သစၥာ ဟူသည္ (Truth) - Paul Carus.

by Zay Ya on Thursday, June 7, 2012 at 5:35am

၂၀၁၁၊ ဧျပီလ ၊ ၂၄ ရက္ေန႔က ေရးခဲ့ေသာ စာ ျဖစ္ပါသည္။

.........................

ျပီးခဲ့သည့္ ( ၉ ) ရက္ေန႔က ဆရာပါရဂူ ကြယ္လြန္ေၾကာင္း သိခဲ့ ရျပီးေနာက္ပိုင္း ဆရာ့စာေတြကို မွတ္မွတ္ ရရ ျပန္ဖတ္ျဖစ္ သည္။ ျပန္ရွာ ျဖစ္ သည္။ ထိုထက္ ပိုသည္က ဆရာ သြန္သင္ ခဲ့သည္ မ်ားကို ျပန္ ဆင္ျခင္ေနမိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာမွတစ္ဆင့္ သိခဲ့ရ သည့္ ျပည္ပ ဆရာမ်ားထဲတြင္ တဂိုး၊ ရာဟုလာ သံကိစၥည္း၊ ခရစ္သ်ွနား၊ ဟာမန္ဟက္စ္ နွင့္ ေပါလ္ေကရပ္ တို႔ ျဖစ္၏။

က်ေနာ္ ေနာက္ ပိုင္း အဖတ္အမ်ားဆံုး ရွိလာခဲ့သည္က ေပၚလ္ေကရပ္ ( Paul Carus ) ၏ စာမ်ား ျဖစ္သည္။

ပထမဆံုး ေပါလ္ေကရပ္ ၏ အေရးအသားကို စြဲလမ္းေစခဲ့သူ အဦးဆံုး က ဆရာ ပါရဂူ။ သူ၏ ( ေပါလ္ေကရပ္၏ ) နိဗၺာန္ ( ၀တၳဳ တို ႏွစ္ပုဒ္ ) တြင္ ဆရာ ပါရဂူက ၎ ကိုယ္တိုင္ ေရးသား ထားသည့္ နိဗၺာန္ ဟူေသာ အမည္ပါ စာတမ္း ႏွင့္ ကံ ဟူေသာ အမည္ပါ စာတမ္း တို႔ကုိ ပူးတြဲ ထည့္သြင္း၍ ဘာသာ ျပန္ဆို ထားသည္။ ထိုအခ်ိန္ ကတည္းက ဆရာပါရဂူ ကိုေရာ၊ ဆရာ ေပါလ္ေကရပ္ ကိုပါ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ေလးစား ခဲ့သည္။ ၎တို႔၏ စာမ်ား ကို တခုတ္တရ ရွာေဖြ ၾကည့္ လာခဲ့သည္။ အျပည့္အစံု မဟုတ္ေသာ္ျငားလည္း အခ်ိဳ႕ကို မူ စုေဆာင္း မိသည္။

သို႔ေသာ္ အေၾကာင္းေၾကာင္းနွင့္ (ယင္းအခ်ိန္က) မဖတ္ျဖစ္။ ထို မဖတ္ျဖစ္ ခဲ့ေသာ စာမ်ားကို ယခု အခါ ( က်ေနာ့ အတြက္ တာ၀န္တစ္ရပ္ အေနျဖင့္ မ လိုအပ္ေသာ အလုပ္ အခ်ိဳ႕လည္း မရွိသည္ ျဖစ္၍ ) အခ်ိန္ေပး ဖတ္ျဖစ္ သည္။ ယင္း တို႔ အနက္မွ ဖတ္မိသေလာက္ အခ်ိဳ႕ ကို ျပန္ဆို လိုေသာ ဆႏၵ ရွိပါသည္။

ယခု ဆရာ ေပါလ္ေကရပ္၏ အမွန္တရားနွင့္ အျခားကဗ်ာမ်ား ( Truth and other poems ) စာအုပ္ တြင္ ပါ၀င္ေသာ အမွန္တရား ( Truth ) ကဗ်ာ ကို က်ေနာ္ ဖတ္မိ သည့္ အတိုင္း၊ (က်ေနာ္ နားလည္ မိသည့္ အတိုင္း) ျမန္မာ ျပန္ဆို ၍ ျပန္လည္ ေ၀ငွျခင္း ျဖစ္သည္။

ယင္းသို႔ ျပန္ဆိုရာတြင္ အခ်ိဳ႕ ကို အက်ဥ္း၊ အခ်ိဳ႕ကို အက်ယ္ ဆီေလ်ာ္ ေအာင္ ျပန္ ဆို သည္ ျဖစ္၍ - မူရင္းကို မွီမည္ မဟုတ္။ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ ရွိခဲ့ပါ က - က်ေနာ္၏ လိုအပ္ခ်က္ လစ္ဟင္းခ်က္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ။

..........................

                                               သစၥာ

    စင္စစ္ အရာ၀တၳဳတိုင္း၏ အတိုင္းအတာကား လူသားပင္ ျဖစ္သည္။

    လူသားကိုလည္း

    အလားတူ

    အရာအားလံုး ( သို႔မဟုတ္ ) ဧက ၊ တစ္ပါးတည္းေသာ ဓမၼတရားက အုပ္ခ်ဳပ္သည္။

    လူသည္ ေလာကဓာတ္ အေသးစား ျဖစ္၏။

    ဧေကာဓေမၼာ၊ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာလမ္းနွင့္ ေလ်ာက္လွမ္းမိေသာ အခ်ိန္တိုင္း၌

    ျပည့္၀ေသာ လူ႕သဘာ၀သို႔ ရင့္သန္ ၾကီးထြားလာရ၏။

    လူသားကို တိုင္းတာေသာ အတိုင္းအထြာ စံတစ္ခု ရွိသည္။

    အမည္နာမ ပညတ္တစ္ခုဟုပင္ ဆိုစို႔။

    ယင္းျဖင့္ ယင္းလူ အတြင္းရွိ ဓမၼကို စမ္းသပ္ႏိုင္၏။

    ယင္းကား ထာ၀ရ၊ ပရမတၱပင္တည္း။

    သေဗၺသခၤါရာ ၊ အနိစၥာ၊ စဥ္ဆက္မျပတ္ ေျပာင္းလဲအပ္ကုန္ေသာ အရာမ်ားထဲမွ

    မေျပာင္းလဲေသာ ထာ၀ရသေဘာ ျဖစ္၏။

    ေလာကဓါတ္၊ စၾကာ၀ဠာတစ္ခုလံုး စိုးမိုးေသာ နိယာမလည္း မည္သည္။

    ေလာကသံုးပါး ႏြယ္ယွက္ေနေသာ တစ္ခုတည္းေသာ အရာလည္း ျဖစ္သည္။

    ၾကီးျမတ္ျခင္းတို႕ထက္ ၾကီးျမတ္ျခင္း ျဖစ္ျပီး၊

    ေရႊမွန္ကင္း အလင္းျပ ဓမၼဟုသာ ဆိုၾကစို႔။

    သိရွိထားရမည္မွာ လူသား ဟူေသာ ေ၀ါဟာရ ျဖစ္သည္။

    အရာအားလံုး၏ အတိုင္းအထြာ လူသား ျဖစ္သည္။

    ကၽြႏ္ုပ္ မဟုတ္၊ သင္မဟုတ္၊ အျခားအရာမဟုတ္။

    လူျဖစ္ျခင္းသေဘာ၊ လူသားသက္သက္သာ ျဖစ္၏။

    သို႔ဆိုလ်ွင္

    ယင္းလူသားသည္ အဘယ္အရာ ျဖစ္ပါသနည္း။

    လူသားသည္ လူမ်ိဳးႏြယ္တို႔၏ စံျဖစ္သည္။ လူပုဂၢလတို႔၏ စံျဖစ္သည္။

    စံဟူသည္မွာ ေတြးဆခ်က္ပင္ မဟုတ္ေလာ။

    အနုမာန စိတ္ကူးသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားမွ

    ဤသို႔ ျဖစ္ရမည္ဟု ေရြးယူသတ္မွတ္ထားသည့္

    ဆင္ျခင္ ေကာက္ယူခ်က္ သက္သက္ မဟုတ္ေလာ။

    မဟုတ္ေပ။

    ဤသို႔ ေတြးယူ၍ မရေပ။

    စစ္မွန္ေသာ အရာတို႔ ေပါင္းစုထားျခင္းသည္လည္း

    စစ္မွန္ေသာ အရာသာ ျဖစ္သည္။

    ၎သည္ ေရာ္ယမ္း မွန္းဆျခင္း မဟုတ္။

    အေပ်ာ္က်ဴး၍ စိတ္ကူးယဥ္ေနျခင္း မဟုတ္ေပ။

    အို၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔။

    စံတို႔၏ ျမင့္ျမတ္ျခင္း အလို႔ငွာ သင္ယူၾကကုန္ေလာ့၊

    ယင္း စံ တို႔တြင္ သဘာ၀၏ အင္အားမ်ားထက္ ပိုမိုသာလြန္ျခင္း သေဘာရွိ၏။

    အေျခအျမစ္က်ေသာ စြမ္းအင္ တကာတို႔ထက္ ပိုမုိ၍ စြမ္းအား ရွိ၏။

    စံ ဟူသည္ လူသားဘ၀၏ ဆက္ႏြယ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

    ဦးတည္ရာ၊ ပန္းတိုင္သို႔ ရည္ညႊန္ရာ လမ္းျပမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

    ၎တို႔သည္ ထင္ေယာင္ထင္မွားမ်ား၊ ေရာ္ယမ္းမွန္းဆ ခ်က္မ်ား မဟုတ္ေပ။

    အစစ္အမွန္မ်ားသာ ျဖစ္၏။

    အစစ္အမွန္တို႔တြင္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ေသာ အစစ္အမွန္မ်ား ျဖစ္သည္။

    မွန္၏။ ဤစံတို႔သည္ လူသား၏ လမ္းျပမ်ား ျဖစ္သည္။

    လမ္းျပ နတ္ေဒ၀ါမ်ားကဲ့သုိ႔ ရွိ၍ ဤသတၱေလာက၊ သခၤါေလာက၏ ဟိုဘက္ဘက္ ပန္းတိုင္သို႔

    မမွိတ္မသုန္ေရာက္ရွိနိုင္ရန္ ကူညီေပး ႏိုင္စြမ္း၏။

    လူသား ဟူေသာ ထိုထို “စံ”တို႔သည္ တခဏမ်ွသာ တည္ျမဲေသာ အရာ “၀တၳဳ” မဟုတ္ေပ။

    အေသြးအသား၊ ကိုယ္ကာယ အတြင္းမွ ေလာကဓမၼ ျဖစ္သည္။

    ဖန္ဆင္းရွင္တို႔ ဖြဲ႕အပ္ေသာ ျဖစ္တည္ခ်က္ အတြင္းမွ အမည္နာမ ျဖစ္သည္။

    နတ္ဘုရား တို႔ ၀င္စားျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္။

    ကမၻာကို ထုဆစ္ပံုေဖာ္ေသာ ဧက-ဗာဟု၊ “အမ်ားနွင့္ အတူ တစ္ခုတည္းသေဘာ” ေၾကာင့္

    ၾကယ္၊ လ၊ နကၡတ္တို႔ ထြန္းသည္။

    စၾက၀ဠာအနွံ႕ တုန္ဟီးရသည္။

    ယင္းကား လူသားပင္ ျဖစ္သည္။ ( လူသားအမ်ား မဟုတ္ေပ။ )

    ဧက-ဗာဟု ၊ ျမင့္ျမတ္ရာ တစ္ခုတည္းအတြင္း တည္မွီးေနေသာ

    အၾကင္လူသားကား လူ႕ သစၥာ ျဖစ္ေပသည္။

    သို႔ေသာ္

    ယင္းတို႔သည္လည္း ေျပာင္းလဲၾကေပ၏။

    ရုန္းကန္ ဖြဲ႕တည္ေသာ ဤ မွီတင္းရာ ကမၻာေျမတြင္

    အဘယ္အရာမ်ွ တည္ျမဲ ခိုင္ခန္႔မေနေပ။

    ယင္း မခိုင္ မခန္႔ မတည္ျမဲမႈကိုပင္ ေရာင္ျပန္ဟပ္၍ ျမင္ေနရသည္က ထာ၀ရ ျဖစ္သည္။

    ၎၏ ကိုယ္ပိုင္ နိယာမျဖင့္

    ခိုင္မာေသာ၊ အျမဲ မခြဲ၊ တတြဲတြဲေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ အျမဲရွိေနသည့္ ထာ၀ရ ျဖစ္သည္။

    ေျပာင္းလဲမႈ သစၥာ အမွန္အားျဖင့္သာ

    ကၽြႏု္ပ္တို႔ အသိပညာ နယ္နိမိတ္သည္ က်ယ္ျပန္႔လာရသည္။

    သိပၸံပညာသည္ ယင္းေၾကာင့္သာ ပိုမို ရွင္းသန္႔၊ နက္ရွိဳင္းလာရသည္။

    ပိုမို က်ယ္ျပန္႔ ၍ ပိုမိုသစ္လြင္လာေသာ ယင္း သစၥာသည္

    ေရွ႕ေရွ႕ ရွိခဲ့ျပီးေသာ- ေဟာင္းႏြမ္းသြားျပီ ျဖစ္ေသာ သစၥာကို မပုတ္ခတ္၊

    မဟုတ္မမွန္ေၾကာင္း မည္သည့္အခါမ်ွ မဆို။

    အေၾကာင္းကား

    ေရွ႕ေရွ႕ သစၥာသည္လည္း ၎ကိုယ္တိုင္ပင္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

    ၎ကိုယ္တိုင္သည္ ျမင့္မာေသာ ရပ္တည္ခ်က္သို႔ ေရာက္ရွိသြားသည္မွ လြဲ၍

    အားလံုးေသာ သစၥာတို႔ကား တစ္ခုတည္းသာ ျဖစ္သည္။

    ( ဤသည္ကိုပင္ ဧက – ဗာဟု ( အားလံုးထဲက တစ္ခု၊ အမွန္သေဘာ ) ဟု ေခၚတြင္မည္။ )

    သစၥာကို ရွင္းလင္းထုတ္သည္မွာ စိတ္ျဖစ္သည္။ အာရံုမဟုတ္။ ေစတသိက္ မဟုတ္ေပ။

    ကုန္သည္တို႔ သိုေလွာင္ထားအပ္သည့္ ပစၥည္းမဟုတ္။

    ကၽြႏု္ပ္တို႔ ပိုင္ဆိုင္သည့္ လူသံုးကုန္ မဟုတ္။

    သစၥာ ( ၀ါ ) အမွန္သည္ လူတို႔ အာသာ ၊ ဆႏၵ အလြန္ရွိ စြမ္းအား ျဖစ္သည္။

    မ်ိဳးဆက္ တစ္ဆက္မွ တစ္ဆက္သို႔

    သစၥာသည္

    ဘ၀၏ အံ့ဩဖြယ္ရာ နက္နဲမႈ မ်ားကို ရွင္းလင္း ဖြင့္ဟ၊ ခ်ီတက္သြားသည္။

    သစၥာ၏ ၾကီးျမတ္မႈေၾကာင့္ ျပည့္၀ျခင္းကို ဗဟိဒၶအားျဖင့္ ရွာေဖြရန္မွာ မျဖစ္နိုင္ေပ။

    အဆံုးသတ္ပန္းတိုင္တစ္ခု ေရာက္ရွိေသာအခါ

    အျခား ထပ္ေဆာင္းလာေသာ တာ၀န္မ်ား ေတြ႔လာရမည္။

    ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ က်ဥ္းေျမာင္းလွေသာ အျမင္မ်ားကို

    တစ္ဆင့္ခ်င္း တစ္ဆင့္ခ်င္း

    အဆံုးအစမဲ့ ခ်ဲ႕ေပးသြားမည့္ ေျမျပင္တလင္းလည္း ျဖစ္သည္။

    သစၥာသည္ လူတို႔၏ ေတာ္ရမ္းမယ္ဖြဲ႕မ်ားျဖင့္ ရပ္တည္ေနသည္မဟုတ္။

    အရူးအနွမ္း မဟုတ္။ မွိန္ျပေသာ အလင္းေရာင္း မဟုတ္ေခ်။

    ညအခါေရာင္ဟပ္လင္းသည္ ျမွဴအလင္းမ်ွလည္း မဟုတ္၊ ဥကၠာ၊ ၾကယ္တာရာတို႔ အလင္းမ်ွလည္း မဟုတ္ေခ်။

    ဖန္ဆင္းရွင္ေတာ္မွ အရွင္းလင္းဆံုး၊ အျမင့္ျမတ္ဆံုးေသာ ဖြင့္ဟခ်က္သာ ျဖစ္သည္။

    ေလာက ၊ ဘ၀တြင္ သစၥာသည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔အတြက္ လမ္းျပၾကယ္ကဲ့သို႔ ။

    ကမ္းလမ္း မျမင္၊ ပင္လယ္ျပင္မွ သေဘၤာသားတို႔ သံလိုက္အိမ္ေျမွာင္ကဲ့သို႔၊

    ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို

    ႏူးညံံ့သိမ္ေမြ႕စြာ – အဆင့္ဆင့္ သယ္ေဆာင္၍

    ေကာင္းျမတ္ေသာ ဦးတည္ခ်က္ရွိ ၎၏ လမ္းကို ခင္းျပသည္။

    သစၥာသည္ ဘ၀၏ ဆက္သြယ္ခ်က္၊ ျပညႊန္းခ်က္ ျဖစ္သည္။

    ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ သစၥာ၏ သန္႔စင္ေသာ အေၾကာင္းတရားအတြင္းမွ လုပ္သား မ်ားသာ ျဖစ္သည္။

    ကၽြႏုု္ပ္တို႔သည္ သစၥာကို ျမည္တမ္းေတာင့္တၾကသည္။

    သစၥာ၏ အလင္းေရာင္ကို၊ သစၥာကို လိုလားၾကသည္။

    ၎သည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ အဇၥ်တၱအတြင္း တိုး၀င္၍ ကၽြႏု္ပ္တို႔ သ႑ာန္အတြင္း၌ ေနထိုင္သည္။

    ျမင့္ျမတ္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ဘ၀ကို လမ္းညႊန္ေပးသည္။

    သုိ႔ေသာ္ သစၥာကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ မပိုင္ေပ။

    ကၽြႏု္ပ္တို႔ကိုသာ သစၥာက ပိုင္ဆိုင္သည္။

    ယင္းသစၥာ ဓမၼကို ရွာေဖြ ၾကိဳးပမ္းၾကပါကုန္ေလာ့။

    သစၥာမွ ေပးေသာ ျပႆနာပုစၧာတို႔သည္ အခ်ည္းႏွီးမဟုတ္။

    ယင္းသစၥာကို ျမတ္ႏိုးၾကပါကုန္ေလာ့။

    သစၥာကို ယံုၾကည္၍ ယင္း သစၥာ ဓမၼျဖင့္သာ ေနထိုင္ၾကပါကုန္။

    သစၥာ မွ ျပေသာလမ္းသို႔ ေလ်ာက္လွမ္းၾကပါကုန္။

    အေၾကာင္းကား ~     သစၥာသည္ အမွန္ေရာက္ေၾကာင္းကိုသာ လမ္းညႊန္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ၏။

~ Paul Carus.

...................

April 24th 2011

..................

http://zayya.blog.com/

http://zayya.wordpress.com/

http://zayyah.blogspot.com/

..................