သားေျပာက္မိခင္

mgnaiy aye

ကၽြန္ေတာ္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားဘ၀ေနထိုင္ခဲ့ေသာ အေဆာင္နဲ႕ မနီးမေ၀းတြင္ေစ်းတန္းေလးရွိသည္။

မနံက္ေစာေစာ အေၾကာ္၀ယ္ရန္အတြက္ ေစ်းတန္းေလးဆီသုိ႕  ေလွ်ာက္လာခဲ့ရာ ရုပ္ရည္သန္႕ သန႕္ အေၾကာ္သည္ အေဒၚက ကၽြန္ေတာ္ကုိိိိိၾကည့္ၿပီး သားေလးနဲ႕သိပ္တူတာ ငိုသံနဲ႕ အတူမ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာသည္။ အေဒၚ သားဘယ္မွာလည္း စကားစပ္စုမိလိုက္သည္။ သားေလးလိုပဲ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေလး ဦးသန္႕႕အေရးအခင္းကတည္းကျပန္မလာေတာ့ဘူး။ တေန႕ ေန႕ ျပန္လာမွာပါဟု အားေပးစကားေျပာရင္း ၀မ္းနည္းစြာ နဲ႕ အေဆာင္ျပန္လာသည္။ ဒီလိုနဲ႕ သူသားေလးလို သေဘာထားခဲ့သည္။ အေၾကာ္ မုန္႕  ကၽြန္ေတာ္စားဖို႕
ေနတိုင္း အခမဲ့ေပး သည္ အားနာသျဖစ့္ မသြားေတာ့ ပါ။ ၃ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ နံနက္ေစာေစာ ကၽြန္ေတာ္အေဆာင္တံခါးေလး ကိုတြန္းဖြင့္လိုက္ေသာ္အခါ သားဟုေခၚသံနဲ႕ အတူစားစရာ ပိုက္ၿပီးႏွင္းေတြကလည္းက် ခ်ဳံထားတဲ့ ပါ၀ါ စေတြမွာလည္း နွင္းသီးေတြ  သား မလာတာၾကာလို လိုက္လာတာေနေကာင္းလား မိခင္ေမတၱာအျပည့္ပါပဲ  ......ကၽြန္ေတာ္နယ္ေက်ာင္တစ္ႏွစ္ၿပီးလို ျပန္ေတာ့လမ္းစားဖို႕အျပည့္ထည့္ေပးလိုက္သည္။ ရထားဥၾသသံနဲ႕ အတူ လမ္းေ၀ွရမ္းၾကံခဲ့သည္။ေနာင္ႏွစ့္ေက်ာင္းတက္ေတာ့ အေၾကာ္သည္အေဒၚဆီအေျပးသြားခဲ့သည္။ကၽြန္ေတာ္ျပန္ၿပီ ၁ လၾကာမွာဆံုးသည္။ ကၽြန္ေတာ္အရင္ေက်ာင္းသားေတြ အေဆာင္ဖိုး
ေပးၿပီးမေနရဲ လိုေျပာင္းၾက  တလမ္းလံုးကလည္း ကၽြန္ေတာ္ တဦး တည္းအေဆာင္မွာေနတာကို အထူးအဆန္းၾကည့္ တေန႕ ေတာ့ အတူတူ ေနရန္သူငယ္ခ်င္းေရာက္လာသည္။ ည ၁ နာရီမွာျပန္လာမိေသာေန႕သူ
ငယ္ခ်င္း ေနလိုမရ ျဖစ့္ကာမွ သိရေတာ့သည္။ သားေျပာက္မိခင္ေတြရဲ ဘ၀ဟာေနာင္တမလြန္ အထိပူးေဆြးေနသည္မွာမလြဲပါ.....အၿမဲတမ္း အမွ် ေ၀ရပါေတာ့သည္။