Sanctions အေပၚ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားရဲ႕ အျမင္
|
9:36 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
by cherrymyodaw on Tuesday, March 8, 2011 at 3:10am
(၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၃ ရက္ေန႔ထုတ္ ျပည္သူ႔ေခတ္ ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ အေပၚ ျပည္တြင္း ႏုိင္ငံေရး သမားမ်ားရဲ့ အျမင္ ျဖစ္ပါတယ္။)
(၁) အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု ဦးခင္ေမာင္ေဆြ
ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ကုန္သြယ္မႈ ပိတ္ဆို႔မႈနဲ႔ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈ ပိတ္ဆို႔တာကို ႐ုတ္သိမ္းေပးဖို႔ လိုလားပါတယ္။ ျပည္သူေတြက ေတာင္းဆိုလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ ျပည္သူေတြကို ထိခိုက္ေနလို႔ ႐ုတ္သိမ္း ေပးပါလို႔ ဆိုတာ။ အာဆီယံ အသိုင္းအဝိုင္း မွာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ပါဝင္မႈက အေရးႀကီး ပါတယ္လို႔၊ အာဆီယံ အသိုင္းအဝိုင္းထဲမွာ ေနရင္ ကုိယ့္တိုင္းျပည္ ကုိယ့္လူမ်ိဳးရဲ႕ အရည္အေသြး ေတာက္ပခြင့္ ရတယ္။ ကုန္သြယ္ေရး၊ ပိတ္ဆို႔မႈနဲ႔ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ဆိုင္ရာ ပိတ္ဆို႔မႈက ျပည္သူ အားလံုးနဲ႔ ပတ္သက္တယ္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈကို ပိတ္ဆို႔တယ္ ဆိုရင္ ေရနံ တူးတာတို႔၊ ပက္စီကုမၸဏီတို႔ ဟင္နီကင္ ဘီယာ ကုမၸဏီတို႔ အရင္းအႏွီး ဒီမွာ လာမလုပ္ေတာ့ ဘူးေပ့ါ။ အရင္းအႏွီး လာမလုပ္ရင္ တိုင္းျပည္က ျပည္သူေတြ အလုပ္အကိုင္ မရေတာ့ဘူး။ ေဒၚလာစား မျဖစ္ေတာ့ ဘူးေပါ့။ ကုန္သြယ္ေရး ပိတ္ဆို႔မႈမွာ ဆိုရင္ ေက်ာက္သံ ပတၱျမားတို႔ အထည္အလိပ္တို႔ ပို႔ခြင့္ မရတဲ့ အခါမွာ လူေတြ အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးၿပီး ဝင္ေငြလည္း မရဘူး ျဖစ္မယ္။ ျပည္သူေတြကို ထိခိုက္ေနတာ ျဖစ္လို႔ ဒီႏွစ္ခု ကိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ဖယ္ရွား ေပးသင့္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကို ေျပာတာပါ။ ဒီပိတ္ဆို႔မႈ စတာက ၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးကတည္းက စတာပဲ။
၁၉၉၅ မွာ အရွိန္ တက္လာတယ္။ ဒီလုိ ေတာင္းဆိုမႈက ႐ုတ္သိမ္းသြား ႏိုင္ေအာင္ စဥ္းစားဖို႔ ေတာင္းဆိုတာပါ။ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံတို႔ ေရနံကုမၸဏီတို႔ ပက္စီကိုလာတို႔ ဘီယာကုမၸဏီတို႔ အဲ့ဒါေတြ ျဖဳတ္သြားတာက အရင္းအႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈ မရလို႔ရွိရင္ ႏိုင္ငံသားေတြ လခစား မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကၽြမ္းက်င္မႈ ရဖို႔ အခြင့္အလမ္းလည္း ကုန္ဆံုးသြားတယ္၊ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈလည္း မရွိေတာ့ ဒီႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈလည္း ဆံုး႐ႈံးသြားတယ္။ ဒါေတြက ျပည္သူေတြကို တိုက္႐ိုက္ ထိခိုက္တာပဲ။ သြယ္ဝိုက္ၿပီး ထိခိုက္တာက ကမာၻ႕ဘဏ္တို႔ အာရွဘဏ္ တို႔က ေငြမေခ်းတဲ့ အတြက္ ဗီယက္နမ္တို႔ လာအိုတို႔မွာ အတိုးႏႈန္း နည္းနည္း ေလးနဲ႔ ဆိုင္းငံ့ကာလ ၁၅ႏွစ္ အႏွစ္၂၀ ေပးၿပီး ေခ်းေနတဲ့ ဟာမ်ိဳးေတြ မရတဲ့ အခါက်ေတာ့ လမ္းေတြ ေဖာက္တာ၊ တံတားေတြ ေဆာက္တာ၊ ေက်ာင္းေတြ ေဆာက္တာ ဒါေတြ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ျပည္သူေတြ ထိခိုုက္တာေပါ့။ Free Trade ရွိမယ္ဆိုရင္ ဒီမွာလာၿပီး ကားေတြ ထုတ္လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ေပၚလာမယ္၊ ကြန္ပ်ဴတာ ထုတ္လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ေပၚလာမယ္ ဆိုရင္ ျပည္သူေတြ လြယ္လြယ္ကူကူ တန္ဖိုး သက္သက္ သာသာနဲ႔ ကားေတြ စီးရမယ္၊ ကြန္ပ်ဴတာေတြ ဝယ္ႏိုင္မယ္၊ ျပည္သူေတြကို လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ မရလို႔ Sanctions ထားတာဆိုရင္ ဒီျပည္သူေတြ တစ္သက္လံုးပဲ ေနရေတာ့ မွာလား။
(၂) ခ်င္း အမ်ိဳးသားပါတီ ဦးဇိုဇမ္
တစ္ေနရာနဲ႔ တစ္ေနရာ ဆန္ရွင္ေၾကာင့္ ထိခိုက္တာ ေတြလည္း မတူဘူး။ ျပည္မမွာ နစ္နာတာနဲ႔ တိုင္းရင္းသား ေဒသမွာ နစ္နာတာ မတူဘူး။ ျပည္မက ကေလးေတြ နစ္နာတာနဲဲ႔ ေတာင္ေပၚက ကေလးေတြ နစ္နာတာ မတူဘူး။ သေဘာကေတာ့ ဆန္ရွင္ မရွိခင္တုန္းက ပစၥည္းေတြက ပံုမွန္ စီးဆင္းတာေပ့ါ။ ဥပေဒ - ေရပိုက္ တစ္ပိုက္ကို ဒီအတိုင္း လႊတ္ေပး လိုက္လို႔ရွိရင္ စီးၿမဲတိုင္း စီးမွာပဲ၊ ေရပိုက္ကို ပိတ္လိုက္ရင္ မစီးေတာ့ ဘူးေပ့ါ။ တခ်ိဳ႕က ဒီေရပိုက္ မလာေပမယ့္ မထိခိုက္ဘူး။ ေသာက္ေရသန္႔ေတြ၊ တျခား ေနရာေတြ ကေန ျမစ္ေရ ေခ်ာင္းေရေတြ ရႏိုင္တယ္။ တခ်ိဳ႕ ေနရာေတြ က်ေတာ့ ဒီေရပိုက္ကေန ေရမလာျခင္း အားျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ ထိခိုက္သြားတယ္။ ဥပမာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခု ေျပာခ်င္တာ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က ကၽြန္ေတာ့္ မိခင္ႏို႔ သိပ္မထြက္ဘူး။ အဲေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ႏို႔မႈန္႔နဲဲ႔ ႀကီးလာတာ၊ အဲ့တုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ သံုးတဲ့ ႏိႈ႔မႈန္႔က ေဟာ္လန္တို႔ ဒိန္းမတ္တို႔ နယူးဇီလန္တို႔ ၾသစေၾတးလ်တို႔က လာတဲ့ ႏို႔မႈန္႔ အစစ္ေတြ၊ အခု ကၽြန္ေတာ့္ ကေလးေတြ ေခတ္က် လို႔ရွိရင္ ဆန္ရွင္နဲ႔ မီသြားေရာ၊ ကၽြန္ေတာ့္ ကေလးေတြမွာ အငယ္ဆံုးေလးက ၂ႏွစ္ခြဲပဲ ရွိေသးတယ္။ မိခင္ႏို႔ မထြက္ေတာ့ ႏို႔မႈန္႔လည္း မယ္မယ္ရရ မရေတာ့ဘူး။ တ႐ုတ္ ႏို႔မႈန္႔ေတြ သံုးရတယ္၊ စိတ္ခ်ရတဲ့ ႏို႔မႈန္႔ေတြ မဟုတ္ဘူး၊ မယ္လမင္း မႈန္႔ေတြ ေရာထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကေလး သံုးေယာက္စလံုးရဲ႕ ေသြးသားထဲမွာ မယ္လမင္း အဆိပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ထည့္မိလဲ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ စိုးရိမ္ေနရပါတယ္၊ အဲဒါ ဆန္ရွင္ေၾကာင့္ပဲ။ ဒါဆန္ရွင္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ေတြ႕က်က် ထိခိုက္နစ္နာတဲ့ အပိုင္းပဲ။ ဆန္ရွင္မွာ အပိုင္း ၃ပိုင္းေလာက္ ပိုင္းထားလို႔ ရတယ္၊ ဆန္ရွင္ လုပ္တဲ့ လူေတြကလည္း သူတို႔ ဘာလို႔ စီးပြားေရး ကစားလဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔ ႏိုင္ငံေရးကို လိုခ်င္တာ ရခ်င္လို႔။ ႏိုင္ငံေရး ကစားရင္းနဲ႔ စီးပြားေရးကို ကစားျပတာ။ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ မထိေရာက္႐ုံ မကဘဲနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးလည္း မရဘူး၊ စီးပြားေရးလည္း ထိခိုက္သြားတယ္။ သူတို႔ ဆန္ရွင္ ကစားျခင္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး တိုးတက္မႈ ဘာမွမေတြ႕ဘူး။ အက်ိဳးမရွိတဲ့ တိုးတက္မႈမရွိတဲ့ လုပ္ငန္္းတစ္ခု ဆက္လုပ္ တာ အလကားပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်င္းေတာင္မွာ ထိခိုက္ေနတာ ေဆးဝါးပစၥည္းေတြ၊ ႏိုင္ငံျခားက ေဆးဝါးပစၥည္း အစစ္ေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ မရေတာ့ဘူး။ အစတုန္းက ေပါေခ်ာင္ေကာင္းလို႔ ေျပာတယ္၊ အခုေတာ့ ေပါေခ်ာင္ညံ့ ျဖစ္ေနတဲ့ အရည္ အေသြး မမီတဲ့ ေဆးဝါး ပစၥည္းေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီ ေရာက္လာတယ္။ သံုးစရာ မရွိေတာ့ အဲ့ဒါေတြပဲ သံုးရတယ္။ အဲ့ဒါေတြ က လူေတြကို ထိခိုက္တယ္။ ဥပမာ- ကားေစ်းကြက္ကို ဆန္ရွင္ လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ဝင္လို႔လည္း မရဘူး၊ ဝယ္လို႔လည္း မရ ဘူး။ အဲ့ဒါေတြက သိပ္ၿပီး ေကာင္းက်ိဳး မျဖစ္တာေတြ။ ေရပိုက္ပိတ္ ထားတာ ဖြင့္လိုက္ရင္ အားလံုး ေကာင္းလာမယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္တာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ change ကို gradually change ပဲ ေျပာင္းလဲ ေစခ်င္တယ္။ ေကာင္းေသာ ေျပာင္းလဲျခင္း ဘက္ကို လားရာမူ ေစခ်င္တယ္။ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ၿပီေဟ့ ဆိုၿပီး မေကာင္းတဲ့ ေျပာင္းလဲမႈ ဆိုရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘက္က negative ပဲ။ အမ်ားျပည္သူ ထိခိုက္ နစ္နာ တာေတြမွာ စၿပီး လမ္းပြင့္ ေစခ်င္တယ္ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပည္သူေတြက ေတာင္းဆိုလို႔ ေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ ကၽြန္ေတာ့္ မိသားစုမွာ ေတြ႕ျမင္ရတဲ့ ျပႆနာ အရ ျပည္သူေတြမွာ ဆန္ရွင္ေၾကာင့္ ထိခိုက္ နစ္နာမႈေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ ေျပာတာပါ။
(၃) ရွမ္းတိုင္းရင္းသား ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီ ဦးစိုင္းေဆာင္ဆီ
ဒီကိစၥက သက္ဆိုင္တဲ့ ျပည္သူေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အာရွႏိုင္ငံ ေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပိတ္ဆို႔မႈရွိရင္ အထိုက္ အေလ်ာက္ေတာ့ ထိခိုက္မႈရွိတယ္။ ဒီ Sanctions လုပ္တာေၾကာင့္ တကယ္ပဲ ျပည္သူ လူထုေတြ စီးပြားေရးကိစၥ ေတြမွာ အမ်ားႀကီး ထိခိုက္ပါတယ္။ ဥပမာ- ေက်ာက္စိမ္းတို႔ ဆိုရင္ ပိုသိသာတယ္။ အထည္ခ်ဳပ္ေတြ ကေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ျပန္ပြင့္လာၿပီ။ Sanctions ေၾကာင့္ ထိခိုက္လားဆိုရင္ ထိခိုက္တာေပါ့၊ တိုက္႐ိုက္သာ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကားႏိုင္ငံ မလိုေတာ့ဘူး၊ ဒါက ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းရင္းသား ေတြရဲ႕ အျမင္ေပ့ါ။ ဒီ Sanctions ဆိုတာ ကလည္း က်ယ္ျပန္႔တယ္ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အျမင္မွာ ဒီလိုေတြ ျမင္လို႔ ဒီလို ေျပာတာေပါ့။ တကယ္တမ္း ေယဘုယ် သေဘာမ်ိဳးပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေျပာလို႔ရမယ္။ မူအားျဖင့္ေတာ့ ဒီ့ထက္ ပြင့္လင္းလာမယ္ ဆိုရင္ ျပည္နယ္ေတြ မွာလည္း အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားႀကီး ရွိလာမယ္၊ အခြင့္ အလမ္းေတြ ပြင့္လာရင္ ျပည္သူ လူထုအတြက္ အက်ိဳး ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရွမ္းျပည္မွာ ဆိုရင္ ရွမ္းျပည္ ထြက္ကုန္ မွန္သမွ်က Sanctions မပိတ္တဲ့ ဘက္ကို သြားေတာ့ ၾကားပြဲစား ႏိုင္ငံကိုပဲ အားကိုးရတယ္။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ စင္ကာပူနဲ႔ တ႐ုတ္ကို အားကိုးရတယ္။ တကယ္ဆို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေဒသထြက္ အသီးအႏွံ ေတြက အျဖဴ တိုင္းျပည္ကို ခရီးဆံုးရတယ္။ ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္ေရး ဆိုရင္ ရွမ္းျပည္ကေန ေက်ာက္စိမ္းေတြက တ႐ုတ္ကို သြားတယ္။ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ ေတြက တ႐ုတ္ကေန အေနာက္ ႏိုင္ငံေတြမွာ ခရီးဆံုးတယ္။ အဲ့ေတာ့ ၾကားႏိုင္ငံ ခံလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ျပည္သူ လူထုက ရသင့္ ရထိုက္တဲ့ ခံစားခြင့္ကို အဆံုးထိ မရဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္က အမွန္တကယ္ ဆိုရင္ တ႐ုတ္၊ စင္ကာပူနဲ႔ ယိုးဒယားကေန တစ္ဆင့္ ခံသြားရတာပဲ။ အဲ့ဒါေတြ မရွိဘူးဆိုရင္ စိုက္ပ်ိဳးေရး ထုတ္လုပ္တဲ့ ကုန္ေတြမွာလည္း ေစ်းအဆံုးထိ ရႏိုင္တယ္။ ေငြလႊဲတဲ့ ကိစၥေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ တိုက္႐ိုက္ မဆက္ဆံရဘူး။ ၾကားကိုပဲ အားကိုး ေနရတယ္။ Sanctions ေၾကာင့္ ကုိယ္ထုတ္လုပ္ လိုက္တဲ့ ကုန္က ရသင့္ ရထိုက္တဲ့ ေစ်းမရဘူး ဆိုရင္ ျပည္သူလူထု ထိခိုက္တာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နားလည္တာ စီးပြားေရး က ႏိုင္ငံကို တည္ေဆာက္တာပဲ။ စီးပြားေရး က်ဆင္းသြားရင္ ႏိုင္ငံ တည္ေဆာက္ ရာမွာလည္း ေႏွာင့္ေႏွးသြားမွာပဲ။ ႏိုင္ငံနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့ ျပည္သူ လူထုအေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး အကုန္ ထိခိုက္မွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာ့ အဲ့လိုပဲ ျမင္တယ္။ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတဲ့ တိုင္းျပည္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းရင္းသား ေတြရဲ႕ အျမင္လည္း ေျပာခြင့္ရွိတာပဲ။ ႏိုင္ငံေရးပါတီ တစ္ခုလည္း ျဖစ္တယ္၊ တိုင္းရင္းသားလည္း ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုေတာ့ ကိုယ္ျမင္တာ ေျပာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ပတ္သက္တဲ့ လူက စဥ္းစား လိမ့္မယ္။ ကိုယ္က သိတာ နားလည္တာကို ေျပာျပထားတာ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ ဒီတိုင္းျပည္မွာ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ေနထိုင္ၿပီး ဒီတိုင္းရင္းသားေတြ ကလည္း သူတို႔အျမင္ သူတို႔ ရွိပါလား ဆိုတဲ့ ပံုရိပ္ေလးလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပလို႔ ရတာေပါ့။ ျပည္သူေတြက ေတာင္းဆိုလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဒီ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈက ၁၉၉၇မွာ ပိုၿပီး ျပင္းထန္သြား တယ္။
(၄) အင္းအမ်ိဳးသား ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးပါတီ ဦးဝင္းျမင့္
ဒီစီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈႀကီးက လုပ္သား ျပည္သူထံမွာ သေဘာထား ရယူထား တာလည္း မရွိဘူး။ သာမန္ ျပည္သူေတြက လည္း ဒီပိတ္ဆို႔မႈႀကီး အတြက္ ထိခိုက္တယ္၊ မထိခိုက္ဘူး ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မေျပာၾကေတာ့ သူတို႔ သေဘာထားကို မသိရ ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပါတီအေနနဲ႔ ဒီကိစၥန႔ဲ ပတ္သက္ၿပီး ေကာင္းတယ္၊ ဆိုးတယ္ဆိုတာ မေျပာလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံျခား ဆက္ဆံေရး မွာေတာ့ အၿမဲတမ္း ဆက္ဆံေရး ရွိေနမယ္ဆိုရင္ အႀကိဳက္ဆံုးေပါ့။
(၅) စည္းလံုး ညီၫြတ္ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီပါတီ
ကခ်င္ျပည္နယ္ (စဒက) ဦးခက္ထိန္နန္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကေတာ့ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈကို ျပန္ဖြင့္ေစခ်င္တယ္။ ႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္တာက ျပည္သူနဲ႔ ပတ္သက္ တာပဲေပါ့။ ႏိုင္ငံကို ပိတ္ဆို႔တာက ျပည္သူကို ပိတ္ဆို႔တာပဲေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ လူေနမႈဘဝမွာ အနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ့ ထိခိုက္ နစ္နာမႈေတြ ရွိတာေပါ့။ ဒီစီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈက အတိုင္းအတာ တစ္ခု အထိေတာ့ ရွိမွာပါ။ ဒီ အတိုင္းအတာက ဘယ္ေလာက္ ဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသခ်ာ မေျပာတတ္ဘူး။ ဒီပိတ္ဆို႔မႈက ျပည္သူေတြကို ထိခိုက္ နစ္နာမႈ ရွိတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ေလ့လာမိသေလာက္ ဖတ္႐ႈမိသေလာက္ ေျပာရတာပါ။ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔ဖို႔ေတာ့ ျပည္သူေတြ မေတာင္း ဆိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမစ္ႀကီးနားက ျပည္သူေတြ ခပ္မ်ားမ်ားက သူ႔ဟာနဲ႔သူ ေအးေအးေဆးေဆး ေနတတ္တာ မ်ားေတာ့ သူတို႔ေတြ အေနနဲ႔ သိပ္မ်ားမ်ား မျမင္ၾကဘူး။
(၆) ရခိုင္တိုင္းရင္းသားတိုးတက္ေရးပါတီ
ေဒါက္တာေအးေမာင္
ဆန္ရွင္ ဆိုတာႀကီးကို ႐ုတ္သိမ္းေပးပါ၊ ခ်က္ခ်င္း ႐ုတ္သိမ္း ေပးပါလို႔ မေျပာပါဘူး။ ျပန္လည္သံုးသပ္ ေပးပါလို႔ ေမတၱာရပ္ခံ တာပါ။ ျပည္သူေတြ ေတာင္းဆိုလို႔ ေတာင္းဆို ေပးရတာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ၿပီးရင္ တိုင္းရင္းသား ေတြမွာ ထိခိုက္ ေနပါတယ္၊ ဟုတ္မဟုတ္ ဆိုတာလည္း ျပန္လည္ ေလ့လာပါ။ တိုင္းရင္းသား ေဒသမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ နည္းပညာ ထြက္ကုန္ျဖစ္တဲ့ ေရခဲနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ငါးလုပ္ငန္း ရွိတယ္။ ငါးလုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေရထြက္ကုန္ ဥေရာပတို႔ အေမရိက တို႔က ပိတ္ပင္တဲ့ အခါမွာ ထြက္ကုန္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပို႔လို႔ မရေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒါ သြယ္ဝိုက္ေသာ နည္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ကန္႔သတ္ လိုက္တာပါ။ ဒီဘက္ကဟာေတြ အကုန္လံုးက ဘဂၤလားကိုပို႔ ဘဂၤလားက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပစၥည္းေတြ အကုန္လံုးကို ျပည္တြင္းမွာ ထုတ္လုပ္သလို သူမ်ား ႏုိင္ငံေတြ၊ အေမရိကလည္း ေရာက္ခ်င္ ေရာက္သြားမွာပဲ။ အဲ့ေတာ့ သူတို႔က တစ္ဆင့္ခံ အက်ိဳး ခံစားၾကတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဒသခံရဲ႕ တစ္ကယ့္ အရင္းအျမစ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မခံစားရဘူး။ အဲ့လို႔ သြယ္ဝိုက္ေသာ နည္းအားျဖင့္ ဆန္ရွင္က တိုင္းရင္းသား ေဒသေတြမွာ ထိခိုက္တယ္။ လာမယ့္ ပါလီမန္မွာ အစိုးရသစ္ ေပၚလာေတာ့မယ္။ ဆန္ရွင္ကို ႐ုတ္သိမ္းေပးျခင္း အားျဖင့္ အစိုးရရဲ႕ ပံုသ႑ာန္ကို ေျပာင္းေပးႏိုင္တယ္။ အစိုးရရဲ႕ ပံုသ႑ာန္မွာ အကုန္လံုး၊ ျမင္သာ ထင္သာရွိတဲ့ ပံုသ႑ာန္မ်ိဳး ဖြဲ႕စည္းလာေအာင္ လက္ရွိ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို တြန္းအား ေပးသလို ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆန္ရွင္ကို ႐ုပ္ေပးလိုက္ပါ။ လာမယ့္အစိုးရရဲ႕ ပံုသ႑ာန္ဟာ ေျပာင္းသြား ႏုိင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳတင္ၿပီး နိမိတ္ ဖတ္တဲ့ သေဘာပါ။
(၇) မြန္ေဒသလံုးဆိုင္ရာ ဒီမုိကေရစီ ပါတီ
ဦးေငြသိန္း
တိုင္းရင္းသား ပါတီငါးခု ထုတ္ျပန္လုိက္တဲ့ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈကို ႐ုပ္သိမ္းေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လက္ေတြ႔ ျမင္ေနတာေတြ ေၾကာင့္မို႔ ေတာင္းဆိုတာပါ။ ျပည္သူေတြက ေတာင္းဆိုခိုင္းလို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဥပမာ- စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔တာက ျပည္သူေတြ အေနနဲ႔က်ေတာ့ အဆင္ မေျပဘူး ဆိုတာက ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ လာလုပ္ခ်င္တဲ့ လူေတြရွိမယ္။ ဒါကို ဖြင့္ထားမယ္ ဆိုရင္ မြန္ျပည္နယ္က ျပည္သူေတြ အလုပ္ရမယ္။ လာျမႇဳပ္ႏွံတဲ့ အခါက်ေတာ့ သူတုိ႔ လုပ္ငန္းေတြကို အေထာက္အကူ ေပးႏိုင္မယ္။ စီးပြားေရး ဆုိတာက ကုန္သြယ္တာ၊ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံတာ၊ စက္႐ံု လာတည္ တာလည္းပါတယ္။ ဒါေတြ အားလံုးရွိရင္ ကိုယ့္ျပည္နယ္မွာ လာၿပီး ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံျခင္း အားျဖင့္ လူေတြ အလုပ္ရမယ္၊ ႀကီးပြားလာမယ္၊ တုိးတက္ လာမယ္။ ဒါေတြ မရွိတဲ့အခါ ယိုးဒယား ႏုိင္ငံမွာ ကၽြန္သြားလုပ္တဲ့ လူေတြက သန္းနဲ႔ခ်ီ ရွိတယ္။ အဲဒါဒီမွာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ စားဖုိ႔ မရွိလို႔။ တကယ္ေတာ့ ဒီမွာ လယ္လုပ္လည္း မကိုက္၊ ကိုင္းလုပ္လည္း မကိုက္၊ ရာဘာၿခံ ရိွတဲ့ လူပဲကိုက္တယ္။ ရာဘာၿခံ ရွိတာေတာင္ ထြက္လာတဲ့ ရာဘာကို ဘယ္လိုလုပ္မယ္၊ ဘယ္ကိုပို႔မယ္၊ ဘယ္ကို ေရာင္းဝယ္မယ္ ဆုိတာ အခက္အခဲ ေတာ္ေတာ္ရွိတယ္။ ဒီစီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ ႐ုပ္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ ပညာလည္း ရမယ္၊ အလုပ္လည္း ရမယ္၊ စီးပြားလည္း ရမယ္။ Tecgnology ေတြလည္း ရမယ္။ ကၽြဲေကာၿခံတို႔၊ ရာဘာၿခံတို႔၊ ဒူရင္းၿခံ တို႔မွာ Technician ေတြ သိပ္လိုတယ္။ သင္ေပးတဲ့ လူလည္း မရွိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း မလုပ္တတ္ဘူး။ နယ္စပ္မွာ ရွိေနတဲ့ ဟုိဘက္ကမ္းမွာ ရွိေနတဲ့ ရာဘာၿခံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီက သိပ္မတူဘူး။ သူတုိ႔ဆီက ထြက္တဲ့ ကၽြဲေကာသီး၊ ဒူးရင္းသီးက ပါကင္ထုပ္ၿပီး ေလယာဥ္နဲ႔ ပို႔လုိ႔ရတယ္။ ဒီမွာ ထြက္တဲ့ဟာက ဘယ္ကို ပို႔ရမွန္း မသိဘူး။ ဒီမွာကေတာ့ ျပည္သူေတြက အလုပ္မရွိ၊ အကိုင္မရွိ၊ ဟုိဘက္ ကမ္း သြားရ၊ ဒုကၡေတြ ေတာ္ေတာ္ ေရာက္ရတယ္။ ပိတ္ထား တာကလည္း ဘာမွ ထူးျခားမႈ မရွိပါဘူး။ ၈၈ ေနာက္ပိုင္းက စီးပြားေရး၊ ပိတ္ဆုိ႔မႈ စတာပဲ။ ထိခိုက္တာက စုိက္ပ်ိဳးေရး၊ ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္ေရး၊ ပို႔ေဆာင္ေရး၊ ေရလုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္တာ မွာလည္း ထိခိုက္တာပဲ။ နည္းပညာက သိပ္မွ မရွိေတာ့ လူေတြက လုပ္ေတာ့ လုပ္တယ္။ စားလို႔ မေလာက္ဘူး။ ဒီေတာ့ ေမွာင္ခိုေခတ္ ျဖစ္လာတယ္။ တရားမဝင္တဲ့ စီးပြားေရးေတြ လုပ္မွ ပုိက္ဆံ ရေတာ့တယ္။ မလုပ္သင့္ မလုပ္ေကာင္းဘူး ဆုိေပမယ့္ လုပ္ေန ၾကတာပဲ။ ခုိးသြင္း၊ ခုိးထုတ္ရင္ ပုိၿပီး ပိုက္ဆံရတယ္။ အထူးသျဖင့္ မြန္ရြာေတြ ကရင္ရြာေတြမွာ ၉ တန္း ၁၀ တန္းေနတ့ဲ လူငယ္ေတြ သိမရွိဘူး။ လူငယ္ေတြအားလံုး ဟုိဘက္ကမ္းကို သြား၊ အိမ္မွာဆို အဘိုးႀကီး၊ အဘြားႀကီးနဲ႔ မူလတန္း ကေလးေတြပဲ ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဟုိမွာ သြားလုပ္တာ ပိုက္ဆံ ပိုရတယ္။ ဒီစီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ တစ္ခုတည္း ေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ အေၾကာင္းျပခ်က္ တစ္ခုလို႔ပဲ ေျပာလို႔ရတယ္။ ဒီစီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ တစ္ခုတည္း ေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ ေရလုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကုမၸဏီ အခ်ိဳ႕ကုိ ေပးလုပ္ထားတယ္ ဆိုေပမယ့္ ဒီကုမၸဏီေတြ ကလည္း ၾကည့္တယ္။ သူ႔အတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ မရွိဘူးဆုိရင္ မဟုတ္တာလည္း အကုန္လုပ္တယ္။ လွ်ပ္စစ္၊ ေရ၊ တယ္လီဖုန္း၊ ကား စတဲ့ ျပႆနာေတြမွာ စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔မႈေၾကာင့္ အနည္းအက်ဥ္း ျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္။ အကုန္လံုးဟာ စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔ ထားလုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလို ေတာင္းဆို႐ံုနဲ႔ ေျပလည္မႈ ရရင္လည္း ရခဲ့မယ္။ ဒီဘက္ကလည္း လႊတ္ေတာ္က ေပၚလာၿပီ ဆိုရင္ ျပည္သူ႔ ဆႏၵအတိုင္း အေကာင္းဆံုး ျဖစ္လာဖို႔က ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ ႏုိင္ငံေရး ပါတီေတြမွာ တာဝန္ရွိတယ္။ ျပည္သူ ေတြဆီက ျမင္ေတြ႔ ေနရတဲ့ အေျခအေန အရ ေတာင္းဆိုတာပါ။
(ဇင္သီဟစုစည္းသည္)
(၁) အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု ဦးခင္ေမာင္ေဆြ
ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ကုန္သြယ္မႈ ပိတ္ဆို႔မႈနဲ႔ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈ ပိတ္ဆို႔တာကို ႐ုတ္သိမ္းေပးဖို႔ လိုလားပါတယ္။ ျပည္သူေတြက ေတာင္းဆိုလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ ျပည္သူေတြကို ထိခိုက္ေနလို႔ ႐ုတ္သိမ္း ေပးပါလို႔ ဆိုတာ။ အာဆီယံ အသိုင္းအဝိုင္း မွာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ပါဝင္မႈက အေရးႀကီး ပါတယ္လို႔၊ အာဆီယံ အသိုင္းအဝိုင္းထဲမွာ ေနရင္ ကုိယ့္တိုင္းျပည္ ကုိယ့္လူမ်ိဳးရဲ႕ အရည္အေသြး ေတာက္ပခြင့္ ရတယ္။ ကုန္သြယ္ေရး၊ ပိတ္ဆို႔မႈနဲ႔ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ဆိုင္ရာ ပိတ္ဆို႔မႈက ျပည္သူ အားလံုးနဲ႔ ပတ္သက္တယ္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈကို ပိတ္ဆို႔တယ္ ဆိုရင္ ေရနံ တူးတာတို႔၊ ပက္စီကုမၸဏီတို႔ ဟင္နီကင္ ဘီယာ ကုမၸဏီတို႔ အရင္းအႏွီး ဒီမွာ လာမလုပ္ေတာ့ ဘူးေပ့ါ။ အရင္းအႏွီး လာမလုပ္ရင္ တိုင္းျပည္က ျပည္သူေတြ အလုပ္အကိုင္ မရေတာ့ဘူး။ ေဒၚလာစား မျဖစ္ေတာ့ ဘူးေပါ့။ ကုန္သြယ္ေရး ပိတ္ဆို႔မႈမွာ ဆိုရင္ ေက်ာက္သံ ပတၱျမားတို႔ အထည္အလိပ္တို႔ ပို႔ခြင့္ မရတဲ့ အခါမွာ လူေတြ အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးၿပီး ဝင္ေငြလည္း မရဘူး ျဖစ္မယ္။ ျပည္သူေတြကို ထိခိုက္ေနတာ ျဖစ္လို႔ ဒီႏွစ္ခု ကိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ဖယ္ရွား ေပးသင့္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကို ေျပာတာပါ။ ဒီပိတ္ဆို႔မႈ စတာက ၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးကတည္းက စတာပဲ။
၁၉၉၅ မွာ အရွိန္ တက္လာတယ္။ ဒီလုိ ေတာင္းဆိုမႈက ႐ုတ္သိမ္းသြား ႏိုင္ေအာင္ စဥ္းစားဖို႔ ေတာင္းဆိုတာပါ။ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံတို႔ ေရနံကုမၸဏီတို႔ ပက္စီကိုလာတို႔ ဘီယာကုမၸဏီတို႔ အဲ့ဒါေတြ ျဖဳတ္သြားတာက အရင္းအႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈ မရလို႔ရွိရင္ ႏိုင္ငံသားေတြ လခစား မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကၽြမ္းက်င္မႈ ရဖို႔ အခြင့္အလမ္းလည္း ကုန္ဆံုးသြားတယ္၊ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈလည္း မရွိေတာ့ ဒီႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈလည္း ဆံုး႐ႈံးသြားတယ္။ ဒါေတြက ျပည္သူေတြကို တိုက္႐ိုက္ ထိခိုက္တာပဲ။ သြယ္ဝိုက္ၿပီး ထိခိုက္တာက ကမာၻ႕ဘဏ္တို႔ အာရွဘဏ္ တို႔က ေငြမေခ်းတဲ့ အတြက္ ဗီယက္နမ္တို႔ လာအိုတို႔မွာ အတိုးႏႈန္း နည္းနည္း ေလးနဲ႔ ဆိုင္းငံ့ကာလ ၁၅ႏွစ္ အႏွစ္၂၀ ေပးၿပီး ေခ်းေနတဲ့ ဟာမ်ိဳးေတြ မရတဲ့ အခါက်ေတာ့ လမ္းေတြ ေဖာက္တာ၊ တံတားေတြ ေဆာက္တာ၊ ေက်ာင္းေတြ ေဆာက္တာ ဒါေတြ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ျပည္သူေတြ ထိခိုုက္တာေပါ့။ Free Trade ရွိမယ္ဆိုရင္ ဒီမွာလာၿပီး ကားေတြ ထုတ္လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ေပၚလာမယ္၊ ကြန္ပ်ဴတာ ထုတ္လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ေပၚလာမယ္ ဆိုရင္ ျပည္သူေတြ လြယ္လြယ္ကူကူ တန္ဖိုး သက္သက္ သာသာနဲ႔ ကားေတြ စီးရမယ္၊ ကြန္ပ်ဴတာေတြ ဝယ္ႏိုင္မယ္၊ ျပည္သူေတြကို လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ မရလို႔ Sanctions ထားတာဆိုရင္ ဒီျပည္သူေတြ တစ္သက္လံုးပဲ ေနရေတာ့ မွာလား။
(၂) ခ်င္း အမ်ိဳးသားပါတီ ဦးဇိုဇမ္
တစ္ေနရာနဲ႔ တစ္ေနရာ ဆန္ရွင္ေၾကာင့္ ထိခိုက္တာ ေတြလည္း မတူဘူး။ ျပည္မမွာ နစ္နာတာနဲ႔ တိုင္းရင္းသား ေဒသမွာ နစ္နာတာ မတူဘူး။ ျပည္မက ကေလးေတြ နစ္နာတာနဲဲ႔ ေတာင္ေပၚက ကေလးေတြ နစ္နာတာ မတူဘူး။ သေဘာကေတာ့ ဆန္ရွင္ မရွိခင္တုန္းက ပစၥည္းေတြက ပံုမွန္ စီးဆင္းတာေပ့ါ။ ဥပေဒ - ေရပိုက္ တစ္ပိုက္ကို ဒီအတိုင္း လႊတ္ေပး လိုက္လို႔ရွိရင္ စီးၿမဲတိုင္း စီးမွာပဲ၊ ေရပိုက္ကို ပိတ္လိုက္ရင္ မစီးေတာ့ ဘူးေပ့ါ။ တခ်ိဳ႕က ဒီေရပိုက္ မလာေပမယ့္ မထိခိုက္ဘူး။ ေသာက္ေရသန္႔ေတြ၊ တျခား ေနရာေတြ ကေန ျမစ္ေရ ေခ်ာင္းေရေတြ ရႏိုင္တယ္။ တခ်ိဳ႕ ေနရာေတြ က်ေတာ့ ဒီေရပိုက္ကေန ေရမလာျခင္း အားျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ ထိခိုက္သြားတယ္။ ဥပမာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခု ေျပာခ်င္တာ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က ကၽြန္ေတာ့္ မိခင္ႏို႔ သိပ္မထြက္ဘူး။ အဲေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ႏို႔မႈန္႔နဲဲ႔ ႀကီးလာတာ၊ အဲ့တုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ သံုးတဲ့ ႏိႈ႔မႈန္႔က ေဟာ္လန္တို႔ ဒိန္းမတ္တို႔ နယူးဇီလန္တို႔ ၾသစေၾတးလ်တို႔က လာတဲ့ ႏို႔မႈန္႔ အစစ္ေတြ၊ အခု ကၽြန္ေတာ့္ ကေလးေတြ ေခတ္က် လို႔ရွိရင္ ဆန္ရွင္နဲ႔ မီသြားေရာ၊ ကၽြန္ေတာ့္ ကေလးေတြမွာ အငယ္ဆံုးေလးက ၂ႏွစ္ခြဲပဲ ရွိေသးတယ္။ မိခင္ႏို႔ မထြက္ေတာ့ ႏို႔မႈန္႔လည္း မယ္မယ္ရရ မရေတာ့ဘူး။ တ႐ုတ္ ႏို႔မႈန္႔ေတြ သံုးရတယ္၊ စိတ္ခ်ရတဲ့ ႏို႔မႈန္႔ေတြ မဟုတ္ဘူး၊ မယ္လမင္း မႈန္႔ေတြ ေရာထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကေလး သံုးေယာက္စလံုးရဲ႕ ေသြးသားထဲမွာ မယ္လမင္း အဆိပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ထည့္မိလဲ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ စိုးရိမ္ေနရပါတယ္၊ အဲဒါ ဆန္ရွင္ေၾကာင့္ပဲ။ ဒါဆန္ရွင္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ေတြ႕က်က် ထိခိုက္နစ္နာတဲ့ အပိုင္းပဲ။ ဆန္ရွင္မွာ အပိုင္း ၃ပိုင္းေလာက္ ပိုင္းထားလို႔ ရတယ္၊ ဆန္ရွင္ လုပ္တဲ့ လူေတြကလည္း သူတို႔ ဘာလို႔ စီးပြားေရး ကစားလဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔ ႏိုင္ငံေရးကို လိုခ်င္တာ ရခ်င္လို႔။ ႏိုင္ငံေရး ကစားရင္းနဲ႔ စီးပြားေရးကို ကစားျပတာ။ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ မထိေရာက္႐ုံ မကဘဲနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးလည္း မရဘူး၊ စီးပြားေရးလည္း ထိခိုက္သြားတယ္။ သူတို႔ ဆန္ရွင္ ကစားျခင္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး တိုးတက္မႈ ဘာမွမေတြ႕ဘူး။ အက်ိဳးမရွိတဲ့ တိုးတက္မႈမရွိတဲ့ လုပ္ငန္္းတစ္ခု ဆက္လုပ္ တာ အလကားပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်င္းေတာင္မွာ ထိခိုက္ေနတာ ေဆးဝါးပစၥည္းေတြ၊ ႏိုင္ငံျခားက ေဆးဝါးပစၥည္း အစစ္ေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ မရေတာ့ဘူး။ အစတုန္းက ေပါေခ်ာင္ေကာင္းလို႔ ေျပာတယ္၊ အခုေတာ့ ေပါေခ်ာင္ညံ့ ျဖစ္ေနတဲ့ အရည္ အေသြး မမီတဲ့ ေဆးဝါး ပစၥည္းေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီ ေရာက္လာတယ္။ သံုးစရာ မရွိေတာ့ အဲ့ဒါေတြပဲ သံုးရတယ္။ အဲ့ဒါေတြ က လူေတြကို ထိခိုက္တယ္။ ဥပမာ- ကားေစ်းကြက္ကို ဆန္ရွင္ လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ဝင္လို႔လည္း မရဘူး၊ ဝယ္လို႔လည္း မရ ဘူး။ အဲ့ဒါေတြက သိပ္ၿပီး ေကာင္းက်ိဳး မျဖစ္တာေတြ။ ေရပိုက္ပိတ္ ထားတာ ဖြင့္လိုက္ရင္ အားလံုး ေကာင္းလာမယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္တာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ change ကို gradually change ပဲ ေျပာင္းလဲ ေစခ်င္တယ္။ ေကာင္းေသာ ေျပာင္းလဲျခင္း ဘက္ကို လားရာမူ ေစခ်င္တယ္။ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ၿပီေဟ့ ဆိုၿပီး မေကာင္းတဲ့ ေျပာင္းလဲမႈ ဆိုရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘက္က negative ပဲ။ အမ်ားျပည္သူ ထိခိုက္ နစ္နာ တာေတြမွာ စၿပီး လမ္းပြင့္ ေစခ်င္တယ္ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပည္သူေတြက ေတာင္းဆိုလို႔ ေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ ကၽြန္ေတာ့္ မိသားစုမွာ ေတြ႕ျမင္ရတဲ့ ျပႆနာ အရ ျပည္သူေတြမွာ ဆန္ရွင္ေၾကာင့္ ထိခိုက္ နစ္နာမႈေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ ေျပာတာပါ။
(၃) ရွမ္းတိုင္းရင္းသား ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီ ဦးစိုင္းေဆာင္ဆီ
ဒီကိစၥက သက္ဆိုင္တဲ့ ျပည္သူေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အာရွႏိုင္ငံ ေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ပိတ္ဆို႔မႈရွိရင္ အထိုက္ အေလ်ာက္ေတာ့ ထိခိုက္မႈရွိတယ္။ ဒီ Sanctions လုပ္တာေၾကာင့္ တကယ္ပဲ ျပည္သူ လူထုေတြ စီးပြားေရးကိစၥ ေတြမွာ အမ်ားႀကီး ထိခိုက္ပါတယ္။ ဥပမာ- ေက်ာက္စိမ္းတို႔ ဆိုရင္ ပိုသိသာတယ္။ အထည္ခ်ဳပ္ေတြ ကေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ျပန္ပြင့္လာၿပီ။ Sanctions ေၾကာင့္ ထိခိုက္လားဆိုရင္ ထိခိုက္တာေပါ့၊ တိုက္႐ိုက္သာ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကားႏိုင္ငံ မလိုေတာ့ဘူး၊ ဒါက ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းရင္းသား ေတြရဲ႕ အျမင္ေပ့ါ။ ဒီ Sanctions ဆိုတာ ကလည္း က်ယ္ျပန္႔တယ္ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အျမင္မွာ ဒီလိုေတြ ျမင္လို႔ ဒီလို ေျပာတာေပါ့။ တကယ္တမ္း ေယဘုယ် သေဘာမ်ိဳးပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေျပာလို႔ရမယ္။ မူအားျဖင့္ေတာ့ ဒီ့ထက္ ပြင့္လင္းလာမယ္ ဆိုရင္ ျပည္နယ္ေတြ မွာလည္း အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားႀကီး ရွိလာမယ္၊ အခြင့္ အလမ္းေတြ ပြင့္လာရင္ ျပည္သူ လူထုအတြက္ အက်ိဳး ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရွမ္းျပည္မွာ ဆိုရင္ ရွမ္းျပည္ ထြက္ကုန္ မွန္သမွ်က Sanctions မပိတ္တဲ့ ဘက္ကို သြားေတာ့ ၾကားပြဲစား ႏိုင္ငံကိုပဲ အားကိုးရတယ္။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ စင္ကာပူနဲ႔ တ႐ုတ္ကို အားကိုးရတယ္။ တကယ္ဆို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေဒသထြက္ အသီးအႏွံ ေတြက အျဖဴ တိုင္းျပည္ကို ခရီးဆံုးရတယ္။ ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္ေရး ဆိုရင္ ရွမ္းျပည္ကေန ေက်ာက္စိမ္းေတြက တ႐ုတ္ကို သြားတယ္။ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ ေတြက တ႐ုတ္ကေန အေနာက္ ႏိုင္ငံေတြမွာ ခရီးဆံုးတယ္။ အဲ့ေတာ့ ၾကားႏိုင္ငံ ခံလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ျပည္သူ လူထုက ရသင့္ ရထိုက္တဲ့ ခံစားခြင့္ကို အဆံုးထိ မရဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္က အမွန္တကယ္ ဆိုရင္ တ႐ုတ္၊ စင္ကာပူနဲ႔ ယိုးဒယားကေန တစ္ဆင့္ ခံသြားရတာပဲ။ အဲ့ဒါေတြ မရွိဘူးဆိုရင္ စိုက္ပ်ိဳးေရး ထုတ္လုပ္တဲ့ ကုန္ေတြမွာလည္း ေစ်းအဆံုးထိ ရႏိုင္တယ္။ ေငြလႊဲတဲ့ ကိစၥေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ တိုက္႐ိုက္ မဆက္ဆံရဘူး။ ၾကားကိုပဲ အားကိုး ေနရတယ္။ Sanctions ေၾကာင့္ ကုိယ္ထုတ္လုပ္ လိုက္တဲ့ ကုန္က ရသင့္ ရထိုက္တဲ့ ေစ်းမရဘူး ဆိုရင္ ျပည္သူလူထု ထိခိုက္တာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နားလည္တာ စီးပြားေရး က ႏိုင္ငံကို တည္ေဆာက္တာပဲ။ စီးပြားေရး က်ဆင္းသြားရင္ ႏိုင္ငံ တည္ေဆာက္ ရာမွာလည္း ေႏွာင့္ေႏွးသြားမွာပဲ။ ႏိုင္ငံနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့ ျပည္သူ လူထုအေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး အကုန္ ထိခိုက္မွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာ့ အဲ့လိုပဲ ျမင္တယ္။ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတဲ့ တိုင္းျပည္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းရင္းသား ေတြရဲ႕ အျမင္လည္း ေျပာခြင့္ရွိတာပဲ။ ႏိုင္ငံေရးပါတီ တစ္ခုလည္း ျဖစ္တယ္၊ တိုင္းရင္းသားလည္း ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုေတာ့ ကိုယ္ျမင္တာ ေျပာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ပတ္သက္တဲ့ လူက စဥ္းစား လိမ့္မယ္။ ကိုယ္က သိတာ နားလည္တာကို ေျပာျပထားတာ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ ဒီတိုင္းျပည္မွာ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ေနထိုင္ၿပီး ဒီတိုင္းရင္းသားေတြ ကလည္း သူတို႔အျမင္ သူတို႔ ရွိပါလား ဆိုတဲ့ ပံုရိပ္ေလးလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပလို႔ ရတာေပါ့။ ျပည္သူေတြက ေတာင္းဆိုလို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဒီ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈက ၁၉၉၇မွာ ပိုၿပီး ျပင္းထန္သြား တယ္။
(၄) အင္းအမ်ိဳးသား ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးပါတီ ဦးဝင္းျမင့္
ဒီစီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈႀကီးက လုပ္သား ျပည္သူထံမွာ သေဘာထား ရယူထား တာလည္း မရွိဘူး။ သာမန္ ျပည္သူေတြက လည္း ဒီပိတ္ဆို႔မႈႀကီး အတြက္ ထိခိုက္တယ္၊ မထိခိုက္ဘူး ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မေျပာၾကေတာ့ သူတို႔ သေဘာထားကို မသိရ ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပါတီအေနနဲ႔ ဒီကိစၥန႔ဲ ပတ္သက္ၿပီး ေကာင္းတယ္၊ ဆိုးတယ္ဆိုတာ မေျပာလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံျခား ဆက္ဆံေရး မွာေတာ့ အၿမဲတမ္း ဆက္ဆံေရး ရွိေနမယ္ဆိုရင္ အႀကိဳက္ဆံုးေပါ့။
(၅) စည္းလံုး ညီၫြတ္ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီပါတီ
ကခ်င္ျပည္နယ္ (စဒက) ဦးခက္ထိန္နန္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကေတာ့ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈကို ျပန္ဖြင့္ေစခ်င္တယ္။ ႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္တာက ျပည္သူနဲ႔ ပတ္သက္ တာပဲေပါ့။ ႏိုင္ငံကို ပိတ္ဆို႔တာက ျပည္သူကို ပိတ္ဆို႔တာပဲေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ လူေနမႈဘဝမွာ အနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ့ ထိခိုက္ နစ္နာမႈေတြ ရွိတာေပါ့။ ဒီစီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈက အတိုင္းအတာ တစ္ခု အထိေတာ့ ရွိမွာပါ။ ဒီ အတိုင္းအတာက ဘယ္ေလာက္ ဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသခ်ာ မေျပာတတ္ဘူး။ ဒီပိတ္ဆို႔မႈက ျပည္သူေတြကို ထိခိုက္ နစ္နာမႈ ရွိတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ေလ့လာမိသေလာက္ ဖတ္႐ႈမိသေလာက္ ေျပာရတာပါ။ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔ဖို႔ေတာ့ ျပည္သူေတြ မေတာင္း ဆိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမစ္ႀကီးနားက ျပည္သူေတြ ခပ္မ်ားမ်ားက သူ႔ဟာနဲ႔သူ ေအးေအးေဆးေဆး ေနတတ္တာ မ်ားေတာ့ သူတို႔ေတြ အေနနဲ႔ သိပ္မ်ားမ်ား မျမင္ၾကဘူး။
(၆) ရခိုင္တိုင္းရင္းသားတိုးတက္ေရးပါတီ
ေဒါက္တာေအးေမာင္
ဆန္ရွင္ ဆိုတာႀကီးကို ႐ုတ္သိမ္းေပးပါ၊ ခ်က္ခ်င္း ႐ုတ္သိမ္း ေပးပါလို႔ မေျပာပါဘူး။ ျပန္လည္သံုးသပ္ ေပးပါလို႔ ေမတၱာရပ္ခံ တာပါ။ ျပည္သူေတြ ေတာင္းဆိုလို႔ ေတာင္းဆို ေပးရတာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ၿပီးရင္ တိုင္းရင္းသား ေတြမွာ ထိခိုက္ ေနပါတယ္၊ ဟုတ္မဟုတ္ ဆိုတာလည္း ျပန္လည္ ေလ့လာပါ။ တိုင္းရင္းသား ေဒသမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ နည္းပညာ ထြက္ကုန္ျဖစ္တဲ့ ေရခဲနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ငါးလုပ္ငန္း ရွိတယ္။ ငါးလုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေရထြက္ကုန္ ဥေရာပတို႔ အေမရိက တို႔က ပိတ္ပင္တဲ့ အခါမွာ ထြက္ကုန္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပို႔လို႔ မရေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒါ သြယ္ဝိုက္ေသာ နည္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ကန္႔သတ္ လိုက္တာပါ။ ဒီဘက္ကဟာေတြ အကုန္လံုးက ဘဂၤလားကိုပို႔ ဘဂၤလားက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပစၥည္းေတြ အကုန္လံုးကို ျပည္တြင္းမွာ ထုတ္လုပ္သလို သူမ်ား ႏုိင္ငံေတြ၊ အေမရိကလည္း ေရာက္ခ်င္ ေရာက္သြားမွာပဲ။ အဲ့ေတာ့ သူတို႔က တစ္ဆင့္ခံ အက်ိဳး ခံစားၾကတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဒသခံရဲ႕ တစ္ကယ့္ အရင္းအျမစ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မခံစားရဘူး။ အဲ့လို႔ သြယ္ဝိုက္ေသာ နည္းအားျဖင့္ ဆန္ရွင္က တိုင္းရင္းသား ေဒသေတြမွာ ထိခိုက္တယ္။ လာမယ့္ ပါလီမန္မွာ အစိုးရသစ္ ေပၚလာေတာ့မယ္။ ဆန္ရွင္ကို ႐ုတ္သိမ္းေပးျခင္း အားျဖင့္ အစိုးရရဲ႕ ပံုသ႑ာန္ကို ေျပာင္းေပးႏိုင္တယ္။ အစိုးရရဲ႕ ပံုသ႑ာန္မွာ အကုန္လံုး၊ ျမင္သာ ထင္သာရွိတဲ့ ပံုသ႑ာန္မ်ိဳး ဖြဲ႕စည္းလာေအာင္ လက္ရွိ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို တြန္းအား ေပးသလို ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆန္ရွင္ကို ႐ုပ္ေပးလိုက္ပါ။ လာမယ့္အစိုးရရဲ႕ ပံုသ႑ာန္ဟာ ေျပာင္းသြား ႏုိင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳတင္ၿပီး နိမိတ္ ဖတ္တဲ့ သေဘာပါ။
(၇) မြန္ေဒသလံုးဆိုင္ရာ ဒီမုိကေရစီ ပါတီ
ဦးေငြသိန္း
တိုင္းရင္းသား ပါတီငါးခု ထုတ္ျပန္လုိက္တဲ့ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈကို ႐ုပ္သိမ္းေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လက္ေတြ႔ ျမင္ေနတာေတြ ေၾကာင့္မို႔ ေတာင္းဆိုတာပါ။ ျပည္သူေတြက ေတာင္းဆိုခိုင္းလို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဥပမာ- စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔တာက ျပည္သူေတြ အေနနဲ႔က်ေတာ့ အဆင္ မေျပဘူး ဆိုတာက ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ လာလုပ္ခ်င္တဲ့ လူေတြရွိမယ္။ ဒါကို ဖြင့္ထားမယ္ ဆိုရင္ မြန္ျပည္နယ္က ျပည္သူေတြ အလုပ္ရမယ္။ လာျမႇဳပ္ႏွံတဲ့ အခါက်ေတာ့ သူတုိ႔ လုပ္ငန္းေတြကို အေထာက္အကူ ေပးႏိုင္မယ္။ စီးပြားေရး ဆုိတာက ကုန္သြယ္တာ၊ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံတာ၊ စက္႐ံု လာတည္ တာလည္းပါတယ္။ ဒါေတြ အားလံုးရွိရင္ ကိုယ့္ျပည္နယ္မွာ လာၿပီး ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံျခင္း အားျဖင့္ လူေတြ အလုပ္ရမယ္၊ ႀကီးပြားလာမယ္၊ တုိးတက္ လာမယ္။ ဒါေတြ မရွိတဲ့အခါ ယိုးဒယား ႏုိင္ငံမွာ ကၽြန္သြားလုပ္တဲ့ လူေတြက သန္းနဲ႔ခ်ီ ရွိတယ္။ အဲဒါဒီမွာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ စားဖုိ႔ မရွိလို႔။ တကယ္ေတာ့ ဒီမွာ လယ္လုပ္လည္း မကိုက္၊ ကိုင္းလုပ္လည္း မကိုက္၊ ရာဘာၿခံ ရိွတဲ့ လူပဲကိုက္တယ္။ ရာဘာၿခံ ရွိတာေတာင္ ထြက္လာတဲ့ ရာဘာကို ဘယ္လိုလုပ္မယ္၊ ဘယ္ကိုပို႔မယ္၊ ဘယ္ကို ေရာင္းဝယ္မယ္ ဆုိတာ အခက္အခဲ ေတာ္ေတာ္ရွိတယ္။ ဒီစီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ ႐ုပ္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ ပညာလည္း ရမယ္၊ အလုပ္လည္း ရမယ္၊ စီးပြားလည္း ရမယ္။ Tecgnology ေတြလည္း ရမယ္။ ကၽြဲေကာၿခံတို႔၊ ရာဘာၿခံတို႔၊ ဒူရင္းၿခံ တို႔မွာ Technician ေတြ သိပ္လိုတယ္။ သင္ေပးတဲ့ လူလည္း မရွိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း မလုပ္တတ္ဘူး။ နယ္စပ္မွာ ရွိေနတဲ့ ဟုိဘက္ကမ္းမွာ ရွိေနတဲ့ ရာဘာၿခံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီက သိပ္မတူဘူး။ သူတုိ႔ဆီက ထြက္တဲ့ ကၽြဲေကာသီး၊ ဒူးရင္းသီးက ပါကင္ထုပ္ၿပီး ေလယာဥ္နဲ႔ ပို႔လုိ႔ရတယ္။ ဒီမွာ ထြက္တဲ့ဟာက ဘယ္ကို ပို႔ရမွန္း မသိဘူး။ ဒီမွာကေတာ့ ျပည္သူေတြက အလုပ္မရွိ၊ အကိုင္မရွိ၊ ဟုိဘက္ ကမ္း သြားရ၊ ဒုကၡေတြ ေတာ္ေတာ္ ေရာက္ရတယ္။ ပိတ္ထား တာကလည္း ဘာမွ ထူးျခားမႈ မရွိပါဘူး။ ၈၈ ေနာက္ပိုင္းက စီးပြားေရး၊ ပိတ္ဆုိ႔မႈ စတာပဲ။ ထိခိုက္တာက စုိက္ပ်ိဳးေရး၊ ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္ေရး၊ ပို႔ေဆာင္ေရး၊ ေရလုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္တာ မွာလည္း ထိခိုက္တာပဲ။ နည္းပညာက သိပ္မွ မရွိေတာ့ လူေတြက လုပ္ေတာ့ လုပ္တယ္။ စားလို႔ မေလာက္ဘူး။ ဒီေတာ့ ေမွာင္ခိုေခတ္ ျဖစ္လာတယ္။ တရားမဝင္တဲ့ စီးပြားေရးေတြ လုပ္မွ ပုိက္ဆံ ရေတာ့တယ္။ မလုပ္သင့္ မလုပ္ေကာင္းဘူး ဆုိေပမယ့္ လုပ္ေန ၾကတာပဲ။ ခုိးသြင္း၊ ခုိးထုတ္ရင္ ပုိၿပီး ပိုက္ဆံရတယ္။ အထူးသျဖင့္ မြန္ရြာေတြ ကရင္ရြာေတြမွာ ၉ တန္း ၁၀ တန္းေနတ့ဲ လူငယ္ေတြ သိမရွိဘူး။ လူငယ္ေတြအားလံုး ဟုိဘက္ကမ္းကို သြား၊ အိမ္မွာဆို အဘိုးႀကီး၊ အဘြားႀကီးနဲ႔ မူလတန္း ကေလးေတြပဲ ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဟုိမွာ သြားလုပ္တာ ပိုက္ဆံ ပိုရတယ္။ ဒီစီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ တစ္ခုတည္း ေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ အေၾကာင္းျပခ်က္ တစ္ခုလို႔ပဲ ေျပာလို႔ရတယ္။ ဒီစီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ တစ္ခုတည္း ေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ ေရလုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကုမၸဏီ အခ်ိဳ႕ကုိ ေပးလုပ္ထားတယ္ ဆိုေပမယ့္ ဒီကုမၸဏီေတြ ကလည္း ၾကည့္တယ္။ သူ႔အတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ မရွိဘူးဆုိရင္ မဟုတ္တာလည္း အကုန္လုပ္တယ္။ လွ်ပ္စစ္၊ ေရ၊ တယ္လီဖုန္း၊ ကား စတဲ့ ျပႆနာေတြမွာ စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔မႈေၾကာင့္ အနည္းအက်ဥ္း ျဖစ္ရင္ျဖစ္မယ္။ အကုန္လံုးဟာ စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔ ထားလုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလို ေတာင္းဆို႐ံုနဲ႔ ေျပလည္မႈ ရရင္လည္း ရခဲ့မယ္။ ဒီဘက္ကလည္း လႊတ္ေတာ္က ေပၚလာၿပီ ဆိုရင္ ျပည္သူ႔ ဆႏၵအတိုင္း အေကာင္းဆံုး ျဖစ္လာဖို႔က ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ ႏုိင္ငံေရး ပါတီေတြမွာ တာဝန္ရွိတယ္။ ျပည္သူ ေတြဆီက ျမင္ေတြ႔ ေနရတဲ့ အေျခအေန အရ ေတာင္းဆိုတာပါ။
(ဇင္သီဟစုစည္းသည္)
0 comments:
Post a Comment