Continued

by Bo K Nyein on Wednesday, February 22, 2012 at 8:25am ·

ျပတ္သြားမွန္း မသိလိုက္ဖူး

ဥါဏ္ခ်င္းယွဥ္ရျပီ။

ကံေကာင္းတာက ေဒၚစုဟာ သတိိၱဗ်တၱိ တြင္သာမက ဥါဏ္အရာမွာလည္း ၾကီးမားေပတယ္။ ဒီတစ္လမ္းပဲ ဖြင္႔ေပးထားတာ မသိလို႔ မဟုတ္။ သိတာေပါ႔။ သို႕ေသာ္ မေဟာ္သထာ ဇာတ္ေတာ္ၾကီးမွာ မိခင္အစစ္ ဟာမိခင္ေမတၱာနဲ႔ ခေလးမနာ ရေအာင္ မိမိအနစ္နာခံ သလို ေဒၚစုဟာလည္း တုိင္းျပည္အက်ိဳးကိုၾကည္႔ျပီး ဒီမိုကေရစီလမ္းေပၚျပန္ေရာက္ေအာင္ သည္လမ္းကိုေလွ်ာက္ ၊ သည္တံထားကိုကူး ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ရတာပဲ။

ေဒၚစုလို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး နဲ႔ဥါဏ္ခ်င္းယွဥ္ဖို႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ အစိုးရဖက္ က အဖြ႔ဲကို အထင္ေသးလို႔ မရပါ။ ဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ တသက္လံုး ရာဇပုလႅင္ေပၚမွာထိုင္ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔သူူမ်ား ျဖစ္ၾကတဲ႔ အတြက္ ရာထူးနဲ႕ အာဏါ ၊ ႏုိင္ငံေရးႏွင္႔ Human Psycho အေၾကာင္းေတြကို ေနာ္ေၾကေနသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြအားလံုးဟာ Street smart သမားေတြၾကီးပဲ။ ႏုိင္ငံေရးမွာ Street smart သမားေတြ လုိကိုလိုပါတယ္။ သမၼတ ဂၽြန္ဆင္က Whiz Kid လို႔ေခၚတဲ႔ လူငယ္လူေတာ္ေလးတေယာက္ ကို မင္းရဲ႔ Harvard degree ထက္ နယူးေရာက္လမ္းေပၚက မင္းတတ္လာတဲ႔ Street smart ကိုပို အလိုရွိတယ္လို႔ေျပာဖူးတယ္။ ႏုိင္ငံေရးမွာ Street smart သမားေတြက book smart သမားေတြကို ခိုင္းစားတာ ဓမၼတာပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ ထားခဲ႕တဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ တကယ္ေတာ႔ သူ႔ရဲ႔ (A) Team ဆိုတာကိုလက္ခံထားရပါမယ္။

သို႔ေသာ္ အစိုးရရဲ႔ အားနဲခ်က္ က အာဏါရအဖြဲ႔အစည္းျဖစ္တာေၾကာင္႔ လူ႔သဘာ၀ အရ သူ႔လူအမ်ားစု ဟာ အခြင္႔ေရးလိုခ်င္လို႔ ၀င္လာသူေတြျဖစ္ၾကတယ္။ NLD က ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင္႔ အနာခံ ဖို႔၀င္လာသူေတြ မ်ားၾကတယ္။ Dedication ခ်င္းၾကေတာ႔ မတူႏုိင္ၾက။ အစိုးရပါတီက လူေတြကိုလည္း ရန္သူလို႔ျမင္စရာမလိုပါ။ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး ေထာင္လာျပီး လူတိုင္းပါ၀င္ခြင္႔ရလာခ်ိန္မွာ အခြင္အလမ္းေတြ မ်ားလာသည္ႏွင္႕အမွ် သည္လူေတြဟာ စီးပြားေရးဖက္ တျဖည္းျဖည္း ျပန္ေရာက္သြားၾကမွာပါ။

ခ်ဳပ္လိုက္ရင္

ရုတ္တရက္ၾကည္႔ရင္ ၊ အေပၚယံေၾကာ အျမင္နဲ႔ၾကည္႔ရင္ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ေနရာဟာ အေရးပါတာ ထင္သာျမင္သာ မရွိေသးဖူး။
အေသအျခာ စဥ္းစားတတ္ရင္ ဦးေရႊမန္းေနရာ ရဲ႔ ေနရာ ဟာ  အေရးပါ ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ဆိုတာ ပါလီမန္ ရဲ႔ အိမ္ပိုင္ရွင္ပဲ။ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာင္ပြဲ ျပီးတာနဲ႔ ေဒၚစုနဲ႔ အင္အာလ္ဒီ ၊ ပါလီမန္ အထဲ ၀င္လာတာနဲ႔ dynamics ဟာေျပာင္း သြားျပီ။ အားျပိဳင္မႈ ဟာ လမ္းေပၚကေန ပါလီမန္ အထဲကို ေရာက္လာျပီ။ ဒီေနရာမွာ ႏုိင္ငံေရး ကၽြမ္းတဲ႔ ၊ စိတ္ထိမ္းႏုိင္တဲ႔ (Even Temperament) ရွိတဲ႔ေခါင္းေဆာင္ ၊ Strategic Vision ရွိတဲ႔ ေရွ႔ကိုၾကိဳ ၾကည္႔ႏုိ္င္တဲ႔ Forward Thinkers ေတြ ႏွစ္ဖက္လံုးမွာ လုိလာျပီ။ Staff ေတြ Consultants အၾကံေပး ေတြလိုလာျပီ။

အဓိပၸါယ္ မရွိတဲ႔ ဥပေဒ ေတြကိုျပင္ရေတာ႔မယ္။ စီးပြားေရး ၊ လူမႈေရး ၊ Human Rights ကို ဦးစားေပး ထဲ႔သြင္းစဥ္းစား တဲ႔ ဥပေဒ ေတြ ကို ေဖၚထုတ္္ရေတာ႔မယ္။ အေရးအၾကီးဆံုးက အစိုးရ ကို monitor လုပ္ဖို႕ ဘာေကာ္မတီ ညာေကာ္မတီ ေတြဖြဲ႔ရံုမက ထိထိေရာက္ေရာက္ ထိန္းကြပ္ႏုိင္ ေအာင္ၾကိဳးစားရေတာ႔မယ္္။ ျပီး အစိုးရဘတ္ဂ်က္ ကို ပါလီမန္က အတည္ျပဴေပးရေတာ႔မယ္။ စီးပြားေရး အတြက္ မရိွမျဖစ္တဲ႔ Property Rights ဥပေဒေတြကို စဥ္းစားရေတာ႔မယ္။ ဒါေတြအားလံုး ကိုခ်က္ခ်င္း မျပင္ႏုိင္ပါ။ သို႔ေသာ္၂၀၁၅ ကိုရည္မွန္းျပီး အစပ်ိဳးၾက ရေတာ႔မယ္။

ျပီးေတာ႔ ပါလီမန္စည္းမ်ဥ္းလို႔ ေခၚတဲ႔ Parliamentarian Rules ေတြကိုေဖၚေဆာင္ရေတာ႔မယ္။
ဒါ ပါလီမန္ ကို Institutionalized လုပ္ရာမွာ ေရွာင္လို႔မရတဲ႔ Evolution Process ပဲ။
ဒါေၾကာင္႔ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းကို ေဖၚေဆာင္ရာမွာ ေဒၚစု အတြက္ Dance Partner အသစ္တစ္ေယာက္ တုိးလာရျပီပဲ။

အစိုးရရဲ႔ ၾကံ႔ခိုင္ဖြံ႔ျဖိဳး ပါတီ ဟာလည္း အကယ္႔ အတိုက္အခံ ရွိလာျပီ ျဖစ္တဲ႔ အတြက္ Attitude ေျပာင္းရေတာ႔မယ္။ အစိုးရ အတြင္း လည္း Dynamics ေျပာင္းသြားျပီေလ။

အလိုလို စင္ေပၚေရာက္ သြားမွာက ဘယ္သူလဲ ၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ၾကီးပဲ မဟုတ္ဖူးလား။
ဒါေၾကာင္႔ ဦးေရႊမန္း ရဲ႔ ယေန႔ေျပာေနတဲ႔ စကားေတြ ၊ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေတြဟာ စာေရးသူ အဖို႔ကေတာ႔ အလြန္အဓိပၸါယ္ ရွိတယ္လို႔ ႏုိင္ငံေရး အျမင္နဲ႔ ေျပာခ်င္တယ္။

ဦးသိန္းစိန္ ၊ ဦးေရႊမန္း နဲ႔ ယေန႔ Reformers လုိ႔နံမည္ၾကီးေနတဲ႔ ၀န္ၾကီးေတြ ဟာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အျပင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏါကို နားလည္တဲ႕ ႏုိင္ငံေရး နားလည္တဲ႔ Seasoned Operatives ေတြပါ။ ဒါေပမဲ႔ တိုင္းျပည္ အတြက္ Hope ရွိတာက ဒီလူေတြ ရဲ႔ တိုင္္းျပည္ကုိျပန္လည္ထူေထာင္ လိုတဲ႔ စိတ္ကေလးေတြကို လွစ္ကနဲ ၊ လွစ္ကနဲ ေတြ႔ေနရတယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာ Reform ကိုစိုးရိမ္တဲ႔ သူေတြကိုလည္း ေလ်ာ႔တြက္၍ မရပါ။ အရည္အခ်င္း မရွိပဲ ဒီေနရာမေရာက္လာၾကပါ။

ေနာက္ဆံုးေတာ႔ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး ျပန္ဦးေမာ႔ လာရင္ ၊ စစ္တပ္ ရဲ႔ Image ပံုရိပ္ ျပန္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ႔သူ ကို စစ္တပ္က ေထာက္ခဲ႔ မွာပဲ။
ပထမ Election Cycles ေတြမွာ စစ္တပ္ ရဲ႔ Role ကို ထဲ႔စဥ္းစားရမွာပဲ။ တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ႔သြားရမွာပဲ။ ဒါ REALITY ပဲ။

ပထမ ပိုင္းအျပီးမွာ Provocative Thinking နဲ႔ ခဏနားခြင္႔ေပးေစခ်င္ပါတယ္။

၁၉၈၉ စစ္အာဏါသိမ္းအျပီး ကတည္းက အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ စစ္တပ္က စစ္အာဏါရွင္ စနစ္ကို ထူေထာင္ခဲ႔ရတယ္။ ရန္-ငါ စည္းျပတ္ရမယ္ကြ ၊ ဇီးရိုးစမ္းကြ ဆိုသူေတြ ေခါင္းေဆာင္မႈ ေပးႏုိင္ခဲ႔ၾကလို႕လား။
ေတာ္လွန္ေရး တခု ေဖၚေဆာင္ရတယ္ ဆိုတာ လြယ္တဲ႔ အလုပ္ မဟုတ္ပါဖူး။ တဖက္က ျပန္ စဥ္းစားရင္ သတၱိခဲ ေတာ္လွန္ေရး သမားေတြ ေအာင္ျမင္တဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးကို မေဖၚေဆာင္ႏုိင္ခဲ႔ၾကလို႔ ယေန႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းကို ေလွ်ာက္ရတာ မဟုတ္ဖူးလားလို႔ ေမးလာရင္ စာဖတ္သူတို႔ ဘယ္လို ျမင္မွာလဲ။ ေတာ္လွန္ေရး ဆိုတာ Rhetoric ၾကီးပဲ ေအာ္ေနလို႔ မရပါ။ Action ပါရပါတယ္။ Action ပါဖို႔ ေခါင္းေဆာင္မႈလိုပါတယ္။ စာဖတ္သူ တို႔ ဆက္ေတြးႏုိင္ ၾကပါေစ။

ဘိုဘိုေက်ာ္ျငိမ္း