ဆရာေက်ာ္၀င္း - အေျပာင္းအလဲႏွင့္ စဥ္းစားစရာမ်ား (၁) ေတာင္သာစာေပေဟာေျပာပြဲ
|
6:31 PM |
No မွတ္ခ်က္ |
Seaman Nayminthu shared Htoon Aung Kyaw's photo.
ဘာမွမေျပာခင္ ပထမဆံုး ႀကိဳတင္ေမတၱာရပ္ခံထားခ်င္တာ ရွိပါတယ္။ အခု ကၽြန္ေတာ္ေျပာမည့္ အေၾကာင္းအရာေတြက ပ်င္းစရာေကာင္းဖို႔မ်ားပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မ်က္ေမွာက္ျပဳေနရတဲ႔ အေျခအေနမွာ စဥ္းစားသင့္တယ္ထင္လို႔မို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဉာဏ္မွီသေလာက္ ဒါေလးေတြကို ထုတ္ႏႈတ္ၿပီး ေျပာသြားပါမယ္။ ေပးထားတဲ႔ေခါင္းစဥ္ကေတာ႔ အေျပာင္းအလဲႏွင့္ စဥ္းစားစရာမ်ားေပါ႔။
နိဒါန္းအေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာက စဥ္းစားပံု စဥ္းစားနည္းေတြထဲမွာ အေျပာင္းအလဲႏွင့္ ပါက္သက္တဲ႔ စဥ္းစားနည္းေပါ႔။ ေယဘူယ် ႏွစ္ခုရွိတယ္လို႔ ၾကားဖူးပါတယ္။ ဒါလည္း အခုမွ မဟုတ္ပါဘူး။ သမိုင္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ရွိခဲ႔တာပါ။
အဲဒီေတာ႔ ေျပာၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ B.C ၆-ရာစုေလာက္ေပါ႔။ အဲေတာ႔ B.C ၆-ရာစုကို ဘာေၾကာင့္တည္ေျပာရလဲဆိုေတာ႔ ဒီဒႆနစာေပသမိုင္းမွာ B.C 6 ရာစုက အေရးႀကီးတဲ႔ အလွည့္အေျပာင္းလို႔ ပညာရွင္ေတြ သတ္မွတ္ထားတာရွိပါတယ္။ အဲဒါက ဘယ္မွာ ဗဟိုျပဳျဖစ္လဲဆိုေတာ႔ India တိုက္ငယ္မွာ ဗဟိုျပဳျဖစ္တာေပါ႔။ အဲဒီတံုးက အားလံုးသိတဲ႔အတိုင္း India တိုက္ငယ္မွာ လႊမ္းမိုးထားတဲ႔ ဘာသာေရးလို႔လည္းေျပာႏိုင္တယ္၊ ဒႆနလို႔လည္းေျပာႏိုင္တဲ႔ အယူအဆႀကီးက ေရွးေဟာင္း Hindu အယူအဆပါ။
အဲဒီေရွးေဟာင္း Hindu အယူအဆက အေျခခံေဒါက္ႀကီး ေလးခုနဲ႔ ဖြဲ႔ထားပါတယ္။ အဲဒါေတြက ဘာေတြလဲဆိုေတာ႔ နံပါတ္တစ္က ဖန္ဆင္းရွင္အယူအဆ၊ နံပါတ္ႏွစ္က ထာ၀ရအယူအဆ၊ နံပါတ္သံုးက အတၱအယူအဆနဲ႔ နံပါတ္ေလးက ပရေလာကဆိုတဲ႔ ဘ၀ကူးတယ္ဆိုတဲ႔အယူအဆ ဒီေလးခုပါ။ အဲဒီအယူအဆႀကီးကို အေပၚစီးရေနတဲ႔ အယူအဆႀကီးကို ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲၾကတဲ႔ ဒႆနဂိုဏ္းေတြ၊ ဘာသာေရးဂိုဏ္းႀကီးေတြ အမ်ားႀကီးေပၚလာပါတယ္။ အဲဒီဂိုဏ္းေတြထဲမွာ အထင္ရွားဆံုး သံုးခုကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ဘုရားေပါ႔ ေဂါတမဗုဒၶရယ္၊ ပထမဆံုး႐ုပ္၀ါဒီလို႔ အဆိုရွိၾကတဲ႔ စာရ၀ကဆိုတဲ႔ ပညာရွင္ရယ္၊ ေနာက္ ဂ်ိမ္း (Jainism - Tirthankara) ဘာသာကို စတင္တည္ေထာင္တဲ႔ မဟာ၀ီရေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗုဒၶက်မ္းဂန္ေတြထဲမွာ မဟာ၀ီရလို႔ပါပါတယ္။
ဒီသံုးခု အဲဒီသံုးခုကလည္း တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု သေဘာသဘာ၀ မတူပါဘူး။ မဟာ၀ီရက ထာ၀ရကုိေတာ႔ Sorry ဖန္ဆင္းရွင္အယူအဆကိုေတာ႔ ပယ္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ ထာ၀ရကိုေတာ႔ သူက တစ္၀က္တစ္ပ်က္ပဲပယ္ပါတယ္၊ အကုန္မပယ္ပါဘူး။ အတၱကိုေတာ႔ သူ မပယ္ႏိုင္ပါဘူး၊ ပရေလာကကိုလည္း မပယ္ႏိုင္ပါဘူး။ ေဂါတမ ဗုဒၶကေတာ႔ ဖန္ဆင္းရွင္ကို လံုး၀ပယ္တယ္၊ ထာ၀ရကို လံုး၀ပယ္တယ္၊ အတၱကို လံုး၀ပယ္တယ္။ ပရေလာကကိုေတာ႔ လက္ခံပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး စာရ၀က၊ စာရ၀ကဆိုတာကေတာ႔ ဒႆနသမိုင္းမွာပါတဲ႔ နာမည္ေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာေတာ႔ နိဂ႑နာဠပုတၱတို႔ ဘာညာလို႔ ေခၚတာေတြလည္းရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ႔ မဟာ၀ီရရဲ႕ နာမည္ေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အာဇီ၀ကလို႔လည္းေခၚတဲ႔ပညာရွင္ပါ။ ဘုရားေပါ႔၊ ဘုရားနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ေပါ႔။ သူကေတာ႔ ေဒါက္ေလးခုလံုးကို ပယ္ပါတယ္။
အဲဒီအထဲမွာမွ ေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံေရးအေတြးအေခၚေတြကို ၾသဇာလႊမ္းမိုးတဲ႔ ဂိုဏ္းႏွစ္ဂိုဏ္း က်န္ရစ္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ႔ စာရ၀ကဂိုဏ္းရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ စဥ္းစားနည္းပါ။
စာရ၀က,က ဘာကိုအေျခခံၿပီး စဥ္းစားလဲဆိုေတာ႔ ထာ၀ရဆိုတာကို လက္မခံဘူး၊ အားလံုးဟာ ေျပာင္းလဲေနတယ္ဆိုတဲ႔ အေျပာင္းအလဲကို လက္ခံပါတယ္။ အဲဒီေတာ႔ အေျပာင္းအလဲကို ဘယ္လိုပံုေဖာ္ယူမလဲ၊ ခ်ည္းကပ္မလဲဆိုေတာ႔ အေျပာင္းအလဲကို သူက အတၱနဲ႔ စဥ္းစားပါတယ္။ ကိုယ္ဘာလိုခ်င္သလဲ၊ လိုခ်င္တဲ႔ဆီကို ကံ၊ ဉာဏ္၊ ၀ီရိယအားကိုးၿပီး လုပ္လို႔ရွိရင္ ေရာက္ကိုေရာက္မယ္ဆိုတဲ႔ အယူအဆ၊ တစ္နည္းေျပာရင္ အေျပာင္းအလဲကို လိုခ်င္တဲ႔ဆီကို ေသခ်ာေပါက္ေရာက္ရမယ္။ မုခ်ေအာင္ရမယ္ဆိုတဲ႔ နည္းနဲ႔ ခ်ည္းကပ္တဲ႔နည္းပါ။ ဒါပထမနည္းပါ။
ဒုတိယနည္းကေတာ႔ အနိစၥဆိုတာကိုေတာ႔ လက္ခံတယ္။ သို႔ေသာ္ အနိစၥကို အတၱနဲ႔ မၾကည့္ပါဘူး၊ အနတၱနဲ႔ ၾကည့္ပါတယ္။ ေျပာင္းေနတာေတာ႔မွန္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္႔အလိုက်၊ ကိုယ္႔ဆႏၵအတိုင္း ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျပာင္းအလဲေတြကို ခ်ည္းကပ္တဲ႔အခါမွာ ဆႏၵကို ဦးစားမေပးဘဲနဲ႔ အရွိကို ဦးစားေပးၿပီး ခ်ည္းကပ္တာက ပိုၿပီးလမ္းေၾကာင္းမွန္ကို တည္မိမယ္ဆိုတဲ႔ စဥ္းစားနည္းပါ။ ဒုတိယ စဥ္းစားနည္းပါ။
ကမ႓ာေပၚမွာ သိပၸံပညာ တြင္က်ယ္လႊမ္းမိုးလာေတာ႔ ဘာက အေပၚစီးရလဲဆိုေတာ႔ ကမ႓ာ႔လူသားအမ်ားစုက စာရ၀ကရဲ႕စဥ္းစားနည္းကို ပိုခံတြင္းေတြ႔ခဲ႔ၾကပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာျပည္မွာေရာ၊ ကမ႓ာမွာေရာ သိပ္ၾသဇာႀကီးခဲ႔တဲ႔ လက္၀ဲအယူအဆ၊ Communist ၀ါဒဆိုတာ အဲဒီစဥ္းစားနည္းက လာတာပါ။ ဒုတိယကမ႓ာစစ္ၿပီးခါစေလာက္အထိ ဒီစဥ္းစားဟာ ပညာရွင္ေလာကမွာ သိပ္ၿပီးေတာ႔ အေရးႀကီးခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြတိုင္းမွာ မုခ်ေအာင္ရမယ္၊ မျဖစ္,ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ႔ မုခ်ေတြ သိပ္ေခတ္စားခဲ႔တဲ႔အခ်ိန္ပါ။
ဒါေပမယ္႔ စစ္ၿပီးေခတ္ ကာလတစ္ခုၾကာေတာ႕ သိပၸံပညာဖက္ကလည္း Heisenberg တို႔၊ Einstein တို႔ရဲ႕ မေရရာမႈေတြ (Werner Karl Heisenberg - Uncertainty Principle) ေပၚလာတဲ႔ေနာက္ပိုင္းမွာၾကေတာ႔ အရင္ကပစ္ပယ္ထားခဲ႔တဲ႔ ဗုဒၶရဲ႕ စဥ္းစားနည္းက ေရွ႕ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။ အေျပာင္းအလဲဆိုတာကေတာ႔ သဘာ၀ဘဲ ဘယ္သူမွ ေရွာင္လို႔မရဘူး။ သို႔ေသာ္ သည္အေျပာင္းအလဲဟာ ကိုယ္႔သေဘာကိုမေဆာင္ဘူး သူ႔သေဘာသူေဆာင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျပာင္းအလဲကို ခ်ည္းကပ္မည့္လူဟာ သူ႔သေဘာသူေဆာင္တဲ႔ အေနအထားကိုသိရမယ္။ အတၱနဲ႔ ေရွ႕တန္းတင္လို႔မရဘူး၊ အနတၱကို ႏွလံုးသြင္းၿပီးေတာ႔မွ တျဖည္းျဖည္းပံုေဖာ္ယူရမယ္ဆိုတဲ႔ စဥ္းစားနည္းက ေရွ႕ေရာက္လာပါတယ္။
အဲဒါ စဥ္းစားနည္းႏွစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္ နိဒါန္းအေနနဲ႔ ေျပာတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ကေတာ႔ အဆက္ျပက္ခဲ႔တဲ႔ကာလက ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ႔ ပထမစဥ္းစားနည္းနဲ႔ အသားၾကေနပါၿပီ။ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံဆိုေပမယ္႔ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပါတ္သက္ရင္ ဒုတိယစဥ္းစားနည္းကို သိပ္ၿမိဳမက်ၾကေသးပါဘူး။ သို႔ေသာ္ ကမ႓ာမွာ ေအာင္ျမင္တဲ႔အေျပာင္းအလဲေတြ လိုက္ၾကည့္ရင္ ဒုတိယစဥ္းစားနည္းနဲ႔ သြားတာကို သြားေတြ႔ပါတယ္။ ဒါေလးကို နိဒါန္းခံၿပီးေတာ႔ ဒီစဥ္းစားပံုႏွစ္ခုနဲ႔ ေရွ႕ဆက္ေျပာမွာေတြကို ဆက္စပ္ၿပီးေတာ႔ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။
0 comments:
Post a Comment