တစ္ဘ၀စာ...လမ္းခြဲ

February 24, 2013 at 7:44am

ေၾကာက္ရြံ့မွဳအျပည့္ ႏွင့္ ထုိစကား ကုိထပ္ၾကားဖုိ ့ ေတာင္းဆုိလုိက္သည္။စိတ္ထဲမွာ ဗုံးတစ္ခု ေပါက္ကြဲျပီး လုိ ့ဖြဲမီးမ်ား တဖြားဖြား က်လာ သလုိမ်ဳိး ၀ုန္းခနဲ့ နာက်င္ျပီး တစ္ဆစ္ဆစ္ ပူေလာက္ ေၾကကြဲေနသည္။ အသက္ရွဳသံ ေတြ မမွန္တာကုိ သိေနေသာ္လည္း တည္ျငိမ္မွဳ အျပည့္ရွိ သလုိပာန္ေဆာင္ အားယူဖုိ ့ မနည္းၾကဳိးစားေနရသည္။ သူမ မ်က္ႏွာကုိ ေစ့ေစ့ မၾကည့္ရဲ။

မ်က္၀န္းထက္မွာ မ်က္ရည္ေတြ စုိ့လာကုိ သိလုိက္သည္။ၾကာၾကာ ပာန္ေဆာင္ ဖုိ့မသင့္ေတာ့ ပာု ဦးေနွာက္ က အသိေပးေနသည္။

ေနာက္ထပ္ မိနစ္ အနည္းငယ္ၾကာလာလွ်င္ ဒီမ်က္၀န္း ပာာ မ်က္ရည္အိပ္ေပါက္ သလုိလွ်ံထြက္လာမွာ ကုိလည္းသိေနသည္။အခု

အခ်ိန္မွာ သူမ ေရွ့မွာ သူပာာ ေပ်ာ့ညံသူ တစ္ေယာက္ မျဖစ္ခ်င္ပါ။ေခါင္းေအးေအးထားရင္း ဆုံးျဖတ္လုိ့မရေသာ ခက္ခဲမွဳတစ္ခုလုိ့

နားလည္လုိက္သည္။ "လမ္းခြဲရေအာင္..." တဲ့လား။သူမ ဒီလမ္းကုိခြဲျပီး ဘယ္လမ္းကုိေရြးမလုိ ့လဲ...။အရင္းႏွီးဆုံး အိပ္မက္ေတြပာာ ဒီစကား တစ္ခြန္းရဲ့ ေအာက္မွာ တကယ္ေပ်ာက္ကြယ္ ေတာ့မွာလား။ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ ရဲ့ မာနကုိဖက္တြယ္ရင္း "ေမာင္လမ္းခြဲမေပးႏုိင္ဘူး ေမာင္ အသင့္ ကုိအရမ္းခ်စ္တာ အသင္မသိဘူးလား" လုိ ့ေျပာထြက္ဖုိ ့ ေမ့ပလုိက္သည္။ တကယ္ေတာ့ေသြးပူေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘာကုိမွ မေတြးႏုိင္ခဲ့။သူမကေတာ့ သူမ၏ အၾကဳိက္ဆုံး အေရာင္ျဖစ္ေသာ အစိမ္းေရာင္ ကုိ သူမမ်က္၀န္းမွာ

အစြမ္းကုန္ လွစ္ပာျပရင္း ေသြးေအးေနသည္။ေသခ်ာတယ္ တကယ္ရွဳံးေနျပီ... လက္မခံခ်င္... ဒါေပမယ့္ အခ်စ္ပာာ သူ ့ကုိ ေသြးေအးေအးျဖင့္ ရက္စက္ခဲ့ပါသည္။ထုိအခ်ိန္မွာ ဦးေႏွာက္၏ ေစခုိင္းမွဳျဖင့္ "အင္း... လမ္းခြဲၾကတာေပါ့" လုိ ့အတည္ျငိမ္ဆုံး

ေလသံျဖစ္ေအာင္ ၾကဳိးစားေျပာလုိက္သည္။သူမဆီက စပ္ဆုပ္ဖြယ္ရာ အျပဳံးတစ္ခု လင္းခနဲ ထြက္က်လာသည္ပာုထင္သည္။မ်က္လုံး ကုိမွိတ္လုိက္ရင္း မ်က္ႏွာကုိသူမ ဆီမွ ဆတ္ခနဲ လႊဲလုိက္မိသည္။ပါးေပၚမွာပူခနဲပဲ... မ်က္ရည္သည္ ပါးျပင္ထက္ အဆေပါင္း မ်ားစြာမက ရင္တစ္ခုလုံးကုိပုိပူေလာင္ေစသည္။ႏွလုံးသားသည္ ဒါးေျမွာင္ ထိပ္မွာသီးေနေသာ ပန္းသီးတစ္လုံး ပာု ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ

ခံစားမိလာသည္။ျပင္းရွ စူးနစ္စြာ နာက်င္ေနမိသည္။အမွန္ေတာ့ သူမမွာ ကြ်န္ေတာ့ ကုိလမ္းခြဲဖုိ ့အေၾကာင္းျပခ်က္ခုိင္ခုိင္လုံလုံ

မ်ဳိးမရွိေလာက္ပါ။ဒါေပမယ့္ သူမ ကြ်န္ေတာ့္ ကုိလမ္းခြဲခ်င္ေန ေၾကာင္း အရိပ္အမြက္ နားလည္ထားဖူးသည္။ကြ်န္ေတာ့္ အခ်စ္ကုိ ခ်နင္း ဖုိ့ သူမမွာ သတၱိ အလုံအေလာက္ ရွိတဲ့ ဒီအခ်ိန္ မွာ ဒီစကားသူမေျပာထြက္ခဲ့သည္။မေန ့က အထိေတာ့ သူမလက္ကုိ ဆုပ္ကုိင္ကာ ေပ်ာ္ရႊင္မိသည္။ဒီေန ့ေတာ့သူမရဲ့နင္းေခ်မွဳေအာက္မွာ ေၾကကြဲမွဳေတြ ခံစားမွဳေတြ ခံစားေနရသည္။အဆုံးထိေတာ့ ပာန္ေဆာင္လုိက္ဦးမည္ ပာု ဆုံးျဖတ္က သူမကုိ တစ္ခ်က္လွည့္ ျပဳံးဖုိ ့ၾကည့္လုိက္မိသည္။ သူမက ေငးေငးေလး ျပန္ၾကည့္ေနသည္။

မ်က္ရည္မ်ားစုိ ့ရုံသာ စုိ့ေနရုံ ရွိေသးေသာ မ်က္လုံးမ်ား ရဲ့ ေၾကကြဲရိပ္ကုိ ဖုံးရင္း သူျပဳံးျပလုိက္သည္...။သူမကေတာ့ ေသြးေအးေအး

သာျပန္ၾကည့္ေနခဲ့သည္ ... ေနာက္ေတာ့ ဘာမွမသိတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ ဒီဇုိင္းျဖင့္ ေခါင္းငုံသြားသည္ကုိ ... ေနာက္ဆုံး အေနျဖင့္ျမင္လုိက္သည္။အေ၀းဆုံးေ၀းကြာဖုိ ့သာရွိေတာ့သည္။ဘယ္ကုိသြားႏုိင္မလဲ .... ဘယ္ေလာက္ထိမွားႏုိင္မလဲ...ကုိယ့္ဘာကုိယ္ေတာင္မသိေတာ့...။

                  ခံစားခ်က္တုိင္းပာာ လူကုိႏွဳတ္ဆိတ္ေစခဲ့တယ္ ... လူပာာ အေမွာင္ဆုံး အခ်ိန္ေရာက္ေနျပီး ေၾကကြဲရိပ္ေတြ သမ္းေနခဲ့ျပီ။ တစ္ခ်ိန္က အျပာေရာင္ေကာင္းတင္တုိ ့ အျဖဴစင္ဆုံး ႏွလုံးသား တုိ့ဆုိတာ အခု ခံစားမွဳ နဲ့ဆုိေတာ္ေတာ္ေ၀းကြာ

ေနသည္။မ်က္လုံးေတြကလည္း အမွန္နဲ့ အမွား ခြဲျခားမသိ။အခ်ိန္ကုိ ေၾကကြဲမွဳအျပည့္ နဲ့ ျဖတ္သန္းရင္း ေသမေလာက္ပူေဆြးမွဳရဲ့ အႏွိပ္အစက္ကုိ ခံစားေနသည္။သူ နဲ့တြဲေနစဥ္ေနာက္ပုိင္းကာလေတြ အတြင္း သူမသည္ တျခား ေယာက်ာ္းေလးေတြ အေၾကာင္းမထိတထိ ခဏခဏ

ေျပာတက္သည္။ဒီေနာက္ပုိင္း သူ စိတ္ကုန္ေစမယ့္အျပဳမူေတြကုိ ထပ္တလဲလဲ လုပ္လာခဲ့သည္။ဒါေပမယ့္ ခ်စ္ခဲ့ဖူးသည့္ အခ်စ္တစ္ခု

ကုိ ပ်က္စီး မသြားဖုိ ့အေရး သူ သူမကုိ ဘာမွ မေျပာရက္ခဲ့ပါ။ဒီရင္တစ္ခု လုံးရင္းထားေပးပါသည္ ။သူမေျခမြခ်င္ ေျခမြခြင့္ရွိသည္။

လုိ သလုိဖ်က္စီးခြင့္ ေပးထားခဲ့ဖူးသည္။သူ ့အေပၚခြဲမသြားရင္ ေက်နပ္ျပီပာုသာ ယုံၾကည္ထားဖူးသည္။အခုေတာ့ သူမကအရက္စက္ဆုံး စကားတစ္ခြန္းကုိ ဆုိလာခဲ့ေတာ့လည္း... ဒီဇာတ္လမ္း ျပီးဆုံးျပီပာုသာ ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္။ဘယ္သူမဆုိ

ခံႏုိင္ရည္ က အတုိင္းအတာတစ္ခုထိသာ ရွိႏုိင္ပါသည္။အင္မတန္ခုိင္မာလွေသာ ၾကဳိးတစ္ေခ်ာင္း ျဖစ္ပါေစဦးေတာ့ ... အဲ့ဒီ ၾကဳိးကုိ

ျပတ္သြားႏုိင္ေစေသာ အားမ်ဳိး နဲ့ၾကဳံလာလွ်င္ ျပတ္ရမွာပဲေလ...။သူမ နဲ ့ ခ်စ္သူျဖစ္ခါစ ေပးခဲ့ဖူးေသာ ကတိစကားမ်ား အတြက္ေတာ့ ေနာင္တရမိသည္။...အိသဥၹာ ပာုေခၚေသာ သူမကုိ အသင္လုိ ့ ကုိယ္ပုိင္နာမည္ေလး တစ္ခုေပးရင္း သူမ ကေမာင္ လုိ ့ေခၚတာကုိ ၾကည္နူးမိဖူးခဲ့သည္။"သူမတုိ ့ေ၀းရမွာလား..." တဲ့ ... အဲ့လုိမ်ဳိး သူမ ေမးတုန္းက သူမ မ်က္ႏွာေလးကုိေစ့ေစ့ ၾကည့္ျပီးေတာ့ ခံစားခ်က္တစ္ခုေျပာျပခဲ့ဖူးသည္...။ " တစ္ေန့မွာ ဒီကမၻာၾကီးမွာ ေနေရာင္ျခည္ေတြ မလင္းေတာ့ပဲ တစ္ေလာကလုံး ေမွာင္မဲသြားမယ္ ... ပင္လယ္ေရေတြ လည္း ခမ္းသြားမွာေပါ့... ေရ မရွိ ေနမရွိ ေတာ့မယ့္ ေလာကမွာ ဒီကမၻာရဲ့ရွင္သန္မွဳေတြ အကုန္ပ်က္သုန္းသြားမယ္ကြာ.. အဲ့ အခါေလာက္ က်ရင္ေတာ့ ေမာင္တုိ ့အခ်စ္ရဲ့ ရွင္သန္မွဳလည္း ပ်က္သုန္းသြားေလာက္မယ္ထင္ပါတယ္ " အဲ့တုန္းက သူမရဲ့ ကေလးဆန္ဆန္ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေလးေတြျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ အခုလုိမ်ဳိးျဖစ္ရတာ ျပန္မယုံခ်င္။သူ နဲ့ အတူရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား သူမ ျပဳံးေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့ဖူးသည္။

                ဘာေၾကာင့္ လမ္းခြဲဖုိ့ က အဲ့ေလာက္လြယ္ခဲ့တာလဲ...။ မာန တစ္ခုစီ ထားရင္းကေန ကမၻာၾကီးပ်က္သြားႏုိင္ခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ သူမက စတင္ျပီးေတာ့ သူ ့ဘ၀ထဲကုိ တုိး၀င္လာျခင္းျဖစ္သည္ ။ သူမ ၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွ တဆင့္ သူမ ၏ ခံစားခ်က္ မ်ားကုိ စတင္ၾကားခဲ့ရခ်ိန္က သူမကုိ ျပင္းျပစြာ ရင္းႏွီးလုိ ေသာစိတ္ တစြန္းတစ မွ မျဖစ္ခဲ့။ ေနာက္ပုိင္း သူမ ႏွင့္ဆုံရတဲ့ အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိလာခဲ့ေတာ့ သူမ အေပၚ တြယ္တာလုိေသာစိတ္မ်ား တျဖည္းျဖည္း ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဒီလုိ ႏွင့္ သူမ နဲ ့ အတူတူ ရွိတဲ့ ေန့တစ္ေန ့မွာ သူ သူမ အေပၚခ်စ္တဲ့ အေၾကာင္းစျပီး ဖြင့္ေျပာျဖစ္ခဲ့သည္...။ ဒီလုိ နဲ ့ သူတို ့ခ်စ္သူေတြျဖစ္လာတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ တစ္စထက္တစ္စ သူ သူမအေပၚ တျဖည္းျဖည္း တုိးျပီး ခ်စ္လာသည္ ပာုလည္း ခံစားခဲ့ရသည္။သူမ နဲ ့ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ အိပ္မက္ေတြထားခဲ့သည္။ ဒါေတြ ကုိ သူမ ဖ်က္ဆီးရသည့္ အေၾကာင္းကုိ တျဖည္းျဖည္း သိခ်င္လာမိသည္။ကုိယ့္ကုိယ္ ကုိ အားတင္း ႏုိင္ျပီလုိ ့ယုံၾကည္ထား တဲ့ တစ္ေန ့ သူမကုိ ထပ္ျပီးသြားေတြ ့ခဲ့သည္။ လမ္းခြဲရတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ကုိ ေျပာျပခုိင္းၾကည့္ေတာ့ သူမကုိ သူ ့ကုိ ျပဳံးျပဳံးေလး ၾကည့္ရင္း ေျပာျပသည္။                  " တကယ္ေတာ့ အားလုံးက လိမ္ခဲ့တာပါ " တဲ့။                   " ဘာ ... ဘယ္လုိလိမ္ခဲ့တာလဲ ... နားမလည္ဘူး "                   " ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေတာင္းပန္ပါတယ္... တကယ္ေတာ့ ခ်စ္ခဲ့တာ မပာုတ္ဘူး ... သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ ျငင္းရင္းကေန ေလာင္းဖုိ ့အထိ ျဖစ္သြားျပီး နင့္ကုိ ခ်စ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့မိတာ "                     ေမာင္လုိ ့ေတာင္မေခၚေတာ့ ...။ အေခၚအေ၀ၚေတြက အစ တစိမ္းဆန္ဆန္ ကုိ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲ လုိက္ျပီကုိး။ ထားလုိက္ပါေတာ့ .... ထပ္ျပီး ရွဳံးရျပန္ျပီပဲ ။ သူဆက္မေမးရဲေတာ့ ေခါင္းငုိက္စုိက္သာ ျပန္လာခဲ့ရျပန္သည္။ဒါေတာင္ေနာက္က အသံတစ္ခု ထပ္ထြက္လာေသးသည္။                     " တကယ္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး " တဲ့။  ရင္ထဲကုိ ဓားျဖင့္ တစြတ္စြတ္ထုိးေနသလုိမ်ဳိး ခံစားရသည္.။ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အားတင္းႏုိင္ျပီလုိ ့ ယုံထားခဲ့သမွ် သူမက ထပ္မံေျခြခ် လုိက္ျပန္ျပီ ။ အခ်ိန္တုိင္းမွာ အရွဳံးသမားျဖစ္ေနရတဲ့ ဘ၀မွာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေတာင္ ယုံၾကည္ခ်က္ မထားခ်င္ေတာ့ ...။

                    ....................................................................................................................

                 အရက္ က အသက္ကုိ ပ်က္ေစတယ္တဲ့ ။အခ်စ္က ဘ၀ ကုိပ်က္ေစခဲ့တယ္။ ယစ္မူးေစ ေသာ အရာမ်ားသည္... ပ်က္စီးျခင္းကုိ ျဖစ္ေစခဲ့တာလား ....။ ညကေမွာင္ ခ်င္ သလုိ ေမွာင္ေနသည္။သူဂရုမစုိက္ ... ။ ကာရာအုိေက စင္တင္ ရွိေသာ

ယာမကာ ဆုိင္ ေထာင့္မွာ လူရုပ္မေပါက္ ေအာင္ မူးခ်င္တုိင္းမူးေနသည္ ...။ ဘယ္ သူ့ကုိမွလည္း သူဂရုမစုိက္သလုိ ဘယ္သူကမွလည္း သူ ့ကုိဂရုမစုိက္ေနပါ ...။မ်က္လုံးထဲမွာလည္း ဘာကုိမွ သဲသဲကြဲကြဲမျမင္ေတာ့ ... ။လူက လူလုံးမကြဲေအာင္ကုိ

မူးေနျပီျဖစ္သည္ ။ သူ ့နားကုိ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ကပ္လာသည္ ...။ ေမႊးျမျမ ရနံတစ္ခုေတာ့ ရသလုိလုိရွိသည္ ...။

ဒါေပမယ့္ အသည္းကြဲေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ အဖုိ ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ ေၾကာင့္ရတဲ့ ဒဏ္ရာကုိ မိန္းမ တစ္ေယာက္ နဲ ့ကုစားဖုိ ့

သူမၾကဳိးစားခ်င္ပါ။မၾကဳိးစားႏုိင္တာလည္းပါသည္ ။

                     " အကုိ အရမ္းမူးေနျပီေနာ္ ... ဒီေထာင့္မွာ ထုိင္ေနတာလည္းၾကာျပီ ... တစ္ေယာက္တည္းပဲလား ငယ္ငယ္ အေဖာ္လုပ္ေပးမယ္ေလ ေနာ္.. "

                     အမူးသမားကုိ မူးေနျပီ ေျပာတာ ရန္စ စကားဆုိတာ မသိရေကာင္းလားဆုိျပီး စိတ္ဆုိးဖုိ ့ၾကံရြယ္လုိက္သည္။သုိ ့ေသာ္ သူမအသံေလးက ၾကင္နာသံေလး ေပါက္ေနသျဖင့္ မသိစိတ္က သာယာရေကာင္းမွန္း သိလုိက္သည္။  

                        " မမူးေသးပါဘူး ... ဗ်ာ ... " အာေလးလွ်ာေလး ျဖစ္ေနမွန္းနားလည္လုိက္သည္ ...။

                    " မမူးေသးဘူးသာေျပာတာပါ ... အကုိ ့ပုံစံၾကည့္ရတာ ငယ္ငယ့္ေတာင္ ေသခ်ာျမင္တဲ့ ပုံ မေပၚေတာ့ဘူး , ကဲဒါဆုိ

ငယ္ငယ္ ေမးမယ္ ပာုိးေကာင္းကင္ေပၚကလင္းေနတာ လလား ,ၾကယ္လား အကုိ ''

                            သူေကာင္းကင္ေပၚေမာ့ၾကည့္လုိက္သည္ ။ထုိ့ေနာက္ အာေလးလွ်ာေလး ႏွင့္ေျပာသည္။

                      "မသိဘူး  ... ဗ်ာ ... ကြ်န္ေတာ္ ဒီျမဳိ ့နယ္မွာ ေနတာမွ မပာုတ္တာ ဗ်ာ..."

                       " အပာင္းပာင္း အကုိ ကသိပ္ရယ္စရာေျပာတာပဲ ေနာ္... ဒါ နဲ ့အကုိက ဘယ္ျပန္ရမွာတုန္း "

                       "....."

                        "ဘယ္ျပန္မွာတုန္း လုိ ့"

                     သူမေျဖ အား  ဘီယာခြက္ကုိ မ်က္ႏွာျဖင့္ ကပ္လုိက္ ခြာလုိက္လုပ္ေနသည္ ... ။ ေကာင္မေလးက အံၾသသလုိအၾကည့္ နဲ ့ ၾကည့္ရင္း ... " အကုိ ဘာလုပ္ေနတာလဲ လုိ ့ ငယ္ေမးတာကုိ ေျဖဦးေလ" တဲ့။သူေလသံခပ္ ေလးေလး ႏွင့္ျပန္ေျဖမိသည္...။                         " ဘယ္ျပန္မလဲဆုိတာ ေတြးဖုိ ့ေနေနသာသာ ... အခုဒီဘီယာခြက္ထဲမွာေတာင္ ကမ္းစပ္ကေပ်ာက္ေနတုန္းပဲ"                       " အကုိ သိပ္မူးေနျပီ "                         ေျပာျပန္ျပီ ဒီစကား...                      " မမူးေသးပါဘူး ... တကယ္လုိ ့မူးေနတယ္ဆုိေတာင္ တစ္ခုေတာ့ သိတယ္ သိလား.. မင္းကအရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ "                          " တကယ္လား"                      " အင္း " လုိ ့ေျဖျပီးမွ တစ္ခုခု ကုိလြမ္းသလုိလုိ ျဖစ္လာသည္။ ထုိ ့ေနာက္ "တကယ္ေတာ့ ... ကုိယ္ကမင္းကုိ လိမ္ၾကည့္တာပါ ... ေဆာရီး "                         " ငယ္ သိသားပဲ"                         " သိတယ္ ... ပာုတ္လား "                        " ပာုတ္တယ္ေလ ... အကုိ ့ပုံစံ က အရမ္းကုိ မူးေနတဲ့ ပုံေပါက္ေနျပီ ... ေနာက္ျပီး ဒီစကားမ်ဳိး ဆုိတာလည္း ယုံေအာင္ ေျပာတက္ဖုိ ့ လုိ ေသးတယ္ မပာုတ္လား ... ငယ္တုိ ့အတြက္ ဒီလုိ လိမ္တာရုိးေနပါျပီ .. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အကုိကခင္ဖုိ ့ေကာင္းပါတယ္ ... အကုိ ငယ္ ့ကို ငယ္ကေတာ့ အကုိ ့ကုိ ေတာ္ေတာ္ခင္မိပါတယ္ "                          " တကယ္ေတာ့...... အကုိလိမ္တာဘာပာုတ္ေသးလုိ ့လဲ...အကုိ ့ဘ၀မွာ အကုိ ့ကုိ တစ္သက္စာခံစားသြားရေအာင္ လိမ္သြားတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးတယ္ "

                             ေကာင္မေလးက သူ့ကုိေငးျပီးၾကည့္ေနသည္။ညက တျဖည္းျဖည္း ေအးစိမ့္လာျပီပာုထင္ရသည္။ဆုိင္ထဲမွာလူလည္း သိပ္မရွိေတာ့ ...။ ျမင္ေနရသမွ် အရာအားလုံး ယိမ္းႏြဲ ့ေနသည္။သူ့ခႏၵာကုိယ္ က ဆုိင္နံရံေလးကုိ ပါးပါးေလးမွီရင္း ...                           "သူက အကုိ ့ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ ... အိပ္မက္ေတြ အားလုံးကုိ ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့ စကားတစ္ခြန္းထဲန ဲ့ လိမ္သြားတယ္.... "                       ဆုိင္ထဲမွာ လူသံသဲ့သဲ့ ေလးသားၾကားေနရသည္။တခ်ဳိ ့စားပြဲ၀ုိင္းမ်ားကလူေတြ ျပန္ကုန္ၾကျပီျဖစ္သည္။ဆုိင္ထဲက မီးေရာင္ေလးေတြ က သူ ့မ်က္လုံးမ်ားလုိ မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့သာ ရွိေတာ့သည္။                             "အဲ့ဒီ မိန္းမကေလ .... "                      သူ့ အသံေတြတုန္ရင္ လွဳပ္ခတ္သြားသည္ ..။သူ ့မ်က္လုံးထဲတြက္ မ်က္ရည္စ တစ္ခ်ဳိ ့တြဲလဲခုိကုန္ျပီ။ အေတြးေတြ အကုန္လုံး အတိတ္ သုိ ့စီးေျမာသြားရင္း ........ အတိတ္န ဲ့ အတူပုံရိပ္ေယာင္ တစ္ခ်ဳိ ့သူ့မ်က္၀န္း အေတြးေတြ မွာ ကပ္ျငိကုန္ျပီ ျဖစ္သည္။                           ........................................................................................................

                        အခ်ိန္ေတြ တျဖည္းျဖည္းေျပာင္းလဲ ကုန္ေတာ့ လူလည္း စိတ္သစ္လူသစ္ ဘ၀ ကုိျပန္ျပီး ထူေထာင္ႏုိင္ခဲ့သည္။သုိ့ေသာ္ သူမကုိ တစ္ေန ့မွ ေမ့လုိ ့မရခဲ့...။  ၄ လဆုိေသာ အခ်ိန္ကာလသည္ အသည္ကြဲေနေသာ လူတစ္ေယာက္ ကုိ ပုံမွန္ နီးပါး ျပန္လည္ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ စာ နဲ ့ အလုပ္ထဲမွာသာ စိတ္ကုိ ႏွစ္ထားရင္း သူမကုိေမ့ထားခ်င္ခဲ့ေသာ္လည္း ... မေမ့ႏုိင္ခဲ့။မိန္းမ တစ္ေယာက္ ေၾကာင့္ ခံစားရေသာ နာက်င္မွဳကုိ လည္း အျခား တစ္ေယာက္ အစားထုိးရင္း ေျဖေဖ်ာက္ဖုိ ့လည္း စိတ္မကူးခဲ့ဖူးပါ။ ေ၀ဒနာကုိအတက္ႏုိင္ဆုံး ဖုံးကြယ္ရင္း လူသစ္စိတ္သစ္ တစ္ခုလုိ သူျပန္လည္တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။သူမနဲ ့ပတ္သတ္ျပီးေတာ့ ဘာမွလည္း ထပ္ မစုံစမ္းခဲ့။ အဆက္အသြယ္ လည္းလုံး၀မလုပ္ပဲ ရေအာင္ၾကဳိးစားျပီး ေနခဲ့သည္။ဒါပာာ သူ ့အတြက္ အျဖစ္သင့္ဆုံး ပုံစံ ပာုယုံၾကည္ရင္း တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ ေနႏုိင္ေအာင္ၾကဳိး ပမ္းခဲ့သည္။                         တစ္ရက္ သူမ သူငယ္ခ်င္းမ်ား တစ္ဖြဲ့လုံး သူ့ဆီေရာက္လာၾကသည္။ သူ ့ကုိ ဖိတ္စာတစ္ေစာင္လာေပးသည္။                   " ဘာဖိတ္စာလဲ ... နင္တုိ ့သူငယ္ခ်င္း မဂၤလာ ေဆာင္သြားျပီလား "  ရင့္က်က္တယ္ဆုိတာ ပာန္ေဆာင္မွဳ တစ္မ်ဳိးဆုိရင္ေတာ့ သူကြ်မ္းက်င္ အဆင့္ေရာက္သြားျပီ ပာု ကုိယ့္ကုိယ္ ကုိ သတ္မွတ္လုိက္သည္။ ထုိစကား ကုိ သူအတည္ျငိမ္ဆုံး အေနျဖင့္ ေျပာလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာမွာေတာင္ ျပဳံးေယာင္ေလးသမ္းသြားသည္ ပာုထင္သည္ ။ ဒါပာာ သူပာာ အရွဳံးသမား တစ္ေယာက္ ဘ၀မွာပဲ အျမဲမေနတဲ့ေကာင္ ဆုိတာ ျပလုိက္ရုံေလးပါပဲ ။ သုိ ့ေသာ္ သူ့ပာန္ေဆာင္မွဳက အသုံးမ၀င္ေတာ့ ......                         " သူ ဆုံးသြားျပီ "                        တဒဂၤ ... သူနားၾကားမ်ားလြဲသြားေလသလား ။                        "ဘာ......ဘာေျပာလုိက္တာ."                         " သူဆုံးသြားျပီ ... နင့္ရဲ့ အသင္ ဆုံးသြားျပီ ပာ... မေန ့ကပဲဆုံးတာ"                      ေလာကၾကီး တစ္ခုလုံး မုိက္ခနဲ ေမွာင္သြားသလုိပင္... လူက အရူးတစ္ေယာက္လုိ ခဏတာျဖစ္သြားသည္။ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ ... ။ ေခါင္းထဲမွာ မုိက္ခနဲ ... အရာအားလုံး ခဏ တာ ေမွာင္ျပီး ျငိမ္က်သြားသည္။                         ....................................................................................................................                         သူမရဲ့ရက္လည္ေန ့ျဖစ္သည္။ သူမ ၏ ေနာက္ဆုံး ခရီးမွာ သူ ခက္ခက္ခဲခဲ အေနအထားတစ္ခုျဖင့္ ရပ္တည္ခဲ့ရသည္။ အခု သူမ၏ မိဘေတြကုိ သူ့မိဘ လုိသေဘာထားရင္း အားေပး ႏွစ္သိမ့္ စကားေျပာခဲ့ျပီးေနာက္ သူမ၏ သူငယ္ခ်င္း ေတြရွိရာဘက္သုိ ့သူထြက္လာခဲ့သည္။ သူမ၏ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ က သူတို ့အေၾကာင္းကုိ ေျပာျပေနသည္။                         " တကယ္ေတာ့ ... နင္တုိ ့အေၾကာင္း ငါတုိ ့ဘာဆုိဘာမွ မသိခဲ့တာပါ... ငါတုိ ့တကယ္ကုိ နင့္ကုိခင္တယ္... နင့္ အသင္ က နင့္ကုိ အရမ္းခ်စ္တာလည္း သိတယ္... ဒါေပမယ့္ ... နင့္ကုိ သူစျပီး လမ္းခြဲတာ သိေတာ့ ငါတုိ့ေတာင္..သူ့ကုိ နားမလည္နုိင္ခဲ့ဘူး ... နင္နဲ ့လမ္းခြဲျပီးေနာက္ပုိင္း ... သူခဏခဏ ငုိတယ္ ... ေနာက္ပုိင္း ...ငါတုိ ့ကုိ အကူအညီေတာင္းျပီးေတာ့.. နင့္အေၾကာင္းေတြကုိ ျပန္စုံစမ္းခုိင္းတယ္... နင္ ျပန္ျပီးတည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ ျဖစ္တယ္ၾကားရေတာ့မွ .. သူမငုိေတာ့တာပာ ... လြန္ခဲ့တဲ့ .. တစ္လေလာက္က စျပီး သူေက်ာင္းမမွန္ေတာ့ဘူး ... တစ္ပတ္မွာတစ္ရက္ေလာက္ပဲလာေတာ့တယ္ ... အရမ္းလည္း ပိန္က်သြားတယ္ ... ဆံပင္ေတြလည္း အရမ္းကြ်တ္လြန္းလုိ ့... ေနာက္ပုိင္း ဦးထုပ္ေတာင္ ေဆာင္းထားရတယ္... ငါတုိ ့လည္း ...အဲ့ဒါနဲ ့တစ္ရက္ သူ့အိမ္ကုိ သူမသိေအာင္ သြားျပီးေမးၾကည့္မွ သူ ့အေမက ငုိရင္း ကင္ဆာရွိေၾကာင္းေျပာျပတာ ... မ်ဳိးရုိးလုိက္တာတဲ့ .. သူ ့အဖြားမွာရွိဖူးတယ္တဲ့ ... သူ ့မိဘေတြေတာ့ အဲ့မ်ဳိးစိတ္က မပါလာပဲနဲ ့ ... သူ့က်မွပါလာတာတဲ့ ... အဲ့ေန ့က ငါတုိ ့ရွိေနတုန္း အိမ္ကုိ သူျပန္ေရာက္လာေတာ့ ငါတုိ ့ကုိ ေတြ့သြားေတာ့ ... သူငုိပါေလေကာ ... ျပီးေတာ့ သူစစခ်င္းေျပာတာ နင့္ အေၾကာင္းပဲ ...နင့္ကို သြားမေျပာပါနဲ့ ...တဲ့ ...နင္သူ ့ကုိ စိတ္နာျပီးတည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ေန ေနတာပဲ ... သူျဖစ္ေစခ်င္တယ္တဲ့ေလ... နင္ သူ့ေၾကာင့္ အျမဲ၀မ္းနည္းေနရမယ့္ ...ဘ၀မ်ဳိး နင့္ကုိ မေပးခ်င္ခဲ့ဘူး..တဲ့ေလ.... "                         စကားေတြက နားထဲ တျဖည္းျဖည္း သံရည္ပူေတြေလာင္းခ် သလုိမ်ဳိးပါပဲ... တစ္ဘ၀စာ ရူးဖုိ ့ျဖစ္လာေစခဲ့သလုိပါပဲလား...။မ်က္ရည္မ၀ဲေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ မီးေတြစြဲေနခဲ့သည္။                          ..........................................................................................................................                                                                             အရက္ဆုိင္ေထာင့္ေလးမွာ သူ ျပန္ထုိင္ေနခဲ့သည္။ မထုိင္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားေပမယ့္ ဆုိင္ကေကာင္မေလးက သူ့ကုိျမင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း မွတ္မိသြားသည္။ သူကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မူးေနျပီ။ၾကာရင္ေတာ့ ရူးသြားမွာေသခ်ာသည္။ သူကလည္း ရူးခ်င္ေနသူမုိ ့အဆင္ေျပေကာင္းေျပႏုိင္ေလာက္ပါသည္။ လူကလည္း ရူးမတက္ျဖစ္ေနတာပါပဲ....... ။                         " အကုိ ျပန္လာျပန္ျပီလား .... မလာတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားျပီေနာ္"                          "အင္း .... ပာုတ္တယ္ "                          " ဒီတစ္ခါေကာ..... အလိမ္ခံ ရလာျပန္ျပီလား "                         " အင္း ပာုတ္တယ္ ... အလိမ္ခံ ရလာတာပါပဲ .... ဒါေပမယ့္ ပာုိတစ္ခါ လုိေတာ့မပာုတ္ဘူး ... ပာုိတစ္ခါ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ ဇတ္လမ္းမွာ လိမ္တဲ့ မိန္းမက တကယ္ေတာ့ လူမပာုတ္ဘူး ... နတ္သမီးေလး .. သူကလိမ္ခဲ့တာေတာ့လိမ္ခဲ့တာပဲ .... အဲ့လိမ္ညာမွဳ ရဲ့ေနာက္ကြယ္မွာ သူ ရဲ့ အရမ္းလွပျဖဴစင္တဲ့အခ်စ္ကုိ ဖုံးကြယ္ထားခဲ့တာ ... "                             ေကာင္မေလး ေခါင္းကုတ္သြားသည္။ ညကတျဖည္းျဖည္း ေအးလာျပန္ျပီ ။ဆုိင္ထဲက မီးေရာင္ေတြကုိ သူသဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ေတာ့ .... မ်က္ရည္ေတြသည္ ေရကာတာေပါက္သည္ ့အလား သူ ့မ်က္၀န္းမွ ဆက္တုိက္စီးက်လာသည္ ။သူ ့အသံေတြ တုန္ေနျပန္ျပီ ။ထုိတုန္ရင္ ေသာ အသံေတြၾကားမွာ သူ ့ရဲေၾကကြဲမွဳေတြ အတုိင္းသား ျမင္ေနရသည္။                          " အဲ့ဒီ ေကာင္မေလးကေလ....... "                       အတိတ္မ်ား ေျပးလႊားကုန္ျပီ ။ ပုံရိပ္ေတြ ၊ အျဖစ္ အပ်က္ေတြ ၊ ခံစားခ်က္ေတြ ၊ စြန့္လႊတ္မွဳေတြ ၊ သူမရဲ့တကုိယ္တည္း ေၾကကြဲမွဳေတြ .... အတိတ္ေတြ ေနာက္မွာ  လုိက္ရင္း လုိက္ရင္း မ်က္ရည္စေတြက တြဲလဲခုိေနေလရဲ့.........။                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     

                     နစ္ကီ၀ုိင္                                                                                                  9:54 PM           11 February 2013