စာသင္ခန္းရဲ့ ေနာက္ဆုံးတန္းမွာ ႏွစ္သက္စြာ ထိုင္ေနသူမ်ား.. Qualities of the Back-Benchers

by Aye Aye Soe Win on Thursday, April 5, 2012 at 9:33am 

စဥ္းစား ၾကည့္ပါ။ 

တခါတရံမွာ မိမိေခါင္းထဲကို အယူအဆ (သို႕) အေတြးအေခၚတခုခုဝင္လာခဲ့ျပီးရင္  အဲဒီအယူ အဆ (သို႕) အေတြးအေခၚကေန အလုပ္တခု ျဖစ္လာေစရမယ္ ၊ ျပီးေတာ့ လုပ္တဲ့အလုပ္မွာ ျပန္ၿပီးရတာကို နည္းတယ္ မ်ားတယ္ အဓိကမထားပဲ ရလဒ္တခုခု က်န္ခဲ့ေစရမယ္လို႕ ရည္မွန္းခ်က္တခုနဲ႕ စဥ္းစားဖူးသလား။ စဥ္းစားဖူးရင္လဲ အလုပ္ျဖစ္ေရးကို ဦးတည္ျပီး အၾကိမ္ၾကိမ္ စဥ္းစားဖူးပါသလား။

ၾကည့္ လိုက္ ပါ ။

အ ေျပာင္းအလဲ ဆို တာ ေတြ ကို ဘယ္ေနရာမွာ မွ အလကား မရတဲ့ ကာလ တ ခု မွာ ကိုယ္ေရာက္ေန သလားဆိုတာကို ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။  ဒီအခင္းအက်င္း ကို စာသင္ ခန္း တခု လို ပံုေဖာ္ ျပီးလ ွ်င္ အဲဒီစာ သင္ခန္းရဲ႕ ေနာက္ ဆုံး တန္း မွာ ျငိမ္ သက္စြာ ထိုင္ေနတဲ့ (အမ်ားစု မဟုတ္တဲ့) လူ နည္း စု ဆိုတာ မ်ိဳးကို ေသ ေသ ခ်ာခ်ာ သိ ခ်င္ စိတ္ျဖစ္ ဖူး သလား။ ဆို ပါ စို႕ …. သူ တို႕ ေတြ ဟာ ေနာက္ တန္း မွာ ဆိုေပ မဲ့  အိပ္ေပ်ာ္ ငိုက္မ်ဥ္းေနၾကတဲ႕ ေလလြင္႕သူ ေတြ မဟုတ္ဘူး။  

ေနာက္ တန္း ကေက်ာင္းသားဆို တာ ေရွ႕ ခံု က သူ ေတြ ကို သိ ႏိုင္ ဖို႕ ပို ျပီးအခြင့္အေရး ရ တယ္။ ျပီး ေတာ့ အ သံ ေတြ ဟန္ ေတြ ေပါင္း စံု ေန တဲ့ စာသင္ ခန္း မွာ ကိုယ္ ေဖ်ာက္ စရာ လဲမလိုဘူး၊ သူ တို႕ လက္ ေလး ေတြ ကို လဲပဲ အသာေလး ျငိမ္ ျငိမ္ ထားတတ္ ၾက တယ္။  ဒါေပမဲ့ အလုပ္ လုပ္ ေနတဲ့ သူ တို႕ ရဲ့ လက္ ေတြ မွာ အား တ မ်ိဳး ရွိ ေနတယ္၊ လိုအပ္ ခ်က္ ေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ပင္ကိုယ္စ႐ိုက္ ေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ ႂကြားဝါ ျခင္း ကို မ ယံုၾကည္ လို႕ပဲ ျဖစ္ျဖစ္  မ ျပီး ေသး တဲ့ ပန္း ခ်ီ ကား ကို သူ တ ပါး ကို ထုက္ျပ စရာ မ လို ဘူး ဆို တာ ကိုလဲ သူတို႕ က သိ ေန ၾကတယ္ ။ ဒါ ကို သိမ္ေမြ႕ မႈ တ မ်ိဳး ၊ ကြၽမ္းက်င္ မႈ တ မ်ိဳး လို႕  ေခၚ လို႕ ရ သ လို ခိုင္မာ တဲ့ ကိုယ္ ပိုင္ ယဥ္ ေက်း မႈ  ပံုစံတခု လိုလဲ သူ တို႔က သ ေဘာ ထား တတ္ ၾကတယ္ ။ သို႕ ေသာ္ သူ တို႕ ဟာ ရာသက္ ပန္ အရြက္ ဖုံး ေန တဲ့ ရြက္ပုန္းသီး ေတြ ေတာ့ မ ဟုတ္ ဖူး။

သူ တို႕ ရဲ့ ရည္ရြယ္ ခ်က္ အစစ္ ေတြ က ဘာေတြလဲ၊ ဘယ္ လမ္း ကို သူ တို႕ ဦး တည္ေနသ လဲ၊ အ ဆင့္ဆင့္ မွန္း ထား တဲ့ လက္ ေတြ႕ ဆန္ တဲ့ အလုပ္ နဲ႕ ရႏိုင္ တဲ့ အက်ိဳး သက္ ေရာက္ မႈ ေတြကို သူ တို႕ဘယ္ေလာက္ သိႏိုင္ ၊ ၾကိဳ တြက္ ခ်က္ႏိုင္ၾကပါသလဲ။ ဒီ လို မ်ိဳး သိလို စိတ္ သက္ သက္ နဲ႕ သူ တို႕ သဘာဝ ကို ရွင္တို႔ ဆန္းစစ္ ဖူး ပါသ လား။

သူ တို႕ ဟာ အသြင္  အျပင္အား  ျဖင့္ အမ်ားနဲ႕ သိပ္မကြာပါဘူး။ သာမာန္ဝတ္စံုမိ်ုး ပဲ သူတို႕ကိုယ္ ေပၚမွာရွိတယ္၊ (မလိုအပ္ပဲ)  စစ္ေရာင္ပါတဲ့အက်ႌေတြကို  အျမဲမဝတ္သလို၊ ေခ် ေဂြဗားရားဦးထုပ္ကို ဟန္ျပေဆာင္းသူေတြလဲမဟုတ္ဖူး။ ေရဗင္ မ်က္ မွန္ လဲ သူ တို႕ မ  ၾကိဳက္ ဖူး။ ခတ္စား ေန တဲ့ ပင္ နီ တိုက္ပံု နဲ႕ ပင္နီ အကၽၤီ ေတြကို လဲ တကူးတက ပြဲ တိုင္း မ ဝတ္ ဖူး။ လက္နက္ ကိုင္ ေတာ္ လွန္ ေရး အ ေၾကာင္း ကိုလဲ သိပ္ မ ေျပာ ဘူး ။ ဒါ ေပ မဲ့ သမိုင္းစာအုပ္ ေတြထဲ က ျဖစ္ျဖစ္၊ ၾကံဳဖူးတဲ့ တိုက္ပြဲေတြထဲကပဲျဖစ္ျဖစ္ တကဲ႔ တိုက္ ပြဲ ေတြ ကို ေတာ့ အ ထူး ေလးစား တတ္ ၾက တယ္။ သူတို႔ စက္ဆုတ္ရြံရွာတာေတြကေတာ့  တိုက္ပြဲမရွိပဲ အသံစြာစြာ စြာစြာနဲ႔ တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္တတ္တဲ့ မိုးဦက်ဖားေတြလို အသံေကာင္းဟစ္ေန၊ ေႂကြးေၾကာ္ေနၾကတဲ့သူေတြကိုပါပဲ။

အသံ ေတြ ေနာက္က အ ခြင့္ ထူး ယူ မဲ့ အ ခြင့္ ထူး ခံ လူ တစု ရဲ့ ေျခ လွမ္း ေတြ ကို သူ တို႕ က ႏိုးႏိုးၾကားၾကား ေစာင့္ ၾကည့္ ေန သ လို အ သံ လုံးဝ မ ရွိ တဲ့ လူအမ်ားစု ၾကီး  ရဲ့  အ သံ မဲ့ နစ္နာ ခ်က္ ေတြ ကို လဲ တ ခ်ိန္ ထဲ မွာ ၾကား ေန ၾက တယ္။

ဒီလို ႏိုးၾကားစိတ္ ရွိ ေန တဲ့ သူ ေတြ ကို တခ်က္ လွမ္း ၾကည္႕။ သူတို႔မွာ အထူးဝတ္စံုမရွိဘူး။ လူ ေတြၾကားက သူတို႔တေတြဟာ မသိရင္ သူလိုကိုယ္လို လူေတြပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဘဝစာသင္ခန္းရဲ့ ေဒါင့္ တေဒါင့္မွာ သူတို႔မွာရွိတဲ့အသိနဲ႔ သူတို႔ အလုပ္လုပ္ေနၾကတယ္။ ကိုယ့္ထမင္း ကိုယ္ရွာစားရ တာကို ဂုဏ္ယူၾကတယ္။ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္တဲ့ သူတို႔မွာ ထူးျခားခ်က္ေလးေတြရွိပါတယ္၊ ဘယ္လို ထူးျခားခ်က္ေတြလဲ။ 

သူတို႕ ေန ထိုင္တဲ့ လူ႕ ပတ္ဝန္းက်င္ နဲ႕သူတို႔ဆည္းပူးသင္အံေနတဲ့ စာသင္ေက်ာင္းေတြက အဆုံးအ႐ံႈးေတြ၊ ယိုေပါက္ေတြကို သူတို႔က တည့္တည့္ပဲ ၾကည့္ေလ့ရွိတယ္။ မ်က္စိနဲ႔ျမင္သမွ် ေတြ႕သမွ် စိတ္တိုင္းမက်ရင္ ေမးခြန္းထုက္တတ္ၾကတယ္။ အေၾကာက္တရားနည္းတယ္။ အခြင့္အလမ္းဆိုတာထက္ ျပႆနာေတြကို ရွင္းႏိုင္ ေျခ ဖ်က္ႏိုင္တဲ့ ေအာက္ေျခသန္႔ရွင္းခိုင္ မာေရးကို ပိုအားသန္သူေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ သူတို႔အတြက္ေတာ့ လူမခိုင္မာလွ်င္ အခြင့္အလမ္းဆို တာ ခဏပဲျဖစ္မယ္တဲ့။ သင္းကြဲဘဝရဲ့ လြတ္လပ္တဲ့အရသာကိုလဲ အထူး တန္ဖိုးထားတယ္။

ကိုယ္႕အားကိုယ္ကိုး သူေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ မူမေကာင္းတဲ့သူေတြရဲ့ အုပ္စုတြင္းညီညြတ္ေရးၾကီးကို အင္မတန္ ဆိုးရြားခက္ခဲတဲ့ အရာတခုလိုပဲ ျမင္ထား ၾကတယ္။ သူတို႔က ေနရာတိုင္းမွာ ခြန္အားကို အလဟႆ မ ျဖဳန္းတတ္ၾကဘူး။ ဒီလို  စုေဆာင္းထားတဲ႕အားေတြေၾကာင့္ သူတို႔ဟာ လိုအပ္တဲ့အခါ တကယ္အေရးၾကံဳရင္ သက္လံု ေကာင္းၾကတယ္။  ျခံဳ ေျပာရရင္ စာသင္ခန္းရဲ႕ ေနာက္ဆုံးတန္းမွာ ႏွစ္သက္စြာထိုင္ေနသူမ်ားဟာ လူေရွ႕နဲ႕စင္ျပင္ထက္မွာ မျမင္ရႏိုင္ေပမဲ့  လူၾကားထဲမွာ ရွိေနသူ သိေနသူေတြ ျဖစ္တယ္။

သူတို႕ ေရြးထားတဲ့ေဒါင့္တေနရာ ကိုသြား ၾကည့္ လိုက္စမ္းပါ ။ ဘယ္သူ ႕ဖိအားမွမပါ ပဲ တက္ႂကြစြာ အလုပ္ လုပ္ ေန တတ္တဲ့ သူ ေတြ ျဖစ္ တယ္၊ ပင္ကိုယ္ဓါတ္ခံေကာင္းသူေတြ ျဖစ္ တယ္၊ ျပီး ေတာ့ အႏွစ္သာရ မရွိတဲ့ပြဲေတြကို ေၾကာက္သူ ေတြ ျဖစ္ ၾက တယ္။ ဒီေနရာမွာ သူ တို႕ပင္ကို သ တၲိ ၊ပင္ကိုယ္ဓါတ္ ခံ ေတြ ေၾကာင့္ ဘာ ေတြ မ်ား ျဖစ္ လာ မွာလဲ၊ ဘဝ မွာ ဘာ ေတြ ကို ဘယ္ လို ေမွ်ာ္ လင့္ထားၾက လို႕လဲ၊ လို႕ ေမးစရာ ရွိ တယ္ ။  သူတို႕ ဟာ စ႐ိုက္ထူးျခား သူေတြျဖစ္တယ္ ။  စ႐ိုက္ထူးျခား မႈေပၚ မွာ အ ေျခ ခံထား ၾကသူမ်ား ျဖစ္ ေတာ့ သူ တို႕ ေန မႈ ထိုင္မႈ တာဝန္ယူ မႈ က တ ျခားသူ ေတြ အ ေပၚ တစံုတခု ေတြး မိေစ၊ စိတ္မွာတခုခု ျဖစ္က်န္ရစ္ေစ တယ္။ ဒါသူ  တို႕ ရဲ့ လႊမ္းမိုးႏိုင္မႈ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္တခု က အ ေၾကာင္းအရာ အားလုံး ရဲ့ လားရာ သြားရာ ကို သူတို႕ မသိႏိုင္ ေတာ့ လူ တြင္က်ယ္ မ လုပ္ ခ်င္ ၾက ဘူး။ ဧဧေဆးေဆးပဲ။

သူတို႕ အေသအခ်ာသိ တာက သူတို႕ကိုယ္ပိုင္ ယဥ္ေက်းမႈ တခု ထဲ ပဲ။  ဒါကိုေတာ့ သူတို႕ က ေသခ်ာ တယ္ တဲ့ ။ အဲ ဒီ ကိုယ္ပိုင္ ယဥ္ေက်းမႈ ထဲ မွာ သူတို႕သိ တဲ့ သ စၥာ တရား နဲ႕ သူတို႕ေရာက္ရွိ ေန တဲ့ အသင္းအဖြဲ႕ေတြကို အတင္း ၾကီး အဆက္အစပ္ ျပဳ တြဲ ၾကည့္ တဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့အ က်င့္ကို အဝင္မခံဘူး။ အသင္းအဖြဲ႕ ဆို တာ တခဏ..

သ စၥာ ဆိုတာ ထာဝရ မ ဟုတ္ ဖူး လား ။ တခဏ ပဲ ခံ မဲ့ အ ေၾကာင္းအရာ ကို သူတို႕က ေရးၾကီ း ခြင္က်ယ္ လုပ္ ရ ေလာက္ေအာင္သူ တို႕ မညံ့ ဘူး။ အဖြဲ႕ အသင္း ေတြ ရဲ့ ေရွ႕ ေနာက္ ေတာင္ ေျမာက္ မွာ တုိးသြား ေျပး လႊား ေနၾက  တဲ့ သူ ေတြ နဲ႕ ႏိႈင္း ယွဥ္ ၾကည့္ ရင္ လြတ္လပ္ တဲ့ သူ တို႔မွာ ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ပိုေတြရွိတယ္ ၊ သိခ်င္တာ ျဖစ္ခ်င္တာေတြအတြက္ စဥ္းစား  ႏိုင္ခြင့္္.. ႀကိဳးစားေလ့လာႏိုင္ခြင့္ လဲ ပို တယ္၊  အသင္းအဖြဲ႕ တခု အတြက္ ဘဝ ကို ရပ္ တန္႔ပစ္လိုက္ မဲ့ သူမိုက္ေတြ မဟုတ္ေတာ့ အသင္းအဖြဲ႕ေတြရဲ့  ေရေသကို သူတို႕က သာမန္ကာလွ်ံကာ သေဘာမထားဘူး။ ေရာဂါပိုးမႊားေတြ အပုတ္နံ႔ေတြနဲ႕ မသန္႔ရွင္းေတာ့တဲ့ ေရေသဆိုတာကို မ ျဖစ္မေန ေဖာက္ထုတ္ပစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ေတာ္လွန္တဲ့စိတ္လဲရွိ တယ္..                                       

သူတို႔ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မႈတိုင္းမွာ ဆိုင္ရာ သက္ ေရာက္ မႈ ေတြ ရွိ တယ္။  စိတ္ခံစားမႈ ေရာ၊ သေဘာတရားေရာ၊ သုံးသပ္ႏိုင္စြမ္းေရာ၊ လက္ေတြ႕ေျမာက္တဲ့အစီအစဥ္ေတြေရာ  အားလုံးပါဝင္ တဲ့ အရာတခုကို ျပတ္ျပတ္သားသားေရြးခ်ယ္မႈမွာေကာ အလုပ္စျဖစ္ေနျပီမဟုတ္လား။ ေရရွည္ မွာ…….သူ တို႕ဟာ အသြင္အျပင္အားျဖင့္ အမ်ားနဲ႔သိပ္မကြာတဲ့အတြက္ ပို အလုပ္ျဖစ္လိမ့္မယ္။ (မလို အပ္ ပဲ)  စစ္ေရာင္ပါတဲ့ အင္းက်ီ ေတြ ကို  အ ျမဲ မဝ တ္ သူ ေတြမို႕ ပို အလုပ္ ျဖစ္ လိမ့္ မယ္။ ေခ် ေဂြဗားရား ဦး ထုက္ နဲ႕  ေရဗင္ မ်က္ မွန္ ကို ဟန္ျပ မ သုံး ေဆာင္တတ္ သူေတြမို႕  ပို အလုပ္ ျဖစ္ လိမ့္ မယ္ ။ ေခတ္စားေနတဲ့ ပင္နီတိုက္ပံု နဲ႕ ပင္နီ အကၽၤီ ေတြကို လဲ တကူးတကစိတ္ ထား ျပီး ပြဲတိုင္း မဝတ္ ခ်င္သူေတြ  မို႕ ပိုအလုပ္ ျဖစ္ လိမ့္မယ္။ လက္နက္ကိုင္ေတာ္ လွန္ ေရး အေၾကာင္းကိုလဲ ေျပာစရာမလို ၊ေတာင့္တေနစရာမလိုပဲ သက္ေရာက္မႈ ေတြ ရွိ လာ မဲ့ အဓိက အလုပ္ေတြမွာ ပဲ အာရံုစိုက္ၾက သူေတြ ျဖစ္မွာမို႕ပို အလုပ္ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။

အရည္အခ်င္း ေတြ ျပိဳင္ ရ မဲ့ ၊ ခံႏိုင္ရည္ ေတြ အခ်ည္းႏွီး မျဖစ္ ႏိုင္ ေတာ့ တဲ့ ေခတ္ တေခတ္ က မနီး မေဝး ျဖစ္ေန ျပီ။ တကယ္ေတာ္ တကယ္မွန္ တကယ္အလုပ္ လုပ္တဲ့ သူေတြ စုမိ ဖို႕ လိုတဲ့အခ်ိန္ ေရာက္ ေန ျပီ ။ ထူးခြၽန္ တဲ့ လူငယ္ ေတြ ကိုေနရာတိုင္း က ေမ်ွာ္လင္႔ေနျပီ ။

အားလုံး ေရွ႕ ဆက္ ရ မဲ့ ေရ ရွည္ခရီး မွာ လိုအပ္ခ်က္ ေတြ က ရိုးရိုး ေလး ပါ ပဲ ။ တကဲ႔  စိမ္ေခၚ မႈတိုက္ပြဲေတြကို ရင္ဆိုင္ရေတာ့မဲ့ ေခတ္အေျချပဳ လူေတြ ၾကားမွာ ဘာေတြလိုအပ္သလဲ??     

ရိုးသား မႈ နဲ႕အေခ်ာင္မလိုက္တာ ၊ ရဲဝံ့မႈ နဲ႕သမ ရိုး က် ျဖစ္စဥ္ေတြ က ခြါထြက္တတ္တာ၊ သုံးသပ္မႈ နဲ႕ အဖြဲ႕ စြဲ ပုဂၢိဳလ္ စြဲ ေတြကေန လြန္ေျမာက္တာ ၊ရလဒ္ ရွိရွိ မရွိရွိ   မႈစရာမလိုဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ဓတ္ နဲ႕ မိမိကိုယ္ မိမိ အျမဲ ေသခ်ာေနဖို႔နဲ႔ ယံုၾကည္တဲ့အလုပ္ကို စြဲစြဲဲျမဲျမဲ လုပ္ေန ဖို႕ပဲ မဟုတ္လား။  ထူးခြၽန္ထက္ ျမက္ သူ ေတြ ၊ တိုင္းျပည္အေပၚ ေစတနာ ရွိသူေတြ၊ ကိုယ့္အသိ နဲ႕ကိုယ္  ႏိုင္ငံ အတြက္ စြမ္းအင္ ထုက္သုံးမဲ့ သူ ေတြ အမ်ား ၾကီး ရွိ ပါ တယ္။ မနီးမေဝးအ ခ်ိန္တ ခု မွာ သူ တို႕ အားလုံး ေရွ႕ကို ေရာက္ လာ ၾက ပါ လိမ့္ မယ္။ 

Thanks.

Aye Aye Soe Win

April 2, 2012