Saturday, February 4, 2012

၈၈ အပိုင္း ၂ - ၃ သို႕မဟုတ္ ေရာက္တတ္ရာရာစကားမ်ား---



Soe Naing
ကၽြန္ေတာ္က ရန္ကုန္မွာ ေသကံမေရာက္ သက္မေပ်ာက္ ျဖစ္ေနေပမယ့္ နယ္က ကၽြန္ေတာ့ရြာေလးမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ေသလူ ျဖစ္ေနျပီ----------  ။
        ျဖစ္ပုံက ဒီလိုဗ်---
        အဲဒီတုန္းက ဖုန္းေတြ  တီဗီေတြ လုံးဝမရွိဘူး  တစ္ခုတည္းေသာ ဆက္သြယ္ေရးက  ေရဒီယုိပဲ။  ေရဒီယိုမွာ သတင္းေၾကညာတယ္။ ရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းသားအေရးအခင္းျဖစ္တယ္။  အဲဒီအေရးအခင္းမွာ  ေက်ာင္းသား ကိုဖုန္းေမာ္နဲ႕ ကိုစိုးႏိုင္တုိ႕ေသတယ္။  ကၽြန္ေတာ့နာမည္က စိုးႏိုင္  --အဲဒီသတင္းနားေထာင္မိတဲ့ ရြာသားက --
        ---- သြားျပီ  ေဒၚၾကီးတင္ေရ----- ခင္ဗ်ားသား ေသျပီ။  ဦးညြန္႕ေမာင္  ခင္ဗ်ားသားေသတာ  ေရဒီယိုမွာ ေၾကညာတယ္ဗ် ----
       ရြာသူရြာသားေတြဗ်ာ    စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားနဲ႕  အထက္တန္းေက်ာင္းသား မွားရတယ္လို႕။  အေမဆိုတာ  ရင္ကြဲမတတ္ပဲ။ ဟိုး အေဝးၾကီးကိုေက်ာင္း သြားထားတဲ့  အေဖ့ကိုလဲ ရန္လုပ္တယ္။ ငိုလဲငိုတယ္။   ေနာက္ရက္ၾကေတာ့ ရြာနားနီးေတြပါ မသာလာေမးၾကတယ္။  လူေတြဟာ ျခံထဲမွာ အျပည့္။  ပထမ သိပ္မယုံဘူး  သို႕ေလာ  သို႕ေလာ   ေပါ့ . ။ အေဖက လည္း  ဆြမ္းသြတ္တာေတြ ဘာေတြမလုပ္ေသးနဲ႕ဦး   ငါရန္ကုန္ကို အခုခ်က္ခ်င္းလိုက္သြားပါ့မယ္။   ေနၾကပါဦးဟ .  နာမည္တူမရွား  လူတူမရွား။  မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးကြ။  အေဖက သားေဇာနဲ႕။
         ျဖစ္ခ်င္ေတာ့  ညေနမွာ ကၽြန္ေတာ့ေယာက္ဖ ေတာကအျပန္ သူရဲပူးပါလာပါေရာ--- ျခံထဲက ႏြားေတြလည္း ထူးထူးဆန္းဆန္းအုန္းဒိုင္းၾကဲေနသတဲ့။  ေသခ်ာျပီ    ကၽြန္မသားေလးေသတာေသခ်ာျပီ---- သူလာျပီးအသိေပးေနတာ--- အေမ့ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွ်င္မွ်င္ေလးဟာ  အဲဒီ ပေယာဂ ေနာက္တာနဲ႕ျပတ္သြားတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးတဲ့အေဖေတာင္  မွ်င္မွ်င္ပဲက်န္ေတာ့တယ္။
          ကားေတြ  ရထားေတြ  အားလုံးဆက္သြယ္ေရးျပတ္ေတာက္ေနတဲ့အခ်ိန္  အေဖဟာ သားေဖာနဲ႕ မႏၱေလးကေန ရန္ကုန္ကုိ ကားၾကဳံေတြ ေတာင္းပန္စီးရင္း  လုိက္လာတာ ငါးရက္ၾကာမွ ေရာက္တယ္.။ ရန္ကုန္တိုးေၾကာင္ကေလးကေန  သကၤန္းကၽြန္းကိုလမ္ေလွ်ာက္လာရတယ္။ အိမ္နားနီးလာေလ  ေရွ႕တုိးဘုိ႕ေၾကာက္လာေလျဖစ္ေနတယ္တဲ့။  ၾကားသလိုမ်ားဟုတ္ေနရင္ ဆိုတဲ့ အေတြးဟာ အရမ္းကိုေခ်ာက္လွန္႕ေနတယ္။  အိမ္ကိုလွမ္းျမင္ရတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕မွာ ဦးေလးရဲ႕ကားကုိ ဝုိင္းျပီး ေရေဆးေပးေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ကိုျမင္ေတာ့ လမ္းလယ္ေခါင္မွာ ပုံကနဲ လဲက်သြားတယ္။  စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္လို႕။ ဒါနဲ႕ ကမန္းကတန္း ကုန္းၾကဳ့းံထျပီး မေျပးရုံတမယ္ ေရာက္လာတယ္။
           အဲဒီအခ်ိန္မွာ  စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းျပီးသြားျပီ   မာရွယ္ေလာ  ထုတ္ထားတယ္။  ညဘက္အျပင္မထြက္ရ  အျပင္ထြက္လို႕လမ္းေပၚမွာေတြ႕ရင္ အစစ္အေဆး အေမးအျမန္းမရွိပစ္သတ္ေစ-- ေန႕ဘက္ လူငါးေယာက္အထက္ စုျပီးလမ္းေပၚမထြက္ရ ေတြ႕ရင္ တစ္ခါတည္းပစ္သတ္ေစ--  အဲဒီအမိန္႕  တကယ္လုပ္တယ္  တကယ္လုပ္ေတာ့လဲ ဘယ္သူမွ မလုပ္ရဲေတာ့ဘူး။ အာဏာသိမ္းတဲ့ညက ေရဒီယိုကအသံလႊင့္တယ္။ မခံခ်င္တဲ့သူက ထြက္တယ္။ ထြက္ေတာ့တကယ္ပစ္တယ္။ တကယ္ပစ္တယ္ဟ  ဆုိျပီးေနာက္ေတာ့မထြက္ေတာ့ဘူး။

            ဒီမွာတင္  မင္းမဲ့စရိုက္ေတြေပ်ာက္ကုန္တယ္။ ၾကားျဖတ္ေျပာရဦးမယ္  ကၽြန္ေတာ္တို႕ရပ္ကြက္ထဲမွာ နာမည္ၾကီးလူမိုက္တစ္ဦး ရွိတယ္။ လမ္းထိပ္မွာ  အဲဒီလူ ထိုင္ေနတုန္း ရပ္ကြက္ထဲက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က လမ္းသြားရင္း အမွတ္တမဲ့ ၾကည့္မိလိုက္တယ္။ အဲဒီလူက  မင္းငါ့ကိုဘာၾကည့္တာလဲ ဆိုျပီး လက္လိမ္ခ်ိဳးလုိက္တာ အရိုးက်ိဳးပါေရာလား  အဲဒါ  ေကာင္ေလးမိဘေတြက ဘာမွျပန္မတုန္႕ျပန္ရဲတဲ့အျပင္  အဲဒီလူမိုက္ကိုေတာင္ ျပန္ေတာင္းပန္လိုက္ရေသး.။  ေခတ္ကအဲသလုိ ပါ။ ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္။  အေရးခင္းကာလ  က မျခဴးနာမည္ၾကီးတယ္။  ေခါင္းျပတ္ႏွစ္လုံးကိုင္ျပီး  ဘဲရီးဂြတ္   ဘဲရီးဂြတ္ လို႕ဗီဒီယိုအရိုက္ခံတဲ့လူ  လဲရွိတယ္  ကမၻာေက်ာ္သြားတယ္။
             ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်ပ္ အေလာင္းေကာင္ကို ထမ္းစင္ေပၚတင္ျပီး ဓါးလြတ္ေတြကိုင္ကာ ေအာ္ဟစ္ျပီးလႈံ႕ေဆာ္ၾကတယ္း လမ္းေဘး ေခါင္းျဖတ္ခံထားရတဲ့အေလာင္းေတြး ဂုိေဒါင္ေဖာက္ၾက ေဖာက္ထြင္ပစၥည္းေတြေရာင္းခ်ၾက။ မဂၤလာေတာင္ညြန္႕ (၆) လမ္းငံျပာရည္စက္ရုံ ဝင္လုၾကေတာ့ ငံျပာရည္ကန္ထဲ မိန္းမၾကီးတစ္ဦးက်ေသ။  ေကာင္းဦးမယ္ ငံျပာရည္-----

              အေဖက ဒီညပဲ ရြာကိုျပန္မယ္ တစ္ရြာလုံးက မင္းကိုေသျပီလို႕သတ္မွတ္ထားတာ  ဒီည ရထားစထြက္မယ္လုိ႕ေျပာတယ္ ဟုတ္ကဲ့  အေရးအခင္းျဖစ္ေနတုန္းက မိဘကိုလုံးဝ သတိရတာမဟုတ္ဘူး။ ပတ္ဝန္းက်င္ႏိုင္ငံေရး လႈိင္းထဲေမ်ာေနတာ ေနာက္က မိဘေတြစုိးရိမ္ပူေဆြးေနၾကတယ္ဆိုေတာ့ ျပန္မွျဖစ္မွာေပါ့။
            ဒါနဲ႕ မနက္အေစာၾကီးဘူတာၾကီးကိုလက္မွတ္ျဖတ္ဘို႕သြားတယ္။ ကားေတြမထြက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးေစာင့္ရတယ္။ ၃၈ ကားေလးတစ္စီးထြက္ေတာ့ က်ပ္က်ပ္သိတ္သိတ္ လိုက္သြားရတယ္။ လမ္းေဘးမွာ ညက ပစ္သတ္ထားတဲ့အေလာင္းေတြ (ညမထြက္ရ အမိန္႕ထုတ္ထားတာ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ထြက္ၾက အပစ္ခံရလည္းမသိဘူး) ဝမ္းေရးေၾကာင့္လဲပါမယ္။ ေဟာတစ္ေလာင္း  ေတြ႕ျပန္ျပီေနာက္တစ္ေလာင္း ကၽြန္ေတာ္ေရလာတာ ၁၀ ေလာင္းရွိျပီ ဘူတာမေရာက္ေသးဘူး ။ မေရခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဘူတာလဲေရာက္ျပီ။
               `` ဒီည ရထားမထြက္ျဖစ္ဘူးတဲ့``
                ``ဒုကၡ ပဲ  ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ ဘူတာထဲလဲ ညအိပ္လက္မခံဘူး``
                ``ေနာက္ျပန္မလွည့္ ခ်င္ဘူး``
                `` အေဖ-- ဘူတာနားမွာ အေဖ႕ဇာတိရြာက လူတစ္ေယာက္ရွိတယ္။  ကၽြန္ေတာ္တစ္ေခါက္
                     ေရာက္ဖူးတယ္ အဲဒီမွာ ေျပာျပီးတည္းၾကမလား``
                  ``ဟုတ္လား  ငါ့ရြာက ဆိုရင္သိေလာက္တယ္  အဲဒီလိုပဲလုပ္ၾကတာေပါ့``
         ရပ္ေဆြ ရပ္မ်ိဳးဆုိေတာ့ အေရးၾကဳံေတာ့ အားကုိးရတယ္။ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြပါပဲ။ မနက္ ၁၀ နာရီေလာက္ ဘူတာရုံကို ေခ်လွ်င္သြား ရထားလက္မွတ္ျဖတ္ဘို႕  ရထားဂုံးေက်ာ္တံတားကအဆင္း  မင္းသားၾကီးေတးသံသြင္းေရွ႕ ---------

                       ``ဒိုင္း``

         လုံထိမ္းက ကစားဝိုင္းဒိုင္ကုိ ပစ္ထည့္လုိက္တာ။  ေမွာက္ရက္ၾကီးေသေရာ-- ဗိုက္ေအာက္က ေသြးေတြစီးဆင္းလာတာ ေရအိုးက်ကြဲရင္ ေရေတြစီးဆင္းသလိုပဲ။  မ်က္စိေရွ႕မွာ  ကားလမ္းပဲျခားတယ္။  လမ္းေဘးမွာ ေလာင္းကစားဝုိင္းလုပ္ၾကတယ္။ လုံထိမ္းလာေတာ့ ပရိသ၁တ္ကထြက္ေျပးတယ္။ ဒိုင္က ပိုက္ဆံကိုက်ဴံးသိမ္းေနတုန္း ေနာက္က ပစ္လိုက္တာ။ အျဖဴေရာင္ဝတ္ထားတဲ့ လုံထိမ္းသုံးေရာက္ ေအးေဆးပဲ။ စကားတစ္ေျပာေျပာနဲ႕ ။ အေပ်ာ္တမ္း အမဲပစ္ထြက္ေနသလိုပဲ။ အလယ္ကလူကပစ္လိုက္တာ။ခဏေန ကားေရာက္လာတယ္ အေလာင္းကို ကားေပၚပစ္တင္လိုက္တယ္။ ျပီးျပီ။  ဒါပဲ။
          အဲဒီေန႕က လည္းရထားကမထြက္ျပန္ဘူး။ အားနာနာနဲ႕ တည္းတဲ့အိမ္ျပန္ရျပန္ေရာ။
          ညဘက္က်ေတာ့ ေရဒီယိုက အဲဒီသတင္းပါလာတယ္။ ျမန္မာ့အသံက ခုခံလို႕ပစ္သတ္လိုက္ရေၾကာင္း ။ ဒိုင္ဟုယူဆရသူတစ္ဦး ေသေၾကာင္း။ သတင္းထုတ္ျပန္တယ္။  BBC ကေတာ့ ေသတာတစ္ေယာက္မကဘူး (၇)ဦးအထက္ရွိေၾကာင္း ။ အနားမွာ ကြမ္းယာေရာင္း ေနတဲ့ ကုလားၾကီးလဲပါေၾကာင္း။ မိန္းမပ်ိဳေလးေတြလည္း ကားေပၚဇြတ္ဖမ္းတင္သြားေၾကာင္း မ်က္ျမင္သမားတစ္ဦးက သတင္းေပးပို႕ေၾကာင္း------------  အလို ဘုရား----ဘုရား-------ေၾကာက္စရာေကာင္းလုိက္တာ   ႏိုင္ငံေရး      ႏိုင္ငံေရး။

           အဲဒီကတည္းက ႏိုင္ငံေရးသမားေတြေျပာတဲ့စကားဆိုရင္ လြယ္လြယ္မခံစားေတာ့ဘူး။  ဟုတ္ရဲ႕လား မွန္ရဲ႕လား အရင္စဥ္းစားတတ္လာတယ္။ ခံစားခ်က္ကို ေရွ႕တန္းမတင္ပဲ  အသိဥာဏ္ကိုေရွ႕တန္းတင္ဘုိ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္တတ္လာတယ္။

           ဒီလုိေရးေတာ့ ဒီေကာင္လည္း အစိုးရဘက္ေတာ္သားလုိ႕ ဝိုင္းျပီးဆဲမလား။ သာမန္  ႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္ပါဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္ေမြးဖြားလာတဲ့ ဒီႏိုင္ငံကိုခ်စ္တယ္။  ေခါင္းေဆာင္ေတြညံ့ဖ်င္းခဲ့လို႕ လြတ္လပ္ေရးရျပီးကတည္းက ဒီေန႕အထိ စီးပြားေရးေတြေနာက္ေကာက္က်။  ပညာေရးေတြေနာက္ေကာက္က်။  နည္းပညာေတြေနာက္ေကာက္က် ။ အရာရာ ေနာက္ေကာက္က်ခဲ့ေပမယ့္ --
           ကၽြန္ေတာ္ဒီႏိုင္ငံကို အခ်စ္မေလွ်ာ့ဘူး။
           ကၽြန္ေတာ္ဒီႏုိင္ငံကုိ အထင္မေသးဘူး။
       အနာဂတ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ႏိုင္ငံ လက္မျပန္ေထာင္ႏိုင္ဘို႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တယ္။

            ခံစားခ်က္ကို အလြယ္တကူ ေရွ႕တန္းမတင္ပါနဲ႕
            အမွားအမွန္ကို ေဝဖန္ခြဲျခားသိႏိုင္တဲ့ဥာဏ္ကို ရင့္သန္ေအာင္ၾကိဳးစားရင္း

     ႏိုင္ငံေတာ္ၾကီး ရဲ႕သားေကာင္းရတနာမ်ားျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားၾကပါ  လို႕။                        ။

                                                        ကိုစိုးႏုိင္


      ဒုကၡပဲ--- ေမးလ္ရွည္တာနဲ႕ သူမ်ားေတြ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးျပီး အပုိင္းခြဲလိုက္တာပါ။ အပိုင္း ၃ ကိုေမွ်ာ္ေနတယ္ဆုိေတာ့ ၾကဳံေတြ႔ခဲ႕ရတာေလးေတြ ေကာက္သင္းေကာက္ျပီး နိဂုံးခ်ဳပ္ပါ့မယ္။ အေရးအခင္းျဖစ္တာက -(၈-၈-၈၈)  ကေန (၁၈-၉-၈၈) ေန႕ထိဆိုေတာ့ ရက္ေပါင္း (၄၂) ရက္ တစ္လခြဲေလာက္ေပါ့။  ဒီအတြင္းမွာ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားခဲ့ရတာလည္း တကယ္ပါ။
       ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို ညီငယ္တစ္ေယာက္က ေမးလ္တစ္ေဆာက္ပို႕လိုက္ပါတယ္။  ၈၈ သမိုင္းေၾကာင္းေရးထားတာပါ။ အဲဒီေမးလ္ကမီဒီယာသမားေရးတာမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္ေရးထားတာ
လို႕ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ပါတယ္။ မီဒီယာသမားေရးရင္  အျမင္ကို အျမင္အတုိင္း  အၾကားကို အၾကားအတုိင္း လိုတိုး ပုိေလွ်ာ့ မလုပ္ပဲ ျပည္သူသိေအာင္ ေရးမွ မီဒီယာက်င့္ဝတ္နဲ႕ညီပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုရင္ေတာ့  ဖုံးသင့္တာဖုံး ခ်ဲ႕သင့္ရင္လဲပုံၾကီးခ်ဲ႕ ကိုယ္လိုသလို ျပဳျပင္တည္းျဖတ္ျပီးမွ ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္တာကို ျပည္သူေတြျဖစ္ေအာင္ ေရးသားတာပါ။ အဲဒီေမးလ္ထဲမွာ အဲဒီလိုမ်ိဳး ျမႈတ္ကြက္ေတြ။  ဖြကြက္ေတြ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့အေနနဲ႕ကေတာ့ ေမးလ္ဂရုက ညီငယ္ ညီမငယ္ေတြကို ကိုယ္သိထားတဲ့အတိုင္း အမွန္တရားကိုပဲေျပာခ်င္ပါတယ္။ သိေစခ်င္ပါတယ္.။        ၈၈ အေရးခင္းဟာ ေက်ာင္းသားေတြဦးေဆာင္ခဲ့တာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၂၀ ပထမေက်ာင္းသားသပိတ္လို တကၠသိုလ္ အက္ဥပေဒကိုမေက်နပ္လို႕ မတရားလို႕ စနစ္တက် အစီအမံရွိရွိ ရည္ရြယ္ခ်က္ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႕  ဆႏၵျပခဲ႕ၾကတဲ့ သပိတ္မ်ိဳးနဲ႕ ႏိုင္းယွဥ္ရင္ေတာ့ တန္းမဝင္ဘူးလို႕ ျမင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ အစမေကာင္းခဲ့လို႕ပါ။
        အဲဒီကာလ ပညာတတ္ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ႏိုင္ငံကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေနသူတို႕ရဲ႕ မတရားမႈ အသိဥာဏ္နည္းမႈ ေတြကို မၾကိဳက္တဲ့ခံစားခ်က္  ရင္ထဲမွာရွိေနမယ္လို႕ေတာ့ ယံုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား အမ်ားစုကေတာ့   အဓိပတိလမ္း နဲ႕ ကံ့ေကာ္တန္း  ။ ဂ်က္ဆင္နဲ႕ ကြန္မိုေဂးရွင္း ဦးခ်စ္  ဆိုင္။ ပုဂံလမ္း ။ သစ္ပုတ္ပင္။ အင္းယားကန္ေဘာင္ နဲ႕ ျမကၽြန္းသာ  စတဲံ့ တကၠသိုလ္ရဲ႕ ေပ်ာ္စရာဘုံေတြၾကားမွာ နစ္ေျမာေနပါတယ္။
         ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကိုယ္တိုင္ တကၠသိုလ္ဆိုတာ လူငယ္ေတြရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အိပ္မက္ဘုံပါ။ ရသစာေပ ဝတၳဳေတြကတစ္ဆင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ျဇစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးခံစားခ်က္ရွိတယ္ဆိုတာ ယုံႏိုင္ေပမယ့္ ေက်ာင္းသားအမ်ားစုဆိုရင္ေတာ့ မယုံပါဘူး။ စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား နဲ႕ အရပ္သား ရန္ျဖစ္ေတာ့ ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ေသတာကို ေက်ာင္းသားထုက မခံခ်င္လို႕ လူစုျပီး ရပ္ကြက္ကို အဲဒီတရားခံထုတ္ေပးဘို႕ ေျပာတယ္ ။ မရေတာ့မီးရိႈဲ႕တယ္။ မီးသတ္ကားအဝင္မခံဘူး။ ေက်ာင္းသားထုနဲ႕ဝိုင္းထားတယ္။ ၈၈ အေရးခင္းက အဲဒီကစတာ အမွန္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ႏုိင္ငံေရးသမားေတြက အဲဒါကို မေျပာခ်င္ဘူး။
         အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ရန္ကုန္ေရာ ႏိုင္ငံအႏွံ႕မွာ ဦးေနဝင္းအစုိးရကို ျပဳတ္ေအာင္ျဖဳတ္ခ်င္ေနၾကတဲ့ ေျမေပၚေျမေအာက္ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြရွိၾကတယ္။ ဒီေနရာမွာ အေၾကာင္းရွိလို႕ ၾကားျဖတ္ျပီးေျပာစရာတစ္ခုရွိတယ္။ န-ဝ-တ လက္ထက္ အတြင္းေရးမႈး(၃) ျဖစ္ခဲ့တဲ့  ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဝင္းျမင့္ က ကၽြန္ေတာ္တို႕ရြာသား။ သူရြာျပန္လာရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကေလးေတြကို သၾကားလုံးေတြ  မုန္႕ေတြ တစ္ရြာလုံးက ကေလးေတြကို ေဝေပးတယ္။ မုန္႕စားရေတာ့ေပ်ာ္ၾကတယ္ ေမွ်ာ္ၾကတယ္။ သူက စစ္ဘက္တိုက္ခိုက္ေရးမွာ ေတာ္ေတာ္လက္သံေျပာင္တယ္။ သူ႕တပ္ရွိတဲ့နယ္ေျမဆိုရင္ ရန္သူက သူ႕တပ္ကို အတတ္ႏို္င္ဆုံးေရွာင္တယ္။ စစ္တပ္မွာ ဥပေဒရွိတယ္ ရန္သူ႕ဘက္က သုံ႕ပန္း မိလာရင္ မသတ္ရဘူး ။ေနာက္တန္းစစ္ခုံရုံးကို ပို႕ေပးရတယ္။ သူက ဥပေဒအတိုင္း မသတ္ဘူး ။ ေနာက္တန္းမပို႕ခင္ အဲဒီရန္သူနဲ႕ ရက္အေတာ္ၾကာေနရေတာ့ သူတို႕ကိုမွတ္မိေနတယ္။ ေနာက္တန္းစစ္ခုံရုံးကို ရန္သူကိုပို႕ျပီး လပိုင္းအတြင္းမွာ အဲဒီရန္သူကို ျပန္ျပီးစစ္သုံ႕ပန္းအျဖစ္ဖမ္းမိျပန္တယ္။ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္ ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲစစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေနာက္တန္းက အရာရွိေတြက ပိုက္ဆံရရင္ ရန္သူကိုေရြးလုိ႕ရေနတာကိုး။  ေကာင္းေရာကြာ-- ငါတုိ႕ကေတာ့ ေရွ႕တန္းမွာ သူေသ ကိုယ္ေသ အသက္ခ်င္းေလာင္းေၾကးထပ္ျပီးတုိက္လိုက္ရတာ။ သူတို႕က ေနာက္ကေနေအးေဆး ပိုက္ဆံယူျပီး ရန္သူကိုေတာထဲျပန္လြတ္ေပးတယ္---
-- အဲဒီေန႕က စျပီး ဦးဝင္းျမင့္စစ္တပ္က ဘယ္ေတာ့မွ ရန္သူစစ္သုံ႕ပန္း အရွင္မမိေတာ့ဘူး။ လက္နက္ဘယ္ေလာက္ အေသဘယ္ေလာက္ အဲဒီလိုပဲ သတင္းပို႕ရေတာ့တယ္။ ရန္သူကိုႏွစ္ခါမတိုက္ေတာ့ဘူး။ ကေလးဘဝ လူၾကီးေတြကျပန္ေျပာျပလို႕သိတာ။
          ဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲဆိုေတာ့ ရန္ကုန္မွာႏိုင္ငံေရးဒါရိုက္တာ ေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ဇာတ္လမ္းမွာ ဝင္ကမယ့္ ဇာတ္ေကာင္ေတြမရွိေသးလို႕ ေစာင့္ေနၾကတာ။ ေဟာ-- ခုေတာ့ ထန္းသီးေၾကြခုိက္ က်ီးနင္းခုိက္ျဖစ္ျပီ။ ဦးေနဝင္းလည္း ကမ ၻာမွာ “ သူေတာင္းစားႏုိင္ငံ“ လက္မွတ္ယူျပီး ျပန္လာခါစ။ ကမၻာ့ဘဏ္က အေၾကြးေတြ ေလွ်ာ္ပစ္ဘုိ႕ဆုိရင္ ဒီလက္မွတ္ရွိမွ လက္ခံတယ္ ။ အေၾကြးမဆပ္ႏုိင္ေတာ့ သိကၡာသြားေရာင္းရသလုိေပါ့။
          ၈၈ အေ၇းခင္းမတိုင္ခင္ ဦးေနဝင္းကိုယ္တိုင္ တစ္ပါတီစနစ္နဲ႕ ဆက္သြားမလား ။ ပါတီစုံဒီမိုကေရစီစနစ္ ေျပာင္းရင္ေကာင္းမလား ဆိုျပီး စိတ္ဓါတ္ေတြယိုင္ေနတဲ့အခ်ိန္။ အဲဒီစကားက ဦးေနဝင္းကိုယ္တိုင္ေျပာတာ တျခားလူေျပာရင္ေတာ့ေသျပီ။
          ေၾသာ္---ဒါနဲ႕  ၈၈ မွာထင္ရွားတဲ႕ အေရးပါခဲ့တဲ့  ဗိုလ္မႈးေသာ္က အေၾကာင္းလဲ ေျပာရအုံးမယ္။ အရိုင္း ကာတြန္းဆြဲတဲ့ ကာတြန္းေသာ္က မဟုတ္ဘူးေနာ္။ တိုက္ေရယဥ္ ၁၀၃  စာအုပ္ေရးတဲ႕ ေရတပ္က ဗိုလ္မႈးေသာ္က. ။ ဒီလုိဗ်   ဗိုလ္မႈးေသာ္က တိုက္ေရယဥ္ ၁၀၃ နဲ႕ ကင္းလွည့္ေနတုန္း မုန္တိုင္းမိတယ္ ။ တုိက္ေရယဥ္ ပင္လယ္ထဲနစ္ျမဳတ္သြားတယ္။ အုပ္စုႏွစ္စုခြဲျပီး သက္ကယ္ေဘာေလွေလးနဲ႕ ပင္လယ္ထဲေမ်ာသြားတယ္။ တစ္ဖြဲ႕ကေတာ့ အားလုံးေသသြားတယ္ထင္တယ္ သတင္းမရေတာ့ဘူး။ ဗိုလ္မႈးေသာ္က ပါတဲ့ သက္ကယ္ေလွေပၚမွာေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ေသျပီး လူနည္းနည္းပဲ အစာငတ္ ေရငတ္ ငါးစိမ္းေတြစား ဇင္ေယာ္ငွက္အစိမ္းစား ေနာက္ဆုံးေသတဲ့လူရဲ႕ အေလာင္းကိုေတာင္စားရေတာ့မယ့္ ကိန္းဆိုက္ေနတယ္။ ေရငတ္လို႕ က်င္ငယ္ေရကိုလဲစမ္းေသာက္ၾကည့္ၾ
ကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ပန္ပင္လယ္ကူးသေဘၤာကျမင္ျပီး ကယ္တင္လုိက္တယ္။ မေသပဲ အမိေျမေပၚေခ်ခ်မိမွ  ေထာင္ထဲတန္းသြင္းလိုက္တယ္။ တိုက္ေရယဥ္ ဆုံးရႈံးသြားလို႕တဲ့။ အဲဒီလို ဦးေဏွာက္ ပ်က္ေနတဲ့ အစိုးရကို သူဘယ္ေက်နပ္ေတာ့မလဲ။ ဒီေတာ့ ၈၈ မွာသူဒါရိုက္တာလုပ္ျပီေပါ့။
         အေရးခင္းကာလ တစ္ရက္မွာ ရပ္ကြက္ထဲ မင္းေလာင္းေပၚသလုိ လူေတြ အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း ေျပာဆုိေနၾကတယ္။  ဘယ္သူထင္လဲ။  ဦးေအာင္ဆန္းဦး  --- ဦးေအာင္ဆန္းဦး  တဲ႕ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသား  ေခါင္းေဆာင္မယ္တဲ့။  ဒါရိုက္တာေတြက ႏုိင္ငံေရးဇာတ္ခုံေပၚ ဝိုင္းေပြ႕ျပီးတင္တယ္။ ဦးေအာင္ဆန္းဦးက မလုပ္ဘူး  မလုပ္ဘူး ဆိုျပီး ဟိုဘက္ကေန ခုန္ခ်သြားတယ္။ဥပမာေျပာတာေနာ္--
။ ရပ္ကြက္တုိင္းမွာတကယ္ကို အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္းျဖစ္သြားတဲ့ ကိစၥ ။ မီတဲ့လူတုိင္းသိတယ္။ ႏွစ္ရက္ေလာက္ၾကာမွ မဟုတ္ဘူးတဲ့။  ဦးေအာင္ဆန္းဦးမဟုတ္ဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တဲ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးေလ။
         ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာတယ္။ ဒါရိုက္တာ ဦးေသာ္က နဲ႕ ဦးတင္ဦးတုိ႕တင္လိုက္တာေျပာၾကတယ္။ ေသခ်ာေတာ့မသိဘူ။ ေအာ္ သတိရတုန္းေျပာရအုံးမယ္  အဲဒီကာလက ဦးေနဝင္း ျပည္သူကို ေရဒီယိုကေန တုိက္ရိုက္မိန္႕ခြန္းေျပာတဲ့အထဲမွာ  “ေသနတ္ဆိုတာ  မုိးေပၚေထာင္ပစ္တဲ့အရာ မဟုတ္ဘူး “လုိ႕ ျခိမ္းေျခာက္ေျပာသြားတယ္ဗ်။ ျပည္သူကို ။ အဲဒါသာၾကည့္ ဘယ္ေလာက္ဦးေဏွာက္ပ်က္စီးေနတယ္
ဆိုတာ။
        ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏုိင္ငံေရးစင္ျမင့္ေပၚ တတ္ျပီးရက္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ  စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းျပီး မာရွယ္ေလာဥပေဒထုတ္ျပီး အုပ္ခ်ဳပ္လိုက္တယ္။ အေရးအခင္းလဲျပီးဆုံးသြားတယ္။

               ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးၾကီးေစာေမာင္=  ဂ်ိဳကုတ္ ဒူးၾကီး ေက်ာေျပာင္  တဲ့

               ႏွဖူးေျပာင္ ဒူးေခ်ာင္
               ဦးေမာင္ေမာင္
               အရူးေထာင္ကို   ပို႕လိုက္  ပုိ႕လိုက္   တဲ့

               ရရင္ ရ    မရရင္ခ်    ရရ မရရ ခ်  တဲ့  အိုး စုံေနတာပဲ။          ။

        ရင္ထဲ အမွန္တုိင္းရွိသလိုေျပာမယ္ေနာ္
  ေနာက္မွ လူကိုလာမဆဲၾကနဲ႕ ဟဲဟဲ ၾကိဳတားထားတာ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္  ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဘယ္လ္ ဆုရတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ တန္တယ္ဗ်။ သူဘာမွ သိပ္မပင္ပန္းလိုက္ရဘူး။ သူႏိုင္ငံေရးစင္ေပၚေရာက္တယ္  ခဏၾကာေတာ့ စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းတယ္။  မာရွယ္ေလာထုတ္တယ္  အဲဒီက်မွ တကယ္ပစ္တယ္။ အေရးခင္းျပီးသြားတယ္။ ကမၻာက အံ့ၾသတုန္လႈပ္သြားေစတဲ့ လူအခ်င္းခ်င္း ေခါင္းျဖတ္သတ္တာေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အဲဒီႏွစ္မွာ ပူးတြဲ ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဘယ္ဆုရတယ္။ ဒါပဲ။
        စကားကေတာ့ အစီအစဥ္က်မွာမဟုတ္ဘူး။ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္နဲ႕ျဖစ္ေနမွာပဲ။ ၈၈ ဆႏၵျပေကာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သမဂၢေတြ မႈိလိုေပါက္ ေပၚလာတယ္။ အဲဒီအထဲက နာမည္ၾကီးတဲကသမဂၢက ေတာ့ အိမ္ရွင္မမ်ား သမဂၢပါပဲ။ အိမ္ရွင္မ အမ်ိဳးသမီးေတြစုျပီး သမဂၢထူေထာင္ျပီးေတာ့ အုပ္စုလိုက္လူစုျပီး ဆႏၵျပစစ္ေၾကာင္းထြက္တယ္။ အိုးေတြ. ေယာင္းမေတြ .ပုဂံ ခြက္ေယာက္ေတြကို ကိုင္ျပီးေတာ့ ရီဘို႕လည္းေကာင္း ေပ်ာ္ဘို႕လည္းေကာင္းတယ္ဗ်။ ေနာက္ထပ္ ထူးဆန္းတဲ့သမဂၢႏွစ္ခုကေတာ့  ``သူေတာင္းစား သမဂၢ `` နဲ႕ `` အေျခာက္မ်ား သမဂၢ ``ပါပဲ။ တစ္ကယ္ေျပာတာ  လုပ္ၾကံေျပာတာတစ္ခု မွမပါဘူး။ ၈၈ မတိုင္ခင္က ရန္ကုန္မွာ သူေတာင္းစား အရမ္းေပါတယ္။ ညဘက္ ပန္းဆုိးတန္းဆိုတာ ညငွက္ မိန္းမသားတုိ႕ရဲ႕ ဌာနခ်ဳပ္ပဲ။
       ကၽြန္ေတာ္တုိ႕က ေန႕တိုင္းေတာ့ ဆႏၵျပမထြက္ႏုိင္ဘူး။ တစ္ေနကုန္ လမ္းေလွ်ာက္ရတာဆိုေတာ့ ပင္ပန္းတယ္။ ေန႕တုိင္း မထြက္ႏိုင္ဘူး။ တစ္ရက္ျခားေတာ့ မပ်က္ကြက္ဘူး။ ေပ်ာ္ဘို႕ေကာင္းတယ္။ စားဘို႕မပူရဘူး။ ေနရာတုိင္းမွာ အလႈရွင္အျပည့္ရွိတယ္။ ကိုယ့္အုပ္စုနဲ႕ကိုယ္ ကိုယ့္စစ္ေၾကာင္းနဲ႕ကိုယ္ဆိုပါေ
တာ့။ တစ္အုပ္စုမွာ လူဦးေရကနည္းတာမဟုတ္ဘူး။ ဘာအႏၱရယ္မွ မရွိပါဘူး။ စစ္တပ္ကလည္း သူ႕သတ္မွတ္ဝင္းထဲမွာပဲေနတယ္။ တစ္ရက္ အေျခာက္မ်ားသမဂၢ စစ္ေၾကာင္းနဲ႕ေတြ႕တယ္။ အေျခာက္တစ္ေယာက္က တုိင္ေပးတယ္-----
                     ``ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး ------``  အမ်ားစုက သံျပိဳင္လိုက္ဆိုတယ္
                       ``ဒို႕ အေရး  ပါလို႕ဆို------``
                       ``ဒို႕ အေရး  ပါလို႕ဆို------``   ကႏြဲ႕ကလ် နဲ႕  ။ ေဘးက စစ္ေၾကာင္းေတြက အားလုံး တဟားဟားနဲ႕ ရီၾကတယ္။  သူေတာင္းစား သမဂၢ စစ္ေၾကာင္းနဲ႕လည္းဆုံဘူးတယ္။ ခြက္ကေလးေတြ ကိုယ္စီကိုင္လို႕ေပါ့။  ဟီးး  ဟီးးးး  ။ စစ္တပ္ကလည္း စစ္ဝတ္စုံေတြနဲ႕  ဆႏၵျပပါဝင္လာတယ္။ ယူနီေဖာင္းစုတ္စုတ္ႏြမ္းႏြမ္းေ
လးေတြနဲ႕။ အားလုံးက အဲဒီစစ္ေၾကာင္းေတြနဲ႕ ေတြ႕ရင္ ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ ၾကိဳဆိုၾက ။ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၾက။ လက္နက္ေတာ့မပါဘူး။ စစ္သားအဆင့္ေတြပဲျဖစ္မယ္။ အဲဒါေတြအားလုံးက အိုးကပ္စား ခြက္ကပ္စား အားလုံးမုိ႕ လက္ခံၾကိဳဆုိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယူနီေဖာင္းအျဖဴ  ဦးထုတ္ေတြစမတ္က်က် နဲ႕ လမ္းေပၚထြက္ျပီး ဆႏၵျပလာတဲ့ အေကာက္ခြန္ဦးစီးဌာနကိုေတာ့  ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ဘူး။ အဲဒီေခတ္က တကယ့္အဆီအႏွစ္စားေနရတဲ့ မလိုင္စား လူတန္းစားေတြေလ။
          ႏိုင္ငံေရးသမားေတြက စစ္အစိုးရကိုစိတ္နာေအာင္  စစ္အစိုးရကိုျပည္သူေတြက မုန္းတီးစပ္ဆုတ္ရြံရွာလာေအာင္  ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ အခ်ိဳ႕ျဖစ္ရပ္ေတြကိုေတာ့ တကယ့္ျဖစ္ရပ္ထက္ ပုံၾကီးခ်ဲ႕ျပီး လုပ္ၾကံသတင္းလႊင့္တာမ်ိဳးေတြ  အမ်ားၾကီးေတြ႕လာရတယ္။ ျပည္သူေတြကလည္း လြယ္လြယ္ေဒါသထြက္ လြယ္လြယ္လက္သီးလက္ေမာင္းတန္း လြယ္လြယ္မုိင္ရူးရဲဆန္စြာ တုန္႕ျပန္တိုက္ခိုက္ၾက တဲ့ အခါ  ေသကုန္ၾကတဲ့သူေတြလည္း ရွိတယ္။ အဲဒီျဖစ္ရပ္ေတြမွာ စစ္တပ္ ကိုပုိမုန္းေအာင္ဝါဒျဖန္႕ၾကျပန္
တယ္။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ေအာင္ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ ျပည္သူေတြကိုစိတ္ဆိုးေအာင္ မဟုတ္တန္းတရား ေျမွာက္ေပးတာ  ေသြးထုိးတာ  ဝါဒျဖန္႕တတ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဆုိရင္ သိပ္မုန္းတယ္။  တကယ္ေသေတာ့ျပည္သူက ေသတာ။ ေျမွာက္ေပးတဲ့ ေသြးထုိးတဲ့သူေတြက ကြယ္ရာက။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ႏုိင္ငံေရးသမားမျဖစ္ခ်င္ဘူး။ ျဖစ္ခ်င္တာက မီဒီယာသမား ။ မီဒီယာသမားက ျပည္သူလူထုရဲ႕ မ်က္လုံး။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ နား ။ ျပည္သူလူထုကို အမွန္ေတြပဲသိေအာင္ေျပာမယ့္ ပါးစပ္။ မီဒီယာက်င့္ဝတ္မွာ သတင္းကို မျပဳျပင္ရဘူး။ မသုံးသပ္ရဘူး ။ အရွိကိုအရွိအတိုင္းတင္ျပယုံပဲ။
         ၾကားတာ ျမင္တာကို ၾကားတဲ့ျမင္တဲ့အတိုင္း ျပည္သူကို အမွန္တင္ျပရင္              
         မီဒီယာသမား
         ၾကားတာ ျမင္တာကို ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ပုံစံျဖစ္ေအာင္ျ
ပဳျပင္ျပီး ျပည္သူကို စည္းရုံးရင္             ႏိုင္ငံေရးသမား  . ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့အဲဒီလို  ယုံထားတယ္။
          စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းလိုက္လို႕  ၈၈ အေရးအခင္းအျပီးမွာ စစ္တပ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ညဘက္လိုက္ဖမ္းေနတယ္လို႕ သတင္းျပန္႕လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြေရာ ေခါင္းေဆာင္ခဲ့သူေတြေရာ ေတာခိုေရွာင္ထြက္ကုန္ၾကတယ္။ မိုးသီးဇြန္ ဟာအဲဒီကတည္းက နာမည္ၾကီးေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ပါ။  ခြပ္ေဒါင္းရဲ႕ စရိုက္နဲ႕ညီတာ ကိုမိုးသီးဇြန္။ ေဒါက္တာေအာင္ႏုိင္ ။ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္။ ကိုမ်ိဳးဝင္း ------ စတဲ့ ေအဘီ အက္စ္ဒီအက္ဖ္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ပါ။ ကိုမင္းကိုႏိုင္ တုိ႕ ကိုကိုၾကီး တုိ႕က ခြပ္ေဒါင္းစရိုက္မရွိဘူး။ သူတို႕က မတရားတာကို မေၾကာက္ပဲေျပာမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖမ္းမလား ရိုက္မလား သတ္မလား --- ျပန္မတုန္႕ျပန္ဘူး ျငိမ္းခ်မ္းစြာပဲဆႏၵျပမယ္။ ဂႏၵီၾကီးနဲ႕ ေနရူး  လိုေပါ့။ မတူဘူး။ ရည္ရြယ္ခ်က္တူတယ္။ တုန္႕ျပန္ပုံမတူဘူ။ ခြပ္ေဒါင္းဆိုတာ ရန္မလိုတတ္ဘူးလို႕ေတာ့ေျပာတာပဲ။ ခက္တာက ေဒါင္းေတြရဲ႕သဘာဝကို ကၽြန္ေတာ္ကမသိဘူး။ ဒါေၾကာင့္မညင္းခ်င္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က အညာသားဆုိေတာ့ တုိက္ၾကက္အေၾကာင္းေတာ့ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ တုိက္ၾကက္ေတြက ကိုယ့္အုပ္စုထဲက အခ်င္းခ်င္းဆုိရင္ ဘယ္ေတာ့မွ မခြပ္ဘူး။ အဲ  -- အျခားအိမ္ အျခားအုပ္စုက တုိက္ၾကက္ဆုိရင္ေတာ့ ခြပ္သလားမေမးနဲ႕ ။ အေသကိုခြပ္တာ။ ျမန္မာဆိုရုိးစကားရွိပါတယ္။ ဘာတဲ့   `` အိမ္ၾကက္ အခ်င္းခ်င္းအုိးမဲသုတ္ခြပ္ခုိင္
းတယ္ `` ဆိုတာေလ။  ၾကက္ေတြရဲ႕သဘာဝက္ုိသိထားတဲ့ လူေတြဟာ အိမ္ၾကက္တစ္အုပ္စုထဲက အခ်င္းခ်င္းခြပ္ေစခ်င္တဲ႕အခါ ႏွစ္ေကာင္လုံးကို အုိးမဲသုတ္လိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပဲ သဲၾကီးမဲၾကီး အေသခြပ္ပါေလေရာ။ လူေတြက အဲလိုယုတ္မာတာ။
           အင္း ခြပ္ေဒါင္းေတြလဲ ဘယ္သူက အိုးမဲသုတ္လိုက္လဲ မသိဘူး။ အင္တာနက္ေပၚဖတ္ရတဲ့ ``ေျမာက္ပိုင္းအရိုးတြန္သံ`` ဟာ ဖတ္လိုက္တာနဲ႕ ေခါင္းေတြေတာင္ကိုက္တယ္။ တကယ္ရက္စက္ၾကတဲ့ ၈၈  ရဲ႕အရိပ္ေတြပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ  ခြပ္ေဒါင္းကိုေၾကာက္ပါတယ္  လို႔။   ။

          ကဲေတာင္ေရာက္ေျမာက္ေရာက္ စကားေတြေျပာလာတာ ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္ျပီလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ညီငယ္ ညီမငယ္ေတြကို တစ္ခုပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ အြန္လိုင္းမွာျဖစ္ျဖစ္ ဂ်ာနယ္မွာျဖစ္ျဖစ္ စိတ္နာစရာ  ေဒါသထြက္စရာ  ရင္နာစရာ သတင္းေတြကို ၾကားရ ဖတ္ရရင္ အလြယ္တကူ  အျမန္မတုန္႕ျပန္ၾကပါနဲ႕။ မွားတတ္လြန္းလို႕ပါ။ လူတိုင္းကိုယ့္လို ရိုးသားတယ္လို႕ မေတြးၾကနဲ႕။ တစ္ခ်ိုဳ႕က ရည္ရြယ္ခ်င္ရွိရွိ ၾကဳံးသြင္းတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ဆိုးေတာ့မယ္ဆိုရင္ စဥ္းစားပါ  ေနာက္တစ္ၾကိမ္စဥ္းစားပါ  ေနာက္ဆုံးတစ္ေခါက္စဥ္းစားပါဦး  လို႕ ။    ျပီးမွ ေသခ်ာျပီဆိုရင္ကိုယ္ၾကိဳက္သလို တုန္႕ျပန္ပါ။  ေလာကဓံကို ခံႏိုင္ရည္ရွိမွ အီးက်ဴ ျမင့္မွာေပါ့။  မမွားေစခ်င္တဲ့ေစတနာနဲ႕ပါ။

                                                                                     အားလုံးရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစ
                                                                                     သေဘာထားမတိုက္ဆုိင္သူမ်ားကို အားလုံးပဲေတာင္းပန္ပါတယ္။
                                                                                     ကိုစိုးႏိုင္

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...