ဘဏ္အေကာင့္ ငါးခု ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလ်ံနဲ႔ ဆင္းရဲေနဆဲ ျမန္မာ ျပည္သူေတြ

Kyaw Soe Moe shared ျပည္သူ႔ေခတ္'s photo.

“ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ႏုိင္ငံျခား ဘဏ္ေတြမွာ ဘဏ္စာရင္း ငါးခု ဖြင့္ၿပီး အပ္ႏွံထားတဲ့ ပမာဏဟာ ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလ်ံ အထိ ရွိေနၿပီး ထိုဘဏ္စာရင္းေတြေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ကမၻာ႔ ဘဏ္က အေႂကြးေတြ ေလွ်ာ္ေပးမယ့္ အခြင့္အေရးကုိ လက္လြတ္ ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရတဲ့အတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေနနဲ႔ နစ္နာရတယ္”လို႔ ေရးသားထားတဲ့ သတင္းတစ္ပုဒ္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္ အနည္းငယ္ က ထုတ္ေ၀ခဲ့တဲ့ ပုဂ္ၢလိက သတင္းစာ တစ္ေစာင္မွာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။

ျပည္ပမွာ ကုိင္ထားတဲ့ ဘဏ္စာရင္းငါးခု
က္ၻာ့ဘဏ္ရဲ႕ အာရွေဒသဆုိင္ရာ ဒါ႐ိုက္တာ Mr. Jelson Garcia က “ကမၻာ့ဘဏ္မွာ တင္ရွိ ေနတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အေႂကြးစုစုေပါင္းဟာ အေမရိကန္ ေဒၚလာသန္း ၈၉၀ ေက်ာ္ရွိၿပီး တစ္ဘီလ်ံပင္မရွိတဲ့ ထိုပမာဏဟာ မူလက ေခ်းထားတဲ့ ေငြပမာဏမဟုတ္ဘဲ အေႂကြးေဟာင္းေတြအေပၚ အတုိးေတြ တက္လာတဲ့အတြက္ စုစုေပါင္း အေႂကြးဟာ ေဒၚလာ တစ္ဘီလ်ံနီးပါးအထိ ရွိလာတာ ျဖစ္တယ္”လို႔ ေျပာဆုိခဲ့တယ္လို႔ ထိုသတင္းထဲမွာ ေဖာ္ျပ ထားပါတယ္။
ဆက္လက္ၿပီး မစၥတာ ဂ်ယ္လ္ဆန္ဂါးရွားက “တျခား ႏုိင္ငံေတြဆုိရင္ ကမၻာ့ဘဏ္က ေလွ်ာ္ပစ္ေပးတယ္၊ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ဘာေၾကာင့္ ေလွ်ာ္မေပးလဲဆုိရင္ ကမၻာ့ဘဏ္ စာရင္းေတြ အရ ျမန္မာႏုိင္ငံက ျပည္ပမွာ ကိုင္ထားတဲ့ ဘဏ္စာရင္း ငါးခုရွိတယ္၊ ဘယ္သူ႔အေကာင့္ (account) ေတြလဲဆုိတာ ကမၻာ့ဘဏ္က သိတယ္၊ အဲဒီအေကာင့္ ငါးခုမွာ ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလ်ံ အထိ ရွိေနတယ္၊ ကမၻာ့ဘဏ္ အေႂကြး အားလံုးေပါင္းမွ တစ္ဘီလ်ံေတာင္ မရွိဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ က္ၻာ့ဘဏ္က ျမန္မာႏုိင္ငံကို အေႂကြးေတြ ေလွ်ာ္မေပးခဲ့ဘူး”လို႔ ေျပာဆိုပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ထုိသတင္းထဲမွာပဲ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အထိ ျမန္မာ ႏုိ္င္ငံအေနနဲ႔ ျပည္ပကို ဆပ္ဖို႔ က်န္ရွိတဲ့ အေႂကြးစုစုေပါင္း ပမာဏဟာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလ်ံေက်ာ္ရွိတယ္လုိ႔ ဖတ္ရပါတယ္။

အံ့ၾသဘနန္းျဖစ္ရ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ထိုသတင္းေတြကိုဖတ္မိခ်ိန္မွာေတာ့ ေႂကြးၿမီေတြ လည္ပင္းခုိက္ေနတဲ့ မိမိႏိုင္ငံရဲ႕အျဖစ္ေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းျခင္းႀကီးစြာ ျဖစ္ရသလို မိမိႏုိင္ငံမွ အပ္ေငြ ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလ်ံအထိ ျပည္ပဘဏ္ေတြမွာ အပ္ထားႏုိင္တဲ့ အျဖစ္ကိုလည္း အံ့ၾသဘနန္း ျဖစ္ရပါတယ္။
ေႂကြးေတြ ေႂကြးေတြ နည္းတဲ့ ေႂကြးေတြမွ မဟုတ္တာဘဲ။ ေဒၚလာ တစ္ဘီလ်ံဟာ ေဒၚလာ ကုေဋတစ္ရာျဖစ္တယ္။ တစ္ေဒၚလာကို က်ပ္တစ္ေထာင္ႏႈန္းနဲ႔ တြက္မယ္ဆုိရင္ ေဒၚလာ တစ္ကုေဋဟာ က်ပ္ကုေဋတစ္ေထာင္ပါ။ ေဒၚလာ ကုေဋတစ္ရာဟာ က်ပ္ကုေဋ တစ္သိန္းရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ က်ပ္ေငြနဲ႔ တြက္မယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံအေပၚမွာ တင္ရွိေနတဲ့ ေႂကြးေတြဟာ ေဒၚလာေငြရ႕ဲ အဆတစ္ေထာင္ရွိပါတယ္။ အလားတူပဲ ျပည္ပဘဏ္စာရင္း ေတြမွာ အပ္ႏွံထားတယ္ဆုိတဲ့ ေငြေတြဟာလည္း က်ပ္ေငြန႔ဲ တြက္ရင္ ေဒၚလာနဲ႔ ေဖာ္ျပ ထားတဲ့ ေငြပမာဏရဲ႕ အဆ တစ္ေထာင္ရွိပါတယ္။
သတင္းထဲမွာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတုိင္မီမွာ ေခ်းယူခဲ့ၿပီး ျပန္လည္ ေပးဆပ္ဖို႔ က်န္ေနတဲ့ ျပည္ပေခ်းေငြ စုစုေပါင္းဟာ အေမရိကန္ ေဒၚလာသန္းေပါင္း ၈၄၀၈ ဒႆမ ၃၄၈ ရွိတယ္လို႔ သိရတယ္။
ဒါ့အျပင္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ေခ်းယူခဲ့တဲ့ ေခ်းေငြေတြထဲက ျပန္လည္ ေပးဆပ္ဖို႔ရွိတဲ့ ေႂကြးၿမီ စုစုေပါင္းဟာ ေဒၚလာသန္းေပါင္း ၂၆၁၄ ဒႆမ ၉၅၀ ရွိေၾကာင္း ေတ႕ြရပါတယ္။ ထိုေခ်းေငြေတြကို ထုတ္ေခ်းခဲ့တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ႏုိင္ငံေတြကေတာ့ အိုပက္ (OPEC) အဖြဲ႕၊ အိႏိ္ၵယ၊ ကိုရီးယား၊ သမၼတႏိုင္ငံ၊ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ၊ ထိုင္းႏုိင္ငံ၊ မေလးရွား၊ ဆားဗီးယားႏုိင္ငံနဲ႔ တ႐ုတ္ ႏုိင္ငံတုိ႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ျပည္သူေတြဟာ ဆင္းရဲၿမဲ ဆင္းရဲ
ပထမဦးစြာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံအေပၚမွာ ထိုမွ် မ်ားျပားတဲ့ ေႂကြးေတြ ဘာေၾကာင့္တင္ခ့ဲသလဲ။ ဘယ္လို တင္ခဲ့သလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတုိင္မီ ကာလမွာေရာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာပါ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေပါင္းစံု အဖြဲ႕အစည္းေပါင္းစံုမွ ထိုမွ် မ်ားျပားလွတဲ့ ေခ်းေငြေတြကို ေခ်းယူခဲ့ေပမယ့္ ထုိကာလေတြနဲ႔ သည့္ေနာက္ပို္င္းကာလေတြ အတြင္းမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ျပည္သူေတြဟာ ဆင္းရဲၿမဲ ဆင္းရဲခဲ့ၾကရတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဘ၀ဟာ နိမ့္က်ၿမဲ နိမ့္က်ခဲ့ရပါတယ္။
ထိုမွ် မ်ားျပားတဲ့ ေခ်းေငြေတြကို ေခ်းယူခဲ့ေပမယ့္လည္း ျပည္သူေတြ အက်ိဳးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ လုပ္ငန္း ဆုိလို႔ ဘာတစ္ခုမွ် မည္မည္ရရ မေတြ႕ခဲ့ရပါဘူး။ ျပည္သူေတြ အၾကားမွာ အလုပ္လက္မဲ့ေတြ ေပါမ်ားၿမဲ ေပါမ်ားခဲ့တယ္။ အေျခခံ စားသုံးကုန္စည္ ေစ်းႏႈန္း ေတြဟာ ျမင့္တက္ၿမဲ ျမင့္တက္ခဲ့ပါတယ္။ က်န္းမာေရး ပညာေရးလုပ္ငန္းေတြဟာ က်ဆင္းၿမဲ က်ဆင္းခဲ့တယ္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတုိင္မီကာလမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ေအဒီဘီ (ADB) ေခၚ အာရွဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ဘဏ္ေခ်းေငြ၊ အုိင္ဒီေအ (IDA) ေခၚ ႏုိင္ငံတကာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ေထာက္ပံ့မႈ ေခ်းေငြေတြနဲ႔ ျပင္သစ္၊ အဂၤလန္၊ ေနာ္ေ၀၊ ဒိန္းမတ္၊ နယ္သာလန္ စတဲ့ ဥေရာပႏုိင္ငံေတြမွ ေခ်းေငြ စုစုေပါင္း ေဒၚလာ သန္း ၈၄၀၈.၃၄၈ ရရွိခဲ့ေပမယ့္လည္း ၁၉၈၇ ခုႏွစ္မွာ အဆင္းရဲဆုံးႏုိင္ငံ (LDC) အျဖစ္ ခံယူခဲ့ရတယ္။
ဒု၀န္ႀကီးရဲ႕ ေဖ့စ္ဘြတ္ စာမ်က္ႏွာ
မေန႔တစ္ေန႔ကေတာ့ “ႏုိင္ငံျပင္ပမွာ ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံျခား ဘဏ္ေတြမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ အပ္ႏွံထားတဲ့ ဘဏ္စာရင္း ငါးခုရွိၿပီး ထုိအပ္ႏွံေငြ စုစုေပါင္းရဲ႕ ပမာဏဟာလည္း ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလ်ံအထိ ရွိတယ္”ဆုိတဲ့ သတင္းတစ္ရပ္ ေပၚထြက္ခဲ့တယ္။ “ကမၻာ႔ဘဏ္ဟာ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံမွာ အစုိးရသစ္တစ္ရပ္ တက္လာတဲ့အခါေတြမွာ ေႂကြးက်န္ေတြကို ေလွ်ာ္ပစ္ေလ့ရွိတတ္ေပမယ့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနနဲ႔ကေတာ့ ထုိအပ္ေငြေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ အေႂကြး ေဒၚလာသန္း ၈၉၀ ေက်ာ္ကို ေလွ်ာ္မေပးခဲ့ဘူး”လို႔ ဆုိပါတယ္။
ထုိစကားကို ေျပာဆုိသူကေတာ့ ကမၻာ႔ဘဏ္ရဲ႕ အာရွ ေဒသဆုိင္ရာ ဒါ႐ုိက္တာ မစၥတာဂ်ယ္လ္ဆန္ဂါးရွားလို႔ သတင္းစာထဲမွာ ေဖာ္ျပထားတယ္။
သို႔ေပမယ့္ စက္တင္ဘာ ၁၂ ရက္ထုတ္ Daily ေန႔စဥ္သတင္းစာမွာ ပါတဲ့ ထုိသတင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထုိေန႔ညေနပုိင္းမွာပဲ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာန ဒုတိယ၀န္ႀကီးရဲ႕ ေဖ့စ္ဘြတ္ လူမႈေရးကြန္ရက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ျပန္လည္ ရွင္းလင္းထားတယ္လုိ႔ ႏုိင္ငံျခား အသံလႊင့္ဌာန အခ်ဳိ႕နဲ႔ ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္အခ်ဳိ႕ရဲ႕ ေဖာ္ျပခ်က္အရ သိရပါတယ္။
ျပန္ၾကားေရး ဒုတိယ၀န္ႀကီးက “ႏုိင္ငံပုိင္ေငြေတြကို ျပည္ပမွာ လုံး၀ အပ္ႏွံထားျခင္း မရွိေၾကာင္း၊ ကမၻာ႔ဘဏ္ ကလည္း ယင္းကိစၥ မွန္ကန္မႈ မရွိေၾကာင္းကို သတင္း ထုတ္ျပန္ရန္ ရွိတယ္”လို႔ ေျပာဆုိခဲ့ေၾကာင္း ဂ်ာနယ္ တစ္ေစာင္မွာ ဖတ္ရတယ္။

အခ်က္ေလးခ်က္ ေတြ႕ရ
ဒီေနရာမွာ စဥ္းစားစရာေတြ ေဆြးေႏြးစရာေတြ ရွိလာပါတယ္။ အထက္ပါ သတင္းကို ဖတ္႐ႈရာမွာ ေအာက္ပါအခ်က္ေတြကို ေတြ႕ရပါတယ္။

၁။ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ကမၻာ႔ဘဏ္မွာ ေႂကြးၿမီတုိးရင္းေပါင္း ေဒၚလာသန္း ၈၉၀ ေက်ာ္ တင္ရွိေနျခင္း။
၂။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ျပည္ပမွာ အပ္ႏွံထားတဲ့ ဘဏ္စာရင္း ငါးခုနဲ႔ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလ်ံအထိ ရွိေနျခင္း။
၃။ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလ်ံကို အတုိးႏႈန္း ၂ ရာခုိင္ႏႈန္းနဲ႔ ေအာက္သာ ျပန္ရမယ့္ ႏုိင္ငံျခားဘဏ္ေတြမွာ အပ္ႏွံထားၿပီး မိမိက ေခ်းယူတဲ့ ေငြေတြအတြက္ အတုိးႏႈန္း ၄.၅ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိ ေပးေနရတဲ့အတြက္ ႏုိင္ငံအတြက္ နစ္နာျခင္း။
၄။ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚမွာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတုိင္မီက ႏုိင္ငံစုံမွ ေခ်းယူခဲ့တဲ့ ေခ်းေငြေပါင္း ေဒၚလာသန္းေပါင္း ၈၄၀၈ ဒသမ ၃၄၈ သန္းနဲ႔ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ေခ်းယူခဲ့တဲ့ ေခ်းေငြ စုစုေပါင္း ေဒၚလာသန္း ၂၆၁၄ ဒသမ ၉၅၀ တင္ရွိေနျခင္း ဆုိတဲ့ အခ်က္ ေလးခ်က္ကို ေတြ႕ရပါ တယ္။
\ ထုိသတင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပထမဦးစားေပးအေနနဲ႔ စဥ္းစားစရာရွိလာတာကေတာ့ ျပည္ပ ဘဏ္ေတြမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ေငြစာရင္းငါးခုနဲ႔ အပ္ႏွံထားတဲ့ ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလ်ံ ကိစ္ၥပါ။ ထုိကိစ္ၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပန္ၾကားေရး ဒုတိယ၀န္ႀကီးက “ထုိမွ် မ်ားျပားတဲ့ ေငြေတြကို ျပည္ပ ဘဏ္ေတြမွာ အပ္ႏွံခဲ့ရင္ အေမရိကျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ဥေရာပ သမဂၢ (EU) တုိ႔ မသိဘဲေနမွာ မဟုတ္ဘူး”လို႔ ေျပာဆုိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဒု-၀န္ႀကီးက မစၥတာဂ်ယ္လ္ဆန္ ဂါးရွားဟာ ကမၻာ႔ဘဏ္၀န္ထမ္းတစ္ဦးမဟုတ္ဘဲ Bank Information Center (BIC) ဟာလည္း အစိုးရ မဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕ (NGO) တစ္ခုသာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ရွင္းလင္းခဲ့ပါတယ္။

ကမၻာ႔ဘဏ္က သိတယ္
သို႔ Daily Eleven ပါ သတင္းကို ဖတ္႐ႈရာမွာ “ျမန္မာႏုိင္ငံက အျပင္မွာ ကုိင္ထားတဲ့ အေကာင့္ (account) ငါးခု ရွိတယ္၊ ဘယ္သူ႔ အေကာင့္ေတြလည္းဆုိတာ ကမၻာ႔ဘဏ္က သိတယ္၊ အဲဒီအေကာင့္ငါးခုမွာ ၁၁ ဘီလ်ံ အထိ ရွိတယ္”လို႔ ေရးသား ေဖာ္ျပထားတာ ေတြ႕ရတယ္။
ဒီေတာ့ ထုိေငြစာရင္းေတြကုိ တစ္ဦးခ်င္း ပုဂ္ၢိဳလ္ေတြရဲ႕ အမည္ေတြနဲ႔ အပ္ထားတဲ့ သေဘာ အဓိပၸာယ္ သက္ေရာက္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ တကယ့္ လုပ္ထုံး လုပ္နည္း အေနနဲ႔ကေတာ့ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ျပည္ပႏုိင္ငံေတြရွိ ဘဏ္ေတြမွာ ေငြေၾကး အပ္ႏွံမယ ဆုိရင္ ထုိဘဏ္ရဲ႕ ဗဟုိဘဏ္အေနနဲ႔သာ ေငြစာရင္းဖြင့္ၿပီး အပ္ႏွံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘယ္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ ယခုကိစၥမွာေတာ့ ေန႔စဥ္ သတင္းစာပါ ေရးသားခ်က္အတုိင္းဆုိရင္ တစ္ဦးခ်င္း ပုဂ္ၢိဳလ္ေတြအေနနဲ႔ ျပည္ပႏုိင္ငံ ဘဏ္ေတြမွာ လွ်ဳိ႕၀ွက္ ေငြစာရင္းေတြဖြင့္ၿပီး ေငြေၾကး အပ္ႏွံထားတဲ့ သေဘာမ်ဳိး ျဖစ္ႏုိင္တာ ေတြ႕ရတယ္။ အကယ္၍ ထုိသို႔ ျဖစ္မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ထုိမွ်မ်ားျပားလွတဲ့ ေငြေတြကို ဘယ္သူေတြက ဘယ္ဘဏ္ေတြမွာ အပ္ႏွံ ထားတယ္၊ ထိုေငြေတြကို ဘယ္လို နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ရရွိထားတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္အလက္ ေတြကို စိစစ္သင့္ပါတယ္။
(အကယ္၍ Mr.Jelson Garcia ေျပာဆုိတာဟာ မမွန္ကန္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ ထုိပုဂ္ၢိဳလ္ကို တစ္နည္းနည္းနဲ႔ တုံ႔ျပန္ အေရးယူႏုိင္မယ္လုိ႔ ထင္ျမင္ပါတယ္)
“ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲၿပီး
လူတစ္စုက ခ်မ္းသာေနတယ္”
တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ ဦးေန၀င္း (ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း) အာဏာရရွိေနတဲ့ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီေခတ္နဲ႔ မဆလေခတ္ေတြတုန္းကလည္း “ျပည္ပ ႏုိင္ငံ ဘဏ္တစ္ခုမွာ ဦးေန၀င္း အပ္ႏွံထားတဲ့ ေငြေတြ ရွိေနတယ္”ဆုိတဲ့ အတည္မျပဳႏုိင္တဲ့ သတင္းေတြကို မၾကာခဏ ၾကားခဲ့ရတယ္။ ဒါ့အျပင္ “ဦးေန၀င္းဟာ ကမၻာ႔အခ်မ္းသာဆုံး ပုဂ္ၢိဳလ္ေတြထဲမွာ နံပါတ္ခုနစ္အဆင့္ ရွိတယ္” ဆုိတဲ့ သတင္းေတြကိုလည္း (ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိပါ) မၾကာခဏ ၾကားခဲ့ရတယ္။
ဦးေန၀င္း အာဏာလက္လႊတ္ခဲ့ရၿပီး ေနာက္ပိုင္း ကာလေတြမွာေတာ့ ကမၻာ႔စီးပြားေရး ဟာလည္း အႀကီးအက်ယ္ တုိးတက္ ေျပာင္းလဲလာပါတယ္။ ေရနံ၊ သစ္ေတာ၊ သတ္ၱဳ စတဲ့ သယံဇာတေတြဟာ ကမၻာမွာ ေစ်းအေကာင္းဆုံး ရရွိေနတဲ့ သယံဇာတေတြျဖစ္ၿပီး ထုိသယံဇာတေတြကို ေရာင္း၀ယ္ ေဖာက္ကားသူေတြဟာလည္း အခ်ိန္တုိ အတြင္းမွာ ဓနဥစၥာ အေျမာက္အျမား ပုိင္ဆုိင္လာႏုိင္ပါ တယ္။
ဒါ့အျပင္ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ အာဏာရွင္ အမ်ားအျပား ဟာလည္း ၎တုိ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံေတြကို သူတုိ႔ အုပ္စုိးခဲ့စဥ္မွာ ႏုိင္ငံရဲ႕ဘ႑ာေငြေတြ သယံဇာတေတြကို ခုိးယူခဲ့ၿပီး ႏုိင္ငံျခားဘဏ္ ေတြမွာ လွ်ဳိ႕၀ွက္ အပ္ႏွံထားတဲ့ သတင္းေတြကို မၾကာခဏ ၾကားရဖူးပါတယ္။
ဘယ္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ Mr.Jelson Garcia ေျပာၾကား ခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ႏုိင္ငံျခားဘဏ္ေတြမွာ ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလီယံအထိရွိတဲ့ ေငြေတြကို ဘဏ္စာရင္း ငါးခုဖြင့္ၿပီး အပ္ႏွံထားတယ္ဆုိတဲ့ ကိစၥကေတာ့ တကယ့္ကို စိတ္၀င္စား စရာပါ။
ယခု ျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ “ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲၿပီး လူတစ္စု က ခ်မ္းသာေနတယ္”ဆုိတဲ့ စကားကို သက္ေသျပတာပဲ လားလို႔ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ရပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ မစၥတာ ဂ်ယ္လ္ဆန္ဂါးရွားဆုိတဲ့ ပုဂ္ၢိဳလ္ကလည္း အေထာက္အထား ခုိင္ခုိင္လုံလုံ မရွိဘဲ ယခုကိစၥမ်ဳိးကို အလုပ္မရွိ အလုပ္ရွာၿပီး ေျပာ၀ံ့ပါ့မလား ဆုိတာကလည္း စဥ္းစားစရာပါ။

ျပည္သူ႔ေခတ္ ဂ်ာနယ္ အတြဲ - ၄၊ အမွတ္ - ၁၆၃ ဆရာ၀င္းထြဋ္ေဇာ္၏ ေဆာင္းပါး ...