Monday, July 16, 2012

ဆင္းရဲခ်ိဳ႕တဲ႔မွဳတိုက္ဖ်က္ေရးပုံၿပင္မ်ား ၊ အပိုင္း(၂) (သို႔) ႀကယ္ေႀကြတဲ႔ေကာင္းကင္..



တစ္ခုေသာတနဂၤေႏြေန႔မွာ ေရႊၿပည္သာၿမိဳ႔ရဲ႔ လူအစည္ကားဆုံးေနရာတစ္ခုၿဖစ္တဲ႔ အမွတ္(၅)ရပ္ကြက္က ထန္းေၿခာက္ပင္ကားမွတ္တိုင္ကိုအေရာက္၊ ကားလမ္းၿဖတ္ကူးဖို႔ ေခတၱေစာင္႔ဆိုင္းေနခိုက္၊ မိမိနဲ႔ ငါးေပခန္႔ အကြာေလာက္မွာ ေက်ာေပးၿပီးရပ္ေနတဲ႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကိုေတြ႔လိုက္ရေတာ႔၊ အမၿဖစ္ပုံရတဲ႔ ကေလးမေလးက မႏွစ္က မိမိဆီမွာ လာေရာက္သင္ႀကားခဲ႔တဲ႔ ွဆဌမတန္းက ကေလးမေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ တူေနတာသတိထားမိတယ္။ ဒါေပမယ္႕ မိမိဆီမွာ မႏွစ္က လာေရာက္သင္ႀကားခဲ႔တဲ႔ ကေလးမေလးက ေက်ာင္းစိမ္း၀တ္စုံ၊ အၿဖဴအစိမ္းနဲ႔ ႀကြႀကြရြရြ သပ္သပ္ခပ္ခပ္နဲ႔ပါ။ 

အခုေနာက္ေက်ာေပးကာ ရပ္ေနတဲ႔ ကေလးမေလးမွာ အ၀တ္အစားက ညစ္ႏြမ္းႏြမ္းနဲ႔ သူ႔ပုံေလးက တစ္စုံတစ္ရာေႀကာင္႔ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနပုံ နဲ႔မို႔ ဟုတ္နိင္မည္ဟု႔ မထင္မိ။ ဒီ႔အခိုက္..ေက်ာေပးရပ္ေနတဲ႔ ခေလးမေလးက ေနာက္ဖက္လွည္႔ႀကည္႔ကာ. မိမိလည္းသူမ်က္ႏွာကိုေသေသခ်ာခ်ာၿမင္လိုက္တဲပအခါ....
" ဟင္...."
မိမိထင္ခဲ႔တဲ႔ ကေလးပါပဲလား.... သူ႔ရုပ္သြင္မွာ မ်က္ႏွာႏုႏုမွာ.မရႊင္မလန္းနဲ႔ပင္ပန္းမွဴ႔ဒဏ္တို႔ ရိုက္ခတ္ခံထားရကာ အ၀တ္အစားေတြကလည္းညစ္ႏြမ္းေနရဲ႔..လက္ဆြဲထားတဲ႔ ေမာင္ငယ္ၿဖစ္တဲ႔ ကေလးေလးမွာလည္း ညစ္ႏြမ္းေနတဲ႔အက်ီၤတို႔ၿဖင္႔.ရႊင္ရႊင္လန္းလန္းမရွိႀကရွာ...ဒါနဲ႔ ၿပဳံးၿပလိုက္ကာ..

'" သမီး..ဘယ္သြားမလို႔လဲ..."
ကေလးက.." အိမ္ၿပန္မလို႔ပါ..ဘုရား.."
" အိမ္က ဘယ္မွာလဲ..."
" သံဒင္းထဲ မွာပါ ဘုရား "
" အခု သမီး ဘာေတြလုပ္ေနလဲ.."
" သမီး..အလုပ္လုပ္ေနတယ္ေလ.."

ထိုအခိုက္ အေတြးၿဖတ္ခနဲ၀င္မိသည္က အလုပ္လုပ္ေနတယ္ဆိုေတာ႔ ေက်ာင္းကထြက္လိုက္ၿပီလားေပါ႔..ဒါနဲ႔..မိမိကပဲ
" ဒါဆို..သမီး ေက်ာင္းကေရာ...မတက္ေတာ႔ဘူးလား.."
" တင္ပါ႔..."
မိမိရဲ႔ ေမးခြန္္္္္္္းကို္ တိုး၀င္တဲ႔အသံနဲ႔သာ ေခါင္းငုံ႔ၿပီး ေၿဖရွာတယ္။။

" ဘယ္မွာလုပ္ေနတာလဲ..စက္မွဴ႔ဇုံ မွာလား.."
" တင္ပါ႔ဘုရား."
" ေအးေလ..ေနာက္ေတာ႔ေရာ ေက်ာင္းၿပန္တက္ဦးမွာလား."
ဒီေမးခြန္းကို မေၿဖပါ။ သူ႔မ်က္ႏွာက တဖက္က ကားလမ္းမဆီသို႔ႀကည္႔ေနရွာတယ္။
ဒါနဲ႔ မိမိလည္း ကေလးစိတ္ထိခိုက္မွာစိုးတာနဲ႔ ဆက္မေမးေတာ႔ပဲ 

" အခု အလုပ္ထဲမွာေရာ..အဆင္ေၿပရဲ႔လား..သမီး.."
" တင္ပါ႔ဘုရား..သမီး သြားဦးမယ္ေနာ္.."
"ေအး...ေအး..."
မိမိကိုကပ်ာကရာ ႏွဳတ္ဆက္ၿပီး၊ ေမာင္ေလးၿဖစ္တဲ႔ ( ၁၀)ႏွစ္ခန္႕ ကေလးေလးကိုလက္ဆြဲကာ၊ ကားလမ္းတဖက္ၿဖတ္ကူးသြားပါတယ္။

ေႀသာ္..ခုမွ အေၿဖသိပါေတာ႔တယ္..ဒါေႀကာင္႔ ဒီကေလးကို အခုႏွစ္မွာမေတြ႔ေတာ႔တာကိုး၊။။။
ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ကသာ၊ ကားလမ္းၿဖတ္ကူးသြားႀကေပမယ္႕ မိမိမွာေတာ႔ ရပ္ေနဆဲပါပင္.... မေရရာတဲ႔အေတြးေတြနဲ႔ ကားလမ္းတဖက္ေရာက္သြားၿပီး ေလွ်ာက္သြားေနႀကတဲ႔ ေစာေစာက ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကိုလွမ္းႀကည္႔မိေရင္း....တၿမန္ေန႕ကပဲ..မႏွစ္ကပဲ မိမိစာသင္ေပးခဲ႔တဲ႔ ေရႊၿပည္သာ၊(၆) ရပ္ကြက္ထဲက ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ ေရႊၿပည္သာစက္မွဴ႔ဇုံကစက္ရုံတစ္ခုမွာ အခုကေလးမေလးလိုပဲ ေက်ာင္းထြက္ၿပီး အလုပ္၀င္လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ တစ္ဆင္႔ႀကားခဲ႔ရတာ၊အခုလည္းေတြ႔ၿပန္ၿပီ ေနာက္တစ္ေယာက္....

ဒါဆို..ဒီလို အရြယ္မေရာက္ေသးပဲ...ေက်ာင္းေနရမယ္႔အရြယ္ေတြမွာ.ပညာတစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ ေက်ာင္းထြက္၊ လုပ္ငန္း၀င္ႀကရတဲ႔ ကေလးအလုပ္သမားေတြ ..ေရႊၿပည္သာတင္မကပဲ..၇န္ကုန္က ဆင္ေၿခဖုံးၿမိဳ႔နယ္ ေတြမွာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိေနလဲ..ဒီလို ေလွေလွာ္ရင္းတက္က်ိဳးရတာေတြဘာေႀကာင္႔ၿဖစ္ရလဲ... အေမးသာရွိ၊ အေၿဖကမရွိေပ......
ၿမန္မာစကားပုံထဲကလို စဥ္းစားရရင္ေတာ႔..." လူမတန္ ကံကိုခ် " လို႔ပဲမၿမင္ရတဲ႔ ကံႀကမၼာကိုသာအၿပစ္ပုံခ်ရမည္ေလာ....မိမိရဲ႔ မၿဖစ္စေလာက္ ဦးေႏွာက္ဥာဏ္နဲ႔လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း ေတြးမိတာကေတာ႔...ဒီၿဖစ္ရပ္ေတြဟာ....

(၁) တိုင္းၿပည္အုပ္ခ်ဳပ္၊ မင္းလုပ္ႀကတဲ႔ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ငါ႔သား၊ ငါ႔သမီးနဲ႔ ငါ႔မိသားစုေကာင္းစားေရးဆိုတဲ႔ ကိုယ္က်ိဳးရွာအၿမတ္ထုတ္မွဴ႔မ်ား
(၂) ေခါင္းပုံၿဖတ္၊အၿမတ္ႀကီးစား ၀ိသမစီးပြါးေရးေလာဘသမားမ်ား။
(၃) ကိုယ္႔တိုင္းၿပည္၊ ကိုယ္႕လူမ်ိဳး၊ကိုယ္႕ဘာသာ၊ သာသနာတိုးတက္ေရးကို လ်စ္လ်ွဴရွဴ႔ ကာ အမ်ားေယာင္တိုင္း၊ လိုက္ေယာင္ေနႀကတဲ႔ ခါေတာ္မွီ၊ သာရာကူးႀကသည္႔ ေပၚၿပဴလာဆရာမ်ား....... စသည္..စသည္..တို႔နဲ႔.......

ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးမိတာကေတာ႔...တစ္ေန႔လုပ္မွ တစ္ေန႔စားေနရတဲ႔လူတန္းစားဘ၀ကိုၿမွင္႔တင္ေပး နိင္ၿခင္းမရွိသ၍ကေတာ႔..ေနာင္အႏွစ္ (၂၀) ႀကာလည္း ဘာမွ် အမွန္တကယ္ သိသိသာသာေၿပာင္းလဲ ၿမင္႔မားတိုးတက္လာဖို႔ မၿမင္ေသးပါဆိုတာ...ေတြးမိရင္း..လမ္းေဘးက အိမ္တစ္အိမ္က ႀကားလိုက္ရတဲ႔အသံတစ္သံက....

" ဟဲ႔...ပါးစပ္လွဳပ္မွ ...လက္လွဳပ္ရမွာ..ဟဲ႔.."............

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...