တိမ္းေမွာက္ခဲ့ေသာ အီတလီအေပ်ာ္စီးသေဘၤာေပၚက ျမန္မာတစ္ေယာက္ရဲ႕ကိုယ္ေတြ႔

''သေဘၤာေပၚက ခရီးသည္ေတြ ေအာ္ဟစ္ေျပးလႊားေနၾကတာ ကမၻာေက်ာ္တိုက္တန္းနစ္ ႐ုပ္ရႇင္ဇာတ္ကားထဲကလိုပါပဲ။ ငိုသံေတြကုိလည္း ေနရာအႏႇံ႔က ၾကားရတယ္'' ၂၀၁၂ ခုႏႇစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔က ျဖစ္ပါသည္။ အီတလီႏိုင္ငံ အေနာက္ဘက္ကမ္း႐ိုးတန္းတြင္ လူ ၄၂၀၀ ပါ၀င္ေသာ အေပ်ာ္စီးသေဘၤာတစ္စင္းသည္ ေရေအာက္ေက်ာက္ေဆာင္မ်ားႏႇင့္ တိုက္မိခဲ့သည္။ သေဘၤာ ၀မ္းဗိုက္ ကဲြကာတိမ္းေမႇာက္ခဲ့ရသည္။ သည္တိမ္းေမႇာက္မႈတြင္ ကိုယ္ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရေသာ ျမန္မာသေဘၤာသားကုိ ေဇာ္မင္းဦးက ျဖစ္စဥ္ကုိ ျပန္လည္ျမင္ေယာင္ ေျပာျပေနပါသည္။  ယခုအခ်ိန္တြင္ ေအးေအးလူလူ ျပန္လည္ ေျပာျပႏုိင္ေသာ ျဖစ္စဥ္မ်ားသည္ တကယ့္တကယ္ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ခ်ိန္တုန္းကေတာ့  စိုးထိတ္ဖြယ္ရာအတိသာ။ ၁၉၁၂ ခုႏႇစ္ ဧၿပီလ ၁၅ ရက္ေန႔က ျဖစ္ေပၚခဲ့ဖူးေသာ တိုက္တန္းနစ္သေဘၤာနစ္ ျမဳပ္ျခင္းျဖစ္စဥ္ႏႇင့္ ႏိႈင္းၾကရသည္။ တိုက္တန္းနစ္ႏႇစ္ (၁၀၀) ျပည့္ ေျမာက္မည့္အခ်ိန္ႏႇင့္ တိုက္ဆိုင္စြာ ၾကံဳေတြ႔ရေသာ အီတလီအေပ်ာ္စီးသေဘၤာ Costa Concordia ၏ တိမ္းေမႇာက္ျခင္း။ အီတလီအေပ်ာ္စီးသေဘၤာ Costa Concordia တြင္ ခရီးသည္ ၃၂၀၀ႏႇင့္ သေဘၤာအမႈထမ္း ၁၀၀၀ ပါ၀င္ခဲ့သည္။ ယင္းသေဘၤာ အမႈထမ္း ၁၀၀၀ တြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးသေဘၤာသားဆို၍ ကုိေဇာ္မင္းဦးတစ္ဦးသာ ပါ၀င္ခဲ့ပါသည္။ ၂၀၁၂ ခုႏႇစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔ ည ၁၀ နာရီခန္႔က ျဖစ္ပါသည္။ ကုိေဇာ္မင္းဦးသည္ ဂ်ဴတီခ်ိန္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဆဲ။ သည္အခ်ိန္တြင္ပင္ ေလမတိုက္ဘဲ သေဘၤာႀကီးတစ္ဖက္သို႔ တိမ္းေစာင္းေနသည္ကို သတိထား မိခဲ့သည္။ မိနစ္ ၂၀ ခန္႔တြင္ေတာ့ သေဘၤာေပၚရႇိ မီးမ်ားအားလံုးျပတ္သြားခဲ့ၿပီ။ အျပင္ဘက္ကို ၾကည့္လိုက္မိခ်ိန္မႇာေတာ့ ေက်ာက္ေဆာင္မ်ားကို ေတြ႔ျမင္ေနရၿပီ။ ထိုအခ်ိန္မႇပင္ သေဘၤာေပၚရႇိ လူမ်ားအားလံုး ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ည ၁၀ နာရီခဲြခန္႔မႇာေတာ့ သေဘၤာ၏စက္က လံုး၀ရပ္တန္႔သြားသည္။ ခရီးသည္မ်ားအားလံုး စိတ္မပူၾကရန္ႏႇင့္ နည္းပညာပိုင္းအရ ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈတစ္ခုေၾကာင့္ပါဟု သေဘၤာကပၸတိန္က ေၾကညာသည္။ သို႔ေသာ္ ကိုေဇာ္မင္းဦး သည္ ဓာတ္ေလႇကားအတြင္းမႇ ေရက်သံမ်ားကို ၾကားလိုက္ရသည္။  အႏၲရာယ္တစ္ခုခုႏႇင့္ ရင္ဆိုင္ရၿပီဆိုတာ သိလာသည္။ ည ၁၁ နာရီခန္႔တြင္ေတာ့ အႏၲရာယ္သတိေပးသံမ်ား ညံလာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ Costa Concordia ေပၚက ခရီးသည္မ်ားသည္ သေဘၤာေပၚတြင္ ေအာ္ဟစ္ေျပးလႊားေနၾကသည္။ ကူကယ္ရာမဲ့ ငိုေႂကြးသံမ်ားလည္း ဆူညံဆဲ။  ကိုေဇာ္မင္းဦးတို႔လို သေဘၤာအမႈထမ္းမ်ားအားလံုးကို အခန္းမ်ားထဲမႇ မိမိတာ၀န္က်ရာဌာန၏ စုရပ္ကိုလာေရာက္ၾကရန္ ေၾကညာေနသည္ကိုလည္း ၾကားရသည္။ အခန္းထဲတြင္မေနရန္ ညႊန္ၾကားခ်က္ကိုရေပမယ့္ အေရးႀကီးစာရြက္စာတမ္းမ်ားကိုယူဖုိ႔ေတာ့ အခန္းရႇိရာဆီ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ ျပန္ခဲ့ပါသည္။ ''အေရးႀကီး စာရြက္စာတမ္းေတြကုိယူၿပီး သေဘၤာအေပၚထပ္ကုိ ျပန္ေျပးတက္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္မႇာ အသြားတုန္းကေျခမ်က္စိေလာက္ပဲ ရႇိခဲ့တဲ့ေရဟာ ေလႇကားရင္းကို ေရာက္တာနဲ႔ ၀ုန္းဆို လူတစ္ရပ္ေလာက္ ျမင့္တက္လာတယ္'' သေဘၤာအေပၚထပ္သို့ ေရာက္လ်င္ေရာက္ခ်င္း ၾကားလိုက္ ရသည္မႇာေတာ့ ခရီးသည္မ်ားႏႇင့္ အမႈထမ္းမ်ား သေဘၤာကိုစြန္႔ခြာရန္ အေၾကာင္းၾကားသံပင္။  ကံေကာင္းေထာက္မျခင္းဟုပဲ ဆိုရမည္ထင္ပါသည္။ ကိုေဇာ္မင္းဦး ေရာက္ရႇိေနသည္က သေဘၤာတိမ္း ေစာင္းေနသည့္ ဘက္အျခမ္းျဖစ္ေနသည္။ ခရီးသည္မ်ားအား အသက္ကယ္ေလႇမ်ားျဖင့္ ေရထဲသို႔ ခ်ေပးေနၿပီ။ ေရထဲသို႔ နစ္ျမဳပ္စျပဳေနသည့္ သေဘၤာႀကီးအနီးတြင္လည္း ေရျပင္မႇ ကယ္ဆယ္ေရးေရယာဥ္မ်ား၊ ေ၀ဟင္မႇ ရဟတ္ယာဥ္မ်ားကလည္း ကယ္ဆယ္ေရး အကူအညီမ်ား စတင္ေပးေနၿပီျဖစ္သည္။ ကိုေဇာ္မင္းဦးသည္လည္း မိမိႏႇင့္နီးစပ္သည့္ ေရျပင္ထဲသို႔ ဆင္းရန္ ၾကည့္မိသည္။ အသက္ကယ္ ေဖာင္တစ္ခုကို အဆင္သင့္ေတြ႔ရသည္ႏႇင့္ ယင္းေဖာင္ေပၚသို႔ ဆင္းခဲ့သည္။ ေဖာင္ထဲသို႔ေရာက္ခ်ိန္တြင္ အေပၚသို႔ ျပန္ၾကည့္မိေတာ့ ေရထဲသို႔ တစ္ပိုင္း တစ္စနစ္ျမဳပ္ေနသည့္ သေဘၤာႀကီးက မိမိေခါင္းေပၚမႇာ။ ''ကြၽန္ေတာ္ အေၾကာက္ဆံုးအခ်ိန္က ေဖာင္ထဲကိုေရာက္တဲ့အခ်ိန္ပါ။ သေဘၤာႀကီးက ကိုယ့္အေပၚမႇာ ပိက်ေတာ့မယ့္ပံုစံနဲ႔ဆိုေတာ့ စိုးရိမ္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ အဲဒီအခ်ိန္မႇာသတိရမိတာက ျမတ္စြာဘုရားကိုပဲ။ ဘုရားရဲ႕ဂုဏ္ေက်းဇူးေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္အသက္ေဘးက လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ခဲ့ပါတယ္'' ကယ္ဆယ္ေရးေလႇမ်ား၏ ကူညီကယ္တင္မႈျဖင့္ ည ၁၂ နာရီ ၀န္းက်င္တြင္ အနီးရႇိကြၽန္းေပၚသို႔ ေျခခ်ခြင့္ရခဲ့သည္။ သေဘၤာနစ္ျမဳပ္မႈကို ျမင္ေတြ႔ေနရသည့္ ကြၽန္းမႇေဒသခံမ်ားကလည္း ျခံဳစရာေစာင္မ်ားကို မိမိတို႔တိုက္ခန္းမ်ားဆီမႇ ပစ္ခ်ေပး သည္ကိုလည္း ေတြ႔ေနရသည္။ -၄ ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ခန္႔ေအးခဲသည့္ ကြၽန္းေပၚတြင္ ည ၁၂ နာရီခန္႔မႇ နံနက္ ၄ နာရီခန္႔အထိ ေစာင္တစ္ထည္ျဖင့္ ေနခဲ့ရသည္။ နံနက္ ၄ နာရီခန္႔တြင္ေတာ့ ကယ္ဆယ္ေရးမ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ ဟိုတယ္ေပၚသို႔ ေရာက္ရႇိ ခ့ဲပါသည္။ ဟိုတယ္မႇတစ္ဆင့္ပင္ အီတလီႏိုင္ငံ ေရာမၿမိဳ႕ရႇိ ျမန္မာသံ႐ံုးကို ဆက္သြယ္ရသည္။ ဆံုး႐ႈံးခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံကူးလက္မႇတ္ျပန္လည္ရရႇိရန္ႏႇင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္ရန္သံ႐ံုးမႇ ကိုသိန္းမင္းထြန္း၏ အကူအညီျဖင့္ စီစဥ္ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ဇန္န၀ါရီလ ၂၁ ရက္ေန့တြင္ေတာ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ျမန္မာေလေၾကာင္းျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရႇိခဲ့သည္။ သည္တစ္ႀကိမ္အမိ ေျမသို႔ ေျခခ်ရျခင္းသည္ ဘယ္တုန္းကႏႇင့္မွ်မတူေသာ ၀မ္းသာလိႈက္လႇဲျခင္းကုိ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။  ကိုေဇာ္မင္းဦး၏ ဇနီးျဖစ္သူ မခ်ဳိေမေဒးကေတာ့'' စသိသိခ်င္းကေတာ့ ဘယ္လိုမႇ ေနလို႔မရဘူး။ သတင္းကိုပဲ ၾကည့္ေနတာ။ ကုမၸဏီက အသက္ရႇင္လွ်က္ရႇိတယ္ဆိုတဲ့သတင္းၾကားမႇ ခ်ဳံးပဲြခ်ငိုမိခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ သူနဲ႔တိုက္ ႐ိုက္ဖုန္းမရေတာ့ သိပ္စိတ္မခ်ေသးဘူး။ ေလဆိပ္မႇာ သူ႔ကိုျမင္လိုက္ရေတာ့မႇပဲ စိတ္ဒုန္းဒုန္းခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္'' ဟု ေျပာျပခဲ့ပါသည္။ ဇန္န၀ါရီလ ၃၀ ရက္ေန႔အထိ ေနာက္ဆံုးရရႇိေသာ သတင္းမ်ားအရ Costa Concordia သေဘၤာ၌ ေပ်ာက္ဆံုးသူ ၃၃ ဦးႏႇင့္ ေသဆံုးသူ ၁၇ ဦး ရႇိလာခဲ့ၿပီ။ သေဘၤာတစ္စီးတည္း လိုက္ပါခဲ့သူမ်ားမုိ႔ ျပန္ေတြးတိုင္းမႇာေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါေပ။ ပင္လယ္ျပင္ကုိ ခင္တြယ္ရေသာ သူတို႔လိုဘ၀မ်ားသည္ ပင္လယ္ျပင္ကေပးေသာ အခက္အခဲမ်ားကိုလည္း ရင္ဆိုင္ၾကရေလသည္။ ယခုေတာ့ျဖင့္ သူသည္ အိပ္မက္ဆိုးတစ္ခုသဖြယ္ ၾကံဳရေသာ အျဖစ္မႇ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ၿပီ။ မိသားစုကို ျပန္လည္ဆုံေတြ႔ခဲ့ရၿပီ။ သေဘၤာလိုက္သည့္ ကုိးႏႇစ္အတြင္းမႇာ ပထမဆံုးၾကံဳေတြ႔ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္မႇာ  ေၾကာက္ရြံ႕လႇတာမဟုတ္ေပမယ့္ ျမန္မာတစ္ေယာက္တည္းပါလားဆိုေသာ အသိကေတာ့ သူ႔ကုိ အားငယ္ေစခဲ့သည္။ သုိ႔ေပမယ့္ ဘုရားရႇိသည္၊ ဘုရားမႇတစ္ပါး အားထားရာမရႇိဘူးဆိုေသာ စိတ္ႏႇင့္ပင္ အရာရာကိုျဖတ္ေက်ာ္ႏုိင္ခဲ့သည္လို႔ ယုံၾကည္ေနပါသည္။