အဘြားတစ္ေယာက္ရဲ့ ေမတၱာ

ျမန္မာျပည္သား

အယ္လ္ဇိုင္းမားေရာဂါျဖစ္ေနတဲ့ အဘြားတစ္ေယာက္မွာ ဂ်စ္ကန္ကန္ေျမးမေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ။ထမင္းေပါင္းအိုးေတာင္အသံုးမျပဳတတ္တဲ့ အဘြားဟာ ေျမးမေလး ဗိုက္ဆာေနလို႔ဆိုျပီး အျပင္ကိုထြက္ျပီး စားစရာတစ္ခုသြားဝယ္ပါတယ္ ။ လမ္းမွာတင္ ေရာဂါထျပီး အကုန္ေမ့သြားေတာ့တယ္ ။ သူဘယ္သူလဲ ဘယ္ကလာသလဲ အိမ္လိပ္စာဘာလဲ ဆိုတာေတာင္ မသိေတာ့ဘူး ။ဒါေပမယ့္ သူမွတ္မိတာက သူ႔ေျမးေလးဗိုက္ဆာေနျပီ အျမန္ျပန္ရမယ္ဆိုတာေလးပဲ မွတ္မိပါေတာ့တယ္။ေတြ႔တဲ့လူတိုင္းကို အကူအညီေတာင္းေပမယ့္ ဘာမွမသိတဲ့ အဘြားအိုကို ဘယ္သူမွမကူညီၾကဘူး။ဒီလိုနဲ႔ညနက္လာတဲ့အခါ အလုပ္ကျပန္လာတဲ့ သားနဲ႔ေခြ်းမက အဘြားကိုမေတြ႔လို႔ သမီးကိုေမးေတာ့ ေျမးမေလးကလည္း သတိမထားမိဘူးပဲေျပာတယ္.။သားနဲ႔ေခြ်းမက တျမိဳ႔လံုးပတ္လိုက္ရွာေတာ့ ၾကက္ကင္ေလးလက္ကဆြဲျပီး ေယာင္လည္လည္ျဖစ္ေနတဲ့ အဖြားကိုသြားေတြ႔ရပါေတာ့တယ္ ။အဘြားအိုဟာ သူ႔သားနဲ႔ေခြ်းမကိုေတာင္ မမွတ္မိပဲ ။သူ႔ေျမးေလး ဗိုက္ဆာေနျပီ သူ႔အျမန္ျပန္ရမယ္လိုက္ပို႔ပါလို႔ငိုျပ႔ီးေတာင္းပန္ရွာပါတယ္ ။အဲဒီအခ်ိန္လိုက္လာတဲ့ေျမးေလးကလည္းအဘြားကိုေတြ႔ပါတယ္။အဘြားကလည္းေျမးေလးကိုျမင္ေတာ့ အားရဝမ္းသားေျပးသြားျပီး သူဝယ္လာတဲ့မုန္႔ေတြ အတငး္ေကြ်းပါေတာ့တယ္ ။ကိုယ့္နာမည္ကုိယ့္သားကိုေတာင္ မမွတ္မိေတာ့တာေတာင္ ေျမးေလးဗိုက္ဆာေနတယ္အျမန္ျပန္ရမယ္ဆိုတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ သံေယာဇဥ္အင္အားဟာ သိပ္ၾကည္နူးဖို႔ေကာင္းတယ္ ။ အယ္လ္ဇိုင္းမားေရာဂါရွိရင္လည္း ေဝဒနာ ခံစားရသူေတြကို ဘယ္လိုေစာင့္ေရွာက္ရမယ္ဆိုတဲ့ သတိထားစရာေတြလည္းရလာပါတယ္။