“ယင္တစ္ေခ်ာင္းငင္ င၀ကင္ ”

by Nyo Nyo Mar on Saturday, September 11, 2010 at 3:36am

(ေမေမေျပာျပတဲ့ ဟာသေလးပါ)

ကၽြန္မရဲ႕အဖိုးက အလယ္တန္းေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးပါ … ကၽြန္မအထင္ ၁၉၇၀-၁၉၈၀ နွစ္၀န္းက်င္ေလာက္ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္… အဖိုးက ခ်င္းတြင္းျမစ္ အထက္ပိုင္းက ဟုမၼလင္းျမိဳ႔မွာ တာ၀န္က်ပါတယ္ … တနယ္တေက်းက လာေရာက္တဲ့ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးကို အားလံုးကလည္း ေလးစားခ်စ္ခင္ၾကတယ္ဆုိပါေတာ့ …

တေန႔မွာ အဖိုးက လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာတုန္း ေက်ာင္းေစာင့္ၾကီး ဦးဖိုးကြန္႔ နဲ႔ ေတြ႔ပါေလေရာတဲ့ …. ေက်ာင္းေစာင့္ၾကီးရဲ႕ လက္ထဲမွာလည္းစာရြက္ကေလးတစ္ရြက္နဲ႔ အဖိိုးရဲ႕အနားကို တြန္႔ဆုတ္ဆုတ္ပံုစံနဲ႔ ေရာက္လာပါတယ္ ….

“ဟ …. ကိုဖိုးကြန္႔ … စာရြက္တစ္ရြက္နဲ႔ ဘာေတြအလုပ္ရႈပ္ေနတာလဲဗ်”

“ဒီလိုပါဆရာၾကီးရယ္ … ဒီစာလံုးေလးေတြရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကိုေမးခ်င္လုိ႔ပါဗ်ာ”

“ျပစမ္းပါဦးဗ် … ဘာမ်ားလဲ”

ဦးဖိုးကြန္႔လည္း သူ႔လက္ထဲက စာရြက္ေလးကိုထိုးေပးပါတယ္ … သူေရးထားတာက “WELCOME” လို႔ေရးထားတာပါ …

ဒါနဲ႔ပဲ အဖိုးက “ေၾသာ္ … ဒါ ၀ဲလ္ကမ္းခ္ လုိ႔ထြက္တယ္ဗ် … ျမန္မာလိုကေတာ့ဗ်ာ ၾကိဳဆိုပါတယ္ ဆုိတဲ့အဓိပၸာယ္ေပါ့… ဒါနဲ႔ ကိုဖိုးကြန္႔ ကဘယ္ဆုိးလုိ႔လဲဗ် … အဂၤလိပ္လုိ ေရးတတ္သားပဲ”

ဦးဖိုးကြန္႔လည္း ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ ကမန္းကတမ္း ေျဖရွင္းရွာပါတယ္ …“မေရးတတ္ပါဘူး ဆရာၾကီးရယ္ … ဒါက်ဳပ္နည္း က်ဳပ္ဟန္နဲ႔မွတ္ထားတာပါ …”

“ဘယ္လုိမ်ားမွတ္ထားလို႔လဲ ကိုဖိုးကြန္႔ရဲ႕ … လုပ္စမ္းပါဦး”

“ဒီလုိပါဗ်ာ … ေရွ႕ဆံုးႏွစ္လံုးက “ယင္” ... ေနာက္တစ္လံုးက “တစ္ေခ်ာင္းငင္” … ေနာက္ထပ္ ႏွစ္လံုးကေတာ့ “င၀” ေပါ့ဗ်ာ … ေနာက္ဆံုးႏွစ္လံုးကေတာ့ “ကင္” ဗ်ိဳး … က်ဳပ္က အဲဒီလုိမွတ္ထားတာ ဆရာၾကီးရဲ႕ ”

“ဟား ဟား… ကိုဖိုးကြန္႔ရယ္ … ခင္ဗ်ားရဲ႕ “ယင္တစ္ေခ်ာင္းငင္ င၀ကင္ ” ကေတာ့ တကယ္မွတ္သားေလာက္ပါရဲ႕ဗ်ာ … မွတ္သားေလာက္ပါရဲ႕”

“ယင္ = WE”

“တစ္ေခ်ာင္းငင္ = L”

“င၀ = CO”

“ကင္ = ME”