန္ေတာ့္အား ေျပာျပပါေသးသည္။
ဗုေဒၶါ။ ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ဖ်ားမွ အာေမဋိတ္သံ ေၾကာင့္ ေကာက္ယူသူပင္ နားမလည္ဟန္ေၾကာင္အမ္း အမ္းၾကည့္ကာ ေခါင္းကုတ္လိုက္ၿပီးခဏပင္ သူ႔အလုပ္ သူရွာေဖြေရးဆက္လက္လုပ္ေနပါေတာ့သည္။
သည္ၿမိဳ႕ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးက သည္ေလာက္ေတာင္ မူးယစ္ေဆး ဝါးသံုးစြဲသူ တြင္က်ယ္ပါဘိေကာ။ ျဖစ္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ သည္။ သည္လမ္းက်ဥ္းေလးအပါအဝင္ လမ္းႀကိဳလမ္း ၾကားတိုင္းလိုလိုပင္ လူသြားလူလာမေရွာင္ မူးယစ္ေဆး ဝါးကို ပံုသဏၭာန္အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ေသြးေၾကာ အႏွံ႔အျပားထဲကို ေဆးထိုးအပ္ႀကီးကိုင္ ထိုးသြင္းသံုးစြဲ လိုသံုးစြဲ၊ ႏွစ္ေယာက္အထက္ ေလး၊ ငါး၊ ေျခာက္ေယာက္ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားလို ေဖာက္ကား၊ တရားဝင္ေစ်း ကြက္ရွိသေယာင္ေယာင္။ ဒါေတြကို တစ္ၿမိဳ႕လံုးက လမ္းႀကိဳ၊ လမ္းၾကား ရွိတဲ့အိမ္ပတ္ဝန္းက်င္အားလံုးအသိ။ စိတ္မညစ္ဘဲ ဘယ္ေနၾကမည္နည္း။ ႏွင္ထုတ္ေတာ့ လည္း မေခ်မငံဂ်စ္ေပါက္ေပါက္။ လူေတာင္ ရန္ရွာ ခ်င္သလိုလို။ မျမင္ခ်င္အဆံုး သူတို႔ကိုေတာင္ ေရွာင္ ကြင္းသြားေနရသည္။ ထားလိုက္ပါ။ ဒါသည္ လမ္းႀကိဳ၊ လမ္းၾကားေလးမ်ားမို႔ မျမင္ကြယ္ရာ သူတို႔ေနရာမဟုတ္ ေလာ။
ထိုထက္မွ်မကအဆင့္တက္လာေပၿပီ။ ထင္သာျမင္ သာရွိေလာက္ေအာင္ သ႐ုပ္အပ်က္ဆံုး၊ ႐ုပ္ဆိုးအက်ည္း တန္ဆံုးကို ၫႊန္ျပပါဆိုလွ်င္ ၿမိဳ႕ရဲ႕ဗဟိုအခ်က္အခ်ာ အထင္ကရေနရာ၊ ၿမိဳ႕မေစ်း၏ေျမာက္ဘက္ေထာင့္၊ စည္ ပင္သာယာလမ္း၊ ယခင္ ထရန္စေဖာ္မာအထိုင္ေဟာင္း ေဘးရွိ ကင္းတဲေလးပင္ ဆိုခ်င္ပါသည္။
၄င္းကင္းတဲ ေလးသည္ ယခင္က ကုန္တင္၊ ကုန္ခ်အလုပ္သမားမ်ား ၏ေခတၱအလုပ္နားေနရာျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုမူမူးယစ္ ေဆးဝါးသံုးစြဲသူတုိ႔၏ ခိုနားရာေဂဟာတစ္ခုသဖြယ္ျဖစ္ လာသည္။ ေန႔တိုင္းအခ်ိန္တိုင္းလိုလိုပင္ ထိုကင္းတဲ ေလးေပၚတြင္ မ်က္လံုးေငါင္းစင္းစင္းျဖင့္ ဘိန္းမွိန္းမွိန္း ေနျခင္း၊ ငုတ္တုတ္ထိုင္ငိုက္ေနျခင္း၊ ကင္းတဲေပၚပင္ ေရာင္းသူ၊ ဝယ္သူတို႔ျဖင့္ ၿမိဳ႕ေနျပည္သူလူထု၊ ေစ်းသြား ေစ်းျပန္မ်ားက ျမင္ရဖန္မ်ားလာ၍ မဆန္းျပားေတာ့ ေသာျမင္ကြင္းမ်ဳိးပင္ျဖစ္ေနေပၿပီ။ ေန႔ေန႔ညညအိပ္ခ်င္ လွ်င္ပင္ ထိုကင္းတဲေလးေပၚထိုးအိပ္ၾကသည္မွာလည္း ၿမိဳ႕ခံျပည္သူအားလံုး အသိပင္ျဖစ္သည္။
''ကေလးေက်ာပိုးထားတဲ့ အသားမည္းမည္းအမ်ဳိး သမီးတစ္ေယာက္၊ မနက္၊ ေန႔လယ္၊ ညေန တစ္ေန႔ သံုးခါ ဘိန္းလာလာေရာင္းတယ္။ ေနာက္ႏွစ္ဦးသံုးဦး ရွိေသးတယ္။ မေန႔က ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီးေတာင္ ကင္းတဲေပၚေျခဆင္းၿပီး ေပၚတင္ႀကီးေဆးထိုးေနလို႔ ေအာ္ေငါက္ေမာင္းထုတ္ လိုက္ရေသးတယ္''ဟု ကင္းတဲ ေလးႏွင့္အနီးရွိ ေစ်းသည္တစ္ဦး၏ေျပာဆိုသံၾကားရ ပါသည္။
ကင္းတဲ၏နံေဘး၊ ျပည္ေထာင္စုလမ္းမႀကီးရွိ ဆုိင္ ကယ္ Taxi ဂိတ္သည္ မူးယစ္ေဆးဝါးသံုးစြဲသူမ်ားစုေဝး ရာေနရာျဖစ္သည္။ ထိုေနရာ၌ပင္ အုပ္စုဖဲြ႕၍ထိုင္ျခင္း၊ အခ်င္းခ်င္းအေရာင္းအဝယ္ျပဳလုပ္ျခင္းသည္လည္း ကြၽန္ေတာ္၏အေရးအသားမဟုတ္ပါ။ ၿမိဳ႕ေနျပည္သူ လူထုအသိ၊ ျပည္သူလူထုအျမင္ပင္ျဖစ္သည္။
ေမွာင္ရီပ်ဳိးစအခ်ိန္မ်ဳိးမ်ားတြင္ ထိုဘက္ျခမ္းပလက္ေဖာင္းမွ ျဖတ္ေလွ်ာက္လွ်င္ပင္ ယူဦးမလား၊ရွိတယ္ဟူ၍ ေဖာက္ သည္ေခၚယူမႈကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္ေတြ႕၊ ကြၽန္ ေတာ္ကိုယ္တုိင္ႀကံဳဖူးပါသည္။ ထိုကင္းတဲအနီးတစ္ ဝိုက္ႏွင့္ လမ္းႀကိဳလမ္းၾကားမ်ားတြင္ အတင့္ရဲစြာလွည့္ လည္ေရာင္းခ်ေနမႈ၊ သံုးစြဲေနမႈတို႔အား သက္ဆုိင္ရာ တာဝန္ရွိသူမ်ားမွ တားဆီး ပိတ္ပင္အေရးယူမႈမ်ား ကြၽန္ ေတာ္ႏွင့္တကြ ၿမိဳ႕ခံျပည္သူလူထုမွ ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ရွိ ပါသည္။
၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၉ရက္ အဂၤါေန႔ထုတ္ Democracy Today သတင္းစာ၌ပါရွိသည့္ ဆရာကို ေရႊေအာင္၏ သမၼတေျပာတုန္းေလးေဆးျပားဖမ္း႐ံုနဲ႔ ၿပီးမလား ဟူေသာေခါင္းစီးျဖင့္ ေဆာင္းပါး၌ မူးယစ္ေဆး ဝါးဖမ္းဆီးရမႈေတြထဲမွာ မူးယစ္ေဆးသယ္ေဆာင္သူ ေတြပဲေတြ႕ရၿပီး အမွန္တကယ္ျဖန္႔ျဖဴးသူ၊ လက္ကား ေရာင္းဝယ္သူ၊ ထုတ္လုပ္သူေတြကို ဖမ္းဆီးရမိသည့္ သတင္းမၾကားမိေသးေၾကာင္း၊ ဘယ္ေလာက္ပဲသယ္ ေဆာင္သူေတြဖမ္းမိ ဖမ္းမိ၊ ထုတ္လုပ္သူ၊ ျဖန္႔ျဖဴးသူ၊ လက္ကားေရာင္းဝယ္သူေတြကို မႏွိမ္နင္း၊ မဖမ္းဆီးႏိုင္ သေရြ႕ျမန္မာျပည္အႏွံ႔အျပားကို မူးယစ္ေဆးဝါးေတြပ်ံ႕ ႏွံ႔ေရာက္ရွိေနဦးမည္ျဖစ္သည့္အေၾကာင္း ေထာက္ျပေရး သားခ်က္ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္၌ မခံခ်ိမခံသာျဖစ္မိပါ သည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္မဖမ္းဆီးသနည္း။
အဘယ့္ေၾကာင့္ မႏွိမ္နင္းသနည္း။
အေကာင္အထည္ေဖာ္မဖမ္းဆီး၊ မႏွိမ္ နင္းသေရြ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕ေလးႏွင့္ကြၽန္ေတာ္တုိ႔တစ္ႏိုင္ငံ လံုးေနာက္ထပ္မည္မွ်ေလာက္ မူးယစ္ေဆးဝါးသံုးစြဲသူ ေတြ၊ လူငယ္၊ လူရြယ္ေတြ ပိုမိုတိုးျမင့္လာမည္နည္း။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕ေလးႏွင့္တကြ ႏိုင္ငံအဝန္းၿမိဳ႕အ လီလီရွိ လမ္းမွားမေရာက္ေသးေသာ တက္သစ္စလူငယ္ လူရြယ္ေလးမ်ားအတြက္ ကြၽန္ေတာ္အမွန္တကယ္ပင္ ရင္ေလးေတြးပူမိပါသည္။
လမ္းမွားၿပီးေသာ လူငယ္လူ ရြယ္မ်ားသည္လည္း ယခုကဲ့သို႔ ပ်က္စီးခ်င္၍ ပ်က္စီးရ ျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ႏိုင္ေပ။ ေခတ္၏၊ စနစ္၏၊ ဖိအား၊ တင္း အားႏွင့္ အေျခအေနတစ္စံုတစ္ခု၏ ႐ိုက္ခတ္မႈဒဏ္ကို ခံစားရၿပီး ထိုဖိစီးမႈ၊ ႏွိပ္ကြပ္မႈ၊ က်ပ္တည္းမႈေတြကို မခံ ရပ္ႏိုင္ေတာ့၍ ႐ုန္းထြက္ေပါက္ကြဲရာမွ လမ္းမွားေရာက္ ပ်က္စီးရသကဲ့သို႔ အေပါင္းအသင္းစံုမက္၍လည္း ျဖစ္ ႏိုင္ပါသည္။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ၊ မူးယစ္ေဆးဝါးႏွင့္ပတ္ သက္၍ ႏွိမ္နင္းမႈ၊ အေရးယူမႈ၊ ထိန္းသိမ္းမႈေလ်ာ့ရဲျခင္း သည္ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးရွိၿမိဳ႕မ်ားထက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၿမိဳ႕ေလးသည္ ပိုမိုလိမ့္မည္ဟုလည္း ခံစားရပါသည္။
အဆိုးထဲမွအေကာင္းတစ္ကြက္ျပရမည္ဆိုေသာ္ သက္ဆိုင္ရာ တာဝန္ရွိသူမ်ားႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္ျပည္သူ႔ေဆး႐ံု ႀကီးႏွင့္တကြ အရပ္ဘက္ NGO လူမႈအဖဲြ႕အစည္းမ်ား ၏ ပူးေပါင္းစီမံကိန္းတစ္ရပ္ျဖစ္ပါသည္။ မူးယစ္ေဆး စြဲသူလူငယ္လူရြယ္မ်ားအား စုေပါင္းေခၚယူ၍ မက္သ တုန္း (Methadone) ေခၚေဆးဝါးျဖင့္ ဘိန္းအစားထိုး ၍ ေဆးျဖတ္ႏိုင္ရန္ ေန႔စဥ္ ပံုမွန္တိုက္ေကြၽးေစာင့္ေရွာက္ ျခင္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း အဆိုပါမက္သတုန္းအား ေဆး႐ံုတြင္ ေျပးေသာက္လိုက္၊ မူးယစ္ေဆးဝါးျပန္သံုးစြဲ လိုက္ျဖင့္ ဒံုရင္းဒံုရင္းလံုးခ်ာလည္ေနဆဲျဖစ္ေနသည္။
မူးယစ္ေဆးဝါးမည္ေသာအဆိပ္ပင္အား အျမစ္ မျပတ္ႏိုင္ေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး အခက္ေလးပင္ေျခြ ေန႐ံုသည္ အဆိပ္ပင္သည္ကား ပိုမိုအျမစ္တြယ္ရွင္ သန္ႀကီးထြားေနဦးမည္သာ။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုရေသာ္ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္၂ ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔ထုတ္ 7 Day Nes ဂ်ာနယ္၌ဆရာ ေအာင္သစ္လြင္၏ နည္းနည္း႐ႈိ႕၊ ေသးေသးဖမ္း၊ မ်ား မ်ားထုတ္ဆိုသည့္ ေခါင္းႀကီးပိုင္းေဆာင္းပါးအား ဖတ္ ႐ႈလိုက္မိပါသည္။
ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ဆဲ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ေခါင္းစဥ္အမ်ဳိး မ်ဳိးတပ္ေနၾကေသာ ဆုိင္ရာအက်ဳိးစီးပြားအတြက္ အ ေကာင္းဆံုးအေထာက္အပံ့ေပးႏိုင္သည့္ မူးယစ္ေဆး ဝါးေဖာက္ကားမႈႏွင့္ ေဒသဆုိင္ရာ လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႕ အခ်ဳိ႕၏ စနစ္တက်ဖ်က္ဆီးခံထားရသည့္ လူသား အရင္းအျမစ္တို႔ရွိရာေဒသမွ မူးယစ္ေဆးဝါးလႊမ္းမိုး မႈကား တစ္ေန႔တျခားႀကီးမားလာလ်က္ရွိသည္။
သက္ ဆုိင္ရာတာဝန္ရွိပုဂၢိဳလ္တို႔၏ အဆင့္ဆင့္ေသာ အခက္ အခဲမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္တကြ ၿမိဳ႕ခံျပည္သူလူထုမွ ကိုယ္ခ်င္းစာ နားလည္ေပးႏိုင္ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္ တို႔ၿမိဳ႕ေလးရွိ ျပည္သူလူထုအား ဥပေဒမစိုးမိုးရာက်သ ကဲ့သို႔ မထီမဲ့ျမင္ျပဳက်င့္လာေသာ ေရာင္းခ်သူမ်ားႏွင့္ ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္တြင္ သ႐ုပ္ပ်က္ျဖစ္ေပၚေနေသာ မူး ယစ္ေဆးဝါးသံုးစြဲသူမ်ား အား တင္းက်ပ္စြာ ထိန္းသိမ္း အေရးယူေပးေစလိုေၾကာင္း ေရးသားလိုက္ ရပါသည္။

- ေအာင္ဘညိဳ (ကြတ္ခိုင္)
‪#‎Democracytoday‬
(ဒီမိုကေရစီတူေဒး သတင္းစာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...