လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္၏ စြန္႔စားမႈမ်ား ခင္ေမာင္ညိဳ (ေဘာဂေဗဒ)
|
8:42 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာဖစ္ေရးအတြက္စိတ္ကူးယဥ္မေနၾကပဲ သူ႔တို႔၏ဘဝမည္မွ်ခက္ခဲသည္ကိုလည္း သေဘာ ေပါက္သင့္သည္။
(၇)ႏွစ္အၾကာကထိပ္တန္းကုမၸဏီတစ္ခုမွ ဂ်ဳိးဂ်ဳံးစ္အမည္ရွိ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္သည္ မိမိကိုယ္ပိုင္ လုပ္ငန္းကိုတည္ေထာင္ရန္အတြက္ အလုပ္မွႏႈတ္ထြက္ခဲ့သည္။ သူအေနျဖင့္ ကုမၸဏီဝန္ထမ္းဘဝကို စိတ္ပ်က္ၿငီးေငြ႔ၿပီး ၄င္း၏ကိုယ္ပိုင္အစြမ္းအစကိုလည္း စမ္းသပ္ခ်င္စိတ္ေပၚခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္၏ ဘဝ သည္ သူထင္သည္ထက္ပိုမိုခက္ခဲသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ အားနည္းခ်က္ေတြတစ္ပံုႀကီးေတြ႔ရသည္။အတားအဆီးမ်ား၊ လမ္းဆံုး မ်ားတို႔ကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။ ေန႔ခ်င္း ညခ်င္းၾကြယ္ဝခ်မ္းသာျခင္းမဟုတ္ေပ။ ယခင္သူ၏လုပ္ငန္းရွင္က သူ႔အတြက္ေပးထား ခဲ့ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားအားလံုးတို႔ကို ဆံုး႐ႈံးခဲ့သည္။ အုပ္ခ်ဴပ္ပိုင္ခြင့္အစ၊ လူမႈေရးကြန္ရက္အဆံုး ဆံုး႐ႈံးသြားခဲ့သည္။ ယခင္ က သူလံုးဝစဥ္းစားမထားသည့္ကိစၥမ်ားအားလံုး မည္ကဲ့သို႔လုပ္ေဆာင္ရမည္ကို ဆည္းပူးရသည္။
ထို႔သို႔လုပ္ေဆာင္ရသည့္ အခါဝန္ထမ္းအေနျဖင့္္ေဆာင္ရြက္သည့္ အခြင့္အေရးမ်ားအလြန္ႀကီးမားသည္ကို သေဘာေပါက္သြားသည္။ယခုအခါ သူ႔ ဘဝႏွင့္ပတ္သက္၍ အစစအရာရာပူပန္ေနရသည္။ ကားစရိတ္၊ အေပါင္ထားေသာအိမ္အတြက္ စရိတ္စသည္တို႔ကိုအပင္ ပန္းခံၿပီး စဥ္းစားေနရသည္။ ဤသို႔ျဖင့္သူသည္ အရက္ေသာက္တတ္လာသည္။ ေနာက္ဆံုး၌ သူသည္မထင္မရွားအရက္ ေသာက္သူမ်ားအသင္းဝင္ေရာက္ခဲ့ရၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကိုလည္းေအာင္ျမင္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည္။သို႔ေသာ္ အျခား လုပ္ငန္းရွင္ေလာင္းလ်ာမ်ားအေနျဖင့္ ထုိမွ်ေလာက္ကံမေကာင္းၾကေပ။
အမ်ားအားျဖင့္စြန္႔စားတီထြင္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ဘဝကို စိတ္ကူးယဥ္ၾကသည္။ စီးပြားေရးပညာရွင္ ပါေမာကၡမ်ားကထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေသာပါရမီရွင္မ်ား မည္ကဲ့သို႔စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းမ်ားခ်ဳိးေဖာက္ကာကမာၻႀကီးကိုေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္ေၾကာင္းေဟာေျပာပို႔ခ်ၾကသည္။ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကလည္း ၄င္းတို႔ကို ဥစၥာ၊ ဓနဖန္တီးသူမ်ားအျဖစ္ခ်ီးက်ဴးၾကသည္။ ၄င္းတို႔ပိုင္ဆိုင္ေသာ အိမ္ႀကီး ယာႀကီးမ်ားကို အားက်ၾက၊ သေရက်ၾကသည္။သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႔တြင္ထိုမွ်ေလာက္ စိတ္ကူးယဥ္စရာမေကာင္း၊ ပထမဆံုးလုပ္ငန္းကိုတည္ေထာင္ေသာသူမ်ားသည္အခ်ိန္ျပည့္ စာခ်ဴပ္ခ်ဴပ္ထားေသာ ဝန္ထမ္းအလုပ္သမားတစ္ေယာက္ ကဲ့သို႔ အလုပ္လုပ္ၾကရသည္။ေလာင္းကစားစြဲေနသူတစ္ေယာက္လို ေငြေရးေၾကးေရးကိစၥမ်ားကုိ ပူပန္ေနရၿပီး တစ္ဦးတည္း အထီးက်န္ေနထိုင္ၾကရသည္။လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္၏ ဘဝသည္အလြန္ခက္ခဲသည္။ လုပ္ငန္းခြင္ႏွင့္ မိသားစုဘဝ မွ်တ မႈမရွိ၊မိသားစုအတြက္အခ်ိန္မေပးႏိုင္၊ ဘဝတစ္သက္တာတြင္ အပင္ပန္းဆံုးအလုပ္လုပ္ရသည့္အခ်ိန္ျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။ အျခားလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးကလည္း (၂)ႏွစ္ခြဲလံုးလံုးရုံးရွိဖ်ာေပၚ၌ အိပ္ခဲ့ရၿပီးအဆင္သင့္အလြယ္တကူရရွိေသာသေရစာမ်ား ကိုသာ စားသံုးခဲ့ရသည္ဟုဆိုသည္။ လုပ္ငန္းရွင္ဘဝမွ ပညာရွင္ဘဝသို႔ေျပာင္းခဲ့ေသာသူကလည္းအသက္(၄၅)ႏွစ္ အရြယ္ ၌ ႏွလံုးေရာဂါရရွိခဲ့သည္။ တစ္ဖက္၌သူသည္ ကုမၸဏီတစ္ခုကိုအမ်ားပိုင္ကုမၸဏီတစ္ခုျဖစ္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး အျခား ကုမၸဏီတစ္ခုကိုလည္း ရွင္သန္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့သည္။
စတင္တည္ေထာင္ေသာအေမရိကန္လုပ္ငန္းမ်ား၏ တစ္ဝက္ခန္႔သည္(၅)ႏွစ္အတြင္း ရပ္တန္႔သြားၾကသည္။ က်န္ သည့္လုပ္ငန္းအေတာ္မ်ားမ်ားကလည္းဆက္လက္ရပ္တည္ႏိုင္ျခင္းမရွိေပ။ အရင္းအႏွီးအေထာက္အကူရရွိၾကေသာ စတင္ တည္ေထာင္သည့္လုပ္ငန္းမ်ား၏(၄)ပံု (၃)ပံုသည္ ၄င္းလုပ္ငန္းတြင္ျမွပ္ႏွံထားေသာအရင္းအႏွီးကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ႏုိင္ျခင္းမရွိေပ။ အျမတ္ထြက္ရန္မဆိုထားႏွင့္ စတင္ေခ်းငွားထားေသာ အရင္းအႏွီးကိုပင္ျပန္လည္ေပးေဆာင္ႏိုင္ျခင္းမရွိၾကေပ။(၂၀၀၀)ျပည့္ႏွစ္က ဝါရွင္တန္တကၠသိုလ္မွ သုေတသီတစ္ေယာက္က အေမရိကန္ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ဝင္ေငြ ျဖန္႔ျဖဴးပံုကို ႏႈိင္းယဥ္ေလ့လာၿပီးေနာက္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ဝင္ေငြသည္ (၁၀)ႏွစ္တာကာလအတြင္း၌ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္၏ ဝင္ေငြထက္ (၃၅)ရာခိုင္ႏႈန္းေလ်ာ့နည္းသည္ဟု သံုးသပ္ခဲ့သည္။
ေအာင္ျမင္မႈေၾကာင့္လည္းကြဲျပားေသာဆံုး႐ႈံးမႈမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစႏိုင္သည္။ ႏွစ္ရွည္လမ်ား လုပ္ရေသာလုပ္ငန္းရွင္အေနျဖင့္ အထီးက်န္မႈကိုေရွာင္ရွားႏိုင္ေသာ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းမွာ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ႏွင့္ပူးတြဲတည္ေထာင္ရန္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ထိုသို႔ တည္ေထာင္သည့္အခါ၌လည္း အာဏာကိစၥ၊ ရာထူးကိစၥ၊ ေငြေၾကးကိစၥမ်ားအတြက္အျငင္း ပြားရ၊ ရန္ျဖစ္ၾကရသည္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း ႀကီးပြားတိုးတက္လာသည့္အခါ အေကာင္းဆံုးေျဖရွင္းသည့္နည္းမွာရင္းႏွွီးျမွပ္ႏွံ သူမ်ားကို ထပ္မံ၍ဖိတ္ေခၚၿပီး စနစ္တက်စီမံခန္႔ခြဲတတ္္ေသာသူမ်ားကိုခိုင္းေစရန္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ေဆာင္ရြက္သည့္ အခါ၌ မိမိကိုယ္တိုင္ထိန္းခ်ဴပ္ႏိုင္ျခင္းမရွိေတာ့ေပ။မိမိ၏ကုမၸဏီမ်ားကို အမ်ားပိုင္ကုမၸဏီမ်ားအျဖစ္အသြင္ေျပာင္းလဲသည့္ အခါ လုပ္ငန္းကိုတည္ေထာင္ၾကသူအေတာ္မ်ားမ်ားသည္ဆက္လက္၍ အမႈေဆာင္အရာရွိခ်ဴပ္အျဖစ္ ထမ္းေဆာင္ေနၾကဆဲဲ ျဖစ္သည္ကိုေတြ႔ရသည္။
သို႔ျဖစ္၍ ပုဂၢဳလိကဘဝႏွင့္လုပ္ငန္းဘဝကိုမွ်မွ်တတ ခ်ိန္ဆသူမ်ားပင္လွ်င္ စီးပြားေရးေလာက၏ အတက္အက် မ်ားေၾကာင့္ စိတ္ဖိစီးၾကရသည္။သာမန္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႔ဘဝကိုမွ်မွ်တတဖန္တီးႏိုင္ျခင္း မရွိၾကေပ။ ဂၽြန္ေဟာ့ကင္းေဆးတကၠသိုလ္မွပါေမာကၡတစ္ေယာက္က လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ ခြန္အားမ်ား၊ မိမိကိုယ္မိမိယံုၾကည္မႈမ်ား ျပင္းထန္ၾကေသာ္လည္း စြန္႔စားရျခင္း၊ ဂဏွာမၿငိမ္ရွိျခင္းတို႔ႏွင့္ ေတြ႔ႀကံဳရသည္ဟုသံုးသပ္သည္။အျခားေသာ သုေတသီမ်ားက လည္း ၄င္းတို႔သည္ အေကာင္းျမင္လြန္းၾကသည္ အႏၱရာယ္ရွိသည္ဟု ယူဆၾကသည္။အျခားလုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္သည္ ေဒၚလာသန္း(၅၀)ကို (၄)ႏွစ္အတြင္း ျပန္ေပးမည္ဟု ကတိေပးလွ်င္သူကတစ္ႏွစ္ထပ္တိုးၿပီး ရမည့္ဝင္ေငြကို တစ္ဆယ္ႏွင့္ စား သည့္ အေလ့အက်င့္ရွိသည္။ စြန္႔စားတီထြင္ေသာဘဏ္လုပ္ငန္းမ်ားကလည္း ေငြေခ်းမည့္သူမ်ားသည္ အေကာင္းျမင္လြန္း ျခင္းျဖစ္သည္ (သို႔မဟုတ္)လံုးဝအျမင္မွားျခင္းျဖစ္သည္ကိုကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီးမွေငြေခ်းငွားေလ့ရွိ သည္။
လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ အားနည္းခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍မည္သို႔ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္နည္း။ ကုမၸဏီကိုတည္ေထာင္ သူမ်ားအေနျဖင့္ က်န္းမာေရးစစ္ေဆးမႈမွန္မွန္ျပဳလုပ္ရန္၊ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရန္ႏွင့္ သက္ေသာင့္သက္သာေန တတ္ရန္ အႀကံျပဳသည္။ ကိုယ္တိုင္ကအလုပ္ခြင္ႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္ေရးမွ်တမႈရွိမရွိ သတိမထားမိေသာ္လည္း ခႏၶာကိုယ္က သတိ ထားမိႏိုင္သည္။သို႔ျဖစ္၍ ကိုယ္ပိုင္ကုမၸဏီတည္ေထာင္မည့္သူမ်ားသည္ လူမူေရးကြန္ရက္မ်ား အေလးထားတည္ေဆာက္ရန္အႀကံျပဳသည္။ လံုးဝအထီးက်န္ႏိုင္ၿပီး ေအာင္ျမင္မႈရရွိမည္ဟု ယူဆျခင္းသည္ အႏၱရာယ္ႀကီးေသာအျမင္လြဲမွားမႈျဖစ္သည္ ဟု ယူဆသည္။ အားကိုးစရာမိတ္ေဆြမ်ား ျပဳျပင္အႀကံေပးမည့္သူမ်ားလိုအပ္သည္။ ႏုိင္ငံေပါင္း(၄၆)ႏိုင္ငံ၌ အဖြဲ႔ဝင္ေပါင္း တစ္ေသာင္းခန္႔ရွိသည့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏အဖြဲ႔အစည္းက ၄င္းတို႔၏စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္သာမကစိတ္ခံစားမႈႏွင့္ ပတ္ သက္၍ပါ ေျပာဆိုႏိုင္ေသာအစည္းအေဝးမ်ားကို လုပ္ေပးသည္။ အျခားအေမရိကန္အက်ဳိးအျမတ္ကိုဦးမတည္ေသာ၊ လုပ္ငန္းရွင္ဘဝကို အားေပးေသာလုပ္ငန္းတစ္ခုကလည္း လုပ္ငန္းရွင္ဘဝတြင္ရွင္သန္ႏိုင္ေရးအတြက္အင္တာနက္မွ သင္ တန္းမ်ားေပးသည္။
ကုမၸဏီကိုတည္ေထာင္သူမ်ားအေနျဖင့္မည္သို႔က်႐ႈံုးသည္၊ မည္သို႔ျဖစ္ႏိုင္သည္ကို ပိုမို၍လက္ေတြ႔က်က် အကဲျဖတ္ သင့္သည္။ စီမံခန္႔ခြဲမႈစာေပမ်ား၌လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ ဆံုး႐ႈံုးမႈကို အေတြ႔အႀကံဳတစ္ခုအေနျဖင့္ လက္ခံသင့္ေၾကာင္း အေျမာက္အမ်ားေရးသားခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း မ်က္ႏွာကိုျဖတ္ရုိက္ခံရျခင္းသည္ပင္အေတြ႔အႀကံဳတစ္ခုျဖစ္သည္။ မၾကာခဏဆံုး႐ႈံးမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည့္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ ရင္းႏွီးသူတစ္စံုတစ္ဦးဆံုး႐ႈံးျခင္း(သို႔မဟုတ္) အိမ္ ေထာင္ကြဲျခင္းႏွင့္ အလားတူေသာဝမ္းနည္းေၾကကြဲမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ၾကရသည္။အခ်ဳိ႕က ဘဝကိုျပန္လည္တည္ေဆာက္ ႏိုင္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မိမိတို႔၏ဆံုး႐ႈံးမႈမ်ားကိုစြဲလန္းတမ္းတငိုေၾကြးေနသူမ်ားလည္းရွိသည္။ ၄င္းတို႔ဘဝကို မည္သို႔ ျပဳျပင္ၿပီး အမွားယြင္းမ်ားမွသင္ခန္းစာယူမည္၊ ဆံုး႐ႈံးမႈမ်ားကိုျပန္လည္ရရွိရန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္မည္ကို ေလ့လာ သင့္သည္ဟုပညာရွင္တစ္ေယာက္ကဆိုသည္။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ က်ဆံုးလွ်င္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ၿပီး သြားသင့္သည္ဟုဆိုသည့္အေျပာမ်ားသည္ လက္ေတြ႔တြင္အားေပးရာမေရာက္ေပ။
ယခုအခါ လုပ္ငန္းရွင္ဘဝကို စိတ္ကူးယဥ္ေနသူမ်ားသည္ တစ္ဖက္တြင္၄င္းတို႔၏ ေအာင္ျမင္မႈ မ်ားကို တန္ဖိုးႏွိမ့္ခ်တတ္ ၾကသည္။ ေအာင္ျမင္မႈအခ်ဳိ႕ကိုသာအာရုံစိုက္ေနလွ်င္ မနာလို၊ ဝန္တိုစရာျဖစ္လာမည္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုရွိၿပီဆိုလွ်င္ကိုယ္ကတည္ေဆာက္ရသည္မဟုတ္ အျခားသူမ်ားကျဖစ္ေျမာက္ေအာင္တည္ေဆာက္ေပးသြားျခင္းျဖစ္ဟု အိုဘားမားကေျပာဖူးသည္။ တစ္ဖက္၌ ဆံုး႐ႈံးမႈမ်ားကို ဥေပကၡာျပဳကာ ႀကိဳစားပမ္းစားျပန္လည္တည္ေဆာက္မႈမ်ားကိုလည္းႀကံဳေတြ႔ရ သည္။ လုပ္ငန္းရွင္ေလာင္းလ်ာမ်ားအေနျဖင့္ လုပ္ငန္းတစ္ခုကိုမစတင္မီ ေတြ႔ႀကံဳရမည့္ အႏၱရာယ္မ်ားကိုပုိ၍ ခ်ိန္ဆတတ္္ရန္ လိုသည္။ တစ္ဖက္တြင္ လူအဖြဲ႔အစည္းအေနျဖင့္ ၄င္းတို႔၏ဘဝကို သုညမွစ၍ တစ္စံုတစ္ရာျဖစ္ထြန္းေပၚေပါက္လာရန္ႀကိဳး စားအားထုတ္သူမ်ားကို ပို၍ေလးစားရန္လုိအပ္သည္။ (Economist.com)
(၇)ႏွစ္အၾကာကထိပ္တန္းကုမၸဏီတစ္ခုမွ ဂ်ဳိးဂ်ဳံးစ္အမည္ရွိ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္သည္ မိမိကိုယ္ပိုင္ လုပ္ငန္းကိုတည္ေထာင္ရန္အတြက္ အလုပ္မွႏႈတ္ထြက္ခဲ့သည္။ သူအေနျဖင့္ ကုမၸဏီဝန္ထမ္းဘဝကို စိတ္ပ်က္ၿငီးေငြ႔ၿပီး ၄င္း၏ကိုယ္ပိုင္အစြမ္းအစကိုလည္း စမ္းသပ္ခ်င္စိတ္ေပၚခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္၏ ဘဝ သည္ သူထင္သည္ထက္ပိုမိုခက္ခဲသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ အားနည္းခ်က္ေတြတစ္ပံုႀကီးေတြ႔ရသည္။အတားအဆီးမ်ား၊ လမ္းဆံုး မ်ားတို႔ကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။ ေန႔ခ်င္း ညခ်င္းၾကြယ္ဝခ်မ္းသာျခင္းမဟုတ္ေပ။ ယခင္သူ၏လုပ္ငန္းရွင္က သူ႔အတြက္ေပးထား ခဲ့ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားအားလံုးတို႔ကို ဆံုး႐ႈံးခဲ့သည္။ အုပ္ခ်ဴပ္ပိုင္ခြင့္အစ၊ လူမႈေရးကြန္ရက္အဆံုး ဆံုး႐ႈံးသြားခဲ့သည္။ ယခင္ က သူလံုးဝစဥ္းစားမထားသည့္ကိစၥမ်ားအားလံုး မည္ကဲ့သို႔လုပ္ေဆာင္ရမည္ကို ဆည္းပူးရသည္။
ထို႔သို႔လုပ္ေဆာင္ရသည့္ အခါဝန္ထမ္းအေနျဖင့္္ေဆာင္ရြက္သည့္ အခြင့္အေရးမ်ားအလြန္ႀကီးမားသည္ကို သေဘာေပါက္သြားသည္။ယခုအခါ သူ႔ ဘဝႏွင့္ပတ္သက္၍ အစစအရာရာပူပန္ေနရသည္။ ကားစရိတ္၊ အေပါင္ထားေသာအိမ္အတြက္ စရိတ္စသည္တို႔ကိုအပင္ ပန္းခံၿပီး စဥ္းစားေနရသည္။ ဤသို႔ျဖင့္သူသည္ အရက္ေသာက္တတ္လာသည္။ ေနာက္ဆံုး၌ သူသည္မထင္မရွားအရက္ ေသာက္သူမ်ားအသင္းဝင္ေရာက္ခဲ့ရၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကိုလည္းေအာင္ျမင္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည္။သို႔ေသာ္ အျခား လုပ္ငန္းရွင္ေလာင္းလ်ာမ်ားအေနျဖင့္ ထုိမွ်ေလာက္ကံမေကာင္းၾကေပ။
အမ်ားအားျဖင့္စြန္႔စားတီထြင္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ဘဝကို စိတ္ကူးယဥ္ၾကသည္။ စီးပြားေရးပညာရွင္ ပါေမာကၡမ်ားကထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေသာပါရမီရွင္မ်ား မည္ကဲ့သို႔စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းမ်ားခ်ဳိးေဖာက္ကာကမာၻႀကီးကိုေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္ေၾကာင္းေဟာေျပာပို႔ခ်ၾကသည္။ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကလည္း ၄င္းတို႔ကို ဥစၥာ၊ ဓနဖန္တီးသူမ်ားအျဖစ္ခ်ီးက်ဴးၾကသည္။ ၄င္းတို႔ပိုင္ဆိုင္ေသာ အိမ္ႀကီး ယာႀကီးမ်ားကို အားက်ၾက၊ သေရက်ၾကသည္။သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႔တြင္ထိုမွ်ေလာက္ စိတ္ကူးယဥ္စရာမေကာင္း၊ ပထမဆံုးလုပ္ငန္းကိုတည္ေထာင္ေသာသူမ်ားသည္အခ်ိန္ျပည့္ စာခ်ဴပ္ခ်ဴပ္ထားေသာ ဝန္ထမ္းအလုပ္သမားတစ္ေယာက္ ကဲ့သို႔ အလုပ္လုပ္ၾကရသည္။ေလာင္းကစားစြဲေနသူတစ္ေယာက္လို ေငြေရးေၾကးေရးကိစၥမ်ားကုိ ပူပန္ေနရၿပီး တစ္ဦးတည္း အထီးက်န္ေနထိုင္ၾကရသည္။လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္၏ ဘဝသည္အလြန္ခက္ခဲသည္။ လုပ္ငန္းခြင္ႏွင့္ မိသားစုဘဝ မွ်တ မႈမရွိ၊မိသားစုအတြက္အခ်ိန္မေပးႏိုင္၊ ဘဝတစ္သက္တာတြင္ အပင္ပန္းဆံုးအလုပ္လုပ္ရသည့္အခ်ိန္ျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။ အျခားလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးကလည္း (၂)ႏွစ္ခြဲလံုးလံုးရုံးရွိဖ်ာေပၚ၌ အိပ္ခဲ့ရၿပီးအဆင္သင့္အလြယ္တကူရရွိေသာသေရစာမ်ား ကိုသာ စားသံုးခဲ့ရသည္ဟုဆိုသည္။ လုပ္ငန္းရွင္ဘဝမွ ပညာရွင္ဘဝသို႔ေျပာင္းခဲ့ေသာသူကလည္းအသက္(၄၅)ႏွစ္ အရြယ္ ၌ ႏွလံုးေရာဂါရရွိခဲ့သည္။ တစ္ဖက္၌သူသည္ ကုမၸဏီတစ္ခုကိုအမ်ားပိုင္ကုမၸဏီတစ္ခုျဖစ္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး အျခား ကုမၸဏီတစ္ခုကိုလည္း ရွင္သန္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့သည္။
စတင္တည္ေထာင္ေသာအေမရိကန္လုပ္ငန္းမ်ား၏ တစ္ဝက္ခန္႔သည္(၅)ႏွစ္အတြင္း ရပ္တန္႔သြားၾကသည္။ က်န္ သည့္လုပ္ငန္းအေတာ္မ်ားမ်ားကလည္းဆက္လက္ရပ္တည္ႏိုင္ျခင္းမရွိေပ။ အရင္းအႏွီးအေထာက္အကူရရွိၾကေသာ စတင္ တည္ေထာင္သည့္လုပ္ငန္းမ်ား၏(၄)ပံု (၃)ပံုသည္ ၄င္းလုပ္ငန္းတြင္ျမွပ္ႏွံထားေသာအရင္းအႏွီးကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ႏုိင္ျခင္းမရွိေပ။ အျမတ္ထြက္ရန္မဆိုထားႏွင့္ စတင္ေခ်းငွားထားေသာ အရင္းအႏွီးကိုပင္ျပန္လည္ေပးေဆာင္ႏိုင္ျခင္းမရွိၾကေပ။(၂၀၀၀)ျပည့္ႏွစ္က ဝါရွင္တန္တကၠသိုလ္မွ သုေတသီတစ္ေယာက္က အေမရိကန္ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ဝင္ေငြ ျဖန္႔ျဖဴးပံုကို ႏႈိင္းယဥ္ေလ့လာၿပီးေနာက္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ဝင္ေငြသည္ (၁၀)ႏွစ္တာကာလအတြင္း၌ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္၏ ဝင္ေငြထက္ (၃၅)ရာခိုင္ႏႈန္းေလ်ာ့နည္းသည္ဟု သံုးသပ္ခဲ့သည္။
ေအာင္ျမင္မႈေၾကာင့္လည္းကြဲျပားေသာဆံုး႐ႈံးမႈမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစႏိုင္သည္။ ႏွစ္ရွည္လမ်ား လုပ္ရေသာလုပ္ငန္းရွင္အေနျဖင့္ အထီးက်န္မႈကိုေရွာင္ရွားႏိုင္ေသာ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းမွာ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ႏွင့္ပူးတြဲတည္ေထာင္ရန္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ထိုသို႔ တည္ေထာင္သည့္အခါ၌လည္း အာဏာကိစၥ၊ ရာထူးကိစၥ၊ ေငြေၾကးကိစၥမ်ားအတြက္အျငင္း ပြားရ၊ ရန္ျဖစ္ၾကရသည္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း ႀကီးပြားတိုးတက္လာသည့္အခါ အေကာင္းဆံုးေျဖရွင္းသည့္နည္းမွာရင္းႏွွီးျမွပ္ႏွံ သူမ်ားကို ထပ္မံ၍ဖိတ္ေခၚၿပီး စနစ္တက်စီမံခန္႔ခြဲတတ္္ေသာသူမ်ားကိုခိုင္းေစရန္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ေဆာင္ရြက္သည့္ အခါ၌ မိမိကိုယ္တိုင္ထိန္းခ်ဴပ္ႏိုင္ျခင္းမရွိေတာ့ေပ။မိမိ၏ကုမၸဏီမ်ားကို အမ်ားပိုင္ကုမၸဏီမ်ားအျဖစ္အသြင္ေျပာင္းလဲသည့္ အခါ လုပ္ငန္းကိုတည္ေထာင္ၾကသူအေတာ္မ်ားမ်ားသည္ဆက္လက္၍ အမႈေဆာင္အရာရွိခ်ဴပ္အျဖစ္ ထမ္းေဆာင္ေနၾကဆဲဲ ျဖစ္သည္ကိုေတြ႔ရသည္။
သို႔ျဖစ္၍ ပုဂၢဳလိကဘဝႏွင့္လုပ္ငန္းဘဝကိုမွ်မွ်တတ ခ်ိန္ဆသူမ်ားပင္လွ်င္ စီးပြားေရးေလာက၏ အတက္အက် မ်ားေၾကာင့္ စိတ္ဖိစီးၾကရသည္။သာမန္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႔ဘဝကိုမွ်မွ်တတဖန္တီးႏိုင္ျခင္း မရွိၾကေပ။ ဂၽြန္ေဟာ့ကင္းေဆးတကၠသိုလ္မွပါေမာကၡတစ္ေယာက္က လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ ခြန္အားမ်ား၊ မိမိကိုယ္မိမိယံုၾကည္မႈမ်ား ျပင္းထန္ၾကေသာ္လည္း စြန္႔စားရျခင္း၊ ဂဏွာမၿငိမ္ရွိျခင္းတို႔ႏွင့္ ေတြ႔ႀကံဳရသည္ဟုသံုးသပ္သည္။အျခားေသာ သုေတသီမ်ားက လည္း ၄င္းတို႔သည္ အေကာင္းျမင္လြန္းၾကသည္ အႏၱရာယ္ရွိသည္ဟု ယူဆၾကသည္။အျခားလုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္သည္ ေဒၚလာသန္း(၅၀)ကို (၄)ႏွစ္အတြင္း ျပန္ေပးမည္ဟု ကတိေပးလွ်င္သူကတစ္ႏွစ္ထပ္တိုးၿပီး ရမည့္ဝင္ေငြကို တစ္ဆယ္ႏွင့္ စား သည့္ အေလ့အက်င့္ရွိသည္။ စြန္႔စားတီထြင္ေသာဘဏ္လုပ္ငန္းမ်ားကလည္း ေငြေခ်းမည့္သူမ်ားသည္ အေကာင္းျမင္လြန္း ျခင္းျဖစ္သည္ (သို႔မဟုတ္)လံုးဝအျမင္မွားျခင္းျဖစ္သည္ကိုကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီးမွေငြေခ်းငွားေလ့ရွိ သည္။
လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ အားနည္းခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍မည္သို႔ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္နည္း။ ကုမၸဏီကိုတည္ေထာင္ သူမ်ားအေနျဖင့္ က်န္းမာေရးစစ္ေဆးမႈမွန္မွန္ျပဳလုပ္ရန္၊ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရန္ႏွင့္ သက္ေသာင့္သက္သာေန တတ္ရန္ အႀကံျပဳသည္။ ကိုယ္တိုင္ကအလုပ္ခြင္ႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္ေရးမွ်တမႈရွိမရွိ သတိမထားမိေသာ္လည္း ခႏၶာကိုယ္က သတိ ထားမိႏိုင္သည္။သို႔ျဖစ္၍ ကိုယ္ပိုင္ကုမၸဏီတည္ေထာင္မည့္သူမ်ားသည္ လူမူေရးကြန္ရက္မ်ား အေလးထားတည္ေဆာက္ရန္အႀကံျပဳသည္။ လံုးဝအထီးက်န္ႏိုင္ၿပီး ေအာင္ျမင္မႈရရွိမည္ဟု ယူဆျခင္းသည္ အႏၱရာယ္ႀကီးေသာအျမင္လြဲမွားမႈျဖစ္သည္ ဟု ယူဆသည္။ အားကိုးစရာမိတ္ေဆြမ်ား ျပဳျပင္အႀကံေပးမည့္သူမ်ားလိုအပ္သည္။ ႏုိင္ငံေပါင္း(၄၆)ႏိုင္ငံ၌ အဖြဲ႔ဝင္ေပါင္း တစ္ေသာင္းခန္႔ရွိသည့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏အဖြဲ႔အစည္းက ၄င္းတို႔၏စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္သာမကစိတ္ခံစားမႈႏွင့္ ပတ္ သက္၍ပါ ေျပာဆိုႏိုင္ေသာအစည္းအေဝးမ်ားကို လုပ္ေပးသည္။ အျခားအေမရိကန္အက်ဳိးအျမတ္ကိုဦးမတည္ေသာ၊ လုပ္ငန္းရွင္ဘဝကို အားေပးေသာလုပ္ငန္းတစ္ခုကလည္း လုပ္ငန္းရွင္ဘဝတြင္ရွင္သန္ႏိုင္ေရးအတြက္အင္တာနက္မွ သင္ တန္းမ်ားေပးသည္။
ကုမၸဏီကိုတည္ေထာင္သူမ်ားအေနျဖင့္မည္သို႔က်႐ႈံုးသည္၊ မည္သို႔ျဖစ္ႏိုင္သည္ကို ပိုမို၍လက္ေတြ႔က်က် အကဲျဖတ္ သင့္သည္။ စီမံခန္႔ခြဲမႈစာေပမ်ား၌လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ ဆံုး႐ႈံုးမႈကို အေတြ႔အႀကံဳတစ္ခုအေနျဖင့္ လက္ခံသင့္ေၾကာင္း အေျမာက္အမ်ားေရးသားခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း မ်က္ႏွာကိုျဖတ္ရုိက္ခံရျခင္းသည္ပင္အေတြ႔အႀကံဳတစ္ခုျဖစ္သည္။ မၾကာခဏဆံုး႐ႈံးမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည့္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ ရင္းႏွီးသူတစ္စံုတစ္ဦးဆံုး႐ႈံးျခင္း(သို႔မဟုတ္) အိမ္ ေထာင္ကြဲျခင္းႏွင့္ အလားတူေသာဝမ္းနည္းေၾကကြဲမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ၾကရသည္။အခ်ဳိ႕က ဘဝကိုျပန္လည္တည္ေဆာက္ ႏိုင္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မိမိတို႔၏ဆံုး႐ႈံးမႈမ်ားကိုစြဲလန္းတမ္းတငိုေၾကြးေနသူမ်ားလည္းရွိသည္။ ၄င္းတို႔ဘဝကို မည္သို႔ ျပဳျပင္ၿပီး အမွားယြင္းမ်ားမွသင္ခန္းစာယူမည္၊ ဆံုး႐ႈံးမႈမ်ားကိုျပန္လည္ရရွိရန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္မည္ကို ေလ့လာ သင့္သည္ဟုပညာရွင္တစ္ေယာက္ကဆိုသည္။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ က်ဆံုးလွ်င္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ၿပီး သြားသင့္သည္ဟုဆိုသည့္အေျပာမ်ားသည္ လက္ေတြ႔တြင္အားေပးရာမေရာက္ေပ။
ယခုအခါ လုပ္ငန္းရွင္ဘဝကို စိတ္ကူးယဥ္ေနသူမ်ားသည္ တစ္ဖက္တြင္၄င္းတို႔၏ ေအာင္ျမင္မႈ မ်ားကို တန္ဖိုးႏွိမ့္ခ်တတ္ ၾကသည္။ ေအာင္ျမင္မႈအခ်ဳိ႕ကိုသာအာရုံစိုက္ေနလွ်င္ မနာလို၊ ဝန္တိုစရာျဖစ္လာမည္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုရွိၿပီဆိုလွ်င္ကိုယ္ကတည္ေဆာက္ရသည္မဟုတ္ အျခားသူမ်ားကျဖစ္ေျမာက္ေအာင္တည္ေဆာက္ေပးသြားျခင္းျဖစ္ဟု အိုဘားမားကေျပာဖူးသည္။ တစ္ဖက္၌ ဆံုး႐ႈံးမႈမ်ားကို ဥေပကၡာျပဳကာ ႀကိဳစားပမ္းစားျပန္လည္တည္ေဆာက္မႈမ်ားကိုလည္းႀကံဳေတြ႔ရ သည္။ လုပ္ငန္းရွင္ေလာင္းလ်ာမ်ားအေနျဖင့္ လုပ္ငန္းတစ္ခုကိုမစတင္မီ ေတြ႔ႀကံဳရမည့္ အႏၱရာယ္မ်ားကိုပုိ၍ ခ်ိန္ဆတတ္္ရန္ လိုသည္။ တစ္ဖက္တြင္ လူအဖြဲ႔အစည္းအေနျဖင့္ ၄င္းတို႔၏ဘဝကို သုညမွစ၍ တစ္စံုတစ္ရာျဖစ္ထြန္းေပၚေပါက္လာရန္ႀကိဳး စားအားထုတ္သူမ်ားကို ပို၍ေလးစားရန္လုိအပ္သည္။ (Economist.com)
0 comments:
Post a Comment