Thursday, March 27, 2014

မွန္ကန္ေသာ အိုင္ဒီယာ


ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ လူသြားလမ္းမေပၚမွာ သူ
လမ္းေလွ်ာက္ေနတယ္။သူ ့ေဘးမွာရိွတဲ့ ကား
လမ္းမေပၚမွာ ေရာင္စံုကားမ်ား သြားလာေနတယ္။
သူ႕ေရွ႕မွာ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္န့ဲ ေလးနွစ္အရြယ္
ကေလးတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္ေနတယ္။


ကေလးက လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းနဲ႔ ခလုတ္တိုက္ၿပီး
သူ႕ေရွ႕မွာ ေခ်ာ္လဲသြားတယ္။ဒါနဲ႔သူက ပ်ာပ်ာသလဲ
ကေလးကိုေဖးမထူခဲ့တယ္။သူက ကေလးကိုမထူ
ေပးတာကို ကေလးေဘးနားက အေဒၚႀကီးကျမင္ေတာ့
" ရွင္က ကြၽန္မကေလးကို ဘာလို႔ေဖးမထူ
ေပးတာလဲ...ကေလးက သူ ့အားကိုကိုး
ၿပီး ျပန္ထလာမွာေပါ့ရွင့္...ရွင္က အဲဒီလို
ထူေပးေတာ့ ကေလးကရွင့္ကို
(dependent) မီွခိုရေတာ့မွာေပါ့...လူ
ဆိုတာ သူမ်ားကို မီွခိုမႈမ်ားလာရင္
ဘာအလုပ္မွမလုပ္ခ်င္ပဲ ပ်င္းရိသြား
တတ္တယ္ရွင့္...ကြၽန္မကေလးကို
(Independent) လြတ္လပ္ခြင့္ေပး
လိုက္ပါ...သူေျခေထာက္တစ္ခုခုျဖစ္
လို႔ မထႏိုင္ရင္ေတာင္ မိခင္ျဖစ္တဲ့
ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ ထူေပးမယ္..."
'သူ 'ဆိုတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေလးတစ္ေယာက္
သူတစ္ခါမွ မၾကားဖူးတဲ့ စကားေတြကို နားေထာင္ရင္း
ဂ်ပန္အေဒၚႀကီးကို မွင္သက္စြာၾကည့္ေနမိတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္...ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူလတ္ေတြ၊
လူႀကီးေတြက လူငယ္ေတြ ၊ကေလးေတြကို အရာရာ
တိုင္းမွာ ေဘာင္ခတ္မထားပဲ သူတို႔အားသူတို႔ကိုး
ႏိုင္ေအာင္ လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးသင့္ပါတယ္။
( ဂ်ပန္ျပည္ေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတစ္ဦး၏
တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ေလးပါ)

ဦးတိုးေအာင္

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...