ေပါင္းစည္းရန္္လိုအပ္ေသာ စစ္ေၾကာင္းႏွစ္ခု
|
9:20 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
မ်က္ေမွာက္ဗမာ့လူေနမႈဘ၀တရပ္လံုးမွာ ဆင္းရဲမြဲျပာက်၊ ေခတ္ေနာက္က်၊ ႏိုင္ငံျခားေပၚ မွီခိုေနရ၊ ႏိုင္ငံျခားႏွင့္ ျပည္တြင္းအရင္းရွင္ေျမရွင္တို ့၏ ဖိႏွိပ္ေသြးစုပ္မႈ စီးပြားေရးစနစ္ဒဏ္ကို ၾကာရွည္စြာခံစားေနရ၏။ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပံုဥပေဒႏွင့္ တည္ဆဲဥပေဒဆိုသည္ မ်ားေအာက္ တိုင္းရင္းသားျပည္သူတရပ္လံုး ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ ့အခြင့္အေရးမ်ား ဆံုးရႈံးခံေနရေသာ အေျခအေနဆိုးမ်ားကိုခါးစည္းခံေနရေပသည္။
ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဘက္စံုက်ဆင္းေန
ေပသည္။
ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဘက္စံုက်ဆင္းေန
ေပသည္။
ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးတြင္ အသြင္အားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုသံုးရပ္သာရွိသည္။
(၁) အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ စစ္တပ္အသြင္ယူထားေသာ စစ္အုပ္စု (၂) တိုင္းရင္းသား
လူမ်ိဳးမ်ား၏ ေတာ္လွန္ေရးလက္နက္ကိုင္ ႏိုင္ငံေရးအစု (၃) ျမိဳ ့ျပေဒသ ဒီမိုကေရစီ
လိုလားေသာ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစု။ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးသည္ အဆိုပါအင္အားစု
သံုးရပ္ႏွင့္ ဆက္စပ္ရပ္တည္ေနၾကသည္။
အာဏာရစစ္အုပ္စုသည္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွစ၍ေရတြက္ေသာ္ ရာစုႏွစ္တ၀က္ေက်ာ္
ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ စိုးမိုးျခယ္လွယ္ႏိုင္စြမ္း ရွိခဲ့ေပသည္။ ထိုအုပ္စုသည္ စစ္တပ္ကို
ဗဟိုျပဳ၍ အာဏာရယူခဲ့သည္။ ထိုအားျဖင့္ပင္ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာ အေဆာက္အအံုမ်ား
ျဖစ္ေသာ အစိုးရယႏ ၱရားကို လည္ပတ္ေစသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏ ၱရား၊ ဥပေဒျပဳေရး
ယႏ ၱရား၊ တရားစီရင္ေရးယႏ ၱရားဆိုေသာ အစိုးရအာဏာ ယႏ ၱရားမ်ားကို
ခ်ဳပ္ကိုင္ထားခဲ့သည္။
မိမိစစ္အုပ္စု အသိုင္းအ၀ိုင္းအား ဘ႑ာေရးအရ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ အခိုင္အမာ
ျပဳထားေသာ စီးပြားေရးအဖြဲ ့အစည္းကား ျမန္မာ့ဦးပိုင္လီမိတက္ႏွင့္ ျမန္မာ့စီးပြားေရး
ေကာ္ပိုေရးရွင္းတို ့ျဖစ္၏။ အာဏာႏွင့္ဓနဥစၥာ ဆက္စပ္ျပီး ႏိုင္ငံေတာ္လက္၀ါးၾကီးအုပ္
အရင္းရွင္စနစ္ကို ထူေထာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္ကို ဗ်ဴရိုကရက္အရင္းရွင္
စီးပြားေရးစနစ္ဟု၄င္း၊ စစ္အုပ္စု၏ လက္ေ၀ခံခရိုနီစီးပြားေရးဟူ၍၄င္း ေခၚေ၀ၚ
သမုတ္ၾကေသးသည္။
ေဖာ္ျပပါ စစ္တပ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္ စစ္ဗ်ဴရိုကရက္ လက္၀ါးၾကီးအုပ္အရင္းရွင္
စီးပြားေရးစနစ္ သံုးခုေပါင္းျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ (အစိုးရအဖြဲ ့)၊ စီးပြားေရး
လက္၀ါးၾကီးအုပ္ အရင္းရွင္စနစ္ (ဦးပိုင္ + ျမန္မာ့စီးပြားေရးေကာက္ပိုေရးရွင္း)ႏွင့္
စက္ယႏ ၱရားေထာက္ပံ့ေရးတို ့ကို ေကာင္းစြာေစာင့္ေရွာက္ထားႏိုင္ေပသည္။
တနည္းေျပာရလွ်င္ စစ္တပ္၊ စီးပြားေရးအုပ္စုႏွင့္ အစိုးရယႏ ၱရားတို ့သည္
ျပည္သူလူထုအေပၚ ျခိမ္းေျခာက္၊ ဖိႏွိပ္၊ စိုးမိုးထားေသာ ရဲတိုက္ၾကီးသံုးခုျဖစ္သည္။
ျပည္သူမ်ားသည္ အဆိုပါရဲတိုက္ၾကီးသံုးခုႏွင့္ ပဋိပကၡျဖစ္ေနရ၏။
ဤသည္ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရး၌ အေရးပါစြာ ေျဖရွင္းရမည့္ အဓိကပဋိပကၡျဖစ္သည္။
စစ္တပ္၊ စီးပြားေရး ဦးပိုင္လက္၀ါးၾကီးအုပ္အဖြဲ ့ႏွင့္ အစိုးရတို ့ကတစ္ဖက္၊ ဗမာျပည္
လူမ်ိဳးေပါင္းစံု၊ လူထုလူတန္းစားေပါင္းစံု ျပည္သူတို ့ကတစ္ဖက္ ျဖစ္ေနေသာ
အဓိကပဋိပကၡပင္ မဟုတ္ပါေလာ။
၀ံသာႏုရကၡိတႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေသာ္မွသည္ မ်က္ေမွာက္ကာလ ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊
ဒီမိုကေရစီေရး၊ လူထုလူတန္းစားသပိတ္တိုက္ပြဲမ်ားသည္ အထက္၌ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ
တိုင္းရင္းသားျပည္သူမ်ား တန္းတူအခြင့္အေရးရရွိေရး၊ ေသြးစုပ္ခံ အလုပ္သမား
လယ္သမားတို ့ ရုန္းကန္တိုက္ပြဲ၀င္ေရး၊ အမ်ိဳးသားလြတ္လပ္ေရး ထိန္းသိမ္း
ကာကြယ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ ့အခြင့္အေရးရရွိေရး။ အမ်ိဳးသားစီးပြားေရး
ဖြံ ့ျဖိဳးတိုးတက္ေရးမ်ား၏အဆက္သာျဖစ္ေၾကာင္း အေလးအနက္သတိျပဳရမည္။
အထက္ပါ အေလးအနက္ သတိျပဳအပ္သည့္အခ်က္ကို မ်က္ေမွာက္ႏိုင္ငံေရးတိုက္ပြဲ
ပံုသ႑ာန္အျဖစ္ ေဖာ္ျပပါဆိုလွ်င္ ၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ဖ်က္သိမ္းေရးႏွင့္
တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတိုင္း ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးခြင့္ႏွင့္ တန္းတူအခြင့္အေရးရွိေသာ
ဒီမိုကေရစီက်ေသာ ျပည္ေထာင္စုစနစ္တည္ေဆာက္ေရးပင္ျဖစ္သည္။
လက္ရွိအေနအထားမွာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္တိုင္းရင္းသားမ်ားစစ္ေၾကာင္း၊
ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္အင္အားစုစစ္ေၾကာင္း ႏွစ္ခုေပါင္းစံု ထိုးတိုက္ျပီး
ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံသစ္ထူေထာင္ေရးအတြက္ ေပါင္းစည္းရန္
လိုအပ္ပါေၾကာင္း။
ခမ္း၀င္း
(THE earth ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၁၈ မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါသည္)
(၁) အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ စစ္တပ္အသြင္ယူထားေသာ စစ္အုပ္စု (၂) တိုင္းရင္းသား
လူမ်ိဳးမ်ား၏ ေတာ္လွန္ေရးလက္နက္ကိုင္ ႏိုင္ငံေရးအစု (၃) ျမိဳ ့ျပေဒသ ဒီမိုကေရစီ
လိုလားေသာ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစု။ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးသည္ အဆိုပါအင္အားစု
သံုးရပ္ႏွင့္ ဆက္စပ္ရပ္တည္ေနၾကသည္။
အာဏာရစစ္အုပ္စုသည္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွစ၍ေရတြက္ေသာ္ ရာစုႏွစ္တ၀က္ေက်ာ္
ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ စိုးမိုးျခယ္လွယ္ႏိုင္စြမ္း ရွိခဲ့ေပသည္။ ထိုအုပ္စုသည္ စစ္တပ္ကို
ဗဟိုျပဳ၍ အာဏာရယူခဲ့သည္။ ထိုအားျဖင့္ပင္ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာ အေဆာက္အအံုမ်ား
ျဖစ္ေသာ အစိုးရယႏ ၱရားကို လည္ပတ္ေစသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏ ၱရား၊ ဥပေဒျပဳေရး
ယႏ ၱရား၊ တရားစီရင္ေရးယႏ ၱရားဆိုေသာ အစိုးရအာဏာ ယႏ ၱရားမ်ားကို
ခ်ဳပ္ကိုင္ထားခဲ့သည္။
မိမိစစ္အုပ္စု အသိုင္းအ၀ိုင္းအား ဘ႑ာေရးအရ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ အခိုင္အမာ
ျပဳထားေသာ စီးပြားေရးအဖြဲ ့အစည္းကား ျမန္မာ့ဦးပိုင္လီမိတက္ႏွင့္ ျမန္မာ့စီးပြားေရး
ေကာ္ပိုေရးရွင္းတို ့ျဖစ္၏။ အာဏာႏွင့္ဓနဥစၥာ ဆက္စပ္ျပီး ႏိုင္ငံေတာ္လက္၀ါးၾကီးအုပ္
အရင္းရွင္စနစ္ကို ထူေထာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္ကို ဗ်ဴရိုကရက္အရင္းရွင္
စီးပြားေရးစနစ္ဟု၄င္း၊ စစ္အုပ္စု၏ လက္ေ၀ခံခရိုနီစီးပြားေရးဟူ၍၄င္း ေခၚေ၀ၚ
သမုတ္ၾကေသးသည္။
ေဖာ္ျပပါ စစ္တပ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္ စစ္ဗ်ဴရိုကရက္ လက္၀ါးၾကီးအုပ္အရင္းရွင္
စီးပြားေရးစနစ္ သံုးခုေပါင္းျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ (အစိုးရအဖြဲ ့)၊ စီးပြားေရး
လက္၀ါးၾကီးအုပ္ အရင္းရွင္စနစ္ (ဦးပိုင္ + ျမန္မာ့စီးပြားေရးေကာက္ပိုေရးရွင္း)ႏွင့္
စက္ယႏ ၱရားေထာက္ပံ့ေရးတို ့ကို ေကာင္းစြာေစာင့္ေရွာက္ထားႏိုင္ေပသည္။
တနည္းေျပာရလွ်င္ စစ္တပ္၊ စီးပြားေရးအုပ္စုႏွင့္ အစိုးရယႏ ၱရားတို ့သည္
ျပည္သူလူထုအေပၚ ျခိမ္းေျခာက္၊ ဖိႏွိပ္၊ စိုးမိုးထားေသာ ရဲတိုက္ၾကီးသံုးခုျဖစ္သည္။
ျပည္သူမ်ားသည္ အဆိုပါရဲတိုက္ၾကီးသံုးခုႏွင့္ ပဋိပကၡျဖစ္ေနရ၏။
ဤသည္ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရး၌ အေရးပါစြာ ေျဖရွင္းရမည့္ အဓိကပဋိပကၡျဖစ္သည္။
စစ္တပ္၊ စီးပြားေရး ဦးပိုင္လက္၀ါးၾကီးအုပ္အဖြဲ ့ႏွင့္ အစိုးရတို ့ကတစ္ဖက္၊ ဗမာျပည္
လူမ်ိဳးေပါင္းစံု၊ လူထုလူတန္းစားေပါင္းစံု ျပည္သူတို ့ကတစ္ဖက္ ျဖစ္ေနေသာ
အဓိကပဋိပကၡပင္ မဟုတ္ပါေလာ။
၀ံသာႏုရကၡိတႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေသာ္မွသည္ မ်က္ေမွာက္ကာလ ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊
ဒီမိုကေရစီေရး၊ လူထုလူတန္းစားသပိတ္တိုက္ပြဲမ်ားသည္ အထက္၌ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ
တိုင္းရင္းသားျပည္သူမ်ား တန္းတူအခြင့္အေရးရရွိေရး၊ ေသြးစုပ္ခံ အလုပ္သမား
လယ္သမားတို ့ ရုန္းကန္တိုက္ပြဲ၀င္ေရး၊ အမ်ိဳးသားလြတ္လပ္ေရး ထိန္းသိမ္း
ကာကြယ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ ့အခြင့္အေရးရရွိေရး။ အမ်ိဳးသားစီးပြားေရး
ဖြံ ့ျဖိဳးတိုးတက္ေရးမ်ား၏အဆက္သာျဖစ္ေၾကာင္း အေလးအနက္သတိျပဳရမည္။
အထက္ပါ အေလးအနက္ သတိျပဳအပ္သည့္အခ်က္ကို မ်က္ေမွာက္ႏိုင္ငံေရးတိုက္ပြဲ
ပံုသ႑ာန္အျဖစ္ ေဖာ္ျပပါဆိုလွ်င္ ၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ဖ်က္သိမ္းေရးႏွင့္
တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတိုင္း ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးခြင့္ႏွင့္ တန္းတူအခြင့္အေရးရွိေသာ
ဒီမိုကေရစီက်ေသာ ျပည္ေထာင္စုစနစ္တည္ေဆာက္ေရးပင္ျဖစ္သည္။
လက္ရွိအေနအထားမွာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္တိုင္းရင္းသားမ်ားစစ္ေၾကာင္း၊
ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္အင္အားစုစစ္ေၾကာင္း ႏွစ္ခုေပါင္းစံု ထိုးတိုက္ျပီး
ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံသစ္ထူေထာင္ေရးအတြက္ ေပါင္းစည္းရန္
လိုအပ္ပါေၾကာင္း။
ခမ္း၀င္း
(THE earth ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၁၈ မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါသည္)
0 comments:
Post a Comment