စိတ္ဓာတ္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေပးပါ (ဖားေအာက္ဆရာေတာ္ၾကီး)

by Min Aung Naing on Monday, July 2, 2012 at 4:43am 

  

  ဤသို႔ ဆင္ျခင္လ်က္ မိမိတို႔၏ စိတ္ဓာတ္ကို မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေပးပါ။

    ၁။     နိယမိတ --- ''ငါသည္ ကုသိုလ္ကိုသာ ျပဳလုပ္ရမည္''ဟု သမထဝိပႆနာစသည္ ထိုထို ကုသိုလ္ကို ျပဳလုပ္ျခင္း၌ မိမိ၏ စိတ္ကို အျမဲသတ္မွတ္ထားပါ။

    ၂။     ပရိဏာမိတ --- ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မာန္မာန ဣႆာ မစၧရိယ စသည့္ အကုသိုလ္တရားဆိုးတို႔ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းမွ စိတ္ကို ဆုတ္နစ္ေစလ်က္ သမထ ဝိပႆနာစသည့္ ကုသိုလ္တို႔ကို ျပဳလုပ္ျခင္း၌ သာလွ်င္ မိမိ၏ စိတ္ကို အျမဲတမ္း ၫြတ္ကိုင္း႐ႈိင္းထားပါ။

    ၃။     သမုဒါစာရ --- ဒါန သီလ သမထ ဝိပႆနာဘာဝနာ စေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔ကို အျမဲမျပတ္ ျပဳလုပ္ ျခင္းျဖင့္ ကုသိုလ္တရားတို႔၌သာလွ်င္ မိမိ၏စိတ္ကို အေလ့အက်င့္မ်ားေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးပါ။

    ၄။     အာဘုဇိတ ---

    (က)     သူေတာ္သူျမတ္တို႔ရွိရာ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ ေကာင္းျမတ္သည့္ ပတိ႐ူပေဒသအရပ္၌သာ ေနထိုင္ပါ။

    ( ခ )     သူေတာ္ေကာင္းတို႔ကို မွီဝဲဆည္းကပ္ပါ။

    ( ဂ )     သူေတာ္ေကာင္းတရားကို နာၾကားပါ။

    (ဃ)     အရိယမဂ္၏ ေ႕ရွအဖို႔၌ ျဖည့္က်င့္ရမည့္ ငါးပါးသီလမွစ၍ က်င့္ဝတ္ ပဋိပတ္ဟူသမွ်ကို ျဖည့္က်င့္ပါ။

    ( င )     အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္ကာလသုံးပါး, အဇၩတၱ ဗဟိဒၶ သႏၲာန္ႏွစ္ပါး အတြင္း၌ တည္ရွိၾကကုန္ေသာ ဥပါဒါနကၡႏၶာ (၅)ပါး = ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို အနိစၥဟု ဒုကၡဟု အနတၱဟု အသုဘဟု တြင္တြင္ႀကီး ႐ႈေနပါ။ ႏွလုံးသြင္းေနပါ။ ဤသို႔ ႏွလုံးသြင္းေနပါက မည္သည့္ ဣ႒ာ႐ုံႏွင့္ပင္ ေတြ႕ၾကံဳရသည္ျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္ အနိ႒ာ႐ုံႏွင့္ပင္ ေတြ႕ၾကံဳရသည္ ျဖစ္ေစ တုန္လႈပ္မႈ မရွိဘဲ ကုသိုလ္သာ အျမဲတမ္း ျဖစ္ေန ေတာ့မည္ ျဖစ္ေပသည္။

    ဤသို႔လွ်င္ မိမိ၏ စိတ္ဓာတ္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ၍ ေပးပါ။ ဤသို႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေပးပါက အသင္ သူေတာ္ေကာင္း၏ စိတ္ဓာတ္သည္ တျဖည္းျဖည္း ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းလာမည္သာ ျဖစ္ေပသည္။ တစ္စ တစ္စ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းလာေသာ ထိုစိတ္ဓာတ္က အသင္သူေတာ္ေကာင္း၏ ဘဝကို တစ္ဘဝထက္ တစ္ဘဝ တစ္ဆင့္ ထက္တစ္ဆင့္ ျမင့္သထက္ျမင့္ ျမတ္သထက္ျမတ္ နတ္ထက္နတ္ ျဗဟၼာထက္ျဗဟၼာ ျဖစ္ေအာင္ ျမႇင့္တင္ေပး မည္သာ ျဖစ္ေပသည္။ အကယ္၍ အသင္သူေတာ္ေကာင္း၏ စိတ္ဓာတ္သည္ အရဟတၱမဂ္ေရစင္ျဖင့္ ျဖဴစင္ ေအာင္ အၿပီးတိုင္ ေဆးေၾကာသုတ္သင္ႏိုင္ေသာ အဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိသြားသျဖင့္ စိတ္ဓာတ္သည္ လုံးလုံးႀကီး သန္႔ရွင္းျဖဴစင္သြားပါက သံသရာဝဋ္ဒုကၡ မီးပုံႀကီးလည္း အၿပီးတိုင္ အၿငိမ္းႀကီး ၿငိမ္းသြားၿပီးသာ ျဖစ္ေပသည္။

    အကယ္၍ ထိုကဲ့သို႔ စိတ္ဓာတ္ကို ျမင့္မားေအာင္ ျမႇင့္တင္မေပးဘဲ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ဗိုလ္ေနျမဲ က်ားေနျမဲအတိုင္းသာ မိမိတို႔၏ စိတ္ကို လႊတ္ထားလိုက္ပါက, ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မာန္မာန ဣႆာ မစၧရိယ အစရွိေသာ တရားဆိုးတို႔ကို ျဖစ္ျမဲတိုင္းသာ ျဖစ္ေနေစပါက မိမိတို႔၏ စိတ္ဓာတ္မ်ားသည္ ျဖဴစင္ သန္႔ရွင္းမလာဘဲ ညစ္ႏြမ္းျမဲသာ ညစ္ႏြမ္းေနမည္ ျဖစ္၏။ ထိုညစ္ႏြမ္းေနေသာ စိတ္ဓာတ္ကို အခ်ိန္မီ ႏိွပ္ကြပ္ မေပးပါက စိတ္အစဥ္တြင္ ထႂကြေသာင္းက်န္းေနသည့္ ပရိယု႒ာနကိေလသာ အဆင့္တြင္ ရပ္တည္မေနေတာ့ဘဲ တြယ္တာမက္ေမာမႈေတြက, သို႔မဟုတ္ မေက်နပ္ခ်က္ေတြက အားေကာင္းလာသျဖင့္ ေပါက္ကြဲလာသည့္အခါ ေျပာမွား ဆိုမွား ျပဳမွားတတ္သည့္ ဝီတိကၠမကိေလသာ အဆင့္သို႔အထိ ေရာက္ရွိသြားႏိုင္၏။ သီလမ်ားလည္း က်ဳိးေပါက္သြားၾကၿပီ ျဖစ္၏။ မစင္ၾကယ္ေသာ သီလ၌ ရပ္တည္၍ ျပဳလုပ္ေနေသာ အသင္သူေတာ္ေကာင္း၏ ဒါန စေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္တို႔သည္လည္း အလြန္အဆင့္အတန္း နိမ့္က်သြားေသာ ေကာင္းမႈတို႔သာ ျဖစ္ၾက ေပေတာ့အ့ံ။ သီလတည္းဟူေသာ ေျမေပၚ၌ ရပ္တည္၍ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ထားအပ္ေသာ ဒါန၏ စြမ္းအားကား ဤသို႔ရွိ၏။

    ဒါနဥိႇ ေလာေက သကၠသမၸတၱိ ံ ေဒတိ မာရသမၸတၱိ ံ ျဗဟၼသမၸတၱိ ံ စကၠဝတိၱသမၸတၱိ ံ သာဝကပါရမီဉာဏံ ပေစၥကေဗာဓိဉာဏံ အဘိသေမၺာဓိဉာဏံ ေဒတိ။ (အံ၊႒၊၃၊၂၁၃။)

=     ေလာက၌ ဒါနသည္ သိၾကားနတ္မင္း၏ စည္းစိမ္ကိုလည္း ေပးစြမ္းႏိုင္၏၊ မာရ္မင္း၏ စည္းစိမ္ကိုလည္း ေပးစြမ္းႏိုင္၏၊ ျဗဟၼာမင္း၏ စည္းစိမ္ကိုလည္း ေပးစြမ္းႏိုင္၏၊ စၾကဝေတးမင္း၏ စည္းစိမ္ကိုလည္း ေပးစြမ္း ႏိုင္၏၊ သာဝကပါရမီဉာဏ္ကိုလည္း ေပးစြမ္းႏိုင္၏၊ ပေစၥကေဗာဓိဉာဏ္ကိုလည္း ေပးစြမ္းႏိုင္၏၊ အဘိသေမၺာဓိ ဉာဏ္ = သဗၺညဳတဉာဏ္ အထြဋ္တပ္ထားေသာ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္ကိုလည္း ေပးစြမ္းႏိုင္၏။ (အံ၊႒၊၃၊၂၁၃။)

    သီလတည္းဟူေသာ ေျမေပၚ၌ ရပ္တည္၍ ၾကဲခ်စိုက္ပ်ဳိးလိုက္ေသာ ဒါနသည္ ဒါနရွင္ဘက္က လူမင္း စည္းစိမ္ နတ္မင္းစည္းစိမ္ ျဗဟၼာမင္းစည္းစိမ္ စၾကဝေတးမင္းစည္းစိမ္တို႔ကို လိုလားေတာင့္တခဲ့လွ်င္လည္း ထိုဒါနေစတနာက ယင္းစည္းစိမ္ အရပ္ရပ္တို႔ကို ေပးႏိုင္ေသာ စြမ္းအား အျပည့္အဝ ရွိသည္သာ ျဖစ္၏။ တစ္ ခ်ိန္ ယင္းဒါနကံက အက်ဳိးေပးဖို႔ရန္ အခါအခြင့္သင့္၍ ရင့္က်က္လာပါက ထိုအလွဴရွင္သည္ ထိုအက်ဳိးတရား တို႔ကို ရရွိမည္သာ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ အလွဴရွင္က အဂၢသာဝကေဗာဓိဉာဏ္ မဟာသာဝကေဗာဓိဉာဏ္ ပကတိသာဝကေဗာဓိဉာဏ္ ဟူေသာ ေဗာဓိဉာဏ္တစ္ခုခုကို လိုလားေတာင့္တခဲ့လွ်င္ ရရွိႏိုင္သည္သာ ျဖစ္၏၊ အကယ္၍ ပေစၥကေဗာဓိဉာဏ္ကို လိုလားေတာင့္တခဲ့လွ်င္ ထိုဒါနက ပေစၥကေဗာဓိဉာဏ္ကို ရသည္တိုင္ေအာင္ ေက်းဇူးျပဳေပးမည္သာ ျဖစ္၏၊ အကယ္၍ သုေမဓာရွင္ရေသ့တို႔ကဲ့သို႔ ေဝႆႏၲရာမင္းႀကီးတို႔ကဲ့သို႔ သဗၺညဳတ ဉာဏ္ = သမၼာသေမၺာဓိဉာဏ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကို လိုလားေတာင့္တခဲ့လွ်င္လည္း ထိုဒါနက သဗၺညဳတဉာဏ္ = သမၼာသေမၺာဓိဉာဏ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကိုလည္း ရရွိေအာင္ ေက်းဇူးျပဳေပးႏိုင္သည္သာ ျဖစ္သည္။ ပါရမီ (၁ဝ)ပါး တို႔တြင္ ဒါနသည္လည္း ပါရမီ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခု အျဖစ္ျဖင့္ ပါဝင္လ်က္ပင္ ရွိ၏။ ဒါန၏ စြမ္းအားကား ႀကီး မားလွ၏။

    တၪၥ ေခါ သီလဝေတာ ဝဒါမိ၊ ေနာ ဒုႆီလႆ။ ဣဇၩတိ ဘိကၡေဝ သီလဝေတာ ေစေတာပဏိဓိ ဝိသုဒၶတၱာ။ (အံ၊၃၊၇၁။ ဒါႏူပပတၱိသုတ္။)

    ဤမွ် စြမ္းအားႀကီးမားလွေသာ ဒါနက ထိုသို႔ အဆင့္အတန္း အလြန္ျမင့္မားေသာ အက်ဳိးတို႔ကို ေပးႏိုင္ ျခင္း ျဖစ္ေစႏိုင္ျခင္းဟူေသာ ထိုသေဘာတရားကိုလည္း သီလရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္အားသာလွ်င္ ငါဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူ၏၊ သီလမရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္အား ရႏိုင္၏ဟု ငါဘုရား မေဟာၾကားေပ။ ရဟန္းတို႔ ...သီလရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္အား သီလစင္ၾကယ္ေနသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ စိတ္ဓာတ္ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းေနသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ စိတ္၏ ေတာင့္တခ်က္ဟူသမွ်သည္ မခြၽတ္ဧကန္ ျပည့္စုံတတ္ေပ၏။ (အံ၊၃၊၇၁။)

နိဗၺာနဂါမိနိပဋိပဒါ - ဒုတိယတြဲမွ