Thursday, November 7, 2013

“ တစ္၀က္ေသာ..ေရ”

Kyar Phyu Nwe November 7, 2013 at 12:13am
( ၁ )

xxx ျမိဳ ့ထဲလမ္းမေပၚ ကားေရာင္စံုမ်ားစြာ xxx တစ္စီးမွ ကိုယ္မပိုင္ပါ xxx
xxx အိမ္ခန္းေပါင္းမ်ားစြာလည္း xxx ျမိဳ ့လယ္မွာရွိတာ xx တစ္ခန္းမွကိုယ္မပိုင္ပါ xxx

“ ကဲဟယ္…. ေဒါက္
ကားၾကပ္လို ့ေမာလာရတဲ ့အထဲ ဒီသီခ်င္းလာဆိုေနတယ္ ”


“အား..နာလိုက္တာ…မမကလဲဗ်ာ…သီခ်င္းကိုသီခ်င္္းလိုခံစားစမ္းပါ ”
 “ မခံစားႏိုင္ဘူး…ေနာက္ဆိုငါ့ေရွ ့မွာအဲ ့ဒီသီခ်င္းလာမဆိုနဲ ့…စိတ္တိုတယ္ ”

ေၾသာ္…ဒီကေလးေတြႏွယ္…

ညစာအတြက္လံုေလာက္ရန္..လက္က်န္ပဲဟင္းထဲ ေရေႏြး ၊ ဆားနဲ ့အခ်ိိ္ဳမွဳန္ ့ထည့္ျပီး မီးဖိုေပၚမွာျပန္တည္ေနသည္ ့ ေဒၚခင္ခင္တစ္ေယာက္  သားႏွင္ ့သမီးအသံေတြေၾကာင္ ့အိမ္ေရွ ့ထြက္ခဲ့ရပါသည္။

“ဒီေမာင္ႏွမေတြ…ဘာမဟုတ္တာနဲ ့ဆူညံဆူညံလုပ္ေနတယ္...ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးၾက..ထမင္းစားမယ္
ထိုင္ေနတဲ ့အေဖကလည္း ဘာမွမေျပာဘဲဒီအတိုင္းၾကည့္ေနတယ္ ”

“ ဟိုက္..ငါ ့ဖက္လွည္ ့လာျပန္ေပါ ့…ဒီေန ့တြတ္ပီကံမေကာင္းပါလား”

“ ေတြ ့လား…ေျပာတာကိုက ကေလးေတြ ေၾကာက္ခ်င္စရာ”

“ဟားဟား..မိန္းမရာ…ေဒါသေတြေလွ်ာ့လိုက္ပါ…မင္းရဲ ့သမီးကိုကအကဲဆတ္ေနတာပါကြာ ၊
ဒီေကာင္မေလးဟာ ဒိုင္ယာနာေသလို ့မ်ား၀င္စားသလားပဲ..ငါတို ့အိမ္ မေရာက္ဘဲ..အဂၤလန္ကနန္းေတာ္ထဲမွာ
လူသြားျဖစ္ရမွာ…”

“ ဟုတ္ပါ ့ေဖေဖရာ၊မမကသိပ္ၾကီးက်ယ္တာပဲ…ေျပာလိုက္ရင္ စကားလံုးေတြကလည္းမိုးေပၚကမဆင္းေတာ့ဘူး၊
ကိုယ္ပိုင္ကား နဲ ့ကြန္ဒိုတိုက္ခန္းနဲ့ေနခ်င္တာဆိုေတာ့ သားသီခ်င္းက အရွိဳက္ထိသြားတာ..ဟာဟ”

“ဟဲ ့.. ကိုယ့္အမကုိဒီလိုမေျပာရဘူး ..ေတာ္ေတာ ့”

သားငယ္ကို ေျပာလိုက္ေပမယ္ ့ ကိုယ့္သမီးၾကီးက်ယ္တာေတာ့ေဒၚခင္ခင္လည္းအသိပါ..။


ထမင္း၀ိုင္းေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း ….

“ေမေမ ့ပဲဟင္းကထမင္းခ်ိဳင့္ထည့္သြားတုန္းကလိုလည္းမဟုတ္ဘူး.. က်ဲေတာက္ေတာက္နဲ ့…
ျမင္းခြာရြက္သုပ္ကပုဇြန္ေျခာက္လည္းမပါဘူး..နဒီတို ့အိမ္ကသုတ္တာေလာက္စားမေကာင္းဘူး”

“ဟာ..မမကလည္း ညေနေစာင္းပဲမ်ားမ်ားစားရင္ေလပြမွာစိုးလို ့ေမေမကေရေရာေပးထားတာ..
ျမင္းခြာရြက္သုတ္ကလည္းကုသိုလ္ရေအာင္ပုဇြန္ေျခာက္မထည့္ဘဲသက္သက္လြတ္သုတ္ထားတာ
… ေနာ့ေမေမရာ….သားေတာ့ျမိန္မွျမိန္  ”

ျပံဳးရႊင္စြာေျပာရင္းထမင္းေနာက္တစ္ပန္းကန္ထပ္ထည့္ေနသည့္ေမာင္ငယ္ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးျပီး
ထမင္း၀ိုင္းမွသမီးငယ္ထသြားပါသည္။

အင္း..ဒီေကာင္မေလးဟာအေကာင္းၾကိဳက္၊ဟင္းေၾကးမ်ားတတ္သူမို ့ဒီေန ့ထမင္းျမိန္ပံုမေပၚေပ…
ေဒၚခင္ခင္ စိတ္မေကာင္းေပမယ္ ့ သူၾကိဳက္တဲ ့ပုဇြန္ထုပ္ဟင္းကိုလည္း ေန ့တိုင္းခ်က္မေက်ြးႏိုင္ပါ…။
သည္အိမ္မွာ စက္ရံုမန္ေနဂ်ာ ခင္ပြန္းသည္ ၏၀င္ေငြ ႏွင္ ့ေဒၚခင္ခင္ ၏အထက္တန္းျပဆရာမ၀င္ေငြြသာရွိပါသည္။
သမီးက အေ၀းသင္တက္ရင္း အေရာင္းစာေရးလုပ္ေနေပမယ့္သူ ့လခႏွင္ ့သူ ့အသံုးစရိတ္ေတာင္မေလာက္ေပ…။

ဒီႏွစ္ဆယ္တန္းတက္ေနသည့္သားေလးအတြက္ကုန္က်စရိတ္မ်ားကိုဦးစားေပးေနရေသာေၾကာင္ ့
အရင္ထက္ျခိဳးျခံစားေနရျခင္းပင္…။ဒါကို…က်န္တဲ့သူေတြနားလည္ေပမယ့္ သမီးကနားမလည္ေပ….
 သားဦးမို ့ဖူးဖူးမွဳတ္ခ်စ္ခင္အလိုလိုက္ခဲ့မိေသာသမီးကခုေတာ့ အေကာင္းၾကိဳက္၊အျမင္ ့မွန္းတတ္ေနပါေပါ ့လား…ဟုေတြးကာ
ေဒၚခင္ခင္ ရင္ေလးမိပါေလျပီ။

Xxxxxxxxxxxxxx

( ၂ )


“မမေရ…မမၾကိဳက္တဲ ့သီခ်င္းဆိုေနျပီ..လာၾကည့္ေလ… ”

သားငယ္က TV ေရွ ့မွ ေအာ္ေခၚေနေပမယ္ ့သမီးကအိပ္ခန္းထဲမွထြက္မလာေပ…စိတ္ေကာက္ေနတာပဲေနမွာေပါ ့..
ဒီေန ့အမ်ိဳးသားျပဇာတ္ရံုမွာ သမီးသိပ္ၾကိဳက္ေသာ နာမည္ၾကီးအဆိုေတာ္တစ္ေယာက္၏ Live Show ရွိပါသည္။ထိုပြဲ ကိုသြားခ်င္လို ့လက္မွတ္၀ယ္ေပးဖို ့ပူဆာတာမရဘဲ အိမ္မွာ MRTV4 မွတိုက္ရိုက္လႊင္ ့ေပးေနေသာ Live Show ပဲၾကည့္ရန္ေျပာေသာမေအ ကိုမေက်နပ္ဘဲေကာက္ေနျခင္းပင္…

ပညာေရးႏွင့္ပတ္သက္တာ ၊ က်န္းမာေရးႏွင့္ဆိုင္တာ ..မ်ားအတြက္ ကုန္က်မည့္ေငြကိုသာဦးစားေပးေနရသည့္
အခ်ိန္တြင္ သမီးပူဆာသည္ ့ တန္ဖိုးၾကီးလက္မွတ္ကို ေဒၚခင္ခင္၀ယ္မေပးႏိုင္ပါ…

“နဒီတို ့အေမမ်ား ဘယ္Live Show ဆုိလည္းသြားၾကည့္ဆိုျပီး လႊတ္တာပဲ…သမီးမွာတစ္ခါမွအဲ့လိုမၾကည့္ဖူးဘူး ၊ ဒီတစ္ေခါက္ကေတာ့သြားခ်င္လြန္းလို ့ေျပာရတာ”

“ေအးေလ…သမီးကဒီအဆိုေတာ္ သီခ်င္းဆိုတာၾကည့္ခ်င္တာမွတ္လား..ခုလည္း MRTV 4က တိုက္ရိုက္လႊင္ ့ေပးမယ္ေျပာတာပဲ…ၾကည့္ေပါ ့ ”

“အိုးးးးဖီလင္ခ်င္းဘယ္တူပါ့မလဲ ၊ ဟိုမွာသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့အတူတူၾကည့္မလို ့ပါဆို
ဒီလိုပဲ..ဘာပြဲလုပ္လုပ္ အျမဲတမ္းသမီးပဲက်န္က်န္ေနခဲ့တယ္…ေနရတာလူျဖစ္ရွံဳးလိုက္တာ”

“ေတာ္စမ္း…နင္ကငါတို ့အိ္္မ္မွာေနရတာလူျဖစ္ရွံဳးတယ္ဟုတ္လား…
နင္ ့ကို ပညာေတြသင္ေပးျပီး ခုလိုအလုပ္ရတဲ ့အထိ ငါတို ့ရွာေဖြေက်ြးေမြးခဲ့တာပဲ ၊
ဒီ Live Show ေလးမၾကည့္ရတာနဲ ့မိဘကိုေစာ္ကားေနတာလား..သြားစမ္း..ဆက္ေျပာရင္နင္ ့ကိုငါလုပ္မိလိမ့္မယ္”

သမီးက ေဒၚခင္ခင္ ကို နာက်င္ေသာမ်က္လံုးမ်ားႏွင္ ့ၾကည့္ကာခ်ာကနဲ အိပ္ခန္းထဲ၀င္သြားခဲ ့သည္မွာ
ခု Live Show လာသည့္အထိပင္…ေဒၚခင္ခင္ လည္း ေဒါသႏွင္ ့သမီးကိုေျပာျပီးမွစိတ္ေတာ့မေကာင္းေပ..ဒါေပမယ္ ့အခ်ိန္ၾကာေလ.. သမီးအေနနဲ ့ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္မေက်နပ္စိတ္ေတြစြဲသြားမွာလည္း မလိုလားပါ။

 ေက်ာင္းျပီးခါစတုန္းကလည္း သူ ့သူငယ္ခ်င္းက ႏိုင္ငံျခားေက်ာင္း၀င္ခြင္ ့တစ္ ခုထပ္ေျဖတာၾကည့္ျပီး သူမေျဖရတာ
၀မ္းနည္းေန၏။ လုပ္ငန္းရွင္ၾကီး၏တစ္ဦးတည္းေသာသမီးျဖစ္သည့္သူ ့သူငယ္ခ်င္း ႏွင္ ့တန္းတူလိုက္ယွဥ္ကာ ခံစားအားငယ္ေနသည့္သမီးစိတ္ကို ေဒၚခင္ခင္ျပဳျပင္မွရပါေတာ့မည္။

ထို ့ေၾကာင္ ့ခင္ပြန္းသည္ကိုတိုင္ပင္ရပါေတာ့သည္။

“ခင္တို ့ေျပာျပမွျဖစ္ေတာ့မယ္ကိုေမာင္..ႏို ့မို ့ဆို သမီးေလးကပိုဆိုးလာလိမ့္မယ္.. ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္မေက်နပ္ႏိုင္တဲ ့
မိန္းကေလးေတြဟာ ဒီေခတ္ၾကီးမွာသိပ္အႏၱရယ္ၾကီးတာ ကိုေမာင္လည္းသိသားနဲ ့”

“အင္း..မင္းသေဘာပါပဲကြာ …ငါက ကေလးေတြ သိလည္းဘာမွမထူးပါဘူးဆိုျပီးမေျပာခဲ့တာပါ..
ေျပာျပရလည္းမရွက္ပါဘူး..ဟုတ္ျပီလား ၊ မင္းေကာင္းသလိုလုပ္ကြာ…မင္းနဲ ့ငါ ဟာဘ၀တိုက္ပြဲအတူ၀င္ခဲ့ၾကတဲ ့ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြပဲေလ..”

ေအးေဆးတည္ျငိမ္စြာေျပာေနေသာခင္ပြန္းသည္အား ေဒၚခင္ခင္သည္ ေလးစားခ်စ္ခင္စိတ္ျဖင္ ့ေငးၾကည့္ေနမိပါသည္။

Xxxxxxxxxx

( ၃ )

“ဟယ္…ေမေမ ့အသိေတြကဒီအိမ္ရာမွာေနတာလား…အိမ္ေလးေတြကလည္းလွျပီးဆိတ္ျငိမ္ေနတာပဲ..ေကာင္းလိုက္တာ..
အျမဲဆူညံေနတဲ ့သမီးတို ့ရပ္ကြက္နဲ ့တစ္ျခားစီပဲ”

“ဟာဗ်ာ..သားတို ့ရပ္ကြက္ကမွ စည္းစည္းလံုးလံုးနဲ ့ေပ်ာ္ဖို ့ေကာင္းတာ..ဒီလိုေနရာမွာ ကိုယ့္အိမ္ထဲ၀င္သတ္သြားရင္ေတာင္သိလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး ”

“ ေအာင္မယ္…ဒါဆို..တကယ္လို ့ဒီမွာေျပာင္းေနရရင္နင္လိုက္မေနဘူးလား”

“ အာ..တကယ္၀ယ္ႏိုင္ျပီဆိုရင္ေတာ့လိုက္ေနမွာေပါ ့…ဟိီး ”

“ဒါမ်ား..မေနခ်င္သလိုလိုနဲ ့..ဟြန္း ”

“ေအာ္..မမကလည္း.. ကိ္ုယ္ လက္လွမ္းမမီတဲ ့အရာေတြကိုလိုခ်င္ေနရင္ ေလာဘေတြနဲ ့ပူေလာင္တာေပါ ့ဗ်ာ..ေရာင့္ရဲတတ္မွခ်မ္းသာတဲ ့..
ဘုန္းဘုန္းေဟာထားတယ္ေလ”

၁၅ ႏွစ္သားေမာင္ငယ္က၁၈ႏွစ္ေက်ာ္အမကို ဆရာလုပ္ေနတာနားေထာင္ရင္းေဒၚခင္ခင္ ျပံဳးမိသည္။
သားေလးဟာ ကိုေမာင္ ငယ္ငယ္ကနဲ ့တစ္ေထရာတည္းပါပဲလား..လို ့ေတြးရင္းဘာေတြျဖစ္ျဖစ္မမွဳဘဲ နင္လားဟဲ ့ေလာကဓံ ဆိုျပီးစိန္ေခၚေနသည့္ဆံပင္နီေၾကာင္ေၾကာင္ႏွင္ ့ပိန္လွီလွီေကာင္ေလးတေယာက္ကိုိေဒၚခင္ခင္မ်က္၀န္းထဲမွာ ျမင္ေယာင္လာမိသည္။

“ေမေမ..ေမာလာျပီ ၊ မေရာက္ေသးဘူးလား..”

“ဟုတ္ပါ ့..သားေရေတာင္ဆာလာျပီေမေမရာ..အိမ္ရာေတြကဒီမွာဆံုးျပီေလ..
ဘာလို ့ဆက္သြားေနတာလဲ ”
သမီးႏွင္ ့သားေမးသည္ကိုဘာမွမေျဖဘဲ ေဒၚခင္ခင္ဆက္ေလွ်ာက္ေနသည္မို ့သူတို ့လည္းဇေ၀၀ါႏွင္ ့ေနာက္မွလိုက္လာရပါသည္။

လွပေသာအိမ္ရာမ်ားအလြန္ လမ္းနီေလးဘက္ခ်ိဳးေကြ ့ကာ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ဆက္ေလွ်ာက္ေသာအခါကန္စြန္းခင္းေတြျပည့္ေနေသာေရအိုင္ၾကီးနားေရာက္လာပါသည္။
ေရအိုင္ေဘးပတ္လည္မွာေတာ့ အိမ္ မေျပာႏွင္ ့တဲ ဟုပင္ ဘယ္လိုမွမေခၚသာေသာ ယိုင္နဲ ့စုတ္ျပတ္ေသာ တဲအိမ္ေသးေသးေလးေတြအမ်ားပင္…။

မိုးထားေသာသက္ကယ္မ်ားကက်ိဳးတိုးက်ဲတဲ ႏွင္ ့ရြဲ ့ေစာင္းေစာင္း… ထရံစုတ္မ်ား မလံုမျခံဳကာထားျပီး အခန္းရယ္လို ့မရွိဘဲ အိပ္လည္းဒီေနရာ ၊စားလည္းဒီေန ရာလုပ္ေနရေသာတဲအတြင္းမွာ…ေစာင္စုတ္မ်ား ၊ အိုးခြက္ပန္းကန္မ်ားက ျဗဳတ္စျဗင္းေတာင္း…
 တဲအိမ္တိုင္းမွာ တူညီတာက တံခါးရယ္လို ့သတ္သတ္မွတ္မွတ္မရွိဘဲ ဂုန္ေလွ်ာ္အိတ္ကို ၾကိဳးႏွင္ ့ဆြဲျပီး
ကာထားသည့္တဲ ကကာထားျပီး တခ်ိဳ ့တဲေလးေတြကေတာ ့အေပါက္ေဟာင္းေလာင္းႏွင္ ့ပါ…
ထိုတဲေလးမ်ားေရွ ့တြင္..ေဆာ့ကစားေနသည့္ညစ္ပတ္ေပတူးေသာကေလးမ်ားကိုျမင္ရေတာ့သမီးကႏွာေခါင္းရွံဳ ့ပါသည္။

“ဗြက္ပုပ္ေစာ္ကလည္းနံလိုက္တာ..ေမေမ ဒါလူေတြေနတဲ ့အိမ္လား”

“ေအးေပါ ့..ဒီတဲေလးမွာ ေမေမတို ့သမီးတို ့လိုပဲပုခံုးႏွစ္ဖက္ၾကားေခါင္းေပါက္တဲ ့လူေတြေနတာပဲေလ..”

“အမေလး..သမီးသာဆို အျမဲေနဖို ့မေျပာနဲ ့…တစ္ညေလာက္သာအိပ္ရရင္ေသမွာပဲ”

သမီးမၾကီးက်ယ္ေျပာတာကိုနားေထာင္ရင္း ေဒၚခင္ခင္ျပံဳးလိုက္မိသည္။

“ကဲ..ဒါဆို ေမေမေမးမယ္..ဒီတဲေလးထဲကလူေတြနဲ ့ေမေမတို ့ဘယ္သူသာလဲ”

“အို..ေမေမကလည္း ဘာလို  ့လာႏွိဳင္းေနရတာလဲ..သူတို ့ဘ၀ နဲ ့သမီးတို ့ဘ၀တစ္ျခားစီ ..ဘာမွပတ္သက္ဖို ့မရွိဘူး. .ဒီလိုေနရာမ်ိဳးေရာက္ေနမွသမီးတို့လိုပညာတတ္မွာလည္းမဟုတ္ဘူး..ဘာမွလည္းတိုးတက္မွာမဟုတ္ဘူး”

“ဟုတ္လား…သမီးဒီလိုပဲထင္လား…သားကေရာ”

“သားလည္းမမလိုပဲထင္ပါတယ္ေမေမ…”

“ေအး..ဟုတ္ျပီ..လာေမ့ေမ ့ေနာက္လိုက္ခဲ ့”

ေဒၚခင္ခင္က ကန္စြန္းအိုင္ေလးအဆံုးနားထိေလွ်ာက္သြားကာ ယိုင္နဲ ့နဲ ့တဲေလးတလံုးေရွ ့ရပ္ရင္းလွမ္းေခၚလိုက္သည္။

“ မိဂ်မ္း ရွိလား..မိဂ်မ္းေရ ”

တဲထဲမွ ထဘီရင္လွ်ားႏွင္ ့ခပ္၀၀မိန္းမၾကီးတေယာက္ထြက္လာပါ၏။ဆံပင္စုတ္တိစုတ္ဖြား ၊မ်က္ႏွာအဆီတ၀င္း၀င္း ႏွင္ ့ မည္းညစ္ညစ္ မိန္းမၾကီးကေမေမ ့ကို ေသခ်ာၾကည့္ျပီးမွ…

“ဟယ္..ဘုမ …မေတြ ့ရတာၾကာေပါ ့..နင္ဒီထိဘာလာလုပ္တာလဲ..ခိုင္းခ်င္တာရွိရင္ လူၾကံဳနဲ ့မွာလိုက္ေပါ ့”

“ရတယ္..ငါ ့ကေလးေတြကိုတမင္ေခၚလာတာ”

“ဟယ္..ဒါနင္ ့ကေလးေတြလား..ေခ်ာလိုက္ၾကတာ..သားေလးကၾကြက္နီငယ္ငယ္ကနဲ ့တူပါ ့..
နင္ ့သားအသက္ဘယ္ေလာက္လဲ..ဘယ္ႏွတန္းလဲ… ”

“ ၁၅ႏွစ္ေလ..ဆယ္တန္း”

“ဟုတ္လား..ဆိုက္ကားနင္းေနတဲ ့ငါ့သားထက္၃ႏွစ္ငယ္တာပဲ..”

ေဒၚခင္ခင္တို ့ေျပာသမွ် ကို နားမလည္ျခင္းမ်ားစြာျဖင္ ့သားႏွင့္သမီးကေငးကာနားေထာင္ေနပါသည္။

ခနေနေတာ့ ႏုတ္ဆက္ကာျပန္လာၾကေတာ့လမ္းမွာ သားႏွင္ ့သမီးကအလုအယက္ေမးပါေတာ့သည္။

“ေမေမ..ခုနအေဒၚၾကီးနဲ ့ဘယ္လိုသိတာလဲ..ေမေမ ့ကိုေခၚတာလည္းဘုမတဲ ့”

“ေအးေလ..ေဖ့ေဖ့ကိုလည္းဘာတဲ ့..ၾကြက္နီဆိုလား..ဘာေတြလဲပဲ”

“ ဘာေတြလဲဆိုေတာ့ အဲဒါေဖေဖနဲ ့ေမေမတို ့ငယ္နာမည္ေတြေလ.”.

“ဟင္..တကယ္လား”

“တကယ္ေပါ ့သမီးရယ္…သမီးနဲ့သားကို မေျပာျပရေသးတဲ ့ေဖေဖနဲ ့ေမေမ ့ငယ္ဘ၀မွာ…
ဘုမနဲ ့ၾကြက္နီ ဟာ ဒီကန္စြန္းခင္းေဘးကတဲေလးမွာ ၾကီးပ်င္းခဲ့တာေပါ ့ကြယ္…”

................

အပိုင္း.၂ ကို ဒီလင္ ့မွာဆက္လက္ဖတ္ရွဳပါ..............

https://www.facebook.com/notes/kyar-phyu-nwe/-%E1%80%90%E1%80%85%E1%80%B9%E1%81%80%E1%80%80%E1%80%B9%E1%80%B1%E1%80%9E%E1%80%AC%E1%80%B1%E1%80%9B-%E1%80%A1%E1%80%95%E1%80%AD%E1%80%AF%E1%80%84%E1%80%B9%E1%80%B8-%E1%81%82-/374331109368071

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...