ဗားကလပ္ဟာဗဲရဲ႕ အင္တာဗ်ဴး
|
1:05 AM |
No မွတ္ခ်က္ |
by မင္းခက္ရဲ (Min Khet Ye) on Monday, May 7, 2012 at 10:05pm ·
ဒီမုိကေရစီအကူးအေျပာင္းကာလ တရားမွ်တမႈ
ခ်က္ကုိစလုိဗက္ကီးယားမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြက ညြန္႔ေပါင္းအစုိးရကုိ ဖိအားေပးၿပီး ၁၉၄၈ေဖေဖာ္၀ါရီမွာ အာဏာကုိ ရယူလုိက္တယ္ ။ ဆုိဗီယက္ပုံစံကုိယူၿပီး ပါတီက နုိင္ငံေတာ္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္တယ္ ။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြအုပ္ခ်ဳပ္စဥ္မွာ အဓမၼလုပ္အားေပးခုိင္းေစမႈဆုိတာ သာမန္ျဖစ္ရုိးျဖစ္စဥ္လုိျဖစ္လာတယ္ ။ စီးပြားေရးနဲ႔ စုိက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းေတြကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ပုိင္သိမ္းလုိက္တယ္ ။ သူတုိ႔စကားနဲ႔ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ႔ ျပည္သူပုိင္သိမ္းလိုိက္တယ္လုိ႔္ပဲဆုိရမယ္။ အက္စ္တီဘီ(StB)လုိ႔ ေခၚတဲ႔ လ်ဳိ႕၀ွက္ရဲေတြက ႏုိင္ငံသားေတြကုိ သူတုိ႔ရဲ႕ အိမ္ေတြကေနစၿပီး အလုပ္ေတြထဲအထိ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတယ္ ။ မတရားဖမ္းဆီမႈဆုိတာ အၿမဲျဖစ္ေပၚေနတာ။ ဘာသာေ၇း ၊ ယဥ္ေက်းမႈ ၊ သတင္းမီဒီယာနဲ႔ ၊ႏိုင္ငံျခားခရီးသြားမႈေတြကုိ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ထိန္းခ်ဳပ္ထားတယ္။ ၁၉၅၀ကာလေလာက္မ်ာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီထဲမွာ သန္႔စင္ေ၇းလုပ္တယ္ ။ ဘူဇြာ အမ်ဳိးသာေရး၀ါဒီေတြကုိ သန္႔စင္ျခင္းလုိ႔ ဆုိၾကတယ္။ ၁၉၄၈ကေန ၅၆ ခုႏွစ္ ၈ႏွစ္တာအတြင္း ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေပါင္း တစ္သိန္းေက်ာ္ ေထာင္ခ်ခံရတယ္ ။
အလုပ္အက်ဥ္းစခန္းေတြကုိ ပုိ႔ခံရတယ္ ။ အစုိးရတပ္ေတြေၾကာင္႔ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ အသတ္ခံ၇တယ္ ။ ၁၉၅၀ခုႏွစ္မွာေတာ႔ ခ်က္ကုိစလိုဗက္ကီးယားကြန္ျမဴနစ္ပါတီကုိ ဆုိဗီယက္ေတြက ဖိအားေပးလာတယ္ ။ ဆုိဗီယက္ခရူးရွက္ရဲ႕ အေျပာင္းအလဲအတုိင္း ခ်က္ကုိစလုိဗက္ကီးယားကြန္ျမဴနစ္ပါတီကုိ ေျပာင္းလဲဖို႔ ဖိအားေပးမႈကုိ တန္ျပန္ခုခံၾကတယ္ ။ ၁၉၆၀မွာေတာ႔ ပါတီတြင္းျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလႈပ္ရွားမႈ ႏုိင္ငံအႏွ႔ံက်ယ္ျပန္႔လာတယ္။ စီးပြားေရးအေျခအေနယုိယြင္းလာတာရယ္ ၊ နုိင္ငံျပင္ပက ႏုိင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းေတြရယ္ေၾကာင္႔ျဖစ္လာတာပါပဲ ။ စီးပြားေရးပရိုဂရမ္အသစ္အေၾကာင္းေဆြးေႏြးတယ္ ။ယခင္ကသန္႔စင္ခံလုိက္တဲ႔ လူေတြျပန္လည္ ႏုိးထလာတယ္။ ၁၉၆၈မွာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အႀကီးအကဲ အမ္ေထာ္နီ နုိ္ဗုိညီက ျပဳျပင္ေရးလႈပ္ရွားမႈေတြရပ္တန္႔ေအာင္ႀကဳိးစားေပမယ္႔ ေအာင္ျမင္ေအာင္မရပ္တန္႔ႏုိင္ဘူး။ အလဇႏၵား ဒပ္ဆပ္ခ္က သူ႔ေနရာယူလုိက္တယ္။ ၁၉၆၈ ျပဳျပင္ေရးလႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ပ၇က္ေႏြဦးလႈပ္ရွားမႈလုိ႔ အမည္တြင္တယ္ ။ ဒပ္ဆပ္ခ္က စိစစ္ေရးကုိ ျဖဳတ္လုိက္တယ္ ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ လုပ္သြားမယ္လုိ႔လည္း ကတိေပးတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ႀသဂတစ္ ၂၀ရက္မွာ ပရက္ေႏြဦး ပ်က္စီးသြားတယ္ ။ ဆုိဗီယက္၊ ဟန္ေဂရီ၊ ပုိးလစ္နဲ႔ ဘူးေဂးရီယန္တပ္ေတြ က်ဴးေက်ာ္လာၿပီး ခ်က္ကုိစလုိဗက္ကီးယားကုိ သိမ္းပိုက္လုိက္တယ္ ။ ၁၉၆၉ ဧၿပီမွာ ဒပ္ဆပ္ခ္ကုိ ဖယ္ရွားလုိက္ၿပီး သူ႔နရာ ဂူးစတပ္ ဟူးစတပ္၀င္လာတယ္ ။ ခ်က္ကုိစလုိ ဗက္ကီးယားကုိ မူလအေျခအေနကြန္ျမဴနစ္စနစ္ကုိ ျပန္ေရာက္ေအာင္လုပ္လုိက္တယ္။ ၁၉၈၀ကာလအတြင္း ဆုိဗီယက္ႏုိင္ငံအတြင္း ဒီမုိကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေ၇းေတြ နဲ႔ အေရွ႕ဥေရာပ အလယ္ပုိင္း ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနေတြက ခ်က္ကုိစလုိဗက္ကီးယားကုိ ႏႈိးဆြတယ္ ။ စီးပြားေရး ယုိယြင္းပ်က္စီးမႈကလည္း ဒါကုိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြလုပ္လာဖုိ႔အတြက္ အေထာက္အပံ႔ေပးတယ္ဆုိရမယ္ ။လြတ္လပ္တဲ႔ အုပ္စုေတြက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြအတြက္ ဆႏၵျပမႈေတြကုိ စီစဥ္တယ္ ။ ၁၉၈၉ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၇ရက္ေန႔မွာ ေက်ာင္းသားဆႏၵျပမႈကုိ ရဲေတြက ရက္ရက္စက္စက္အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းတယ္ ။ ပရက္ ၀န္ဆက္စလာရင္ျပင္မွာ ၉ရက္တိတိၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပမႈေတြ ေယာက္ယက္ေခတ္သြားတယ္ ။ လူထုၾကားထဲမွာလည္း အေတာ္ကေလး လႈပ္ရွားသြားတယ္ ။ နုိ၀င္ဘာလ ၂၅ရက္ေန႔မ်ာ လူဦးေရး ၇၅၀၀၀ေလာက္အထိတုိးပြားလာတယ္ ။ နုိ၀င္ဘာ၂၇ရက္ေန႔မွာ အလုပ္သမားေတြ အေထြေထြ သပိတ္ဆင္ႏႊဲတယ္ ။ ဒီဇင္ဘာလအကုန္မွာေတာ႔ ကတၱီပါေတာ္လွန္ေရးလုိ႔နာမည္တြင္တဲ႔ လႈပ္ရွားမႈက ဟူးဆက္ကုိ ရာထူးက ႏႈတ္ထြက္ေစၿပီး ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ၿပဳိက်သြားခဲ႔တယ္ ။ ျပဇာတ္ေရးဆရာ ၊ လူထုေခါင္းေဆာင္၊ လူ႔အခြင္႔အေရး အုပ္စုေတြကုိ တြဲဖက္တည္ေထာင္သူ ဗားကလက္ဟာဗဲလ္ဟာ သမၼတအျဖစ္ခန္႔အပ္ျခင္းခံရတယ္ ။ မတရားရွာေဖြ ဖမ္းဆီးမႈ ၊ သိမ္းပုိက္မႈမွန္သမွ် ရပ္ဆုိင္းသြားတယ္ ။ ဥပေဒသစ္က မွ်တတဲ႔ ဥပေဒျဖစ္စဥ္ ၊ လြတ္လပ္စြာေျပာဆုိခြင္ ၊ ထုတ္ေဖာ္ပုိင္ခြင္႔ ၊ အဖြဲ႔အစည္း ဖြဲ႔စည္းပုိင္ခြင္႔ ၊ ပုံႏွိပ္ထုတ္ေ၀ပုိင္ခြင္႔ ေတြကုိ ေပးလိုက္တယ္ ။ နုိင္ငံေရးျပစ္မႈဆုိတာ မရွိအပ္တဲ႔ အရာျဖစ္လာခဲ႔ၿပီ။ အစုိးရသစ္ဟာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ မတရားလုပ္ခဲ႔တာေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရတယ္ ။ သမၼတဟာဗယ္က ကြန္ျမဴနစ္အစုိးရ မတရားအက်ဥ္းခ်ခဲ႔တဲ႔ အက်ဥ္းသားေပါင္း ႏွစ္ေသာင္းကုိ လႊတ္ေပးခဲ႔တယ္ ။ လ်ဳိ႕၀ွက္ရဲStBေတြရဲ႕ ဖုိင္မွာ ကြန္ျမဴနစ္အစုိးရ သတင္းေပးနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ႔တဲ႔ လူေပါင္း တစ္သိန္းေလာက္ရွိတယ္ဆုိတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္အစုိးရ မတရားလုပ္ခဲ႔သမွ်ကုိ တရားမွ်တမႈျပန္လည္ရွာေဖြတဲ႔သေဘာနဲ႔ “သန္႔စင္ေရး ဥပေဒ (Law on Lustration)ကုိ ၁၉၉၁မွာ ပါလီမန္က ျပဌာန္းတယ္ ။ဟာဗယ္က ဒီဥပေဒကုိ မႀကဳိက္ဘူး ။ ကန္႔ကြက္ေနတဲ႔ၾကားကေန အတည္ျဖစ္သြားတယ္ဆုိရမယ္ ။ သန္႔စင္ေရးဥပေဒက ကြန္ျမဴနစ္အစုိးရ၀င္ေတြ ၊ ကြန္ျမဴးနစ္အစုိရနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ ခဲ႔သူေတြကုိ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ခြင္႔နဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ အေရးပါတဲ႔ ေနရာေတြရယူမႈမွာ လုပ္ခြင္႔မရွိေၾကာင္း တားျမစ္ပိတ္ပင္တဲ႔ ဥပေဒပါပဲ ။ ဒီဥပေဒဟာ ၁၉၉၆ ဇန္န၀ါရီလအထိ အတည္ျဖစ္ခဲ႔တယ္ ။ ဥပေဒ စတင္ အတည္ျပဳတဲ႔ အခါ ႏုိင္ငံတကာ အသိုိင္းအ၀ုိင္းက အေတာ္ကေလးေ၀ဖန္ၾကတယ္ ။၁၉၉၂မွာ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာ တရားရုံးက ယခင္ StBနဲ႔ ပူးေပါင္းခဲ႔တဲ႔ သူေတြအားလုံးကုိ အစုိးရေနရာကေနဖယ္ရွားေရး စတင္ခဲ႔တယ္ ။ အာဏာရွင္စနစ္ကေန ဒီမုိကေရစီ ေျပာင္းလဲမႈမွာယခင္အစုိးရ လုပ္ခဲ႔သမွ်အတြက္တရားမွ်တမႈကုိ ျပန္လည္ရွာေဖြတဲ႔ေနရာ ေၾကးေအးျခင္းထက္ လက္စားေခ်ျခင္း ပမာဏဟာ လုိတာထက္ပုိမ်ားေနတယ္။ ၁၉၉၀မွာ ခ်က္ကုိစလုိဗက္ကီးယားဟာ ခ်က္နဲ႔ စလုိဗက္ႏုိင္ငံ ႏွစ္ႏုိင္ငံအျဖစ္ေျပာင္းလဲလုိ္က္တယ္ ။ ၁၉၉၃မွာ စလုိဗက္ဟာ တရားသီးျခားႏုိင္ငံတစ္နုိင္ငံအျဖစ္ရပ္တည္လာတယ္ ။ သန္႔စင္ေရးဥပေဒဟာ ခ်က္ႏုိင္ငံမွာ ဆက္လက္လုပ္ ကုိင္ေပမယ္႔ စလုိဗက္ႏုိင္ငံမွာေတာ႔မလုပ္ကုိင္ေတာ႔ဘူး ။ ၁၉၉၃ ၾသဂတ္စ္မွာလူေပါင္း ႏွစ္သိန္းတစ္ေသာင္းေလာက္ကုိ စိစစ္ၾကည္႔တဲ႔ အခါ တစ္ေသာင္ေလာက္က ကြန္ျမဴနစ္အစုိးရနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ႔သူေတြ ဆိုတာေတြ႕ရတယ္ ။ တရားရုံးမွာ သူတုိ႔ေတြထဲက လူ၇၀ေလာက္က ဥပေဒနဲ႔ ျပန္ရင္ဆုိင္တဲ႔ အခါ ၆၅ေယာက္က ေအာင္ျမင္ခဲ႔တယ္ ။ စစ္တပ္ထဲမွာလည္း ယခင္ကြန္ျမဴနစ္အစုိးရနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအရလုပ္ကုိင္ခဲ႔ မခဲ႔ကုိ စိစစ္တယ္ ။ ၁၉၃ ဂၽြန္လိုင္ ၉ရက္ေန႔မွာ ခ်က္ က ကြန္ျမဴနစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကာလအတြင္း တရားမ၀င္မႈမ်ား ဆိုတဲ႔ ဥပေဒကုိ ထပ္ၿပီးျပဌာန္းတယ္ ၁၉၄၈ကေန ၁၉၈၄အတြင္းမွာ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ ရာဇ၀တ္ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ခဲ႔သူေတြကို အျပစ္ေပးဖုိ႔ပဲ ။ စလုိဗက္ကီးယားမွာေတာ႔ ခ်က္နဲ႔မတူဘူး ။ သူတုိ႔ရဲ႕ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ဗာလာဒီမာ မတ္စီးေယးပဲ ။ ဟာဗယ္လုိပဲ ။ သန္႔စင္ေရးဥပေဒကုိ လက္မခံဘူး ။ ဒါေပမယ္႔ ခ်က္နဲ႔ကြာတာက ပါလီမာန္ကလည္း ဒီဥပေဒကုိ အသက္မသြင္းဘူး ။ ဒါေပမယ္႔ မတ္စီေယးကုိ ဆက္ခံသူ ဂ်ဳိဇက္ မုိရက္ဗ္စစ္ကေတာ႔ ကြန္ျမဴနစ္အစုိးရနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ႔သူေတြကုိ ျပန္စစ္ထုတ္ဖုိ႔ ႀကဳိးစားလာတယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ ခ်က္ခ်င္းမဟုတ္ဘဲ ၂၅ႏွစ္ေရြ႕ဆုိင္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလုိက္တယ္။ ခ်က္မွာ ေနာက္ထပ္လုပ္တဲ႔ အလုပ္တစ္ခုက ႏုိင္ငံေရးအရနစ္နာခဲ႔သူေတြကုိ ေလ်ာ္ေၾကးေပးတာပဲ ။ နစ္နာမႈေတြအတြက္ ေလ်ာက္ထားသူေပါင္း ၂၁၈,၀၀၀ ရွိတယ္ ။ လူေပါင္း ၇ေသာင္းေလာက္ကို ေလ်ာ္ေၾကးေပးရာမွာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္း ၉၀ကုန္က်တယ္ ။ စလုိဗက္ကလည္း ၁၉၉၃မွာ ဘုရာရွစ္ခုိးေက်ာင္းေတြကုိ သိမ္းဆည္းခဲ႔မႈအေပၚ ေလ်ာ္ေၾကး ျပန္ေပးတယ္။ ၁၉၉၄မွာ ခ်က္က နာဇီလက္ထပ္ ဂ်ဴးေတြထံက သိမ္းယူခဲ႔မႈအေပၚကုိပါ ျပန္ၿပီးေလ်ာ္ေၾကးေပးခဲ႔တယ္ ။ ခု ဗားကလက္ဟာဗဲလ္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးဟာ ဒီမုိကေရစီအကူအေျပာင္းကာလမွာ ယခင္ကြန္ျမဴနစ္အစုိးရလုပ္ခဲ႔တဲ႔ မတရားမႈေတြအေပၚ ဘယ္လုိကုိင္တြယ္မလဲဆုိတာကုိေဆြးေႏြးထားတာျဖစ္တယ္ ။ အထူးသျဖင္႔ ဒီမုိကေရစီ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ရပ္မွာ လူထုအေနနဲ႔ ဒီလူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ တရားမွ်တမႈနဲ႔စတင္လာတဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ရပ္ ဒါမွမဟုတ္ တရားမွ်တမႈကုိ ျပန္လည္ရွာေဖြေပးတဲ႔ လူ႔အဖြ႔ဲအစည္းတစ္ရပ္ရယ္လုိ႔ ျမင္လာေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ကုိင္မလဲ ။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ စုစည္းညီညြတ္မႈကုိလည္း မပ်က္ယြင္းေအာင္ဘယ္လုိ ရွာေဖြမလဲဆုိတာကုိေဆြးေႏြးထားတာျဖစ္တယ္ ။ ဟာဗယ္ကုိ ဗ်ဴးတဲ႔ အဒမ္မစ္ရွ္နစ္က ကြန္ျမဴနစ္အုပ္စုိးစဥ္းကာလက ပုိးလန္ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တယ္ ။ စာေရးဆရာတစ္ဦးျဖစ္သလုိ နုိင္ငံေရးသမားတစ္ဦးလည္းျဖစ္တယ္ ။ ၀ါေဆာ္ေန႔စဥ္သတင္းစာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္လုပ္ ကုိင္တယ္ ။ ဟာဗယ္ကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သိထားတဲ႔အတုိ္င္းပဲ ျပဇာတ္ေရးဆရာ ခ်က္ႏုိင္ငံရဲ႕ သမၼတတစ္ဦးျဖစ္တယ္ ၁၉၈၉ကေန ၁၉၉၂အထိလုပ္ကုိင္ခဲ႔တယ္ ။ ခုအင္တာဗ်ဴးဟာ ၁၉၉၁ နုိ၀င္ဘာ ၃၀ရက္ေန႔ ဂတ္စတာ၀ီေဘာ္ဇာ ၀ါေဆာေန႔ စဥ္ထုတ္သတင္းစာမွာ အင္တာဗ်ဴးခဲ႔တာကုိ ျပန္လည္ေဖာ္ျပတယ္ ။ မူရင္းက ပုိးလစ္ဘာသာနဲ႔ျဖစ္ၿပီး အဂၤလိပ္လုိကုိ ပုိေတာ႔ကာကေန ဘာသာျပန္ခဲ႔တယ္ ။
မစ္ရွ္နစ္- ခ်က္မွာ ကြန္ျမဴနစ္အုပ္စုိးမႈကာလနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ ၊ ဘာေတြျဖစ္ေတာ႔မလဲဗ်။
ဟာဗဲလ္- ခု သန္႔စင္ေရး ဥပေဒဟာ ကြန္ျမဴနစ္လြန္ကမၻာအတြက္ တကယ္႔ျပႆနာႀကီးလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္ ။ ကြန္ျမဴနစ္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလုံး တုိက္ရုိက္ျဖစ္ေစ ၊ အနည္းနဲ႔အမ်ားဆုိသလုိ အတူတကြဖန္တီးခဲ႔ၾကတယ္ ။ ဒီစနစ္ကုိ ႏႈတ္ပိတ္ၿပီးလက္ခံခဲ႔ၾကတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အမ်ားစုဟာ အာဏာရွင္အေလ႔အက်င္ေတြနဲ႔ မသိစိတ္ကေန အေလ႔အက်င္႔ျဖစ္ေနခဲ႔တာ။ ၿပီးေတာ႔ ခုလည္း ဗဟုိကေန က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္ လႊမ္းမုိးခ်ဳပ္ကုိင္ထားတဲ႔ နုိင္ငံေတာ္အေျချပဳ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြလည္းရွိေနေသးတယ္ ။ ႏုိင္ငံေတာ္အတြင္းမွာ ယခင္က ၀န္ႀကီးေတြနဲ႔ ဗ်ဴရုိကရက္ေတြ ျပည္႔ႏွက္ေန တယ္ ။ ဒီအခ်က္ဟာ ကြန္ျမဴနစ္လြန္ေလာကအတြက္ ရုန္းကန္ေျဖရွင္းရမယ္႔ ျပႆနာႀကီးတစ္ခုပဲ ။ အင္း ျပႆာနာ ျဖစ္ရုံသာမကဘူး၊ အေရးတႀကီး ေျဖရွင္းရမယ္႔အရာတစ္ခုလည္းျဖစ္တယ္ ။ ဒီေနရာမွာ ရုန္းကန္ေျဖရွင္းရမယ္ဆုိတာနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ညြန္းခ်င္တာက ရုန္းကန္မႈဟာ အင္စတီက်ဴး ရွင္းအရလုပ္ရမွာသာမကဘူး ကြန္ျမဴနစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလက္ေအာက္မွာရွိခဲ႔သမွ် လူေတြအာလုံးကလည္း လုပ္ရမွာျဖစ္တယ္ ။ ဒါေတြအျပင္ ကြန္ျမဴစနစ္အတြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ သာမန္လုိျဖစ္ေနတဲ႔ အေလ႔အက်င္႔ေတြကုိ ႏုိင္ငံသားေတြၾကား ေျပေပ်ာက္ေအာင္လုပ္ရမယ္ ။ နုိင္ငံသားေတြအားလုံးက အၾကြင္းမဲ႔အာဏာပုိင္စနစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး မုန္းၾကတယ္ ။ သူတုိ႔ရဲ႕ ဘ၀ေတြအားလုံးကုိ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ ျဖတ္သန္းခဲ႔ရတယ္ ။ သူတုိ႔ မသိစိတ္ထဲကကုိက အာဏာရွင္အေလ႔ အက်င္႔ကုိုယဥ္ပါးခဲ႔ရတာ။ သူတုိ႔ေတြက ဘာမွ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္စြမ္းမရွိတဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္ဟာ သူတုိ႔အထက္မွာရပ္တည္ေနတာ ၊ ဘာမဆုိလုပ္သြား ႏုိင္တဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္တစ္ခု ၊ အရာရာကုိ လုိက္ၿပီး စြက္ဖက္ေနတဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္တစ္ခု ၊ အရာရာတုိင္းအတြက္ တာ၀န္ရွိတဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္တစ္ခုသူတုိ႔ထက္မွာရွိေနတယ္ဆုိတဲ႔ အသိနဲ႔ အေလ႔အက်င္႔ျဖစ္ေနခဲ႔ၾကတာ။ ႏုိင္ငံေတာ္ကေန ဖခင္သဖြယ္ျပဳမႈေနတယ္ဆုိတဲ႔ အခ်ဳိးေတြကုိ သူတုိ႔ရခဲ႔တယ္ ။ အဲဒီလုိ အေလ႔အက်င္႔ေတြကုိ တစ္ေန႔ျပင္မယ္ဆုိတာမ်ဳိး ေတာင္ မျဖစ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ပဲ ။ မေကာင္းတဲ႔ အက်င္႔ဆုိးေတြဟာ ျပည္သူေတြၾကားထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စနစ္တက်ပ်ဳိးေထာင္ခံခဲ႔ရေတာ႔ကာ ရုတ္တစ္ရက္ေပ်ာက္သြားဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး ။ ဒီအေလ႔အက်င္ေတြဟာ တကယ္႔ကုိ အင္အားႀကီးမားၿပီး ဒုကၡေပးမယ္႔ အေမြဆုိးေတြပဲ ။ ကြန္ျမဴနစ္လြန္ေလာကမွာ ကုိင္တြင္ေျဖရွင္းရမယ္႔ ျပႆနာေတြရဲ႕ အရင္းအျမစ္လည္းျဖစ္တယ္ ။
မစ္ရွ္နစ္- ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ဒါမွမဟုတ္ ယခင္အစုိးရနဲ႔ပတ္သတ္တဲ႔လူေတြကုိ ဘယ္လုိ စိတ္မ်ဳိးထားသင္႔သလဲဆုိတာနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ေတြးေခၚပုံႏွစ္ခုရွိတယ္ ။ တစ္ဖက္စြန္းတစ္ခုက ပုိလန္ရဲ႕ “မ်ဥ္းေၾကာင္းထူထူဆြဲေရး ေပၚလစီ”မွာေတြ႔ရမယ္ ။ ပုိလန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းမာေဇာ၀စ္စကီးရဲ႕ ပထမဆုံးမိန္႔ခြန္းမွာေျပာခဲ႔တဲ႔ စကားပဲ ။ သူဆုိလုိတာက အတိတ္နဲ႔ပစၥပၸာန္ ကာလၾကားမွာ မ်ဥ္းေၾကာင္းထူထူဆြဲရမယ္၊ အစုိးရသစ္အေပၚေပးအပ္မယ္႔ စြမ္းေဆာင္ရည္နဲ႔ သစၥာတရား အစုိးရအရာရွိေတြကုိ တန္ဖုိးျဖတ္မယ္႔ တစ္ခုတည္းေသာ မွတ္ေက်ာက္စံပဲ ဆုိတယ္။ အတိတ္ကာလ ကြန္ျမဴနစ္ေတြနဲ႔ ပတ္သတ္လု႔ိ လစ္လ်ဴရႈလုိက္တဲ႔ အတြက္ သူတုိ႔ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ၊ ရာဇ၀တ္ေကာင္ေတြ၊ သူခုိးေတြကုိ အကာအကြယ္ေပးသူ အျဖစ္စြပ္စြဲခံရတယ ။ ေနာက္ထပ္ လမ္ေၾကာင္းတစ္ခုက ခ်က္မွာေတြ႔ရမယ္ ။ အထူးသျဖင္႔ သန္႔စင္ေရဥပေဒမွာပဲ ။ ယခင္ကြန္ျမဴနစ္အစုိးရနဲ႔ ပတ္သတ္သူမွန္သမွ်ကုိ သန္႔စင္ျပစ္ေရးပဲ ။ ဒီေတြးေခၚပုံႏွစ္နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ခင္ဗ်ားဘယ္လုိ ထင္သလဲ ။
ဟာဗဲလ္- ခင္ဗ်ားေမးတာဟာ ယေန႔မွာေရာ ၊ ေနာင္အနာဂတ္မွာပါ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရင္ဆုိင္ရမယ္႔ ႀကီးမားတဲ႔ ျပႆနာ တစ္ခုပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ေၾကေအးျခင္းနဲ႔ အျပစ္ေပးျခင္းႏွစ္ခုၾကားမွာ ဟန္ခ်က္ညီ ထိန္းသိမ္းသင္႔တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္႔ အထင္ႏွစ္ခုစလုံး တစ္ခုခုကုိ အစြန္းေရာက္သြားရင္မွားမွာပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္တုုိ႔ ႏုိင္ငံရဲ႕သမုိင္းကေန ျပေနတာက ကၽြန္ေတာ္ေတြဟာ အတိတ္ကာလမွာ ဘာေတြပဲျဖစ္ခဲ႔ျဖစ္ခဲ႔ စိတ္မ၀င္စားသင္႔ဘူးဆုိတဲ႔ ေတြးေခၚခ်ည္းကပ္ပုံမ်ဳိးကုိသာ အခ်ိန္တုိင္းမွာ ယူခဲ႔ၾကတယ္ဆုိတာပဲ ။ အတိတ္ကာမွာျဖစ္ပ်က္ခဲ႔တာေတြဟာ အေရးမပါလွဘူး ဆုိတာပဲ ။ ဒီသေဘာက စနစ္ႀကီးတစ္ခုလုံးကုိ အဆိပ္ခတ္မယ္႔ အနာကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မဖယ္ရွားခဲ႔ဘူးဆုိတဲ႔ သေဘာပဲ ။ အနာက ဆက္ၿပီး ႀကီးထြားလာေအာင္လုပ္ၿပီး အဆိပ္အသစ္ေတြထုတ္ေပးမွာ ။ အဲဒီအနာကုိ ျဖတ္ေတာက္ျပစ္ဖုိ႔လုိမယ္ ၊ တရားမွ်တမႈကုိ ရွာေဖြဖုိ႔လုိမယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္ ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္အျမင္အရေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ လူေတြကုိ အမဲလုိက္သလုိလုိက္မယ္႔ ၊ တရားဥပေဒမဲ႔ လက္စားေခ်ခြင္႔ေပးမယ္႔ တံခါးမ်ဳိးကုိ ဖြင္႔ေပးမထားသင္႔ဘူး ။ အဲဒီလုိ ဖြင္႔ေပးထားတာကုိက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေနာက္ထပ္သုတ္သင္ျပစ္ရမယ္႔ အနာအဆာတစ္ခုထပ္ျဖစ္လာႏိုိင္တဲ႔ အတြက္ပဲ ။ လက္စားေခ်ခြင္႔ေပးထားခ်င္တဲ႔ ခ်ည္းကပ္ပုံမ်ဳိးဟာ ခု ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏိုိင္ငံမွာ က်ယ္ျပန္႔တဲ႔ အစဥ္အလာတစ္ခုျဖစ္ေနတယ္ ။ဒုတိယကမၻာစစ္အၿပီးတုန္းက လက္စားေခ်သူေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိေသးတယ္ ။ မ်ားေသာအားျဖင္႔ အဲဒီကာလက အင္အားအႀကီးမား ဆုံးလုိ႔ဆုိရမယ္႔သူေတြဟာ အျပစ္အရွိဆုံးသူေတြပဲ ။ တနည္းနည္းနဲ႔ ရဲေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိေနသူေတြ ရဲ႕နာမည္ကုိေဖာ္ထုတ္ဖုိ႔မယ္ဆုိရင္ ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီကိစၥဟာ အလြန္အႏၱရာယ္ႀကီးမားတဲ႔ကိစၥပဲ ။ ဘယ္အခ်ိန္မဆုိ ထၿပီးေပါက္ကြဲသြားမယ္႔ ဗုန္းတစ္လုံးပဲ ။ စိတ္ကူးယဥ္၀ါဒ၊ ဥပေဒကင္းမဲ႔မႈ နဲ႔ မတရားမႈေတြကုိ ျပန္လည္ယူေဆာင္လာႏုိင္ တယ္ ။ အတိတ္ကာလက မတရားမႈေတြအတြက္ လစ္လ်ဴရႈမႈနဲ႔ ျပန္လည္အျပစ္ေပးမႈႏွစ္ခုၾကားမွာ မွန္ကန္တဲ႔ ဟန္ခ်က္ညီမႈ ၊ မွန္ကန္တဲ႔ ခ်ည္းကပ္ပုံ ရွာေဖြဖုိ႔ရာအေရးႀကီးတယ္ ။ လူသားဆန္မႈနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအရ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုခုကုိ လည္း ေပးအပ္ရမယ္ ။ အတိတ္ကာလကေန ထြက္ေျပးဖုိ႔လည္း မႀကဳိးစားသင္႔ဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အတိတ္ကာလနဲ႔ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ဖုိ႔ႀကဳိးစားရမယ္ ။ အတိတ္ကုိ နာမည္ေပးရမယ္၊ အဲဒီကေန နိဂုံးမွတ္ခ်က္ေတြ ထုတ္ရမယ္ ၊ၿပီးေတာ႔ တရားမွ်တမႈေရွ႕ေမွာက္ကုိ ယူေဆာင္လာရမယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ ခင္ဗ်ားဒါေတြကုိ လုပ္တဲ႔အခါ ရုိးရုိးသားလုပ္ရမယ္ ။ သတိရွိရွိ ၊ရက္ရက္ေရာေရာနဲ႔ စိတ္ကူးကြန္႔ျမဴးမႈေကာင္းေကာင္းနဲ႔လုပ္ရမယ္ ။ အျပစ္ရွိတယ္ ၊ ေနာင္တရခဲ႔ပါတယ္လုိ႔ ၀န္ခံမယ္႔ေနရာတုိင္းမွာ ခြင္႔လႊတ္မႈဆုိတဲ႔ ေနရာတစ္ေနရာေတာ႔ျဖင္႔ ရွိသင္႔တယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္လူသားဆန္တဲ႔ ခ်ည္းကပ္ပုံနဲ႔ပဲ အလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္ ။ တရားစြဲပုံအသစ္ေတြ ၊ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ေနတဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ေတြကုိ မလုိခ်င္ေတာ႔ဘူး ။ လ်ဳိ႕၀ွက္ရဲေတြကုိ လူေတြ ႏွစ္ ၄၀ေလာက္ ေၾကာက္လာတာ လုံေလာက္ပါၿပီ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁၅ႏွစ္ေလာက္က လုပ္ခဲ႔တာေတြအတြက္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ျပန္ေဖာ္ထုတ္ေတာ႔မွာကုိ ေၾကာက္မေနသင္႔ေတာ႔ဘူး ။ လူအမ်ားစုဟာ အဲဒီလုိေၾကာက္ရြြံ႕ထိတ္လန္႔မႈေၾကာင္႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ေတာင္မွ မသိၾကေတာ႔ဘူး။ တျခားေသာအရာတစ္ခုထဲကုိ ေျခလွမ္းမခ်ခ်င္ၾကေတာ႔ဘူး ။ ဒါေၾကာင္႔ သန္႔စင္ေရးဥပေဒကုိ လႊတ္ေတာ္က ျပဳျပင္သင္႔တယ္ ။ အခ်က္အလက္အေပၚကုိ အေျခခံၿပီးေတာ႔လည္း သန္႔စင္ေ၇းဥပေဒကိစၥကုိ မွတ္ခ်က္ခ်ခ်င္တယ္ ။ သန္႔စင္ေရးဥပေဒရဲ႕ နယ္ပယ္ကက်ယ္၀န္းလြန္းတယ္ ၊သန္႔စင္ေရးဥပေဒကိစၥသက္သက္မဟုတ္ေတာ႔ဘဲ ၊ လ်ဳိ႕၀ွက္ ဖုိင္တြဲေတြထဲမွာ ပါသည္ျဖစ္ေစ မပါသည္ျဖစ္ေစ ယခင္အစုိးရနဲ႔ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ႔သူမွန္သမွ်ကုိပါ လုိက္ပါစုံစမ္းစစ္ေဆး ရမယ္႔သေဘာရွိတယ္ ။ ဒါ႔အျပင္ ဥပေဒက လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ္အတြင္း အလုပ္သမားစစ္တပ္မွာ ပါ၀င္ခဲဲ႔သူမွန္သမွ်ကုိ တားဆီးဖုိ႔ ၊၁၉၄၈နဲ႔ ၆၈က ကြန္ျမဴနစ္ေကာ္မတီ၀င္ေတ ဒါမွမဟုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွာ ငါးႏွစ္ေလာက္ ပဲ ေနရာရခဲ႔သူေတြကိုပါ ထည္႔ရမယ္႔ သေဘာရွိတယ္ ။ ခၽြင္းခ်က္တစ္ခုရွိတာက ဥပေဒက ၁၉၆၈ဂ်န္န၀ါရီလ ၁ရက္ေန႔နဲ႔ ၁၉၆၉ေမလ ၁ရက္ေန႔ ၾကားက ပါတီအရာရွိေတြကုိ မရည္ညြန္ထားဘူး ။ တစ္ခုလုံးကုိၿခဳံၾကည္႔ရင္ ဥပေဒဟာ အရမ္းျပင္းထန္ၿပီး တရားမွ်တမႈမရွိဘူး လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္ ။ တကယ္လုိ႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ဟာ အလုပ္သမားစစ္တပ္မွာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္သုံးဆယ္အၾကာေလာက္က တစ္ရက္ေလာက္ပါဖူးရုံနဲ႔ သူဟာ ယေန႔ေနရာတစ္ခ်ဳိ႕မွာ တာ၀န္ယူႏုိင္ခြင္႔ကေန တားဆီးခံရမယ္႔သေဘာပဲ ။ ဆုိဗီယက္က်ဴးေက်ာ္တာကုိ ဆန္႔က်င္တဲ႔ ပါတီကြန္ဂရက္မွာ အဓိက ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ခဲ႔တဲ႔အလုပ္သမားစစ္တပ္အတြင္းက သူရဲေကာင္းေတြရွိခဲ႔ဖူးတယ္ ။ သူတုိ႔လုိလူမ်ဳိးေတြဟာ အမ်ားႀကီးေတာ႔မဟုတ္ဘူး ၊ တကယ္႔ကုိ ရွားရွားပါးပါးပဲ ။ ဒါေပမယ္႔ ကုိယ္က်င္႔တရားဆုိင္ရာ ရႈေထာင္႔ကေနၾကည္႔ရင္ ဒီဥေပဒေၾကာင္႔ အျပစ္ကင္းစင္တဲ႔လူတစ္ေယာက္ဒုကၡေရာက္သြားရတာပဲ ။ ဒါဟာ အေတာ္ကေလးဆုိး၀ါးတယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔ သာမန္အားျဖင္႔ၾကည္႔မယ္ဆုိရင္ ဒီလုိစုေပါင္းခံေစဆုိတဲ႔ အျပစ္မ်ဳိး တာ၀န္ယူရပုံမ်ဳိးကုိ ေဖာ္ေဆာင္အျပစ္မေပးသင္႔ဘူး။ ဒါဟာ တစ္သီးပုဂၢလူသားတစ္ဦခ်င္းစီနဲ႔ ဆုိင္တဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြသာျဖစ္တယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ဥပေဒကုိ ျပဳျပင္ေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိခဲ႔တယ္ ။ ယခင္အစုိးရနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ႔သူမွန္သမွ် ဆုိတာထက္ တစ္သီးပုဂၢလခ်င္းရဲ႕ သီးသန္႔ျပႆနာေတြကုိ စိစစ္ၿပီးသာလ်င္ တစ္ခ်ဳိ႕ေသာေနရာေတြကုိ ရယူခြင္႔မေပးသင္႔ တာမ်ဳိးကုိလုပ္သင္႔တယ္လုိ႔ ေတာင္းဆုိခဲ႔တာ ။ ဥပမာဆုိရရင္ ေနာက္ပုိင္းမွာ အဲဒီလုိလူဟာ လူ႔အခြင္႔အေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ႔တယ္ဆုိရင္ အတိတ္ကာလ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာလုပ္ခဲ႔တာေတြထက္ ဒီထည္႔၀င္မႈဟာ ပုိၿပီး ႀကီးမားတဲ႔ ထည္႔၀င္မႈျဖစ္ေၾကာင္း တရားရုံးက ေၾကျငာႏုိင္ရမယ္ ။ ဒီလုိဆုိရင္ ယခင္အာဏာရွင္အစုိးရနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ တစ္စုံတစ္ရာဖိအားေပးဆက္ဆံခံခဲ႔ရတဲ႔ လူမ်ဳိးေတြအတြက္ ကာမိမယ္ ။
မစ္ရွိနစ္- ျပႆနာတစ္ခုရွိေသးတယ္ဗ်။ ဒလုိဗက္ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ႔ ယန္ကာႏုိဂါစကီက ခုသမၼတ မတ္စီယာဟာ လ်ဳိ႕၀ွက္ေရးေတြနဲ႔ ပူေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ႔ဖူးတယ္လုိ႔ စြပ္စြဲၿပီး မတ္စီယာကလည္း ဒီအတုိင္းပဲ ျပန္စြပ္စြဲတယ္ ။ တကယ္တမ္းဟုတ္မဟုတ္ကေတာ႔ သူတုိ႔နဲ႔ ဆက္ဆံခဲ႔ေကာင္းဆက္ဆံခဲ႔မယ္႔ လ်ဳိ႕၀ွက္ရဲ႕အရာရွိတစ္ဦး ကသာလ်င္သိမယ္။ ဒါဆုိရင္ လ်ဳိ႕၀ွက္ရဲေတြကပဲ ကုိယ္က်င္႔တရားဆုိင္ရာ ေထာက္ခံခ်က္ကုိထုတ္ေပးမယ္႔သူလုိ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏုိင္တဲ႔ ကိစၥေတြျဖစ္လာမယ္။
ဟာဗဲလ္- မွန္တာေပါ႔ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း လႊတ္ေတာ္အဓိက အာရုံထားတာကုိ ထုတ္ျပခ်င္တယ္ ။ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံ လူတစ္ေယာက္ဟာ တစ္ခ်ဳိ႕ေသာေနရာေတြ တာ၀န္ယူပုိင္ခြင္႔နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး အၾကြင္းမဲ႔ မွန္ေက်ာက္စံ လ်ဳိ႕၀ွက္ရဲ႕ေတြရဲ႕ ဖုိင္တြဲေတြထဲကေနခလာတာမ်ဳိးက တကယ္႔ကုိ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏုိင္တာအမွန္ပဲ ။
မစ္ရွ္နစ္- ေၾကးေအးျခင္းနဲ႔ အျပစ္ေပးျခင္းၾကားထဲမွာ ဟန္ခ်က္ညီကုိင္တြယ္ဖုိ႔ရာ နည္းလမ္းတစ္ခုေတာ႔ ရွိသင္႔တယ္လုိ႔ ခင္ဗ်ားေျပာတယ္ေနာ္ ။ တရားမွ်တမႈရဲ႕အဆုံးသတ္ကုိ ရွေဖြရမယ္႔ေနရာ လက္စားေခ်မႈကုိ စတင္တဲ႔ ေနရာဟာ ဘယ္ေနရာမွာရွိတယ္လုိ႔ ခင္ဗ်ားထင္သလဲ ။
ဟာဗဲလ္- လူသားရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ ၊အာသီသေတြ ၊နာလည္းျခင္း ၊ အသိပညာ၊ စတဲ႔ တရားဥပေဒစံေတြမွာ လြယ္လြယ္ကူ ကူေဖာ္မျပထားတဲ႔ အရာေတြေၾကာင္႔ တရားမွ်တမႈကုိဘယ္ေလာက္ ၊ တရားမွ်တမႈကုိၿပီးမွျပန္ရွာေဖြျပရတဲ႔ လက္စားေခ်ျခင္းလုိအရာကုိဘယ္ေလာက္လုပ္မလဲဆုိတဲ႔ အကန္႔အသတ္ဟာ ဖမ္းဆုပ္ရခက္လြန္းတယ္ ။ လူသားရဲ႕ ဘက္ကုိလုိက္မယ္ဆုိရင္ တရားမွ်တမႈနဲ႔ လက္စားေခ်မႈၾကားကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရွာေတြ႕ေကာင္းရွာေတြ႔ႏုိင္မယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ ရွာေတြ႕ဖုိ႔ရာခက္ခဲတယ္ ။ ခက္ခဲတယ္ဆုိတာကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ သန္႔စင္ေရးဥပေဒက ျပေနတာပဲေလ ။ ႏွစ္ေလာက္ ေလ႔လာ ေဆြးေႏြးၿပီးမွ ထြက္လာတဲ႔ ဒီဥပေဒမွာ အျပစ္အနာအဆာရွိေနတာကုိက ခက္ခဲ႔တာကုိျပေနတာ။ ေၾကးေအးျခင္း ၀ါ တရားမွ်တမႈနဲ႔ အျပစ္ေပးျခင္း ၀ါ လက္စာေခ်ျခင္းႏွစ္ခုၾကားထဲက အရာကုိ အဓိပၸာယ္ဖြင္႔ျပဖုိ႔ရာ ခက္ခဲတယ္ ။
မစ္ရွ္နစ္ - ခင္ဗ်ားရဲဲ႕ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ လူေတြဟာအတိတ္ကာလကုိ ေၾကာက္ရြံ႕ၾကပုံကုိ ခင္ဗ်ား သိရတယ္လုိ႔ ေျဖခဲ႔ဖူး တယ္ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဂ်ာမနီမွာေနတုန္းက အဲဒီက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔စကားေျပာျဖစ္တာေလးရွိတယ္ ။ သူတုိ႔အားလုံးက ဂ်ာမန္လ်ဳိ႕၀ွက္ရဲေတြအေၾကာင္းေျပာေနၾကတယ္ ။ သူတုိ႔ေတြ အဲဒီအေၾကာင္းအရာပဲေရာက္ၿပီး စိတ္ဖိစီးေနတယ္လုိ႔ ထင္တယ္ ။ သူတုိ႔က ခုေခတ္ ဂ်ာမန္လ်ဳိ႕၀ွက္ရဲေတြဟာ ၾသစ၀စ္ခ်္ရဲ႕ ၀ိညဥ္ေတြပဲလုိ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ေျပာတယ္ ။ ၿပီးေတာ႔ ျပႆနာတစ္ခုလုံးကုိ ခံရသူေတြဘက္ေနသာလ်င္ စဥ္းစားသင္႔တယ္လုိ႔ျမင္ၾကတယ္။ လ်ဳိ႕၀ွက္ရဲေတြေၾကာင္႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ဟာ နာက်င္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီသူမွာ တရားမွ်တမႈကုိ ရွာေဖြပုိင္ခြင္႔ရွိရမယ္ ။ ၿပီးရင္ ဘယ္သူက သူ႔ကုိ နာက်င္ေအာင္လုပ္သလဲဆုိတာသိပုိင္ခြင္႔ရွိရမယ္လုိ႔ ဆုိၾကတယ္ ။ ဒီသေဘာက အဲဒီသူဟာ သူ႔ရဲ႕ ဖုိင္တြဲကုိၾကည္႔ခြင္႔ ရရမယ္ၿပီးေတာ႔ ဘယ္သူ သူကုိ ဒုကၡေပးသလဲဆိုတာသိရမယ္ဆုိဆဲ႔သေဘာပဲ ။ တစ္ဖက္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ စပိန္စာေရးဆရာ ေဂ်ာ႔ဆမ္ပရမ္နဲ႔ ေျပာတုန္းက သူကုိ ကၽြန္ေတာ္ “ စပိန္မွာ အာဏာရွင္ေခတ္လြန္ၿပီး အဲဒီလုိျပႆနာကို ဘယ္လုိကုိင္တြယ္သလဲ” လုိ႔ေမးၾကည္႔ဖူးတယ္ ။သူက “ တကယ္လုိ႔ ခင္ဗ်ာဟာ သာမန္ဘ၀တစ္ခုမွာေနခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ႔ ခင္ဗ်ားေမ႔ျပစ္ရမယ္။ တျခားတစ္ဖက္မွာလည္း ပျခဳပ္ထဲက လြတ္လာတဲ႔ ေျမြဆုိးေတြဟာ လူထုရဲ႕ဘ၀ကုိ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အဆိပ္ေခတ္ဖုိ႔လာလိမ္႔မယ္”လုိ႔ ဆုိတယ္ ။ ဂ်ာမန္စာေရးဆရာ ဂ်ာဂ်န္ ဖူးခ်္ကေတာ႔ ဒါကုိပဲ” နားေထာင္ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေသြးဆာေနသူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူး ၊ ဒါေပမယ္႔ တရားမွ်တမႈကုိ ျပန္လည္ရွာေဖြေပးတဲ႔ အျပစ္ေပးမႈမရွိဘဲ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ရတာ အခက္အခဲ ရွိတယ္ ။ ဒီျပႆနာကို တိတိက်က် မေျဖရွင္းဘူးဆုိရင နာဇီ၀ါဒက ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ ေျခာက္လွန္႔ေနလိမ္႔မယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိယ္ထဲက နာဇီအရိပ္အျမြက္ေတြကုိ ေလ်ာ႔မခ်ႏုိင္ဘူးဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ကုိယ္ထဲႏွစ္ေပါင္းျမားစြာ ေလးလံစြာနဲ႔ တည္ရွိေနလိမ္႔မယ္ ။ ခု ခ်က္စာေရးဆရာလည္းျဖစ္ သူ႔ႏုိင္ငံရဲ႕သမၼတလည္းျဖစ္ေနတဲ႔ သူတစ္ေယာက္ကေရာ ဒါနဲ႔ ပတ္သတ္လုိ႔ ဘယ္လုိေတြးမလဲ ။
ဟာဗဲလ္- ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ပုဂၢလိကဘ၀နဲ႔ သမၼတအျဖစ္တာ၀န္ယူေပးထားရတဲ႔ အပုိင္းႏွစ္ပုိင္းကေနေျပာခ်င္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ပုဂၢလိကဘ၀ကုိေျပာရရင္ သမၼတအျဖစ္ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ ခံရၿပီးမၾကာခင္မွာပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္႔ကုိ ကၽြန္ေတာ္႔အေပၚ စြပ္စြဲေျပာဆုိခဲ႔တဲ႔ မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ စာရင္ကုိ ေပးအပ္လာတယ္ ။ အဲဒီေန႔မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္အဲဒီစာရင္းကုိ ဖ်က္ဆီးခဲ႔သလုိ ဘယ္သူေတြရဲ႕နာမည္ပါသလဲဆုိတာကုိပါ ေမ႔လုိက္တယ္ ။ သေဘာကေတာ႔ ဒီျပႆနာကုိ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ပုဂၢဳိလ္ေရးကိစၥတစ္ခုအေနနဲ႔ပဲ ထားလုိက္ခ်င္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္၌က ရဲေတြနဲ႔ဖြဲ႔စည္းထားတဲ႔ ယႏၱရားထဲမွာရွိေနသလုိ ၊ အဲဒီစာရင္းေတြက လူေတြကုိ ဘယ္လုိ ဖ်က္ဆီးႏုိင္ သလဲဆုိတာ သိေနတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ဒါနဲ႔ပတ္သတ္လုိ႔ ေျခေဖ်ာက္ခ်င္တဲ႔အတြက္ ျပဇာတ္နဲ႔ အက္ေဆးေတြေရးၿပီး ေျဖေဖ်ာက္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ျပႆနာေတြကုိ ဘယ္လုိ ေျဖရွင္းမလဲဆုိတာကုိ စီမံခဲ႔တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္အေပၚ ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါးျပဳမူခဲ႔သူ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွ အျပစ္ေပးစရာမလုိဘူး ။ သမၼတအေနနဲ႔ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမွာ ရွိတာက လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ပုဂၢလိက သေဘာအေပၚထားတဲ႔အတုိင္းထားႏုိင္ဖုိ႔ေတာ႔လုိအပ္ လုိအပ္မယ္ လက္စားေခ်လုိမႈကုိသာဦးတည္ေနမယ္ဆုိရင္ ႏုိ႔မဟုတ္ ရင္ လူထုရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ေတာ္လွန္ေရးဟာ မၿပီးဆုံးေသးပါဘူးဆုိတဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြတင္က်န္ရစ္ေန မယ္။ဒါေပမယ္႔လည္း ကြန္ျမဴနစ္အာဏာရွင္ေတြေၾကာင္႔ ဘ၀ပ်က္သြားသူေတြ၊ မိသားစုတစ္ခုလုံး ဖ်က္ဆီးခံလုိက္ရ တဲ႔သူေတြ ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ လူငယ္ဘ၀တစ္ခုလုံးကုိ ညွင္းပန္းႏွိပ္ေရးအက်ဥ္းစခန္းေတြမွာ ကုန္လြန္ခဲ႔ရသူေတြရွိမယ္ ။ သူတုိ႕အေနနဲ႔က အလြယ္တကူ ေစ႔စပ္ေၾကေအးႏိုင္ဖုိ႔မလြယ္လွဘူး။ သူတုိ႔ခံစားရတာေတြက သူတုိ႔ရဲ႕ စိတ္လႈပ္ရွားမႈကုိ ပုိလႈ႔ံေဆာ္ေပးတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ အတိတ္ကာလနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ရင္ဆုိင္ဖုိ႔ လုိအပ္တယ္ ။ လူ႔အခြင္႔အေရးကုိ ခ်ဳိးေဖာက္ခဲ႔သူေတြ ၊ ႏုိင္ငံကုိ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ေနေအာင္လုပ္ခဲ႔သူေတြ အျမစ္ျဖတ္ျပစ္ဖုိ႔လုိတယ္ ။ သူတုိ႔ထုိင္ေနတဲ႔ အစုိးရေနရာေတြကေန ဖယ္ရွားျပစ္ဖုိ႔လုိတယ္။ကၽြန္ေတာ္အထက္မွာေဖာ္ျပခဲ႔သလုိ ၿခဳံငုံတဲ႔ စုေပါင္းအျပစ္ထက္ တိက်တဲ႔ နာမည္တစ္ခုခ်င္ဆီနဲ႔ တက္လာဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အတိတ္ကာလကုိ မ်က္ေတာင္မခတ္ၾကည္႔ဖုိ႔ကေတာ႔ သမုိင္းဆုိင္ရာ လုိအပ္မႈတစ္ခုပဲ ။ ဒီအတြက္လည္း ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္သတင္းေပးေတြထံကေန တက္လာမယ္႔ လူစာရင္းကုိ ေစာင္႔ေနတယ္ ။
မစ္ရွ္နစ္- ကၽြန္ေတာ္ေထာင္ထဲမွာတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေတာ႔မွ မလုပ္မယ္႔ ကိစၥႏွစ္ခုကုိ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ႔ဘူးတယ္ ။ ပထမအခ်က္က ကၽြန္ေတာ္ဟာဘယ္ေတာ႔မွ အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ မပတ္သတ္ေတာ႔ဘူး။ ဒုတိယအခ်က္က ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွ လက္စားမေခ်တဲ႔ဘူးဆုိတာပဲ။ တစ္ျခားတစ္ဖက္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကဗ်ာဆရာ ဇဘစ္ႏဴးဟာဘတ္ရဲ႕ ကဗ်ာစာသား“ ခြင္႔မလႊတ္ပါနဲ႔ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ႔ အာရုံတက္ခ်ိန္မွာ သစၥာေဖာက္ခံခဲ႔ရသူေတြရဲ႕ အမည္နာမေရွ႕မွာ ခြင္႔လႊတ္ျပဖုိ႔ရာ ခင္ဗ်ားမွာ ပါ၀ါမရွိလုိ႔ပါပဲ ” ဆုိတ႔ဲစာသားကုိ ကုိယ္႔ဘာသာကုိယ္ ထပ္တလဲလဲရြတ္ဆုိေနမိတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ အဲဒီလုိ ဒုိင္ယာလက္တစ္သေဘာမွာ ဒုကၡေရာက္ေနတာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိယ္တိုင္နဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ေတာ႔ အၾကြင္းမဲ႔ အေျဖတစ္ခုကုိေပးအပ္ႏုိင္တယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ တျခားသူေတြကိုယ္စား အၾကြင္းမဲ႔ အေျဖတစ္ခုကုိေပးအပ္ဖုိ႔ကေတာ႔ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ပါ၀ါအတြင္းမွာ ရွိမေနဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က လူေတြ ခြင္႔လႊတ္ျခင္းကုိ ယုံၾကည္လာေအာင္ ႀကဳိးစားႏုိင္တယ္ ၊ ဒါေပမယ္႔ သူတုိ႔က တရားမွ်တမႈကုိ လုိခ်င္လာရင္ေတာ႔ သူတုိ႔မွာ အဲဒါကုိ ေတာင္းဆုိပုိင္ခြင္႔ရွိတယ္ ။
ဟာဗဲ- ဟုတ္တယ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေျပာခဲ႔ၿပီးၿပီ ။ ဒါဟာ တကယ္႔ကုိေသခ်ာတဲ႔ အၾကပ္အတည္းတစ္ခုပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ တရား၀င္လုပ္ကုိင္ေနရတဲ႔ အလုပ္က ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ပုဂၢလိကလူသားတစ္ေယာက္လုိျပဳမူဖုိ႔ ခြင္႔မျပဳထားဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ အတြက္ လက္စားေခ်ဖုိ႔ မလုိအပ္ဘူး ။ ဒါေပမယ္႔ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးအကဲတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လူတုိင္းလူတုိင္းဟာ ဂုဏ္သေရႀကီးမားစြာ ျပဳမူၾကပါလုိ႔ ေၾကညာပုိင္ခြင္႔ေတာ႔ မရွိဘူး ။
မစ္ရွ္နစ္ - ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ စကား၀ုိင္းအစမွာ ခင္ဗ်ားသုံးႏႈန္းခဲ႔အသုံးတစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္ကုိ နဲနဲ လႈ႔ံေဆာ္ေပးလုိက္တယ္ ။ အင္း ေတာ္လွန္ေရးမၿပီးေသးသလုိ သေဘာသုံးခဲ႔တယ္ေနာ္ ။ ေတာ္လွန္မၿပီးဘူးဆုိတဲ႔ အဓိပၸာယ္ကဘာလဲ ။ ဘယ္လုိ အခ်ိန္အခါမ်ဳိးမွာမွ ေတာ္လွန္ေရးတစ္ရပ္ၿပီးဆုံးသြားမလဲ။
မစ္ရွ္နစ္- ေနာက္ပုိင္းမွာ ကတၱီပါေတာ္လွန္ေရးဟာ ဥပေဒစုိးမုိးတဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္အျဖစ္သြားဖုိ႔ ရာလမ္းကုိ ေရြးလုိက္တယ္ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ေတြမွာ သီအုိရီတစ္ခုရွိတယ္ ။ ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ဥပေဒအေျချပဳ ႏုိင္ငံေတာ္ ဆုိတဲ႔ ခ်ည္းကပ္ပုံ ဟာ မွားေနသလုိပဲ ။ ေတာ္လွန္ေရးလုိ႔ ဆုိရင္ ဥပေဒလမ္းေၾကာင္းကုိေလ်ာက္ၿပီးမေရြးသင္႔ဘူး။ ေတာ္လွန္ေရး လုိ႔ေျပာရင္ သူ႔ရဲ႕ သေဘာမွာက ႏုိင္ငံေရးရန္သူေတြကုိေရာ ယခင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနယ္ပယ္ထဲကလူေတြကုိပါ ခြဲျခားဆက္ဆံတဲ႔ သေဘာပါ၀င္ၿပီးသားပဲ ။ ဥပေဒရဲ႕ အဓိပၸာယ္မွာေတာ႔ ညီညီမွ်မွ်ဆက္ဆံေပးမယ္ဆုိတဲ႔သေဘာရွိတယ္ လူအားလုံးကုိ ညီညီမွ်မွ် ဆက္ဆံမွသာလ်င္ ဥပေဒျဖစ္ၿပီး မဟုတ္ရင္ေတာ႔ ဥပေဒမရွိဘူးလို႔ေတာင္ေျပာႏုိင္တယ္ ။
ခင္ဗ်ားက မၿပီးျပတ္ေသးတဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးလုိ႔သုံးတဲ႔အခါ လူေတြက “ေဟး ၾကည္႔ၾကဦး လူသား၀ါဒီ ၊ စာေရးဆရာ ၊ဒႆနဆရာ ၊ လူေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္တဲ႔ ဟာဗဲလ္ႀကီးေတာင္မွ ဒီေတာ္လွန္ေရးကုိ ဆက္ရမယ္လုိ႔ ေျပာေန တယ္ ” လို႔ ဆုိၾကလိမ္႔မယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ေတာ္လွန္ေရးကုိ ဆက္ေနဦးမွာလား ။ တစ္ဖက္မွာလည္း ကြန္ျမဴနစ္ေတြက ရွိေနေသးတယ္ သူတို႔ဟာ အျခားသူေတြလုိ တူညီတဲ႔အခြင္႔အေရးရပုိင္ခြင္႔ရွိသလား ။ သူတုိ႔ေတြဟာ ရာဇ၀တ္ျပစ္မႈကုိ က်ဴးလြန္ခဲ႔ရင္ ၿပီးေတာ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ အျပစ္ကုိ သက္ေသအေထာက္အထားျပႏုိင္ခဲ႔ရင္ သူတုိ႔ကုိ ရာဇ၀တ္သားေတြ အျဖစ္အျပစ္ေပးရမယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ အဲလုိမွ မဟုတ္ရင္ေတာ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေတြက သူတုိ႔ဟာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွာ ပါ၀င္ခဲ႔တယ္ဆုိတဲ႔အေၾကာင္းနဲ႔ သူတုိ႔ကုိ ခြဲျခားဆက္ဆံခြင္႔မရွိေတာ႔ဘူး ။
ဟာဗဲလ္- ဒီေျပာင္းလဲမႈေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရ အရ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ေတာ္လွန္ေရးလုိ႔ ေခၚမွာမဟုတ္ဘူး ။ ဥပေဒကင္းမဲ႔မႈအ စား ဥပေဒနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးျခင္းအေပၚ တည္ထားတယ္ ။ ဥပေဒမဲမႈ ပုံစံအသစ္ကုိ ေပးအပ္တာမ်ဳိးလည္း ရွိမွမရွိခဲ႔ပဲ ။ အဓိက ျပႆနာက လူမႈေရးဖိအားေတြဟာ ယခင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ဥပေဒကင္းမဲ႔မႈကေန အက်ဳိးသက္ေရာက္ေနတဲ႔ ျပႆနာပဲ ။ ဥပမာ ကၽြန္ေတာ္႔မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ရဲ႕ ျဖစ္ရပ္ကုိပဲ ၾကည္႔ဗ်ာ ။ မီလုိတာဟာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ေထာင္ခ်ခံခဲ႔ ရတယ္ ။ သူအလုပ္မလုပ္ႏုိင္ေတာ႔ဘူး ။ ယေန႔မွာ ခ်က္ေငြ တစ္ေထာင္ေလာက္ပဲ ပင္စင္အျဖစ္ရလိုက္တယ္ ။ သူ အလုပ္ မလုပ္ႏုိင္ေတာ႔တဲ႔ အတြက္ရာထူးလည္း မတုိးေတာ႔ဘူး ။ ဒါေပမယ္႔ သူကုိ တရားစြဲဆုိေထာင္ခ်ခဲ႔တဲ႔ သူကေတာ႔ ပင္စင္လာစာ ငါးေထာင္ရတယ္ ။ အိမ္လည္ရွိတဲ႔ တျခားေသာပစၥည္းေတြလည္းရွိတယ္ ။ ဒီလုိ ျဖစ္ရပ္ေတြကုိ လူေတြက ၾကည္႔ၿပီး “ အေပၚက အရာရွိေတြ ေျပာင္းလဲခဲ႔တာေတာ႔ အမွန္ပဲ ၊ စိစစ္ေရးလည္း မရွိေတာ႔ဘူး ၊သတင္းစာေတြလဲ ႀကဳိက္သလုိထုတ္ႏုိင္ၿပီ ဒါေပမယ္႔ တကယ္အစစ္အမွန္ တကယ္႔ ပစၥည္းနဲ႔ ေန႔တုိင္း အမွားယြင္းေတြရွိေနေသးတယ္ ။ ယခင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနယ္ပယ္က ဥပေဒကင္းမဲ႔မႈဟာ ယခုထက္ထိမေျပာင္းလဲေသးပဲ တင္က်န္ေနေသးတယ္ ”လုိ႔ ေျပာမွာ ။ ဒီလုိ အေၾကာင္းေၾကာင္႔ပဲ လူေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ယခင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနယ္ပယ္က မတရားမႈေတြအတြက္တရားမွ်တ မႈကုိ ျပန္လည္ရွာေဖြလုိၾကတာ ။ သူတုိ႔က တစ္ခ်ဳိ႕ႏုိင္ငံေရးအစြန္းေရာက္သူေတြလုိ လက္စားေခ်စိတ္နဲ႔ ေမာင္းႏွင္ေန တာမဟုတ္ဘူး ။ တရားမွ်တမႈကုိ ရွာေဖြခ်င္တာ။ ၿပီးေတာ႔ ကုိယ္က်င္႔တရားရယ္ ၊ ရုပ္၀တၳဳဆုိင္ရာပုိင္ဆုိင္မႈေတြမွာ ေက်နပ္မႈကုိလုိခ်င္တာ ။ ေတာ္လွန္ေရးကုိ အၿမဲတမ္းဆင္ႏႊဲေနဖို႔ အေရးမႀကီးဘူး ။ လူထုပ်က္စီး ဆုံရႈံးနစ္နာခဲ႔တာေတြကုိ ျပန္လည္ကုစားတဲ႔ ျဖစ္စဥ္ကုိ ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္လုပ္ေပးဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္ ။ ဒီလုိသေဘာထားမ်ဳိးကုိ ကၽြန္ေတာ္ေလးစား တယ္ ။ တကယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္က လက္စားေခ်မႈကုိ ၾကားရမယ္ဆုိရင္ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ ဆန္႔က်င္တယ္ ။
0 comments:
Post a Comment