ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ထိခိုက္ေစႏိုင္ေသာအလြဲမ်ား (ေက်ာ္ကိုကို)

February 11, 2014 at 7:31am

လက္ရွိႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကို မွန္မွန္ကန္ကန္ အကဲျဖတ္ႏိုင္ပါမွ ကၽြန္ေတာ္တို ့ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္
ခဲ့သမွ် ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ျဖစ္ဖို ့ ေသခ်ာမွာပါ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
အခ်ိန္ေတြအၾကာၾကီး ကုန္ဆံုးသြားေအာင္ ေထာင္ေတြထဲမွာ အက်ဥ္းခ်ခံရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ
အားလံုးဟာ ဘ၀တေလွ်ာက္လံုး ကိုယ္က်ိဳးကို စြန္ ့လႊတ္ေပးဆပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတို ့ရဲ ့
ဘ၀ေတြတင္မက သူတို ့ရဲ ့သက္ဆိုင္ရာမိသားစုဘ၀ေတြ၊ ပတ္၀န္းက်င္လူထုရဲ ့ဘ၀ေတြ၊
အမ်ိဳးသားထုတစ္ရပ္လံုးရဲ ့ဘ၀ေတြအားလံုးဟာ လြတ္လပ္ခြင့္ရဖို ့ တိုက္ပြဲ၀င္ရင္းနဲ ့ဘဲ
တစတစ အထိအရွမ်ားလာခဲ့ပါတယ္။ ေအာင္ပြဲရလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို အေျခခံျပီး
ကိုယ္ဘယ္ေလာက္နာသြားသလဲဆိုတာကို ျပန္မၾကည့္ဘဲ ဆူးေတာထဲကို နာနာက်င္က်င္နဲ ့
ေရွ ့ဆက္တိုးရဲတဲ့သတၱိေတြ သူတို ့မွာ အျပည့္အ၀ရွိပါတယ္လို ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့လက္ခံယံုၾကည္
ထားပါတယ္။


ေရဆံုးေရဖ်ားအထိ ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ ့ ဆက္ခ်ီတက္ရမယ့္ ခရီးလမ္းမွာ အမွားအယြင္း
နည္းႏိုင္သမွ်နည္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မွ ပင္ပန္းရက်ိဳးနပ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာျပည္ရဲ ့
ပကတိႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကို ကိုယ္ထင္သလိုခန္ ့မွန္းျပီး ေကာက္ခ်က္ေစာေစာခ်တာမ်ိဳး၊
ဒီလိုစိတ္ဆႏၵအစြဲအေပၚမွာ အေျခခံျပီး လမ္းေၾကာင္းအလြဲၾကီးကို ေခၚေဆာင္သြားတာမ်ိဳး
လုပ္တတ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရွိရင္ အဲဒီႏိုင္ငံရဲ ့ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးျဖစ္စဥ္ဟာ
ဘယ္ေတာ့မွ ေအာင္ျမင္မွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ စိတ္ဆႏၵစြဲအေပၚ အေျခခံလာရင္ အတိအက်
အခ်က္အလက္ေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္သလိုျဖစ္ျပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ ့ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာကိုဘဲ
လုပ္မယ့္လမ္းေနာက္ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ေရာက္သြားတတ္ပါတယ္။ တကယ္ျဖစ္သင့္တဲ့
လုပ္ငန္းေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို ့မၾကိဳးစားေတာ့ဘဲ ျပည္သူလူထုရဲ ့အေနအထားကို
ျပန္လွည့္မၾကည့္ဘဲ ကိုယ္သြားခ်င္ရာသြားတာမ်ိဳး ျဖစ္လာတဲ့အတြက္ လူထုနဲ ့ကင္းကြာလာတာ
မ်ိဳးလည္းျဖစ္တတ္ပါတယ္။

အဲဒီထက္ပိုဆိုးတာက လူထုၾကီးကို ကိုယ္သြားရာေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါလိုက္ဖို ့ စည္းရံုးတာမ်ိဳး
လုပ္တဲ့အခါ ဦးေဆာင္သူသြားေနတဲ့လမ္းက လြဲေခ်ာ္ေနရင္ လူထုအတြက္လည္း ပင္ပန္းျပီးအက်ိဳးမရွိ
ျဖစ္ရတတ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာ စစ္အာဏာရွင္စတဲ့ စနစ္ဆိုးေတြကို ေတာ္လွန္ဖို ့အတြက္
ျပည္သူလူထုမွာ အျမဲတမ္းအရန္သင့္ျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳး ပိုင္ဆိုင္ထားသင့္ပါတယ္။
ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုဟာ လူထုကိုယ္တိုင္က လက္မေလွ်ာ့ေသးမခ်င္း မေအာင္ျမင္စရာ
အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ လူထုကိုယ္တိုင္က “ငါတို ့အေနနဲ ့ဘယ္ေလာက္လုပ္လုပ္ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါဘူး။
ခက္ခဲတဲ့လမ္းကို မလိုက္ဘဲ လြယ္လြယ္ကူကူလုပ္လို ့ရတာဘဲလုပ္ၾကစို ့” ဆိုတဲ့ အေလွ်ာ့ေပးေရး
စိတ္ဓာတ္ေတြ ၀င္လာရင္ေတာ့ အဲဒီတိုင္းျပည္ နာလန္မထူႏိုင္ေအာင္ အရႈံးၾကီးရံႈးျပီ ျဖစ္ပါတယ္။

တိုင္းျပည္ဟာ တကယ့္ေျပာင္းလဲမႈအစစ္အမွန္ကို မရေသးဘဲ အေပၚယံသာ၊ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္
ေျပာင္းလဲမႈေတြသာ ဆီလိုေ၀့ျပီးတက္လာတုန္းဘဲရွိပါေသးတယ္။ ဒါကို ျပည္သူေတြက တကယ္ဘဲ
သိထားျပီးသားျဖစ္ပါတယ္။ ကိန္းၾကီးခန္းၾကီး ဟိတ္ၾကီးဟန္ၾကီးနဲ ့ တည္ေဆာက္ျပထားတဲ့
လႊတ္ေတာ္အေဆာက္အအံုၾကီးရွိေပမယ့္ အထဲမွာ အိပ္ငိုက္ေနၾကတာေတြဟာ ျပည္သူလူထု
အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းဖို ့ ေ၀းကြာေနဆဲပံုရိပ္မ်ားသာျဖစ္ပါတယ္။ သန္ ့ရွင္းေသာ ေသာက္သံုးေရ
ရရွိဖို ့အတြက္ ႏိုင္ငံတကာလႈပ္ရွားမႈေတြ၊ ကမာၻ ့ကုလသမဂၢ လက္ေအာက္ခံအဖြဲ ့အစည္းေတြက
စီမံခ်က္ေတြခ်ျပီး လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ေခတ္ကာလမွာ ေက်းလက္ေဒသဖြံ ့ျဖိဳးေရး၀န္ၾကီးျဖစ္သူက
စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ ့ သူ မလုပ္ေပးလည္းရတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာထားကို ရြာသားေတြၾကားထဲ ေအာ္ဟစ္
ေျပာသြားတာကို ၾကည့္တဲ့အခါ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနဟာ ပိုမိုဆိုး၀ါးလာေနပါလားလို ့
သတိထားမိလိုက္ရပါတယ္။ ဆိုလိုတာက ျပည္သူေတြအေနနဲ ့သိသိၾကီးနဲ ့ဆက္သည္းညည္းခံတယ္
ဆိုတာ ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ မေကာင္းမွန္းသိရင္ ေကာင္းေအာင္ေျပာင္းေအာင္ ေတာင္းဆိုလႈပ္ရွားရမယ္။
ဒါဟာ သိအိုရီအရ တရားမွ်တတဲ့တိုက္ပြဲကို ဆင္ႏႊဲတာဘဲျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ရပိုင္ခြင့္ကို ေတာင္းဆိုတာဘဲ
ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ေမြးရာပါ အခြင့္အေရးကို ခုခံကာကြယ္တာျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြကေတာ့
ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာကို ေလွ်ာ္ဖြတ္ဖို ့ လြတ္လပ္မႈကိုဘဲ အရယူမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေစာေစာက ကၽြန္ေတာ္
ေထာက္ျပသလို စိတ္ဓာတ္ပိုင္းအရ အေလွ်ာ့ေပးျခင္းအားျဖင့္ ရသေလာက္ယူျပီး ျငိမ္တိတ္လုပ္ခ်င္ၾကတဲ့
ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ ့အျပဳအမူကေတာ့ ျပည္သူလိုလားတာနဲ ့ ဆက္က်င္ဘက္ျဖစ္ေနမွာ အမွန္ပါဘဲ။

လူထုလိုခ်င္တာရဖို ့ ေအးေအးသာသာေျပာေန၊ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေတာင္းေနရံုနဲ ့ မေပးဘူးဆိုတာ
သိပါလ်က္နဲ ့လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြ ျဖစ္ေပၚမလာေအာင္ တားဆီးေနတာက တျခားသူေတြဟုတ္ပါရဲ ့လား။
တခ်ိန္က လူထုကိုယ္တိုင္ကို အားထားျပဳခဲ့ဖူးသူေတြဘဲေပါ့။ အဲဒီလို တားဆီးေနၾကသူေတြဟာ
အေတြးအေခၚ အယူအဆအရ မသိမသာျဖစ္ေစ၊ သိသိသာသာျဖစ္ေစ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ျပီလို ့
ကၽြန္ေတာ္တို ့သတ္မွတ္ထားရပါလိမ့္မယ္။ အခုလို ေျပာင္းလဲသြားၾကျပီလို ့ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ ရမ္းသမ္း
စြပ္စြဲေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ တိက်တဲ့ အေျခအေန၊ အခ်က္အလက္ေတြကို ေထာက္ျပဥပမာေပးျပီး
သံုးသပ္တင္ျပသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။

လူထုနဲ ့အစိုးရအၾကားျဖစ္တဲ့ ျပႆနာေတြကို စံုစမ္းစစ္ေဆးဖို ့ ေကာ္မရွင္ေတြဖြဲ ့တဲ့အခါ ျပည္သူေတြ
ယံုၾကည္ကိုးစားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ ့ကို တာ၀န္ေပးအပ္တာမ်ိဳးေတြ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။
အဲဒီလို စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ေတြမွာ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို ရုပ္ျပသာသာထားေပမယ့္
လက္ေတြ ့မွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ဖို ့ရာ အခက္အခဲေတြ တျပံဳၾကီးရွိေနပါတယ္။ ရဲ၀န္ထမ္းေတြက
ျပည္သူ ့အေပၚ အၾကမ္းဖက္ျဖိဳခြဲခဲ့တဲ့ လက္ပံေတာင္းေတာင္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ည တိုက္ခိုက္မႈလို
ကိစၥမ်ိဳးမွာေတာင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေ၀ဖန္ရႈတ္ခ်တာမ်ိဳးကို ေကာ္မရွင္အစီရင္ခံစာေတြမွာ မေတြ ့ရပါဘူး။
မီးေလာင္ဗံုးလို ့ လူတိုင္းက ျပစ္တင္ေျပာဆိုေနတဲ့ၾကားက စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မတီ တာ၀န္ရွိသူေတြက
မီးခိုးဗံုးပါလို ့ ဇြတ္ျငင္းသြားတဲ့အတြက္ ျပည္သူလူထုၾကားမွာ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ ့ပံုရိပ္ဟာ
အမ်ားၾကီးထိခိုက္နစ္နာသြားခဲ့ရပါတယ္။

ေနာက္တခ်က္ထပ္ျပီးေထာက္ျပခ်င္တာက ဒီမိုကေရစီအထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားပြဲေတြ
က်င္းပတဲ့အခ်ိန္မွာ အစိုးရအဖြဲ ့တာ၀န္ရွိသူေတြကို ဖိတ္ၾကားတာမ်ိဳးေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါ
ေတြ ့လာရပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီရရွိေရးအတြက္ သက္စြန္ ့ဆံဖ်ား ၾကိဳးပမ္းလာၾကတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြ
အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ မလိုလားအပ္တဲ့ သေဘာကြဲလြဲမႈေတြ ျဖစ္ပြားလာေအာင္ အစိုးရဘက္က
တာ၀န္ရွိသူေတြနဲ ့ခရိုနီေတြက အထိမ္းအမွတ္အခမ္းအနားေတြကို အေၾကာင္းျပဳျပီး ေငြကိုပံုေအာ
ထုတ္ေပးေနတာကိုလည္းေတြ ့ရပါတယ္။ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ စစ္တပ္နဲ ့အစိုးရအဖြဲ ့က က်င္းပတဲ့
အခမ္းအနားေတြမွာ ႏိုင္ငံေရးထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဖိတ္ၾကားတက္ေရာက္ေစတာဟာလည္း
ျပည္သူနဲ ့ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းကို ေသြးကြဲေအာင္ စနစ္တက်ျပဳလုပ္ေနတာဘဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကေန ့ဒီအခ်ိန္အထိ ေတာ္လွန္ေရးေန ့ကို တပ္မေတာ္ေန ့အျဖစ္ ေမာင္ပိုင္စီးထားတဲ့ စစ္တပ္ရဲ ့
စစ္ေရးျပအခမ္းအနားေတြကို သြားတက္တဲ့အထိ အစြန္းသိပ္ထြက္သြားတာဟာ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ရဲ ့
ပံုရိပ္ကို အၾကီးအက်ယ္ ပ်က္ျပားသြားေစပါတယ္။

လက္ရွိအေနအထားအရ အစိုးရနဲ ့ပူးပူးကပ္ကပ္ဆက္ဆံတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ
၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနဲ ့ပက္သက္လာရင္ ျပတ္သားတဲ့သေဘာထားမ်ိဳး မရွိေတာ့တာကို
ေတြ ့ရပါတယ္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို တစံုလံုးဖ်က္သိမ္းပစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အဆိုမ်ိဳးကို
ျပည္သူေတြအတြက္ ထုတ္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘဲ ျပင္စရာရွိတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြေလာက္ဘဲ ကြက္ျပီး
ျပင္ဆင္ၾကရမယ္ဆိုတဲ့ အားေပ်ာ့တဲ့လိုင္းသာ ထြက္ေပၚလာပါတယ္။ ဒီထက္ပိုဆိုးတာက
၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပံုကို လံုး၀မျပင္ရင္လည္း လာမယ့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကို မျဖစ္မေန၀င္ျပိဳင္မယ္ဆိုတဲ့
စကားကို ထုတ္ေျပာသည္အထိ အေလွ်ာ့ေပးလာတာကိုလည္း ေတြ ့ရျပန္ပါတယ္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပံုနဲ ့
ပက္သက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ ့သေဘာထားဟာ လူထုရဲ ့သေဘာထားနဲ ့ဘယ္လိုမွ
ထပ္တူထပ္မွ် မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ လူထုအားနဲ ့လမ္းေပၚထြက္ျပီး ျပင္ဖို ့ေတာင္းဆိုရမယ့္အစား
လူထုမပါဘဲ စစ္ေခါင္းေဆာင္အေဟာင္းအသစ္ေတြနဲ ့ ညိႈႏိႈင္းျပင္ဆင္ဖို ့ဘဲ ေတာင္းဆိုေနတာကို
ၾကည့္တဲ့အခါ လက္ရွိႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ ့ အျမင္ေ၀၀ါးခၽြတ္ေခ်ာ္မႈကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းၾကီး
ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္လို ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးဦးသာ သမၼတျဖစ္ခဲ့ရင္ ဒါမွမဟုတ္
လက္ရွိ ၾကံ့ဖြံ ့အစိုးရနဲ ့ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ ညြန္ ့ေပါင္းအစိုးရဖြဲ ့ခဲ့ရင္ေတာင္
ျပည္သူေတြ စိတ္တိုင္းက်အုပ္ခ်ဳပ္ရတဲ့ အစိုးရတစ္ရပ္ျဖစ္ေပၚလာဖို ့ အလားအလာလံုး၀မရွိပါဘူး။

ရန္ကုန္ျမိဳ ့မွာဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ ျဗိတိသွ်ေကာင္စီစာသင္ေက်ာင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံပညာသင္တန္းတစ္ခု
တက္ေရာက္ဖို ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းထဲက လူငယ္ေတြကို ေခၚယူခဲ့ဖူးပါတယ္။
အဲဒီသင္တန္းအစပိုင္းမွာ သင္ၾကားေနတဲ့ဆရာက ဗမာျပည္အေျပာင္းအလဲျဖစ္ဖို ့အတြက္
အရပ္ဖက္လူ ့အဖြဲ ့အစည္းေတြ အားေကာင္းဖို ့လိုသလား ဒါမွမဟုတ္ အစိုးရကိုယ္တိုင္က
အေျပာင္းအလဲလုပ္ဖို ့ဆႏၵရွိေနလို ့ ေျပာင္းတာလားဆိုျပီး ေမးခြန္းတစ္ခု ထုတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
အေျဖခ်င္းမတူတဲ့လူေတြကို အုပ္စုခြဲေပးျပီး သူ ့အယူအဆ ကိုယ့္အယူအဆ အျပန္အလွန္
ဆန္းစစ္ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့အယူအဆအရ အရပ္ဖက္လူ ့အဖြဲ ့အစည္းေတြဘဲေခၚေခၚ
တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူအင္အားစုေတြဘဲေခၚေခၚ အားေကာင္းစြာဖြဲ ့စည္းျပီး ဖိအားေပးမွ ေျပာင္းလဲမယ္လို ့
ရပ္ခံတင္ျပခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိဳ ့ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းလူငယ္ေတြကေတာ့ ဒီႏိုင္ငံအစိုးရကိုယ္တိုင္က
ေျပာင္းလဲလိုတဲ့ဆႏၵရွိလို ့ ေျပာင္းလဲေနတာပါဆိုျပီး သူတို ့အယူအဆကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒီအေျဖဟာ အင္မတန္အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့အေျဖတစ္ခု ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို ့တကယ္ဘဲမသိလို ့
ေျပာတာလားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ႏိုင္ပါဘူး။

ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမဆို စစ္အစိုးရတရပ္ရပ္က စိတ္ေကာင္းေစတနာနဲ ့ေျပာင္းလဲသြားျပီး ဒီမိုကေရစီေပးတယ္
ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ မေျပာင္းမျဖစ္ အေနအထားေရာက္ေအာင္ ျပည္သူေတြ တရစပ္ဖိအားေပးမွ
ေျပာင္းလဲတတ္တာမ်ိဳးခ်ည္းပါဘဲ။ အစိုးရဘက္က သူ ့အလိုအေလ်ာက္ ေျပာင္းလဲသြားမယ္လို ့
ယူဆတဲ ့ အစုအဖြဲ ့ေတြဟာ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရအေနနဲ ့ အေျပာင္းအလဲေတြ ေဖာ္ေဆာင္ေနျပီး
ဒီမိုကေရစီလမ္းကို တကယ္ေလွ်ာက္ေနတယ္လို ့ ယံုၾကည္ေနၾကပါတယ္။ ဒီလို ယံုၾကည္မႈကေနတဆင့္
အစိုးရကို ေ၀ဖန္ေျပာဆိုျပီး တိုက္ခိုက္ေနတာထက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာဟာ ပိုထိေရာက္တယ္ဆိုတဲ့
အဆိုတစ္ခုကို လူထုၾကားမွာ ထင္ထင္ရွားရွား တင္သြင္းေနပါတယ္။ ဒီအယူအဆအတိုင္းလည္းဘဲ
သူတို ့ကိုယ္တိုင္ လိုက္လံအေကာင္အထည္ေဖာ္ေနၾကတာေတြ ့ရပါတယ္။ အစိုးရသြားတဲ့လမ္းေၾကာင္းကို
အခုခ်က္ခ်င္းလက္ခံလိုက္ၾကသူေတြဟာ တခ်ိန္တုန္းက န၀တ၊ နအဖရဲ ့ လမ္းျပေျမပံု (၇)ခ်က္ကို
အသည္းအသန္ ဆန္ ့က်င္ခဲ့ၾကသူေတြဘဲျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္လွည့္ျပသလို ျမန္ဆန္လြန္းလွတဲ့
ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး စပိဒ္ (အရွိန္အဟုန္)ဟာ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြၾကားမွာ ပ်ံ ့ႏွံ ့တိုက္စားေနတဲ့
ကင္ဆာဆဲလ္ေတြလို ျဖစ္လို ့လာပါတယ္။

ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လိုသူေတြဟာ စစ္တပ္ကိုစည္းရံုးလို ့ရမယ္လို ့ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ မက္ေနၾကတာဘဲ
ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒိလို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တဲ့ရလဒ္ကေတာ့ ျပည္သူေတြအားလံုး လိုလားေတာင္းဆိုျပီး
တိုက္ပြဲဆင္ႏႊဲေနၾကတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး၊ ဘ၀ရပ္တည္ေရးဆိုင္ရာ အေသအရွင္ကိစၥေတြ
အားလံုးကို တျဖည္းျဖည္းေမ့ေပ်ာက္ပစ္လိုက္ဖို ့ အလြယ္တကူ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ၾကတာဘဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္စျပဳေနျပီျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို မျဖစ္မေန ေ၀ဖန္ဖို ့
လိုလာပါျပီ။ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ ့အေတြးအေခၚအရ သူတို ့နဲ ့ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သူေတြ အားလံုးနီးပါးကို
ရာထူးခပ္ၾကီးၾကီးေပးျပီး စည္းရံုးေနၾကတာကိုေတြ ့ရပါတယ္။ တခ်ိန္က ျပတ္ျပတ္သားသားေတာ္လွန္တဲ့
လမ္းေၾကာင္းလိုက္ခဲ့သူေတြေတာင္ အခုသမၼတနားမွာ အၾကံေပးေနတဲ့ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုကို ေရာက္ရွိလို ့
သြားပါျပီ။ အရင္က သံေယာဇဥ္ေတြနဲ ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြျဖစ္ခဲ့ဖူးလို ့ ေထာက္ထားျပီး မေ၀ဖန္တာမ်ိဳး၊
ကိုယ့္ေခါင္းေဆာင္ေတြမို ့ ငဲ့ညွာျပီး ေစာင့္ၾကည့္ေပးေနတာမ်ိဳး၊ ဒါမွမဟုတ္ အဆိုး၀ါးဆံုးမျဖစ္ေသးသေရြ ့
၀န္းရံေပးဦးမယ္လို ့ ဆံုးျဖတ္တာမ်ိဳးဟာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့ကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာကို
နစ္နာေစမယ့္ အလြဲမ်ိဳးစံုကိုေတာ့ ေတြ ့ရင္ေတြ ့သလို ေ၀ဖန္ေထာက္ျပျပီး ျပည္သူ ့ဘက္ကို
ျပန္တည့္မတ္လာေအာင္ စည္းရံုးမွသာ ကၽြန္ေတာ္တို ့လည္း ေယာင္ျပီး သမိုင္းတရားခံျဖစ္မယ့္ေဘးက
ကင္းေ၀ၾကလိမ့္မယ္ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

ေက်ာ္ကိုကို

(Venus News ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၅၊ အမွတ္ ၂၉ တြင္ ပါရွိေသာ “ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ထိခိုက္ေစႏိုင္ေသာ
အလြဲမ်ား” မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)