"လိင္၊ မုူးယစ္ေဆး နဲ႔ ေမာ္စီတုန္း".
|
5:25 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
[By UZa Wana]
http://www.facebook.com/note.
ေမာ္စကုိတြင္ေတာ႔ စတာလင္ရဲ႕ လူ သတ္မွႈေတြကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္ ယူ တရား၀င္ ေဖာ္ထုတ္ၾကသည္။ ခရူးေရွာ႔မွ ေဂါဘာေခ်ာ႔ဗ္ အထိ သူ႔ေနာက္ ဆက္ခံတဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္ အသီးသီးက စတာလင္ရဲ႕ အမွားေတြကို
ျပန္ေျပာၾကသည္။ တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရကေတာ႔ ဒီလို ေနာင္တရ စကား ဘယ္ေတာ႔ မွ မေျပာ။ သမိုင္းျဖစ္ရပ္မွန္အေပၚ ေရငံုႏွႈတ္ပိတ္ ေနတတ္ျပီး ေ၀ဖန္ ေျပာဆိုမွႈကိုလည္း သည္းမခံႏိုင္သူမ်ား ျဖစ္သည္။
မၾကာခင္က တရုတ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ စာအုပ္ႏွစ္ ထြက္လာသည္။ Herrison E. Salisbury ေရးတဲ႔ ‘ေမာ္နဲ႔ တိန္႔ ေခတ္ တရုတ္ျပည္’ (The New Emperors: China in the Era of Mao and Deng) ဆိုတဲ႔ စာအုပ္နဲ႔ John Byron နဲ႔ Robert Pack တို႔ ပူးတြဲေရးတဲ႔ ‘နဂါး ေျခသည္းလက္သည္းမ်ား’ (The Claws of the Dragon) ဆိုတဲ႔ စာအုပ္တို႔ ျဖစ္သည္။
စာအုပ္ ႏွစ္အုပ္ရဲ႕ အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားအရ ေမာ္စကိုမွာ ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ပါတီတြင္း ပြင္႔လင္းျမင္သာေရး ‘ဂလက္စ္ေနာ႔’ ေပၚလစီမ်ဳိး ေပက်င္းမွာ မလႊဲမေရွာင္သာ ေရာက္လာေနျပီဟု ဆိုသည္။ ထိုစာအုပ္ ႏွစ္အုပ္က ေမာ္စီတုန္းေခတ္ ၀ရုန္း သုန္းကား အေျခအေနမ်ား၊ ေခါင္းစဥ္အမ်ဳိးမ်ဳိးေအာက္မွာ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္မွႈမ်ား၊ ပါတီနဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႔ရဲ႕ အဂတိ လိုက္စားမွႈမ်ားကို ေတြ႕ၾကံဳျဖတ္သန္းခဲ႔သူမ်ားနဲ႔ အေသးစိတ္ ေမးျပီး ေရးထားသည္။
စာေရးဆရာ Herrison E. Salisbury က နယူးေယာ႔ခ္တိုင္း ပင္တိုင္ေဆာင္းပါးရွင္ ျဖစ္သလို၊ သမိုင္းဆရာ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ သူက ေမာ္ ကုိ ကြန္ျမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္ထက္ ဧကရာဇ္ဘုရင္ ဟု သံုးႏွႈန္းသည္။ ေမာ္ က လယ္ယာေျမ ေတာ္လွန္ေရးကေန အာဏာရလာသူ။ ေတာင္သူ ေတာ္လွန္ေရးသမား တစ္ေယာက္မွာ တရုတ္ျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ ေခတ္မွီ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ထားတာမရွိခဲ႔ဟု ဆိုသည္။
ေမာ္က စာရင္းဇယားေတြ၊ အစိုးရ ဘတ္ဂ်က္ေတြကို ျငီးေငြ႕တဲ႔ အတုအေယာင္ မက္စ္၀ါဒီ (psudo-Marxist)။ မက္စ္၀ါဒကို အလုပ္သမား လယ္သမား နားလည္ေအာင္ အလြယ္အေပါ႔ (oversimplification) ေျပာျပီး သူ႔အျမင္ေတြထည့္ ပံုဖ်က္ခဲ႔သည္ဟု ဆိုသည္။ ေမာ္ တကယ္စိတ္၀င္စားတာက လူတန္းစား စစ္ေရး (class warfare) နဲ႔ လူထုေတြကို သူ႔ဩဇာေအာက္မွာ စုစည္းထားေရး ျဖစ္သည္။ အဲဒီ အတြက္လည္း ဘာျဖစ္ျဖစ္ အကုန္ လုပ္မည့္သူ ျဖစ္သည္။
The New Emperors စာအုပ္က သက္ဆိုင္ရာ လူမ်ားကို ေတြ႕ဆံုေမးျမန္း ထားခ်က္မ်ားနဲ႔ မွတ္တမ္း အေထာက္အထား မ်ားစြာကို အေျခခံ ေရးထားသည္။ ထူးဆန္းတာက စာအုပ္ထဲမွာ ေမာ္ ရဲ႕ ေတာ္လွန္းေရးသမား ဘ၀ သာမက၊ ေမာ္က ညစ္ညမ္းအျပာစာအုပ္ေတြ စြဲစြဲလန္းလန္း စုေဆာင္းတာ၊ မူးယစ္ေဆး သံုးတာေတြပါ အေထာက္အထား မွတ္တမ္းေတြနဲ႔ ေဖာ္ျပထားသည္။
၁၉၆၆ ကေန ၁၉၇၀ ျပည့္လြန္ အေစာပိုင္းအထိ ယဥ္ေက်းမွႈေတာ္လွန္ေရးနဲ႔အတူ ေသြးထြက္သံယုိ သတ္ျဖတ္မွႈေတြ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ေမာ္က မိန္းကေလးေတြ တျပံဳၾကီးနဲ႔ အျမဲ ေရကူးေနတတ္သည္။ သူသြားေလရာ အကေဖ်ာ္ေျဖေရးအဖြဲ႔ေတြ တေကာက္ေကာက္ ပါတတ္သည္။ ေမာ္ ရဲ႕ ဆရာ၀န္ေတြထဲမွ တစ္ေယာက္က ေမာ္ ကို မိန္းကေလးေတြ အနားမရွိရင္ မေနတတ္တဲ႔ ‘လိင္ စိတ္ၾကြေရာဂါ’ (sex-maniac) ရွိေနသူဟု ၀န္ခံ ေျပာဆိုထားသည္။
ကဗ်ာဆရာ ေျပာက္က်ားေခါင္းေဆာင္ၾကီး အျဖစ္ ခ်ီးမြမ္းခံရတဲ႔ ေမာ္က ၁၉၅၈ ခုႏွစ္မွာ လယ္သမားေတြနဲ႔ ပညာတတ္ ေတြကို စုေပါင္းလယ္ယာထဲ ေမာင္းပို႔ျပီး ပုဂၢလိက ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ မွန္သမွ် ဖ်က္သိမ္းခဲ႔သည္။ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ၁၉၆၀ မွာ အငတ္ေဘးက်ေရာက္ျပီး သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ေသဆံုးခဲ႔ရသည္။
သမၼတ လ်ဴေလ်ာက္ခ်ီ နဲ႔ ပါတီ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွႈး တိန္႔ေရွာင္ပိန္ တို႔ကို ၁၉၆၅ ခုႏွစ္မွာ ယဥ္ေက်းမွႈ ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ျဖဳတ္ပစ္ခဲ႔သည္။ ေမာ္႔ ဇနီးဆိုး က်န္ရွင္း ဦးေဆာင္တဲ႔ ေလးဦးဂိုဏ္းက တပ္နီလူငယ္ေတြကို ေျမွာက္ေပးျပီး လ်ဴရဲ႕ အစိုးရ အဖြဲ႔၀င္ေတြနဲ႔ တိန္႔ရဲ႕ ပါတီဦးေဆာင္မွႈေနရာကို ဖယ္ရွား ပစ္ခဲ႔သည္။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ခ်ဴအင္လိုင္း ကိုေတာ႔ သူ႔ရာထူးမွာပဲ ခ်န္ထားေပမယ္႔ ေမာ္ ရဲ႕ ဇနီး ထိန္းခ်ဳပ္မွႈေအာက္မွာပဲ ထားခဲ႔သည္။
ယဥ္ေက်းမွႈ ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း တိန္႔ေရွာင္ပိန္ ႏွစ္ၾကိမ္ၾကိမ္ ရာထူးက ဖယ္ရွားခံရေပမဲ႔၊ ပါတီနဲ႔ စစ္တပ္တြင္း ဩဇာနဲ႔ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရွိမွႈေၾကာင္႔ ေနာက္ဆံုး ရာထူး ျပန္ရလာခဲ႔သည္။ ၁၉၇၆ စက္တင္ဘာမွာ အသက္ ၈၂ ႏွစ္ အရြယ္နဲ႔ ေမာ္ ကြယ္လြန္ခဲ႔သည္။ ေမာ္ ကြယ္လြန္ျပီးေနာက္ တိန္႔ေရွာင္ပိန္ ရဲ႕ သစၥာခံ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ရီက်န္ယင္း က ေမာ္႔ဇနီး ကို အက်ယ္ခ်ဳပ္ထားလိုက္ျပီး ေက်းလက္မွာ ျပည္ေျပးျဖစ္ေနတဲ႔ တိန္႔ ကို ျပန္ေခၚ အာဏာအပ္ခဲ႔သည္။ ထိုအခင္းအက်င္းကို စာေရးသူ Salisbury က တိန္႔ ရဲ႕ စစ္တပ္ က အာဏာ သိမ္းခဲ႔တယ္ဟု ေဖာ္ျပသည္။
ေနာက္ Byron နဲ႔ Pack တို႔ ႏွစ္ဦး ပူးတြဲေရးတဲ႔ ‘နဂါး ေျခသည္းလက္သည္းမ်ား’ စာအုပ္မွာေတာ႔ ေလးဦးဂိုဏ္းမွာ ပါ၀င္ျပီး ေမာ္ ရဲ႕ လက္ရုံးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ႔ ခန္းရွန္ အေၾကာင္း အတၳဳပၸတၱိ ေရးထားသည္။ စာေရးသူ Byron နဲ႔ Pack တို႔ ႏွစ္ဦးစလံုးက အေမရိကန္ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိေဟာင္းေတြ ျဖစ္သည္။
ခန္းရွန္ က ပါတီေပၚလစ္ဗ်ဴရို အဖြဲ႔၀င္ျဖစ္ျပီး ေမာ္ရဲ႕ အယံုၾကည္ရဆံုးနဲ႔ အရင္းႏွီးဆံုး မိတ္ေဆြတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ စာေရးသူႏွစ္ဦးက ခန္းရွန္ကို အခြင္႔ေရးသမား၊ လူသတ္ သမား၊ တရုတ္ စုေပါင္းလယ္ယာ စခန္းေတြ ဖန္တီးသူ၊ ဘိန္း ပံုမွန္သံုးစြဲသူ အျဖစ္ ေဖၚျပၾကသည္။ ခန္းရွန္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ ရဲေထာက္လွမ္းေရး အၾကီးအကဲ ျဖစ္လာျပီး ေနာက္ သန္းခ်ီသတ္ျဖတ္မွႈမွာ ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ခဲ႔သူမို႔ သူ႔ကို ‘တရုတ္ ငရဲမင္း’ လို႔ ေခၚဆိုလာၾကရသည္။ စာေရးသူ ႏွစ္ဦးက ခန္းရွန္ ကို ဆိုဗီယက္ ျပည္ေထာင္စု စတာလင္ ေခတ္ရဲ႕ လွ်ဳိ႕၀ွက္ ရဲအရာရွိ လူသတ္သမား ဘဲရီးယား နဲ႔ ႏွႈိင္းယွဥ္ ေရးျပထားသည္။
ဂလက္စ္ေနာ႔ လို ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတြင္း တံခါးဖြင္႔ေရး လွႈပ္ရွားမွႈက ေရာက္လာမွာပဲျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဂလက္စ္ေနာ႔ ေပက်င္းကို ေရာက္လာရင္ေတာင္မွ တရုတ္တြင္ ဒီမိုကေရစီ မျဖစ္ႏိုင္ေသးဟု စာေရးသူ Salisbury က သံုးသပ္ထားသည္။
သူ႔အျမင္အရ တိန္႔ေရွာင္ပိန္က သေဘာထားေပ်ာ႔ေျပာင္းသူ၊ လက္ေတြ႔က်သူ ျဖစ္ေပမဲ႔ ၁၉၈၉ တီယန္မင္ ရင္ျပင္ ဒီမိုကေရစီလွႈပ္ရွားမွႈကို ေသြးေခ်ာင္းစီးေစခဲ႔သူ ျဖစ္သည္။ တိန္႔ ကလည္း ေမာ္ လို ဧကရာဇ္ဘုရင္ မ်ဳိးသာ ျဖစ္ျပီး၊ သူ႔လမ္းေၾကာင္းမွာ စိန္ေခၚသူရွိလာရင္ ရွင္းပစ္ခဲ႔သည္။ တိန္႔ ေနာက္မွာ ဆက္ခံတဲ႔ လက္ရွိ တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာလည္း ဘယ္ေလာက္ပဲ တိုင္းျပည္ တိုးတက္ ေခတ္မွီေရးေတြ လုပ္ေနေန သူတို႔အာဏာကို စိန္ေခၚသူ ေပၚလာတာ ေတြ႔ရင္ေတာ႔ အျပတ္ရွင္းပစ္ဖို႔ အသင္႔ပဲဟု စာေရးသူမ်ားက သံုးသပ္ထားသည္။
၀င္႔ထန္
ရည္ညႊန္း။ The New Emperors: China in the Era of Mao and Deng by John Byron နဲ႔ Robert Pack The Claws of the Dragon by John Byron နဲ႔ Robert Pack
http://www.facebook.com/note.
ေမာ္စကုိတြင္ေတာ႔ စတာလင္ရဲ႕ လူ သတ္မွႈေတြကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္ ယူ တရား၀င္ ေဖာ္ထုတ္ၾကသည္။ ခရူးေရွာ႔မွ ေဂါဘာေခ်ာ႔ဗ္ အထိ သူ႔ေနာက္ ဆက္ခံတဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္ အသီးသီးက စတာလင္ရဲ႕ အမွားေတြကို
ျပန္ေျပာၾကသည္။ တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရကေတာ႔ ဒီလို ေနာင္တရ စကား ဘယ္ေတာ႔ မွ မေျပာ။ သမိုင္းျဖစ္ရပ္မွန္အေပၚ ေရငံုႏွႈတ္ပိတ္ ေနတတ္ျပီး ေ၀ဖန္ ေျပာဆိုမွႈကိုလည္း သည္းမခံႏိုင္သူမ်ား ျဖစ္သည္။
မၾကာခင္က တရုတ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ စာအုပ္ႏွစ္ ထြက္လာသည္။ Herrison E. Salisbury ေရးတဲ႔ ‘ေမာ္နဲ႔ တိန္႔ ေခတ္ တရုတ္ျပည္’ (The New Emperors: China in the Era of Mao and Deng) ဆိုတဲ႔ စာအုပ္နဲ႔ John Byron နဲ႔ Robert Pack တို႔ ပူးတြဲေရးတဲ႔ ‘နဂါး ေျခသည္းလက္သည္းမ်ား’ (The Claws of the Dragon) ဆိုတဲ႔ စာအုပ္တို႔ ျဖစ္သည္။
စာအုပ္ ႏွစ္အုပ္ရဲ႕ အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားအရ ေမာ္စကိုမွာ ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ပါတီတြင္း ပြင္႔လင္းျမင္သာေရး ‘ဂလက္စ္ေနာ႔’ ေပၚလစီမ်ဳိး ေပက်င္းမွာ မလႊဲမေရွာင္သာ ေရာက္လာေနျပီဟု ဆိုသည္။ ထိုစာအုပ္ ႏွစ္အုပ္က ေမာ္စီတုန္းေခတ္ ၀ရုန္း သုန္းကား အေျခအေနမ်ား၊ ေခါင္းစဥ္အမ်ဳိးမ်ဳိးေအာက္မွာ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္မွႈမ်ား၊ ပါတီနဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႔ရဲ႕ အဂတိ လိုက္စားမွႈမ်ားကို ေတြ႕ၾကံဳျဖတ္သန္းခဲ႔သူမ်ားနဲ႔ အေသးစိတ္ ေမးျပီး ေရးထားသည္။
စာေရးဆရာ Herrison E. Salisbury က နယူးေယာ႔ခ္တိုင္း ပင္တိုင္ေဆာင္းပါးရွင္ ျဖစ္သလို၊ သမိုင္းဆရာ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ သူက ေမာ္ ကုိ ကြန္ျမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္ထက္ ဧကရာဇ္ဘုရင္ ဟု သံုးႏွႈန္းသည္။ ေမာ္ က လယ္ယာေျမ ေတာ္လွန္ေရးကေန အာဏာရလာသူ။ ေတာင္သူ ေတာ္လွန္ေရးသမား တစ္ေယာက္မွာ တရုတ္ျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ ေခတ္မွီ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ထားတာမရွိခဲ႔ဟု ဆိုသည္။
ေမာ္က စာရင္းဇယားေတြ၊ အစိုးရ ဘတ္ဂ်က္ေတြကို ျငီးေငြ႕တဲ႔ အတုအေယာင္ မက္စ္၀ါဒီ (psudo-Marxist)။ မက္စ္၀ါဒကို အလုပ္သမား လယ္သမား နားလည္ေအာင္ အလြယ္အေပါ႔ (oversimplification) ေျပာျပီး သူ႔အျမင္ေတြထည့္ ပံုဖ်က္ခဲ႔သည္ဟု ဆိုသည္။ ေမာ္ တကယ္စိတ္၀င္စားတာက လူတန္းစား စစ္ေရး (class warfare) နဲ႔ လူထုေတြကို သူ႔ဩဇာေအာက္မွာ စုစည္းထားေရး ျဖစ္သည္။ အဲဒီ အတြက္လည္း ဘာျဖစ္ျဖစ္ အကုန္ လုပ္မည့္သူ ျဖစ္သည္။
The New Emperors စာအုပ္က သက္ဆိုင္ရာ လူမ်ားကို ေတြ႕ဆံုေမးျမန္း ထားခ်က္မ်ားနဲ႔ မွတ္တမ္း အေထာက္အထား မ်ားစြာကို အေျခခံ ေရးထားသည္။ ထူးဆန္းတာက စာအုပ္ထဲမွာ ေမာ္ ရဲ႕ ေတာ္လွန္းေရးသမား ဘ၀ သာမက၊ ေမာ္က ညစ္ညမ္းအျပာစာအုပ္ေတြ စြဲစြဲလန္းလန္း စုေဆာင္းတာ၊ မူးယစ္ေဆး သံုးတာေတြပါ အေထာက္အထား မွတ္တမ္းေတြနဲ႔ ေဖာ္ျပထားသည္။
၁၉၆၆ ကေန ၁၉၇၀ ျပည့္လြန္ အေစာပိုင္းအထိ ယဥ္ေက်းမွႈေတာ္လွန္ေရးနဲ႔အတူ ေသြးထြက္သံယုိ သတ္ျဖတ္မွႈေတြ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ေမာ္က မိန္းကေလးေတြ တျပံဳၾကီးနဲ႔ အျမဲ ေရကူးေနတတ္သည္။ သူသြားေလရာ အကေဖ်ာ္ေျဖေရးအဖြဲ႔ေတြ တေကာက္ေကာက္ ပါတတ္သည္။ ေမာ္ ရဲ႕ ဆရာ၀န္ေတြထဲမွ တစ္ေယာက္က ေမာ္ ကို မိန္းကေလးေတြ အနားမရွိရင္ မေနတတ္တဲ႔ ‘လိင္ စိတ္ၾကြေရာဂါ’ (sex-maniac) ရွိေနသူဟု ၀န္ခံ ေျပာဆိုထားသည္။
ကဗ်ာဆရာ ေျပာက္က်ားေခါင္းေဆာင္ၾကီး အျဖစ္ ခ်ီးမြမ္းခံရတဲ႔ ေမာ္က ၁၉၅၈ ခုႏွစ္မွာ လယ္သမားေတြနဲ႔ ပညာတတ္ ေတြကို စုေပါင္းလယ္ယာထဲ ေမာင္းပို႔ျပီး ပုဂၢလိက ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ မွန္သမွ် ဖ်က္သိမ္းခဲ႔သည္။ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ၁၉၆၀ မွာ အငတ္ေဘးက်ေရာက္ျပီး သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ေသဆံုးခဲ႔ရသည္။
သမၼတ လ်ဴေလ်ာက္ခ်ီ နဲ႔ ပါတီ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွႈး တိန္႔ေရွာင္ပိန္ တို႔ကို ၁၉၆၅ ခုႏွစ္မွာ ယဥ္ေက်းမွႈ ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ျဖဳတ္ပစ္ခဲ႔သည္။ ေမာ္႔ ဇနီးဆိုး က်န္ရွင္း ဦးေဆာင္တဲ႔ ေလးဦးဂိုဏ္းက တပ္နီလူငယ္ေတြကို ေျမွာက္ေပးျပီး လ်ဴရဲ႕ အစိုးရ အဖြဲ႔၀င္ေတြနဲ႔ တိန္႔ရဲ႕ ပါတီဦးေဆာင္မွႈေနရာကို ဖယ္ရွား ပစ္ခဲ႔သည္။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ခ်ဴအင္လိုင္း ကိုေတာ႔ သူ႔ရာထူးမွာပဲ ခ်န္ထားေပမယ္႔ ေမာ္ ရဲ႕ ဇနီး ထိန္းခ်ဳပ္မွႈေအာက္မွာပဲ ထားခဲ႔သည္။
ယဥ္ေက်းမွႈ ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း တိန္႔ေရွာင္ပိန္ ႏွစ္ၾကိမ္ၾကိမ္ ရာထူးက ဖယ္ရွားခံရေပမဲ႔၊ ပါတီနဲ႔ စစ္တပ္တြင္း ဩဇာနဲ႔ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရွိမွႈေၾကာင္႔ ေနာက္ဆံုး ရာထူး ျပန္ရလာခဲ႔သည္။ ၁၉၇၆ စက္တင္ဘာမွာ အသက္ ၈၂ ႏွစ္ အရြယ္နဲ႔ ေမာ္ ကြယ္လြန္ခဲ႔သည္။ ေမာ္ ကြယ္လြန္ျပီးေနာက္ တိန္႔ေရွာင္ပိန္ ရဲ႕ သစၥာခံ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ရီက်န္ယင္း က ေမာ္႔ဇနီး ကို အက်ယ္ခ်ဳပ္ထားလိုက္ျပီး ေက်းလက္မွာ ျပည္ေျပးျဖစ္ေနတဲ႔ တိန္႔ ကို ျပန္ေခၚ အာဏာအပ္ခဲ႔သည္။ ထိုအခင္းအက်င္းကို စာေရးသူ Salisbury က တိန္႔ ရဲ႕ စစ္တပ္ က အာဏာ သိမ္းခဲ႔တယ္ဟု ေဖာ္ျပသည္။
ေနာက္ Byron နဲ႔ Pack တို႔ ႏွစ္ဦး ပူးတြဲေရးတဲ႔ ‘နဂါး ေျခသည္းလက္သည္းမ်ား’ စာအုပ္မွာေတာ႔ ေလးဦးဂိုဏ္းမွာ ပါ၀င္ျပီး ေမာ္ ရဲ႕ လက္ရုံးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ႔ ခန္းရွန္ အေၾကာင္း အတၳဳပၸတၱိ ေရးထားသည္။ စာေရးသူ Byron နဲ႔ Pack တို႔ ႏွစ္ဦးစလံုးက အေမရိကန္ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိေဟာင္းေတြ ျဖစ္သည္။
ခန္းရွန္ က ပါတီေပၚလစ္ဗ်ဴရို အဖြဲ႔၀င္ျဖစ္ျပီး ေမာ္ရဲ႕ အယံုၾကည္ရဆံုးနဲ႔ အရင္းႏွီးဆံုး မိတ္ေဆြတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ စာေရးသူႏွစ္ဦးက ခန္းရွန္ကို အခြင္႔ေရးသမား၊ လူသတ္ သမား၊ တရုတ္ စုေပါင္းလယ္ယာ စခန္းေတြ ဖန္တီးသူ၊ ဘိန္း ပံုမွန္သံုးစြဲသူ အျဖစ္ ေဖၚျပၾကသည္။ ခန္းရွန္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ ရဲေထာက္လွမ္းေရး အၾကီးအကဲ ျဖစ္လာျပီး ေနာက္ သန္းခ်ီသတ္ျဖတ္မွႈမွာ ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ခဲ႔သူမို႔ သူ႔ကို ‘တရုတ္ ငရဲမင္း’ လို႔ ေခၚဆိုလာၾကရသည္။ စာေရးသူ ႏွစ္ဦးက ခန္းရွန္ ကို ဆိုဗီယက္ ျပည္ေထာင္စု စတာလင္ ေခတ္ရဲ႕ လွ်ဳိ႕၀ွက္ ရဲအရာရွိ လူသတ္သမား ဘဲရီးယား နဲ႔ ႏွႈိင္းယွဥ္ ေရးျပထားသည္။
ဂလက္စ္ေနာ႔ လို ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတြင္း တံခါးဖြင္႔ေရး လွႈပ္ရွားမွႈက ေရာက္လာမွာပဲျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဂလက္စ္ေနာ႔ ေပက်င္းကို ေရာက္လာရင္ေတာင္မွ တရုတ္တြင္ ဒီမိုကေရစီ မျဖစ္ႏိုင္ေသးဟု စာေရးသူ Salisbury က သံုးသပ္ထားသည္။
သူ႔အျမင္အရ တိန္႔ေရွာင္ပိန္က သေဘာထားေပ်ာ႔ေျပာင္းသူ၊ လက္ေတြ႔က်သူ ျဖစ္ေပမဲ႔ ၁၉၈၉ တီယန္မင္ ရင္ျပင္ ဒီမိုကေရစီလွႈပ္ရွားမွႈကို ေသြးေခ်ာင္းစီးေစခဲ႔သူ ျဖစ္သည္။ တိန္႔ ကလည္း ေမာ္ လို ဧကရာဇ္ဘုရင္ မ်ဳိးသာ ျဖစ္ျပီး၊ သူ႔လမ္းေၾကာင္းမွာ စိန္ေခၚသူရွိလာရင္ ရွင္းပစ္ခဲ႔သည္။ တိန္႔ ေနာက္မွာ ဆက္ခံတဲ႔ လက္ရွိ တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာလည္း ဘယ္ေလာက္ပဲ တိုင္းျပည္ တိုးတက္ ေခတ္မွီေရးေတြ လုပ္ေနေန သူတို႔အာဏာကို စိန္ေခၚသူ ေပၚလာတာ ေတြ႔ရင္ေတာ႔ အျပတ္ရွင္းပစ္ဖို႔ အသင္႔ပဲဟု စာေရးသူမ်ားက သံုးသပ္ထားသည္။
၀င္႔ထန္
ရည္ညႊန္း။ The New Emperors: China in the Era of Mao and Deng by John Byron နဲ႔ Robert Pack The Claws of the Dragon by John Byron နဲ႔ Robert Pack
0 comments:
Post a Comment