"ငယ္စိတ္"

Thanlay Ko

အသက္ၾကီးလာေပမယ့္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ လက္ရိွေရာက္ေနတ့ဲ အသက္ေလာက္ ရိွေနတယ္လို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မထင္ဘူး။
အဲဒီထက္ ငယ္ေနတယ္ပဲ ထင္တာ။
ဒါကုိ ငယ္စိတ္ လို႔ ေခၚမလား ငယ္မူျပန္စိတ္လို႔ ေခၚမလား မသိ။
မေတြ႔တာၾကာတ့ဲ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႔ရင္ ပုိသိသာတယ္... ...

"ဒီေကာင္ၾကီး ငါနဲ႔ အသက္အတူတူကုိ သူ႔ၾကည့္ရတာ င့ါထက္ပုိျပီး အိုစာလိုက္တာ"... လို႔။
တစ္ရက္ကေတာ့ သမီးၾကီးအိမ္ေထာင္က်ေနတ့ဲ ျမိဳ႕႔ကုိ သြားလည္ျဖစ္တယ္။
ခရီးပန္းလို႔ထင္ပါရဲ႔ ေနမေကာင္း ျဖစ္တယ္။
ဒါနဲ႔ အဲဒီျမိဳ႕က ေဆးခန္းတစ္ခုမွာ သြားျပရတာေပ့ါ။
ေဆးခန္းမွာ ကုိယ့္အလွည့္ေစာင့္ေနတုန္း နံရံက စာေတြ ပုိစတာေတြ ေလွ်ာက္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ေဆးခန္းထိုင္တ့ဲ ဆရာဝန္မမရဲ႕ နာမည္နဲ႔ သူဘြဲ႔ယူတုန္းက ရိုက္ထားတ့ဲ ဓာတ္ပံုကုိ ျမင္လိုက္တယ္။
ျမင္ဖူးသလိုလိုျဖစ္လို႔ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္တယ္...
ဒီနာမည္မ်ဳိးနဲ႔ အရပ္ရွည္ရွည္ ရုပ္ေခ်ာေခ်ာ သူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ဟိုးလြန္ခ့ဲတ့ဲ ႏွစ္ ၃၀ ေလာက္ အထက္တန္းေက်ာင္းသား ဘဝမွာ ရိွခ့ဲဖူးတယ္။
ကုိယ့္အလွည့္ေရာက္လို႔ ဆရာဝန္႔အခန္းထဲ ဝင္သြားေတာ့...
ဟင္... ဆံပင္ျဖဴ ဳ ၾကိဳးတို႔ၾကဲတဲ၊ ပါးေရနားေရတြန္႔ျပီး ပါဝါမ်က္မွန္ၾကီးနဲ႔ အိုစာေနတ့ဲ ဆရာဝန္မကုိ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။
မ်က္ႏွာကုိ အေတာ္ဖမ္းယူမွ သူဆိုတာ ေသခ်ာသြားတယ္။
အင္း... ကုိယ္နဲ႔ ရြယ္သူ သူငယ္ခ်င္းဆိုေပမယ့္လည္း သူ႔ခမ်ာ အေတာ္အိုစာ သြားတာကုိး
ဒါနဲ႔ သူ႔ကုိ မိတ္ဆက္ေမးျမန္းၾကည့္တယ္... ...
"ဟို... တပ္ကုန္း အထက မွာ ေက်ာင္းေနဖူးတယ္ မလား"
"အင္း... ေနဖူးတယ္"
"ဘယ္ႏွစ္က ေနဖူးတာလဲ"
"၈၂ ခုက ဆယ္တန္း"
"ဟား... ဒါဆို ေသခ်ာတယ္... နင္... နင္ ... စိန္စိန္ဝင္း မဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္"
"ငါ ေက်ာ္ဦးေလဟာ၊ နင္က င့ါအတန္းထဲကပဲဟာကုိ မမွတ္မိဘူးလား"
"အင္း... အဲ... မမွတ္မိဘူး၊ ဒါနဲ႔ ဦးေလးက အဲဒီတုန္းက ဘာ သင္ေပးတာလဲ ငင္"
"အမ္.... "
ေအာ္... သူလည္း ကိုယ့္လိုပဲ ငယ္စိတ္နဲ႔ပဲ ကုိး....
သန္၄ကုိ - ရမ္းဘာသာျပန္သည္။
https://www.facebook.com/thanlayko