အဲ့သလုိ...သူတုိ ့ထြက္သြားျပီးေနာက္ ငါတုိ ့ဖုိ ့ေမးခြန္းေတြအမ်ားၾကီး......
by Daungkhit Burma on Friday, May 25, 2012 at 10:17pm
ခင္ဗ်ားတုိ ့ေလျပည္ထုိးသံေတြ...ေနာက္
အိမ္မက္ဆုိးၾကီးေတြနဲ ့....ျပည့္ႏွက္ေနတာကုိက်ဳပ္တုိ ့က ကူပါ ... ကယ္ပါ ေအာ္ရမယ္ ဟုတ္စ...
က်ဳပ္တုိ ့ေရွ ့မွာ ပ်ံသန္းသြားသူေတြ...ပ်ံသန္းသြားသူေတြ...
ေလထဲကုိ ၀ွစ္ကနဲဆုိ...ေသနတ္သံရဲ ့ဒုိင္းကနဲ ့မည္သံကုိအံတုျပီး....ေပါ့ပါးစြာ...
က်ဳပ္တုိ ့မွာ....ကုကၠိဳလ္ပင္ၾကီးေတြလုိ တုန္ဟီးျပီး....က်န္ခဲ့ရ....
သူတုိ ့ရဲ ့ယုံၾကည္ခ်က္ ေျခကန္သံေတြ....က်ဳပ္တုိ ့ရဲ ့အကုိင္းအခက္ေတြကုိ
လာလာရုိက္ၾက.....တသိမ့္သိမ့္နဲ ့ေပါ့....
သူတုိ ့ကုိခ်စ္တဲ ့သူေတြ....
သူတုိ ့ကခ်စ္တဲ ့သူေတြ...
ရွိေကာငး္ရွိလိမ့္မေပါ့....
အားလုံးကုိသူတုိ ့မသြားခင္ကေလး....ႏွဳတ္ဆက္ဖုိ ့ေမ့သြားရ....အဲ့ဒီေနာက္
မုန္တုိင္းထဲက...ပဲ့တင္သံတခုထြက္က်လာ.....ငါတုိ ့...တာ၀န္...မင္းတုိ ့....ဆက္ထမ္းပါတဲ ့....
ေတာ္လွန္ေရးဆုိတာ အေသြးအသားေတြနဲ ့ဘ၀ေတြကုိေပါင္းစပ္ထုဆစ္ထားတဲ ့အရာကုိယ့္အခြင့္အေရး ကုိယ္တုိက္ယူမွရမယ္တဲ ့....
ငါတုိ ့ကုိ ေသြးပြက္ပြက္ဆူေစတဲ ့စကားလုံးေတြ....ဒါနဲ ့ခင္ဗ်ားတုိ ့ျပန္စဥ္းစားၾကည္ ့ဦး....ဟုတ္ရဲ ့လားလုိ ့...
အမွန္တရားတခုကက်ဳပ္တုိ ့ဆီေရာက္လာေတာ့ က်ဳပ္တုိ ့မွာေတာ့ တုန္ရီေနျပီ...
အသားေတြတဆတ္ဆတ္....ေဒါသေသြးေတြ ကုိယ္ထဲကုိပုိးဆုိးပက္စက္ လည္ပတ္ေနသလုိ....
သူတုိ ့ရဲ ့၀ိဥာဥ္ေတြ က်ဳပ္တုိ ့ကုိယ္ထဲ ၀င္ျပီးစကားေျပာေနသလုိ.....
က်ဳပ္က်န္ခဲ့တဲ ့ေျခရာေတြျပန္ၾကည္ ့မိတယ္....(ေျခကန္ရာေတြတိမ္လုိက္တာ)
သူတုိ ့ေျခရာေတြကုိလဲေတြ ့သေပါ့....(မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနသလုိ လင္းလက္ေတာက္ပေနေလရဲ ့)ဟုိးမုိးထက္ျမင့္ဖ်ားဆီ သူတုိ ့ေျခကန္ျပီးတက္ခဲ့ၾကတာထင္တယ္...(အလုိ အံၾကိတ္သံေတြကလဲျပင္းပ)
ဟိတ္လူေတြ က်ဳပ္တုိ ့ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ......အေရွ ့မွာ....က်ဳပ္တုိ ့မ်ိဳးဆက္တခုလုံးကုိ ဆက္မ်ိဳသြားမဲ ့
ႏြံအုိင္ေတြ...ႏြံအုိင္ေတြ....ေသြးေတြကလဲလႊမ္းလုိ ့....က်ဳပ္တုိ ့...ဘာ ဆက္လုပ္ၾကမလဲ .....သူတုိ ့ပ်ံသန္းသြားသလုိ က်ဳပ္တုိ ့ေပါ့ပါးစြာ...အပင္ၾကီးေတြ(က်ဳပ္တုိ ့)သိမ့္ခနဲ သိမ့္ခနဲ တုန္ခါျပီး က်န္ခဲ့ရသလုိ...က်ဳပ္တုိ ့(ေျခေတြျပင္းျပင္းကန္ အံေတြဖိဖိက်ိတ္ လက္သီးေတြတင္းတင္းဆုပ္)ျပီး က်ဳပ္တုိ ့...က်ဳပ္တုိ ့...က်ဳပ္ေတာ့....က်ဳပ္ေတာ့....လုိက္သြားေတာ့မယ္.....
အဲ့ဒီ ဖိႏွိပ္မွဳေတြကုိ ရုိက္ခ်ိဳးပစ္ျပီး.....(ေျဖာင္းကနဲ ေျဖာင္းကနဲ)မည္သံနဲ ့အတူ ေပါ့ပါးစြာ...... ေဒါင္းေခတ္
0 comments:
Post a Comment