အခ်ိန္ႏွင့္ စက္ေသာ

by Zay Ya on Wednesday, May 16, 2012 at 8:53pm

အသိဥာဏ္အလင္း ကို သင္ မရွာေဖြ ႏိုင္ေပ။ ၎သည္ ရွာေဖြျခင္း အားျဖင့္ ရရွိေသာ အရာ မဟုတ္ေပ။

ရွင္းပါမည္။ ရွာေဖြသည္ ဟူသည္မွာ သင္ သိျပီးသား အရာ ကိုသာ ရွာေဖြႏိုင္ သည္။ ရွာေဖြျခင္း ၏ အျခား အဓိပၸာယ္မွာ လိုခ်င္ျခင္း ျဖစ္၍ သင္မသိေသာ အရာကို သင္ကိုယ္တိုင္ မည္သို႔ ရွာေဖြမည္နည္း။ ရွာေဖြ ရန္ တမ္းမွန္းေသာ အားထုတ္မႈ ဟူသည္ - ယင္းရွာေဖြလိုေသာ အရာကို သင္ကိုယ္တိုင္ အနည္းအက်ဥ္း ခံစားျပီး၊ သိ ရွိျပီးမွသာ လ်ွင္ ရွာေဖြ၍ ရသည္။ ယင္းမွသာ အဓိပၸာယ္ ရွိေပမည္။ အသိဥာဏ္ အလင္း ကို တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ ခံစား သိရွိျပီးလ်ွင္ ယင္းအတြက္ ရွာေဖြရန္မွာ ျပႆနာမရွိေပ။ အသိဥာဏ္အလင္း၊ (ဝါ) သႏၱိ ေအးျမမႈ ကို မသိ ပါဘဲႏွင့္ ယင္း မသိေသာ အရာကို ရွာေဖြမည္ ဆိုလ်ွင္ ယင္း ရွာေဖြမႈ မွာ အဓိပၸာယ္ မရွိေပ။

သို႔ေသာ္ - ဤေနရာ၌ သတိျပဳရန္ ရွိပါသည္။ "အသိဥာဏ္ အလင္းကို မရွာေဖြႏိုင္" ဟု ဆိုျခင္းသည္ "အသိဥာဏ္ အလင္းကို မရရွိႏိုင္" ဟု ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္။ အသိဥာဏ္အလင္း (ဝါ) သႏၱိကို မည္သို႔မ်ွ မရရွိႏိုင္ဟု ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္။

အသိဥာဏ္ အလင္းကို မရွာေဖြ ႏိုင္ေသာ္ လည္း၊ သူ႕ ကို ေတြ႕ရွိႏိုင္ သည္ ဟု တိတိပပ ဆိုလိုပါသည္။

သႏၱိ ေအးခ်မ္းမႈ ကို ေတြ႕လိုေဇာျဖင့္ ပို၍ ပို၍ ရွာေဖြေလ၊ သူ႕ကို ေတြ႕ရွိႏိုင္ရန္ ရာခိုင္ႏႈန္း နည္းပါးသြားေလ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ရလိုေသာ ေဇာျဖင့္ ရွာေဖြျခင္း ကိုယ္၌က သင့္အတြက္ အဟန္႔အတား၊ ဝန္ထုပ္ ဝန္ပိုးသာ ျဖစ္ေနမည္။ မ်ားမ်ား ရွာေလ၊ လံုးဝ မေတြ႕ ရေလ ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ - သင္ တစ္ၾကိမ္မွ မေတြ႕ၾကံဳဖူးေသာ အရာကို ရွာေဖြေနသည့္ အစား၊ သင္ ယခု ရရွိေနသည့္ အရာကို အတြင္း ပိုင္း အထိ ထိုးထြင္း ရွဳျမင္ႏိုင္ရန္ လိုသည္။ "သိျပီးသည့္ အရာကို ထိုးထြင္း ရွဳျမင္ျခင္း" သည္ပင္ မသိျခင္းသို႔ ပြင့္ဝင္သည့္ တံခါးေပါက္ ဟု ေရွးဆရာမ်ား ဆိုပါသည္။

ဆိုပါစို႔။ သင္သည္ ျမင့္ျမတ္မႈ၊ အသိဥာဏ္အလင္းကို ရွာမေတြ႕ ႏိုင္ေသး ေသာ္လည္း သင္ ခ်စ္ဖူးလ်ွင္ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာကို မူ သိရွိႏိုင္သည္။ ခံစားႏိုင္သည္။ ထိုခ်စ္ျခင္း ေမတၱာ၏ အတြင္းသႏၱာန္သို႔ ငုပ္လ်ိဳး ဝင္ၾကည့္ ေစလိုသည္။ ယင္း ခ်စ္ျခင္း အတြင္း၌ တိုးဝင္ လ်ိဳၾကည့္ ႏိုင္ေလ - ခ်စ္သူ ႏွင့္ အခ်စ္ခံရသူ တို႔ စင္စစ္ တည္ရွိမေနေၾကာင္း ျမင္ရေလ ပင္ ျဖစ္သည္။ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာ၏ အတြင္း အႏွစ္သည္ ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါ၊ ခ်စ္သူ - အခ်စ္ခံရသူ မဟုတ္။ ျဖဴစင္ေနေသာ ျမင့္ျမတ္မႈ သက္သက္သာ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမင့္ျမတ္ေသာ အရာ ကို မသိမျမင္ ရေသး ပါဘဲ ရွာေဖြ ေနျခင္း ထက္၊ လက္ရွိ လက္ဝယ္ ရွိျပီးေသာ၊ သိျပီးေသာ အရာျဖင့္သာ စတင္အပ္သည္။ အေဝးကို ေမ်ွာ္ေနျခင္းထက္ ၊ အနီးဆံုး ေျခ တစ္လွမ္းျဖင့္ စတင္သင့္သည္။ ပထမ ေျခလွမ္းမွ မလွမ္းေသးမီ၊ အေဝးကို ေမ်ွာ္ၾကည့္၍ စိတ္ေဇာ လြန္ကဲ ေနျခင္း သည္ အခ်ည္းႏွီး အလဟႆသာ ျဖစ္ပါမည္။ ေနာက္ဆံုး အဆင့္ကို ခ်က္ခ်င္း ေတာင္းခံ၍ မရႏိုင္ေပ။ ပထမ စရသည့္ ေျခလွမ္းသည္ ယခု စရျခင္း ျဖစ္ သည္။ အေဝးက ရွိသည့္ အရာ သည္ ကၽြႏု္ပ္ တို႔ ႏွင့္ မဆိုင္ေသး၊ ကၽြႏု္ပ္တို႔ သက္ဆိုင္သည္မွာ ယခု - ဤေနရာ - ဤအခ်ိန္ သာ ျဖစ္သည္။

ဤေနရာကို ထပ္ရွင္းမည္။ "ရွာေဖြျခင္း" သည္ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခု အတြင္း ျဖစ္ရသည္။ ရွာေဖြေနသည္ ဆိုကတည္းက - အနာဂတ္ အခ်ိန္ သည္ လိုအပ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ရွာေဖြေနျခင္း ဟူသည္ ယခု တည့္တည့္တြင္ မရွိေနႏိုင္ဟု ဆုိလိုျခင္း လည္း ျဖစ္၍ ရွာေဖြေနသူ ဟူသည္ "ယခု" ကို ေမ့ေလ်ာ့ထားသူ သာ ျဖစ္သည္။ ယခု - ခဏ - ယခု တည့္တည့္ တြင္ ဘယ္အရာကို ရွာေဖြ မည္နည္း။ "ယခု" ဟူသည့္ အရာ၌ ရွာေဖြရန္ တစ္စံုတစ္ခုမ်ွ ရွိမေနေပ။ "ယခု" တည့္တည့္တြင္ ရွင္သန္ေနမႈ စင္စစ္ ျဖစ္- တည္- ပ်က္- ဆံုး ေနသည္။ ယင္းကို ရွာေဖြ ေနရန္ မဟုတ္ေပ။ ရွဳျမင္ ႏိုင္ရန္ ႏွင့္ မေရွာင္လႊဲသြားရန္ သာ ျဖစ္သည္။

ဤသည္ကို မရွဳျမင္ႏိုင္ဘဲ - ရွာေဖြရန္ အာရံုျပဳသည္ ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္ - မိမိ စိတ္သႏၱာန္သည္ အခ်ိန္ ဆန္႔ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ အခ်ိန္ကို ထည့္သြင္း၍ အနာဂတ္ကို ေမ်ွာ္လင့္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရွာေဖြျခင္း ဟူသည္ -- "ယခု ကို ေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၊ အခ်ိန္ေရႊ႕ဆိုင္းျခင္း၊ အခ်ိန္ကို ဆြဲဆန္႔ ပစ္လိုက္ျခင္း" ဟူသည့္ အဓိပၸာယ္မွ တစ္ပါး အျခား မရွိေပ။ ဤအခ်က္သည္ ေမာကၡ (လြတ္ေျမာက္မႈ၊ ေအးျမမႈ၊ အမတ) ကို ရွာေဖြၾက သူ ပုဂၢိဳလ္ အမ်ား၏ ရာဇဝင္တြင္ -- ေရွ႕ဘဝ၊ ေနာက္ဘဝ၊ သံသရာ ကို ထည့္သြင္းရျခင္း ၏ မေရွာင္လႊဲသာ ေနေသာ အေၾကာင္း ျဖစ္ သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ၎တို႔ ယူဆသည့္ - အသိဥာဏ္ အလင္း၊ သစၥာ ကို "ရွာေဖြမႈ" သည္ တစ္ဘဝတာ ကာလႏွင့္ ယွဥ္စက္လ်ွင္ အလြန္တရာ ၾကီးမားေသာ အရာ ျဖစ္ေနေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အခ်ိန္ ကို ပိုမို လိုအပ္သည္။  လက္ရွိ ဘဝ ခႏၶာ တစ္ခုတည္းႏွင့္ မလံုေလာက္။  ဘဝခႏၶာ အခ်ိန္ေပါင္း မ်ားစြာ ထည့္သြင္း ထားရသည္။ 

စင္စစ္ အခ်ိန္ဟူသည္မွာ - အလိုဆႏၵ မွ ထြက္ေပၚလာသည့္ အက်ိဳးဆက္ မွ တပါး၊ အျခားမဟုတ္။ အရာ မ်ားမ်ား လိုခ်င္စိတ္ ရွိေလ၊ သင့္အတြက္ အခ်ိန္ ပိုမို လိုအပ္ေလ ျဖစ္ သည္။ အသိဥာဏ္ အလင္းကဲ့သို႔ေသာ ျမင့္ျမတ္ျဖဴစင္မႈ ၾကီးၾကီးမားမား ကို လိုလားသည္ ဆိုေသာ အခါ - ဤဘဝခႏၶာ တစ္ခုတည္း မေလာက္ငွေတာ့ ဘဲ၊ အခ်ိန္ ၾကာၾကာ - သံသရာပါ လိုအပ္လာ ရေတာ့သည္။

...............

Note : - Do not go into the future; do not seek. Just be here – and be. In seeking you spread yourself out, but in being you are intense, and that intensity, that total intensity in the moment, brings you to a certain crystallization. In that total, intense moment, you are. That being, that happening of being, becomes the door; and you have found it without seeking; you can get it without even seeking. So I say: Do not seek it, and find! All the devices and all the methods I use are just to make you more and more intense here and now, to help you to forget the past and the future. Any movement of your body or mind can be used as a jumping board: the emphasis is that you jump in the here and now.

................

~ @ Meditation: The Art of Ecstasy

................

http://zayya.blog.com/

http://zayya.wordpress.com/

http://zayyah.blogspot.com/

.................