အတံု႕အလွည့္
|
6:20 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
တစ္ခါက အိမ္တစ္အိမ္မွာ အဘိုးၾကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူဟာ အသက္ေတြၾကီးလြန္းလို႕ လက္ေတြ ကတုန္ကယင္နဲ႕ ဒူးေတြယိုင္လႈပ္ေနတယ္။ ထမင္းစားတဲ့အခါ ဇြန္းကိုင္တဲ့ လက္ေတြက တုန္ယင္ေနတယ္ ဟင္းခွ်ိဳခြက္ကို ခတ္လိုက္တဲ့အခါ ဟင္းရည္ေတြက ဇြန္းကေနျပဳတ္က်တယ္ အဘိုးၾကိးရဲ႕ ေဘာင္းဘီေပၚကိုလဲ ေပက်တယ္။
ၿပီးေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ ပါးစပ္ထဲကေတာင္ ျပန္က်တတ္တယ္။ ဒါကိုု သူ႕သားနဲ႕ သူ႕ေခၽြးမက မၾကိဳက္ဘူး။ ထမင္း၀ိုင္းမွာ ညစ္ပတ္တယ္လို႕ေပါ့။ အဲဒါနဲ႕ အဘိုးၾကီးကို မီးဖိုေခ်ာင္ေလးနားမွာ ခံုေလးတစ္ခုထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေက်ာက္နဲ႕ လုပ္ထားတဲ့ ပန္းကန္တစ္ခု ျပင္ထားတယ္။
အဲဒီပန္းကန္ထဲကို ဟင္းေတြေရာ ထမင္းေတြပါ တစ္ခါထဲထည့္ေပးၿပီး စားေစတယ္။ သူတို႕လင္မယားေတြကေတာ့ ထမင္းစားပြဲမွာ ဇိမ္က်က် စားၾကတယ္။ အခ်ိန္ေတြၾကာလာတဲ့ အခါ အဖိုးၾကီးက ေက်ာက္ပန္းကန္ကို မကိုင္နိုင္ေတာ့ဘူး။ တစ္ေန႕မွာေတာ့ ေက်ာက္ပန္းကန္က်ကြဲသြားတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႕ အဘိုးၾကီးကို သစ္သားနဲ႕ လုပ္ထားတဲ့ ပန္းကန္နဲ႕ေကၽြးတယ္။ တစ္ေန႕ေတာ့ သူ႕သားဟာ ထိုင္ခံုအစုတ္ႏွစ္လံုးနဲ႕ သစ္သားပန္းကန္ျပား ႏွစ္ခ်ပ္၀ယ္လာခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ သြားထားလိုက္တယ္။ သူ႕အေမနဲ႕ အေဖေတြ႕ေတာ့ ေမးတယ္။ ငါ့သားဒါေတြကို ဘာလုပ္ဖို႕ ၀ယ္လာတာလဲလို႕ေပါ့။သူ႕သားကေ
" အေဖတို႕ အေမတို႕ အသက္ၾကီးသြားတဲ့ အခ်ိန္ၾကရင္ အဲဒီမွာ ထမင္းေကၽြးရေအာင္လို႕ ၾကိဳတင္၀ယ္လာတာ" တဲ့
ေမာင္စိုင္း
www.kanaung.net
0 comments:
Post a Comment