ျမန္မာနီးရွားႏိုင္ငံမျဖစ္ဖို႔

by Ko Kyi Win on Wednesday, June 20, 2012 at 4:05am ·

အမ်ိဳးသည္ ဇာတ္တူလို႔ အခ်င္းခ်င္း ေပါင္းသင္းမိတ္ဖက္မိရာမွ ေပၚထြန္းလာေသာ မ်ဳိးဆက္သစ္တစ္မ်ိဳးပင္ ျဖစ္ေခ်၏။ ဘာသာသည္ အျမင္တူ၊ အက်င့္တူတို႔ စုစည္းမိရာမွ ေပၚထြန္းလာေသာ ၀ါဒေရးရာသစ္ တစ္မ်ိဳးပင္ ျဖစ္ေခ်၏။ ထိုအမ်ိဳး ထိုဘာသာသည္ အမ်ိဳးေစာင့္မင္း၊ ဓမၼ၀ါဒီမင္းတို႔ စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ေသာ ကာလမ်ိဳး၌ ထြန္းကားတက္ၿပီး အကယ္တိတိ အမ်ိဳးမခင္တြယ္ ဘာသာကို ပစ္ပယ္တက္ေသာ အဓမၼရာဇာတို႔ ႀကီးစိုးေသာကာလမ်ိဳး၌ တိမ္ေကာတက္၏။

မွိန္တစ္ခါ၊ လင္းတစ္လွည့္ႏွင့္လည္း အားမကုန္ေသးက ရွိေနတက္ေသး၏။ ယေန႔ ငါတို႔တိုင္းျပည္၌ တက္လာသမွ်ေသာ မင္းတို႔သည္ အမ်ိဳးႏွင့္ ဘာသာကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၾကသည္။

ကမၻာႀကီး တိုးလွ်ိဳေပါက္ေအာင္ ဘာသာစကားႏွင့္ သိမ္းသြင္းရာ၌လည္းေကာင္း၊ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးစံ ညွပ္ဖက္၍လည္းေကာင္း ေရာေႏွာအေမႊခံခဲ့ရေသာ ဤေခတ္ႀကီးထဲ၌ မင္းတစ္မ်ိဳးတည္းျဖင့္လည္း မလံုေလာက္တန္ရာၿပီ။ ၀ံသာႏုရကိၡတတရား လက္ကိုင္ထားေသာ တစ္ဦးေကာင္း၊ တစ္ေယာက္ေကာင္းမွ်ျဖင့္လည္း မလံုေလာက္တန္ရာၿပီ။

အမ်ိဳးသားတိုင္း တာ၀န္ရွိ၍ အမ်ိဳးသမီးတိုင္း ေစာင့္စည္းႏိုင္ပါမွ တန္႐ံုက်ႏိုင္ေသာ အခ်ိန္မ်ိဳးပင္ျဖစ္ေခ်၏။ မိဘတိုင္းႏိုးၾကား၍ ဆရာ၊ ဆရာမတိုင္း ၾကပ္မတ္ေပးမွသာ ေတာ္႐ံုက်ႏိုင္ေသာ ကာလမ်ိဳးပင္ျဖစ္ေခ်၏။ စာသင္ေက်ာင္းတိုင္း၌ လူမ်ိဳးစံုအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဘာသာစံုအားျဖင့္လည္းေကာင္း ညွပ္ပူးညွပ္ပိတ္ျပြတ္သိပ္ကာ ေရာေမႊလ်က္ သြက္လက္သူ ဖ်က္စတမ္း၀ိုင္းထားခ်ိန္။

မိဘတို႔ဘက္က မိမိသားသမီးတို႔ အရြယ္ေရာက္ေသာ္လည္း  အရိပ္အကဲကို မၾကည့္၊ ဘာသိဘာသာေနမႈ ဥေပကၡာျပဳထားခ်ိန္၊ ထိုမိဘတို႔ အရြယ္ေရာက္ေသာ သားသမီးမ်ားအား ၀တၱရားအရ ထိမ္းျမားေပးရန္ သင့္ေတာ္သူကို ရွာေဖြေပးျခင္းကိစၥ မျပဳလုပ္ေတာ့သည့္ အခ်ိန္၊  သားသမီးတို႔ အတုျမင္-အတက္သင္စရာေတြ မိမိေရွ႔ျမင္ေတြ႔ရဖန္မ်ားလာ၍ မရြယ္မေရာက္မီကပင္ ကာမေသြးေသာင္းက်န္ထၾကြေနခ်ိန္။

ထိုအခ်ိန္မ်ိဳး၀ယ္ သည္အတိုင္းခ်ည္းသာ မိမိႏွင့္မဆိုင္သလို၊  သူတို႔ႏွင့္ မပတ္သက္သလို သေဘာထားကာ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနမည္ဆိုလွ်င္ တစ္ေန႔ေန႔ “ျမန္မာနီးရွားႏိုင္ငံ” ေပၚေပါက္လာမည္မွာ မုခ်တည္း။ ျမန္မာျပည္သည္ မိမိႏွင့္နီးစပ္ပါလ်က္ ျမန္မာစစ္စစ္ ရွားပါးၿပီး ကျပားမ်ိဳး တိုးပြားလာမည္ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာနီးရွားႏိုင္ငံသည္ မလြဲမေသြ ေပၚေပါက္လာေခ်မည္။

ယေန႔မ်ိဳးခ်စ္လူငယ္မ်ား အမ်ိဳးဘာသာ ကာကြယ္ေရးအသင္းမ်ား ဖြဲ႔စည္းကာ ၿမိဳ႔တိုင္း၊ ရြာတိုင္းမွာ အကာကြယ္မေပးေသာ္  အမ်ိဳးဘာသာကို ျမတ္ႏိုးေသာ အသင္း-အဖြဲ႔တိုင္းမွ ထိုကာကြယ္ေရးမ်ိဳး မႀကိဳးစားဘဲ သမာ႐ိုးက် ခရီးသြားေနေသာ္ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာကို မတိမ္ေကာေစလိုေသာ မင္းတို႔ဥပေဒအာဏာျဖင့္ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေရး ေဇာက္မခ်ေသာ္  လက္ရွိသည္ လက္မဲ့ျဖစ္ၿပီး ေျမရွင္ဘ၀က ေျမငွားဘ၀သို႔ လွလွႀကီးေရာက္မွာ ေသခ်ာေပၿပီတည္း။

(မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္၏ - ဉာဏဒႆနကထာက်မ္း) မွ ေကာက္ႏႈတ္ပူေဇာ္ပါသည္။