“ေဘာလုံးပြဲ / အမာစိန္”
|
3:02 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
ဂီတမယ္လွေလးစိန္ တို႔ ေဒၚၾသဘာေသာင္း တို႔ရဲ႕ မႏၱေလးအျငိမ္႔သဘင္
ေနာက္ပိုင္းမွာ သူတို႔မ်ဳိးဆက္ တပည့္မ်ားထဲက ႏိုင္ငံေက်ာ္လာတဲ႔
အၿငိမ္႔မင္းသမီး ႏွစ္လက္ကေတာ႔ အမာစိန္ နဲ႔ ႏြဲ႕ႏြဲ႕စန္း ပါ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး
အျငိမ္႔ေလာကမွာ စန္းတက္လာခဲ႔ၾကရင္းကေန ရုပ္ရွင္ေလာကထဲ ကူးသြားၾကၿပီး
ေဒၚႏြဲ႕ႏြဲ႕စန္းက မိုးညအိမ္မက္ျမဴ နဲ႔ ပရိသတ္ရင္ထဲစြဲခဲ႔သလို
ေဒၚအမာစိန္ ကေတာ႔ ေဟာဒိီ ေဘာလုံးပြဲ သီခ်င္းနဲ႕ ေရပန္းစားခဲ႔ပါတယ္။
ကတဲ႔ေနရာမွာေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ညက္ညက္ေညာေညာ နဲ႔ ဌာန္ကုန္ေအာင္ ကတတ္ၿပီး ဆရာေကာင္းတပည့္ ပီသၾကပါေပတယ္။
ေဒၚအမာစိန္ ကတာက ဒိုးဆစ္ႀကဲႀကဲေလးနဲ႕ ၿငိမ္႔ၿငိမ္႔ေျငာင္းေျငာင္း မပင္မပန္းရွိၿပီး သီခ်င္းဆိုတဲ႔ေနရာမွာလည္း အသံပါးပါးေလးနဲ႔ သက္ေတာင္႔သက္သာဆိုပါတယ္။ မႏၱေလးဟန္ လို႔ ေျပာေလ႔ရွိၾကတာေပါ႔။ ေဒၚႏြဲ႕ႏြဲ႕စန္းကေတာ႔ ေျခဆံလက္ဆံလွေတာ႔ ၿဖဳိးကနဲျဖတ္ကနဲ သြက္သြက္လက္လက္ ကတတ္ၿပီး သီခ်င္းကို ကလို႔ေကာင္းရုံ ျဖတ္ေတာက္ဆိုပါတယ္။
အဲဒါ ရန္ကုန္ဟန္ ပါတဲ႔။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး လွတာကေတာ႔ ထမီနားခတ္ကတဲ႔အခါမွာပါ။ အေမေထြးႀကီးရဲ႕ ပညာအေမြေတြ အဆင္႔ဆင္႔ ရခဲ႔ၾကတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ သူတို႔ေခတ္ေကာင္းစဥ္ အခါက မႏၱေလးအၿငိမ္႔မ်ားလည္း ေရႊေခတ္ လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဘာပြဲလုပ္လုပ္ အၿငိမ္႔မပါရင္ ေျခာက္ကပ္ကပ္ႀကီး ထင္တာေပါ႔။ သီတင္း၀ါလကၽြတ္တာနဲ႔ တႏွစ္ပတ္လုံး ပြဲခ်ီေတြစိတ္လြန္းလို႔ အၿငိမ္႔ေထာင္မ်ားခမ်ာ အားနာနာနဲ႔ ျငင္းေတာင္ယူရသတဲ႔။ ကရာမွာ ပြဲေနာက္က အၿမဲေရာက္တဲ႔ ကိုကိုေတြကလည္း ၀က္၀က္ကြဲဆိုပဲ။ ဒီကေန႔ အမယ္ႀကီးအိုေတြ ျဖစ္တဲ႔ထိေတာင္ ကႏိုင္ ဆိုႏိုင္ၾကတုန္း၊ မင္းသမီးေပါက္စေတြကို အျပတ္အသတ္ ျဖတ္ထားခဲ႔ၾကတုန္းပါ။
ခုေခတ္ အၿငိမ္႔သဘင္ကေတာ႔ အ့ံတပါး ျဖစ္ေနပါၿပီ။ လက္ညွိဳးထိုးျပစရာ ေလာက္ေလာက္လားလား မင္းသမီး ကို မရွိေတာ႔တာ။ ကတတ္ပါတယ္ ဆိုတဲ႔ မင္းသမီးမ်ား က်ျပန္ေတာ႔လည္း အဆိုေတာ္ငွားၿပီး ပါးစပ္ကေလး လႈပ္ျပၾက။ ယဥ္ေက်းမႈက ထြက္တဲ႔ မင္းသမီးတခ်ဳိ႔ေတာ႔ ရွိပါရဲ႔႕။ သူတို႔ခမ်ာ ၀န္ထမ္းတပိုင္းဆိုေတာ႔ ဦးဂမုန္း ရဲ႕ ေပၚလစီသီခ်င္း အထူႀကီးေတြ အဆိုမ်ားၿပီး ပရိသတ္က မၾကည့္ခ်င္ေတာ႔ဘူး။ ေနာက္ဆုံးေတာ႔ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးေတြက တပြဲတိုး အကသင္ၿပီး စည္းက်ဳိး၀ါးက်ဳိး ေျခလႈပ္ေခါင္းလႈပ္ လုပ္ျပ ေနၾကေရာ။ သူ႔အရပ္နဲ႔ သူ႔ဇာတ္ကေတာ႔ အကိုက္ပါပဲ။ ၾကည့္တဲ႔သူကလည္း အကေရာက္ရင္ ရစ္ၾကည့္ၾကတာ။ ငွားကတည္းက မင္းသမီး ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ လူျပက္ၾကည့္ငွားၾကတာကိုး။ အကတတ္တဲ႔ေနရာမွာေတာ႔ ေခတ္ကာလ သားသမီးမ်ားကို ဘယ္သူမွ မမွီေပါင္ဗ်ား။ သၾကၤန္မ႑ပ္ေတြ ပတ္ၾကည့္လိုက္ ဘယ္သေကာင္႔သား သေကာင္႔သမီးမွ ၿငိမ္မေနပါဘူး။ လႈပ္ရြလို႔ ကေနလိုက္ၾကတာ။ မ႑ပ္ေတာင္ၿပဳိယူရတယ္။ အဲဒီေလာက္ ကတတ္ေနမွေတာ႔ သူမ်ားကတာ ဘယ္ၾကည့္ၾကေတာ႔မလဲ ေနာ႔။ ကေခ်သည္မေလးမ်ားရဲ႔ ရင္သိမ္႔တုန္အကေတြ ျမင္ရင္ေတာ႔လား ေရွးက ရင္ပလို႔ တင္ပလို႔ ကခဲ႔တဲ႔ အပ်ုိေတာ္ႀကီးမ်ား မ်က္ျဖဴဆိုက္သြားမယ္။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားသြားလို႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအိုးလႈပ္ခဲ႔တဲ႔ ဇာတ္သမကေလးဆို အင္တာနက္ေပၚ ဟိုးဟိုးကိုေက်ာ္ပါေလေရာ။ ခြန္းေထာက္ေတာင္ ေလမွန္ေအာင္မထြက္တတ္တဲ႔ မင္းသားပ်ဳိမ်ားက ပရိကံေျပာၾကေတာ႔ ပြဲကျပတ္ပါေလေရာ။ ပြဲၾကည့္ခ်င္စိတ္ကို ျပတ္သြားတာ။ ေနာက္ဆုံးေတာ႔ ေရွးအၿငိမ္႔ေလးမ်ား အလြမ္းေျပ ၾကည့္ခ်င္ရင္ စံရွားတင္တို႔လို အမယ္ႀကီးအို အၿငိမ္႔ေလးေတြနဲ႔ အာသာေျဖရတယ္။ လမင္းတရာ က မေဌးေဌးျမင္႔တို႔က်ေတာ႔လည္း ဆင္ဆာကကို လႊတ္မေပးေတာ႔တာကိုး။
တကယ္ေတာ႔ ဒီပညာေတြကို က်က်နန သင္ထားတတ္ထားတဲ႔ လူႀကီးေတြ အသက္ထင္ရွား ရွိပါေသးတယ္။ လက္ဆင္႔ကမ္း သင္ေပးခ်င္လြန္းလို႔ပါ။ လူငယ္ေတြကိုက စိတ္၀င္တစား မသင္ခ်င္ၾကေတာ႔တာ။ တိမ္ေကာေနမွ ဘာလုပ္စားလို႔ရမွာတုန္း။ ဒါႀကီးေတြမ်ား ႀကဳိက္တဲဲ႔လူရွိေသးတယ္ ဟုတ္စ လို႔ ကိုယ္႔ေတာင္ စိတ္မွမွန္ရဲ႕လားထင္ေနဦးမယ္။
သီခ်င္းအေၾကာင္း ျပန္ေကာက္ရရင္ေတာ႔ အရင္က တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္ေဘာလုံးပဲြေတြ ေခတ္စားတုန္းက ညတိုင္း ေဘာလုံးပြဲအၿပီး ျမန္မာ႔အသံက လႊင္႔တတ္တဲ႔ သီခ်င္းေလးပါ။ သူ႔ထက္ၾကားရခဲတဲ႔ သီခ်င္းကေတာ႔ ဗမာႏိုင္ၿပီ သီခ်င္းေပါ႔။ ခုေခတ္လူငယ္ေတြ ၾကားေတာင္ ၾကားဖူးၾကေတာ႔မယ္မထင္။ မႏိုင္တာလည္း ၾကာၾကာလွမွကိုး။ ဒီသီခ်င္းကို အမာစိန္ ဆိုသြားပုံကေလးကေတာ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ။ အၿငိမ္႔မင္းသမီးကေလးတစ္ေယာက္ က ေဘာလုံး၀ါသနာအိုးခ်စ္သူကို အလိုကလည္းလိုက္ခ်င္၊ စိတ္ကလည္းမခ်၊ တားမရမွန္းလည္းသိ၊ ေဘာလုံးပြဲကေန တျခားေခ်ာ္ေတာေငါ႔သြားမွာလည္း ပူရေသးေတာ႔၊ ျပန္မလာပဲမေနႏိုင္ေအာင္ ခရာတာတာေလးနဲ႔ မထားခဲ႔နဲ႔ လိုက္ခဲ႔မယ္။ ညက် အၿငိမ္႔ကတာက်ရင္လည္း ခြင္႔လႊတ္ရမယ္ လို႔ ဆိုတဲ႔ပုံေလးပါ။ အကကို မျမင္ႏိုင္ေပမယ္႔ ေရွးကအၿငိမ္႔မင္းသမီးကေလးေတြ ဘယ္လိုႏြဲ႔တတ္ မူတတ္သလဲ ဆိုတာ သီခ်င္းထဲကေန အကဲခတ္ၾကည့္ရင္ မ်က္ေစာင္းထိုးပုံေလးေတြ ႏႈတ္ခမ္းစူပုံေလးေတြပါ ျမင္ရပါလိမ္႔မယ္္။
ဒီသီခ်င္းနားေထာင္တဲ႔အခါ လြမ္းမိတာ အၿငိမ္႔သဘင္မ်ားသက္သက္ မကပါဘူး။ ေရွးက ေဘာလုံးပြဲမ်ားလည္း ပါပါရဲ႕။ ဗူဗူဇီလာသံေတြ မပါတဲ႔၊ အေပၚထိုင္ ေအာက္ထိုင္ လုံးေၾကာ ေလာင္းေၾကးေတြ မပါတဲ႔ ပြဲဆိုေတာ႔ ဘယ္စိတ္၀င္စားၾကမလဲ ေနာ္။ ဘီယာဆိုင္က၊ အႏွိပ္ခန္းက၊ လက္ကိုင္ဖုန္းေလး နားရြက္ကပ္ၿပီး မွတ္စုစာအုပ္နဲ႔ ၾကည့္ေနၾကတဲ႔ ဒီကေန႔ေဘာလုံးပြဲ နဲ႔ အရသာေတြ ဘယ္လိုကြာသလဲ ဆိုတာကေတာ႔ သိမီသူ ေဘာလုံး၀ါသနာအိုးႀကီးမ်ားသာ ေမးၾကည့္ပါေတာ႔ဗ်ား။ တစ္သွ်ဴးလက္ကိုင္ပု၀ါေလးေတာ႔ ကမ္းေပးလိုက္ဦးေနာ္။ မေတာ္ လြမ္းလို႔ ငိုေနမွ ခက္မယ္။
(ေဘာ္လုံးပြဲထဲမွာ သိပ္ကိုကဲတဲ႔သူပါရွင္၊ အားရပါးရ ေအာ္လိုက္တာမ်ားပင္) ၂။
တကယ္ဆို ကၽြန္မအနားမွာ အားနာသင္႔တယ္ရွင္ ကိုေရႊ၀ါသနာအိုးႀကီး ေဘာ္လုံးပြဲၿပီးေတာင္ အိမ္မျပန္ခ်င္။
(ခ်စ္တဲ႔သူ အလိုမက်မွာမ်ားေတာ႔ ကၽြန္မက စိုးရိမ္ပူပင္) ၂။
သူ ၀ါသနာပါတာေလးျဖင္႔ ခြင္႔လႊတ္ရမယ္ရွင္ ခ်စ္တယ္ဆိုပါရင္ အၿငိမ္႔ကတာလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာေစခ်င္။
၀ါသနာပင္ ေဘာ္လုံးပြဲထဲက်ရင္ ဟစ္ေကၽြးအားေပးတတ္သရွင္၊ အျပစ္မျမင္။ အေပ်ာ္မစုံလင္ ဒီပြဲေလးကလြဲရင္ အရက္ မိန္းမနဲ႔ ကင္းသရွင္ ခ်စ္လင္။
၀ါသနာပင္ သူမ်ားအၿငိမ္႔ကခဲ႔ရင္ တကယ္ပဲ ခြင္႔လႊတ္ရမရွင္၊ ခ်စ္လင္။ သဘင္ပညာ သင္ခဲ႔ရတဲ႔ ဘ၀ကို ဘယ္ေတာ႔မွျဖင္႔ မေမ႔ခ်င္၊ အကတြင္။
သူ႔ကိုေျပာရင္ စိတ္ေကာက္လို႔ ေနတာျမင္၊ ကေလးကေလးလို ႏြဲ႔ဆိုးဆိုးတတ္သရွင္။ အမာစိန္ကို ဘယ္မွာ လိမ္လို႔ရမလဲရွင္ ညေနတိုင္းက်ရင္ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ဒီလိုလို ဟိုလိုလို ေယာင္လည္လည္ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ေဘာ္လုံးပြဲထဲ အေျပးသူ၀င္။
(ေဟ႔ အမာစိန္ ေဘာ္လုံးပြဲထဲ သြားၾကည့္ရင္ တို႔မ်ားမေျပာခ်င္ဘူးကြဲ႔ မင္႔ခ်စ္သူႀကီးတြင္) ၂။ ခ်စ္သူအပ်ဳိမ်ား ေပါတယ္ထင္ ကိုကိုခ်ဳိခ်ဥ္။
(အၿငိမ္႔ကရာတိုင္းသာ လိုက္ကာလာ ကၽြန္မအနားမွာပင္ စိတ္မခ်ႏိုင္ဘူးတဲ႔ ဟုတ္ရဲ႕လား သူခၽြဲတာတမင္) ၂။ ေဘာ္လုံးပြဲက်ေတာ႔ တေယာက္တည္းလစ္ခ်င္ ဒါပဲေနာ္ ဘာရမလဲ အသည္းခြဲမယ္ မၾကံနဲ႔ ရွင္ ။ ၀ါသနာနံေဘးက ဟိုလမ္းကေလးေတာ႔ ေခ်ာ္မသြားေစခ်င္။
၀ါသနာပင္ ေဘာ္လုံးပြဲထဲက်ရင္ ဟစ္ေကၽြးအားေပးတတ္သရွင္၊ အျပစ္မျမင္။ အေပ်ာ္မစုံလင္ ဒီပြဲေလးကလြဲရင္ အရက္ မိန္းမနဲ႔ ကင္းသရွင္ ခ်စ္လင္။
၀ါသနာပင္ သူမ်ားအၿငိမ္႔ကခဲ႔ရင္ တကယ္ပဲ ခြင္႔လႊတ္ရမရွင္၊ ခ်စ္လင္။ သဘင္ပညာ သင္ခဲ႔ရတဲ႔ ဘ၀ကို ဘယ္ေတာ႔မွျဖင္႔ မေမ႔ခ်င္၊ အကတြင္။
သီခ်င္းနားေထာင္ရန္။
http://www.youtube.com/watch?v=EdFB8RRVkd8
http://www.mediafire.com/?9bqkxnk79m0yyy9
ကတဲ႔ေနရာမွာေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ညက္ညက္ေညာေညာ နဲ႔ ဌာန္ကုန္ေအာင္ ကတတ္ၿပီး ဆရာေကာင္းတပည့္ ပီသၾကပါေပတယ္။
ေဒၚအမာစိန္ ကတာက ဒိုးဆစ္ႀကဲႀကဲေလးနဲ႕ ၿငိမ္႔ၿငိမ္႔ေျငာင္းေျငာင္း မပင္မပန္းရွိၿပီး သီခ်င္းဆိုတဲ႔ေနရာမွာလည္း အသံပါးပါးေလးနဲ႔ သက္ေတာင္႔သက္သာဆိုပါတယ္။ မႏၱေလးဟန္ လို႔ ေျပာေလ႔ရွိၾကတာေပါ႔။ ေဒၚႏြဲ႕ႏြဲ႕စန္းကေတာ႔ ေျခဆံလက္ဆံလွေတာ႔ ၿဖဳိးကနဲျဖတ္ကနဲ သြက္သြက္လက္လက္ ကတတ္ၿပီး သီခ်င္းကို ကလို႔ေကာင္းရုံ ျဖတ္ေတာက္ဆိုပါတယ္။
အဲဒါ ရန္ကုန္ဟန္ ပါတဲ႔။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး လွတာကေတာ႔ ထမီနားခတ္ကတဲ႔အခါမွာပါ။ အေမေထြးႀကီးရဲ႕ ပညာအေမြေတြ အဆင္႔ဆင္႔ ရခဲ႔ၾကတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ သူတို႔ေခတ္ေကာင္းစဥ္ အခါက မႏၱေလးအၿငိမ္႔မ်ားလည္း ေရႊေခတ္ လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဘာပြဲလုပ္လုပ္ အၿငိမ္႔မပါရင္ ေျခာက္ကပ္ကပ္ႀကီး ထင္တာေပါ႔။ သီတင္း၀ါလကၽြတ္တာနဲ႔ တႏွစ္ပတ္လုံး ပြဲခ်ီေတြစိတ္လြန္းလို႔ အၿငိမ္႔ေထာင္မ်ားခမ်ာ အားနာနာနဲ႔ ျငင္းေတာင္ယူရသတဲ႔။ ကရာမွာ ပြဲေနာက္က အၿမဲေရာက္တဲ႔ ကိုကိုေတြကလည္း ၀က္၀က္ကြဲဆိုပဲ။ ဒီကေန႔ အမယ္ႀကီးအိုေတြ ျဖစ္တဲ႔ထိေတာင္ ကႏိုင္ ဆိုႏိုင္ၾကတုန္း၊ မင္းသမီးေပါက္စေတြကို အျပတ္အသတ္ ျဖတ္ထားခဲ႔ၾကတုန္းပါ။
ခုေခတ္ အၿငိမ္႔သဘင္ကေတာ႔ အ့ံတပါး ျဖစ္ေနပါၿပီ။ လက္ညွိဳးထိုးျပစရာ ေလာက္ေလာက္လားလား မင္းသမီး ကို မရွိေတာ႔တာ။ ကတတ္ပါတယ္ ဆိုတဲ႔ မင္းသမီးမ်ား က်ျပန္ေတာ႔လည္း အဆိုေတာ္ငွားၿပီး ပါးစပ္ကေလး လႈပ္ျပၾက။ ယဥ္ေက်းမႈက ထြက္တဲ႔ မင္းသမီးတခ်ဳိ႔ေတာ႔ ရွိပါရဲ႔႕။ သူတို႔ခမ်ာ ၀န္ထမ္းတပိုင္းဆိုေတာ႔ ဦးဂမုန္း ရဲ႕ ေပၚလစီသီခ်င္း အထူႀကီးေတြ အဆိုမ်ားၿပီး ပရိသတ္က မၾကည့္ခ်င္ေတာ႔ဘူး။ ေနာက္ဆုံးေတာ႔ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးေတြက တပြဲတိုး အကသင္ၿပီး စည္းက်ဳိး၀ါးက်ဳိး ေျခလႈပ္ေခါင္းလႈပ္ လုပ္ျပ ေနၾကေရာ။ သူ႔အရပ္နဲ႔ သူ႔ဇာတ္ကေတာ႔ အကိုက္ပါပဲ။ ၾကည့္တဲ႔သူကလည္း အကေရာက္ရင္ ရစ္ၾကည့္ၾကတာ။ ငွားကတည္းက မင္းသမီး ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ လူျပက္ၾကည့္ငွားၾကတာကိုး။ အကတတ္တဲ႔ေနရာမွာေတာ႔ ေခတ္ကာလ သားသမီးမ်ားကို ဘယ္သူမွ မမွီေပါင္ဗ်ား။ သၾကၤန္မ႑ပ္ေတြ ပတ္ၾကည့္လိုက္ ဘယ္သေကာင္႔သား သေကာင္႔သမီးမွ ၿငိမ္မေနပါဘူး။ လႈပ္ရြလို႔ ကေနလိုက္ၾကတာ။ မ႑ပ္ေတာင္ၿပဳိယူရတယ္။ အဲဒီေလာက္ ကတတ္ေနမွေတာ႔ သူမ်ားကတာ ဘယ္ၾကည့္ၾကေတာ႔မလဲ ေနာ႔။ ကေခ်သည္မေလးမ်ားရဲ႔ ရင္သိမ္႔တုန္အကေတြ ျမင္ရင္ေတာ႔လား ေရွးက ရင္ပလို႔ တင္ပလို႔ ကခဲ႔တဲ႔ အပ်ုိေတာ္ႀကီးမ်ား မ်က္ျဖဴဆိုက္သြားမယ္။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားသြားလို႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအိုးလႈပ္ခဲ႔တဲ႔ ဇာတ္သမကေလးဆို အင္တာနက္ေပၚ ဟိုးဟိုးကိုေက်ာ္ပါေလေရာ။ ခြန္းေထာက္ေတာင္ ေလမွန္ေအာင္မထြက္တတ္တဲ႔ မင္းသားပ်ဳိမ်ားက ပရိကံေျပာၾကေတာ႔ ပြဲကျပတ္ပါေလေရာ။ ပြဲၾကည့္ခ်င္စိတ္ကို ျပတ္သြားတာ။ ေနာက္ဆုံးေတာ႔ ေရွးအၿငိမ္႔ေလးမ်ား အလြမ္းေျပ ၾကည့္ခ်င္ရင္ စံရွားတင္တို႔လို အမယ္ႀကီးအို အၿငိမ္႔ေလးေတြနဲ႔ အာသာေျဖရတယ္။ လမင္းတရာ က မေဌးေဌးျမင္႔တို႔က်ေတာ႔လည္း ဆင္ဆာကကို လႊတ္မေပးေတာ႔တာကိုး။
တကယ္ေတာ႔ ဒီပညာေတြကို က်က်နန သင္ထားတတ္ထားတဲ႔ လူႀကီးေတြ အသက္ထင္ရွား ရွိပါေသးတယ္။ လက္ဆင္႔ကမ္း သင္ေပးခ်င္လြန္းလို႔ပါ။ လူငယ္ေတြကိုက စိတ္၀င္တစား မသင္ခ်င္ၾကေတာ႔တာ။ တိမ္ေကာေနမွ ဘာလုပ္စားလို႔ရမွာတုန္း။ ဒါႀကီးေတြမ်ား ႀကဳိက္တဲဲ႔လူရွိေသးတယ္ ဟုတ္စ လို႔ ကိုယ္႔ေတာင္ စိတ္မွမွန္ရဲ႕လားထင္ေနဦးမယ္။
သီခ်င္းအေၾကာင္း ျပန္ေကာက္ရရင္ေတာ႔ အရင္က တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္ေဘာလုံးပဲြေတြ ေခတ္စားတုန္းက ညတိုင္း ေဘာလုံးပြဲအၿပီး ျမန္မာ႔အသံက လႊင္႔တတ္တဲ႔ သီခ်င္းေလးပါ။ သူ႔ထက္ၾကားရခဲတဲ႔ သီခ်င္းကေတာ႔ ဗမာႏိုင္ၿပီ သီခ်င္းေပါ႔။ ခုေခတ္လူငယ္ေတြ ၾကားေတာင္ ၾကားဖူးၾကေတာ႔မယ္မထင္။ မႏိုင္တာလည္း ၾကာၾကာလွမွကိုး။ ဒီသီခ်င္းကို အမာစိန္ ဆိုသြားပုံကေလးကေတာ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ။ အၿငိမ္႔မင္းသမီးကေလးတစ္ေယာက္ က ေဘာလုံး၀ါသနာအိုးခ်စ္သူကို အလိုကလည္းလိုက္ခ်င္၊ စိတ္ကလည္းမခ်၊ တားမရမွန္းလည္းသိ၊ ေဘာလုံးပြဲကေန တျခားေခ်ာ္ေတာေငါ႔သြားမွာလည္း ပူရေသးေတာ႔၊ ျပန္မလာပဲမေနႏိုင္ေအာင္ ခရာတာတာေလးနဲ႔ မထားခဲ႔နဲ႔ လိုက္ခဲ႔မယ္။ ညက် အၿငိမ္႔ကတာက်ရင္လည္း ခြင္႔လႊတ္ရမယ္ လို႔ ဆိုတဲ႔ပုံေလးပါ။ အကကို မျမင္ႏိုင္ေပမယ္႔ ေရွးကအၿငိမ္႔မင္းသမီးကေလးေတြ ဘယ္လိုႏြဲ႔တတ္ မူတတ္သလဲ ဆိုတာ သီခ်င္းထဲကေန အကဲခတ္ၾကည့္ရင္ မ်က္ေစာင္းထိုးပုံေလးေတြ ႏႈတ္ခမ္းစူပုံေလးေတြပါ ျမင္ရပါလိမ္႔မယ္္။
ဒီသီခ်င္းနားေထာင္တဲ႔အခါ လြမ္းမိတာ အၿငိမ္႔သဘင္မ်ားသက္သက္ မကပါဘူး။ ေရွးက ေဘာလုံးပြဲမ်ားလည္း ပါပါရဲ႕။ ဗူဗူဇီလာသံေတြ မပါတဲ႔၊ အေပၚထိုင္ ေအာက္ထိုင္ လုံးေၾကာ ေလာင္းေၾကးေတြ မပါတဲ႔ ပြဲဆိုေတာ႔ ဘယ္စိတ္၀င္စားၾကမလဲ ေနာ္။ ဘီယာဆိုင္က၊ အႏွိပ္ခန္းက၊ လက္ကိုင္ဖုန္းေလး နားရြက္ကပ္ၿပီး မွတ္စုစာအုပ္နဲ႔ ၾကည့္ေနၾကတဲ႔ ဒီကေန႔ေဘာလုံးပြဲ နဲ႔ အရသာေတြ ဘယ္လိုကြာသလဲ ဆိုတာကေတာ႔ သိမီသူ ေဘာလုံး၀ါသနာအိုးႀကီးမ်ားသာ ေမးၾကည့္ပါေတာ႔ဗ်ား။ တစ္သွ်ဴးလက္ကိုင္ပု၀ါေလးေတာ႔ ကမ္းေပးလိုက္ဦးေနာ္။ မေတာ္ လြမ္းလို႔ ငိုေနမွ ခက္မယ္။
(ေဘာ္လုံးပြဲထဲမွာ သိပ္ကိုကဲတဲ႔သူပါရွင္၊ အားရပါးရ ေအာ္လိုက္တာမ်ားပင္) ၂။
တကယ္ဆို ကၽြန္မအနားမွာ အားနာသင္႔တယ္ရွင္ ကိုေရႊ၀ါသနာအိုးႀကီး ေဘာ္လုံးပြဲၿပီးေတာင္ အိမ္မျပန္ခ်င္။
(ခ်စ္တဲ႔သူ အလိုမက်မွာမ်ားေတာ႔ ကၽြန္မက စိုးရိမ္ပူပင္) ၂။
သူ ၀ါသနာပါတာေလးျဖင္႔ ခြင္႔လႊတ္ရမယ္ရွင္ ခ်စ္တယ္ဆိုပါရင္ အၿငိမ္႔ကတာလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာေစခ်င္။
၀ါသနာပင္ ေဘာ္လုံးပြဲထဲက်ရင္ ဟစ္ေကၽြးအားေပးတတ္သရွင္၊ အျပစ္မျမင္။ အေပ်ာ္မစုံလင္ ဒီပြဲေလးကလြဲရင္ အရက္ မိန္းမနဲ႔ ကင္းသရွင္ ခ်စ္လင္။
၀ါသနာပင္ သူမ်ားအၿငိမ္႔ကခဲ႔ရင္ တကယ္ပဲ ခြင္႔လႊတ္ရမရွင္၊ ခ်စ္လင္။ သဘင္ပညာ သင္ခဲ႔ရတဲ႔ ဘ၀ကို ဘယ္ေတာ႔မွျဖင္႔ မေမ႔ခ်င္၊ အကတြင္။
သူ႔ကိုေျပာရင္ စိတ္ေကာက္လို႔ ေနတာျမင္၊ ကေလးကေလးလို ႏြဲ႔ဆိုးဆိုးတတ္သရွင္။ အမာစိန္ကို ဘယ္မွာ လိမ္လို႔ရမလဲရွင္ ညေနတိုင္းက်ရင္ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ဒီလိုလို ဟိုလိုလို ေယာင္လည္လည္ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ေဘာ္လုံးပြဲထဲ အေျပးသူ၀င္။
(ေဟ႔ အမာစိန္ ေဘာ္လုံးပြဲထဲ သြားၾကည့္ရင္ တို႔မ်ားမေျပာခ်င္ဘူးကြဲ႔ မင္႔ခ်စ္သူႀကီးတြင္) ၂။ ခ်စ္သူအပ်ဳိမ်ား ေပါတယ္ထင္ ကိုကိုခ်ဳိခ်ဥ္။
(အၿငိမ္႔ကရာတိုင္းသာ လိုက္ကာလာ ကၽြန္မအနားမွာပင္ စိတ္မခ်ႏိုင္ဘူးတဲ႔ ဟုတ္ရဲ႕လား သူခၽြဲတာတမင္) ၂။ ေဘာ္လုံးပြဲက်ေတာ႔ တေယာက္တည္းလစ္ခ်င္ ဒါပဲေနာ္ ဘာရမလဲ အသည္းခြဲမယ္ မၾကံနဲ႔ ရွင္ ။ ၀ါသနာနံေဘးက ဟိုလမ္းကေလးေတာ႔ ေခ်ာ္မသြားေစခ်င္။
၀ါသနာပင္ ေဘာ္လုံးပြဲထဲက်ရင္ ဟစ္ေကၽြးအားေပးတတ္သရွင္၊ အျပစ္မျမင္။ အေပ်ာ္မစုံလင္ ဒီပြဲေလးကလြဲရင္ အရက္ မိန္းမနဲ႔ ကင္းသရွင္ ခ်စ္လင္။
၀ါသနာပင္ သူမ်ားအၿငိမ္႔ကခဲ႔ရင္ တကယ္ပဲ ခြင္႔လႊတ္ရမရွင္၊ ခ်စ္လင္။ သဘင္ပညာ သင္ခဲ႔ရတဲ႔ ဘ၀ကို ဘယ္ေတာ႔မွျဖင္႔ မေမ႔ခ်င္၊ အကတြင္။
သီခ်င္းနားေထာင္ရန္။
http://www.youtube.com/watch?v=EdFB8RRVkd8
http://www.mediafire.com/?9bqkxnk79m0yyy9
0 comments:
Post a Comment