ပညာ ႏွင့္ အရြယ္: ပါရဂူ (၂)

by Zay Ya on Wednesday, May 2, 2012 at 7:28am 

မက္ထရစ္ စာေမးပြဲ ေအာင္ျပီးေနာက္ ေရွ႕အစီအစဥ္ကို ျပဳလုပ္ရန္ အတြက္ ေလးႏွစ္ၾကာ ေစာင့္ဆိုင္း ေနရသည့္ ကာလ အတြင္း မည္ သည့္ အရာ မ်ား ကို ျပဳလုပ္ ေဆာင္ရြက္ သင့္သနည္း။ ခရီးလွည့္လည္ သြားလာသူ အတြက္ ပထဝီ ႏွင့္ ေျမပံု စာအုပ္ အသိဥာဏ္ ရရွိ ဖို႔ အတြက္ အလြန္တရာ လိုအပ္သည္။ မက္ထရစ္ သို႔မဟုတ္ ဆယ္တန္း အထိ သင္ၾကား ရေသာ ပထဝီႏွင့္ ေျမပံု အသိဥာဏ္သည္ မ လံုေလာက္ ေသးေပ။ ခရီးသြားျခင္း ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ စာအုပ္ အေဟာင္းကို ျဖစ္ေစ၊ အသစ္ကုိ ျဖစ္ေစ ဖတ္သည့္ အခါ ေျမပံုကို ၾကည့္ရွဳ ရလိမ့္မည္။

ေျမပံုကို ၾကည့္ရွဳရံုမ်ွ ႏွင့္လည္း မလံုေလာက္ ေသးေပ။ ေျမပံု၌ အျမင့္ပိုင္းႏွင့္ ေရခဲျပင္ စေသာ အမွတ္ လကၡဏာ မ်ား ရွိေနေသာ္ လည္း ယင္းတို႔ကို ၾကည့္ျခင္း အားျဖင့္ ေဆာင္းဥတု ကာလ၌ ထိုေဒသမ်ား ၏ ပထဝီ ေျမျပင္ မည္ကဲ့သို႔ ရွိေနလိမ့္မည္ ဆိုသည္ ကို တိတိ က်က် သိရွိ ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။

ေျမပံုတြင္ လီနင္ဂရက္ကို ၾကည့္ေသာသူသည္ ထိုေဒသ၌ ေဆာင္းဥတု ကာလတြင္ အပူဒီဂရီ သည္ ၄၅ – ၅၀ ဒီဂရီ (-၂၄, -၃၀ ဒီဂရီ စင္တီ ဂရိတ္) အထိ က်သြား သည္ ဆိုသည္ကို သိရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ အပူခ်ိန္ ၄၅ – ၅၀ ဒီဂရီေအာက္ က်သြားျခင္း ကိုလည္း သာမန္ ပထဝီ စာအုပ္ မ်ားကို ဖတ္ျခင္းအားျဖင့္ ခန္႔မွန္း ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။

စာဖတ္သူမ်ားသည္ ဟိမဝႏၱာေတာင္ ေပ ၆၀၀၀ အထက္ ေနရာမ်ားသို႔ ေဆာင္းဥတု ကာလတြင္ မသြားဖူးၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရခဲျပင္ အေၾကာင္း ကိုလည္း မွန္းဆႏိုင္ ၾကမည္ မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ မိနစ္အတန္ၾကာမ်ွ လက္ဝါးထဲတြင္ ၅၀ သားေလာက္ ေရခဲတံုးကုိ ထည့္ ထား မည္ ဆိုလ်ွင္ကား အသင့္အတန္ မွန္းဆၾကည့္၍ ရေပ လိမ့္မည္။

သို႔ရာတြင္ ခရီးလွည့္လည္ သြားလာေသာ လုလင္သည္ အိမ္မွ မထြက္ခင္ ရာသီဥတု အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေသာ ေနရာမ်ားသို႔ သာမန္ခရီး မ်ွ ေလာက္ သြားျပီး ၾကည့္ရွဳေလ့လာ သင့္သည္။ အကယ္၍ ဇန္နဝါရီလ တြင္ ဆင္းမလား သို႔မဟုတ္ ႏိုက္နီတာလ ကို ေရာက္ဖူးလ်ွင္ ရႊင္က်န္ႏွင့္ ဖာဟီယန္ တို႔၏ ‘တုသာရ’ ခရီးစဥ္မွတ္တမ္း မ်ား အေၾကာင္း ကို မွန္းဆ သိရွိႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ လီနင္ ဂရက္၏ အပူခ်ိန္ ၄၅ -၅၀ ဒီဂရီ ေအာက္ က်သြားေသာ အေအးကိုလည္း အေတာ္အတန္ မွန္းဆ သိႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ ယင္းသို႔ ျပဳလုပ္လ်ွင္ ခရီးလွည့္လည္ သြားလာ ရန္ အတြက္ ျပင္ဆင္ဆဲ အခ်ိန္ ကာလ၌ လည္း သာမန္ ခရီးသြားလာ ၾကည့္ဖို႔ ကၽြႏ္ုပ္ အေလးအနက္ ေျပာျပေနသည္ကို ခရီး လွည့္လည္ သြားလာေသာ လုလင္သည္ နားလည္ သေဘာေပါက္ လာေပလိမ့္မည္။

ေက်ာင္းသားသည္ ပထဝီႏွင့္ သမိုင္းကို ေလ့လာရင္း ခရီးသြားျခင္း ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ တျခား စာအုပ္မ်ားကိုလည္း ေလ့လာ ဖတ္ရွဳႏိုင္ သည္။ ေကာလိပ္ ေက်ာင္း တက္ေသာ အခါ စာေရး သည့္ အေလ့အက်င့္ ကိုလည္း ျပဳလုပ္သင့္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ လုလင္၊ လံုမပ်ိဳမ်ား၌ ကဗ်ာ ေရးစပ္ရန္ သဘာဝ အားေပး လံႈ႕ေဆာင္မႈ ျဖစ္ေပၚ လာသည့္ အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ဝတၳဳေရး ဆရာ ျဖစ္လိုသည့္ စိတ္ဆႏၵမ်ိဳး လည္း တက္ၾကြ လႈပ္ရွားလာသည့္ အရြယ္ ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ လုလင္ မ်ားသည္ မိမိတို႔၏ ေကာ္ပီ စာအုပ္၊ စာမ်က္ႏွာမ်ားကို နက္သြားေအာင္ ျပဳလုပ္သင့္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း မိမိတို႔ စပ္ဆို ေရးသား ထားေသာ ကဗ်ာ သို႔မဟုတ္ ဝတၳဳကို ပံုႏွိပ္ ေဖာ္ျပရန္ ဆႏၵ မေစာလ်ွင္ ေကာင္းလိမ့္မည္။

အခ်ိန္ မတိုင္မီ မိမိတို႔ ေရးသား စပ္ဆိုေသာ စာႏွင့္ ကဗ်ာ မ်ားကို စာေစာင္မ်ား၌ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝျခင္းသည္ ဝမ္းေျမာက္ အားတက္ ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ္ လည္း အၾကိမ္ မ်ားစြာ အႏၱရာယ္ ျဖစ္ တတ္ေသာ အေၾကာင္းအရာ လည္း ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ အခ်ိန္ မတိုင္မီ ေက်ာ္ၾကားမႈ ရရွိေသာေၾကာင့္ မိမိတို႔၏ အနာဂတ္ ပိတ္သြားေသာ အလားအလာ ရွိသူ လုလင္မ်ားကို ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ ယခု ေခတ္တြင္လည္း အခ်ိန္ မတိုင္မီ ေက်ာ္ၾကားမႈက မိမိတို႔ ၏ အနာဂတ္ကို ပိတ္ပစ္လိုက္ေသာ လုလင္မ်ား ရွိသည္ ကို ေတြ႕ရ သည္။ သူတို႔သည္ အသစ္ တီထြင္မႈ မ်ားကို မျပဳလုပ္ ၾကေတာ့ေပ။ ကဗ်ာရြတ္ပြဲ တစ္ခုခုသို႔ ေရာက္သြားေသာ အခါ သူတို႔၏ ေရးဖြဲ႕ျပီးသား ကဗ်ာေဟာင္းႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး လက္ခုပ္ ဩဘာ ေပးၾကသည္ ျဖစ္၍ သူတို႔သည္ ၾကိဳးစား၍ အသစ္ တီထြင္ဖို႔ အတြက္ စိတ္ဝင္စားမႈ မရွိၾကေတာ့ေပ။

ခရီးလွည့္လည္ သြားလာသူသည္ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ ေက်ာ္ၾကားမႈ မ်ိဳးကုိ မလိုလားသင့္ေပ။ သူတို႔၏ ဘဝသည္ လက္ခုပ္ ဩဘာသံမ်ား ပဲ့တင္ ထပ္ေနေစရန္ အတြက္ မဟုတ္ေပ။ ႏွစ္ႏွစ္ သံုးႏွစ္ အလုပ္လုပ္ျပီး ပင္စင္ယူလ်က္ ထိုင္ေနရန္ အတြက္ မဟုတ္ေပ။ ခရီး လွည့္ လည္ သြားလာ သူသည္ ဘဝႏွင့္္ အတူတကြ သာလ်ွင္ ခရီးဆက္ ေနရ လိမ့္မည္။ ေန႔အား ရက္အား သို႔မဟုတ္ ပင္စင္ ကို မေမ်ွာ္ လင့္ သင့္ေပ။

ခရီးလွည့္လည္ သြားလာသူမ်ား အတြက္ လိုအပ္ေသာ စာေပႏွင့္ အျခား အရာမ်ား အေၾကာင္းကို ေနာက္ပိုင္း တြင္ ထပ္ျပီး ေျပာျပဦး မည္။ ဤေနရာ၌မူ အထူးအားျဖင့္ ခရီး လွည့္လည္ သြားလာေသာ လုလင္မ်ား အတြက္ လိုအပ္ေသာ ကိုယ္ကာယ ပိုင္း ဆိုင္ရာ ျပင္ဆင္မႈ အေၾကာင္းမ်ားကို ေျပာျပလိုသည္။ ခရီးလွည့္လည္ သြားလာသူ ၏ ကိုယ္ခႏၶာ သည္ ပန္းပြင့္ကေလးလို ျဖစ္မေနသင့္ေပ။ သူ၏ စိတ္ဓာတ္ ႏွင့္ စြမ္းအား သည္ သံမဏိ လို ျဖစ္ေနသည့္ အတိုင္း ကိုယ္ခႏၶာကလည္း သံမဏိလို ျဖစ္ေန သင့္သည္။ ခရီးလွည့္လည္ သြားလာ သူ သည္ သေဘၤာ၊ ရထား၊ ေလယာဥ္ ခရီးမ်ားကို မသြားရ ဟူ၍ မေျပာလိုေပ။ သို႔ရာတြင္ ယင္းခရီး သံုးမ်ိဳး အထိသာ သတ္မွတ္ ထား လ်ွင္မူ ပထမ အဆင့္ ခရီးသည္ ျဖစ္၍ ေဝးစြ၊ ဒုတိယ အဆင့္ ခရီးသည္ပင္ ျဖစ္လာႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။

ခရီးလွည့္လည္ သြားလာသူသည္ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ ယာဥ္မ်ား မရွိသည့္ ေနရာမ်ိဳး၌ ခရီးလွည့္လည္ သြားလာသင့္သည္။ အခ်ိဳ႕ ေနရာ မ်ား၌ ႏြားလွည္း ျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ လား ျဖစ္ေစ ေတြ႕ရလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္လည္း ခရီးလွည့္လည္ သြားလာသူ အေနႏွင့္ မိမိ၏ ဝန္စည္ စလယ္ကို ေက်ာပိုးျပီး သြားရ သည့္ ေနရာမ်ိဳး လည္း ေတြ႕ရ လိမ့္မည္။ ေက်ာေပၚတြင္ ဝန္စည္စလယ္ ပိုးျပီးသြားလ်ွင္ တစ္ေန႔ ခရီး ေလာက္ သြားရံု မ်ွျဖင့္ ေျခကုန္လက္ပန္း က်သြားႏုိင္သည္။ အကယ္၍ ၾကိဳတင္ျပီး အေလ့ အက်င့္ ျပဳလုပ္ မထားလ်ွင္ သံုးေလး ပိႆာေလာက္ ရွိသည့္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး ပိုးျပီး ႏွစ္မိုင္ ခရီးေလာက္ သြားလိုက္ရံုမ်ွ ျဖင့္ တစ္ကမၻာလံုးကုိ က်ိန္ဆဲ ေပလိမ့္မည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ေလးႏွစ္တာ အခ်ိန္ကာလ အတြင္း အနာဂတ္ ခရီးလွည့္လည္ သြားလာမည့္ သူသည္ မိမိ၏ ကိုယ္ခႏၶာကို အခက္အခဲ ခံႏိုင္ ရံုမ်ွ သာ မက အထူးတလည္ ခံႏိုင္ေအာင္ လည္း အေလ့အက်င့္ ျပဳလုပ္ထားသင့္သည္။ ေက်ာေပၚတြင္ ဝန္ထုပ္ ပိုးျပီး သံုးေလး မိုင္ ေလာက္ ခရီးကို အသြားအျပန္ သြားလာႏိုင္ေအာင္ အေလ့ အက်င့္ ျပဳလုပ္ ရ လိမ့္မည္။ ကိုယ္ခႏၶာကို သန္မာ ေတာင့္တင္းရန္ အ တြက္ တျခား နည္းလမ္း အားျဖင့္လည္း က်န္းမာေရး ေလ့က်င့္ခန္း မ်ားကိုလည္း ျပဳလုပ္ ႏိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ ခရီး လွည့္လည္ သြားလာ သူ သည္ ခရီး လွည့္လည္ သြားလာရင္း နပန္းလံုး၍ လည္းေကာင္း၊ လက္ေဝွ႕ထိုး၍ လည္းေကာင္း ရန္ျပဳစရာ မလိုေပ။

ေတာင့္တင္း သန္မာေသာ ကိုယ္ခႏၶာသည္ က်န္းမာေသာ ကိုယ္ခႏၶာ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ က်န္းမာေရး ေလ့က်င့္ခန္း နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ကိုယ္ခႏၶာ ေတာင့္တင္း သန္မာ လာေအာင္ ျပဳလုပ္ႏုိင္သည္။ သို႔ရာတြင္ ခရီးလွည့္လည္ သြားလာသူ အတြက္ အကူအညီ အမ်ား ဆံုး ေပးႏိုင္ျခင္း မွာ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး ၾကီးကို ေက်ာေပၚတြင္ ပိုးျပီး ငါးမိုင္ ဆယ္မိုင္ သြားႏိုင္ျခင္း၊ ေပါက္တူးႏွင့္ တစ္ၾကိမ္တည္း ေျမၾကီး နက္ သြားေအာင္ ေပါက္ ႏိုင္ျခင္း မ်ား ျဖစ္သည္။ ယင္းအလုပ္ ႏွစ္မ်ိဳးကို ျပဳလုပ္ရန္ အတြက္ ႏွစ္သံုးရက္ အေလ့အက်င့္ လုပ္၍ မ ရႏိုင္ေပ။ လ အေတာ္မ်ားမ်ား ၾကာေအာင္ အေလ့အက်င့္ လုပ္ရလိမ့္မည္။ ယင္းကဲ့သို႔ အက်င့္ ျဖစ္သြားေသာ အခါ မည္သည့္ အရပ္ ေဒသ သို႔ သြားသြား မိမိ၏ ကိုယ္ခႏၶာႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အလုပ္ျဖင့္ သူတစ္ပါး တို႔၏ အေပၚတြင္ ဝန္ပိသြားေအာင္ လုပ္စရာ မလိုေတာ့ေပ။

ခရီးသြားရင္း ေတာအရပ္ ေဒသရွိ လယ္သမား တစ္ဦးဦး၏ အိမ္ေရာက္ သြားလ်ွင္ ထို လယ္သမား၏ အလုပ္ကို ကူညီ လုပ္ေပးပါက ခရီး လွည့္လည္ သြားလာသူသည္ ထိုလယ္သမား ၏ အိမ္တြင္ တစ္လကိုး သီတင္း ဧည့္သည္ အာဂႏၱဳ အျဖစ္ျဖင့္ ေန၍ ရေပလိမ့္မည္။ ပထမ အဆင့္ ခရီးသည္သည္ မိမိ၏ ကိုယ္ကာယ ဆိုင္ရာ လုပ္အား အတြက္ ကမၻာေပၚ၌ ခရီးလွည့္လည္ သြားလာရင္း က်ရာ အလုပ္ကို လုပ္ လ်က္ ခရီးသည္ ဘဝကို အဆင္ေျပမႈ ရွိေအာင္ လုပ္၍ မရသည့္ ရပ္ရြာ ေဒသ ဟူ၍ ဘယ္မွာ ရွိမည္နည္း။

မိမိ၏ လုပ္အားသည္ မိမိ အတြက္ အိတ္ေထာင္ ထဲတြင္ ရွိေနေသာ ေငြေၾကး၏ အလုပ္ကို လုပ္ရံုမ်ွသာ မကဘဲ ယခု ခ်က္ခ်င္း ေတြ႕ ရေသာ လူကိုလည္း တရင္း တႏွီး ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္၏ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္သည္ ဂ်ာမနီ ႏိုင္ငံ တြင္ ဆယ့္ခုႏွစ္ႏွစ္ ၾကာ မ်ွ ေနထိုင္ ခဲ့ျပီး မၾကာမီကမွ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံ သို႔ ျပန္ေရာက္ လာသည္။ ဂ်ာမနီ ႏိုင္ငံရွိ တကၠသိုလ္ ႏွစ္ခုမွ ဘာသာရပ္ ႏွစ္ခုႏွင့္ ပတ္သက္ ၍ ေဒါက္တာ ဘြဲ႕ ရရွိလာသည္။ ဘာလင္ ကဲ့သို႔ေသာ ျမိဳ႕ၾကီး ရွိတကၠသိုလ္တြင္ အိႏၵိယ ဒႆနိက ေဗဒ ပါေမာကၡ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့သည္။

ဒုတိယ ကမၻာစစ္ ျပီးေသာ အခါ စစ္ရွံဳး ဂ်ာမနီ ႏိုင္ငံ တြင္ သူ၏ ပညာ သည္ အသံုးမဝင္ ေတာ့သည့္ အေျခအေန မ်ိဳး ေရာက္ရွိ လာသည္။ ထို ပုဂၢိဳလ္ သည္ ရြာတစ္ရြာ သို႔ သြားျပီး လယ္သမား တစ္ဦး ၏ ႏြားမ်ား ႏွင့္ ျမင္းမ်ား ကို ေက်ာင္း ရင္း၊ လယ္ယာ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ ေပး ရင္း ႏွစ္ႏွစ္ၾကာ မ်ွ ေနထိုင္ ခဲ့ သည္။ လယ္သမား ၾကီး ႏွင့္ အတူ သူ ၏ ဇနီး မယား၊ သူ၏ သမီး သား မ်ားႏွင့္ တစ္အိမ္လံုး သည္ ကၽြႏု္ပ္ တို႔၏ မိတ္ေဆြ ကို သူတို႔ အိမ္ေထာင္ မိသားစု ထဲ က တစ္ေယာက္ အျဖစ္ အသိ အမွတ္ ျပဳျပီး လ်ွင္ သူတို႔ အိမ္၌ ဆက္လက္ ေနထိုင္ေစ လိုသည့္ ဆႏၵ ရွိေနၾကသည္။ အကယ္၍ ကၽြႏု္ပ္တို႔ မိတ္ေဆြက လယ္သမား ၾကီး၏ သမီး ေရႊေရာင္ ဆံပင္ ႏွင့္ မိန္းမပ်ိဳကို လက္ထပ္ဖို႔ သေဘာတူ မည္ ဆိုလ်ွင္လည္း လယ္သမားၾကီး အေနႏွင့္ အၾကီးအက်ယ္ ဝမ္းသာ အားရျခင္း ျဖစ္ရမည့္ အေျခအေန မ်ိဳး ရွိေနသည္။

ခရီးလွည့္လည္ သြားလာၾကေသာ လုလင္ပ်ိဳ တိုင္းကို ကၽြႏု္ပ္ေျပာျပ လိုသည္။ ခ်စ္ျခင္း၊ ခင္မင္ရင္းႏွီးျခင္း သည္ မေကာင္းေသာ အရာ မဟုတ္ေသာ္လည္း ဇဂၤမက ထာဝရ ျဖစ္လာျခင္း သည္ ေရႊ႕လ်ားေနသည့္ အေျခအေနမွ ရပ္တန္႔ေနသည့္ အေျခအေန ျဖစ္လာျခင္း သည္ အလြန္ ဆိုးရြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ သည္ ခ်ည္တိုင္တြင္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားေသာ ႏြားဘဝမ်ိဳး ေရာက္မသြား သင့္ေပ။

ယခုေခတ္ ကမၻာတြင္ က်န္းမာမႈ ရွိေသာ ကိုယ္ခႏၶာျဖင့္ လုပ္အား စိုက္ထုတ္ျပီး လုပ္ရေသာ မည္သည့္ အလုပ္ၾကမ္းမ်ိဳး ကို မဆို အေလ့ အက်င့္ ျပဳလုပ္ ထားျခင္း သည္ ေျခသလံုး အိမ္တိုင္ ခရီးသည္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ အတြက္ အလြန္တရာ ေက်းဇူး မ်ားသည္မွာ သိသာ ထင္ရွား လွေပသည္။

အကယ္၍ လုလင္ တစ္ေယာက္သည္ ေနာက္ထပ္ ေလးႏွစ္ တိတိ ဆက္လက္ ပညာ သင္ၾကားမည္ ဆိုလ်ွင္ မိမိ၏ ဥာဏဗလႏွင့္ ကာယ ဗလ ကို ၾကီး ထြား လာေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ သည္။ ယင္းသို႔ ျပဳလုပ္ပါက လုလင္သည္ ကာယ ဗလႏွင့္ ဥာဏဗလ ၾကီးထြားလာသည့္ အက်ိဳး ေက်းဇူး ကို ရႏိုင္သည့္ အျပင္ တကၠသိုလ္ တစ္ခုခု က ဘြဲ႕လည္း ရရွိလာႏိုင္သည္။

ခရီးလွည့္လည္ သြားလာသူ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ အတြက္ ဘီေအ ေအာင္ျခင္းသည္ ထူးထူးျခားျခား လိုအပ္ေသာ အရာ မဟုတ္ေပ။ ဘြဲ႕ တစ္ခုခု ရလ်ွင္ ၾကီးၾကီး က်ယ္က်ယ္ ထူးျခားမႈ တစ္ခု ျဖစ္မလာေသာ္လည္း ဘြဲ႕တစ္ခုခု ရမထားလ်ွင္မူ တစ္ခါတစ္ရံ ခရီးလွည့္လည္ သြားလာ သူ သည္ ယင္းကဲ့သို႔ ဘြဲ႕တစ္ခုခု မရျခင္းကို ခ်ိဳ႕တဲ့ ခ်က္ တစ္ခု ဟူ၍ ထင္မွတ္ျပီးလ်ွင္ ေဒသႏၱရ အသီးသီးသို႔ လွည့္လည္ သြားလာေန မည့္ အစား ဘီေအေအာင္ ေအာင္ လုပ္လုိသည့္ ဆႏၵ ျဖစ္ေပၚလာတတ္သည္။

ယင္း အလိုဆႏၵမ်ိဳးကို ေစာေစာကပင္ ဖယ္ရွားလ်က္ ခရီးထြက္လာျပီ ဆိုလ်ွင္ ထိုခရီးသည္သည္ တစ္ဖန္ ရပ္နားေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ဘြဲ႕တစ္ခုခု ရရွိထားျခင္းသည္ တစ္ခ်ိဳ႕ ေနရာမ်ား၌ ေက်းဇူးလည္း ရွိလာႏိုင္သည္။ ဘြဲ႕တစ္ခုခု ရရွိထားသည့္ အတြက္ အက်ိဳးေက်းဇူး တစ္ခု ရရွိလာႏုိင္သည္။ ပထမဦးစြာ ေတြ႕ရေသာ လူတို႔သည္ ဤပုဂၢိဳလ္ အား ပညာတတ္ ျဖစ္သည္ ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ လူ ယဥ္ေက်း ျဖစ္ သည္ ဟူ၍ လည္းေကာင္း ယံုၾကည္ စိတ္ခ် သြားတတ္ၾကသည္။

ေကာလိပ္ေက်ာင္း၌ ေလးႏွစ္ၾကာမ်ွ ေနလာခဲ့ေသာ လုလင္သည္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းတြင္ မိမိ၏ အနာဂတ္ လုပ္ငန္း ႏွင့္ ကိုက္မည့္ စိတ္ၾကိဳက္ ဘာသာရပ္ ကို ေရြးခ်ယ္ လိမ့္မည္။ ေက်ာင္းစာအုပ္ မ်ား၏ အျပင္ဘက္တြင္လည္း မိမိ၏ အသိပညာ တိုးပြား ၾကီးထြား လာ ေစ မည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို လံုလံုေလာက္ေလာက္ ရရွိ လာေပလိမ့္မည္။ ထိုအခ်ိန္ အေတာအတြင္း၌ လုလင္သည္ အက၊ သီခ်င္း၊ ဂီတ၊ ပန္းခ်ီ အစရွိေသာ ခရီးလွည့္လည္သူ အတြက္ အလြန္တရာ အသံုးဝင္မည့္ အတတ္ပညာ မ်ား ကိုလည္း သင္ၾကား ဆည္း ပူး ႏိုင္သည္။

ယင္းကဲ့ သို႔ ေနာက္ထပ္ ေလးႏွစ္ၾကာမ်ွ ေစာင့္ဆိုင္းေနျခင္း သည္ အရွံဳး ေပၚလာႏိုင္စရာ အေၾကာင္း မရွိေပ။ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ သို႔မ ဟုတ္ ႏွစ္ဆယ့္ ႏွစ္ႏွစ္ အရြယ္တြင္ တကၠသိုလ္ ပညာကို ျပီးျပတ္ေအာင္ သင္ၾကားလိုက္လ်ွင္ ခရီးလွည့္လည္ သြားလာရန္ အတြက္ လိုအပ္ခ်က္ ဖူဖူလံုလံု ရရွိသြားျပီ ဟူ၍ ထင္မွတ္စရာ မလိုေပ။

သိတတ္သည့္ အရြယ္ ေရာက္လာလ်ွင္ လုလင္သည္ မည္သည့္ အခ်ိန္၌ မဆို အခိုင္အမာ ဆံုးျဖတ္ျပီးလ်ွင္ အိမ္က ထြက္သြားႏိုင္ သည္။ ေနာက္ပိုင္း မိမိ ၏ ခရီးတြင္ မိမိ ၏ အသိဥာဏ္ႏွင့္ ရဲဝံ့စြန္႔စားမႈ သည္ မိမိကို အကူအညီ ေပးလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ တစ္ ဆယ့္ ႏွစ္ႏွစ္ အရြယ္ ၌ အခိုင္အမာ ဆံုးျဖတ္ျပီးလ်ွင္ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ အရြယ္၌ အျပင္ဘက္ ထြက္ဖို႔ရန္ အတြက္ အသံုးဝင္ေသာ အတတ္ ပညာ မ်ား ကို သင္ၾကား ဆည္းပူး ျပီးသည့္ အခ်ိန္၌ အိမ္က ထြက္ေျပးျခင္းသည္ ဆိုးဆိုး ရြားရြား အျပစ္ေျပာစရာ အေၾကာင္း မဟုတ္ေပ။ သို႔ရာတြင္ ခရီးလွည့္လည္ သြားလာျခင္း အတြက္ လိုအပ္ေသာ ပညာရပ္ မ်ားကို သင္ၾကား တတ္ေျမာက္ျပီး မိမိ ကိုယ္ခႏၶာ အေနႏွင့္ မည္သည့္ အလုပ္ မ်ိဳး အတြက္ မဆို အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနသည့္ အခ်ိန္က်မွ ခရီးလွည့္လည္ သြားလာေသာ သူကိုသာလ်ွင္ မဟာ ခရီး သည္ ဟူ၍ ေျပာဆိုႏိုင္ သည္။ ၂၂ ႏွစ္ သို႔မဟုတ္ ၂၄ ႏွစ္ အရြယ္ ၌ အိမ္က ထြက္ခြာ သြားေသာ ခရီးသည္သည္ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ ဥာဏ ဗလ ႏွင့္ ကာယ ဗလ ႏွစ္မ်ိဳးလံုး ျပည့္စံုသူ ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ ထိုအခ်ိန္၌ ခရီးသည္ လုလင္ အေနႏွင့္ အားငယ္စရာ မလို ေတာ့ ေပ။ ေၾကာင့္ ၾက ပူပန္ စရာ လည္း မလိုေတာ့ေပ။

…………..

May 1st 2012

…………..

http://zayya.wordpress.com/

http://zayya.blog.com/

http://zayyah.blogspot.com/

……………