" သူခိုးဓါးရိုးကမ္းတဲ့ သစၥာေဖါက္မႈႀကီး " ေဆာင္းပါးရွင္ (ေဒါက္တာလွဳိင္ျမင့္)
|
7:55 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
ေရးရတာလဲ တခ်ိန္လံုး ကေလာ္ဆဲတာေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနေတာ့ ၾကာရင္စာဖတ္သူေတြ ကေတာင္ က်ေနာ္စိတ္မွ မွန္ေသးရဲ႕လားထင္စရာ ေရာက္ေနျပီ။ ခက္တာကလဲ ဗိုလ္သန္းေရႊက လုပ္လိုက္ရင္ တိုင္းျပည္ နာေစတာခ်ည္းလုပ္ က်ေနာ္ကလဲ ဓါးခုတ္ရာလက္၀င္လွ်ိဳလို႔ ေျပာစရာကလဲ ရွိဆုိေတာ့ ၀င္၀င္ပါတတ္မိတယ္။ ေရွးေရစက္လားလို႔ေတာင္ ထင္ရတယ္။ အေရးထဲ အမ်ိဳးကေတာ္လိုက္ေသးတယ္။ ေတာ္ေတာ့လဲ က်ေနာ့္စကား သူ႔ကိုေဆာ္ကားမိလွ်က္သားျဖစ္သြားတယ္။ က်ေနာ္ ခယ္မက ပထမ အိမ္ေထာင္ရွိတယ္။ ပထမအိမ္ေထာင္နဲ႔ ဟိုက ခယ္မထက္ အသက္၁၉-ႏွစ္ႀကီးတယ္။ အေရးအခင္းျပီးစ န.၀.တ လက္ထက္ ပထမဆံုး ႏိုင္ငံျခားလုပ္ငန္း ကန္ထရိုက္ကို ရသူပါ။ ျပီးရုပ္ရွင္မင္းသမီးေပါက္စ နာမည္ေက်ာ္နဲ႔တြဲ မယားကို အရာမသြင္းေတာ့ ကြဲႀကတာေပါ့။
အဲဒီမွာ
ဗိုလ္သန္းေရႊသား(ထြန္းႏိုင္ေရႊ)နဲ႔ ဆံုျပီး သူ႔ကို အေသကပ္ပါေလေရာ။
ထြန္းႏိုင္ေရႊက သူ႔ကို ျပန္မႀကိဳက္ရင္ သူ႔ကိုသူပါ ေသနတ္နဲ႔ပစ္သတ္ Sucide
လုပ္မယ္ေတြ လုပ္ပါေလေရာ။ ခယ္မလဲ က်ေနာ္ကိုတိုင္ပင္ေပါ့။
က်ေနာ္ကေတာ့ျပတ္တယ္။ အေရးမလုပ္နဲ႔။ မယူနဲ႔... ဒီေကာင္ေတြက အေဖကအစ
လူစိတ္ရွိတာ မဟုတ္ဘူး။ ျပီးဘာအရည္အခ်င္းမွ မရွိတဲ့အျပင္
အရည္အခ်င္းရွိသူကိုေတာင္ တန္ဖိုးထားရမွန္း ပညာရွင္တန္ဖိုးကိုေတာင္
နားမလည္သူ ေတြေပါ့။ စကားက ဟိုအထိေရာက္ေတာ့တယ္။ ျပသနာက အဲဒီကတည္းက က်ေနာ္က
သူတို႔ကို ေဆာ္ကားတယ္ လူပါး၀တယ္ ေတြျဖစ္ေရာ။ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ကိုယ္စိတ္ထဲ
ထင္တဲ့အတိုင္း ေျပာတာေလ။ အားလံုးကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးသား ဆိုေတာ့
သေဘာေတာ္ က်ေနႀကတာေပါ့။ အျပတ္ကန္႔ကြက္သူက က်ေနာ္တေယာက္ထဲ။ ကန္႔ကြက္တာထက္
ပက္ပက္စက္စက္ ေျပာတာကို သူတို႔ဖက္ကနာတာ။
ထားေတာ့။ ၁၉၉၁- ေလာက္မွာ န.၀.တ ဟာ ရတနာဓါတ္ေငြ႔သိုက္ကို ေတြ႔လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဓါတ္ေငြ႔ကို ေရာင္းဖို႔ကို ထိပ္ကထားစဥ္းစားတယ္။ ပညာမတတ္ေတာ့ သံုးစြဲျပီး စြမ္းအင္ ဖူလံုေအာင္လုပ္ေပးရင္ တိုင္းျပည္ ပိုတိုးတက္မယ္ဆိုတာ မျမင္ႏိုင္ဘူး။ ေရာင္းစားရင္ ပိုက္ဆံရမယ္ေလာက္သာျမင္တာ။ မဆန္းပါဘူး အသိက ဒီေလာက္ဘဲရွိတာကိုး။ ပိုဆိုးတာက ျပည္တြင္းသံုးစြဲရင္ က်ပ္ေငြဘဲရမယ္။ ျမန္မာ့အစိုးရလုပ္ျပီး ကိုယ္က်ပ္ေငြကို မလိုခ်င္တာကေတာ့... ျပင္ပမွ အထင္ႀကီးတာ ဘယ္သူလဲ ျပန္ေမးႀကည့္ေပေတာ့။ ကိုယ္ပစၥည္းကို ကိုယ္ျပန္မသံုးခ်င္ မလိုခ်င္မွေတာ့ သူ႔ အလုပ္က မဟန္လို႔ေပါ့။
အဲဒီမွာ ဓါတ္ေငြ႔ေရာင္းမယ္ဆိုျပီး ၀ယ္လိုသူေတြကို တင္ဒါေခၚပါတယ္။ ၁၉၉၄-ခုနစ္ ကုန္ေလာက္မွာ ေခၚပါတယ္။ အဲဒီကေန ၁၉၉၅-ေလာက္မွာ က်ေနာ္ဟာ မိတ္ေဆြ ျပင္သစ္ ကုမၼဏီႀကီး- ၂-ခု ပူးေပါင္း (နာမည္ ထုတ္ေဖၚရန္မသင့္ပါ။ သို႔ေပမယ့္ ျပင္သစ္က ႀကီးမားေသာ ကုမၼဏီႀကီ-၂-ခု ျဖစ္ပါတယ္) ဓါတ္ေငြ႔ကို ျမန္မာနိဳင္ငံအေနနဲ႔ အကုန္ သံုးစြဲရန္ ဖြံ႔ျဖိဳးမႈ မရိွေသးေတာ့ တပိုင္းကိုေရာင္း တခ်ိဳ႕ တ၀က္ကို ျပည္တြင္းသံုးရန္တင္ျပျပီး ဒီကုမၼဏီ-၂-ခုမွ စီမံကိန္းႀကီိးေတြ တင္ျပပါတယ္။
တင္ျပထားတာကေတာ့ ထိုင္းကို အခုလက္ရွိ ပိုက္ လကၼ-၄၈- အထိ မေပးဘဲ ၃၆- လကၼခန္ ့သာေပးျပီး ရန္ကုန္ကို ၃၂-လကၼ ဆိုဒ္ပိုက္နဲ့ သြယ္ယူျပီး တြံေတးျမိဳ ့အနားမွာ- ၅၀၀-မီဂါ၀ပ္ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားစက္ရံု -၂-ခု နင့္ တေန႔လွ်င္ တန္ခ်ိန္- ၁၈၀၀- က်မည့္ ဓါတ္ေျမႀသဇာစက္ရံု ၂- ခု တည္ေဆာက္ရန္ တင္ျပပါတယ္။ အဲဒီတင္ျပတဲ့ ပိုက္ဆိုဒ္ကို ဗိုလ္သန္းေရႊက လက္မခံလို႔ ပိုက္အေသးနဲ႔ ျပန္တင္ျပီး လွ်ပ္စစ္စက္ရံုတခု.. ဓါတ္ေျမႀသဇာစက္ရံုတခု အထိ ထပ္ေလွ်ာ့တင္ျပရပါတယ္။
၂၀၀၅ -မွာ ကုမၼဏီေတြ အမ်ားထဲက ဆန္ကာတင္ ကုမၼဏီ ငါးခု ေရြးပါတယ္။ အဲဒီအထိ ဒီျပင္သစ္ကုမၼဏီ ပါေသးတယ္။ ေနာက္ ဆန္ကာတင္- ၃-ခု လုပ္တဲ့အထဲ ပါမလာေတာ့ပါ။ ႀကားတာကေတာ့ ထိုင္းက သူ႔မိသားစု စီ၀င္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အခုထိုင္းကို ေရာင္းဖို႔ လက္မွတ္ထိုးလိုက္ပါတယ္။ ပထမပိုင္းမွာ အဲဒီတုန္းက စြမ္းအင္၀န္ႀကိီးက အေတာ္ေလး သေဘာက်ေနတာပါ။ ျပည္တြင္းမွာလည္း သံုးမယ္။ ရန္ကုန္မွာ မီဂါ၀ပ္-၁၀၀၀- လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားရရင္ တျမိဳ႕လံုးမီးထိန္ထိန္လင္းျပီး စက္မႈလုပ္ငန္းေတြ တိုးလာမယ့္စီမံကိန္းေလ။ မရဘူး .. ဘဘႀကီးဗီြတိုဘဲ။ စက္မႈလုပ္ငန္းေေတြသာ သဘာ၀ လွ်ပ္စစ္လံုလံုေလာက္ေလာက္ ရေနမယ္ဆိုရင္.. အခုလို စက္ရံုႀကီးေတြ ကိုယ္ပိုင္မီးစက္ေတြနဲ႔ လည္မေနရဘူးဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္လုပ္ငန္း အတြက္အဆင္ေျပမယ္ ဆိုတာကေတာ့. ထမင္းစားသူတိုင္း သိပါတယ္။
အခုေတာ့ သူ႔သေဘာက ဖိုင္နယ္ဘဲ။ သြားပါေလေရာ။ တျမိဳ႕လံုး အိမ္တိုင္း ရံုးတိုင္း မီးစက္ေတြ တ ဒံုးဒုံးနဲ႔။ မိီးအားလဲ စိတ္တိုင္းက်မရႏိုင္ ကုန္က်ေငြကလဲ သဘာ၀လွ်ပ္စစ္အတြက္ ကုန္က်ရတာရဲ ့ ငါးဆ -မွ ၈-ဆ ပိုကုန္က်ရပါတယ္။ တႏိုင္ငံလံုး တရုတ္မီးစက္ေတြ ၀ယ္လိုက္ရတဲ့ေငြက ေဒၚလာနဲ႔ဆို.. သန္း-၅၀ -မက ရွိနိုင္ပါတယ္။ ဒီႀကားထဲ မီအားထိန္းစက္ (Voltage regulator) မီအားျမွင့္စက္။ မီးအားမမွန္ေတာ့ ထားရတဲ့ ေရခဲေသတၱာ မီးအားကာကြယ္စက္ (Safe Guard) စတာေတြဟာ ႏွစ္စဥ္.. တိုင္းျပည္က ျပည္သူေတြ ကုန္က်ရတာ ေဒၚလာ-၁၀ -သန္းမကဘူး။ ေဒၚလာ၁၀-သန္းဆိုတာ ျပည္ျမိဳ႕က ဧရာ၀တီ ျမစ္ကူးတံတားႀကီးရဲ႕ အေပၚက တံတားသံထည္ေတြဟာ ေလလံနဲ႔၀ယ္တာ..ေဒၚလာ-၁၂-သန္းဘဲရွိပါတယ္။ ေဖါင္ႀကီးေရကာတာဟာ အထဲက သံေခ်ာင္း ဘိလပ္ေျမ ဒီဇယ္ဘိုးက.. ေဒၚလာ-၁၀-သန္းဘဲကုန္က်ပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္စဥ္ အဲဒီ တျခားႏိုင္ငံေတြမွာ လံုး၀မတတ္ရတဲ့ မိီးအားကို ထမ္းရတဲ့စက္ေလးေတြရဲ႔ အလကားေနရင္း အပိုကုန္ရတဲ့ေငြဟာ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္စဥ္ ျပည္တံတားႀကိးတခုကို ဖ်က္ျဖိဳခ်ပစ္ေနရတယ္လို႔သာ ျမင္ႀကည့္ႀကပါ။ အဲဒါျပည္သူေတြရဲ႕ေငြေတြပါ။ အဲဒါ ခင္ဗ်ားတို႔ မစဥ္းစားမိႀကတဲ့ အစိုးရတရပ္ရဲ ကိုယ္က်ိဳးဘဲႀကည့္မႈရဲ ့မျမင္သာတဲ့ ေပးဆပ္ရမႈေတြ။ မတိုးတက္ရတဲ့ အျပင္ အပိုပါထပ္နာရတာ။ အရႈံးခ်ည္းဘဲ။ အနာခ်ည္းဘဲ။ အစိုးရရဲ ့ သစၥာမဲ့မႈေႀကာင့္ က်ေနာ္တို ့ေငြေတြ တအိအိ ယိုစိမ့္ ထြက္သြားရတာေတြပ။ ကိုယ္က်ိဳး တဘို႔ဘဲ ႀကည့္သူေတြ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ နစ္နာတယ္ဆိုတာ မ်က္ေတာင္ တဆံုးဘဲမႀကည့္ဘဲ တလွန္ မ်က္ေစ့တဆံုး ႀကည့္တတ္ႀကပါ။
ႀကားထဲ ထိုင္းက ဓါတ္ေငြ႔ေငြရျပီး စီးပြားေရးပိုခိုင္မာ ပိုေထာင္တက္လာေတာ့ ဥပမာ အထည္ခ်ုဳပ္လုပ္ငန္းေပါ့။ က်ေနာ္တို႔က သူတို႔ကို မယွဥ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ မယွဥ္နိုင္ေတာ့ လုပ္အားခလည္း သူတို႔လို မေပးႏိုင္။ လုပ္ငန္းကလည္း ႀကားထဲ ဟိုကျဖတ္ ဒီကျဖတ္ ဆိုေတာ့ နည္းနည္း အေျခအေန မေကာင္းရင္ ျပဳတ္ေရာ။ ဒီေတာ့ျမန္မာေတြက ပတ္စ္ပုိ႔ကလည္း မလြယ္ေတာ့ တရားမ၀င္ ထိုင္းကို ထြက္လုပ္ႀကရေတာ့ ဟိုက ျမန္မာလုပ္အားေတြကို ေစ်းေပါေပါနဲ႔လည္းရ။ ညစ္ပတ္ျပီး ထပ္အၾကပ္ကိုင္ေတာ့ အလြန္ အျမတ္ရျပီး ေမ်ာက္အျမီွးနဲ႔ ေမ်ာက္ျပန္ခ်ည္ခံရတာ ဆိုတာ က်ဳပ္တို႔ဗမာ အတြက္ စကားပံုလိုျဖစ္ေနျပီ။ ကိုယ္တိုင္းျပည္ရဲ႕ အားသာခ်က္ သယံဇာတကို ကိုယ္ျပိဳင္ဖက္ႏိုင္ငံ ကိုထိုးေရာင္းတာဟာ သူခိုးဓါးရိုးကမ္း ဆိုတာ ဒါမွကြက္တိ။ ေျပာေတာ့ ကိုယ္လင္ကို ျမင့္ျမတ္တဲ့ သူေတာ္စင္အလား အမွတ္ထားအိပ္ေတာ့ လင္ငယ္အတြက္ ဖင္ကိုျခင္ေထာင္ အျပင္ထုတ္ေပးထားတာ ဒါမ်ိဳးေျပာတာ။ ေျပာေတာ့ တပ္မေတာ္ဟာ အမ်ိဳးသားေရးကို ဘယ္ေတာ့မွသစၥာမေဖါက္တဲ့။ ဒါကို သစၥာေဖါက္တယ္လို႔ မေခၚရင္ ျပပါအံုးလို႔။
ျပည္ပအားကိုး ပုဆိန္ရိုးေအာ္တယ္။ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ဖင္ကို ျခင္ေထာင္ အျပင္ဖက္ ခိုးထုတ္ေပးထားတယ္။ ခုလည္း ေရႊသဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ကို အကုန္လံုး တရုတ္ကို ထိုးေရာင္းစားျပန္တယ္။ တရုတ္ဆီက ႏိုင္ငံေရး ဗီြတိုအာဏာသံုးေပးဖို႔ ကန္႔ကြက္မဲ ကိုရဖို႔ တရုတ္ေတာင္းသမွ် ေပးလိုက္ရတာပါဘဲ။ အဲဒါ တကိုယ္ေကာင္းစိတ္ ႀကိီးမားသူေတြ အတၱအတြက္ မမွန္တာေတြလုပ္ တိုင္းျပည္ ျပည္သူလူထု ေထာက္ခံမႈမရေတာ့ ျပည္ပအားကိုး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အားကိုးရတဲ့အဆင့္ ထက္ေက်ာ္သြားျပီ။ က်ားကန္ ေပးထားရတဲ့ အဆင့္ျဖစ္သြားျပီ။ ပိုဆိုးတာက အခုတရုတ္က သူ႔လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ စီးပြားကို အာမခံေပးရမယ္အထိ အၾကပ္ကိုင္လာပါျပီ။
အဲဒါဟာ ႏိုင္ငံရဲ့ႏိုင္ငံ့ အာဏာကို က်ဴးေက်ာ္ေစာ္ကားမႈပါ။ တရုတ္ဟာ ဒီလိုေတာင္းဆိုမႈမ်ိဳးကို တျခားဘယ္ႏိုင္ငံကိုမွ မေတာင္းဆိုေသးပါဘူး။ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံဟာ သူ႔လူမ်ိဳးအတြက္ အဲဒီလိုအာမခံခ်က္ မ်ိဳးေတာင္းဆိုခြင့္ မရွိရပါဘူး။ ေတာင္းဆိုနိင္္တာက သူ႔ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ အသက္အႏၱရာယ္ လံုျခံဳေရးကိုသာ တင္ျပခြင့္ရွိတာပါ။ ဥပမာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား ခံထားတဲ့ ကိုညီညီလြင္ ကိစၥကိုႀကည့္။ ေဒၚစုအိမ္ ေရကူးလာခဲ့တဲ့ ယက္ေတာ။ ဒ့ါသူတို႔ႏိုင္ငံသား။ အဲဒါေျပာလို႔ရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ေနထိုင္ေနတဲ့ တရုတ္လူမ်ိဳးအတြက္ သူဘာမွ၀င္ အာဏာေက်ာ္ပိုင္ခြင့္မရွိဘူး။ တရုတ္လူမ်ိဳးျဖစ္ေပမဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသား။ သူတို႔ဟာ တရုတ္နိဳင္ငံသားမဟုတ္ဘူး။
အခုေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ဗီြတို ကိုဗန္းျပျပီး က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးလာတဲ့ ေတာင္းဆိုမႈမ်ိဳး။ တရုတ္ကိုေမးႀကည့္ပါ။ သူတို႔ဒီလိုမ်ိဳး အခြင့္အေရး ေတာင္းဆိုမႈကို ဘယ္ႏိုင္ငံနဲ့ ေျပာဘူးလဲလို႔။ အဲဒါ ျပည္ပအားကိုးထက္ နိမ့္သြားျပီ။ ျပည္ပ ဒူးေထာက္ ျဖစ္သြားျပီ။ ဒါျမန္မာလူမ်ိဳးရဲ႕ ဇာတိမာန္ကို ဒူးေထာက္ေစတာဘဲ။ ဇာတိမာန္ မက်န္ေတာ့ဘူး။ ေဆြမ်ိဳးေခၚျပီး အေပါက္ေဖၚ ေပးထားရျပီ။
လွဳိင္ျမင့္
ထားေတာ့။ ၁၉၉၁- ေလာက္မွာ န.၀.တ ဟာ ရတနာဓါတ္ေငြ႔သိုက္ကို ေတြ႔လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဓါတ္ေငြ႔ကို ေရာင္းဖို႔ကို ထိပ္ကထားစဥ္းစားတယ္။ ပညာမတတ္ေတာ့ သံုးစြဲျပီး စြမ္းအင္ ဖူလံုေအာင္လုပ္ေပးရင္ တိုင္းျပည္ ပိုတိုးတက္မယ္ဆိုတာ မျမင္ႏိုင္ဘူး။ ေရာင္းစားရင္ ပိုက္ဆံရမယ္ေလာက္သာျမင္တာ။ မဆန္းပါဘူး အသိက ဒီေလာက္ဘဲရွိတာကိုး။ ပိုဆိုးတာက ျပည္တြင္းသံုးစြဲရင္ က်ပ္ေငြဘဲရမယ္။ ျမန္မာ့အစိုးရလုပ္ျပီး ကိုယ္က်ပ္ေငြကို မလိုခ်င္တာကေတာ့... ျပင္ပမွ အထင္ႀကီးတာ ဘယ္သူလဲ ျပန္ေမးႀကည့္ေပေတာ့။ ကိုယ္ပစၥည္းကို ကိုယ္ျပန္မသံုးခ်င္ မလိုခ်င္မွေတာ့ သူ႔ အလုပ္က မဟန္လို႔ေပါ့။
အဲဒီမွာ ဓါတ္ေငြ႔ေရာင္းမယ္ဆိုျပီး ၀ယ္လိုသူေတြကို တင္ဒါေခၚပါတယ္။ ၁၉၉၄-ခုနစ္ ကုန္ေလာက္မွာ ေခၚပါတယ္။ အဲဒီကေန ၁၉၉၅-ေလာက္မွာ က်ေနာ္ဟာ မိတ္ေဆြ ျပင္သစ္ ကုမၼဏီႀကီး- ၂-ခု ပူးေပါင္း (နာမည္ ထုတ္ေဖၚရန္မသင့္ပါ။ သို႔ေပမယ့္ ျပင္သစ္က ႀကီးမားေသာ ကုမၼဏီႀကီ-၂-ခု ျဖစ္ပါတယ္) ဓါတ္ေငြ႔ကို ျမန္မာနိဳင္ငံအေနနဲ႔ အကုန္ သံုးစြဲရန္ ဖြံ႔ျဖိဳးမႈ မရိွေသးေတာ့ တပိုင္းကိုေရာင္း တခ်ိဳ႕ တ၀က္ကို ျပည္တြင္းသံုးရန္တင္ျပျပီး ဒီကုမၼဏီ-၂-ခုမွ စီမံကိန္းႀကီိးေတြ တင္ျပပါတယ္။
တင္ျပထားတာကေတာ့ ထိုင္းကို အခုလက္ရွိ ပိုက္ လကၼ-၄၈- အထိ မေပးဘဲ ၃၆- လကၼခန္ ့သာေပးျပီး ရန္ကုန္ကို ၃၂-လကၼ ဆိုဒ္ပိုက္နဲ့ သြယ္ယူျပီး တြံေတးျမိဳ ့အနားမွာ- ၅၀၀-မီဂါ၀ပ္ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားစက္ရံု -၂-ခု နင့္ တေန႔လွ်င္ တန္ခ်ိန္- ၁၈၀၀- က်မည့္ ဓါတ္ေျမႀသဇာစက္ရံု ၂- ခု တည္ေဆာက္ရန္ တင္ျပပါတယ္။ အဲဒီတင္ျပတဲ့ ပိုက္ဆိုဒ္ကို ဗိုလ္သန္းေရႊက လက္မခံလို႔ ပိုက္အေသးနဲ႔ ျပန္တင္ျပီး လွ်ပ္စစ္စက္ရံုတခု.. ဓါတ္ေျမႀသဇာစက္ရံုတခု အထိ ထပ္ေလွ်ာ့တင္ျပရပါတယ္။
၂၀၀၅ -မွာ ကုမၼဏီေတြ အမ်ားထဲက ဆန္ကာတင္ ကုမၼဏီ ငါးခု ေရြးပါတယ္။ အဲဒီအထိ ဒီျပင္သစ္ကုမၼဏီ ပါေသးတယ္။ ေနာက္ ဆန္ကာတင္- ၃-ခု လုပ္တဲ့အထဲ ပါမလာေတာ့ပါ။ ႀကားတာကေတာ့ ထိုင္းက သူ႔မိသားစု စီ၀င္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အခုထိုင္းကို ေရာင္းဖို႔ လက္မွတ္ထိုးလိုက္ပါတယ္။ ပထမပိုင္းမွာ အဲဒီတုန္းက စြမ္းအင္၀န္ႀကိီးက အေတာ္ေလး သေဘာက်ေနတာပါ။ ျပည္တြင္းမွာလည္း သံုးမယ္။ ရန္ကုန္မွာ မီဂါ၀ပ္-၁၀၀၀- လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားရရင္ တျမိဳ႕လံုးမီးထိန္ထိန္လင္းျပီး စက္မႈလုပ္ငန္းေတြ တိုးလာမယ့္စီမံကိန္းေလ။ မရဘူး .. ဘဘႀကီးဗီြတိုဘဲ။ စက္မႈလုပ္ငန္းေေတြသာ သဘာ၀ လွ်ပ္စစ္လံုလံုေလာက္ေလာက္ ရေနမယ္ဆိုရင္.. အခုလို စက္ရံုႀကီးေတြ ကိုယ္ပိုင္မီးစက္ေတြနဲ႔ လည္မေနရဘူးဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္လုပ္ငန္း အတြက္အဆင္ေျပမယ္ ဆိုတာကေတာ့. ထမင္းစားသူတိုင္း သိပါတယ္။
အခုေတာ့ သူ႔သေဘာက ဖိုင္နယ္ဘဲ။ သြားပါေလေရာ။ တျမိဳ႕လံုး အိမ္တိုင္း ရံုးတိုင္း မီးစက္ေတြ တ ဒံုးဒုံးနဲ႔။ မိီးအားလဲ စိတ္တိုင္းက်မရႏိုင္ ကုန္က်ေငြကလဲ သဘာ၀လွ်ပ္စစ္အတြက္ ကုန္က်ရတာရဲ ့ ငါးဆ -မွ ၈-ဆ ပိုကုန္က်ရပါတယ္။ တႏိုင္ငံလံုး တရုတ္မီးစက္ေတြ ၀ယ္လိုက္ရတဲ့ေငြက ေဒၚလာနဲ႔ဆို.. သန္း-၅၀ -မက ရွိနိုင္ပါတယ္။ ဒီႀကားထဲ မီအားထိန္းစက္ (Voltage regulator) မီအားျမွင့္စက္။ မီးအားမမွန္ေတာ့ ထားရတဲ့ ေရခဲေသတၱာ မီးအားကာကြယ္စက္ (Safe Guard) စတာေတြဟာ ႏွစ္စဥ္.. တိုင္းျပည္က ျပည္သူေတြ ကုန္က်ရတာ ေဒၚလာ-၁၀ -သန္းမကဘူး။ ေဒၚလာ၁၀-သန္းဆိုတာ ျပည္ျမိဳ႕က ဧရာ၀တီ ျမစ္ကူးတံတားႀကီးရဲ႕ အေပၚက တံတားသံထည္ေတြဟာ ေလလံနဲ႔၀ယ္တာ..ေဒၚလာ-၁၂-သန္းဘဲရွိပါတယ္။ ေဖါင္ႀကီးေရကာတာဟာ အထဲက သံေခ်ာင္း ဘိလပ္ေျမ ဒီဇယ္ဘိုးက.. ေဒၚလာ-၁၀-သန္းဘဲကုန္က်ပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္စဥ္ အဲဒီ တျခားႏိုင္ငံေတြမွာ လံုး၀မတတ္ရတဲ့ မိီးအားကို ထမ္းရတဲ့စက္ေလးေတြရဲ႔ အလကားေနရင္း အပိုကုန္ရတဲ့ေငြဟာ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္စဥ္ ျပည္တံတားႀကိးတခုကို ဖ်က္ျဖိဳခ်ပစ္ေနရတယ္လို႔သာ ျမင္ႀကည့္ႀကပါ။ အဲဒါျပည္သူေတြရဲ႕ေငြေတြပါ။ အဲဒါ ခင္ဗ်ားတို႔ မစဥ္းစားမိႀကတဲ့ အစိုးရတရပ္ရဲ ကိုယ္က်ိဳးဘဲႀကည့္မႈရဲ ့မျမင္သာတဲ့ ေပးဆပ္ရမႈေတြ။ မတိုးတက္ရတဲ့ အျပင္ အပိုပါထပ္နာရတာ။ အရႈံးခ်ည္းဘဲ။ အနာခ်ည္းဘဲ။ အစိုးရရဲ ့ သစၥာမဲ့မႈေႀကာင့္ က်ေနာ္တို ့ေငြေတြ တအိအိ ယိုစိမ့္ ထြက္သြားရတာေတြပ။ ကိုယ္က်ိဳး တဘို႔ဘဲ ႀကည့္သူေတြ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ နစ္နာတယ္ဆိုတာ မ်က္ေတာင္ တဆံုးဘဲမႀကည့္ဘဲ တလွန္ မ်က္ေစ့တဆံုး ႀကည့္တတ္ႀကပါ။
ႀကားထဲ ထိုင္းက ဓါတ္ေငြ႔ေငြရျပီး စီးပြားေရးပိုခိုင္မာ ပိုေထာင္တက္လာေတာ့ ဥပမာ အထည္ခ်ုဳပ္လုပ္ငန္းေပါ့။ က်ေနာ္တို႔က သူတို႔ကို မယွဥ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ မယွဥ္နိုင္ေတာ့ လုပ္အားခလည္း သူတို႔လို မေပးႏိုင္။ လုပ္ငန္းကလည္း ႀကားထဲ ဟိုကျဖတ္ ဒီကျဖတ္ ဆိုေတာ့ နည္းနည္း အေျခအေန မေကာင္းရင္ ျပဳတ္ေရာ။ ဒီေတာ့ျမန္မာေတြက ပတ္စ္ပုိ႔ကလည္း မလြယ္ေတာ့ တရားမ၀င္ ထိုင္းကို ထြက္လုပ္ႀကရေတာ့ ဟိုက ျမန္မာလုပ္အားေတြကို ေစ်းေပါေပါနဲ႔လည္းရ။ ညစ္ပတ္ျပီး ထပ္အၾကပ္ကိုင္ေတာ့ အလြန္ အျမတ္ရျပီး ေမ်ာက္အျမီွးနဲ႔ ေမ်ာက္ျပန္ခ်ည္ခံရတာ ဆိုတာ က်ဳပ္တို႔ဗမာ အတြက္ စကားပံုလိုျဖစ္ေနျပီ။ ကိုယ္တိုင္းျပည္ရဲ႕ အားသာခ်က္ သယံဇာတကို ကိုယ္ျပိဳင္ဖက္ႏိုင္ငံ ကိုထိုးေရာင္းတာဟာ သူခိုးဓါးရိုးကမ္း ဆိုတာ ဒါမွကြက္တိ။ ေျပာေတာ့ ကိုယ္လင္ကို ျမင့္ျမတ္တဲ့ သူေတာ္စင္အလား အမွတ္ထားအိပ္ေတာ့ လင္ငယ္အတြက္ ဖင္ကိုျခင္ေထာင္ အျပင္ထုတ္ေပးထားတာ ဒါမ်ိဳးေျပာတာ။ ေျပာေတာ့ တပ္မေတာ္ဟာ အမ်ိဳးသားေရးကို ဘယ္ေတာ့မွသစၥာမေဖါက္တဲ့။ ဒါကို သစၥာေဖါက္တယ္လို႔ မေခၚရင္ ျပပါအံုးလို႔။
ျပည္ပအားကိုး ပုဆိန္ရိုးေအာ္တယ္။ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ဖင္ကို ျခင္ေထာင္ အျပင္ဖက္ ခိုးထုတ္ေပးထားတယ္။ ခုလည္း ေရႊသဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ကို အကုန္လံုး တရုတ္ကို ထိုးေရာင္းစားျပန္တယ္။ တရုတ္ဆီက ႏိုင္ငံေရး ဗီြတိုအာဏာသံုးေပးဖို႔ ကန္႔ကြက္မဲ ကိုရဖို႔ တရုတ္ေတာင္းသမွ် ေပးလိုက္ရတာပါဘဲ။ အဲဒါ တကိုယ္ေကာင္းစိတ္ ႀကိီးမားသူေတြ အတၱအတြက္ မမွန္တာေတြလုပ္ တိုင္းျပည္ ျပည္သူလူထု ေထာက္ခံမႈမရေတာ့ ျပည္ပအားကိုး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အားကိုးရတဲ့အဆင့္ ထက္ေက်ာ္သြားျပီ။ က်ားကန္ ေပးထားရတဲ့ အဆင့္ျဖစ္သြားျပီ။ ပိုဆိုးတာက အခုတရုတ္က သူ႔လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ စီးပြားကို အာမခံေပးရမယ္အထိ အၾကပ္ကိုင္လာပါျပီ။
အဲဒါဟာ ႏိုင္ငံရဲ့ႏိုင္ငံ့ အာဏာကို က်ဴးေက်ာ္ေစာ္ကားမႈပါ။ တရုတ္ဟာ ဒီလိုေတာင္းဆိုမႈမ်ိဳးကို တျခားဘယ္ႏိုင္ငံကိုမွ မေတာင္းဆိုေသးပါဘူး။ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံဟာ သူ႔လူမ်ိဳးအတြက္ အဲဒီလိုအာမခံခ်က္ မ်ိဳးေတာင္းဆိုခြင့္ မရွိရပါဘူး။ ေတာင္းဆိုနိင္္တာက သူ႔ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ အသက္အႏၱရာယ္ လံုျခံဳေရးကိုသာ တင္ျပခြင့္ရွိတာပါ။ ဥပမာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား ခံထားတဲ့ ကိုညီညီလြင္ ကိစၥကိုႀကည့္။ ေဒၚစုအိမ္ ေရကူးလာခဲ့တဲ့ ယက္ေတာ။ ဒ့ါသူတို႔ႏိုင္ငံသား။ အဲဒါေျပာလို႔ရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ေနထိုင္ေနတဲ့ တရုတ္လူမ်ိဳးအတြက္ သူဘာမွ၀င္ အာဏာေက်ာ္ပိုင္ခြင့္မရွိဘူး။ တရုတ္လူမ်ိဳးျဖစ္ေပမဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသား။ သူတို႔ဟာ တရုတ္နိဳင္ငံသားမဟုတ္ဘူး။
အခုေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ဗီြတို ကိုဗန္းျပျပီး က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးလာတဲ့ ေတာင္းဆိုမႈမ်ိဳး။ တရုတ္ကိုေမးႀကည့္ပါ။ သူတို႔ဒီလိုမ်ိဳး အခြင့္အေရး ေတာင္းဆိုမႈကို ဘယ္ႏိုင္ငံနဲ့ ေျပာဘူးလဲလို႔။ အဲဒါ ျပည္ပအားကိုးထက္ နိမ့္သြားျပီ။ ျပည္ပ ဒူးေထာက္ ျဖစ္သြားျပီ။ ဒါျမန္မာလူမ်ိဳးရဲ႕ ဇာတိမာန္ကို ဒူးေထာက္ေစတာဘဲ။ ဇာတိမာန္ မက်န္ေတာ့ဘူး။ ေဆြမ်ိဳးေခၚျပီး အေပါက္ေဖၚ ေပးထားရျပီ။
လွဳိင္ျမင့္
0 comments:
Post a Comment