ဗိုလ္ခ်ဳပ္မေသ

> သခင္မ်ိဳး
> (၁)
         ‘ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တကယ္မေသဘူးကြ’ ဘ ေျပာစကားေၾကာင့္
> ကၽြန္ေတာ္ ထိတ္လန္႔အံ့ၾသ သြားသည္။  ‘ဗ်ာ….ဟုတ္ရဲ႕လား’
> ‘ေအးကြတကယ္ေသတာမဟုတ္ဘူး’ ဘကအတည္ျပဳသည္။ ဘ အမည္က ဘေက်ာ္ေရး။ ထိုင္လိုက္
> လွ်င္ ဒူးႏွစ္လံုးၾကား ေခါင္းဝင္သြားေအာင္ခါးက ကိုင္းေနရာ ေခါင္း (၃)လံုးႏွင့္ အဘိုးအိုဟု ေျပာရေပမည္။ ဘေနရပ္က နတ္ေမာက္ၿမဳိ႕ ေတာင္ရြာႀကီး ယခုေသာ္ ေအာင္ဆန္းရပ္။ ဘအသက္က အေမစု (ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိခင္) တို႔ႏွင့္ မတိမ္းမယိမ္း ျဖစ္မည္။ ကၽြန္ေတာ္က ‘ဦး’ ဟုေခၚေသာ
> ဦးေတာ္ေအာင္၏ဖခင္။ ဦးေတာ္ေအာင္ ဇနီးက ေဒၚေရႊဆင္ ကၽြန္ေတာ္ကအမ ဟုေခၚသည္။
> သူတို႔အိမ္ က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဝိုင္း (ယခုျပတိုက္)
> ၏ေတာင္ဘက္ကပ္လ်က္မွာေနေသာ ေတာင္သူႀကီး မ်ား။ အမ၏အကိုကဦးႀကီးဟံဟု ေခၚေသာ
> ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး ဦးဟံသ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ေက်ာင္းေနဘက္  သူငယ္ခ်င္း။

>             ဘေက်ာ္ေရးထိုစကားေျပာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔က်ဆံုးၿပီးအႏွစ္၂ဝခန္႔အၾကာ။ ကၽြန္ေတာ္ကေက်ာင္းသားေပါက္စ။ ဘ ေျပာစကားကိုကၽြန္ေတာ္နားမလည္။ လက္မခံပါ။ ျပန္ၿပီး ေစာဒနာသည္။
>             ‘ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ဘ ရာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္

> တို႔က်ဆံုးသြားတဲ့အေၾကာင္း ေက်ာင္းမွာလဲသင္ရတာပဲ ဘ ရဲ႕။ ေနာက္ၿပီး
> အေမႀကီး (အေမ၏အေမ။အဖြား) ကလဲေျပာတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔အသုဘကို အေမစုေခၚလို႔
> အေမႀကီးေတာင္ ရန္ကုန္ လိုက္သြားရေသးတယ္။ ဂ်ဴဗလီေဟာမွာတဲ့ ဘ ရဲ႕။’
>
>             ကၽြန္ေတာ့္စကားကုိ ဘ ကပယ္ခ်သည္။
> ‘မင္းနားမလည္ႏိုင္ေသးပါဘူးကြာ။ ကဲ….ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ဂူသြင္းၿပီး ဘယ္သူ
> ျပန္ဖြင့္ၾကည့္လို႔လဲ။ ေအး ဘယ္သူမွမသိႏိုင္ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က
> ထြက္သြားၿပီကြ။ အဲဒါပဲ။’
>
>             ဘကို ဆက္ၿပီးမေမးျဖစ္ေတာ့ပါ။ ထိုညက ဘ အိမ္အေပၚထပ္
> ေရနံဆီမီးခြက္ အလင္းေရာင္မွိန္မွိန္ ေအာက္တြင္ ဘေျပာေသာ စကားကို
> မႈံဝါးဝါး ကၽြန္ေတာ္နားမရွင္းခဲ့။ ေခါင္းသံုးလံုးႏွင့္ အဘိုးအိုက မူလတန္း
> ေက်ာင္းသားႏွင့္မတန္ေသာ စကားေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကိုဘယ္လို
> ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္မ်ား ေျပာခဲ့တာပါလိမ့္။ ‘ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တကယ္မေသ’ တဲ့။
>
> (၂)
>
>             ‘ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကအဘတို႔နယ္ကို လာၿပီးတရားေဟာတယ္။
> ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းအေပၚထပ္စႀကၤန္မွာ ရပ္ၿပီး တရားေဟာတယ္။ ေက်ာင္းေအာက္မွာ
> ပရိတ္သက္က ညိဳ႕ေနတာပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေလ ယာဥ္ပ်ံ ကလာၿပီး စက္ေသနတ္နဲ႔
> လာပစ္တယ္။ ဘုန္းႀကီးေတြေရာ လူေတြေရာ ေျပးလိုက္ဝပ္လိုက္ၾက တာမေျပာနဲ႔။
> လူအေသအ ေပ်ာက္မရွိေပမဲ့၊ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းႀကီး တစ္ေက်ာင္းလံုးက်ည္ထိလို႔
> ရစရာမရွိ ေအာင္ဖြာလံက်ဲသြားတာပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ေလယာဥ္ပ်ံက စက္ေသနတ္နဲ႔
> ပစ္တာဂ႐ုေတာင္မစိုက္ဘူး။ သူ႔ေနရာမွာသူရပ္လ်က္ပဲတဲ့။ သိပ္သတၱိ ေကာင္းတာ။’
>
>             လြန္ခဲ့ေသာ ၁၅ ႏွစ္ေက်ာ္က အဘျမေျပာျပခဲ့ေသာစကားျဖစ္သည္။
> အဘျမက ဟသၤတနယ္မွဟုထင္သည္။ အဂၢိရတ္ႏွင့္ တိုင္းရင္းဓါတ္ေဆးပညာတြင္
> ဗဟုသုတအလြန္မ်ားေသာ ဆရာအိုႀကီး။ အသက္က(၇ဝ)ေက်ာ္။ အဘစကား ကို နားေထာင္ရင္း
> ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏သတၱိကိုေလးစား႐ုိေသစိတ္တဖြားဖြားျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း
> အျဖစ္အပ်က္ကို ဂဃဏန မေမးမိ။ ယခုမွ သိခ်င္ေနသည္။ ဆရာျမႀကီးကေတာ့
> ဆံုးပါးသြားရွာၿပီ။ ဆရာျမႀကီး ႏွင့္ ဆရာဒကာျဖစ္ေသာ
> ေဘာက္ေထာ္က်ဳိက္လတ္ပစိၦမာ႐ုံ ဆရာေတာ္ႀကီးကေတာ့ က်န္းက်န္းမာမာရွိေသးသည္။
> ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေတာ္ ေဒၚခင္ၾကည္ တို႔ လက္ထက္က
> စကိုးကြယ္ခဲ့ေသာေက်ာင္းျဖစ္သည္။ ဆရာျမႀကီးေျပာခဲ့ေသာ
> စကားအတြက္သဲလြန္စရတန္ေကာင္း ပါရဲ႕။
>
> အဘျမကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာျပစဥ္က စကားကုန္ဟုတ္ဟန္မတူပါ။
> ကၽြန္ေတာ့္ဥာဏ္ႏုေသးသျဖင့္ ခ်န္ထားခဲ့ေသာ စကားမ်ားရွိခဲ့ပံုရပါသည္။
> အဘျမခ်န္ထားခဲ့ပံုရေသာစကားကိုမဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္ထံမွၾကားသိရသည္။
> လြန္ခဲ့ေသာ (၁၅)ႏွစ္ ေက်ာ္က ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက
> ကၽြန္ေတာ့္ကိုမိန္႔ဘူးပါသည္။ “ဒကာႀကီးတို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကုိ ရာေက်ာ္ဆရာေတာ္
> ႀကီးက ဓါတ္လံုး(၁)လံုးခ်ီးျမွင့္ထား တာဗ်ာ…။ အဲဒီေန႔ (က်ဆံုးသည့္ေန႔)က
> ရံုးသြားတာယူမသြားမိဘူးတဲ့ဗ်… လက္ကိုင္ ပု၀ါေလးနဲ႔ထုတ္ၿပီး ဘုရား
> စင္ေပၚမွာ က်န္ခဲ့တယ္လို႔ တို႔ဆရာ ကေျပာဘူး တယ္ဗ်”…
>
>              ဆရာေတာ္သည္ ေဝဘူဆရာေတာ္၊ မဟာစည္ဆရာေတာ္၊
> ေရႊေတာင္ကုန္းဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားထံမွ နိႆရည္း ခံယူ၍ ေတာေတာင္မ်ားတြင္
> ဧကစာက်င့္သံုးေနေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူးတစ္ပါးျဖစ္ေၾကာင္း ပရိသတ္အမ်ား သိၾကပါသည္။
> ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ သီလဂုဏ္၊ သမာဓိဂုဏ္၊ ပညာဂုဏ္ျဖင့္ ေထာက္ဆလွ်င္
> အေျခအျမစ္မဲ့စကား မဆိုရာပါ။ လြန္ခဲ့ေသာလက ဆရာေတာ္၏တပည့္
> သကၤန္းကၽြန္းေက်ာင္းဆရာႀကီး ဦးခ်စ္လိႈင္က ဆရာေတာ္မွတ္တမ္းမ်ား
> ေကာ္ပီကူးထားရာ ကၽြန္ေတာ္ကိုလည္းေပးခဲ့ပါသည္။
> ထိုမွတ္တမ္းဆရာေတာ့္လက္ေရးမူတြင္ ရာေက်ာ္ဆရာေတာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို
> ဓါတ္လံုးေပးခဲ့ပံုကိုလည္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။  မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္က
> “အဲဒီတုန္းက ရာေက်ာ္ဆရာေတာ္ ဆိုတာ ဘိုးဘိုးေအာင္ဝင္ေဆာင္ထားတာဗ်”…
> ဟုလည္းေျပာခဲ့ဘူးပါသည္။
>
> ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ဘုရားတရားကို ႐ိုေသ ကိုင္း႐ိႈင္းေသာ
> မိဘမ်ိဳး႐ိုးမွဆင္းသက္ခဲ့သည္။ ဒီပကၤရာဆရာေတာ္ႀကီး ဦးေသာဘိတ၏ေက်ာင္းတြင္
> ဗုဒၶစာေပကိုလည္း အေျခခံေကာင္းမ်ားရေအာင္တတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။
> ဗိုလ္ခ်ဳပ္ငယ္စဥ္ကမူ တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရးရယူရန္ နည္းလမ္းအမ်ိဳး မ်ိဳးကို
> ႀကံဆခဲ့ရာ “ျပဒါးရွင္လံုး” ရရင္ေကာင္းမွာပဲဟူေသာ အေတြးမ်ိဳးရခဲ့ေၾကာင္း
> ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုင္တိုင္ေရးသားသည္ကိုလည္း သတိထားမွတ္သားမိပါသည္။
>
> ဘုရားသိၾကားမလို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ဘိုးဘိုးေအာင္ကယ္သြားပါေစ။
>
> (၃)
>
> ဗိုလ္ခ်ဳပ္အကို ဦးေအာင္သန္းေရးသားေသာ ရေသ့ထူး ဦးစံသိန္းက အေမစုကို
> ကန္ေတာ့ပံု၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ဦးႀကီး ဘုန္းႀကီး မႏၲေလးအာဇာနည္ရဟန္းေတာ္
> ဆီမီးထြန္း တိုက္အုပ္ဆရာေတာ္ မွတ္တမ္း၌ ဘိုးဘြားစဥ္ဆက္ ကိုင္ေဆာင္ခဲ့ေသာ
> “ရန္ႀကီးေအာင္ဓါး” ကို ရွာေဖြတူးေဖာ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္အားေပးခဲ့ပံုမ်ားကို
> ဖတ္႐ႈရေသာအခါ စဥ္းစား စရာေတြ တိုးလာပါသည္။
>
>             ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏မိဘႏွစ္ပါးအနက္ ေဒၚစုသည္အေနာ္ရထာမင္း၏အဆက္
> ပုဂံမင္း႐ိုးမွ ဆင္းသက္လာသူျဖစ္သည္။ အေနာ္ ရထာမင္းႀကီး ပုဂံထီးနန္း
> ကိုျပန္လည္ရယူစဥ္က ပုပၸါးနယ္တြင္ လူသူစုေဆာင္းခဲ့ေၾကာင္း
> ရာဇ၀င္ႀကီးမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ထိုေခတ္ပုပၸါးေတာင္ရိပ္မွ
> အေနာ္ရထာ၏တပ္မေတာ္ကို စတင္ဖြဲ႔စည္းရာတြင္ ပင္းနတ္ေမာက္ နယ္သား စစ္သည္ေတာ္
> မ်ားေရွ႕ဆံုးက ဗိုလ္ဝင္ခံ၍ သက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္းတိုက္ပြဲဝင္ခဲ့သည္။
> အေနာ္ရထာေအာင္ပြဲရသည့္အခါ နတ္ေမာက္ကိုျပန္၍ ေက်းဇူးျပဳခဲ့သည္။
> ပိဋကတ္(၃)ပံုကို သထံုမွပင့္ေဆာင္လာၿပီးေနာက္တြင္ နတ္ေမာက္ကိုျပန္လည္၍
> ၿမိဳ႕ျပအသစ္တည္ေထာင္သည္။
>
>             “သီဟဗာေဟာ္၊ လင္းၾကက္ေဆာ္၊ ၿမိဳ႕ေတာ္နတ္ေမာက္တည္သတည္း”ဟု
> ေရွးသမိုင္းေပစာမ်ားတြင္ ေမာ္ကြန္း ထုိးခဲ့သည္။ (လင္းၾကက္ေဆာ္ ၄၂၃။
> ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားပင့္သည္က ၄၂၁) နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕တြင္ အေနာ္ရထာမင္း
> ေကာင္းမႈေတာ္ ေစတီပုထိုးမ်ားရွိသည္။ ရွင္အရဟံသိမ္ရွိသည္။
> ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ဘႀကီး၊ ဦႀကီးမ်ားေက်ာင္း ထိုင္ခဲ့သည္။
> ရွင္အရဟံပင့္ေဆာင္ခဲ့ေသာ မဟာေဗာဓိပင္ကို နတ္ေမာက္နယ္ပင္းတြင္
> စိုက္ပ်ိဳးခဲ့သည္။ မင္းတုန္းမင္း လက္ထက္ မႏၲေလးေရႊနန္းေတာ္ႀကီးတည္သည့္အခါ
> “မန္းၿမိဳ႕ေတာင္ေညာင္ပင္ႀကီး” ဟူေသာ ကိန္းခမ္းတေဘာင္အရ ေဗာဓိပင္
> စိုက္ရာတြင္ ပင္းနတ္ေမာက္မွ ရွင္အရဟံေဗာဓိကိုင္းကို
> ပင့္ေဆာင္စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ပါသည္။ စၾကာေဒ၀ီမိဘုရားေခါင္ႀကီး ကိုးကြယ္ေသာ
> ပင္းဆရာေတာ္ႀကီးတိပိဋကဓရအာစာရာဘိဝံသကို အရဟံေဗာဓိသမိုင္းက်မ္း
> ျပဳစုရန္ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ ထားသျဖင့္ က်မ္းထင္ရွား ရွိခဲ့ပါသည္။
>
> ပုဂံအပ်က္တြင္ မင္းသမီး(၂)ပါးထြက္ေျပးလာရာ ပင္းနတ္ေမာက္နယ္သို႔ေရာက္သည္။
> သာကီဝင္ ပင္းၿမဳိ႕စား၊ နတ္ေမာက္ၿမဳိ႕စား တို႔ႏွင့္ လက္ဆက္ၾကသည္။
> ထိုမ်ဳိးႏြယ္စုမွ အေလာင္းဘုရားေခတ္ ပင္းမင္းႀကီးဦးျမတ္၊ ထုိမွ
> သားဦးမင္းေအာင္၊ ၎သားဦးျခင္၊ ၎သားဦးေ႐ႊနီ၊ ၎သမီး မယ္သူဇာ၊ ၎သမီး မယ္စု
> တို႔မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုေမြး ဖြားသည္။
> ဗိုလ္ခ်ဳပ္သက္ရွိထင္ရွားရွိစဥ္က ဦးႀကီး ဘႀကီးမ်ား
> ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္မ်ားအေၾကာင္းေျပာဆိုၾကရာ ကြ်န္ေတာ္ တို႔က
> ဘုရင့္မ်ဳိးႏြယ္ေတြပဲဟု ရယ္ေမာေျပာဆိုခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏
> ကိုယ္တိုင္ေရးအထုပၸတၱိတြင္မူ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ေဆြႀကီး မ်ဳိးႀကီး
> ဟုသာေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကဂုဏ္ေဖာ္လိုဟန္မရွိေပ။ ေနာင္ေသာ္
> ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ေဆြမ်ဳိးမ်ားျဖစ္ေသာ မႏၱေလး ဆီမီးထြန္းတိုက္အုပ္ဆရာေတာ္ႏွင့္
> တကၠသိုလ္           ဆုၿမဳိင္တို႔က ထုတ္ေဖာ္ေရးသားခဲ့သည္။ (စာညႊန္း
> ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ ေတာ္မႈိင္း တည္းျဖတ္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအထုပၸတၱိ။
> ဦးေတဇဝႏၱ၏အရဟံေဗာဓိသမိုင္း)။ မည္သို႔ပင္ဖံုးကြယ္ေစကာ မူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္
> ကုန္းေဘာင္ေနေသြးျဖစ္ေၾကာင္း သူ႔သမိုင္းက ဖြင့္ဆိုျပလ်က္ရွိေပသည္။
> (ယခုအခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ကိုယ္ရံ ေတာ္ ဗိုလ္ဖုန္းေက်ာ္ (စာေရးဆရာ နတ္ေမာက္
> ဘုန္းေက်ာ္) ၏သမီးစာေရးဆရာမ နတ္ေမာက္အနီခ်ဳိ ကေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္
> အေၾကာင္းသုေတသနျပဳလုပ္လ်က္ရွိေၾကာင္းသိရပါသည္။ မၾကာမီတိုင္းျပည္က
> သိခြင့္ရွိမည္ဟုေမွ်ာ္လင့္ရပါသည္။)
>
>             အေမစုသည္ နန္းတြင္းသူတို႔တတ္သည့္ ႀကိဳးေဗဒင္ကို
> ေကာင္းစြာတတ္ေျမာက္ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ငယ္စဥ္ကတည္းက ဘုန္းႀကီးမည့္သူဟု
> ေဟာကိန္းထုတ္ခဲ့သည္။ နီးစပ္ရာေဆြမ်ိဳးမ်ားက အေမစုထံႀကိဳးေဗဒင္ ေမးခဲ့
> ဘူးသည္။ သိမွီေသာသူမ်ား ယေန႔ထိသက္ရွိထင္ရွားရွိၾကပါေသးသည္။
>
>             ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဖခင္ ဦးဖာ၏ မ်ိဳး႐ိုးစဥ္ဆက္ကို မသိရေသးေသာ္လည္း
> မ်ိဳးေကာင္း႐ိုးေကာင္းမွ ေပါက္ဖြားသည္။
> အလြန္႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္တည္ၾကည္ၿပီး ဥာဏ္ပညာႀကီးသူျဖစ္သည္။
> ငါးပါးသီလစင္ၾကယ္စြာ ေစာင့္ထိမ္းသည္။ ၾကြားဝါပလႊား မႈမရွိ။ ဘုရားတရားကို
> လြန္စြာၾကည္ညိဳကိုင္း႐ိႈင္းသူျဖစ္သည္။ အတိတ္နိမိတ္ စနည္းတေဘာင္မ်ားကို
> တတ္ကၽြမ္းၿပီးႏိုင္ငံ၏ ေရွ႕ေရးကိုပါႀကိဳတင္ေဟာကိန္းမွန္ကန္ေအာင္
> ထုတ္ႏိုင္သူျဖစ္ပါသည္။ ဦးဖာအေၾကာင္းကို သူ႔မိတ္ေဆြစာေရးဆရာႀကီး
> စစ္ကိုင္းဦးဖိုးသင္းက ကိုယ္တိုင္ေရးအထုပၸတၱိတြင္ မွတ္တမ္း တင္ထားပါသည္။
>
> (၄)
>
>             ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေမြးဖြားစဥ္က ပုခက္တင္မဂၤလာပြဲသည္
> ထူးျခားဆန္းက်ယ္လွပါသည္။ ယင္းပြဲသို႔ေနာင္ ငယ္ဆရာျဖစ္လာမည့္
> ဒီပကၤရာဆရာေတာ္ဘုရားဦးေသာဘိတႏွင့္ သီေပါမင္းႏွင့္ စာသာသင္ဘက္ပ႒မ ေက်ာ္
> ဦးေမဃ၀ဏၰစာရီတို႔ ၾကြေရာက္ခ်ီးျမွင့္ခဲ့သည္။ ဦးေမဃသည္
> ခန္းပတ္မင္းႀကီးဦးယာ၏ ေျမးျဖစ္သည္။ ဆရာ ေတာ္ႀကီးက “တေကာင္းက
> ေဒါင္းၾကြလာမည္”… ဟူေသာ တေဘာင္အရ၊ ငစဥ္းလဲဗ်ိဳင္းဘုရင္(အဂၤလိပ္)ကို
> ခြပ္မည့္ ေဒါင္းမွာ စေနသားရွင္ေတဇေခၚ ထိန္လင္းျဖစ္ေၾကာင္း
> ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုတိတိက်က်နိမိတ္ ဖတ္ခဲ့ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ပုခက္တင္ မဂၤလာ
> အခ်ိန္ကို နိမိတ္ေကာင္းယူၿပီး “ေတာရက်င့္စဥ္ကို စတင္ေဆာက္တည္ၿပီး
> ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ ပုဂိၢဳလ္ ထူးတစ္ပါးရွိပါသည္။
> နယ္ခ်ဲ႕ေတာ္လွန္ေရးသမားႀကီး ကင္းတားဗိုလ္ေရႊေဘာ္၏
> တပ္မွေတာ္လွန္ေရးတပ္သားႀကီး ဦးၿဖိဳးသာျဖစ္သည္။ မဟိဒၶိဆရာၿဖိဳးဟု
> ထင္ရွားသည္။ န႐ြဲေတာ႐ြာမေတာင္ကုန္း (ေရနံေခ်ာင္းႏွင့္ ေခ်ာက္ၾကား)တြင္
> သီတင္းသံုးသည္။  မႏၲေလးေတာင္ရေသ့ႀကီး ဦးခႏၲီတို႔ႏွင့္ ဆက္စပ္၍
> သာသနာျပဳခဲ့ ေသာ ပုဂိၢဳလ္ႀကီးျဖစ္သည္။
>
>             ဗိုလ္ခ်ဳပ္သခင္ဘဝ၊ သခင္ေလးတာႏွင့္ အတူစစ္ကိုင္း၊ မံုရြာ၊
> ေ႐ႊဘို တြင္ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးထူေထာင္ရန္ တရားေဟာၿပီး အျပန္တြင္
> မႏၲေလးဆီမီး ထြန္းေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ရွိသည္။
> ဆရာႀကီးဦးၿဖိဳးသာကသခင္ေအာင္ဆန္းကို ခ်ီးေျမွာက္ေသာမတ္ေစ့(၅)ေစ့ ႏွင့္
> ေဆးျခေသၤ့ရုပ္ေပးလိုက္ေၾကာင္း ဦးေတဇဝႏၲ၏ မွတ္တမ္းတြင္ ဖတ္႐ႈရပါသည္။
>
>             ပဋိပတ္အေက်ာ္ ဇာလီေတာင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို
> “ဘုရားအေလာင္းေတာ္နဲ႔တူတယ္” ဟုသ မုတ္ခဲ့သည္။ ေလာကတၳစရိယံ
> ေလာက၏ေကာင္းက်ိဳး၊ ဥာတတၴစရိယံ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ ျမန္မာျပည္ေထာင္စုသား
> အားလံုး၏ ေကာင္းက်ိဳးကိုသားမယားႏွင့္ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ အဂၤါေျခလက္၊
> ကိုယ့္အသက္ကို မငဲ့ကြက္ပဲ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးအား ဗုဒၶတၳစရိယံ
> မဟုတ္ဟု ျငင္းဆိုရန္ အဘယ္သို႔ေသာ အေၾကာင္းရွိပါမည္နည္း။
>
> (၅)
>
> အမ်ားသိၾကၿပီး ျဖစ္သည့္အတိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ အင္းအိုင္ခလွည့္
> လက္ဖြဲ႔တို႔ကို ယံုၾကည္သူမဟုတ္ပါ။ ေျမာင္းျမသား ဆရာခ်ိဳ
> (အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ)ကမူ ေလာကီပညာရပ္မ်ားကို
> ယံုၾကည္လိုက္စား သူျဖစ္ပါသည္။ “ဆရာခ်ိဳ ကလဲဗ်ာ…ေလာကဓါတ္ ပညာကို
> ေလ့လာၿပီးဒါေတြယံုရသလား” ဟုဗိုလ္ခ်ဳပ္က ညည္းခဲ့ သည့္နည္းတူ ဆရာခ်ိဳကလည္း
> “ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဒါေတြမယံုေတာ့ ခက္တယ္” ဟု အျပန္အလွန္ညည္းခဲ့ၾကပါသည္။
> သို႔ေသာ္ ေအာင္ဆန္းအက္တလီစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ရန္ လန္ဒန္သို႔အသြားတြင္
> နတ္ေမာက္သားေဗဒင္ပညာရွိ…၏အၾကံေပးခ်က္အရ လန္ဒန္ ႏွင့္ ကက္ကင္းမိေသာ
> ဒလကေျမကို ေျခအိပ္တြင္ထည့္ယူသြားေၾကာင္းလည္း မွတ္တမ္းရွိပါသည္။
>
>             ကၽြန္ေတာ္သည္ ျမန္မာ့ေလာကီပညာရပ္မ်ားကို
> ႏွံ႔စပ္ကၽြမ္းက်င္သူမဟုတ္ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ပါတ္သက္သည့္
> ထူးဆန္းေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားကို ၾကားသိဖတ္႐ႈရ၍ တင္ျပျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။
> မည္သို႔ဆိုေစ ဘေက်ာ္ေရး တို႔ကဲ့သို႔ ေရွး႐ိုးစြဲ ျမန္မာႀကီးမ်ားက
> ဗိုလ္ခ်ဳပ္တြင္ ေသနတ္ဒဏ္ရာေတြဗလပြႏွင့္ က်ဆံုးသြားခဲ့သည့္တိုင္ တကယ္မေသဟု
> ယူဆစြဲလန္းမႈေတြရွိေနေၾကာင္းကို အသိအမွတ္ျပဳရပါမည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏
> ေခတ္သိပၸံပညာရပ္မ်ားႏွင့္ လက္လွမ္းမမွီေသး သည့္တိုင္ မတူကြဲျပားသည့္
> အယူအဆတစ္ခုရွိေနေသးသည္ကို ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္အရ အသိအမွတ္ျပဳရပါမည္။
> အျငင္းပြားဖြယ္အနည္းဆံုး ေကာက္ခ်က္တစ္ခုကို ဆြဲၾကည့္ရလွ်င္ေတာ့
> ေရွး႐ိုးျမန္မာတို႔သည္ သူတို႔ခ်စ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ ကိုတကယ္မေသေစခ်င္ၾက။
> အၿမဲတန္းေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါမည္။
>
> (၆)
>
>             ျမန္မာတို႔သည္ ကိုယ့္ေခါင္းေဆာင္ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္ေသာ
> ဓေလ့ရွိသည္။ လူထုအခ်စ္ေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေသသြားလွ်င္ေတာင္မွ
> အသက္ရွင္ေနေသးသည္ဟု ယံုၾကည္တတ္ေသာသမိုင္းေၾကာင္းလည္းရွိသည္။
>
> ကုန္းေဘာင္ ေခတ္ေႏွာင္း သာယာ၀တီမင္း လက္ထက္က ဘႀကီးေတာ္ စစ္ကိုင္းမင္း၏သား
> လုထုက စၾကာမင္း ဟုယံုၾကည္သူ ေညာင္ရမ္းၿမိဳ႕စားမင္းသားကို ကုန္းေဘာင္
> ၅(ည)ျဖင့္ ေရမွာေဖ်ာက္ခဲ့သည္။ ကတီၱပါ အိပ္စြပ္ၿပီးေရႏွစ္ သတ္ခဲ့ျခင္း
> ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ လူထုက ေသသည္ဟုမယံု။ “ကတီၱပါေရႊအိတ္ႏွင့္
> ေရဆိပ္မွာေသဟန္ေဆာင္” ခဲ့ၿပီး ဘုိးဘုိး ေအာင္ကလာကယ္သြားသည္။
> စၾကာမင္းကေလးသည္ ေရႊလ ေရာင္ျမင္းႀကီးကိုစီးၿပီး ဘိုးဘိုးေအာင္ေနာက္သို႔
> လုိက္သြားသည္။ တစ္ေန႔ေတာ့ျပန္လာမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကပါသည္။ အထူးသျဖင့္
> အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ ျမန္မာတို႔ေရာက္ခဲ့သည့္ေခတ္တြင္ ဗုဒၶရာဇာ
> စၾကာမင္းကေလးကို ပို၍ေမွ်ာ္ၾကသည္။ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္ ၏
> “မင္းေလာင္းေမွ်ာ္” ေရႊတိုင္ညြန္႔၏ (စၾကာသိုက္) ေတးသံမ်ား
> တစ္ႏုိင္ငံလံုးျပန္႔လြင့္ခဲ့သည္။ “စၾကာေရခ်ဇာတ္”ကို ၾကည့္၍ မ်က္ရည္မစဲၾက။
> ယေန႔အထိ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသတြင္ ကရင္ဇာတ္ပြဲမ်ားက စၾကာဇာတ္ကို ကရင္
> ဘာသာျဖင့္ ကျပေန ၾကဆဲျဖစ္သည္။ စၾကာမင္းေလး၏ မိခင္ ဘႀကီးေတာ္
> (စစ္ကိုင္းမင္း)၏ မိဖုရား ဆင္ျဖဴမယ္သည္ ေျမာင္းျမေရတြင္းေရကန္သူ ကရင္မေလး
> နန္႔ဂီးသိမ္ဟု အစဥ္အလာမွတ္သားခ်က္ေၾကာင့္လည္း ပို၍စြဲလန္းႏွစ္သက္
> ပံုရပါသည္။
>
>             ကုန္းေဘာင္ေခတ္(၁၁)ဆက္ေျမာက္ သီေပါဘုရင္ေလးကို နယ္ခ်ဲ႕တို႔
> ဖမ္းဆီး၍ အိႏိၵယသို႔ ပါေတာ္မူခဲ့ေသာ သီေပါဘုရင္သည္ သီေပါမင္းႏွင့္
> ရုပ္ျခင္းဆင္သူ ေမာင္ခ်ိဳကို ဘုရင္လုပ္၍ထည့္လိုက္သည္။ သီေပါဘုရင္သည္
> ပတၱျမား ငေမာက္ အပါအ၀င္ နန္းစဥ္ရတနာမ်ား သယ္ေဆာင္ၿပီးနန္းေတာ္မွ
> တိတ္တဆိတ္ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္ဟု ဆုိသည္။ ျမန္မာမ်ားသာမက ထားဝယ္မွ
> ေရွးဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကလည္း ပါေတာ္မူေသာ သီေပါဘုရင္မွာအတုဟုေျပာေလ့
> ရွိေၾကာင္း ေဒါက္တာဦးေဖဥာဏ္ ေျပာသည္ကိုလည္း မွတ္သားမိပါသည္။
> သီေပါဘုရင္သည္ ေနာင္ေတာ့ ရေသ့ႀကီး ဦးခႏီ ၱ အျဖစ္ျပည္ေတာ္ဝင္ကာ သာသနာ
> ျပဳခဲ့သည္ဟုဆုိသည္။ အဂၤလိပ္စံုေထာက္မ်ား ဦးခႏီၱေနာက္ တေကာက္ေကာက္
> လိုက္ခဲ့သည္မွာ ဤေကာလဟလေၾကာင့္မ်ားလားဟု ေတြးစရာျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ထက္ပို၍
> အေတြးနက္စရာေကာင္းသည္မွာ ဦးခႏီၱႏွင့္
> ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေတြ႕ဆံုခဲ့ျခင္းပင္။ ဦးခႏီၱ ႏွင့္
> ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ တဲြရုိက္ထားေသာ ဓါတ္ပံုကို
> ျမန္မာသမုိင္းအဖြဲ႕၀င္ ဆရာႀကီးဦးေမာင္ေမာင္တင္ (မဟာ၀ိဇၨာ) ကျပသဘူးပါသည္။
> ျပန္ရွာ၍လည္းရႏုိင္မည္ထင္ပါသည္။
>
>
>
> (၇)
>
>             ေရွးရုိးျမန္မာတို႔က ေရွးရိုးစဥ္လာအတုိင္း
> စၾကာမင္းေလးမေသဆိုသကဲ့သို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တကယ္ မေသဟု ယူဆ စြဲလန္း ေနၾကပါသည္။
> စၾကာမင္းကေလးကို ဘုိးဘိုးေအာင္ ကယ္သျဖင့္ ေရႊလေရာင္ျမင္းႀကီးစီးၿပီး
> တစ္ေန႔ေသာ အခါျပန္လာမည္ဟု ဆိုၾကသလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္လည္း စီးေတာ္ျမင္း
> ေရႊလံုး(တပ္ၾကပ္ေမာင္ထူး၊ ဗိုလ္ျမင့္ဦးႏွင့္ ျမင္းစီးရာဝယ္
> ေရႊလံုးပယ္ေလာ့ဟု စာခ်ိဳးရ သည့္ျမင္းႀကီး) ကုိ
> စီးၿပီးျပန္လာေစခ်င္ၾကပါသည္။
>
>             အထူးသျဖင့္ ယခုလို ေခတ္အခါသမယမ်ိဳး….တရားမွ်တျခင္း၊
> လြတ္လပ္ျခင္း၊ ခြင့္တူညီမွ်ျခင္းတို႔ျဖင့္ တုိင္းသစ္ျပည္
> သစ္ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေနသည့္အခ်ိန္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း ညီညြတ္ျခင္းတို႔
> လိုအပ္ေနသည့္အခ်ိန္၊ သည္လုိအခ်ိန္မ်ိဳးမွာမို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို လူထုက
> ပိုေမွ်ာ္ၾကပါသည္။
>
> ဗိုလ္ခ်ဳပ္တကယ္မေသပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပန္လာဖို႔ တိုင္းျပည္က ေမွ်ာ္ေနၾကပါသည္။
> ျပန္လာပါဗိုလ္ခ်ဳပ္…။
>
> ဗိုလ္ခ်ဳပ္မလာအားေတာင္မွ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ့လႊတ္ေပးဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။
>
> လူထုကေစာင့္ႀကိဳေနပါသည္။
>
>
>
> (နတ္ေမာက္ၿမဳိ႕၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအထိမ္းအမွတ္
> အစိုးရအထက္တန္းေက်ာင္းသို႔အမွတ္တရစာစု။)
>
>
>                                                  သခင္မိ်ဳး
>
>
>                                                      10.2.2012