"လူေတာ္မ်ားကုိ ငတ္မြတ္ျခင္း".

လြင္အံ့

လူေတြကို အတန္းအစားခဲြျခားမယ္ဆိုရင္ ေရႊလိုလူ၊ ေငြလိုလူနဲ႔ ေၾကးနီလိုလူေတြရယ္လို့ ပိုင္းျခားနိုင္တဲ့အေၾကာင္း ဒႆနဆရာႀကီး ပေလတိုက မိန္႔ဆိုဖူးသည္။ အီတာလံ်ေဘာဂ ေဗဒပညာရွင္ ဗီလ္ဖရီနိုပါရီတိုကမူ တိုးတက္ ျဖစ္ထြန္းမႈအမ်ားစု၏ အေၾကာင္းရင္းခံမွာ အ နည္းငယ္မွ်သာ မရိွမျဖစ္လူတခိ်ဳ႕ေၾကာင့္ဟု ျငင္းခံုအဆိုျပဳခဲ့ဖူးသည္။ ဒီလိုအယူအဆမ်ားက ယေန႔ေခတ္လူအမ်ားစုႀကီးၾကားမွာ ပံ်႕ႏွ႔ံေန သည္ ထိုကဲ့သုိ႔ခါင္းေဆာင္သူလူတန္းစား သို႔ တည္းမဟုတ္ အနည္းငယ္မွ်ေသာ မရိွမျဖစ္ လူမ်ားအား နိုင္ငံေရးသမားမ်ားက အႏၱာရာယ္ ေကာင္စာရင္းသြင္းၾကသည္။
ပုဂၢလိကစီးပြားေရးက႑တြင္မူ ပို၍သိ သာသည္ ကမၻာေပၚမွ အေကာင္းတကာ့အ ေကာင္းဆံုး ကုမၸဏီမ်ားသည္ သူတို႔ရရိွထားေသာ မရိွမျဖစ္လူအနည္းငယ္(The Vital Fews)ကို လြတ္ထြက္မသြားေစဖို႔ ထိန္းထားသည္။ ေနာက္ထပ္ေတြ႕ေအာင္လည္း ထပ္ရွာၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ လူမိ်ဳးရလွ်င္ လစာရိကၡာအေထာက္ အပံ့ ျမိဳးျမိဳးျမက္ျမက္ကေလးေပးထားျပီး၊ အပို ေဆာင္းေလ့က်င့္မႈမ်ား၊ စြမ္းအင္ရိွေသာအႀကီး တန္းအရာရိွမ်ားျဖင့္ ပိ်ဳးေထာင္ယူသည္၊ ၿပီး ေတာ့ အစြမ္းျပမွရမည့္ တာဝန္မ်ားကို ေပး သည္။ မည္သို႔ဆိုေစ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေလာ ကထဲမွာ ထိုသုိ႔ေသာ မရိွမျဖစ္ လူအ နည္းငယ္သို႔မဟုတ္ ပါရမီပါလာသူ မ်ားကိုပို၍ စဲြလမ္းေတာင့္တ လာခဲ့ၾကသည္။

ရိုးအီ၍ပင္ ေန ခဲ့ပါျပီ။စီးပြား ေရးျပန္လည္ နာလန္ထူလာသည္နွင့္ ကုမၸဏီမ်ားစြာတို့သည္ ထိုသို႔ေသာ လူေတာ္(ဝါ)ပါရမီသည္အျဖစ္ တက္ရိပ္ရိွသူမ်ားကို မရမကရွာေဖြပိ်ဳးေထာင္ လာျပီး၊ ျပိဳင္ဘက္ကုမၸဏီမ်ားမွ လူေတာ္မ်ား ကို ကိုယ့္အိတ္ထဲဖိတ္ေအာင္လုပ္ၾကေၾကာင္း ဒီလိြဳက္တီအပါအဝင္ အျခားေသာအတိုင္ပင္ခံ အႀကံေပးအဖဲြ႔ႀကီးမ်ားက သတိျပဳမိလာသည္။ အခြင့္သာသည္နွင့္ ဦးေနွာက္စြမ္းအားရွင္မ်ား ျဖင့္ ၿပိဳင္ဘက္မ်ားကို ေက်ာ္တက္နိုင္ရန္ ႀကံ ဖန္လာၾကသည္။ သို႔ေသာ္ မည္သည့္လုပ္ငန္း မိ်ဳးက ထိုကိုလူေတာ္၊မလူေတာ္မ်ားကို ပိုရလို သျဖင့္ လံုးပန္းၾကသည္ဟူေသာ အတိုင္းအတာ ကမူ မတူညီၾကေခ်။ ပုဂၢလိကစေတာ့ရွယ္ယာ လုပ္ငန္းႀကီးမ်ား၊ နည္းပညာျမင့္ကုမၸဏီႀကီးမ်ား၊ က အေတာ္တကာ့အေတာ္ဆံုး ဦးေနွာက္ပိုင္ရွင္ မ်ားကို ရလိုၾကသည္။ ဖြံ႔ျဖိဳးထြန္းသစ္စေဈး ကြက္မ်ားမွ လုပ္ငန္းကုမၸဏီမ်ားကမူ လူေတာ္ မ်ားကို သူ႔နည္းသူ႔ဟန္ျဖင့္ ေဖြရွာၾကသည္။ ေတာ္ရမည္၊ငယ္ေလေကာင္းေလျဖစ္သည္။ အလ်င္အျမန္ေျပာင္းလဲေနေသာ ေရေျမဝန္း က်င္နွင့္ ဖြံ႔ျဖိဳးမႈတို႔အား အမိအရဆုပ္ကိုင္ေဆာင္ ရြက္နိုင္မည့္ သူမိ်ဳးကို လိုခ်င္ၾကသည္။
ဂ်င္နရယ္အီလက္ထရစ္(GE)ကုမၸဏီမွာ လူသားရင္းျမစ္ဌာနအား ၁၄နွစ္ၾကာ ဦးေဆာင္ ခဲ့သူ ရမ္ေကာ္နာတီအား သိသူရွားေပလိမ့္မည္၊ ျပီးခဲ့ေသာ ဆယ္စုနွစ္တစ္စုစာမက သူတုိ႔သည္ ကမၻာ့ထိပ္သီးအလုပ္ရွင္မ်ား လူေတာ္ခန္႔အပ္ေရး အႀကံဥာဏ္မ်ားေပးဖူးခဲ့သည္။ ထုိ႔ျပင္ ကုမၸဏီ လုပ္ငန္းႀကီးက လူေတာ္မ်ားကို မည္သို႔စုေဆာင္း ရယူၾကပံု၊ ထိန္းသိမ္းကိုင္တြယ္ၾကပံုမ်ားနွင့္ပတ္ သက္ျပီး The Talent Master ဟူသည့္စာအုပ္ အား ေရးသားျပဳစုခဲ့သည္။ လူေတာ္မ်ားကို ေမြးျမဴေစခိုင္းသူ ဆရာသခင္အလုပ္ရွင္မ်ားဟူ ၍ အဓိပၸာယ္ရေပမည္။
ထို လူငယ္ေမြးအလုပ္ရွင္မ်ားသည္ သူတို႔ ၏ပါးနပ္စြာ လုပ္ေဆာင္နိုင္မႈကို ဂုဏ္ယူေနၾက သည္။ ဂ်င္နရယ္အီလက္ထရစ္က ဝန္ထမ္းမ်ား ကို အုပ္စုသံုးစုခဲြသည္။ ဟိနၵဴစတန္ယူနီလဲဗာ ကုမၸဏီကမူ ေမြးရာပါေခါင္းေဆာင္နိုင္မႈရိွသူ ဝန္ထမ္းမ်ား၏စာရင္းကို သီးျခားျပဳစုထားသည္။ ထိုသူမ်ားအား စင္ေတာ္ေကာက္မ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည္။ လူေတာ္ေမြးအလုပ္ရွင္ မ်ားအားလံုးက အတိုင္းအတာရိွမႈနွင့္ ကဲြျပား နိုင္ျခင္း(Measurement & Differentiation) တို႔ ကို အေရးအႀကီးဆံုး အရာမ်ားအျဖစ္ သေဘာ တူညီၾကပံုရသည္။ အေကာင္းဆံုးေသာ ကုမၸဏီမ်ားသည္ သူတုိ႔၏ဝန္ထမ္းမ်ားအား တစ္မိ်ဳးမဟုတ္တစ္မိ်ဳး သံုးသပ္မႈမ်ားျပဳလုပ္ရန္ ေဝဖန္ေဝငုမႈမ်ားျပုလုပ္ေနရန္ အျမဲတမ္းတိုက္ တြန္းေနသည္။ လူေတာ္မ်ား၏ ပုဂၢလဘဝအရည္ အေသြးမ်ားျမင့္မားလာေစရန္ တစ္ကိုယ္ရည္ ဘဝ၊ မိသားစုဘဝနွင့္ အလုပ္ခြင္ဘဝဟူေသာ သံုးဘက္သံုးတန္မွ တိုးတက္မႈမ်ားကို ေဖာ္ေဆာင္ ေပးသည္။ 

ဂ်င္နရယ္အီလက္ထရစ္ကုမၸဏီသူ ေဌးဂ်က္ဖ္အီမက္လ္တ္က သူ႔ကုမၸဏီမွ ထိပ္ပိုင္း လူ ၆ဝဝခန္႔တုိ႔၏ မိသားစုဘဝအေျခအေနနွင့္ တစ္ကိုယ္ရည္ဘဝရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို သူသိ ထားပါေၾကာင္း ဂုဏ္ယူေျပာဆိုသည္။ ေဆး ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခုျဖစ္သည့္ နိုဗာတိစ္က ဝန္ ထမ္းလူေတာ္မ်ားအား ေခါင္းေဆာင္သူစီမံ ကိန္းမ်ားကို ေရးဆဲြေစျပီး အထက္အရာရိွမ်ား၊ အဆင့္တူလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားနွင့္ ညိွနိႈင္းေစ သည္။
ထိုကုမၸဏီမ်ားသည္ အလားအလာေကာင္း ရိွေသာ လူေတာ္မ်ားကို သီးသန္႔ေရြးထုတ္ျပီး အထူးေလ့က်င့္သင္တန္းေပးမႈမ်ား ျပဳလုုပ္သည္။ ထိုသို႔ လူေတာ္စီမံခန့္ခဲြမႈအစီအစဥ္မ်ားအတြက္ တစ္နွစ္လွ်င္ ေဒၚလာသန္းတစ္ေထာင္အကုန္ခံ သည္ဟု ဂ်င္နရယ္အီလက္ထရစ္ကုမၸဏီက ဆို သည္။ နိုဗာတိစ္ ကုမၸဏီႀကီးကမူ လူေတာ္မ်ား အား အလုပ္ခြင္မွ အနားေပးထားေသာေလ့က်င့္ သင္တန္းေပးမႈမ်ားျပဳလုပ္သည္။ ေလ့က်င့္ေရး သင္ရိုးမ်ားက မ်ားစြာနိႈးဆြနိုင္အားႀကီးၾကသည္၊ ထိုအခိ်န္အတြင္းမွာ လူေတာ္ဝန္ထမ္းမ်ားသည္ သူတို႔ကုမၸဏီကခဲ့်ထြင္ေသာလုပ္ငန္းခဲြမ်ားမွာ အနာဂတ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာၾကမည့္သူမ်ား အျဖစ္ အဆက္အသြယ္အေတြ႔အထိရသြားၾက သည္။
ထိုသို႔ အလုပ္ခြင္ျပင္ပသင္တန္းမ်ားထက္ အလုပ္ခြင္တြင္သင္တန္းမ်ားကလည္း အေရး ႀကီးသည္။ ေရကူးတတ္ခ်င္လွ်င္ ေရထဲတြန္းခ် လိုက္ ဟူသည့္ပံုမိ်ဳးျဖင့္ ကုမၸဏီမ်ားသည္ လူ ေတာ္မ်ားအား တာဝန္ႀကီးႀကီးေပးေလ့ရိွသည္။ ပိုအေတြ႕ရမ်ားလာသည္မွာ ျပည္ပလုပ္ငန္းခဲြ တစ္ခုခု၌ ရာထူးေပးလိုက္ျခင္းပင္။ ထိုနည္းက လူငယ္မန္ေနဂ်ာမ်ားအား ကုမၸဏီတစ္ခုမည္သို႔ လက္ေတြ႕စီမံလည္ပတ္ေၾကာင္းနာလည္သေဘာ ေပါက္သြားေစသည္။ ျပႆနာေတြတစ္ပံုႀကီး ကို မည္သို႔ကြ်မ္းက်င္စြာကိုင္တြယ္ရေၾကာင္း သင္ၾကားေပးျပီးသားျဖစ္သြားသည္။ ထို႔ျပင္ အရံႈးျပေနေသာဌာနခဲြတစ္ခု သို႔မဟုတ္ သီး ျခားေက်းရြာတစ္ရြာဆီပို႔ထားျပီး မည္ေရြ႕မည္မွ် လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရိွေၾကာင္း စစ္ေဆးနိုင္သည္။

လူေတာ္ပိ်ဳးေထာင္ေရးတြင္ အႀကီးတန္း မန္ေနဂ်ာမ်ားအား ပါဝင္ေစရန္ ေအာင္ျမင္ေသာကုမၸဏီတိုင္း အေသအခ်ာေဆာင္ရြက္ၾက သည္။ နာမည္ေက်ာ္ CEO တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဂ်က္ဝက္လ္ရွ္နွင့္၊ ဂ်င္နရယ္အီလက္ထရစ္ကုမၸဏီ ဥကၠဌေဟာင္း ေအ-ဂီ်လီဖ္ေလတို႔ကမူ သူတို႔၏ အခိ်န္ထဲမွ ၄ဝရာခိုင္နႈန္းကို ဝန္ထမ္းမ်ားအတြက္ ေပးအပ္ကုန္ဆံုးေစေၾကာင္းဆိုၾကေလသည္။ အင္တဲလ္ကုမၸဏီ ဥကၠဌေဟာင္း အန္ဒီဂရုိ႕ဗ္က နွစ္စဥ္အနည္းဆံုးရက္သတၲတစ္ပတ္မွ် အလား အလာေကာင္းရိွလူေတာ္မ်ားကို ကိုယ္တိုင္ေလ့ က်င့္သင္ၾကားေပးသည္။ ဟိနၵဴစတန္ယူနီလဲ ဗာကုမၸဏီမွ နီတင္ပရန္ဂ်္မီက သူ၏အလားအ လာရိွ လူေတာ္ဝန္ထမ္းမ်ားအား အလုပ္ခြင္ေလ့ က်င့္မႈမ်ားေရာ လုပ္ငန္းျပင္ပေလ့က်င့္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေပးသည္။
ေအာင္ျမင္ေသာကုမၸဏီမ်ားသည္ လူ ေတာ္ပိ်ဳးေထာင္ေရးလုပ္ငန္းအား က်ယ္ျပန္႔ ေသာ မဟာဗ်ဴဟာမ်ားျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ၾက သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အဆိုပါကုမၸဏီမ်ား ေအာင္ျမင္မႈရေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အဆင့္ျမင့္နည္းး ပညာသံုးတိုင္းထြာေရးကိရိယာမ်ား တီထြင္ ထုတ္လုပ္ေသာ အဂီ်လင့္ကုမၸဏီ၏ ဘ႑ာ ေရးအရာရိွခ်ဳပ္ေဟာင္း အဒ္ရီယန္ဒီလြန္ကမူ ကမၻာေက်ာ္ေအာင္ေတာ္သည့္ ကြ်မ္းက်င္သူ မ်ားပါေသာ ကုမၸဏီတစ္ခုထက္ ခိုင္းသမွ်လုပ္ ေသာ ကုမၸဏီတစ္ခုကိုသာ ထူေထာင္ခ်င္ပါ သည္ဟု ဆိုသည္။ PKG ကုမၸဏီကလည္း သူ႔မန္ေနဂ်ာမ်ားအား ဖန္တီးဥာဏ္ေကာင္းမႈကို သာမက သူလိုငါလိုမ်ားလည္းျဖစ္ေစလိုသည္။ ေအာက္ေျခထိမ္းမနိုင္လွ်င္ တစ္ကမၻာလံုးသို႔ ျဖန္႔ခိ်ထိုးေဖာက္မည့္ကုန္စည္ေတြကို ဘယ္လို စီမံခန္႔ခဲြနိုင္မွာလည္းဟု ယူဆသည္။ အဂီ်လန္႔ နွင့္ နိုဗာတိစ္ကုမၸဏီမ်ားသည္ ယင္းတို႔ထဲမွ ကြ်မ္းက်င္သူမ်ားကို အေထြေထြမန္ေနဂ်ာမ်ား အျဖစ္ခန္႔ထားခဲ့သည္။ Goodyear တာယာ ကုမၸဏီကမူ နွစ္နွစ္အတြင္းမန္ေနဂ်ာ ၂၄ဦးထဲမွ ၂၃ဦးကို ကားထုတ္လုပ္သူမ်ားထံေရာင္းခ်ေရး မွ ကားစီးသူမ်ားထံေရာင္းခ်ေရးဆီ ေရႊ႕ေျပာင္း ခန္႔အပ္ခဲ့သည္။
လူေတာ္ေတြကို ခ်ည္းလိုခ်င္မႈမွာ အေနွာင့္ ေနွးတုံ႔ဆိုင္းေစေသာ အေၾကာင္းမ်ားလည္းရိွ သည္။ လူေတြကို အတန္းအစားခဲြျခားရင္းျဖင့္ တကယ့္လူေတာ္ေတြကို မရလိုက္ဘဲ ဆံုးရံႈးျခင္း မိ်ဳးလည္း ရိွသည္သာ။ သင္တန္းေတြေပးရင္း ျဖင့္ အျပည့္လြန္ကာ လံွ်သြားသျဖင့္ လူေတြနွင့္ အံဝင္ခြင္က်မျဖစ္ေတာ့ျခင္းလည္းရိွသည္သာ။ ထိုသုိ႔ေသာ ထင္တစ္လံုးသမားမ်ားကိုလည္း ေလွ်ာ့ပစ္ရသည္။
လူေတာ္မ်ားကို စဲြလမ္းေတာင့္တမႈက GE နွင့္ PKG လို ကုမၸဏီမ်ားအတြက္ အလုပ္ျဖစ္သည္။ လူေတာ္မ်ားကို စီမံခန္႔ခဲြနိုင္ေသာ ကုမၸဏီ မ်ားအလုပ္ရွင္မ်ားလည္း အေသအခ်ာရိွေနပါ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူေတာ္ေမြးအလုပ္ရွင္မ်ားကို ေလ့လာၾကဖို႔သာ ပုဂၢလိကလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား တိုက္တြန္းလိုက္ရပါသည္။

လြင္အံ့