“ငွက္တစ္ေကာင္ ထပ္ဖ်ားေနသည္။” (စိမ္းခက္စိုး)
|
10:53 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
by စိမ္း ခက္ စိုး on Thursday, May 24, 2012 at 10:23pm
ဘယ္ဘက္ကိုခပ္ေစာင္းေစာင္းၾကည္႔ေတာ႔
လမ္းေတြက ေဟာင္းေလာင္းၾကီးေမွာင္လုိ႔၊
သူတုိ႔ မဆင္းခ်င္တာလည္း သူတုိ႔အမွန္တရားျဖစ္သလုိ
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ မဆင္းရဲခ်င္တာလည္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အမွန္တရားဘဲျဖစ္တယ္။
အညမညပစၥယာကို ဘယ္လုိကပ္ခြာလုပ္ၾကလဲ။
“ေပါင္မုန္႔မရွိရင္ ကိတ္မုန္႔စား”လုိ႔ ဆုိတဲ႔ေခတ္ကုန္ျပီ
“မပိုလည္းေရာင္းစားတယ္ မင္းတုိ႔အေမွာင္ထဲမွာ မီးမွိတ္ေန”ဆုိတဲ႔ေခတ္ေရာက္ျပီ
ဖြဲတစ္ဆုပ္ႏုိင္တဲ႔ေနာက္ဆံုးေန႔ေတြအထိေတာ႔
မုိက္ရိုင္းသူ႔ဇာတ္ကားေတြကို အခါခါၾကည္႔ၾကရဦးမလား။
လက္သင္႔ရာ လွ်ာအရသာမေတြ႔ပါနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေက်ာမွာ ႏွစ္၆၀ေက်ာ္ အရိႈးရာ
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ရင္ထဲမွာ ႏွစ္၂၀ အုိင္းအနာ
တစ္ေယာက္ကိုယ္တစ္ေယာက္ အစိမ္းခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ရေအာင္
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေတြအားလံုးဟာ ပုထုဇဥ္ဆုိတာ ေမ႔ထားၾကမလုိ႔လား။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေနရာေတြကို ေမ႔ထားလုိက္ပါျပီ
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကုိ လြတ္လပ္ျခင္းေတြျပန္ေပးပါ....
ကြ််န္ေတာ္တုိ႔ကို အလုပ္သမားအခြင္႔အေရးေတြျပန္ေပးပါ.........
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကို အလင္းေတြျပန္ေပးပါ.....
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကို အျပန္အလွန္ေလးစားျခင္းေတြျပန္ေပးပါ........
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကို ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းေတြျပန္ေပးပါ.
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဆီက အတင္းယူခံလုိက္ရတဲ႔ေနရာေတြကို ေမ႔ထားေပးပါတယ္။
တေန႔ေတာ႔ဆုိတဲ႔ ခြင္႔လႊတ္ျခင္းျခံစည္းရိုးေလးလည္း
ဘီလူးဆုိင္းအဝင္အထြက္မွာ
ပက္ပက္စက္စက္ ေဆြးေျမ႕က်ိဳးပဲ႔လုိ႔လာေန
ဟိုးတဖက္ရြာ ေခြးအူသံသဲ႔သဲ႔ေတာင္ၾကားလာရသလုိဘဲ။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္
မနက္ျဖန္ကိုခ်စ္ေနေသးရင္ အာရုဏ္ေစာေစာထရမယ္ဆုိတာ
သိပါတယ္....သိၾကပါတယ္။
ေတေလငွက္တစ္ေကာင္ေတာ႔
သူ႔အလင္းတုိင္ေလး သူကိုင္လုိ႔
ဒီေန႔ ရန္ကုန္ကိုျပန္ျဖစ္ေအာင္ျပန္မယ္ဆုိဘဲ။ ။
စိမ္းခက္စိုး
(ေသာၾကာေန႔) ေမလ ၂၅၊ ၂၀၁၂
ေန႔လည္ - ၁၁ း ၃၅
ရန္ကုန္အျပန္ကားဂိတ္တြင္.........
0 comments:
Post a Comment