အသိတရားျဖင့္ ကုိယ္တုိင္ စုိက္ပ်ဳိးရမည့္ပန္း

ကြန္ဆူး မား

သင္....
ကရင္ျပည္နယ္ကုိ ေရာက္ဘူးပါသလား မိတ္ေဆြ။
ကရင္ျပည္နယ္မွာ ဇဲြကပင္ေတာင္ႀကီးရယ္...ေဒါန ေတာင္ႀကီးရယ္.... ပဲခူးရုိးမ ေတာင္တန္းႀကီးရယ္... ထင္ထင္ရွားရွား တည္ရွိၿပီး အဲဒီေတာင္စဥ္ေတာင္တန္းႀကီးေတြနဲ႔အတူ အျခားအျခားေသာ ေတာေတြ... ေတာင္ေတြ ေခ်ာင္းေတြ ျမစ္ေတြ.. လိႈဏ္ဂူေတြဟာလည္း သိပ္လွတယ္ ဆုိတာ...ေဒသခံ ကရင္တုိင္းရင္းသားေတြေရာ...
ကရင္ျပည္နယ္အတြင္းမွာ ေနထုိင္ၾကတဲ့ အျခားတုိင္းရင္းသားေတြေရာ..
တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဘူးၾကသူေတြေရာ...
အလည္အပတ္သြားေရာက္ သူေတြေရာ... စသည္ျဖင့္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးနဲ႔ ေရာက္ဘူးသူတုိင္း သိရွိၾကပါတယ္..

အသိအမွတ္လည္း ျပဳၾကပါတယ္...

ဒီအလွအေပေတြ... ေနာက္ၿပီး ေဒသခံေတြရဲ့ သေဘာထား ရုိးစင္းမႈအေၾကာင္းေတြနဲ႔ ႏူးညံ့ေအးျမတဲ့ သဘာ၀ရဲ့ အေငြ႔အသက္ေတြ အေၾကာင္းကုိ နီးစပ္ရာကုိလည္း တဆင့္ျပန္ၿပီးေတာ့လည္း မွ်ေ၀ၾကပါတယ္။

သုိ႔ေသာ္...
ကရင္ျပည္နယ္ရဲ့ သဘာ၀ အလွအပေတြနဲ႔ ေဒသခံတုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ ရုိးသားပြင့္လင္းၿပီး ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔တဲ့ ရုိးရာဓေ့လစရုိက္ေတြကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထိေတြ႕ ခံစားႏုိင္တာ ခဏေလးပဲ ရွိပါေသးတယ္။

ဟုိး အရင္ကေတာ့ ဒီလုိမိႈင္းညိဳ႕ ေနတဲ့ ေတာင္တန္းႀကီးေတြကုိ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ရင္... တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေသြးေရာင္လႊမ္းသြားပါတယ္..။

မနက္ခင္းတုိင္းမွာ အုံ႕ ဆုိင္းေနတဲ့ ျမဴေတြရဲ့ၾကားထဲမွာလည္း ေသြးညွီနံ႔ ေတြကုိ လိႈင္လိႈင္ရွဴရွိဳက္ရတတ္ပါတယ္။

ေတာင္တက္ ေတာင္ဆင္းတုိင္း... အခ်ဳိ႕ အေကြ႔တုိင္း၊ လမ္းတုိင္း၊ ေတာစပ္တုိင္းမွာ ေျခေတြ လက္ေတြ ကုိယ္အဂၤါ အစိတ္အပုိင္းေတြ မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ ျမ်ဳပ္ႏွံထားခဲ့ၾကရပါတယ္...။

ဘယ္သူေတြရဲ့ ကုိယ္အဂၤါ အစိတ္အပုိင္းေတြလဲ ဆုိတာကုိေတာ့ ေမးစရာမလုိပါဘူး...။

ေဒသခံ အျပစ္မဲ့သူေတြရဲ့ ကုိယ္အဂၤါ အစိတ္အပုိင္းေတြ...
ကရင္တပ္မေတာ္သားေတြရဲ့ ကုိယ္အဂၤါ အစိတ္အပုိင္းေတြနဲ႔
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သားေတြရဲ့ ကုိယ္အဂၤါ အစိတ္အပုိင္းေတြပါပဲ။

======================

အဲဒီအခ်ိန္က ႏွစ္ဘက္ တပ္မေတာ္သားေတြဟာ တကြ်ီကြ်ီ ျမည္ေနတဲ့ ေက်းငွက္သာရကာေလးေတြရဲ့ ေအာ္သံေနာက္မွာ ခၽြတ္ကနဲ သစ္ကုိင္းေျခာက္ေလးေတြကုိ နင္းလုိက္တဲ့ အသံေတြ ကပ္ပါလာမလား...

အံု႕ ဆုိင္းေနတဲ့ ျမဴေတြရဲ့ ၾကားထဲကေန ေသြးဆာေနတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ရန္သူေတြ ဘြားကနဲ ေပၚလာမလား...

ညအိပ္ခ်ိန္ေတြမွာလည္း စစ္ဦးဘီလူး ၀င္ေရာက္စီးနင္း တုိက္ခုိက္ သတ္ျဖတ္သြားမလား...။

တသြင္စီးဆင္ေနတဲ့ ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြထဲမွာ ရဲေတာက္ေနတဲ့ ေသြးေတြမ်ား စီးဆင္း လာမလား....။

လွမ္းေနတဲ့ ေျခလွမ္းတုိင္းရဲ့ ေအာက္ကေန `` ဂ်ိမ္း´´ ဆုိတဲ့ အသံနဲ႔ အတူ ကုိယ့္ရဲ့ ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ကုိယ္အဂၤါ အစိတ္အပုိင္းေတြ ကစဥ့္ကလ်ား ေပါက္ကဲြလြင့္စင္ထြက္သြားမလား...။

ေတာစပ္ေလးေတြ လမ္းေကြ႔ေလးေတြၾကားကေန တ၀ုန္း၀ုန္း တဒုိင္းဒုိင္းနဲ႔ ၀ုိင္းၿပီး ပစ္ခတ္ၾကမလား။

စီးေနတဲ့ ကားေပၚကုိ အေျမာက္ဆံ ဗံုးဆံေတြ`` ဂ်ိမ္း´´ ကနဲက်ေရာက္လာၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ ေသဆံုးသြားရမလား...။

ေမႊးပ်ံ႕ တဲ့ ေတာပန္းေလးေတြရဲ့ ရနံ႕ေတြ ၾကားထဲမွာ ယမ္းနံေတြမ်ား ေရာယွက္လာမလား...။

ေတာထဲမွာ တလူလူ ထေနတဲ့ မီးခုိးေငြ႔ေလးေတြဟာ...ေတာင္ယာတဲက ထြက္တာလား ရန္သူေတြ ထမင္းခ်က္စားေနတာလား....။

ေက်းလက္ၿခံစည္းရုိးေလးေတြက ဥယ်ာဥ္ၿခံလား.. ရန္သူ႔ စခန္းလား...

ဒီေန႔ ထမင္းစားရပါ့မလား...

မနက္ျဖန္ရဲ့ အလင္းေရာင္ကုိ ၾကည့္ရႈခြင့္ရပါ့မလား။

ဇနီး သားသမီးမ်ားနဲ႔ ဆံုခြင့္ ရွိေသးရဲ့လား။ စကားသံေလးေတြကုိ ၾကားႏုိင္ပါ့ဦးမလား... အၿပံဳးေလးေတြကုိ ျမင္ေတြ႕ခြင့္ရွိေသးရဲ့လား..။ တီတီတာတာ ေျပာခြင့္ရွိေသးရဲ့လား၊ ၿပံဳးျပခြင့္မ်ား ႀကံဳဦးမွာလား..။

မိဘေတြကုိေရာ ကန္ေတာ့ခြင့္ ျပဳစုခြင့္ က်န္ေသးရဲ့လား ဆုိတဲ့ ေ၀ခဲြမရႏုိင္ေသာ အားငယ္စိတ္ေတြ သံသယေတြ... မယံုၾကည္မႈေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပ်က္သုဥ္းမႈေတြနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္သန္းေနထုိင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။

===================

ဒီလုိပါပဲ ေဒသခံ ျပည္သူေတြ အေနနဲ႔လည္း...

ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ကေလးေတြ ဒီေန႔ အႏၱရာယ္ ကင္းပါ့မလား... ေက်ာင္းပတ္၀န္းက်င္မွာ တုိက္ပဲြေတြ ျဖစ္လာမလား။ ဒီတုိက္ပဲြက လြင့္စင္လာတဲ့ က်ည္ေတြမ်ား ကေလးေတြကုိ လာေရာက္ ထိမွန္မလား။

ေက်ာင္းေပၚကုိ လက္နက္ႀကီးေတြ က်ေရာက္ ေပါက္ကဲြမလား။

ကေလးေတြကုိမ်ား ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားမလား.. ဖမ္းဆီးသတ္ပစ္ၾကမလား...။

- တစ္ခါ ေတာင္ယာတဲ သြားတဲ့ ခင္ပြန္း ဇနီး သားသမီးေတြ ႏွမ ေမာင္ဘြားေတြ အသက္အႏၱရာယ္ကင္းရဲ့လား။

အခ်ိန္တန္ရင္ ေရာက္လာပါ့မလား...

ေရာက္မလာခဲ့ရင္လည္း မုိင္းမ်ားနင္းသြားၿပီလား... ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားၿပီလား... သတ္ပစ္လုိက္ၾကၿပီလား...။

တစ္ေနရာနဲ႔ တစ္ေနရာ ခရီးသြားေနတဲ့ မိသားစု၀င္ေတြ အသိအကၽြမ္းေတြ အႏၱရာယ္ကင္းရဲ့လား...

လုိရာခရီးကုိ ေခ်ာေခ်ာ ေမြ႔ေမြ႔ ေရာက္ရဲ့လား...
မုိင္းကဲြတယ္ဆုိရင္လည္း အေျပးအလႊား... အဖမ္းခံရတယ္ဆုိရင္လည္း ရသေလာက္ ျပာယာခတ္စံုစမ္း.. ဖမ္းသြားတယ္ဆုိရင္လည္း ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိ မ်က္ရည္နဲ႔ မ်က္ခြက္ ေသာကေတြနဲ႔ ရွင္သန္ေနထုိင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။

=======================

ဟုိးအရင္က ကရင္ျပည္နယ္ရဲ့ ေျမျပင္တစ္ခုလံုးဟာ အသားစေတြ အရုိးေတြနဲ႔ ျပန္႔က်ဲေနခဲ့တယ္လုိ႔ တင္စားရမွာပါ။

ဟုိးအရင္က ကရင္ျပည္နယ္ရဲ့ ေခ်ာင္းေတြဟာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ စီးဆင္းေနခဲ့ပါတယ္။

ဟုိးအရင္က ကရင္ျပည္နယ္မွာ ရြာတဲ့ မုိးေတြဟာ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္နဲ႔ ရြာခ်တဲ့ မုိးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ဟုိးအရင္က ကရင္ျပည္နယ္မွာ ေ၀တဲ့ ႏွင္းေတြ ျမဴခုိးေတြဟာ တကယ္တမ္းမွာေတာ့ ယမ္းခုိးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ဟုိးအရင္က ကရင္ျပည္နယ္ရဲ့ ေတာင္တန္းေတြဟာ... ေသာကေတာင္တန္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ဟုိးအရင္က ကရင္ျပည္နယ္ရဲ့ ေတာအုပ္ေတြဟာ သံသယ ေတာအုပ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ဟုိးအရင္က ကရင္ျပည္နယ္ရဲ့ ကြင္းျပင္တုိင္းဟာ လူသတ္ကြင္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္...။

ဟုိးအရင္က ကရင္ျပည္နယ္ရဲ့ ေတာပန္းတုိင္းဟာ ေသဆံုး၊ က်ဆံုးသူေတြအတြက္ အမွတ္တရ လြမ္းသူပန္းခုိင္ေလးေတြ ျဖစ္ပါတယ္...။

=================

ကရင္ျပည္နယ္မွာ တစ္သက္လံုး ကားမစီးဘူးပဲနဲ႔ ေသဆံုးသြားရသူေတြ ရွိပါတယ္။

ေက်ာင္းမေနဘူးတဲ့ မိသားစုေတြ ရွိပါတယ္။

ၿမိဳ႕ျပကုိ မေရာက္ဘူးတဲ့ ေဒသခံ ၃ ပံု ၁ ပံု ေလာက္ရွိပါတယ္။

ကရင္ျပည္နယ္ရဲ့ ေက်းလက္ေဒသေတြမွာ ေရာဂါေၾကာင့္ ေသဆံုးသူေတြရဲ့ တစ္၀က္ေက်ာ္ဟာ ေဆး၀ါးကုသခြင့္ မရလုိ႔ ေသဆံုးခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကရင္ျပည္နယ္ရဲ့ ေက်းလက္ေဒသေတြမွာ ေတာင္ယာလုပ္ကုိင္စားေသာက္ေနရတဲ့ ေဒသခံေတြရဲ့ စားေရရိကၡာနဲ႔ အခေၾကးေငြ ထက္၀က္ေက်ာ္ဟာ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ စစ္အသံုးစားရိတ္ထဲ ေရာက္ရွိခဲ့ရပါတယ္။

ေဒသခံေတြဟာ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းကုိ ေကာင္းစြာ မလုပ္ႏုိင္ပဲ ႏွစ္ဘက္တပ္မ်ားရဲ့ အထမ္းသမားမ်ား ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဆႏၵမပါပဲ တပ္ဖဲြ႔၀င္မ်ားအျဖစ္လည္း သြပ္သြင္းခံခဲ့ပါတယ္။

ကရင္ျပည္နယ္ ေက်းလက္ေဒသမွာ ရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္ရွင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားရဲ့ တ၀က္ခန္႔ဟာ မုဆုိးမမ်ား ျဖစ္ပါတယ္...။

ကရင္ျပည္နယ္မွာ စစ္ဆင္ေရးတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကရတဲ့ တပ္မေတာ္သားဇနီးမ်ားရဲ့ ထက္၀က္ေက်ာ္ဟာလည္း မုဆုိးမမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္...။

ကရင္ျပည္နယ္ စစ္ဆင္ေရးမွာ ပါ၀င္ခဲ့ၾကရတဲ့ ႏွစ္ဘက္ စစ္သည္ေတြရဲ့ သားသမီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာလည္း မိဘမဲ့မ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

အသက္ရွင္လွ်က္ရွိတဲ့ ကရင္ျပည္နယ္ ႏွစ္ဘက္ စစ္ျပန္ႀကီးမ်ားဟာလည္း ေျချပတ္ လက္ျပတ္မ်ား ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။

ထုိနည္းတူစြာ မိမိႏုိင္ငံ မိမိအရပ္ေဒသကုိ စြန္႔ခြါၿပီး ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ ဒုကၡသည္အျဖစ္ ခက္ခဲ ပင္ပန္းစြာ ရွင္သန္ေနရတဲ့ မိသားစုမ်ား အျပစ္မဲ့ကေလးငယ္ေပါင္းမ်ားစြာလည္း ရွိေနခဲ့ပါတယ္။

=====================

ကရင္ျပည္နယ္ရဲ့ တုိက္ပဲြေတြ စစ္ဆင္ေရးေတြေၾကာင့္ လူမ်ဳိးေရး မုန္းတီးမႈ နာက်ည္းမႈေတြလည္း ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္းမ်ားလုိ ခုိင္မာေနခဲ့ၾကရပါတယ္။

ဆံုေတြ႕ခဲ့ၾကတုိင္းမွာလည္း တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး သံသယေတြနဲ႔ ၾကည့္ျမင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။

အခါအခြင့္ႀကံဳသမွ် လက္စားေခ်ခဲ့ၾကပါတယ္။

တစ္သက္လံုး လုပ္သမွ်ကုိလည္း အျပစ္ရွာ အားနည္းခ်က္ရွာျခင္းေတြကုိ အလုိအေလ်ာက္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။

=====================

အခုေတာ့ ဒီအျဖစ္ဆုိးေတြ အနိဌာရံုေတြကုိ ႏွစ္ဘက္လူႀကီးမ်ားက ေပါင္းစပ္ညွိႏိႈင္းျခင္းျဖင့္ အဆံုးသတ္ခဲ့ၾကပါၿပီ....

ကရင္ျပည္နယ္ရဲ့ သဘာ၀အလွတရားေတြ... ရုိးစင္းတဲ့ လူမႈဘ၀ေနထုိင္မႈစနစ္ေတြကုိ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကရာမွာ ရင္းႏွီးမႈတန္ဘုိးကေတာ့ အလြန္ပဲ ျမင့္မားခဲ့ရပါတယ္။

ႏွစ္ေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့ သမုိင္း....
ကိုယ္ပုိင္ယံုၾကည္မႈ....
နာက်ည္းမႈ.... အမုန္းတရား... လက္စားေခ်လုိမႈ... ဂုဏ္သိကၡာ စတာေတြကုိ စြန္႔လႊတ္ရင္း အေကာင္းဆံုးေတြအတြက္ သင္ပုန္းေခ်ရင္း စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ယွဥ္ၿပိဳင္ တုိက္ခုိက္ျခင္းနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းရဲ့ ၾကားမွာ ထူထဲ သိပ္သည္း က်စ္ခ်စ္လြန္းတဲ့ အလႊာတစ္ခ်ပ္ကုိ ႏွလံုးသားနဲ႔ ရင္းၿပီး ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ခ်ဳိးေဖာက္ ခဲ့ၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

မိမိႏုိင္ငံ... မိမိလူမ်ိဳးနဲ႔ ရင္ေသြးတုိ႔ရဲ့ အနာဂတ္အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။

ၿပံဳး ျပ ႏႈတ္ဆက္ျခင္း လက္ဆဲြႏႈတ္ဆက္ျခင္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့တာ မ်ားစြာ မၾကာျမင့္ေသးပါဘူး...

ခဏေလးပဲ ရွိပါေသးတယ္...

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပန္းပင္ေလးကုိ စုိက္ဖုိ႔ ႏွစ္ဘက္လူႀကီးေတြ ဦးေဆာင္ၿပီး မ်ဳိးေစ့ရွာခဲ့ရတာ... ေျမျပင္ခဲ့ရတာ...
တူးဆြခဲ့ရတာ...
အေစ့ခ် စုိက္ပ်ဳိးခဲ့ရတာ..
မ်ဳိးေစ့ေလးကုိ ပုိးပြါးမ်ား ထုိးေဖာက္မစားႏုိင္ဖုိ႔ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ရတာ...
ရာသီဥတုရဲ့ ေခ်မြတုိက္ဖ်က္ျခင္း မခံရေအာင္ ကာကြယ္ခဲ့ရတာ...
ေျမႀကီးထဲက ျပဴထြက္လာတဲ့ အပင္ေပါက္ေလးကုိ ေက်းငွက္ေတြ ထုိးဆိပ္ မသြားေအာင္ကာကြယ္ခဲ့ရတာ...
သက္တမ္းအလုိက္ ေဆး၀ါးမ်ားတုိက္ေကၽြးရင္း ေပါင္းသင္ရင္း ရြက္ေဟာင္းေခၽြရင္း ၀ါးၿခံေလးခတ္ေပးရင္း ပန္းကေလးပြင့္လာခ်ိန္ကုိ ယံုၾကည္မႈ ပီတိမ်ားနဲ႔ ေစာင့္စားေနခဲ့ရတာဟာလည္း ေျပာမျပႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ပင္ပန္းခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီၾကားထဲမွာမွ ဒီၿငိမ္းခ်မ္းေရးပန္းကုိ စုိက္ဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အႀကံေပးခဲ့တာ...
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၾကား၀င္ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ရတာ...
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စုိက္ခဲ့တာ...
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မ်ဳိးေစ့ရွာေပးခဲ့ရတာ...
ဒါ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ၿခံ ဗ်ဆုိၿပီး ေမာင္ပုိင္စီးခ်င္သူေတြ ဒုနဲ႔ေဒး ေပၚေပါက္ခဲ့သလုိ... မနာလုိ မရႈစိမ့္စြာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပန္းပင္ေလးကုိ ပုိးသတ္ေဆး ေလာင္းဖုိ႔ ၾကံစည္ေနသူေတြလည္း ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္ အေျခအေနၾကည့္ရင္း အသင့္ေစာင့္စားေနခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခါ ဒီပန္းေလး ပြင့္လာရင္ မင္းတုိ႔ ေအာက္ေျခအဖဲြ႔ေတြ ၾကည့္ခြင့္ေတာင္ရမွာ မဟုတ္ဘူး... အေပၚကလူႀကီးေတြပဲ ခူးယူသြားၾကမွာ သူတုိ႔သားသမီးေတြကုိပဲ ပန္ခုိင္းမွာ... ပင္ပမ္းေတာ့ မင္းတုိ႔ပဲ ပင္ပမ္းရတာ... အဲဒီေတာ့ လက္မခံနဲ႔ ဆဲြႏႈတ္ပစ္လုိက္ ဆုိသူေတြလည္း ရွိေနၾကပါတယ္...။

သူတစ္ပြင့္ ကုိယ္တစ္ပြင့္ရရင္ေတာ့ ဆက္လုပ္ေပါ့ကြာ... တန္းတူညီမွ်လုပ္ရမွာေပါ့ မယုတ္မလြန္ သမာသမတ္က်စြာ ေသြးထုိးရန္တုိက္ေပးေနတဲ့ သူေတြလည္း အသင့္ရွိေနၾကပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ အစစ္အမွန္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ တည္ေဆာက္ရာမွာ ေလလိႈင္း၊ အြန္လုိင္း၊ ႏုိင္ငံတကာ သတင္းစာရွင္းလင္းပဲြနဲ႔ စာရြက္ေတြေပၚမွာ တည္ေဆာက္ႏုိင္တာ မဟုတ္ပဲ... လက္ေတြ႔ ႀကံဳဆံုရင္ဆုိင္ေနရသူေတြသာ ႀကိဳးစားတည္ေဆာက္ေနရတာျဖစ္ပါတယ္။

=================

ေျပာခ်င္တာေလးေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားသြားၿပီဗ်ာ...

ေနာက္ဆံုး တစ္ခ်က္သတိေပးခ်င္တာက ကရင္ျပည္နယ္မွာ ယမ္းခုိးေတြ ေ၀ေနခ်ိန္မွာ မီဒီယာသမားေတြ... လူ႔အခြင့္အေရးသမားေတြ... ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ... ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေရးအဖဲြ႔ေတြ... ဒီမုိေတြ... ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုိလားသူေတြ... ပါတီေတြ... လူမႈေရးအသင္းအဖဲြ႔ေတြ ေရာက္မလာခဲ့ပါဘူး...

အစုိးရကုိ အျပင္းအထန္ျပန္လည္တုိက္ခုိက္ဖုိ႔သာ တုိက္တြန္းေနခဲ့ၾကတာပါ။

အခု ေျပာင္းလဲလာတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ႀကိဳဆုိတာ... ေၾကျငာခ်က္ထုတ္တာ... ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာေတြကုိ မျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါဘူး....

ကရင္ျပည္နယ္ကုိ အလည္အပတ္သေဘာကလဲြၿပီး ေနထုိင္ဘူးျခင္းမရွိ... ကရင္ျပည္နယ္ရဲ့ အရသာကုိ ခံစားဘူးျခင္းမရွိသူေတြက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးေနတာကုိ ေစာင့္ၾကည့္ရင္း ဆရာႀကီးလုိုလို ကၽြမ္းက်င္သူလုိလုိ ေစတနာထားသလုိလုိနဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရး.. ဒီမုိကေရစီအေရးနဲ႔ တုိင္းရင္းသားအေရးဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေတြ ေအာက္မွာ ေတာင္းဆုိခ်က္ အတိတ္စိမ္းေတြ ေပးရင္း အဆင္မေျပေအာင္ ရန္တုိက္ေပးျခင္းေတြကုိသာ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္..။

တကယ္ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့သူေတြကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဥယ်ာဥ္ေလးကုိပဲ တစုိက္မတ္မတ္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္.... ( 5 Plus TV အစီအစဥ္မွာ လာေနတဲ့ `` ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စကား၀ုိင္း´´ မွာလည္း သူတုိ႔ ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြးေနတာ မရွိပါဘူး... ဖထီးရယ္.. အန္ကယ္ႀကီးရယ္... ကုိသူရနဲ႔ ကုိညိဳ တုိ႔သာ ေဆြးေႏြးေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္)

အခု ကရင္ျပည္နယ္ရဲ့ ေဒါနေတာင္တန္းႀကီး ဇဲြကပင္ေတာင္ႀကီးကုိ သင္တုိ႔ ေငးေမာၾကည့္ရႈရင္း လတ္ဆတ္ရွင္းသန္႔တဲ့ ေလႏုေအးေလးေတြကုိ ကုိယ္တုိင္ရွဴရွဳိက္ႏုိင္ပါၿပီ...

ေက်းငွက္သာရကာေလးေတြရဲ့ ေအာ္ျမည္သံေလးေတြကုိလည္း အရသာခံရင္း နားဆင္ႏုိင္ပါၿပီ...

ျမဴခုိးေတြ ႏွင္းေတြၾကားမွာလည္း ဂ်ာကင္အက်ႌ အိပ္ႏွစ္ဘက္ထဲကုိ လက္ထည့္ရင္း ေအးေအးလူလူ လမ္းေလွ်ာက္ႏုိင္ပါၿပီ....

တသြင္သြင္စီးဆင္းေနတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြထဲမွာလည္း ေျခလက္ေဆးရင္း မ်က္ႏွာသစ္ရင္း သီခ်င္းေတြ ဆုိၿငီးႏုိင္ပါၿပီ....

ရုိးရာဓေလ့စရုိက္ေတြမွာလည္း ပူးေပါင္းပါ၀င္ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြကုိ ဖန္တီးႏုိင္ပါၿပီ....

ေတာပန္းေလးမ်ားကုိ ခူးဆြတ္ရင္းလည္း ဘုရားမွာ ပူေဇာ္ရင္း..
ခ်စ္သူကုိ ပန္ေပးရင္း ခ်မ္းေျမ့ျခင္းေတြကုိ ခံစားႏုိင္ပါၿပီ....

ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေတြမွာလည္း ရင္ေသြးေတြကုိ ၾကည္ႏူးစြာ ႀကိဳဆုိႏုိင္ပါၿပီ...

လသာညေတြမွာလည္း လေရာင္ေလးကုိ ခံစားရင္း မိသားစုနဲ႔ တြတ္တီးတြတ္တာ ေျပာဆုိႏုိင္ပါၿပီ..

အခ်ိန္ရတဲ့အခါ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကုိလည္း ၾကမ္းတမ္းလွတဲ့ အနိဌာရံုေတြအေၾကာင္းကုိ ေျပာျပႏုိင္ပါၿပီ....

စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြရဲ့ ရယ္သံေတြ... ေတာင္တန္းႀကီးေတြရဲ့ မနက္ခင္း ႏႈတ္ဆက္သံေတြ... ေတာေတာင္မ်ားရဲ့ သီခ်င္းဆုိသံေလးေတြကုိ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းၾကရင္း... ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပန္းေလး ငြားငြားစြင့္စြင့္ပြင့္လန္းဖုိ႔ ၀ုိင္း၀န္းေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္ၾကမယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ရင္းျဖင့္...

ကရင္ျပည္နယ္ႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစဗ်ာ.....

(ကြန္ဆူးမား)(၂၆-၁၀-၂၀၁၄)