အင္တာနက္ေခတ္ႏွင့္ ျမန္မာသမုိင္းပါေမာကၡ

Published on Thursday, 09 February 2012 06:42

Written by ေမာင္ရမၼာ

တေလာက ျပည္တြင္းက ဆရာတဦးနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရပါတယ္။ ဆရာက က်ေနာ့္ ထိုင္းဖုန္းနံပါတ္ကို လွမ္းေခၚလို႔ ေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသခဲ့ရပါတယ္။ ဆရာနဲ႔ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ စကားေျပာျဖစ္ေတာ့ ဖုန္းနဲ႔ ေျပာရတာ ပိုက္ဆံကုန္တယ္၊ ဂ်ီေတာ့ (သို႔) စကိုက္ပီကေန ေျပာရတာ ပိုအဆင္ေျပမယ္ ေျပာေတာ့ ဆရာပါေမာကၡက သူအခုအထိ အီးေမးလ္ မသုံးတတ္ဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသသြားတယ္။ အီးေမးလ္ကို္ မသုံးတတ္တဲ့ သမိုင္းဌာန တြဲဖက္ပါေမာကၡကို ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္။
သမိုင္းကို သင္ေနတဲ့  တြဲဖက္ ပါေမာကၡက ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ နည္းပညာေတြ ေန႔စဥ္နဲ႔ အမွ် ေျပာင္းလဲေနတာကို အမီလိုက္ႏိုင္မယ့္ နည္းပညာေတြကို မသိေတာ့ ဘယ္လိုေခတ္မီသင္ခန္းစာမ်ိဳးကို တပည့္ေတြကို ပို႔ခ်မလဲ ေတြးေနမိတယ္။

က်ေနာ္နဲ႔ တစ္ေက်ာင္းတည္း လုပ္ေနတဲ့ ဆရာတဦးက စာေရးဆရာတဦးလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က ဘာသာျပန္ စာအုပ္ေတြကို ၀ယ္ဖတ္တယ္။ ဆရာက အဂၤလိပ္လို ဖတ္ႏိုင္၊ ေရးႏိုင္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ပါ။ ဒါေတာင္ ျမန္မာျပည္က ဘာသာျပန္ စာအုပ္ေတြကို ၀ယ္ဖတ္ေနေသးတယ္။ တေန႔ က်ေနာ္ အမွတ္မထင္ ေျပာလိုက္တဲ့ စကားက ဒီဆရာကို ေတာ္ေတာ္ ေျပာင္းလဲသြားေစခဲ့တယ္။ ဆရာ ဒီစာေတြက အင္တာနက္ကေန ဆြဲခ်ရင္ ရတယ္။ Google Search Engine နဲ႔ အျခားေသာ အင္တာနက္မွာ ပညာရွာတဲ့ ၀ဘ္ဆုိက္စနစ္ကို စနစ္တက် သုံးတတ္ရင္ သုေတသန စာတမ္းေတြနဲ႔ အေရးပါတဲ့ စာေတြကို ရွာေဖြလို႔ ရနိုင္ေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္တယ္။ လက္ေတြ႔လည္း သူလိုခ်င္တဲ့ စာတမ္းေတြ၊ ေဆာင္းပါးေတြကို ရွာေဖြျပလိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္သေဘာက်သြားတယ္။

ကြန္ပ်ဴတာ သုံးတဲ့သူေတြ မရွိမျဖစ္လိုအပ္တဲ့ Adobe System ရဲ႕ အေရွ႕ေတာင္အာရွဆိုင္ရာ ဒါရိုက္တာ  Vicky Skipp ေျပာသြားတဲ့ အခ်က္က ေလ့လာစရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္ပါ။ Vicky က အနာဂတ္မွာ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ ေက်ာင္းတြင္း သင္ျပျခင္းနဲ႔ သင္ယူျခင္း ႏွစ္ခုလုံးကို ဒစ္ဂ်စ္တယ္ နည္းပညာက ဦးေဆာင္ပုံေဖၚေတာ့မယ္လို႔ ေျပာဆိုသြားပါတယ္။ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ မီဒီယာက အနာဂတ္ ပညာေရးမွာ အေရးပါမယ္လို႔ ေျပာဆိုလိုက္တာပါ။
အဂၤလိပ္ 3Rs လို႔ေခၚတဲ့ အေရး၊ အဖတ္နဲ႔ အတြက္အခ်က္ေတြက ပညာေရးမွာ အေရးပါေနဆဲ ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီေန႔ေခတ္မွာ ဒီသုံးခုနဲ႔ မလုံေလာက္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာဆိုပါတယ္။ ၂၁ ရာစု ပညာေရးမွာ ဆင္ျခင္ေတြးေခၚျခင္း၊ သတင္းနဲ႔နည္းပညာ၊ က်န္းမာေရးနဲ႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္မႈ၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြတ္တတ္မႈ၊  ေခတ္အျမင္ရွိမႈနဲ႔ ပုဂၢဳိလ္ေရးဆိုင္ရာ ေငြေၾကး တတ္ႏိုင္မႈတို႔က အေရးပါလာတယ္လို႔ ေျပာဆိုလိုက္တာပါ။ အဂၤလိပ္လိုေတာ့ 3Cs - creativity, communication and collaboration တို႔ျဖစ္ပါတယ္။
ေက်ာင္းသားတဦးရဲ့ ဗဟုသုတ ရရွိႏိုင္မႈအတြက္ သင္ၾကားေရး ပုံစံက သိပ္ကိုအေရးပါပါတယ္။
သုေတသန ေတြ႔ရွိခ်က္ေတြအရ ဆိုရင္ ဆရာေတြ ပို႔ခ်တဲ့ သင္ခန္းစာကေန (၅) ရာခိုင္ႏႈန္း၊ စာဖတ္ျခင္းကေန (၁၀) ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ေခတ္ေပၚနည္းပညာေတြျဖစ္တဲ့ ဗြီဒီယိုနဲ႔ ရုပ္သံ အသုံးျပဳျခင္းကေန (၂၀) ရာခိုင္ႏႈန္း၊ သရုပ္ျပမႈေတြကေန (၃၀) ရာခိုင္ႏႈန္း၊ အုပ္စုလိုက္ ေဆြးေႏြးျခင္းကေန (၅၀) ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ဗဟုသုတ ရရွိႏို္င္တယ္လို႔ ေဖၚျပထားပါတယ္။ ကေလး ေတြကို လုပ္ခြင့္ျပဳၿပီး ေလ့က်င့္ေပးျခင္းကေန (၇၅) ရာခိုင္ႏႈန္းထိ ရရွိႏိုင္တယ္လို႔ ေဖၚျပထားပါတယ္။
ဒီေန႔ေခတ္ ပညာေရးက နည္းပညာနဲ႔ ကင္းကြာလို႔မရတဲ့ ေခတ္ျဖစ္လာပါတယ္။ စာေပေရးသူပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေက်ာင္းဆရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကြန္ပ်ဴတာ ကၽြမ္းက်င္မႈမရွိရင္ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေတြးအေခၚ အယူအဆ၊ နိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး ေျပာင္းလဲမႈေတြရဲ႕ေနာက္မွာ က်န္ရစ္ခဲ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သင္ရိုးညြန္းတမ္းနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ သင္ၾကားေရးဆိုင္ရာ နည္းစနစ္ေတြ၊ ဗဟုသုတေတြက အရင္တုန္းကလို စာၾကည့္တိုက္ေတြကို အခ်ိန္ကုန္၊ ေငြကုန္ လူပမ္းပုံစံမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ေငြေၾကးနဲ႔ နည္းပညာ အတန္အသင့္ ကၽြမ္းက်င္မႈရွိရင္ အိမ္ခန္း၊ ရုံးခန္းကေန အသုံးျပဳႏိုင္တဲ့ ေခတ္ကို ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ ျမန္မာ့အိမ္နီးခ်င္း တုိင္းျပည္ ေတြမွာပါ ေရာက္ေနပါၿပီ။ သုေတသနစာတမ္းေတြ၊ အေရးႀကီးတဲ့ စာအုပ္ေတြကို အင္တာနက္ကေန ဒီေန႔ထုတ္ ဒီေန႔၀ယ္လို႔ ရေနတဲ့ေခတ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။

ဒီေန႔ေခတ္ ဆရာတဦးက သင္ရိုးညြန္းတမ္း၊ ဖတ္စာတခုကို အကိုးအကားမပါပဲ သင္တဲ့ ဆရာကေတာ့ ေခတ္မမီေတာ့တဲ့ ဆရာ၊ တနည္းေျပာရင္ေတာ့ ဆရာမလုပ္သင့္တဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ ရည္ညႊန္းက်မ္းနဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲ ဖတ္ရႈေလ့လာရမည့္ စာအုပ္၊ စာတမ္း Vicky Skipp ကေတာ့ ထိုင္းအစိုးရသစ္ရဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြကို Tablet Computer ေတြ ေ၀ငွတာကို အေကာင္းဘက္ကေန ရႈျမင္ပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းသားေတြက အနာဂတ္ကာလမွာ ထိုင္းႏိုင္ရဲ႕ အေရးပါတဲ့ လုပ္သား အင္အားစုအတြက္ နည္းပညာတပ္ဆင္ ေပးလိုက္တာလို႔ ျမင္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပညာေရးစနစ္တခုလုံးကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ မလုပ္ရင္ ကမၻာ့အဆင့္မေျပာပါနဲ႔ဦး။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွာ ေပၚေပါက္လာမယ့္ အာဆီယံ စီးပြားေရး အသိုက္အၿမဳံမွာေတာင္ ၀င္ဆန္႔ႏိုင္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ ႀကိဳးစားေနရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
သမိုင္းဌာန တြဲဖက္ပါေမာကၡတဦးက အီးေမးလ္၊ အင္တာနက္ မသုံးတတ္ပဲ ေခတ္သစ္သမိုင္းကို သင္ေနတဲ့ ျမန္မာ့ပညာေရးစနစ္နဲ႔ ေခတ္မီႏို္င္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ျမင္မိပါတယ္။ ဒီေန႔ ေခတ္တင္ မဟုတ္ပါဘူး၊ လူ႔ ယဥ္ေက်းမႈ သမိုင္းေခတ္အဆက္ဆက္မွာ အေတြးအေခၚနဲ႔ နည္းပညာ ေနာက္က်တဲ့ တိုင္းျပည္က ေခတ္ေနာက္က် က်န္ရစ္ခဲ့တာကို တခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ့္ဆရာ သမိုင္းပါေမာကၡ သိမယ္ထင္ပါတယ္။
ေမာင္ရမၼာ

Source: Getting creative in education
http://www.maukkha.org/index.php/interview-maukkha/opinion-maukkha/1824-2012-02-09-06-42-56  မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။