Saturday, September 6, 2014

သူႀကီးအိိမ္သာပုိ႔ပါေတာ့

တစ္ခါတုန္းက ရြာတရြာမွအပ်ဳိႀကီးတစ္ေယာက္ရွိသတဲ့ဗ်၊ သူ႔ခမ်ာ မိန္းမသားပီပီ၊ အခ်ိန္တန္ အရြယ္ေရာက္ လူလားေျမာက္ခ်ိန္မွာ သီးခ်ိန္တန္သီး ပြင့္ခ်ိန္တန္ပြင့့္ခ်င္ ရွာေပမဲ့၊ရုပ္ဆင္းအဂါၤမလွရွာေတာ့၊အိမ္ေထာင္ ဖက္ မေတြ႔ႏိုင္ပဲတစ္ကိုယ္တည္း အပ်ဳိႀကီးျဖစ္ရရွာတာတဲ့ဗ်ာ။

မိဘေဆြမ်ဳိးညာတကာေတြလည္း မရွိရွာေတာ့တဲ့အခ်ိန္၊ အသက္ကလည္းေလးဆယ္ေက်ာ္ျဖစ္လာေတာ့ တစ္အိမ္လံုးမွာ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ဘဝနဲ႔ေနရင္း၊ အိမ္ေထာင္က်ႏိုင္မဲ့အခြင့္အလမ္းကုိ ဇြတ္ႀကံဆေနရသတဲ့ကုိရင္။

ဒီလုိနဲ႔တစ္ေန႔ အဲဒီအပ်ဳိႀကီးအိမ္ကုိ ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္သူခိုးတစ္ေယာက္ဝင္ခိုးေတာ့၊ ကံဆုိးတဲ့ သူခိုး ခင္မ်ာ၊ အပ်ဳိႀကီးရဲ့လက္ရဖမ္း ဆီးျခင္းကုိခံရပါေလေရာ။

သူခိုးလူမိၿပီဆုိမွေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔၊ျပန္လႊတ္ေပးဖုိ႔ေတာင္းပန္ရတာေပါ့၊ ဒီမွာတင္အပ်ဳိႀကီးဟာ “နင္လူပ်ဳိလား” လုိ႔ သူခိုးကုိ ေမးသတဲ့ဗ်။

“လူပ်ဳိပါ”လို႔လည္း သူခိုးကေျဖလုိက္ေရာ၊အပ်ဳိႀကီးဟာ “ဒီတစ္ခါေတာ့ဟန္က်ျပီဟဲ့” ဆုိတဲ့အေတြးနဲ႔..၊ “ဒါဆုိနင္ ငါ့ကုိလက္ထပ္ယူမလား၊ ယူမယ္ဆုိရင္ငါလႊတ္ေပးမယ္။မယူဘူးဆုိလုိ႔ကေတာ့ သူႀကီးအိမ္ အပုိ႔ပဲ”တဲ့။

အကဲခတ္ရသေလာက္ ဒီသူခိုးဟာ၊ရြာထဲက သူခိုးမဟုတ္ပဲ၊ရြာေက်ာ္ျပီးလာခိုးတဲ့သူခိုးထင္ပါရဲ့။

အဲဒီအပ်ဳိႀကီးကုိ မျမင္ဖူးရွာဘူးတဲ့အျပင္၊ သူ႔ လူပ်ဳိဘဝကုိ စေတးရေတာ့မဲ့အခ်ိန္မုိ႔..၊ “အမႀကီးရယ္၊မီးျခစ္ ကေလးတခ်က္ေလာက္ျခစ္ပါလားဗ်ာ”လုိ႔ ေတာင္းဆုိလုိက္ေတာ့ အပ်ဳိႀကီးလည္း သူခိုးရဲ့လက္ကုိ ဂ်ဳိ္င္း ၾကားမွာ ခပ္တင္းတင္းညွပ္ထားရင္း က်န္တဲ့သူ႔လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ခါးၾကားက မီးျခစ္ကုိ ခ်ပ္ကနဲျခစ္ လုိက္ ေရာေပါ့ ကုိရင္ရယ္။

အေရးထဲမီးျခစ္က မသံုးတာၾကာလုိ႔ထင္ပါရဲ့၊ ဖ်တ္ကနဲသာတခ်က္သာလင္းျပီး ဟုတ္ဆုိျပန္ျငိမ္းသြားပါ ေလေရာ၊ အပ်ဳိႀကီးကေတာ့ မီးျခစ္ကို ခ်ပ္၊ခ်ပ္၊ခ်ပ္နဲ႔ႀကိဳးစားပမ္းစားထပ္ျခစ္ရွာပါတယ္။

ဒါေပမဲ့သူခိုးအတြက္ကေတာ့၊ ဖ်တ္ကနဲ တစ္ခ်က္လင္းလုိက္တဲ့အလင္းေရာင္နဲ႔တင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ သြားတယ္ထင္ပါရဲ့၊ “အမႀကီးရယ္။သူႀကီးအိိမ္သာပုိ႔ပါေတာ့”..ဆုိပဲ။

တစ္ခါတုန္းက ရြာတရြာမွအပ်ဳိႀကီးတစ္ေယာက္ရွိသတဲ့ဗ်၊ သူ႔ခမ်ာ မိန္းမသားပီပီ၊ အခ်ိန္တန္ အရြယ္ေရာက္ လူလားေျမာက္ခ်ိန္မွာ သီးခ်ိန္တန္သီး ပြင့္ခ်ိန္တန္ပြင့့္ခ်င္ ရွာေပမဲ့၊ရုပ္ဆင္းအဂါၤမလွရွာေတာ့၊အိမ္ေထာင္ ဖက္ မေတြ႔ႏိုင္ပဲတစ္ကိုယ္တည္း အပ်ဳိႀကီးျဖစ္ရရွာတာတဲ့ဗ်ာ။

မိဘေဆြမ်ဳိးညာတကာေတြလည္း မရွိရွာေတာ့တဲ့အခ်ိန္၊ အသက္ကလည္းေလးဆယ္ေက်ာ္ျဖစ္လာေတာ့ တစ္အိမ္လံုးမွာ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ဘဝနဲ႔ေနရင္း၊ အိမ္ေထာင္က်ႏိုင္မဲ့အခြင့္အလမ္းကုိ ဇြတ္ႀကံဆေနရသတဲ့ကုိရင္။
ဒီလုိနဲ႔တစ္ေန႔ အဲဒီအပ်ဳိႀကီးအိမ္ကုိ ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္သူခိုးတစ္ေယာက္ဝင္ခိုးေတာ့၊ ကံဆုိးတဲ့ သူခိုး ခင္မ်ာ၊ အပ်ဳိႀကီးရဲ့လက္ရဖမ္း ဆီးျခင္းကုိခံရပါေလေရာ။
သူခိုးလူမိၿပီဆုိမွေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔၊ျပန္လႊတ္ေပးဖုိ႔ေတာင္းပန္ရတာေပါ့၊ ဒီမွာတင္အပ်ဳိႀကီးဟာ “နင္လူပ်ဳိလား” လုိ႔ သူခိုးကုိ ေမးသတဲ့ဗ်။
“လူပ်ဳိပါ”လို႔လည္း သူခိုးကေျဖလုိက္ေရာ၊အပ်ဳိႀကီးဟာ “ဒီတစ္ခါေတာ့ဟန္က်ျပီဟဲ့” ဆုိတဲ့အေတြးနဲ႔..၊ “ဒါဆုိနင္ ငါ့ကုိလက္ထပ္ယူမလား၊ ယူမယ္ဆုိရင္ငါလႊတ္ေပးမယ္။မယူဘူးဆုိလုိ႔ကေတာ့ သူႀကီးအိမ္ အပုိ႔ပဲ”တဲ့။
အကဲခတ္ရသေလာက္ ဒီသူခိုးဟာ၊ရြာထဲက သူခိုးမဟုတ္ပဲ၊ရြာေက်ာ္ျပီးလာခိုးတဲ့သူခိုးထင္ပါရဲ့။
အဲဒီအပ်ဳိႀကီးကုိ မျမင္ဖူးရွာဘူးတဲ့အျပင္၊ သူ႔ လူပ်ဳိဘဝကုိ စေတးရေတာ့မဲ့အခ်ိန္မုိ႔..၊ “အမႀကီးရယ္၊မီးျခစ္ ကေလးတခ်က္ေလာက္ျခစ္ပါလားဗ်ာ”လုိ႔ ေတာင္းဆုိလုိက္ေတာ့ အပ်ဳိႀကီးလည္း သူခိုးရဲ့လက္ကုိ ဂ်ဳိ္င္း ၾကားမွာ ခပ္တင္းတင္းညွပ္ထားရင္း က်န္တဲ့သူ႔လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ခါးၾကားက မီးျခစ္ကုိ ခ်ပ္ကနဲျခစ္ လုိက္ ေရာေပါ့ ကုိရင္ရယ္။
အေရးထဲမီးျခစ္က မသံုးတာၾကာလုိ႔ထင္ပါရဲ့၊ ဖ်တ္ကနဲသာတခ်က္သာလင္းျပီး ဟုတ္ဆုိျပန္ျငိမ္းသြားပါ ေလေရာ၊ အပ်ဳိႀကီးကေတာ့ မီးျခစ္ကို ခ်ပ္၊ခ်ပ္၊ခ်ပ္နဲ႔ႀကိဳးစားပမ္းစားထပ္ျခစ္ရွာပါတယ္။
ဒါေပမဲ့သူခိုးအတြက္ကေတာ့၊ ဖ်တ္ကနဲ တစ္ခ်က္လင္းလုိက္တဲ့အလင္းေရာင္နဲ႔တင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ သြားတယ္ထင္ပါရဲ့၊ “အမႀကီးရယ္။သူႀကီးအိိမ္သာပုိ႔ပါေတာ့”..ဆုိပဲ။

စာေရးသူ Min Din

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...