ကမၻာေက်ာ္ေစခဲ့ေသာ ျမန္မာ့နန္းစဥ္ အဖိုးတန္ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ား

Nwe Ni

ျမန္မာ့ နန္းစဥ္ရတနာမ်ား ဆိုသည္မွာ ျမန္မာမင္း အဆက္ဆက္ တန္ဖိုးထား အသံုးျပဳခဲ့ၾကေသာ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္း ရတနာမ်ားကို ေခၚသည္။ ျမန္မာျပည္သည္ အဖိုးတန္ သယံဇာတမ်ား၊ တြင္းထြက္ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ားႏွင့္ ျပည္႔ႏွက္ေနေသာ ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံအျဖစ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ ရပ္တည္လာခဲ့သလို ကမၻာေက်ာ္ေစခဲ့ေသာ အဖိုးတန္ ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြ ေၾကာင့္လဲ ကမၻာ့အလည္မွာ နာမည္ဂုဏ္သတင္း ေက်ာ္ေစာခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာ့ နန္းစဥ္ရတနာမ်ားသည္ (တစ္နည္း) သမိုင္းဝင္ရတနာေတြျဖစ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ရတနာပံုေရႊတိုက္ေတာ္စာရင္းအရ ျမန္မာ့နန္းစဥ္ပတၱျမားေတြက-
၁။သကၠရာဇ္ ၁၀၃၂ (ေအဒီ ၁၆၆၁) ေလာက္ကတည္းက ရွိခဲ့တဲ့ အေလးခ်ိန္ ရတီကိုးဆယ္ေက်ာ္ရွိေသာ ပတၱျမား ငေမာက္
၂။ဗဒံုမင္းလက္ထက္ကတည္းက ရွိခဲ့တဲ့ ရတီခ်ိန္ ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ရွိတဲ့ ေလွာ္ကားတင္ကေလး ဟုေခၚေသာ ပတၱျမား

၃။သကၠရာဇ္ ၁၁၉၉ (ေအဒီ၁၈၃၇) ခုႏွစ္ ေရႊဘိုမင္းလက္ထက္ကတည္းက ရွိခဲ့တဲ့ ရတီခ်ိန္ေလးဆယ္ေက်ာ္ ေလွာ္ကားတင္ၾကီး ဟုေခၚေသာ ပတၱျမား
၄။အေလးခ်ိန္ ေလးဆယ္ရတီရွိ ဆင္ျဖဴေတာ္ ဟုေခၚေသာ ပတၱျမား
၅။အေလးခ်ိန္ ဆယ္ရတီရွိ ဆင္မေတာ္ ဟုေခၚေသာ ပတၱျမား
၆။စံထားအသံုးျပဳရတဲ့ အခ်ိန္ေျခာက္ရတီရွိတဲ့ စံေက်ာက္ေတာ္ ဟုေခၚေသာ ပတၱျမား တို႔ျဖစ္သည္။

ေရႊေခါင္းေဆာင္း(သရဖူ)

ျမန္မာႏူိင္ငံ၏ တစ္ပါးတည္းေသာ  ဘုရင္မ ေရႊေခါင္းေဆာင္းတစ္ခုျဖစ္

မြန္ဘုရင္မၾကီး  ရွင္ေစာပု၏ ေရႊေခါင္းေဆာင္း(သရဖူ)

အမ်ိဳးအစား - ေရႊေခါင္းေဆာင္း
အခ်ိန္ကာလ - ဘုရင္မႀကီး ရွင္ေစာပု(၁၄၅၃-၁၄၆၀)အသုံးျပဳခ့ဲသည္ဟု ယူဆရသည္။
ေတြ႕ရွိရာေနရာ -(၁၈၅၅)ေရႊတိဂုံဘုရား ၊ ျမန္မာ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ -ေရႊသားျဖင့္ျပဳလုပ္ထားၿပီး ရတနာ စီျခယ္ထားေသာ ေခါင္းေဆာင္း
အရြယ္အစား - မသိ
လက္ရွိတည္ေနရာ - လန္ဒန္ျမိဳ႔ ဝိတိုရိယႏွင့္ အယ္လဗတ္ျပတုိက္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ -
စကားခ်ပ္။ ။ရွင္ေစာပုဘုရင္မၾကီး အသံုးျပဳခဲ့သည္ဟုဆိုေသာ လန္ဒန္ျမိဳ႔ ဝိတိုရိယႏွင့္ အယ္လဗတ္ျပတုိက္ၾကီးတြင္ ယေန႔တုိင္ ျပသထားေလသည္။^[1]

ပတၱျမား ေခါင္းဘီး

ပတၱျမား ေခါင္းဘီး

အမ်ိဳးအစား - ပတၱျမား ေခါင္းဘီး
အခ်ိန္ကာလ - ၁၈ ရာစုရဲ့ ေနာက္ဆုံး ၂၅ ႏွစ္
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - မႏၲေလး၊ ျမန္မာ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - သစ္သား ေပၚ ေရႊကပ္၊ ပတၱျမား ႏွင့္ ျမ ကို ေရႊေပၚမွာ ျမဳပ္ျပီး အလွဆင္။
အရြယ္အစား - အရွည္ ၈.၂ စင္တီမီတာ ၊ ေဘးတိုက္အက်ယ္ ၅.၁ စင္တီမီတာ
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရီးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - IS.2-1902
စကားခ်ပ္။ ။ျမင္ေနက် ျမန္မာဟန္ပန္အတိုင္းျဖစ္သည္။ ထို ၂ ဘက္လွ သစ္သားဘီးေလးသည္ ေရႊကို အေပၚက ကပ္ထားသည္။ ပတၱျမား ႏွင့္ ျမ ကို စီျမဳပ္ျပီးအလွဆင္ထားသည္။ ဘီး၊ ဆီ( ေခါင္းလိမ္းဆီ/အလွဆီ)၊ ေရေမႊး၊ သနပ္ခါး ႏွင့္ ဆံစု စတာေတြ ပါတတ္တဲ့ နန္းတြင္း အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးရဲ့ အလွျပင္ေသတၱာ ထဲမွ တစ္ခု အပါဝင္ပါသည္။ အဖိုးတန္ ရတနာ ပစၥည္းမ်ား ႏွင့္ အလွဆင္ထားေသာ ထိုေခါင္းဘီးသည္ ကုန္းေဘာင္ မင္းဆက္ ( ၁၇၂၅-၁၈၈၅ ) မိဘုရား ႏွင့္ မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ ေတြသာ သုံးႏိုင္တဲ့ ေတာ္ဝင္ ပစၥည္း တစ္ခုျဖစ္သည္။

• (ဧကရီဘုရင္မၾကီးထံ ေပးပို႕သည့္ပစၥည္းမ်ားထဲတြင္ သီေပါ၏ အေကာင္းဆုံး သရဖူတစ္ခု၊ ဒုတိယ သရဖူမွ ျမေက်ာက္ၾကီးသုံးလုံး၊ သရဖူထဲမွ ကြၽတ္က်သည့္ ေက်ာက္အလြတ္ ၈ လုံးထည့္ထားသည့္ စကၠအိတ္တစ္လုံး၊ စိန္ေဒါင္း႐ုပ္ပါသည့္ ဘယက္တစ္ကုံး ႏွင့္ ေရႊဘီး တစ္ေခ်ာင္း တို႕ပါသည္။ ...............။) ^[2]

လည္တုန္

လည္တုန္

အမ်ိဳးအစား - လည္ဆြဲဘယက္
အခ်ိန္ကာလ - ၁၉ ရာစုႏွစ္ ႏွစ္လယ္
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - တနသၤာရီ၊ ျမန္မာ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - - ေရႊခ်ည္ နဂထာ ကို နီက်င္က်င္အေရာင္ဆင္း ရရွိေအာင္ မဂ်ီးသီး(မန္က်ည္းသီ:) ႏွင့္ ေရႊကို ေရေႏြးထဲ ထည့္ ျပဳပ္တယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဆာလဖာ ကိုမီး႐ိႈ႕ျပီး ေရႊအေရာင္ရင့္လာ ေအာင္မိႈင္းတိုက္ တယ္။
အရြယ္အစား - အရွည္ ၂၈ စင္တီမီတာ ၊ အက်ယ္ ၈ စင္တီမီတာ
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရိးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - 123-1852
၁၉ ရာစုအလယ္ပိုင္း မွာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား ဝတ္သည့္ လည္ဆြဲ ။ နီက်င္က်င္အေရာင္ရွိျပီး လည္မွာဆြဲထားရင္ တလႈပ္လႈပ္ႏွင့္ မို႕ "လည္တုန္" လို႕ေခၚသည္။ အေျပာက္အမြန္းေကာင္းေကာင္း၊ ဆြဲသီး အေတာ္မ်ားမ်ား (၂၃ ခု) ၊ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ (၁၇၅၂-၁၈၈၅) အမွတ္လကၡဏာ ေဒါင္းတံဆိပ္ တို႕ႏွင့္ အလွဆင္ထားသျဖင့္ ဝတ္ဆင္သူသည္ အင္မတန္ အဆင့္တန္းျမင့္ေသာ အသိုင္းဝိုင္းကျဖစ္ေပမည္။
စကားခ်ပ္။ ။ထားဝယ္မွာ ဆင္ျဖဴမရွင္ ေနထိုင္စဥ္ ထုတ္ေရာင္းေသာ ပစၥည္းမ်ား ထဲမွ တစ္ခုျဖစ္မယ္ဟု ထင္ပါသည္။

၁၉ ရာစု လည္ဆြဲဘယက္

၁၉ ရာစု လည္ဆြဲဘယက္

အမ်ိဳးအစား - လည္ဆြဲဘယက္
အခ်ိန္ကာလ - ၁၉ ရာစု
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - မႏၲေလး၊ ျမန္မာ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - - ေရႊခ်ည္ၾကိဳးငယ္မ်ားတြင္ ပုလဲလုံးငယ္ကေလးမ်ား သီကုံး၍အလွဆင္။
အရြယ္အစား - မသိ
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရိးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - 03165(IS)
စကားခ်ပ္။ ။ပုလဲလုံးငယ္ေလးေတြကို ေရႊခ်ည္ၾကိဳးေတြႏွင့္ ေသခ်ာသီျပီး အလွဆင္ထားတဲ့ ဒီလည္ဆြဲဘယက္ ဟာ လူတစ္ကိုယ္အတြက္ တစ္ဆင္စာ ေျခခ်င္း၊ လက္စြတ္၊ နားေတာင္း ၊ လည္ဆြဲ စတာေတြထဲက တစ္ခု အပါအဝင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို လူတစ္ကိုယ္အတြက္ တစ္ဆင္စာျပည့္ ဝတ္စားဆင္ယဥ္မႈဟာ မ်ိဳး႐ိုး အဆင့္တန္းျမင့္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးအတြက္ေတာ့ မရွိမျဖစ္ပါ။ (ျပတိုက္ကေတာ့ မင္းတုန္းမင္း ေခတ္လို႕ အရိပ္အမြတ္ေျပာေနပါတယ္။)

၁၉ ရာစု ေျခခ်င္းတစ္စုံ

၁၉ ရာစု ေျခခ်င္းတစ္စုံ

အမ်ိဳးအစား - ေရႊေျခခ်င္း
အခ်ိန္ကာလ - ၁၉ ရာစု
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - မႏၲေလး၊ ျမန္မာ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - - ေရႊသားစစ္စစ္ တြင္ ပတၱျမား အ႐ိုင္းတုံးမ်ားျဖင့္အလွဆင္။
အရြယ္အစား - အျပင္ဘက္ ကြင္းအက်ယ္ ၈.၉ စင္တီမီတာ ၊ အတြင္းဘက္ ကြင္း အက်ယ္ ၈.၂ စင္တီမီတာ။
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရိးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - 03159:1, 2/(IS)
စကားခ်ပ္။ ။ေရႊသားစစ္စစ္ မွာ မေသြးရေသးတဲ့ ပတၱျမား အ႐ိုင္းတုံးကေလး ေတြႏွင့္ အလွဆင္ထားတဲ့ ဒီ မိန္းမဝတ္ ေျခခ်င္းတစ္စံု ဟာ ၁၉ ရာစုအေစာ ပိုင္းႏွစ္မ်ား ဆီကပါ။ ဒီလို တန္ဖိုးၾကီးျပီး လွပႏွစ္လိုဖြယ္ရာ ရတနာကို ဝတ္ဆင္သူဟာ ဘုရင့္ မိသားစုဝင္၊ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ ဒါမွမဟုတ္ ဝန္ၾကီးကေတာ္ ေတြထဲက ဘဲျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

နဂါးလက္ေကာက္

နဂါးလက္ေကာက္

လည္ဆြဲ

လက္ေကာက္

အမ်ိဳးအစား - လက္ေကာက္၊ လည္ဆြဲ အပါ ရတနာ တစ္ဆင္စာ
အခ်ိန္ကာလ - ၁၉ ရာစု (၁၈၅၀)
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - မႏၲေလး၊ ျမန္မာ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - က်စ္ဆံျမႇိးက်စ္ ထားသလိုမ်ိဳး ေရႊၾကိဳး ဖြတ္ျမႇီးထိုး မွာ ပတၱျမား ျဖင့္ပံုေဖာ္အလွဆင္။
အရြယ္အစား - အရွည္(အလ်ား) ၇ လက္မ၊ အနံ ၀.၂၅ လက္မ ။ အရွည္ (အလ်ား) ၆ စင္တီမီတာ ( ပံုပါအတိုင္း) အနံ ၆.၂ စင္တီမီတာ( ပံုပါအတိုင္း) အထူ (ထူ) ၁.၁ စင္တီမီတာ( ပံုပါအတိုင္း)
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရိးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - M.39-1939
စကားခ်ပ္။ ။၁၈၆၀ ခုႏွစ္ ေလာက္မွာ ပန္းခ်ီဆရာ ဒိန္း ဂါဘရီရယ္ ႐ိုဆက္စတီ ( Dante Gabriel Rossetti ) ဟာ ပန္းခ်ီ ေရးဖို႕ရာအတြက္ အေရာင္းေသြးစံုျပီး အသြင္စန္းတဲ့ ႏိုင္ငံရပ္ျခားျဖစ္ ေက်ာက္မ်က္ ရတနာ ႏွင့္ အျခား လိုတဲ့အပ္ပစၥည္း ေတြကို လစ္စစ္စတာ စကြဲရား (Leicester Square) ၊ ဟမ္းမားစမစ္ (Hammersmith) တဝိုက္ရွိ ထူးစန္းပစၥည္း အေရာင္းဆိုင္ မွာ ဝယ္ယူခဲ့ပါတယ္။ ၁၈၆၅-၁၈၆၆ ခုႏွစ္ ပတ္ဝန္းက်င္ ေလာက္က ႐ိုဆက္စတီ ေရးခဲ့တဲ့ ပန္းခ်ီကားမွာ သူ႕ခ်စ္သူ သတို႕ သမီးကို ဒီ နဂါးလက္ေကာက္ ဆင္ျမန္းေစကာ ပံုတူကိုေရးခဲ့ပါတယ္။ ပန္းခ်ီဆရာ ဒိန္း ဂါဘရီရယ္ ႐ိုဆက္တီ (Dante Gabriel Rossetti) ဟာဂ်ိန္းေမာရစ္(Jane Morris) ကိုလည္း မၾကာခဏ အမ်ိဳးသမီး ပံုတူ ေရးေလ့ရွိတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ႐ိုစစ္စတီ က ဒီလက္ေကာက္အပါဝင္ ပစၥည္း အခ်ိဳ႕ ဂ်ိန္းေမာရစ္ ကိုေပးခဲ့တယ္။ ဂ်ိန္းေမာရစ္(Jane Morris)အျဖစ္ လူသိမ်ားတဲ့ ဂ်င္နီ (Janey) ဟာ ဆိုရွယ္လစ္ ပန္းခ်ီ၊ ပန္းပု ႏွင့္ ဒီဇိုင္းပညာရွင္ ဝီလ်န္ ေမာရစ္ (William Morris) ရဲ့ ဇနီးပါ။ ၁၉၃၈ ေမ၊ မွာ ဂ်ိန္းေမာရစ္ ရဲ့ သမီးျဖစ္သူဟာ ရတနာ ပစၥည္း အခ်ိဳ႕ကို ဗစ္တိုးရီးယား ႏွင့္ အယ္ဘာတ္ျပတိုက္ ကို ေသတမ္းစာ ႏွင့္လႉဒါန္းခဲ့ပါတယ္။
သီေပါမင္းပါေတာ္မူ ျပီးေနာက္ ၅ ႏွစ္အၾကာမွာ ဒီလို ျမန္မာျပည္က နန္းတြင္းသုံးရတနာ ပစၥည္းဟာ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ လစ္စစ္စတာ ကိုေရာက္ေနပါျပီ။ ဒီပစၥည္းမူလ လာရာလမ္းေၾကာင္း ၂ ခုရွိတယ္။ မႏၲေလး ႏွင့္ ရတနာဂီရိ ။ ပါေတာ္မူတဲ့ ေန႕မွာ ရတနာပစၥည္း ေတြေပ်ာက္တယ္လို႕ ဘုရင္က ေရာ၊ ဆင္ျဖဴမရွင္ ကပါ အဂၤလိပ္အစိုးရကို တိုင္းတန္းထားတာရွိပါတယ္။
ရတနာဂီရိ ကိုပါေတာ္မူတဲ့ သီေပါဘုရင္ ကလည္း ပါလာတဲ့ ရတနာ ပစၥည္းေတြကို မၾကာခဏဆိုသလို ထုတ္ေရာင္းေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီပစၥည္းေတြဟာ နန္းတြင္းသုံးပစၥည္း ရယ္လို႕ ကံေသကံမ ေျပာလို႕မရပါ။ မႏၲေလးမွာ သိပ္ခ်မ္းသာ တဲ့ ကုလား၊ တရုတ္ ႏွင့္ ျမန္မာ သူေ႒းေတြ ဆီကလည္းျဖစ္ႏိုင္ပါေသးတယ္။ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ ကို ပညာေတာ္သင္ ႏွင့္ သံအမတ္ေတြအျဖစ္လာတဲ့ ျမန္မာေတြက စရိတ္ျပတ္လို႕ ေရာင္းခဲ့တာမ်ိဳး ေရာမျဖစ္ႏိုင္ ဘူးလား လို႕ လူကပ္ ေတြက ေမးလာရင္ လည္းမျဖစ္ႏိုင္ပါလို႕ဘဲေျဖရပါမယ္။
ရတနာ ပစၥည္းေတြက အမ်ိဳးသမီးသုံး ေတြျဖစ္ျပီး ပညာေတာ္သင္ ႏွင့္ သံအမတ္ေတြ အားလုံး အမ်ိဳးသားေတြၾကီးပါ။ ျမန္မာသံ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ ကေတာ့ စရိတ္ျပတ္ျပီး ရက္အေတာ္ၾကာေသာင္တင္ေနဖူးပါတယ္။
ဒီလက္ေကာက္ကို ျပတိုက္က နဂါးလက္ေကာက္လို႕ ေျပာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္႔အျမင္က ေတာ့ ပံုသိပ္မရွင္းပါ။ ေဘးတိုက္ပံုျဖစ္ေနပါတယ္။ ေရႊသိပ္မၾကိဳက္ေပမယ့္ လက္ရာ ဟာ သိပ္အႏုစိတ္ျပီး အဆင့္ျမင့္တယ္လို႕ထင္တယ္။

ဝန္ၾကီးအေဆာင္ေယာင္

ဝန္ၾကီးအေဆာင္ေယာင္

အမ်ိဳးအစား - ဝန္ၾကီးအေဆာင္ေယာင္
အခ်ိန္ကာလ - ၁၉ ရာစု တတိယ ႏွစ္အစိတ္၊ မႏၲေလး၊ Gold relief work, formed by raising and finished with repoussé and incised work(Ear tube) Gold sheets and filigree work(Ear tube) Gold sheets and filigree work(Foil order) Engraved thin gold metal foil
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - မႏၱေလးၿမိဳ႕ ၊ ျမန္မာ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - -သစ္သားေခ်ာင္းငယ္ေလးမ်ားကိုအသုံးျပဳျပီး ယပ္ေတာင္ပံုအရင္ေဖာ္ယူပါတယ္၊ ျပီးေနာက္အသင့္အေနေတာ္ ပိုးထည္စကပ္ပါမယ္၊ ပိုးထည္စေပၚမွာ ႐ိုးရာၾကက္ဥအကာေရာထားတဲ့ေရေဆး၊ ေရႊ နဲ႕ ေငြေရာင္ ေတြကိုအသုံးျပဳျပီး ေရးဆြဲတာမ်ိဳးပါ။
အရြယ္အစား -(Shoulder belt) Length 61 cm(Shoulder belt) Width 13.4 cm (maximum)(Ear tube) Length 9.5 cm(Ear tube) Width 3.2 cm (maximum)(Ear tube) Length 9.5 cm(Ear tube) Width 3.2 cm (maximum)(Foil order) Length 28 cm(Foil order) Width 7 cm
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရိးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - IS.15 to C-1947
စကားခ်ပ္။ ။မႏၲေလး၊ သီေပါမင္းက အမႈထမ္း အဆင့္ျမင့္နန္းတြင္း အမတ္ၾကီးတစ္ဦးအတြက္ခ်ီးျမင့္တဲ့ ဘြဲ႕တဆိပ္ပါေရႊျပား၊ ေရႊနားေတာင္း၊ ၁၂ ၾကိဳးေရႊစလြယ္အေဆာင္ေယာင္ေတြပါ။ ဒီလိုအေဆာင္ေယာင္မ်ိဳးကို ဘုရင္ေရွ႕ေတာ္ ညီလာခံဝင္တဲ့အကာမွာဝတ္ဆင္တာပါ။ ရာထူးရာခန္ ဘယ္ေလာက္အဆင့္ျမင့္တယ္ဆိုတာကို ေရႊစလြယ္မွာပါတဲ့ ေရႊၾကိဳးအေရတြက္ကိုၾကည့္ျပီးသိႏိုင္ပါတယ္။ ေရႊစလြယ္ထိပ္ ခ်ိပ္မွာပါတဲ့ အ႐ုပ္ ၃ခုမွာ ေဒါင္းပံုဟာ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ကို ကိုစားျပဳပါတယ္။ ဝန္ၾကီးရဲ့ ဘြဲ႕နာမည္ကိုေရႊျပားေပၚမွာ ေရးထိုးထားသလို အနီေရာင္ဖဲၾကိဳးစကိုျဖင့္ ေခါင္းေပါင္း ဒါမွမဟုတ္ နဖူးမွာစီးျပီးမွသာ ဘုရင့္ေရွ႕ေတာ္ကိုအခစားဝင္မွာပါ။ (ျပတိုက္ရဲ့မွတ္ခ်က္ကဒီေလာက္ဘဲေရးထားပါတယ္။)
အမွန္ကိုဝင္ခံရရင္ မႏၲေလးေခတ္ မင္းတုန္း၊ သီေပါ ေခတ္အႏုပညာလက္ရာေတြကို သိပ္အၾကိဳက္ၾကီးမဟုတ္လွပါ။ ေဒါင္း႐ုပ္ေဘးကအ႐ုပ္က "ဗ်ာလ" ပါ။ ပုဂံ ထီးလိုင္မင္း က်န္စစ္သား လက္ထက္ကတည္းက နန္းတြင္းအလွဆင္ရာမွာတြင္က်ယ္စြာအသုံးျပဳပါတယ္။ ရခိုင္ဘုရင္ေတြလည္းသုံးပါတယ္။ ယခုလည္းသုံးဆဲပါ။ သိန္းငွက္ပံုကို ေအာက္ဆုံးမွာေတြ႕ရပါမယ္။ ေရႊျပားေပၚမွာေတာ့ အမ်ားသိ ျခေသၤ့ ပါ။
ဒီဝန္ၾကီး " သတိုးမင္းၾကီးမဟာမင္းထင္စည္သူ" အေၾကာင္းေသေသခ်ာခ်ာ သိပ္မသိပါ။ သိသေလာက္ေျပာပါံမယ္။ မႏၲေလး ဒုတိယ ေရႊအင္ပင္ ေက်ာင္းတကာ တ႐ုတ္သူေ႒း ဦးစက္ရႊင္(၁၇ မတ္ ၁၉၁၇ မွကြယ္လြန္) သခၤ်ဳိင္းစာ ၂၉-၃၅မွာ(မူရင္းအတိုင္း) သတိုးမင္းၾကီး မဟာမင္းထင္စည္သူဟူေသာ အမတ္ၾကီးသည္ ၾကံအား ဘန္အား ညဏ္အား လုံးလကိုသိသျဖင့္ သားႏွယ္တမွ် ထင္မွတ္၍၊ သီေပါေရႊနန္းလွ်င္ဘုရားေရွ႕ေတာ္ ဆက္သြင္းရာ၊ အလြန္ဝမ္းေျမာက္ေတာ္မူ၍၊ ေက်ာက္စိမ္းအလုပ္ အခြန္ေတာ္ထမ္းေဆာင္၊ ေကာင္းမြန္စြာ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေစ၊ ဟူေသာအမိန္႕ေတာ္ျမတ္ ခပ္အပ္ေတာ္ မူလိုက္သည္အတိုင္း၊ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္၍၊ ဥစၥာအင္ခြင္တို႕သည္မ်ားစြာ တင့္တယ္ေလသည္။ သတိုးမင္းၾကီးမဟာမင္းထင္စည္သူ ဟာ ဝင္ရွင္ေတာ္ေတာင္ခြင္ျမိဳ႕စားျဖစ္ျပီး ၁၂၅၄ နတ္ေတာ္လျပည့္ေက်ာ္ ၂ ရက္(၁၅ ဒီဇင္ဘာ ၁၈၉၂)မွာကြယ္လြန္။ ^[3]

ရတနာပံု ေငြဒဂၤါး

ရတနာပံု ေငြဒဂၤါး(1)

ရတနာပံု ေငြဒဂၤါး(2)

အမ်ိဳးအစား - ေငြဒဂၤါး
အခ်ိန္ကာလ - ၁၉ ရာစု
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - မႏၱေလးၿမိဳ႕ ၊ ျမန္မာ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ -
အရြယ္အစား -
လက္ရွိတည္ေနရာ -
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ -

မႏၱေလးနန္းသုံးယပ္ေတာင္

မႏၱေလးနန္းသုံးယပ္ေတာင္

အမ်ိဳးအစား - ယပ္ေတာင္
အခ်ိန္ကာလ - ၁၈၈၀
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - မႏၱေလးၿမိဳ႕ ၊ ျမန္မာ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - -သစ္သားေခ်ာင္းငယ္ေလးမ်ားကိုအသုံးျပဳျပီး ယပ္ေတာင္ပံုအရင္ေဖာ္ယူပါတယ္၊ ျပီးေနာက္အသင့္အေနေတာ္ ပိုးထည္စကပ္ပါမယ္၊ ပိုးထည္စေပၚမွာ ႐ိုးရာၾကက္ဥအကာေရာထားတဲ့ေရေဆး၊ ေရႊ နဲ႕ ေငြေရာင္ ေတြကိုအသုံးျပဳျပီး ေရးဆြဲတာမ်ိဳးပါ။
အရြယ္အစား -အရွည္ ၃၄ စင္တီမီတာ ၊အက်ယ္(ပြင့္လ်က္)၆၆.၆ စင္တီမီတာ
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရီးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - IM.292-1921
စကားခ်ပ္။ ။သစ္သားေခ်ာင္းငယ္ေလးမ်ားကိုအသုံးျပဳျပီး ယပ္ေတာင္ပံုအရင္ေဖာ္ယူပါတယ္၊ ျပီးေနာက္အသင့္အေနေတာ္ ပိုးထည္စကပ္ပါမယ္၊ ပိုးထည္စေပၚမွာ ႐ိုးရာၾကက္ဥအကာေရာထားတဲ့ေရေဆး၊ ေရႊ နဲ႕ ေငြေရာင္ ေတြကိုအသုံးျပဳျပီး ေရးဆြဲတာမ်ိဳးဟာ နန္းေတာ္ထဲမွာအမႈထမ္းေနတဲ့ ေတာ္ဝင္ပန္းခ်ီ ဆရာေတြရဲ့လက္ရာပါ။ ျမန္မာျပည္ ေနာက္ဆုံးဘုရင္ ျဖစ္တဲ့ သီေပါကို နန္းခ်ျပီး အေစာင့္အေရွာက္နဲ႕ျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပး တဲ့ ၁၈၈၅ ခုႏွစ္မွာေတြ႕ရွိပါသည္။ မႏၱေလးနန္းေတာ္ အတြင္းရွိ ဥယာဥ္ေတာ္တြင္းမွာ ဂီတပညာရွင္၊ အကပညာရွင္ေတြ ေဖ်ာ္ေျဖတဲ့ဇာတ္ပြဲကို သီေပါမင္း၊ မိဖုေခါင္ၾကီးျဖစ္တဲ့ စုဖုရားလတ္၊ ေမာင္းမ ေခြၽရံေတြ နန္းတြင္းအဝတ္တန္ဆာေတြအျပည့္နဲ႕ ႐ႉစားပံုပါ။ ဒီယပ္ေတာင္ေလးက စိတ္ဝင္စားစရာပါ။ မႏၱေလးနန္းသုံးယပ္ေတာင္ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ေတြ႕ဖူးပါသည္။ ဒီယပ္ေတာင္ဟာ လက္ရာအေကာင္ဆုံးပါ။ Repair ျပန္ျပင္ထားတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ အဆင့္တန္းျမင့္ေနျပီျဖစ္တဲ့ ျမန္မာပန္းခ်ီအဆင့္တန္းျမင့္မားမႈကိုေတြ႕ျမင္ေလ့လာလို႕ရမွာပါ။ ေတြ႕ဖူးသမွ်မႏၱေလးေခတ္ ယပ္ေတာင္ေတြက ဆင္စြယ္ကိုသုံးတာမ်ားပါသည္။ အဲဒိေခတ္အခါကိုထင္ဟပ္ေစတဲ့ပန္းခ်ီေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဆရာခ်ံဳေရးတာမ်ားပါသည္။ ဘယ္သူေရးသည္ မသိရပါ။

၁၈၅၄ခုႏွစ္က ပန္းခ်ီကား

၁၈၅၄ခုႏွစ္က ပန္းခ်ီကား(1)

၁၈၅၄ခုႏွစ္က ပန္းခ်ီကား(2)

၁၈၅၄ခုႏွစ္က ပန္းခ်ီကား(3)

အမ်ိဳးအစား - ပန္းခ်ီကား
အခ်ိန္ကာလ - ၁၉ ရာစု
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - ကာလကတၱား
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - ေရေဆးပန္းခ်ီ။
အရြယ္အစား - အျမင့္ ၄၃.၅ စင္တီမီတာ ၊ အက်ယ္ ၃၅ စင္တီမီတာ။
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရီးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - IS.180-1950, IS.179-195, IS.181-1950
စကားခ်ပ္။ ။ ၁၈၅၂ အဂၤလိပ္ ျမန္မာ ဒုတိယအၾကိမ္ စစ္ျဖစ္ျပီး ျမန္ႏိုင္ငံ ေအာက္ပိုင္း နဲ႕ ရခိုင္ ကိုပါ အဂၤလိပ္က သိမ္းယူလိုက္ပါတယ္။ ၁၈၅၄ ကုန္ခါနီးမွာ ျမန္မာဘုရင္ မင္းတုန္းမင္း (၁၈၅၃-၁၈၇၈) ဟာ အေရွ႕နန္းမေတာ္ ဘုရားဝန္မင္းၾကီး ဦးေဆာင္တဲ့ သံအဖြဲ႕ကို အိႏၵိယ ဘုရင္ခံခ်ဴပ္ ေလာ့ဒလဟိုစီ နဲ႕ေတြ႕ဖို႕ရာ ကာလကတၱား ကိုသြားပါတယ္။ ဆာအာသာဖယ္ရာ ကဒီခရီးမွာ စကားျပန္အျဖစ္လိုက္ပါခဲ့တာပါ။ ဆာအာသာဖယ္ရာရဲ့ တူမက ျပတိုက္ကို လႉဒါန္းခဲ့တာပါ။ အတူပါလာတဲ့ နန္းတြင္း ပန္းခ်ီပညာရွင္ မွတ္တမ္းတင္ေရးဆြဲထားတဲ့ ဒီေရေဆး ပန္းခ်ီကား သုံးကားလုံးမွာ ျမန္မာသံအမတ္မ်ားရဲ့ ခန္းနားထည္ဝါမႈကို ေလ့လာခြင့္ရပါတယ္။

ဘုရားေလာင္းေဗာဓိသတ္ေလာကနာထ

ဘုရားေလာင္းေဗာဓိသတ္ေလာကနာထ

အမ်ိဳးအစား - ႐ုပ္ထု/ ႐ုပ္ပြားေတာ္
အခ်ိန္ကာလ - ၁၀ ရာစု
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - ပုဂံ၊ ျမန္မာ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - - ေၾကးနီပံုသြင္း၊ ေရႊခ် ႐ုပ္ထု/ ႐ုပ္ပြားေတာ္
အရြယ္အစား - အျမင့္ ၇.၂၅ လက္မ ၊ အက်ယ္ ၄.၇၅ လက္မ။
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရီးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - IM.39-1922
စကားခ်ပ္။ ။ဘုရားေလာင္းေဗာဓိသတ္ေလာကနာထ မင္းထိုင္ပံု ဟာ ၁၀-၁၁ ရာစုေႏွာင္းပိုင္းျဖစ္ျပီး အေတာ္ေလးကိုရွားရွားပါးပါးနဲ႕ ၁၀ ရာစု သို႕မဟုတ္ ၁၁ရာစု ေႏွာင္းလား ဆိုတာ ဝိေရာဓိ ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့လက္ရာမ်ိဳးပါ။ သို႕ေသာ္လည္းဘဲ အေစာပိုင္းေခတ္ဦး ေသေသသပ္သပ္ အႏုစိတ္ျခယ္မႈန္းတတ္တဲ့ လက္ရာမ်ိဳးအျဖစ္ေတြ႕ရပါမယ္။ ဒီမင္းဝတ္တန္ဆာေယာက္်ားပံု ႐ုပ္ထု/႐ုပ္ပြားေတာ္ကို ပုဂံဘုရားပုထိုး မွာလႉဒါန္းခဲ့တာပါ။
ပုဂံေခတ္ လက္ရာေတြမွာ အိႏၵိယ,ပါလ( India, Pala )ဟန္လႊမ္းမိုးမႈေတြကို အမ်ားအားျဖင့္ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ေတြမွာေတြ႕ရ ျပီး၊ မဟာယာနဟန္ ေတြကိုေတာ့ေျမပံုဘုရား၊ နံရန္ေဆးေရးပန္းခ်ီေတြမွာအေတြ႕မ်ားပါတယ္။ အပယ္ရတနာ ဘုရားဟာမဟာယာနဟန္ပါ။ ဟင္ဒူဘာသာ( Hindu )အယူဝါဒကိုေတာ့ ေဗဒင္၊အခါေပး နဲ႕ နတ္ဘုရား႐ုပ္ထုအခ်ိဳ႕ ေတြမွာေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပုဂံေခတ္ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ ဟာအမ်ားထင္သလို ဗုဒၶဘာသာ တစ္ခုတည္းမဟုတ္ပါ။ ေနာက္ျပီး စိတ္ဝင္စားစရာအျဖစ္ လူေျပာမ်ားလွတဲ့ အရည္းၾကီး ကိုးကြယ္မႈ ကိုဘယ္ေက်ာက္စာ၊ဘယ္လိုအေထာက္ ထားမ်ိဳးမွာမွရွာမရပါ။ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့မင္း ေတြအေနျဖင့္ ဘယ္ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈကိုမွ ဖိႏွိပ္တာမ်ိဳးကိုမရွိပါ။ အနိ႐ုဒၶ (အမ်ားေခၚ အေနာ္ရထာ) မင္းဟာ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈကိုပါ ခ်ီးျမင့္တယ္ဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္ျပဳလုပ္လႉဒါန္းတဲ့ ေျမပံုဘုရား ေနာက္ေက်ာစာမွာ
ဧေသာ ေလာကနေထာ မဟာရာ
ဇသိရီ အနိ႐ုဒၶေဒေဝနကေတာ
မိမုတၱ မုတံၱ သဟေတၱေနဇာတိ
(ျမန္မာလိုျပန္ကေတာ့)
ဤေလာကနာထ(ဘုရားေလာင္း) ပံုေတာ္ကို
သိရီ အနိ႐ုဒၶေဒဝ မင္းၾကီးလည္း
သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ရန္ ကိုယ္တိုင္လုပ္သည္။
ဒီေျမပံုဘုရား(အုတ္ခြတ္ဘုရား)ကို ခန္႕မွန္း ၁၉၃၈ေလာက္က ပခုကၠဴေရစၾကိဳ ကားလမ္း၊ ပခုကၠဴက ၁၂ မိုင္ကြာ ကန္သစ္ရြာသူၾကီး ဦးဘတင္က ေက်ာက္စာဝန္ေဟာင္း ဦးျမဆီလာေပး/လာျပ (ေပးလား/ျပလား မေသခ်ာ) တယ္လိုဆိုပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လဲမျမင္ဖူးပါ။ ^[4]

ေခါင္း၃လုံး ျဗဟၼာနတ္မင္း

ေခါင္း၃လုံး ျဗဟၼာနတ္မင္း

အမ်ိဳးအစား - ေခါင္းသုံးလုံး ျဗဟၼာနတ္မင္း
အခ်ိန္ကာလ - ၁၁ ရာစု
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - ပုဂံ၊ ျမန္မာ (သိပ္မေသခ်ာ၊ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိ)
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - - ခဲညိဳေရာင္(မီးခိုးေရာင္)သဲေက်ာက္အမာတစ္မ်ိဳးကို ေက်ာက္စစ္ပညာရွင္က ထြင္းထုထားသည္။
အရြယ္အစား - အျမင့္ ၃၃.၅ စင္တီမီတာ ၊ ေအာက္ေျခအက်ယ္ ၂၂.၂ စင္တီမီတာ
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရီးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - IM.39-1917
စကားခ်ပ္။ ။ေခါင္းသုံးလုံး ျဗဟၼာနတ္မင္း ေက်ာက္စစ္႐ုပ္ႂကြသည္ ဟိႏၵဴ (Hindu) နတ္ဘုရားေတြျဖစ္သည့္ " ျဗဟၼာ"ဆိုတဲ့ ဖန္ဆင္းရွင္၊ "ဗိႆႏုိး"ဆိုတဲ့ ေစာင့္ေရွာင့္သူ၊ "သိဝ"ဆိုတဲ့ ဖ်က္စီးသူ ဟု ဆိုေသာ နတ္ဘုရားေတြကိုကိုယ္စားျပဳပါသည္။ ဟိႏၵဴ (Hindu) နတ္ဘုရားေက်ာင္းနံရံ ခပ္ျမင့္ျမင့္ေနရာမွာ ဒီေက်ာက္စစ္႐ုပ္ႂကြပံုပါ ေက်ာက္ျပားကို ကပ္ျပီး အလွဆင္မယ္။ နတ္မင္းဟာ ေျခတမလင္ေခြထိုင္လွ်က္ လက္အုပ္ခ်ီထားပါသည္။ နမသၠာရမုျဒာပါ ။ ေခါင္းသုံးလုံးဟာသက္ဆိုင္ရာအရပ္ေတြကိုမ်က္ႏွာမူထားပါသည္။ က်စ္ဆံမီးက်စ္ထားတဲ့ဆံပင္ေတြသည္ အေပၚကို အဖ်ား႐ႉးခြၽန္တက္သြားျပီး ၾကာပန္းထိပ္ဖူးနဲ႕အေပၚမွာအဆုံးသတ္ထားတဲ့ အေသးစိပ္လက္ရာပါသည္။ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းမွာေတာ့အဝတ္မပါ။ ေအာက္ပိုင္းမွာ အဝတ္စည္းထားတယ္ ဆိုတာသိသာေစဖို႕ အေရးေၾကာင္း(ေကာက္ေၾကာင္း)အျဖစ္္ေတြ႕ရပါမည္။ ဗုဒၶဘာသာရဲ့အေငြ႕သက္ေတြျပစ္တဲ့ လက္အုပ္ခ်ီထားပံု၊ ထိုင္ေနပံု ကိုယ္ေနဟန္ထား၊ နားရြက္ရွည္ စတာေတြကိုဒီေက်ာက္စစ္႐ုပ္ႂကြေလးမွာေတြ႕ရမွာပါ။ ဒီေက်ာက္စစ္ျပားဟာ အရင္းမူလေနရာ ဘယ္ေနရာကဆိုတာအတိအက်မသိႏိုင္ေသးပါ။ အေရွ႕ဘဂၤလား ကလဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေဒါက္တာ ေဂ်. အန္ဒါစင္ (Dr J. Anderson) ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္စု ေဆာင္းမႈေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္ျပီး သူ႕ဇနီးသည္ Mrs G.S. Anderson အတြက္ထားရစ္ခဲ့တာပါ။ ေဒါက္တာ ေဂ်. အန္ဒါစင္ဟာ ၁၈၉၆ ခုႏွစ္၊ျဗိတိသွ် အစိုးရရဲ့ ပထမဆုံး ေလ့လာေရးခရီးစဥ္ျဖစ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအထက္ပိုင္း ကိုျဖတ္ျပီး တ႐ုတ္ျပည္ ယူနန္ဘက္ ေလ့လာေရး ခရီးသြားအဖြဲ႕ဝင္ေတြထဲက တစ္ဦးပါ။^[5]

၁၂ ရာစု ပုဂံ စဥ့္ထည္ ေက်ာက္ျပား

၁၂ ရာစု ပုဂံ စဥ့္ထည္ ေက်ာက္ျပား

အမ်ိဳးအစား - စဥ့္ထည္ ေက်ာက္ျပား
အခ်ိန္ကာလ - ၁၂ ရာစု ( ပုဂံ )
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - ပုဂံ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - - ရႊင့္ေစး ကိုအုတ္ရေအာင္အရင္ဖုတ္၊ ျပီးရင္စဥ့္ရည္သုတ္လို႕အလြယ္ရွင္းပါရေစ။
အရြယ္အစား -အျမင့္ ၂၆.၅ စင္တီမီတာ ၊ ထု(အထူ) ၃.၅ စင္တိမီတာ ၊အက်ယ္ ၂၆.၅ စင္တီမီတာ၊
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရီးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - IS.127-1999
စကားခ်ပ္။ ။ဒီအစိမ္းေရာင္ စဥ့္ထည္ေက်ာတ္ျပား ဟာ ၁၂ ရာစုမွျပစ္ျပီး ယေန႕ျမန္မာလို႕ေခၚတဲ့ ဘားမားကပါ။ နံရံ ဒါမွမဟုတ္ ၾကမ္းခင္းအျဖစ္ အသုံးျပဳတာမ်ိဳးပါ။ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတာက ေစတီ ရဲ့ေအာက္ေျခရွိ နံရံမွာ အလွဆင္ေက်ာတ္ျပား အျဖစ္အသုံးျပဳတာမ်ိဳးပါ။ ဒီလိုအလွဆင္ေက်ာတ္ျပားေတြဟာ ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ့ ဘဝေဟာင္းျဖစ္စဥ္ေတြျဖစ္တဲ့ ငါးရာငါးဆယ္ ဇာတ္နိပါတ္ေတာ္ေတြကို ေဖာ္ျပတာပါ။ Alex Biancardi ကျပတိုက္ကိုလႉဒါန္း ခဲ့တာပါ။ စဥ့္ရည္သုတ္လိမ္းတဲ့ သဲအုတ္ဇာတ္ေတာ္ ေတြ႕ႏိုင္တဲ့ေနရာေတြကေတာ့
ေရႊစည္းခုံ- ၁၁ ရာစုႏွစ္
အာနႏၵာ- ၁၁ ရာစုႏွစ္
စူ႒ာမုနိ - ၁၂ ရာစုႏွစ္
စိုးမင္းၾကီးေစတီ - ၁၃ ရာစုႏွစ္
ထီးလိုမင္းလို- ၁၃ ရာစုႏွစ္
ဓမၼရာဇက- ၁၃ ရာစုႏွစ္
မဂၤလာေစတီ - ၁၃ ရာစုႏွစ္
မာန္ေအာင္ေစတီ- ၁၃ ရာစုႏွစ္
၁၈၉၁ ခုႏွစ္ေလာက္က ဂ်ာမန္အမ်ိဳးသား ဘူမိေဗဒပညာရွင္ Dr. Fritz Von Noetling ခိုးယူစဥ္က စဥ့္ထည္ ေက်ာတ္ျပား ၅၀၀ ခန္႕ပါသြားႏိုင္ပါတယ္။ အခုျမင္ေနရတဲ့ ဗစ္တိုးရိးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္က စဥ့္ထည္ ေက်ာတ္ျပားဟာ အဲဒိအခိုးခံရတဲ့ အထဲက တစ္ခုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

မာန္စစ္သည္ ေျမြေခါင္းထြက္

မာန္စစ္သည္ ေျမြေခါင္းထြက္

အမ်ိဳးအစား - စဥ့္ထည္ ေက်ာက္ျပား
အခ်ိန္ကာလ - ၁၉ ရာစု အေစာပိုင္း
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - အင္းဝျမိဳ႕ေဟာင္း၊
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - - ရႊင့္ေစး ကိုအုတ္ရေအာင္အရင္ဖုတ္၊ ျပီးရင္စဥ့္ရည္သုတ္လို႕အလြယ္ရွင္းပါရေစ။
အရြယ္အစား -အျမင့္ ( ပတ္လည္ ) ၂၂ ဒသမ ၅ စင္တီမီတာ
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရီးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - IM.134-1925
စကားခ်ပ္။ ။ျမတ္စြာဘုရားရွင္ တရားအားထုတ္စဥ္ သေဗၺညဳတညဏ္(အရာအားလုံးကိုထိုးထြင္းသိျမင္ေတာ္မူေသာညဏ္) မရေအာင္ မာန္နတ္မင္းနဲ႕သူ႕စစ္သည္ေတာ္ေတြက ဘုရားရွင္ကိုျခိမ္းေျခာက္ေႏွာင့္ယွက္ ရာမွာပါတဲ့ မာန္စစ္သည္ ႏွစ္ဦးပံုပါ။ စစ္သည္ႏွစ္ဦး၏ ဦးေခါင္းထက္တြင္ ေျမြဆိုးကိုလည္ေကာင္း၊ လက္တြင္ဓားကိုင္စြဲထားသည္ကိုလည္ေကာင္းေတြ႕ရပါမယ္။ ေအာက္ကစာ " မာန္စစ္သည္ေျမြေခါင္းထြတ္" ကိုေတာ့ရွင္းျပရန္မလိုေတာ့ပါ။ ၁၉ရာစုအေစာပိုင္းကာလ ဘိုးေတာ္ဘုရား လက္ထက္ မင္းကြန္းပုထိုးေတာ္ၾကီးတည္ေဆာက္စဥ္ ဒီအလွဆင္ေက်ာတ္ျပား(စဥ့္ျပား)ေတြကိုအသုံးျပီျပဳခဲ့တာပါ။ ၁၈၁၉ မွာ ဘိုးေတာ္ဘုရားနတ္ရြာလားေတာ့ ပူထိုးေတာ္ၾကီးလဲ မျပီးဘဲက်န္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ေျပာစရာေတြအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ ဒီစဥ့္ကိုစေျပာမယ္ ျပတိုက္က ဘာေၾကာင့္မ်ား ေအာက္ေျခက ဂဏန္း၄၄၉ ကို မရွင္းလဲမသိပါ။ ပံုကိုေသခ်ာၾကည့္ရင္ျမင္ေနရပါတယ္။ ျပစ္ႏိုင္ေျခရွိတာက ဒီစဥ့္ကြင္းရဲ့ အမွတ္စဥ္ျဖစ္မယ္လို႕ထင္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ေဘးေဘာင္ အနားသတ္မွာ ပန္းပြင့္လိုလိုထင္ရေပမဲ့ အလွဆင္တဲ့ပန္းပြင္႐ိုး႐ိုးမဟုတ္ပါဘူး။ ဓမၼလွည္းဘီးလို႕လူသိမ်ားတဲ့ The Wheel Of Dharma ပါ။ မာန္နတ္မင္းနဲ႕အေပါင္းပါေတြကို တရားဓမၼျဖင့္ေအာင္ျမင္ျခင္းကိုေဖာ္ေဆာင္ပါတယ္။ ဝတ္စားဆင္ယဥ္မႈမွာေအာက္ပိုင္း ကုန္းေဘာင္ေခတ္အဝတ္စား နဲ႕ အေပၚပိုင္းအဝတ္မပါ။ မ်က္ႏွာတြင္အေမႊးရွည္ရွည္ မႈတ္ဆိတ္ေတြ.ရပါမယ္။ ထူးထူးျခားျခားလို. ထင္မိပါတယ္၊ ၁၉ရာစုဦးလက္ရာေတြမွာ ဒီလိုအေမႊးရွည္ရွည္အေတြ.ရနည္း လြန္းလို.ပါ။ ဒီလိုအလွဆင္စဥ့္ကြင္းေတြကို ၁၁ရာစုေခတ္လယ္ ပုဂံ ငကၽြဲနေတာင္းဘုရားမွာစေတြ.ရ ပါတယ္။ ပုဂံေခတ္ စဥ့္ဖိုေဟာင္းကိုျမင္းကပါရြာမွာေတြ.ရတယ္။ ရခိုင္ဘက္မွာေတာ့၁၄၃၀တည္တဲ့ ေျမာက္ဦးျမိဳ႕ မွာေတြ.ေနရပါျပီ။ အခုဒီ ၁၉ရာစုဘိုးေတာ္ လက္ထက္စဥ့္ကြင္းကိုေတာ့ ၁၇ရာစုလယ္ကစျပီးအေတြ.ရမ်ားတဲ့ စစ္ကိုင္း ဝင္းက်င္ကစဥ့္ဖိုေတြကဘဲျဖစ္မယ္။ စဥ့္ဖိုေဟာင္းေတာ့ မတူးလို႕ မေတြ.ရေသးပါ။ ေနာက္ဆုံးေျပာခ်င္တာက ပုထိုးေတာ္ၾကီးပါ။ ဘိုးေတာ္ဘုရားေနာက္ ဘယ္ျမန္မာဘုရင္မွ ျပီးေအာင္ဆက္မတည္ပါ။ " ဘုရားလဲျပီးျပည္ ၾကီးလဲပ်က္" ဆိုတဲ့ တေဘာင္ ေၾကာက္လို႔ဘဲျဖစ္မွာပါ။ ဒါလည္း ေကာင္းပါတယ္။ ေရွးလက္ရာမပ်က္ေလ့လာလို႕ရတာေပါ့။

မာန္နတ္မင္းရဲ့သမီးပ်ိဳ

မာန္နတ္မင္းရဲ့သမီးပ်ိဳ

အမ်ိဳးအစား - ေျမ စဥ့္ထည္
အခ်ိန္ကာလ - ၁၅ ရာစု
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - ျမန္မာ (သိပ္မေသခ်ာ၊ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိ)
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - - မီးဖုတ္ ေျမ/ေႂကြ ျပားကို အစိမ္းေရာင္၊အညိဳေရာင္ စဥ့္ရည္သုပ္လိမ္း။
အရြယ္အစား -အျမင့္ ၄၃.၅ စင္တီမီတာ ၊ အက်ယ္ ၃၅ စင္တီမီတာ။
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရီးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - 173-1875
စကားခ်ပ္။ ။အစိမ္းေရာင္ ေနာက္ခံေပၚမွာ ဖန္တီးထားတဲ့ သပ္ရပ္ လွပေက်ာ့ရွင္းတဲ့ မာန္နတ္မင္းရဲ့သမီးပ်ိဳေတြပါ။ အစိမ္းေရာင္ အဝတ္ေပၚမွာ အနီေရာင္အဆင္းရွိ ပဝါစနဲ႕ထပ္ဆင့္အလွဆင္ထားတယ္၊ အေသးစိပ္ ဖန္တီးပံုေဖာ္ထားတဲ့ ဦးေခါင္းပိုင္း၊ ဆင္ျမန္းထားတဲ့ လက္ဝတ္ရတနာ၊ လက္တစ္ဘက္ ေဘးမွာကိုစီခ်လ်က္ က်န္လက္တစ္ဘက္က ခပ္ျမင့္ျမင့္အေနထား ယပ္ေတာင္ကို ကိုင္လွ်က္ေတြ႕ရပါမယ္။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ့ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးထဲက မာန္နတ္မင္းနဲ႕ သူ႕စစ္သည္ေတြကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူခန္း ကိုပံုေဖာ္တဲ့ အခန္းဆက္စဥ့္ထည္ အတြဲလိုက္ထဲက တစ္ခုပါ။ ျမတ္ဗုဒၶ သေဗၺညဳတညဏ္ ရည္သန္လွ်က္ တရားအားထုတ္စဥ္ ေႏွာင့္ယွက္ၾကတဲ့ မာန္နတ္မင္းရဲ့ စစ္သည္ေတာ္ေတြကို ပဲခူးျမိဳ႕ေရႊဂူၾကီး ဘုရားရဲ့ ေအာက္ေျခပတ္လည္မွာေတြ႕ရပါမယ္။ ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဘဝေဟာင္း ဇာတ္နိပါတ္ေတာ္ စဥ့္ထည္ေတြ ကိုလည္းဘဲ တစ္စုတစည္းေတြ႕ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို မီးဖုတ္ေျမထည္ကိုစဥ့္ရည္သုပ္လိမ္းထားတဲ့ ဇာတ္နိပါတ္ေတာ္ စဥ့္ထည္ေတြနဲ႕ ဘုရားေတြမွာအလွဆင္တဲ့ အေလ့ထ ကိုမြန္တို႕ရဲ့ေနျပည္ေတာ္ သထုံ မွာစပါတယ္။ ၁၁ ရာစု အလယ္ပိုင္း ျမန္မာဘုရင္ အနိ႐ုဒၶ(အေနာ္ရထာ) သထံုကို သိမ္းယူျပီး ေနာက္ စဥ့္ထည္လုပ္ပညာရပ္ ပုဂံေရာက္တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ၁၅ ရာစုေရာက္ လာတဲ့အခါ စဥ့္ထည္ပညာရပ္ဟာ မ်ားစြာ အဆင့္ျမင့္တိုးတက္ေနပါျပီ။
အခု စဥ့္ထည္ကို ျမန္မာျပည္ကရသလာဆိုတာလည္း မေသခ်ာ၊ ပဲခူး က ရ သလိုလို၊ ဘာလိုလို နဲ႕အဆုံးသတ္ထားတယ္။ မေသခ်ာရင္ ျဖင့္လည္ဘဲ ကမာၻေက်ာ္ ျပတိုက္တစ္ခုအေနနဲ႕ ဆက္ျပီး သုေတသန ျပဳသင့္ပါတယ္။ ျပတိုက္က ၁၅ ရာစုလို႕ေျပာပါတယ္။ ဝတ္စား ဆင္ယင္မႈကို ၾကည့္ျပီး ဟုတ္ႏိုင္ေလာက္တယ္လို႕ ေျပာရပါမယ္။ မေသခ်ာပါ။ မြန္ေတြရဲ့ ဟန္ပန္မ်ိဳးေတြ႕ရေပမယ္႔ ရခိုင္ဘက္ကလဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အေပၚထိပ္ကစာကိုေကာင္းေကာင္းဖတ္မရပါ။ ဒီစဥ့္ထည္ဟာ အနာဆာမ်ားတယ္ တခ်ိဳ႕ေနရာျပင္ထားပံုရတယ္။ စဥ့္ထည္ပညာနဲ႕ပတ္သက္ျပီး ၁၁ ရာစု ေနာက္ပိုင္း ဆိုရင္ျဖင့္ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒိထက္ေစာျပီး ေျပာဖို႕ရာ အေထာက္ထား မျပည့္စံုေသးပါ။ သေရခတၱရာ မွာ စဥ့္ထည္မေတြ႕ဘူးလို႕ ရဲရဲေျပာဝံတယ္။ ဟန္လင္းမွာလည္း မေတြ႕။ ၁၂ ရာစုထက္ေစာတဲ့ ပစၥည္း ဘာတစ္ခုမွ မေတြ႕ရတဲ့တေကာင္းကိုလဲ ထည့္တြက္စရာ မလို။ ရွင္းရွင္းေျပာရင္ ပ်ဴေတြရဲ့ျမိဳ႕ ေတာ္မွာ စဥ့္ထယ္မေတြ႕ရပါ။ ဒါဆို ဒီစဥ့္ထည္ပညာရပ္ကို ပုဂံက ျမန္မာေတြဘယ္ကရလဲ။ တခ်ိဳ႕ပညာရွင္ေတြက တ႐ုတ္ကမွတဆင့္ ရွမ္းကရတယ္၊ ရွမ္းကတဆင့္ ျမန္မာကရတယ္ လို႕ဆိုတယ္။ ၉-၁၀ ရာစုေလာက္မွာ စဥ့္နဲ႕ေျမထည္ေတြ သိပ္ထြက္တဲ့ တ႐ုတ္ျပည္နဲ႕ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္မႈေတာ့ရွိပါတယ္။ တ႐ုတ္က ရတယ္ ဆိုလည္းဘဲ ယေန႕ထိေတာ့ ဘာအေထာက္ထားမွမရွိေသးလို႕ မေသခ်ာေသးပါ။ ရခိုင္ဘက္မွာ စဥ့္ထည္ေတြအမ်ားၾကီးေတြ႕ရလို႕ ဒါလဲစဥ္းစားစရာပါ။ ျပတိုက္ကေျပာသလို မြန္တို႕ရဲ့ သထံုကရတယ္ဆိုရင္ သထံုဘက္မွာ စဥ့္ထည္ေတြကို အမ်ားၾကီး ေတြ႕ႏိုင္စရာရွိတာေပါ့။ ခုထိမေတြ႕ေသးပါ။ ေနာက္ျပီး မြန္ေတြ ကတဆင့္ရတယ္ဆိုရင္ျဖင့္လဲ ေနာက္ပိုင္းဘာျဖစ္လို႕မ်ား သထံုမွာ စဥ့္ပညာ အဆက္ျပတ္သြားရလဲ။ ဘာအေထာက္ထားနဲ႕ ေျပာလဲဆိုတာ ျပတိုက္ကို လွမ္းေမးပါမယ္။ အေပၚထိပ္ကစာကိုသီးသန္႕ပံုေတာင္းရပါမယ္။ ျပီး ရင္ ဒီ ပိုစ္ ကို လိုအပ္ရင္ ျပန္ျပင္ရပါမယ္။ (ဒီလို မာန္နတ္မင္းရဲ့သမီးပ်ိဳ ပံုေတြဟာ ထိုင္း၊ နိေပါ၊ တိဘက္၊ ကေမာၻဒီးယား၊ အိႏၵိယ၊ ဘက္မွာ ၅ရာစုေလာက္ကတည္းကေတြ႕ေနရပါျပီ။ ၂ ရာစုကတည္းက ပါကစၥတန္၊ အာဖဂန္နစၥတန္၊ ဘလုခ်ိစၥတန္ဘက္မွာ သိပ္ေရပန္းစားေနပါ ျပီ။)

န၀တ ပတၱျမားႀကီး

န၀တ ပတၱျမားႀကီး‎

THIS UNIQUE
FLAWLESS AND PRICELESS OF CRIMSON ROSE COLOURS
43 mm x 37mm x 33 mm
WEIGHED 504.5 CARTS. WHEN REFINED
THE WEIGHT IS 496.5 CARATS
IT WAS RECOVERED FROM MOGOK TREASURE LAND IN EARLY 1990.

ကမၻာ့အႀကီးဆံုး ေမြးပုလဲ

နိုင္ငံအသီးသီးရဲ့ စာေပမွာ အကၡရာအေရအတြက္ ဘယ္ေလာက္ရွိၾကသလဲ

ကမာၻ.နိုင္ငံအသီးသီး၌ မွီတင္းေနထိုင္ၾကသည့္ နိုင္ငံသူနိုင္ငံသားေတြအဖို. ကိုယ့္နုိင္ငံက စာေပအေရးအသားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းျပီး အေျခခံထားရွိရသည့္ အကၡရာစကားလံုးမ်ား ရွိၾကပါသည္။တစ္နည္းအားျဖင့္ ဗ်ည္းအကၡရာမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ထိုဗ်ည္းမ်ား၌ အသံမရွိပါ။ အသံေပၚထြက္လာေစရန္အတြက္ “အီ၊ေအ၊အယ္၊အာ၊ေအာ္၊အို၊အူ၊အင္၊အန္၊အြန္၊အိတ္၊အုတ္၊အိုက္၊ေအာက္၊အစ္၊အက္၊အတ္၊အြတ္” အစရွိေသာ အေျခခံသရမ်ားနွင့္ ေပါင္းစပ္လိုက္မွသာ အသံမ်ား ထြက္ေပၚလာပါသည္။ ထိုစကားလံုးမ်ားမွ ေ၀ါပာာရမ်ား ျဖစ္ေပၚလာပါသည္။ထိုစကားလံုးမ်ားမွ ေ၀ါပာာရမ်ား ျဖစ္လာပါသည္။ ကံ ၊ ကတၱား ၊ ၾကိယာ ၊ ၀ိတ္ဘတ္ ၊ နာမ၀ိေသသန ၊ ၾကိယာ၀ိေသသန ၊ အစရွိသျဖင့္ စကားလံုး ေ၀ါပာာရမ်ား ပုဒ္မ်ားျဖစ္ေပၚလာျပီး သဒါၵအထားအသို မွန္ကန္စြာ စဥ္လိုက္လွ်င္ ၀ါက်မ်ားျဖစ္လာပါသည္။ ၀ါက်မွ တစ္ဆင့္္စာပိုဒ္ ၊ စာပိုဒ္မွ စာပုဒ္ ျဖစ္လာကာ ကိုယ္နုိင္ငံ တိုင္းျပည္ဆုိင္ရာ စာေပမ်ားေပၚထြန္းလာပါသည္။ ယဥ္ေက်းမႈ အေနအထားမ်ား တိုးျမင့္လာပါသည္။
စာေပသည္ နုိင္ငံနွင့္ လူမ်ဳိး ၊ အေျခတိုးျမင့္ေရး၌ အဓိကက်ပါသည္။ စာေပမ်ားေပၚထြန္းလာရေအာင္ ဘာသာေဗဒ ပညာရွင္မ်ား သဒၵေဗဒပညာရွင္မ်ားသည္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္ခဲ့ရပါသည္။ ၄င္းတို. ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္လည္း ေနာက္ဆံုး၌ ကိုယ့္နုိင္ငံ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ အလိုက္ လူမ်ဳိးအသီးသီးတို.၏ ကိုယ္ပိုင္အကၡရာ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရပါေတာ့သည္။ ဤ၌ ကမာၻ.နုိင္ငံအသီးသီး ရွိၾကသည့္အနက္ လက္လွမ္းမီရာကို ေလ့လာစုူးစမ္းတင္ျပရသည္ရွိေသာ္…..
၁။ ျမန္မာစာေပ၌ အကၡရာအလံုးေရ (၃၃)လံုးရွိ၏ ။
၂။ ဂ်ဴးစာေပ၌ အကၡရာအလံုးေရ (၂၂)လံုးရွိ၏ ။
၃။ အီတလီစာေပ၌ အကၡရာအလံုးေရ (၂၂)လံုးရွိ၏ ။
၄။ လက္တင္စာေပ၌ အကၡရာအလံုးေရ (၂၂)လံုးရွိ၏ ။
၅။ဂရိတ္စာေပ၌ အကၡရာအလံုုးေရ (၂၄)လံုးရွိ၏ ။
၆။ ျပင္သစ္စာေပ၌ အကၡရာအလံုးေရ (၂၅)လံုးရွိ၏ ။
၇။ ဂ်ာမန္စာေပ၌ အကၡရာအလံုးေရ (၂၆)လံုးရွိ၏ ။
၈။ အဂၤလိပ္စာေပ၌ အကၡရာအလံုးေရ (၂၆)လံုးရွိ၏ ။
၉။ စပိန္စာေပ၌ အကၡရာအလံုးေရ (၂၇)လံုးရွိ၏ ။
၁၀။ အာေရဗ်စာေပ၌ အကၡရာအလံုးေရ (၂၈)လံုးရွိ၏ ။
၁၁။ တူရကီစာေပ၌ အကၡရာအလံုးေရ (၂၉)လံုးရွိ၏ ။
၁၂။ ရုရားစာေပ၌ အကၡရာအလံုးေရ (၃၂)လံုးရွိ၏ ။
၁၃။ အာေမးနီးယားစာေပ၌ အကၡရာအလံုးေရ (၃၈)လံုးရွိ၏ ။
၁၄။ တရုတ္စာေပ၌ အကၡရာအလံုးေရ (၅၃)လံုးရွိ၏ ။
၁၅။ ထိုင္း(ယိုးဒယား) အကၡရာအလံုးေရ (၇၄)လံုးရွိ၏ ။
Forward Mail