အျငင္းပြားစရာ ပညာေရး

သုည


တကၠသိုလ္၌ ပညာသင္ၾကားရသည့္အခါ အခ်ဳိ႕က မည္သည့္ဘာသာရပ္ကို
ေလ့လာလိုက္စားလွ်င္ လူသက္သာမည္ကို တြက္ၾကသည္။ ဥပမာအားျဖင့္
အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၌ တစ္ေခတ္တစ္ခါက ပထဝီဘာသာရပ္ႏွင့္ ေျမယာစီမံခန္႔ခြဲမႈ
ဘာသာရပ္ကို ေလ့လာလိုက္စားလွ်င္ သက္သာသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ယခုအခါ
အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၌ သက္သာသည့္ ဘာသာရပ္ကို ေရြးခ်ယ္လိုသူမ်ားသည္
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပညာ ဘာသာရပ္ကို ေလ့လာလိုက္စားၾကသည္ဟု ယူဆၾကသည္။
အေမရိကန္တကၠသိုလ္မ်ား၌ ဘြဲ႕ႀကိဳသင္တန္းသားမ်ား၏ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္း
သို႔မဟုတ္ ၃၂၅၀၀၀ ခန္႔က စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပညာ သင္တန္းမ်ားကို
တက္ေရာက္ၾကသည္ဟု ဆိုသည္။ ၄င္းတို႔ကို အဆင့္ျမင့္ပညာ သုေတသန
စာတမ္းတစ္ေစာင္က ႀကိဳးစားမႈအနည္းဆံုး၊ မသိသားအဆိုးရြားဆံုး
ေက်ာင္းသားမ်ားဟု စြပ္စြဲသည္။


အျခားဘာသာရပ္မ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပညာသင္
ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ အတန္းတက္ရန္အတြက္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ နည္းသည္။
အျခားေက်ာင္းသားမ်ား၏ တစ္ဝက္ခန္႔ သို႔မဟုတ္ ၁၁နာရီခန္႔မွ်သာ ျပင္ဆင္ခ်ိန္
လိုအပ္သည္ဟု ယူဆသည္။ ေကာလိပ္တက္သည့္ ပထမႏွစ္ စာေမးပြဲမ်ား၌လည္း
အမွတ္အနည္းငယ္သာ ရရွိခဲ့ၾကသည္။ စားလိုက္၊ အိပ္လိုက္၊ ေသာက္လိုက္ေနသည္ဟု
ေျပာစမွတ္ျဖစ္ၾကသည္။ ထုိသို႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေနရသနည္း။ အတိုင္းအတာ
တစ္ခုအထိ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ေရြးခ်ယ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ လူအေတာ္မ်ားမ်ား
ႀကိဳးစားပမ္းစား လုပ္စရာမလို၍ ေရြးခ်ယ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႕က
အခ်ိတ္အဆက္ေတြ လုပ္လိုျခင္း၊ အလုပ္ရွာလိုျခင္းတို႔ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ တစ္ဖက္၌ တကၠသိုလ္မ်ားကိုလည္း အျပစ္တင္ရန္ရွိသည္။ တကၠသုိလ္မ်ားက
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပညာ ဘာသာရပ္မ်ားကို ေငြရလြယ္သည့္ ဘာသာရပ္မ်ားအျဖစ္
႐ႈျမင္သည္။ ဝယ္လိုအားေကာင္းေနသည္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပညာသင္
ေက်ာင္းသားမ်ားအေနျဖင့္ ေစ်းႀကီးႀကီး ဓါတ္ခြဲခန္းေတြမလို၊
စီးပြားေရးပညာရွင္၊ ပါေမာကၡမ်ားကလည္း ျပင္ပတြင္ အႀကံေပး၊ ဥာဏ္ေပးလုပ္ရာမွ
ရေသာဝင္ေငြမ်ားျဖင့္ အေထာက္အပ့ံျဖစ္ေနၾကသည္။

စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပညာသင္ ဘာသာရပ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ျပတ္ျပတ္သားသား၊
ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရွိလွ။ ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းဆုိင္ရာ
ကိုယ္က်င့္တရားကဲ့သို႔ေသာ ဘာသာရပ္မ်ားသည္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း၊
ျပတ္ျပတ္သားသားမရွိလွေသာ ဘာသာရပ္မ်ားျဖစ္သည္။ ဘ႑ာေရးကဲ့သို႔ေသာ
ဘာသာရပ္မ်ဳိးတြင္ ပို၍ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ လိုသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားက
ဆရာမ်ား၏ အရည္အေသြးကိုလည္း အျပစ္တင္ေလ့ရွိၾကသည္။ ျပ႒ာန္းစာအုပ္ပါ
စာမ်ားကို ျပန္ရြတ္ေနလွ်င္ အတန္းတက္စရာ မလိုဟု ေျပာၾကသည္။
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပညာဆုိင္ရာ ဘာသာရပ္မ်ားသည္ ေဘာဂေဗဒ သို႔မဟုတ္ စိတ္ပညာ
သို႔မဟုတ္ ႏုိင္ငံတကာဆက္ဆံေရး သို႔မဟုတ္ သမုိင္း၏ ဘာသာရပ္ခြဲဟုတ္၊ မဟုတ္
မေရမရာ ျဖစ္ေနၾကသည္။

စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပညာ သင္ၾကားမႈမ်ား၏ အရည္အေသြးေၾကာင့္
ထိုဘာသာရပ္မ်ားကို ေလ့လာသူမ်ားအေနျဖင့္ အလုပ္အကိုင္ ရရွိမည့္
အခြင့္အလမ္းမ်ား ေလ်ာ့ပါးသြားသည္။ သိပၸံပညာ သင္တန္းမ်ားထက္ သက္သာသည္ဟု
ယူဆၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပညာကို ေရြးခ်ယ္သူမ်ားလည္း ေပၚေပါက္လာသည္။
ဤကဲ့သို႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပညာ ဘာသာရပ္မ်ားကို ေရြးခ်ယ္ၾကျခင္းမွာ
ေဆးပညာ၊ ဥပေဒပညာ စသည့္ ဘာသာရပ္မ်ားကို တက္ေရာက္ရန္ အရည္အခ်င္း မမီ၍ မီေသာ
ဘာသာရပ္ကိုသာ ေရြးခ်ယ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟု တုန္႔ျပန္ၾကသည္။
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပညာျဖစ္ေစ၊ အျခားမည္သည့္ပညာျဖစ္ေစ အတန္အသင့္
ႀကိဳးစားမႈမ်ား လိုအပ္သည္သာ ျဖစ္သည္ဟူ၍လည္း ျပန္၍ေခ်ပၾကသည္။
အျခားတစ္ဖက္၌မူ အားကစားမ်ား လုပ္ေနျခင္း၊ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ား
လုပ္ေနျခင္းသည္ ပညာသင္ၾကားရာ၌ ပင္ပန္းမႈ မရွိ၍သာ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆသည္။
လူစိတ္ဝင္စားမႈ အနည္းဆံုး၊ အမွတ္အနည္းဆံုး ဘာသာရပ္မ်ားမွာ သူနာျပဳ၊
ပညာေရးႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပညာတို႔ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုသံုးမ်ဳိး၌
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပညာသင္ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ႀကိဳးစားမႈ အနည္းဆံုး၊
ေဝဖန္မႈကို မခံႏုိင္ဆံုး ျဖစ္သည္ဟု ယူဆၾကသည္။ သို႔ျဖစ္၍
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပညာသင္ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ေက်ာင္းၿပီးေအာင္ မတက္ဘဲ
ေက်ာင္းထြက္သြားၾကသည့္ သူေတြက မ်ားသည္။

အီေကာေနာမစ္