ၾဆာဥာဏ္က်ယ္ၾကီးႏွင့္ စကားစျမည္

by A Mon Moon on Wednesday, July 25, 2012 at 12:58am 

ဒီေတာ့ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ရိုးရိုးပဲေနတယ္။ စာေရးဆရာ ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ ့ငနဲေတြ ငနာေတြ အမ်ားၾကီးေတြ ့ဖူးတယ္ဗ်။

အခန္းစီးကို ထခ်ည္လိုက္တယ္။ အိုက္တယ္ဗ်ာ။ မိုးရြာတာ သိပ္အိုက္တာပဲ။ စိတ္က ပိုအိုက္လာေရာ။ ပန္ကာေရွ ့ကို မ်က္ႏွာျပားၾကီး

ထိုးထည့္။ ကၽြန္ေတာ္က ရွင္းရွင္းပဲ ။ ပိုက္ဆံရလို ့ဒါကိုလုပ္ေနတာ။ ကၽြန္ေတာ့္ ခံယူခ်က္က.....ဗ်ာ.............ထိုင္ခံုမွာျပန္၀င္ထိုင္ျပီး

စီးကရက္ကို မီးညွိလိုက္။ ဟန္ပါပါ မဟုတ္ေပမယ့္ ဟန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ခံယူခ်က္က.....ဗ်ာ......အႏုပညာဆိုတာ တန္ဖိုးၾကီး ထုတ္ကုန္/ေရာင္းကုန္ပဲ။ ဒီေတာ့ အႏုပညာမွာ လူလိမ္လူညာေတြ အႏုပညာကို ညာစားေနၾကတာျမင္ရင္ ခုတယ္ဗ်။

ကၽြန္ေတာ့္ကို စာေရးဆရာ လို ့လာေျပာရင္ စိတ္တိုတယ္။ တခါတေလ ဆြဲထိုးပလိုက္ခ်င္ေအာင္ကို စိတ္တိုတာ။ ကၽြန္ေတာ္က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စာေရးဆရာဆိုျပီး ဂုဏ္ေဖာ္ေနတဲ ့ဆန္ထဲ ၾကြက္ေခ်းေရာ မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္စာေရးတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ထားတာေတြကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိတာေတြ........ အဲတဆိတ္ ဒီေနရာမွာ ေတြးေခၚတယ္လို ့ကၽြန္ေတာ္ မသံုးဘူးေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့က ဘာမ်ားေတြးေခၚႏိုင္မွာလဲ။ ျဖဳတ္ဦးေႏွာက္ေလာက္နဲ ့စကားလံုးၾကီးၾကီးေတြ ျပစ္ျပစ္သံုးရတာ ရွက္တယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စကားလံုးေတြ အားရွိေအာင္ အင္နာဗြန္စီေသာက္တယ္။ ေတြ ့တဲ ့စကားလံုးမသံုးဘူး။ ထြက္က်လာတိုင္း ခ်မစီဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ ေရးတဲ ့စာေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ့္အတိုင္းပဲ။ ရိုးရိုးပဲ ။ ဒါေပတဲ ့အားပါတယ္။ အားပါတယ္ဆိုတာ အလုပ္မရွိဘူးလို ့ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ အင္အားပါတယ္ေျပာတာ။ ေတာ္ၾကာ ခင္ဗ်ား သေဘာေပါက္လြဲရင္ ကၽြန္ေတာ့္စကားလံုး အားပ်က္ျပယ္သြားဦးမယ္။ အဟက္ဟက္။ စီးကရက္ေနာက္တစ္လိပ္ မီးထပ္ညွိ။ ခုတေလာ အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ညွီေစာ္ေတြ နံတယ္ဗ်။

သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္သုန္းျခင္းေပါ့ဗ်ာ။ အမိႈက္ပံုမွန္းသိသိနဲ ့လူေတြက သြားေမႊၾကတာက ျပသနာဗ်။ တစ္ေယာက္တလွည့္ ၀င္၀င္ေမႊေနတာ လူဆိုတာကလည္းေမ်ာက္မ်ိဳးမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ညွီနံ ့က ပိုထြက္လာေရာ။ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ။ ကိုယ္က အဲဒီပတ္၀န္းက်င္ထဲ ေရာက္ေနေတာ့လည္း အနံ ့ရ ရတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လား စာဆို အကုန္ဖတ္တာပဲ။ ေဖေတာ့ ေမာင္ေတာ့ ဘာေတာ့ ညာေတာ့ မသိဘူး။ ေတြ ့တာအကုန္ေကာက္ဖတ္တာပဲ။ ေဖေတာ့ေမာင္ေတာ့ လို ့ေျပာဖို ့ေဖေတာ့ေမာင္ေတာ့ဆိုတာ ဘာလဲေတာ့ သိသင့္တယ္မဟုတ္လား။ ကၽြန္ေတာ္က ကာလာဘလိုင္း။ မဖတ္တာတစ္ခုပဲ ရွိတယ္။ သတင္းစာ။ ဖတ္စရာ မမွတ္လို ့မဖတ္တာေပါ့ဗ်ာ။ အစိုးရ မရ စိတ္ထဲမွရိွပါဘူး။ သူလဲ သူ ့အလုပ္သူလုပ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္ ကၽြန္ေတာ္လုပ္။

ကိုယ့္အလုပ္ကို လုပ္ၾကရင္ ဘာျပသနာရွိမလဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ အလုပ္ကို သူလာလုလုပ္ရင္ေတာ့ တမ်ိဳးေပါ့။ ဟိုဟာမေရးနဲ ့ဒီဟာမေရးနဲ ့မေျပာမခ်င္း အိုေကတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ဒါ ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္ကို ၀င္ရႈတ္တာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္လား စာေတြကို ဘယ္မွာေရးလဲဆိုေတာ့ နံရံမွာေရးတယ္။ နံရံက အြန္လိုင္း ပရင့္တင့္ မဟုတ္ဘူး။ လြတ္တယ္။ ကိုယ့္ဘာသာေရးျပီး ကိုယ့္ဘာသာဖတ္တယ္။ ဖတ္ခ်င္တဲ ့လူ ဘယ္သူမဆို ဖတ္ပဲ။ မဖတ္ခ်င္လဲ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သူတို ့ဖတ္ဖို ့သူတို ့အတြက္လို ့ရည္ရြယ္ျပီးေရးတာမွ မဟုတ္ပဲ။ နံရံေတြ လုံးေျခလႊတ္ျပစ္ထားတာ ခင္ဗ်ားေတြ ့လား။ အဲဒါ ကၽြန္ေတာ့္ မူၾကမ္းေတြေပါ့ဗ်ာ။ လူတစ္ေယာက္ကေတာ ့လာလာေကာက္သိမ္းတယ္။ မႏိုင္မနင္းနဲ ့ေလ။ ဒီလူေျပာတာ တေန ့......အတြက္ ဆိုလား။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အဲဒီနံရံၾကီးေတြ ရွိေနသမွ် သူတို ့ကို အသံုးခ်ေနရဦးမွာပဲ။ ပိုက္ဆံေတြရလာရင္ နံရံေတြ ထပ္၀ယ္မယ္။ စာဖတ္သူေတြအားလံုးကို ေလးစားဖို ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ေလးစားဖို ့လိုမလားပဲ။ တကယ္ေတာ့ ေလးစားတယ္ဆိုတာ စကားလံုးၾကီးသက္သက္ပါဗ်ာ။ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ေတာ့ သိပ္ အား မပါတဲ ့စကားလံုးၾကီးေပါ့။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္ ေလးစားလို ့မ၀တာ ဘယ္သူ ့ကို အလကားပဲတင္း သြားေလးစားရဦးမွာလဲ။ အဟက္ဟက္။ အၾကမ္းခြက္ကို ေမာ့ခ်လိုက္တယ္။ 

ကၽြန္ေတာ္လား.....ခု....စိတ္ကူးထဲမွာ......ၾကံစည္ေနတာက........ကၽြန္ေတာ္ ဘာညာေဗဒ ေတြ အေၾကာင္း အယူ၀ါဒ က်မ္းစာၾကီးကို ေရးဦးမယ္။ေမးခြန္းေတြ နဲ ့ အယူ၀ါဒ အားျပိုင္ပြဲေတြ အေၾကာင္းေရးမယ္။ ကိုးကားမယ္။ ျပန္စီမယ္။ ေရာေမႊမယ္။  ဒီစာကို ဖတ္ျပီးရင္  လူေတြ စစ္ျဖစ္ၾကဖို ့ရည္ရြယ္တယ္။ သူတို ့ျငင္းခံုၾကမယ္။ တိုက္ခိုက္ၾကမယ္။ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ဆဲဆိုၾကမယ္။ သတ္ျဖတ္ၾကမယ္။ အခ်င္းခ်င္း ေသြးခဲြၾကမယ္။ အဲဒီအခါ ကၽြန္ေတာ္ဟာ နာမည္ၾကီးလာမယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကဗ်ာ  နာမည္ၾကီးတာကို ရြံတဲ ့သူဆိုေတာ့ ဒီစာအုပ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေသတဲ ့အခါမွ ဖတ္ခြင့္ျပဳမယ္။ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တမလြန္ကေန တစ္ေယာက္ခ်င္းစီေရာက္လာမယ့္ သူတို ့ရဲ ့စူးစမ္းေလ့လာမႈေတြအတြက္  ျပံဳးျပံဳးၾကီးကို ၾကိဳလင့္ေနမယ္။ ဒါကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့......နာက္ဆံုး ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဘာလဲ..........အႏုပညာ။ အ...........................ညာ ေတြ။ ေက်းဇူးတင္တယ္။ ခင္ဗ်ားဟာ က်ဳပ္နဲ ့စကားစျမည္ေျပာတဲ ့တစ္ဦးတည္းေသာ လူပဲ။....... ( မတ္တပ္ထရပ္လိုက္တယ္. မွန္ထဲက ေကာင္ကို လက္ဆြဲ ႏုတ္ဆက္။ အားပါးတရ ေပြ ့ဖက္လိုက္တယ္။

 အခ်င္းခ်င္း ျပံဳးျပ ..... )....................................

ဒင္..............ဒင္...................ဒင္.............ေဆးေသာက္ခ်ိန္ ...............

ဟိုစာရူးေပရူး စာေရးဆရာ နံပါတ္ ၃၀၂  ေဆးေသာက္မယ္။ ခြက္ယူ။

အမြန္မြန္း

၂၅. ၇ . ၂၀၁၂