တတိယကမာၻ၏ ေရာဂါ
by Nyo Nyo Mar on Friday, June 8, 2012 at 6:41am
ဖြဲ႔ျဖိဳးစ၊ ဖြံ႔ျဖိဳးဆဲ ဆိုေသာအသံုးအႏႈန္းကို ဖြံ႔ျဖိဳးမႈ အလြန္ေနာက္က်ေသာ နိုင္ငံမ်ားအတြက္ သံုးသည္။ ဖြံ႔ျဖိဳးမႈ အညံ့ဆံုးနိုင္ငံမ်ားကို Least Developed Country (LDC) ဟုေခၚသည္။ Less Developed ဆိုေသာ အသံုးအႏႈန္းတစ္ခုလည္း ရွိေသး၏။
ထို႔ေၾကာင့္ ဖြ႔ံျဖိဳးဆဲ Developing ဆိုေသာ စကားေပၚလာရသည္။ ခုေတာ့ တတိယကမာၻမွ နုိင္ငံမ်ား Third World Countries ဆိုသည့္ အသံုးအနႈန္းသစ္ ေပၚလာသည္။ အာရွ၊ အာဖရိက၊ လက္တင္အေမရိက ႏွင့္ ကၽြန္းစုႏုိင္ငံမ်ားကို ညႊန္းျခင္း ျဖစ္သည္။
တတိယကမာၻ၏ နုိင္ငံအမ်ားစုတြင္ ဆင္းရဲျခင္း၊ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႔တဲ့ျခင္း၊ စက္မႈမဖြံ႔ျဖိဳးျခင္း စေသာ ေရာဂါမ်ိဳးစံု စြဲကပ္ျခင္း ခံရသည္။ ထုိ႔ထက္ ပိုဆုိးေသာ ေရာဂါ ႏွစ္ခု ရွိေသး၏။
မရွိတာကို အရွိလုပ္ ၾကြားခ်င္ေသာ ေရႊရည္စိမ္ ၀ါသနာႏွင့္ ရွိတာကို မရွိသလုိလုပ္ျပီး ဖံုးကြယ္ခ်င္ေသာ ထံုးသုတ္၀ါသနာ ဆုိသည့္ ေရာဂါႏွစ္မ်ိဳးပင္။ တကယ္ မတတ္ဘဲႏွင့္ အျမီးရွည္ရံုပဲ အသံုး၀င္ေသာ ဘြဲ႔ေတြရထားသည့္ ပညာတတ္မ်ားကို ထုတ္လုပ္ျခင္းသည္ ပထမကိစၥမ်ိဳး။ ဤလို ဘြဲ႔ရေတြေၾကာင့္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး က်ဆင္းလာပံု Misemployment ေခၚေနရာတက် မသံုးနိုင္ပံုတုိ႔ကို ဖံုးကြယ္ျပီး ဘြဲ႔ရေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားပါျပီ တကၠသိုလ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေေပါေနပါျပီဟု ေျပာျခင္းက ဒုတိယ ကိစၥမ်ိဳး။
လက္ငင္းအေျခအေနကို အမွန္အတိုင္း သိမွ ျပင္စရာရွိတာျပင္နုိင္မည္။ အေျခအေနမွန္ကို သိလုိလွ်င္ ရုိးသားေသာစိတ္ရင္းခံျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ရမည္။ အမွန္ကိုသိမွ ျပင္စရာကို ေတြ႔မည္။ ေတြ႔လွ်င္ရိုးရိုးသားသား ၀န္ခံျပီး အမွန္ကို ဆက္လုပ္သြားရမည္။
တုိင္းျပည္ကိုခ်စ္လွ်င္ ရိုးသားဖုိ႔ လုိသည္။ ရိုးသားေသာ စိတ္ရင္း Sincerity သည္ အလြန္အေရးၾကီးပါ၏။ Sincere ျဖစ္သူတြင္ အဂတိတရားေလးပါးစလံုးကင္းသည္။ ကိုယ္က်ိဳးကို လံုး၀ေမ့ထားလုိက္ျပီး တုိင္းျပည္အက်ိဳးအတြက္သာ စဥ္းစားသည္။
တုိင္းျပည္ကိုခ်စ္လွ်င္ လူငယ္ကိုခ်စ္ရမည္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ လူငယ္သည္ အနာဂတ္သို႔ တုိး၀င္ခရီးဆက္မည့္သူျဖစ္၍ပင္။
လူငယ္ကိုခ်စ္သည္ ဆုိရာတြင္ လူငယ္ေတြကို အၾကိဳက္ကေလးေတြေပး၊ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ထားျပီးခ်စ္ျပရမွာလား။ ခ်စ္လွခ်ည္ရဲ႔ ဆုိျပီး အားတုိင္းဖက္နမ္းေနရမွာလား။
မဟုတ္ပါ။ လူငယ္ေတြကို တကယ္ ေတာ္ တတ္ ထက္ျမက္ေအာင္ ပညာသင္ေပးရပါမည္။ သတၱိေကာ၊ ပညာေကာ အေတြးအျမင္ပါ ရလာေအာင ေလ့က်င့္ပ်ိဳးေထာင္ေပးရပါမည္။ သူတို႔တစ္ေတြပညာတတ္မွ တုိင္းျပည္ပိုင္ သယံဇာတမ်ားကို ကိုယ့္အစြမ္းအစႏွင့္ကိုယ္ ထုတ္ယူသံုးစြဲတတ္မည္။ သူတုိ႔ပညာမတတ္လွ်င္ နုိင္ငံျခားက လာထုတ္သြားလိမ့္မည္။ အက်ိဳးအျမတ္မ်ား၏ ေ၀စုကို နုိင္ငံျခားက လာထုတ္သြားလိမ့္မည္။ သို႔ဆုိလွ်င္ တုိင္းျပည္က ဆင္းရဲျမဲ ဆင္းရဲေနလိမ့္မည္။ လူငယ္ေတြ ပညာမတတ္ၾကလွ်င္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ တိုင္းျပည္ၾကီးခၽြတ္ခ်ံဳက်ဖုိ႔သာ ရွိသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ တုိင္းျပည္ကိုခ်စ္လွ်င္ လူငယ္ေတြကို ပညာသင္ေပးရမည္။ ဘြဲ႔ေတြ ေပးရမည္ဟု မေျပာပါ။ ဘြဲ႔ရျခင္းႏွင့္ ပညာတတ္ျခင္းသည္ တခါတရံ လက္မတြဲေၾကာင္း (၀ါ) လက္တြဲမေနေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုပါသည္။
(ၾကည္မင္း- ပညာခရီး ႏွင့္ ပညာမ်က္စိ)
0 comments:
Post a Comment