နိုင္ငံျခားသားအျဖစ္ ခံယူသူ။ အဂၤလိပ္စာကို ကိုးကြယ္သူ။

by Than Saw on Wednesday, June 13, 2012 at 5:20am ·

နိုင္ငံျခားမေရာက္ေသးခင္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ နိုင္ငံျခား ေရာက္ေနသူမ်ားကို ခ်ဥ္ၾကတယ္။ ကိုယ္တိုင္နိုင္ငံျခား ေရာက္တဲ့အခါ နိုင္ငံျခားမွာ ပီအာ ေလွ်ာက္တာဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ နိုင္ငံသား ေလွ်ာက္တာဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ နိုင္ငံေရးခိုလႈံတာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ တမ်ိဳးမ်ိဳး လူတိုင္းနီးပါး အျပင္းအထန္ မနားမေန လုပ္ၾကတယ္။

ေအာင္ျမင္ရင္ ျငိမ္က်သြားတယ္။ မေအာင္ျမင္တဲ့အခါ ျပည္ေတာ္ျပန္ျပီး မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေတြ ပ်င္းျပလာၾကတယ္။ နိုင္ငံျခားမွာေနသူေတြကို ျပန္ျပီး ပုတ္ခတ္ၾကတယ္။

နိုင္ငံျခားဘာသာစကားေတြကို ကၽြမ္းက်င္သူ ေလ့လာသူေတြကိုလည္း ဒီအတိုင္းပါဘဲ။ တခါက ျမဳိ႕တခုက  ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ က်မ အခန္းေဘးမွာ ကပ္ေနဘူးတယ္။

နံရံက က်ဴထရံ တဝက္ဘဲ ကာထားေတာ့ တေဆာင္လံုးကို တမင္က်ယ္ေလာင္စြာ အတင္းေျပာသမွ် တျခားအာေခ်ာင္သမွ်ကို ေန႕တဒူဝ ၾကားေနရတယ္။

ဒီေတာ့ အဂၤလိပ္လို ဂ်ာမန္လို သူေျပာတဲ့ အေၾကာင္းေတြအျပင္ တခါတေလ တျခားအေၾကာင္းေတြကိုပါ စိတ္ပညာအရ လူမႈ ဘာသာေဗဒပညာအေနနဲ႕ ဆန္းစစ္ စာေရးေလ့ရွိေတာ့၊  စာအေရးအသား ပိုေကာင္းလာတယ္။ သူ႕ကိုလည္း မမုန္းနိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႕စကားေတြကလည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ က်မအတြက့္ အပ်င္းေျဖ ဟာသ ပ်က္လံုးေတြျဖစ္ျပီး၊ ဘာသာေဗဒဓါတ္ခြဲခန္းထဲမွာ အသံုးခ်ဖို႕ အလကားရတဲ့ သတၱဝါတစ္ေကာင္ျဖစ္လာလို႔ သိပ္အသံုးက်သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္သြားတယ္ေလ။

တေန႕ သူက က်မၾကားေအာင္ေျပာလိုက္တယ္။ ဟုိဖက္ခန္းက အဂၤလိပ္ဆရာမက မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္မရွိလို႕ နယ္ခ်ဲ႕ စာျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္စာ ေမဂ်ာယူခဲ့တတဲ့။ က်မက ေတာ္ေတာ္ေလး အသံထြက္ မရီမိေအာင္ ခ်ဳပ္တီးထားရတယ္။

ဒီလိုမေျပာခင္မွာ သူက သူ႕အခန္းေဖာ္ကို ေမးလိုက္တာက အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕နဲ႕ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ေတြ ဘယ္သူက အရင္ ျမန္မာျပည္ကို က်ဴးေက်ာ္လာသာလဲတဲ့။ သူ႕အခန္းေဖာ္က သူသိသမွ်ေလးနဲ႕ ဒီတတိယႏွစ္ေက်ာင္းသူေလးကို ရွငး္ျပတာၾကားခဲ့လို႕ပါ။

က်မ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ဒီမိန္းခေလး ဘယ္လိုမ်ား ၁၀ တန္း ေအာင္ခဲ့လည္းလို႕ ေတြးမိခဲ့ပါတယ္။ 

သူ႕ခမ်ာ အဂၤလိပ္နဲ႕ ဂ်ပန္ဘယ္သူ အရင္လာသလည္း ဆိုတဲ့ ပေဟဠိတခုကို တကၠသိုလ္ တတိယနွစ္က်မွဘဲ အေျဖရရွာတယ္။ ျပီးသူဆက္ေတြးလိုက္တာက အဂၤလိပ္စာဆရာမေတြက နယ္ခ်ဲ႕စာ ျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္စာေပကို မ်ိဳးခ်စ္စိတ္မရွိလို႕ သင္ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ မဟာျမန္မာ ဒႆနိက အေတြးလံုးတစ္ခု ရုတ္တရက္ ရလိုက္တာဘဲ။ ခ်ီးက်ဴးစရာပါ။  ေအာ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ တက္ဖို႕ ေအာင္မွတ္ရေအာင္ ခ်မ္းသာတဲ့ မိဘေတြ ေမးခြန္းဝယ္ျပီး ဘယ္ေလာက္ ၾကိဳးစားခဲ့ရသလည္း ဆိုတာ ရိပ္မိသြားတယ္။

သူ႕ျမိဳ႕ေက်ာင္းက ဆရာ ဆရာမေတြ အျပစ္လား။ သူကိုယ္တိုင္ကဘဲ ဥေဏွာက္မသံုးခဲ့လို႕ ဖ်င္းလို႕ ပ်င္းလို႕လား ဆိုတာကို ေတြးၾကည့္ၾကပါ။ ေဆးေက်ာင္းေတြမွာလည္း ဒီလို ဝင္သြားတဲ့ ဒီလိုေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြလည္း  ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေတာ္သူေတြကေတာ့ ေတာ္သလို ကုတ္ျပီး စာဘဲဖတ္ၾကတယ္။ နဂိုထဲက မေတာ္တဲ့သူ ဖ်င္းသူေတြကေတာ့ ဘယ္လို ေနာက္ပိုင္းမွာ ေဆးေက်ာင္းမွာ ဘယ္လို ေအာင္ေအာင္ လုပ္ၾကသလည္း ေတာ့ မသိပါ။ ဒီလို နဂိုထဲမ မေတာ္ဘဲ ဝင္လာသူေတြအထဲက တကၠသိုလ္မွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာလို႕ ေနာင္မွာ ထူးခၽြန္ လာသူေတြလည္း အမ်ားၾကီးပါ ပညာကို ေသေသခ်ာခ်ာ တတ္ေအာင္သင္တာ ဘယ္အရြယ္မွာ မဆို လုပ္နိုင္ သင္နိုင္ ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ဒီဂရီေတြ တန္းစီယူထားျပီး ဒံုရင္း ဒံုးရင္းေတြလည္း တပံုၾကီးပါ။ အသက္ၾကီး ရာထူးၾကီးေသာ္လည္း အေတြးအေခၚ အေရးအသားကို ၾကည့္ရင္ သိသာပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာ မွန္ေအာင္ေရးနိုင္ေသာ္လည္း အနွစ္မပါဘဲ ေရးသူေတြလည္း အမ်ားၾကီးပါ။

ကိုယ္အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ႕ မေရးနိုင္ရင္ က်ိဳးစားပါ။ အားမငယ္ပါနဲ႕။ ကိုယ့္စာေပ ဘာသာစကားျဖစ္တဲ့ ျမန္မာလို ခ်က္က်က် ထိထိမိမိ ေရးနိုင္တာကိုလည္း ဂုဏ္ယူပါ။ ဘယ္ဘာသာနဲ႕ဘဲ ေရးေရး အဂၤလိပ္နဲ႕ ဂ်ပန္ေတြ ဘယ္သူ အရင္ဝင္တယ္ ဆိုတာမသိတဲ့ ေခါင္းရွိေနတဲ့ မ်ိဳးခ်စ္ မ်က္ကန္းမ်ိဳးကေတာ့ ဘယ္ဘာသာနဲဲ႕ဘဲေရးေရး စိတ္ပညာ ဘာသာေဗဒပညာအရ ဥေဏွာက္မျပည့္သူမ်ား ေျပာေသာစကား အေတြး အျမင္ေတြကို ေလ့လာဖို႕အတြက္ အသံုးခံရတဲ့ တိရိစၦာန္တစ္ေကာင္လို အသံုးဝင္တာဘဲ ရွိပါေတာ့တယ္။