အိုင္ - ကၽြႏ္ုပ္က ေပးသည္သာ ျဖစ္၍ . . .

by ThuRa ThaWah on Thursday, May 10, 2012 at 11:19pm 

(၁)

ဟိုးတေလာက သတင္းေတြ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ထြက္ေပၚ ခဲ့သည္။ ဘတ္စ္ကား ေန႔စဥ္ စီးရသူမ်ား၊ စပယ္ယာ မ်ားႏွင့္ အေၾကြ ျပန္အမ္းသည့္ ကိစၥ အေျခအတင္ ျဖစ္သူမ်ား ဝမ္းသာစရာ ျဖစ္ေစမည့္ သတင္း။ iPay ေခၚ နတ္ ပိုက္ဆံကတ္ ပါတဲ့။ နတ္ပိုက္ဆံ ကတ္ပါလွ်င္ ဘတ္စ္ကား စီးပါက အေၾကြ ေဆာင္ရသည့္ ဒုကၡမွ ကင္းေဝးမည္တဲ့။ ထိုကတ္ အသံုးျပဳပံု ျပဳနည္း ကေတာ့ ဂ်ာနယ္ စာေစာင္ မ်ားတြင္ အက်ယ္တဝင့္ ပါၿပီး ျဖစ္၍ ျပန္လည္ မ႐ွင္းလင္း ေတာ့ပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္ဝါဝါ ဝမ္းသာမိသည္။ ေန႔စဥ္နီးပါး စပယ္ယာႏွင့္ ခရီးသည္ၾကား ျပႆနာ တက္ရသည့္ ကိစၥမ်ား ထဲတြင္ အေၾကြကိစၥ ကလည္း အေတာ္ကို အေရးပါေသာ ေနရာတြင္ ႐ွိသည္။ ခရီးသည္က ညစ္ၿပီး အတန္ႀကီး ေပးလို႔ ျပႆနာ တက္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ စပယ္ယာက ျပန္အမ္းဖို႔ ေမ့တာ၊ အေမ့ခံလို႔ ျပႆနာ တက္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ျပႆနာ တက္တာ ကေတာ့ တက္တာပါပဲ။ အခုဆို ထိုနတ္ပိုက္ဆံ ကတ္ကို အထူးယာဥ္လိုင္း အခ်ိဳ႕တြင္ စမ္းသပ္ သံုးစြဲ ေနၿပီ ဟုလည္း သတင္းမ်ား အရ သိရသည္။ ေကာင္းတဲ့ ကိစၥပဲဟု ေမာင္ဝါဝါ မုဒိတာ ပြါးမိသည္။ အဲဒီမွာ ေမာင္ဝါဝါ စိတ္ဝင္စား မိတာ တစ္ခုက အိုင္ေပး (iPay) ဆိုသည့္ နာမည္ေလး ပါပဲ။ ဘာသေဘာ ႏွင့္မ်ား ဒီလိုနာမည္ ေပးထား ပါလိမ့္။

(၂)

တစ္ေန႔က ေမာင္ဝါဝါ ေန႔လည္ေန႔ခင္း ၿမိဳ႕ထဲ သြားစရာ ကိစၥေလး ေပၚလာသျဖင့္ ဘတ္စ္ကား စီးမိသည္။ စီးမိေသာ ကားက ထိုနတ္ပိုက္ဆံကတ္ အသံုးျပဳ၍ စီးလို႔ရသည္ ဟူေသာ ယာဥ္လိုင္း။ ေန႔လည္ခင္း ဆိုေတာ့ ကားေတြ ကလည္း ေခ်ာင္ပါသည္။ ေမာင္ဝါဝါ ထိုင္စရာ ေနရာရ၏။ ေမာင္ဝါဝါ ကားတက္စီးၿပီး သံုး ေလး မွတ္တိုင္ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ ခရီးသည္ တစ္ဦး တက္လာ၏။ ေမာင္ဝါဝါ့ ေဘးတြင္ ဝင္ထိုင္၏။ သူ႔လက္ထဲ အိုင္ေပးကတ္ ကေလးႏွင့္။ ေမာင္ဝါဝါ စိတ္ဝင္စား သြားသည္။ ဒီ အိုင္ေပးကတ္ အသံုးျပဳပံုကို လက္ေတြ႕ မျမင္ဖူးေသး။ ဒီေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ ေနမိသည္။ ခဏေန .. စပယ္ယာက ကားခ လာေကာက္၏။ ခရီးသည္က ကတ္ကေလး ထုတ္ၿပီး လက္လွမ္း႐ံု ႐ွိေသး။ ကိုေ႐ႊစပယ္ယာက

“အိုင္ေပးကတ္လား .. သံုးလို႔မရဘူး”

“ေဟ … မင္းတို႔ ယာဥ္လိုင္းမွာ အိုင္ေပးကတ္နဲ႔ စီးလို႔ရတယ္ဆို၊ ကားေ႐ွ႕မွန္ မွာေရာ၊ ကားရဲ႕ ေဘးဘက္ျခမ္း ေတြမွာေရာ စာကပ္ ထားတယ္ေလ”

“ႏိုး .. ႏိုး .. ႏိုး … အဲဒီကတ္ကို ႐ံုးတက္ခ်ိန္နဲ႔ ႐ံုးဆင္းခ်ိန္ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ခံတာ .. က်န္တဲ့အခ်ိန္ လက္မခံ”

“ေဟ …”

ခရီးသည္က ဘာမွ ဆက္မေျပာပါ။ စိတ္႐ႈပ္ သြားပံုျဖင့္ အိတ္ကပ္ထဲမွ ႏွစ္ရာတန္ ထုတ္၍သာ ေပးလိုက္သည္။ ေမာင္ဝါဝါလည္း ဇေဝဇဝါႏွင့္။ တရားဝင္ ေၾကျငာ ထားတဲ့ အထဲမွာလည္း “iPay ကတ္ကို ႐ံုးတက္ ႐ံုးဆင္း ႏွစ္ခ်ိန္သာ အသံုးျပဳ ၾကပါရန္” ဟု မေတြ႕မိ။ ဘာလို႔ ဒီႏွစ္ခ်ိန္က လြဲၿပီး က်န္သည့္အခ်ိန္ စီး၍ မရပါလိမ့္။ တခ်ိဳ႕ ႐ံုးသမား မဟုတ္သူမ်ား လိုင္းကား စီးလွ်င္ေတာင္ လူအရမ္း ၾကပ္သျဖင့္ ထိုအခ်ိန္မ်ားကို တမင္ေ႐ွာင္၍ စီးၾကတာ ႐ွိသည္။ ဒါျဖင့္ အဲဒီလူေတြ ဒီကတ္ကို ဝယ္ထားလည္း သံုး၍ မရၿပီလား။ ႐ံုးတက္ ႐ံုးဆင္း ႏွစ္ခ်ိန္ပဲ လက္ခံမည္ ဆိုေတာ့ က်န္သည့္ အခ်ိန္ ထိုကတ္ကို ကိုင္ထားလွ်င္္ေတာင္ တရားမဝင္ ေမွာင္ခိုကတ္လို ျဖစ္ေနၿပီ။ ကိုေ႐ႊစပယ္ယာ အေျပာအရ ဆိုလွ်င္ ႐ံုးတက္ ႐ံုးဆင္းခ်ိန္ မစီးသူမ်ား ထိုကတ္ကို လံုးဝ ဝယ္စရာ အေၾကာင္းမ႐ွိ ဟူသည့္ သေဘာမ်ားလား။ ဒီေနရာမွာ ဟိုစကားပံုက တုိက္႐ိုက္ အသံုးတည့္ ေလၿပီ။

“မိေအး ႏွစ္ခါနာ” သတဲ့။ အိုင္ေပးကတ္ ဝယ္သျဖင့္ ပိုက္ဆံ တစ္ခါကုန္သည္။ ဝယ္ၿပီးေတာ့ ေပးေသာ္လည္း စပယ္ယာ လက္မခံ သျဖင့္ အိတ္ထဲမွ ပိုက္ဆံ ထပ္ထြက္ သျဖင့္ ေနာက္တစ္ခါ ကုန္ျပန္ၿပီ။ ဒီေတာ့ ထိုကတ္ကို ဝယ္ထား မိသူမ်ား အလဟႆ မျဖစ္လိုလွ်င္ ႐ံုးတက္ ႐ံုးဆင္း အခ်ိန္မ်ားတြင္ အတင္းတိုးေဝွ႔ စီး၍သာ သံုးၾကေပေရာ့။ ဒီကတ္ကို အခ်ိန္မေ႐ြး သံုး၍ ရသည္ ဆိုတာကို ကိုေ႐ႊစပယ္ယာေလး လံုးဝကို မသိ၍ အျပစ္ကင္းကင္း စိတ္႐ွင္း႐ွင္းျဖင့္ လက္ခံရန္ ျငင္းေလသလား။ ဒီကိစၥမွာ တာဝန္ ႐ွိသူက ထိုယာဥ္လိုင္းလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ခရီးသည္လား၊ ထိုကတ္ကို ထုတ္ေဝသည့္ သူမ်ားလား။ ေမာင္ဝါဝါ ေတြးသလိုမ်ား ေဘးက ခရီးသည္ ေတြးမိသလား။ ေမာင္ဝါ့ဝါ့ ေဘးမွ ႏွစ္ခါနာ သြားေသာ ကိုေအး အား လွမ္းၾကည့္ လိုက္မိသည္။ ကိုေအး ကေတာ့ စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္ငိုက္၍ ေနေလၿပီ။ မေနႏုိင္ မထိုင္ႏုိင္ ၾကားထဲမွ ခါးနာမိေသာ ငထြားႀကီး ေမာင္ဝါဝါ မွာသာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏွင့္။ သို႔ေသာ္ .. တန္ပါသည္။ ေမာင္ဝါဝါ့ စိတ္ထဲ တစ္ခ်က္ “လက္”ခနဲ ျဖစ္သြားသည္။

(၃)

ေမာင္ဝါဝါ့ စိတ္ထဲ တစ္ခ်က္ “လက္”ခနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ေသခ်ာ မသိခင္က တစ္ခ်ိန္လံုး စဥ္းစား ေနမိေသာ “အိုင္ေပးကတ္” ဟူသည့္ အဓိပၸါယ္ကို ဓမၼဓိ႒ာန္ က်က် သိရေပၿပီ။ လက္ေတြ႕ ျမင္ရေသာ အေျခအေနႏွင့္ ဆက္စပ္ စဥ္းစား၍ ထိုကတ္၏ ထူးဆန္းေသာ အဓိပၸါယ္ကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဖြင့္ဆို ပစ္လိုက္သည္။ ေအာင္မယ္ .. အဓိပၸါယ္က ေသခ်ာ စဥ္းစားေတာ့ ႏွစ္ဖက္ျမင္ေတာင္ ထြက္လာ ေသးသည္။ တစ္ခုက ခရီးသည္ ဖက္က၊ ေနာက္တစ္ခုက စပယ္ယာ ဖက္က။ ခရီးသည္ ဖက္က အဓိပၸါယ္မွာ ဤသို႔ ျဖစ္ေလ၏။

“အိုင္” ကၽြႏ္ုပ္က

“ေပး” ေပးေသာ္လည္း

“ကတ္” ကတ္တီးကတ္ဖဲ့ အလုပ္ခံရ ျခင္းေၾကာင့္ အိုင္ေပးကတ္ဟု ေခၚျခင္းသာ ဧကန္အမွန္ ျဖစ္ေပမည္။ စပယ္ယာ ဖက္က အေတြးျဖင့္ ျပန္လွန္၍ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ရသည္ ႐ွိေသာ္

“အိုင္” ကၽြႏ္ုပ္က

“ေပး” ေပးခြင့္ျပဳမွ ၄င္းခရီးသည္တို႔ ေပးရသည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အိုင္ေပးကတ္ အမည္တြင္ ေလသည္သာ ျဖစ္ရမည္မွာ အမွန္။

သို႔ျဖစ္၍ ဘယ္ခရီးသည္မ်ား ဘယ္ႏွစ္ခါ ဘယ္အခ်ိန္တြင္ ေပး၍ ဘယ္စပယ္ယာမ်ား ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ႏွစ္ခါ ထိုအိုင္ေပးကတ္ကို အသိအမွတ္ ျပဳၿပီးသည္ကို အတိအက် မသိႏုိင္ေသာ္လည္း ေမာင္ဝါဝါ မွာမူ ကိုယ္ေတြးေတာ ေနမိေသာ အိုင္ေပးကတ္ အဓိပၸါယ္ကို အေသအခ်ာ ဖြင့္ဆိုႏုိင္ၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ဝမ္းသာ အူျမဴးလ်က္ ႐ွိကာ ႏွစ္ရာက်ပ္တန္ မ်ားကို မေမ့မေလ်ာ့ ကိုင္ေဆာင္ကာ “လက္ငင္း အားေပးသည့္ စနစ္” ျဖင့္သာ အထူးယာဥ္လိုင္းႀကီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္စီးလ်က္ ႐ွိေနသည္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

(အထက္ေဖာ္ျပပါ ေဆာင္းပါးကို ယခုတစ္ပတ္ထုတ္ Net Guide Journal, Volume 2, Issue 33 တြင္ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပခဲ့ပါ သည္)

သူရႆဝါ

၁၁ - ေမ - ၂၀၁၂