ျပန္လည္တမ္းတမိေသာ ဟိုတခ်ိန္က သမိုင္းပံုရိပ္မ်ား (သို႔) ဖိုးသိႀကားေလးဘ၀က က်ခဲ့ရေသာ မ်က္ရည္စ

by ဖိုး သိႀကား on Monday, July 18, 2011 at 7:04am

မိုးေလးက တေအးေအးျဖင့္ ေကြးလို႔ေကာင္းသည့္အခ်ိန္…။ ဖိုးသိႀကားတေယာက္ အိပ္ရာထက္

စာအုပ္တအုပ္ဖတ္လို႔ ဇိမ္က်လ်က္ ရွိေနေလ၏။ စာအုပ္ကိုဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္း မ်က္စိ ေညာင္းလာ

သျဖင့္ ဖတ္လက္စ စာအုပ္အသာခ် ျပတင္းေပါက္တံခါးမွ ပတ္၀န္းက်င္သို႔ ေလ့လာမိေသာ္ ၀န္းက်င္

တခြင္မွာေတာ့ ညိဳေမွာင္ေနေသာ မိုးတိမ္ စိမ္းလန္းေနေသာ သစ္ပင္မ်ားႏွင့္အတူ ဇူလိုင္လ၏ မိုးစက္

ေပါက္မ်ားက တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ျဖင့္ ေျမျပင္ေပၚသို႔ အလုအယက္ သက္ဆင္းေနႀကေလ၏။

ထိုျမင္ကြင္းမ်ားကို ႀကည့္ရင္း ဖိုးသိႀကားရဲ႔ စိတ္အစဥ္မွာ အတိတ္တရံခါဆီသို႔ အလည္တေခါက္ ေနာက္

ေႀကာင္းျပန္ ေရာက္ရွိသြားေလေတာ့ သတည္း..။

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္မွ ဇူလိုင္လ တခုမွာပဲ ျဖစ္သည္။ မူလတန္း ေက်ာင္းသားႀကီးျဖစ္ေသာ

ဖိုးသိႀကားေလးတေယာက္ ျမိဳ႔နယ္အဆင့္ စာစီစာကံုးျပိဳင္ရန္အတြက္ ေက်ာင္းမွ ေရြးခ်ယ္ခံရ၏။

ထို႔အတြက္ ေက်ာင္းစာႀကည့္တိုက္မွာ စာစီစာကံုးႏွင့္ပတ္သက္သည့္ စာအုပ္စာတန္းမ်ား ေလ့လာ

ႀကရသည္။ ဆရာေလးတဦးမွ Guide လုပ္၍ ေလ့လာမွဳအတြက္ လမ္းညႊန္မွဳေပးေလ၏။ စာစီစာကံုး

ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို ရွင္းလင္းေျပာျပေပးသည္။ စာစီစာကံုးေခါင္းစဥ္မွာကား

“အာဇာနည္ေန႔ တို႔မေမ့” ဟူ၍ ျဖစ္ေလသည္။

ရွင္းလင္းေျပာႀကားေပးေသာ ဖိုးသိႀကားေလးတို႔၏ ဆရာေလးမွာ ထိုစဥ္က အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ အစိတ္

၀န္းက်င္သာ ရွိေသးသည္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္

ႀကီးမ်ား က်ဆံုးသြားခဲ့သည့္ အာဇာနည္ေန႔ကို ကိုယ္တိုင္ မႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရေပ။ ထိုအခ်ိန္က သူပင္ ေမြးဦး

မည္မဟုတ္.. သို႔ေသာ္ျငား ႀကံဳေတြ႔လိုက္ရေသာ သူ၏ ဆရာမ်ားႏွင့္ မိဘဘိုးဘြားမ်ား၏ ေျပာႀကား

ခ်က္မ်ားျဖင့္ သူကိုယ္တိုင္ ေတြ႔ျမင္ ႀကံဳေတြ႔လိုက္ဘိသကဲ့သို႔ ခံစားခ်က္ပါပါ ၀မ္းနည္းမွဳအျပည့္ျဖင့္

အာဇာနည္ေန႔အေႀကာင္း စီကာပတ္ကံုး ေျပာျပေနရွာသည့္ ျမင္ကြင္းမွာ ဖိုးသိႀကားေလး၏ Memory

Data ထဲမွာ ဘယ္ေသာအခါမွ် ေမ့ေဖ်ာက္၍ မရႏိုင္ေတာ့ေပ။

ဖိုးသႀကားေလး မွတ္မိေနေသး၏။ ထိုအခ်ိန္က ဆရာေလး၏ မ်က္၀န္းမွ မွိဳင္းေ၀ရစ္သီေနသည့္ မ်က္

ရည္စတခ်ိဳ႕ မိုးစက္မ်ား တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ က်ဆင္းေနသည့္ အျပင္သို႔ ေက်ာင္းစာႀကည့္တိုက္ ျပတင္း

ေပါက္မွတဆင့္ ေငးႀကည့္ရင္း အာဇာနည္ေန႔အေႀကာင္း ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ ေျပာျပေနရွာသည့္ ဆရာ

ေလးရဲ႔ ေလးတြဲ႔တြဲ႔ စကားသံ.. အက်ၤ ီလက္ကိုပင့္ မန္ပါပါ မ်က္ႏွာထားႏွင့္ ႏွဳတ္ဖ်ားမွ ထြက္ေပၚလာသည့္

ေတာက္ေခါက္သံတခ်က္..။ ထိုအခ်င္းအရာမ်ားကို ေငးေမာႀကည့္ရွဳ နားေထာင္ေနႀကသည့္ ဖိုးသိႀကား

ေလးအပါအ၀င္ ျဖဴစင္ေသာ ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္ မူလတန္းေက်ာင္းသားငယ္ေလးမ်ား...။

ထိုစဥ္က ဖိုးသိႀကားေလးတို႔မွာ လြတ္လပ္ေရးဆိုတာ ဘာမွန္းမသိ.. ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ဘာမွန္းနားမ

လည္သည့္အရြယ္..။ ႏုနယ္ျဖဴစင္တဲ့ ႏွလံုးသားမွာ စြဲထင္သြားသည္ကေတာ့ တိုင္းျပည္အတြက္ ျမင့္ျမတ္

သည့္ စိတ္ထားျဖင့္ အသက္စြန္႔သြားရွာႀကသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္တကြ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား

ေလးစားအားက် ႏွေမ်ာတမ္းတ ၀မ္းနည္းလွျပီး ဂဠဳန္ဦးေစာဆိုသည့္ လူမိုက္ညစ္ေက်း ငမိုက္ေခြးႏွင့္

အေပါင္းအပါမ်ားကို ရြြံရွာမုန္းတီး စက္ဆုပ္နာက်ည္း မိေလျပီ။

ဖိုးသိႀကားေလးတို႔ရဲ႔ ဦးေဏွာက္မွာလည္း အာဇာနည္ေန႔၏ အဓိပါယ္ႏွင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကို ေကာင္းစြာ

သိရွိနားလည္ သေဘာေပါက္ခဲ့ေလျပီ။ ေသေသာသူႀကာရင္ေမ့ ဆိုသည့္စကားရွိေသာ္လည္း မေမ့သင့္

မေမ့ထိုက္ေသာသူ ဂုဏ္ျပဳသင့္ဂုဏ္ျပဳထိုက္ေသာသူမ်ားကို အျမဲတေစ အမွတ္ရေနေစရန္၊ အာဇာနည္

သူရဲေကာင္းအေပါင္းတို႔ရဲ႔ အသက္ေသြးေခြ်းမ်ားျဖွင့္ စေတး၍ ရယူေပးခဲ့ေသာ လြတ္လပ္ေရးအား တန္ဖိုး

ထား ေလးစားတတ္ေစရန္၊ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားရဲ႔ ျမင့္ျမတ္ေသာ စိတ္ဓါတ္ကို အတုယူအား

က်မိေစရန္၊ ႏိုင္ငံႏွင့္လူမ်ိဳးအက်ိဳးကို သယ္ပိုးတတ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ႏွစ္စဥ္ ခမ္းနား သိုက္

ျမိဳက္စြာ က်င္းပေပးခဲ့ႀကတာ ဖိုးသိႀကားေလး၏ ကိုယ္ေတြ႔..။

မူလတန္းေက်ာင္းသား ဖိုးသိႀကားေလး ဘ၀တုန္းက အာဇာနည္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ နံရံကပ္ ပိုစတာျပပြဲ၊

ကဗ်ာ စာစီစာကံုးျပိဳင္ပြဲ၊ အာဇာနည္ေန႔ အေႀကာင္းေဟာေျပာပြဲမ်ားကို ႏွစ္စဥ္ျပဳလုပ္ က်င္းပေပးခဲ့ပါသည္။

ဖိုးသိႀကားေလး ကိုယ္တိုင္ အာဇာနည္ေန႔ ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ သတင္းဓါတ္ပံုမ်ားကို အိမ္မွာရွိသည့္ စာအုပ္

စာတန္းမ်ားမွ ျဖတ္ညွပ္၍ ေက်ာင္းနံရံကပ္ ပိုစတာျပပြဲမ်ားအတြက္ ယူေဆာင္သြားခဲ့ဖူးတာ ယခုတိုင္ မွတ္မိ

ေနေသး..။

ထိုစဥ္အခါက အာဇာနည္ေန႔ဆိုလွ်င္ ၁၀နာရီ ၃ရ မိနစ္မွာ၀မ္းနည္းျခင္း အထိမ္းအမွတ္ ဥႀသဆြဲသည္။

ေရဒီယိုမွ အခ်က္ေပးသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ အားလံုး ျငိမ္သက္အေလးျပဳႀကရင္း အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္

ႀကီးမ်ားအား ေအာက္ေမ့သတိရႀကသည္။ ဖိုးသိႀကားေလးတို႔ ေမာင္ႏွမတစုမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ဓါတ္ပံုမ်ား

ကို ေရွ႔ခ် ေနအိမ္မွ အေလးျပဳႀက၏။ ဥႀသသံကို ႀကားမိသည္ႏွင့္ ဖိုးသိႀကားေလးရဲ႔ ႏွလံုးအိမ္မွာ ၀မ္း

နည္းမွဳမ်ား လွိဳက္တက္လို႔ မ်က္ရည ္စို႔ခဲ့ရဖူးသည္။ ဖိုးသိႀကားမလိမ္ပါ.. အထက္ပါ အျဖစ္အပ်က္မ်ား

မွာ ဖိုးသိႀကား အမွန္တကယ္ ခံစားခဲ့ရဖူးေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားသာ..။ ထိုသို႔ ခံစား နားလည္ႏိုင္ေအာင္

လည္း ထိုေခတ္အခါက ဖန္တီးေပးထားခဲ့ႀကတာကို သိမွီလိုက္သူမ်ား ျငင္းလို႔မရႏိုင္ပါ။

ထိုစဥ္အခါက အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားမ်ားကို ျမန္မာျပည္အႏွ႔ံအျပား ခမ္းခမ္းနားနား က်င္းပႀကသည္။

ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ဗဟန္း အာဇာနည္ဗိမာန္မွာ က်င္းပသည့္ အခမ္းအနားကို ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲမ်ားကိုယ္တိုင္

တက္ေရာက္ အေလးျပဳႀကသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတမွ သ၀ဏ္လႊာေပးပို႔သည္။ ၀န္ႀကီးဌာနေပါင္းစံု၊ ႏိုင္ငံ

ျခားသံရံုးမ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းေပါင္းစံု၊ အသင္းအဖြဲ႔ေပါင္းစံု၊ အလႊာအသီးသီးမွ ျပည္သူလူထုမ်ားမွ လြမ္းသူ႔ပန္း

ေခြ၊ ပန္းျခင္းမ်ားေပးပို႔ အေလးျပဳႀကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနထိုင္ခဲ့သည့္ ေနအိမ္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုက္အျဖစ္

ဖြင့္လွစ္၍ ျပသေပး၏။ အာဇာနည္ေန႔ ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ သတင္းရုပ္ရွင္ကားကိုလည္း ရုပ္ျမင္သံႀကားမွ

ႏွစ္စဥ္ျပသေပးသည္။ အထက္ပါ အျခင္းအရာမ်ားမွာ မူလတန္းေက်ာင္းသားဘ၀မွာ ဖိုးသိႀကား ႀကံဳေတြ႔ခဲ့

ရေသာ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားျဖစ္၏။

လက္ရွိ ဖိုးသိႀကားဘ၀မွာေတာ့…

အာဇာနည္ေန႔ဆိုတာကို တေျဖးေျဖး ေမွးမွိန္ ေပ်ာက္ကြယ္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ေနႀကေလျပီ။ ေရွးယခင္

ကလို ခမ္းနားစြာ မက်င္းပႀကေတာ့ေပ။ ဥႀသသံေတြ ဆိတ္သုန္းေနခဲ့ေလျပီ။ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြလည္း

ေပ်ာက္ဆံုးေနခဲ့ေေလျပီ။ အျဖစ္သေဘာမွ် ေတာ္အိေရာ္အိ ေရာေတာရွိ လုပ္လိုက္ႀကလိုက္သည္။ နံရံ

ကပ္ ပိုစတာျပပြဲ၊ ေဟာေျပာပြဲ၊ စာစီစာကံုးျပိဳင္ပြဲမ်ားလည္း မျပဳလုပ္ႀကေတာ့..။ အာဇာနည္ေန႔ မွတ္တမ္း

ရုပ္ရွင္ကားမွာလည္း ဖလင္ ရွာမရေေတာ့…။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ေနအိမ္မွာလည္း က်ပ္ခိုးမွိဳင္းမ်ား သိုင္းဖြဲ႔ ေနခဲ့ျပီ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္တကြ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ သမိုင္းပံုရိပ္မ်ားကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ခဲ့ႀကေလျပီ။ ၀မ္း

နည္းဖြယ္ေကာင္းေလစြ..။

“ဦးဦး.. ဘာေတြ ႀကည့္ေနတာလဲ.. သားေခၚေနတာ မႀကားဘူးလား..ေခၚေနတာ ႀကာလွဘီ..”

အျပင္ကို ေငးႀကည့္ရင္း အတိတ္ကာလကို ျပန္ေရာက္သြားေသာ ဖိုးသိႀကား၏ စိတ္အစဥ္မွာ တူငယ္

ေလး၏ အသံေႀကာင့္ ပစၥဳပန္ကာလဆီသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိခဲ့ေလ၏။

“ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး.သားရာ.. ကဲ.ေျပာ ဘာလုပ္မလို႔လဲ”

“သားကို ကြန္ျပဴတာဖြင့္ေပးပါ.. သားဂိမ္းေဆာ့ခ်င္လို႔.. ဦးက Password နဲ႔ပိတ္ထားေတာ့ သားဖြင့္လို႔မရလို႔..”

“ ေက်ာင္းက ေပးလိုက္တဲ့ အိမ္စာေတြေရာ ျပီးဘီလား”

“ဟုတ္..ျပီးဘီ..ေနာက္ပီး နက္ျဖန္က်ရင္လည္း ေက်ာင္းပိတ္တယ္ေလ..ဦးရဲ႔.. အဲဒါေႀကာင့္ ဂိမ္းေဆာ့မလို႔ေပါ့”

အင္း..ဟုတ္သား..နက္ျဖန္ အာဇာနည္ေန႔ ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းပိတ္တာကိုး.. က်ေနာ္ ဖိုးသိႀကားလည္း မသိခ်င္ေယာင္ဆာင္၍ တူူငယ္အား ေမးခြန္း ထုတ္လိုက္ေလ၏။

“ ေနပါဦးကြ.. နက္ျဖန္ ္ဘာလို႔ ေက်ာင္းက ပိတ္ရတာလဲ”

“အာဇာနည္ေန႔ လို႔ေျပာတာပဲ..ဦးရဲ႔”

“ကဲ..ဒါဆို အာဇာနည္ ဆိုတာဘာလဲ.. အာဇာနည္ေန႔ဆိုတာေရာ ဘာလဲ ဦးကို ေျပာျပပါဦး”

“ဦးကလည္း ဒါေလးေတာင္ မသိဘူးလား.. အာဇာနည္ဆိုတာ အဆိုေတာ္ေလ.. အာဇာနည္ေန႔ ကေတာ့ ေဟာလီးေဒးေပါ့..ဟြန္း”

“ ေဟ”

ကြန္ျပဴတာဂိမ္းမ်ားကို ကြ်မ္းက်င္ ပိုင္ႏိုင္စြာ ကစားႏိုင္ေသာ ေခတ္သစ္မူလတန္းေက်ာင္းသား တူငယ္ေလးက

က်ေနာ္ဖိုးသိႀကားအား “အ” ရန္ေကာဆိုသည့္ မ်က္ႏွာေပးႏွင့္အတူ မဲ့ကာရြဲ႔ကာ ျပန္လည္ေျဖႀကားလိုက္ေသာ

စကားအဆံုးမွာေတာ့ က်ေနာ္ ဖိုးသိႀကား၏ ႏွဳတ္ဖ်ားမွ...

“ေဟ”

ဟူေသာ အာေမဒိတ္စကားတခြန္းသာ ေရရြတ္ လိုက္္ႏိုင္ပါေလေတာ့သတည္း…။