မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့ ကိုရီးယားႏွင့္ ျမန္မာျပည္အတြက္သင္ခန္းစာ

Posted by MG MYO on May 23, 2012 at 11:35pm 

ဒီေန႔ညေနေတာ့ ဇနီးသည္နဲ႔ အိမ္နားကပန္းျခံဘက္သြားျပီး ၾကက္ေတာင္သြားရိုက္ၾကမယ္လို႔ စဥ္းစားထားလို႔ ေက်ာင္းကေန ခပ္ေစာေစာျပန္ဖို႔ စီစဥ္ရတယ္။ မိမိကိုယ္တိုင္ေကာ၊ ဇနီးသည္ပါ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားက နည္းလြန္းလွတယ္။ ကိုယ့္အလုပ္ကလည္း စားပြဲမွာတေနကုန္ထိုင္ေနရတာဆိုေတာ့ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားအေနနဲ႔ ညေနပိုင္းမွာ ခဏတျဖဳတ္လမ္းေလ်ွာက္တာေလာက္ကို သတိထားျပီး လုပ္ေပးေနရတယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ မကစားျဖစ္တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ ၾကက္ေတာင္ကစားၾကမယ္ဆိုျပီး ညေန ၄း၃၀ ေလာက္မွာ မိမိသုေတသနလုပ္ေနတဲ့ အေဆာက္အဦးကေန ေအာက္ကိုဆင္းလာျပီး မိမိစက္ဘီးထားရွိရာကို ေလ်ွာက္လာခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီမွာပဲ ကြ်န္ေတာ့္စက္ဘီးထားရွိရာေနရာနားက ထိုင္ခံုေပၚမွာ စံုတြဲတစ္တြဲအရမ္းပူးကပ္ေနတာကို လွမ္းျမင္လိုက္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္ေျခသံၾကားေတာ့ ေကာင္ေလးကမ်က္ႏွာကို နဲနဲျပန္ခြာလိုက္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္စက္ဘီးက သူတို႔ေဘးကပ္လ်က္ရွိတာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ မ်က္ႏွာေတြကိုအကဲခတ္ၾကည့္မိပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္မွန္းတာ မမွားဘူးဆိုရင္ အထက္တန္းေက်ာင္းက ကေလးေတြလို႔ ထင္တာပါပဲ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သုေတသနအေဆာက္အဦးနဲ႔ ကပ္လ်က္မွာ အထက္တန္းေက်ာင္းတစ္ခု ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေလးငယ္ေတြ ေဆးလိပ္ခိုးေသာက္ခ်င္ရင္ ဒီဘက္ကို ကူးျပီးလာလာေသာက္တာ ျမင္ဖူးပါတယ္။ ဒီကေလးႏွစ္ေယာက္လည္း အဲ့ဒီဘက္ကထင္ပါတယ္။ ေက်ာင္း၀တ္စံုေတာ့ ၀တ္မထားပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္စက္ဘီးေသာ့ဖြင့္ျပီး ေနာက္ျပန္လွည့္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က မ်က္ႏွာခ်င္းကပ္ျပီး ျပန္နမ္းေနၾကျပန္ပါေတာ့တယ္။ သူတို႔နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခံုမွာကလည္း ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကထိုင္လို႔။ သူတို႔နဲ႔သိပံုမေပၚပါဘူး။သူ႔ဟာသူ ဖုန္းတစ္လံုးနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနတာပါ။

တကယ္ေတာ့ ဒီနရာက သုေတသနအေဆာက္အဦးရဲ့ ေဘးမွာပဲရွိတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ အေညာင္းေျဖခ်င္လို႔ျဖစ္ျဖစ္၊ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္လို႔ျဖစ္ျဖစ္၊ တခ်ိဳ႕ေဆးလိပ္ေသာက္သူေတြ ေဆးလိပ္ခဏဆင္းျပီး ေသာက္တဲ့ေနရာပါ။ တစ္ခါတစ္ေလဆို ပါေမာကၡေတြစကားရပ္ေျပာေနတတ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သုေတသနသမားေတြေတာင္ အသာဖယ္ေပးရတတ္ပါတယ္။ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ ဒါမ်ိဳးလာလုပ္ေနတာကိုၾကည့္ရတာ သူတို႔ေတြမသိလို႔ထင္တယ္လို႔ပဲေတြးမိပါတယ္။ ဒီ ကိုရီးယား society မွာေတာ့ ဒါေတြကအထူးအဆန္းေတာ့မဟုတ္လို႔ သူတို႔အေၾကာင္း ခပ္ၾကာၾကာမေတြးေတာ့ပါဘူး။ ဆက္ေတြးျပီး ရင္ေလးမိတာက ကိုယ့္ႏိုင္ငံပါပဲ။ ခုခ်ိန္မွာ ကိုရီးယားကို အထင္ၾကီးျပီး လိုက္လံတုပေနေသာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ society သာ ဒီအတိုင္းဆက္သြားေနရင္ ေနာင္တခ်ိန္ ကိုယ့္သားသမီးေတြေခတ္ေရာက္ရင္
ဆိုတာကိုေတြးမိျပီး ရင္ေလးမိပါတယ္။

အဲ့ဒီေနာက္ ေက်ာင္းကေနထြက္ျပီး အိမ္ဘက္ကိုလမ္းအကူးမွာေတာ့ ညတုန္းကလိုက္လံၾကဲထားတဲ့ ျပည့္တန္ဆာေၾကာ္ျငာစာရြက္ကေလးေတြဟာ လမ္းေပၚမွာျပန္႔က်ဲေနပါတယ္။ ညဆိုရင္ ကားနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ဆိုင္ကယ္နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ဒီစာရြက္ေတြကို လမ္းေပၚမွာလိုက္လံ ၾကဲေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီကိစၥမွာ အဲ့ဒီလိုလြတ္လပ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီကေန အိမ္ျပန္ေရာက္ျပီး ပန္းျခံထဲသြားျပီး ၾကက္ေတာင္ရုိက္ၾကပါတယ္။ ပန္းျခံထဲမွာေတာ့ သက္ၾကီးမိန္းမၾကီးေတြ စုေပါင္းျပီးေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနၾကပါတယ္။ ေကာင္းမြန္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေကာင္းတစ္ခုပါ။ ပန္းျခံထဲမွာဆိုလည္း လမ္းေလ်ွာက္သူေတြ၊ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သူေတြမ်ားပါတယ္။ စိတ္ပ်က္စရာေလးေတြလည္း ရွိေတာ့ရွိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၾကက္ေတာင္ရိုက္ေနတဲ့ေနရာနဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ အဖြားၾကီးႏွစ္ေယာက္ အခင္းေလးေတြခင္းျပီး စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ စကားေျပာေနၾကပါတယ္။ ခဏအၾကာမွာေတာ့ လူငယ္စံုတြဲတစ္တြဲက သူတို႔ေရွ႕မွာလာထိုင္ျပီး မဖြယ္မရာေနတာေၾကာင့္ အဖြားၾကီးႏွစ္ေယာက္ ထသြားတာကို သတိထားလိုက္မိပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ကစားအျပီးမွာေတာ့ ဇနီးသည္က ဟမ္ဘာဂါစားခ်င္တယ္လို႔ေျပာတဲ့အခါ ငယ္ငယ္က ကိုယ့္အေမစည္းကမ္း တင္းက်ပ္တာကို သတိရျပီး ငယ္ငယ္ကဆိုရင္ စားခ်င္တာ၊ လုပ္ခ်င္တာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မစားခဲ့၊မလုပ္ခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းဇနီးသည္ကို သတိတရေျပာမိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္ကဆိုရင္ မိဘကတစ္ခြန္းေျပာလိုက္တာႏွင့္ ေရွ႕ဆက္မတိုးရဲေတာ့ေပ။ သူမ်ားအိမ္သြားရင္ ဘယ္လိုေနရမယ္။ လူၾကီးေတြစားျပီးမွ အစားကိုႏႈိက္ရမယ္၊ ဇြန္းကို ဘယ္ဘက္လက္နဲ႔ ကိုင္ရမယ္.. စသည္ျဖင့္ စံုေနေအာင္ကို ဆံုးမခံရသည္။ ခုေနာက္ပိုင္းေခတ္ေတြမွာေတာ့ ကေလးေတြက လူၾကီးသူမေရွ႕မွာလည္း ေနခ်င္သလိုေန စားခ်င္သလိုစားသည္ကို ေတြ႔ရေလသည္။ ႏိုင္ငံျခားမွာေနေသာ မိသားစုေတြက အဆိုးဆံုးပင္။ မိမိႏွင့္ခင္မင္ေသာ လူတစ္ေယာက္ဆိုလ်င္ သူ၏သားက ဖခင္သူ႕ကို အင္ဂလိပ္လို မင္းကအိမ္ေထာင္ဦးစီးမဟုတ္ဘူး.. မင္းစကားငါနားေထာင္စရာမလုိဘူးဟု ေျပာသည္ကိုပင္ လူေရွ႕သူေရွ႕တြင္ သူ၏သားက ယခုလိုေျပာရဲဆိုရဲရွိသည္ဟု ေျပာဆိုေလ့ရွိေလသည္။

ဤအျခင္းအရာမ်ားကို ျမင္ရၾကားရသည္မွာ လြန္စြာမွစိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ရေလသည္။ သို႕ေသာ္ သူတို႕ကိုေတာ့ သင္တစ္စံုတစ္ခု သြားေျပာဖို႔မၾကိဳးစားပါေလနဲ႔။ ကိုယ္ကေကာင္းေစခ်င္လို႔ တစ္ခုေျပာလိုက္သည္ႏွင့္ မင္းကေခတ္အျမင္ကို မရွိဘူး။ ခုေခတ္မွာ ဒီလိုေနမွ၊ ဒီလိုေျပာရဲဆိုရဲရွိမွကြ။ အျမင္ကို က်ဥ္းလြန္းပါတယ္ကြာ ဆိုတာမ်ိဳးကိုသာ ၾကားသိရေပမည္။ တကယ္ေတာ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အျမင္က်ယ္တယ္ဆိုတာကို ေကာင္းစြာသေဘာမေပါက္ဘဲ မိမိလိုသလို မိမိအျပစ္ကို ဖံုးကြယ္ဖို႔သာ သံုးစြဲၾကေလသည္။ လ်ွပ္ေပၚေလာ္လီစြာေနတတ္သူက.. အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာထိန္းသိမ္းသူကို၊ စည္းကမ္းမလိုက္နာတတ္သူက လိုက္နာသူကို၊ ကလပ္တက္တက္ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ေနတတ္သူက တည္တည္ၾကည္ၾကည္ေနတတ္သူကို အျမင္မက်ယ္သူမ်ားဟု ေျပာဆိုေလ့ရွိေလသည္။

တကယ္ေတာ့ အျမင္က်ယ္ျခင္းဟူသည္ သူမ်ားလုပ္သည္ကို အေကာင္းထင္၍ ထပ္တူလိုက္လုပ္ျခင္းမဟုတ္၊ သူမ်ား၀တ္သည္ကို အေကာင္းထင္၍ လိုက္၀တ္ျခင္းမဟုတ္၊ သူမ်ားကလပ္တက္သည္ကို အေကာင္းထင္၍ လိုက္၍ကလပ္တက္ျခင္းမဟုတ္။ တကယ္ေတာ့ အျမင္က်ယ္ျခင္းဟူသည္ က်ယ္၀န္းေသာအျမင္ ၾကီးမားေသာစဥ္းစားဆင္ျခင္ဥာဏ္ျဖင့္ မိမိအက်ိဳး၊ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအက်ိဳးတိုးတက္ဖို႔ႏွင့္ ယင္းတို႔ေပၚသို႔ က်ေရာက္လတၱံ႔ေသာ ၊ မက်ေရာက္ေသးေသာ  အႏာၱရာယ္တို႔ကို မည္သို႔မည္ပံု ၾကိဳတင္ကာကြယ္လတၱံ႔ဟူေသာ အျမင္ျဖင့္ စဥ္းစားဆင္ျခင္တတ္ျခင္းကို ဆိုလိုေပသည္။ မိမိေနခ်င္သလုိေနရဖို႔အေရး မိမိကိုယ္ကို အျမင္က်ယ္သူဟု သမုတ္ေနသူမ်ားသည္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္ႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ အလြန္အင္မတန္မွ အႏာၱရာယ္ၾကီးမားေပသည္။

ယင္းကဲ့သို႔ အျမင္က်ယ္ျခင္းကို တလြဲအသံုးခ်ေနသူေတြမ်ားလာပါက မိမိတို႔ society အတြက္ လြန္စြာအႏာၱရယ္ၾကီးလွပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဟမ္ဘာဂါစားေနစဥ္တြင္ ဆုိင္အျပင္ဘက္ အမႈိက္ပံုထားေသာေနရာတြင္ ကဒ္ထူခ်ပ္မ်ားရွိေနရာ သက္ၾကီးရြယ္အိုအဖြားၾကီးတစ္ေယာက္သည္ ၀မ္းသာအားရျဖင့္ ထိုခ်ပ္ဖာခြန္မ်ားကို သူ၏တြန္းလွည္းေလးေပၚတြင္ တင္ေနေလသည္။ ကိုရီးယားရွိ ဆင္းရဲေသာ သက္ၾကီးရြယ္အိုအမ်ားစုသည္ ထိုကဲ့သို႔ လမ္းေဘးရွိအမႈိက္ပံုထဲမွ ကဒ္ထူခြန္ေလးမ်ားကို လိုက္လံစုေဆာင္းကာ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းေလ့ရွိေလသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ေဆာင္းတြင္းညေတြဆိုလ်င္ ကြ်န္ေတာ္ေက်ာင္းမွ အိမ္ကိုျပန္ေလ့ရွိေသာ ညဥ့္နက္သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္တြင္ ယင္းကဲ့သို႔ လိုက္လံစုေဆာင္းေနေသာ သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ားကို ေတြ႔ရတတ္ေလသည္။ ဤမ်ွ တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြ ျမင့္မားလွေသာ ႏိုင္ငံတြင္ ယခုကဲ့သို႔လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနေသာ သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ားစြာကို ျမင္ေတြ႔ေနရသည္မွာ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ လြန္စြာစိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းပါသည္။

သားသမီးမရွိလို႔လား၊ သို႔ေသာ္မျဖစ္ႏိုင္ေပ.. အေရအတြက္အားျဖင့္ အလြန္မ်ားျပားေနသည္။ ၀င္ေငြနည္းသျဖင့္ မိမိေကာင္းေကာင္းေနႏိုင္ထိုင္ႏိုင္ဖို႔ကို အဓိကအျဖစ္စိတ္ထားၾကေသာေၾကာင့္သာ သားသမီးမ်ားက ပစ္ထားၾကျခင္းျဖစ္ေပမည္။ မိမိစိတ္၀ယ္ ရုတ္တရက္ေပၚလာသည္ကေတာ့ မိမိေမြးရပ္ဇာတိတြင္ လြန္စြာဆင္းရဲျပီး ရိုင္းစိုင္းေသာ အရက္သမားမိသားစုကို သြားျမင္မိသည္။ ထိုလူသည္ မည္မ်ွပင္ဆင္းရဲပေစ၊ ရိုင္းစိုင္းပါေစ သူ၏သက္ရွိထင္ရွားရွိေနေသာ မိခင္ၾကီးကိုေကြ်းေမြး ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမပ်က္ကြက္ေပ။ စားစရာမရွိလ်င္ပင္ မိမိအိမ္မွ အသီးအႏွံမ်ား လာေရာက္ဆြတ္ယူကာ ခ်က္ေကြ်းေလ့ရွိေလသည္။ ဤအျခင္းအရာႏွစ္ခုကို ႏႈိုင္းယွဥ္ၾကည့္ပါမူ သင္တို႔မည္သည့္အရာကို ပို၍ျမတ္ႏိုးပါမည္နည္း ?

ကြ်ႏု္ပ္အေနႏွင့္ေတာ့ ဒုတိယအျခင္းအရာကို သာ၍ေတာင့္တမက္ေမာ ႏွစ္သက္မိပါသည္။ အဘယ္သို႔ေသာ အျခင္းအရာမ်ားသည္ ထိုသို႔ေသာအက်ိဳးတရားကို ျဖစ္ေပၚေစပါသနည္း ? ထိုသို႔ေသာ အက်ိဳးတရားမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစသည္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ဗုဒၶ အဆံုးအမမ်ားႏွင့္ လူမႈပတ္၀န္းက်င္၏ ေစ့ေဆာ္မႈမ်ားပင္မဟုတ္ပါေလာ။ သို႔ဆိုလ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔လူမႈပတ္၀န္းက်င္၏ တန္ဖိုးမ်ား၊ စံမ်ား၊ ဗုဒၶအဆံုးအမၾသ၀ါဒမ်ား စဥ္ဆက္မျပတ္ တိုးတက္ထြန္းကားေနဖို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၀ိုင္း၀န္းၾကိဳးစားၾကပါစို႔လို႔ ဒီေနရာကေန တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္လိုက္ပါရေစ။

http://myanmar-yis.net/forum/topic/show?id=4971275%3ATopic%3A24813&xgs=1&xg_source=msg_share_topic